depressie

[fred vanhove]

Oorspronkelijk geplaatst door kojak

Onzin is dit helemaal niet, en ik weet maar al te goed wat depressies en omgaan met depresieve mensen betekend. Ik zit er bijna dagelijks tussen.

bvb, ge eens een avondje uit op café, waar alleen maar geklaagd en gezaagd wordt. Met welk gevoel ge je daar nadien buiten gaan ?
Idem, ga eens naar een fuif, waar je je rot amuseert. Zie je het verschil ?

Wat begrafenisondernemers betreft, die zitten dagelijks in de miserie, en er gaan er ook aan 'kapot'. Geloof me gerust. Idem met verplegend personeel in psychiatrische instellingen.
Als zo'n mensen, en die worden daar ook op getraind ter info, 's avonds na hun werk de 'knop' niet kunnen omdraaien, hebben ze meestal na een tijdje ook prijs.

Bij artiesten, is het soms nog erger, want die hebben die extra opleiding niet gehad. Op het podium zie je maar een facade in vele gevallen. De druk, ook de prestatiedruk die ze achter de schermen hebben staat daar in schril contrast tegen over. En dat is ook de reden waarom je alcohol & drugs ook zo veel terug vindt in hun milieu. Hét middel om aan die stress te kunnen ontsnappen.

Er zit veel waarheid in wat je zegt. Mijn mening is anders in die zin dat ik niet echt denk dat het milieu waarin je je bevindt er zal toe bijdragen of je al dan niet in een depressie zal belanden. Misschien zal het wel op je gemoed spelen of je je al dan niet wat meer of minder opgewekt voelt maar niet echt bijdragen aan een depressie.
Neem nu een arts....oncoloog iemand die ganser dagen in de pure menselijk ellende doorbrengt. Zouden die mensen een groter risico lopen dan een prins carnaval ? Ik weet het niet.....Je zult het nog wel kennen ..achter het masker van de clown schuilt dikwijls enz.
Mijn inziens blijft het een ziekte die iedereen kan overkomen....jong oud grapjas pessimist of de optimist hooligan of intellectueel.

[fred vanhove]

Oorspronkelijk geplaatst door kojak

Endorfines die al dan niet aangemaakt worden in de hersenen.
Genetisch, dat denk ik niet. De omgeving waarin je vertoefd, dat wel.



We leven nu eenmaal in een negatieve wereld. Sla gewoon de krant maar open, en je weet genoeg.
De kunst is, om tussen al het negatieve, ook nog het positieve te kunnen zien. Relativeren, wat humor, kunnen hier soms wonderen doen.
Wel spijtig dat positief nieuws nog amper terug te vinden is in de media, want dat is er ook.

Dat klopt. Maar dan moet je je wereld verkleinen. Onze grootouders waren in feite enkel op de hoogte van de 'miserie' in hun eigen dorp. Nu is een doodgereden kat in Sydney ook voorpagina nieuws.

Enkel naar de regionale televisie kijken is een goede zaak. Daar wordt nog veel aandacht besteed aan de positieve dingen in je buurt en gaat men je niet om de oren slagen met een gevaarlijke crimineel die is ontsnapt uit de gevangenis van Miami.
Ook je eigen wereld verkleinen door een leuke vriendenkring op te bouwen met mensen die wat met dezelfde dingen als jezelf bezig zijn....een tennisclub...een oldtimer clubje tot zelfs een postzegelclub.

[kojak]

Oorspronkelijk geplaatst door fred vanhove

Er zit veel waarheid in wat je zegt. Mijn
Mijn inziens blijft het een ziekte die iedereen kan overkomen....jong oud grapjas pessimist of de optimist hooligan of intellectueel.

Klopt perfect. Het kan iedereen overkomen.
Het verschil zit hier vooral hoe je er mee omgaat. De ene kan dat al beter dan de andere. Je ingesteldheid heeft daar ook veel mee te maken.

Mensen met zin voor humor & optimisten, die zijn daar wel minder gevoelig voor. Endorfines maken zij al van nature aan, én dat is wel heel belangrijk om een depressie tegen te gaan.

Ook het open staan voor andere meningen is hier van groot belang, anders loop je het risico dat je in een eng wereldje zal terecht komen.

