Perm. Vertegenwoordiger VN
Geregistreerd: 