Maar persoonlijk gebruik ik niet graag het woordje 'ziekte', of nog minder dat het erfelijk zou zijn.
Dat het erfelijk zou zijn, die vraag wordt trouwens ook al jaren gesteld ivm alcohol verslaafden.
btw, depressie en verslaving hebben heel wat gemeen.
Er is een groep van mensen die maar al te graag zouden hebben dat alcoholisme erfelijk is.
Waarom ?
Om hun eigen gedrag goed te kunnen praten, ze konden er immers niets aan doen want ze hebben het geerfd. (mss nogal cru gezegd, maar hier komt het wel wat op neer)
Een 15 tal jaar geleden heb ik eens de antecedenden van een 20-tal wetenschappers bekeken. 10 waren van de mening dat het erfelijk was, 10 anderen niet.
Bij de groep die beweerden dat het erfelijk was, waren er 7 die rechtstreeks of onrechtstreeks met alcoholisme te maken hadden gehad. Bij de andere 10, amper 2.
20 is natuurlijk geen aantal om echt relevant te zijn, maar ik heb toen die opmerking wel aan Dr. Ansoms gemaakt, en hij vond dit ook wel merkwaardig.
Maar in alle geval, het erfelijk gen hebben ze nog altijd niet gevonden.
En ik denk dat dit met depressies zo wat hetzelfde is.

Het woordje ziekte, dat doet me denken dat je maar een 'pilleke' moet nemen om er vanaf te zijn, maar ook hier werkt dit zo niet.

Medicatie is en kan een hulpmiddel zijn, maar het is de persoon zelf die het eigenlijk zal moeten doen.
Hulp van derden is hier natuurlijk altijd welkom, want alleen kan je het niet altijd.

Ik noem het dus eerder een psychische aandoening, en ik denk trouwens ook dat dit ver de juiste benaming is.

[kojak]

Oorspronkelijk geplaatst door fred vanhove

Een vriend van mij zei me ooit mijn depressie was een hel na de antidepressiva het vagevuur...het enig verzetje dat ik nog had een vrijpartij met mijn vriendin is nu ook al niet meer.

Over de medicatie wil ik het later nog wel eens hebben.
Veel dokters schrijven immers niet altijd het juiste voor (spijtig genoeg), maar hier is de laatste jaren wel een beterschap in gekomen.

[fred vanhove]

Oorspronkelijk geplaatst door kojak

Over de medicatie wil ik het later nog wel eens hebben.
Veel dokters schrijven immers niet altijd het juiste voor (spijtig genoeg), maar hier is de laatste jaren wel een beterschap in gekomen.

Ik las wel graag iets over je bevindingen met die medicatie.

[kojak]

Oorspronkelijk geplaatst door fred vanhove

Ik las wel graag iets over je bevindingen met die medicatie.

Eigelijk is dit een moeilijk onderwerp, want ook hier zijn er verschillende meningen.

Anti-depressiva in het algemeen kan en mag je om te beginnen niet vergelijken met gewone medicatie.
Met gewone medicatie bedoel ik de medicatie voor als je ziek bent.
Heb je bvb last van buikloop, dan neem je een imodium. Dat zal werken voor 90% van de mensen.

Een depressie noemde ik moedwillig géén ziekte, maar een psychische aandoeningn en dit met de volgende reden. Een psychische aandoening is persoonsgebonden en kan en mag je nu ook zo maar niet algemeen behandelen. Maw, voor elke persoon kan dit anders zijn.

Anti-depressiva werken ook totaal anders dan bv een dafalganneke of een imodiumke.
De échte antidepressiva moet je met de nodige voorzorg gebruiken. De eerste 2 �* 3 weken ga je je immers nog slechter gaan voelen. Het is pas vanaf (grosso-modo) de derde week dat ze effectief beginnen te werken.
Hou daar dus rekening mee.
En dit vooral voor de personen die met een depressief iemand moeten samenleven.
Nu zijn er ook de benzo's, zoals bvb Xanax die voorgeschreven worden, of antidepressiva die ook benzo's bevatten. Neem je deze, dan heb je van de bijwerkingen de eerste weken amper last.
Maar benzo's zijn een gevaarlijk iets én sterk verslavend ook.

Een goede anti-depressiva is bvb Serlain. Deze bevat geen benzo's.
Neem deze eventueel in het begin te samen met Xanax.
Wel in een kleine dosis. Eventueel kan je die later verhogen als het echt moet.

Als het echt moet, want anti-depressiva hebben ook heel wat minder aangename bijwerkingen.
Je voelt je suffer, je sexleven gaat er op achteruit, en dat zijn nu net 2 zaken die je best kan missen om uit een depressie te geraken.

Bovendien wordt de échte werking van anti-depressiva meer en meer in twijfel getrokken door artsen. Ttz, het heeft in bepaalde gevallen meer nadelen dan voordelen.

Benzo's, dat is dan weer iets anders. Neem je bvb een Xanax, dan voel je na een paar minuutjes al een resultaat. Je wordt kalmer, je voelt je beter.

Maar benzo's zijn sterk verslavend. 2 �* 3 weken is al genoeg om er afhankelijk van te worden, en dan moet je gaan afbouwen om er vanaf te geraken.

Erger is hier nog de combinatie met alcohol. Benzo's doen ook de nadelige gevolgen van alcohol te niet zodanig dat je precies meer kan drinken, en je geraakt al heel snel in een negatieve spiraal.

Depressies en alcohol gebruik gaan ook meestal samen, en dat maakt het dus ook des te gevaarlijker.

Een andere mening is dan om het zonder de hulp van medicatie te doen.
Eigenlijk total het tegenovergestelde van wat hier boven staat.
Ook het alcohol gebruik of misbruik wordt hier aan banden gelegd.

Daar gaat men vooral doelen op 'mens sana in corpore sano'. Een gezonde mens in een gezond lichaam.
Sport, relaxatie oefeningen, beweging, creativiteit, gesprekken (individueel en in groep), een gezonde voeding staan hier dan centraal.
Ook creativiteit, want dit is indirect ook een training om creatief te zijn om uit een depressie te geraken. Creatief worden in het zoeken naar oplossingen, om het leven anders te gaan bekijken.
Ook humor is hier belangrijk (endorfines). Humor doet immers ook relativeren.

Naar een psycholoog gaan is ook zoiets... Bijna een schande in België.
In Nederland wordt daar veel gewoner over gepraat, en in de VS ben je zelfs 'niet normaal' als je geen psych hebt...
Naast psychologen zijn er bij ons ook de CGG's (Centra voor Geestelijke Gezondheid), en die kan ik wél aanraden. Je gaat daar eerst op een intake gesprek, en nadien wordt er dan iemand aan jou toegewezen voor de verdere geprekken. Ook is er een psycholoog die alles mooi opvolgt en eventueel bijstuurt met (lichte) medicatie. Let hier wel op. Klikt het niet met je gesprekspartner, vraag dan gerust om een andere. Dat kan & mag gerust !

Nu ja, ik persoonlijk opteer vooral voor het tweede, maar wel, als het écht moet, aangevuld met een zo laag mogelijke dosis aan 'medicatie'.
Medicatie tss '', want ook deze is voor een deel persoonsgebonden.

Het grote probleem is eigenlijk dat je het zelf moet doen. Een écht medicijn bestaat er niet. Het zijn hulpmiddeltjes.
En dat begrijpen veel mensen niet. Ze blijven zitten tot het over gaat, maar zo werkt dit (spijtig genoeg) niet.

En ter info, ik ben geen doktor, ook geen psycholoog.
Alhoewel ik er wel vrij veel interesse voor heb, en wat hierboven staat ook deels gebruik in vrijwilligerswerk.

[TV-verslaafde]

Oorspronkelijk geplaatst door fred vanhove

Er zit veel waarheid in wat je zegt. Mijn mening is anders in die zin dat ik niet echt denk dat het milieu waarin je je bevindt er zal toe bijdragen of je al dan niet in een depressie zal belanden. Misschien zal het wel op je gemoed spelen of je je al dan niet wat meer of minder opgewekt voelt maar niet echt bijdragen aan een depressie.
Neem nu een arts....oncoloog iemand die ganser dagen in de pure menselijk ellende doorbrengt. Zouden die mensen een groter risico lopen dan een prins carnaval ? Ik weet het niet.....Je zult het nog wel kennen ..achter het masker van de clown schuilt dikwijls enz.
Mijn inziens blijft het een ziekte die iedereen kan overkomen....jong oud grapjas pessimist of de optimist hooligan of intellectueel.

Het is een diep besef dat er geen dromen meer zijn. Je had de utopisten die maar lullen over de toekomst en allerlei onnozole beloftes zoals de politici, priesters, psychologen, sociologen. Ze blijven maar lullen over betere tijden die nooit komen. Of de perfectionisten die denken dat als ze die of die ambitie vervuld hebben gelukkig gaan zijn en als dat niet gebeurd vallen ze in een zwart gat.

Wees dan depressief; het is wel cool. Maar ja je neemt hoop weg van mensen en ze beginnen te flippen in het begin en na een tijdje worden ze volwassener. Ze weten dat politici, priesters, psychologen allemaal bullshit verkopen. Dikke zever in pakskes. Maar we houden die instanties zoals kerken, parlementen, praatbarakken van zielenknijpers wel in ere als zijnde een sociale formaliteit en ook niet meer dan dat. Laat vrouwen zich daar maar belangrijk voelen en hun domme kunstjes opvoeren. Alle mannen zijn al geestelijk gezien weggelopen uit parlementen, kerken, zielenknijper praatbarakken, media...

De maatschappij is meer en meer een kerkhof aan het worden van ideologien dan juist de "bruisende" multikulbrol.

[Mambo]

Die medicatie lost het probleem niet op maar verdoezeld het wat.
Depressie heeft een oorzaak. Die kan voor iedereen anders zijn maar er is een reden.
Meestal zit men te kniezen op een gezondheids probleem die in vele gevallen niet eens een probleem is maar door internet enorm versterkt word op allerhande fora.
Bijna altijd zijn er mensen die zich geroepen voelen u te waarschuwen voor zeer enge ziekten.
Ook de anti kanker liga doet daar zeer deftig aan mee u uw dood te voorspellen als je eens een sigaretje rookt of met een auto rijd.
De jonge generatie is daar zeer vatbaar voor en zitten nu constant te denken dat ze ziek zijn.
En dat maakt hun ook echt ziek. Psychologisch ziek met depressie tot gevolg. Sociale contacten versterken het nog eens want iedereen is begripvol en de zieke word gesterkt in zijn overtuiging dat hij ziek is.

Enz..

Dikwijls het beste is er niet teveel toe te geven.

[kojak]

Oorspronkelijk geplaatst door TV-verslaafde

Het is een diep besef dat er geen dromen meer zijn. Je had de utopisten die maar lullen over de toekomst en allerlei onnozole beloftes zoals de politici, priesters, psychologen, sociologen. Ze blijven maar lullen over betere tijden die nooit komen...

Je moet niet per sé naar de toekomst kijken, maar naar het heden.
We hebben een veel te negatief beeld, en daar zijn wij Belgen echt koplopers in.
Gewoon alles wat minder negatief bekijken en ook oog hebben voor de dingen die wél goed zijn, en die zijn er veel meer dan dat de meeste mensen denken.
't grote probleem is dat we daar geen oog meer voor hebben, want als we niet kunnen klagen, is onze dag niet goed. Cru gezegd, maar daar komt het in vele gevallen wel op neer.

[kojak]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

En dat maakt hun ook echt ziek. Psychologisch ziek met depressie tot gevolg. Sociale contacten versterken het nog eens want iedereen is begripvol en de zieke word gesterkt in zijn overtuiging dat hij ziek is.

Als je sociale contacten zo zijn, dan zoek je er beter andere op.
Er zijn mensen die hun depressie versterken door tussen andere gedrepimeerden te gaan zitten, en dat maakt het alleen nog erger.
Er zijn er ook die zich maar al te graag in de slachtofferrol gaan wentelen.

In een café zie je dat soms ook. Eén tafeltje waar 'de klagers' zitten, die op alles kritiek hebben, altijd maar steen en been klagen, en waar je zelden iets positiefs hoort.

En dan zijn er anderen, die het geheel wat proberen te relativeren, die ook oog hebben voor de aangename dingen in het leven. Waar er ook eens 'leute' gemaakt wordt. Ook mensen die begripvol eens lunnen luisteren naar andermans miserie, maar hen dan wel een schouderklopje geven als steun.

Zie je de 2 verschillen ?
Mijn keuze is snel gemaakt.

[fred vanhove]

Oorspronkelijk geplaatst door kojak

Als je sociale contacten zo zijn, dan zoek je er beter andere op.
Er zijn mensen die hun depressie versterken door tussen andere gedrepimeerden te gaan zitten, en dat maakt het alleen nog erger.
Er zijn er ook die zich maar al te graag in de slachtofferrol gaan wentelen.

In een café zie je dat soms ook. Eén tafeltje waar 'de klagers' zitten, die op alles kritiek hebben, altijd maar steen en been klagen, en waar je zelden iets positiefs hoort.

En dan zijn er anderen, die het geheel wat proberen te relativeren, die ook oog hebben voor de aangename dingen in het leven. Waar er ook eens 'leute' gemaakt wordt. Ook mensen die begripvol eens lunnen luisteren naar andermans miserie, maar hen dan wel een schouderklopje geven als steun.

Zie je de 2 verschillen ?
Mijn keuze is snel gemaakt.

Anderzijds als je worstelt met een diepe depressie kan je lolbroeken missen als de pest. Wie depressief is ziet of hoort de leute niet meer. Kortom je bent ziek op dat moment . Maar ja we denken nogal snel we gaan die depressieve eens meenemen naar hier of naar daar en hij zal dan wel vlug genezen zijn of hem een paar keer wijzen op het feit dat hij niet te klagen heeft en zie eens wat een mooi huis je hebt en wat een goede partner ....Niets is minder waar ..daar help je die mens niet mee.

[kojak]

Oorspronkelijk geplaatst door fred vanhove

Anderzijds als je worstelt met een diepe depressie kan je lolbroeken missen als de pest. Wie depressief is ziet of hoort de leute niet meer. Kortom je bent ziek op dat moment.

Wel, ik was vroeger ook van die mening.
Als ik ziek was, of me rottig voelde, moesten ze me met rust laten.
Toen indertijd de Clini-clowns opkwamen, had ik daar net hetzelfde gedacht over.
Maar het tegendeel is ondertussen bewezen.
Ook in psychiatrische instellingen wordt dit meer en meer toegepast, met een goed resultaat tot gevolg. Trouwens niet alleen daar, maar ook in gewone ziekenhuizen. De mentaliteit van de nonnekes is daar ook al lang voltooid verleden tijd.

In alle geval, heb ik mijn mening serieus moeten herzien.

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

Het is vooral belangrijk te achterhalen wat je precies zo depressief maakt.

Een drietal weken geleden in wanderlust, daar gaf een ... een goede beschrijving van een depressie.

[kojak]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

Een drietal weken geleden in wanderlust, daar gaf een ... een goede beschrijving van een depressie.

Ik heb het niet gezien op Canvas, maar ben wel geïnteresseerd ?

[fred vanhove]

Oorspronkelijk geplaatst door kojak

Ik heb het niet gezien op Canvas, maar ben wel geïnteresseerd ?

https://www.youtube.com/watch?v=xB2y49EGz8c

[HOUZEE !]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

De mannen onder ons geef ik een protip: stevig sporten

De hormonen die daarmee vrij komen maken u effectief gelukkiger. Het verdwijnende bierpensje, de grotere spiervolumes, de grotere aantrekkelijkerheid voor de dames, zijn leuk meegenomen.

Er is inderdaad niks depressievers dan een pintzuipende, rokende, pensman in zijn zetel....

Wie met zoiets simpel als 'sport' uit een depressie kan geraken, die lijkt mij vooral van nature ook heel erg vatbaar om in een depressie te sukkelen. Spieren kweken, vrouwen verleiden, sorry, maar wie zijn leven spiegelt aan dat soort Flair-idealen, die moet vooral eens grondig gaan bezinnen of hij echt geen zinvolle tijdsbesteding kan vinden. Geef mij dan liever een goei pint.

[kojak]

Oorspronkelijk geplaatst door HOUZEE !

Geef mij dan liever een goei pint.

gewichtheffen aan den toog is ook sport hé.

[HOUZEE !]

Oorspronkelijk geplaatst door TV-verslaafde

Het is een diep besef dat er geen dromen meer zijn. Je had de utopisten die maar lullen over de toekomst en allerlei onnozole beloftes zoals de politici, priesters, psychologen, sociologen. Ze blijven maar lullen over betere tijden die nooit komen. Of de perfectionisten die denken dat als ze die of die ambitie vervuld hebben gelukkig gaan zijn en als dat niet gebeurd vallen ze in een zwart gat.

Wees dan depressief; het is wel cool. Maar ja je neemt hoop weg van mensen en ze beginnen te flippen in het begin en na een tijdje worden ze volwassener. Ze weten dat politici, priesters, psychologen allemaal bullshit verkopen. Dikke zever in pakskes. Maar we houden die instanties zoals kerken, parlementen, praatbarakken van zielenknijpers wel in ere als zijnde een sociale formaliteit en ook niet meer dan dat. Laat vrouwen zich daar maar belangrijk voelen en hun domme kunstjes opvoeren. Alle mannen zijn al geestelijk gezien weggelopen uit parlementen, kerken, zielenknijper praatbarakken, media...

De maatschappij is meer en meer een kerkhof aan het worden van ideologien dan juist de "bruisende" multikulbrol.

Heel goed verwoord, volkomen mee eens!

[kojak]

Oorspronkelijk geplaatst door fred vanhove

https://www.youtube.com/watch?v=xB2y49EGz8c

Tja... veel wordt daar nu wel niet gezegd.
En die intro, dat zal wel ironisch bedoeld zijn denk ik...

[fred vanhove]

Oorspronkelijk geplaatst door kojak

Tja... veel wordt daar nu wel niet gezegd.
En die intro, dat zal wel ironisch bedoeld zijn denk ik...

Ik weet het maar is alles wat ik er kon van terugvinden.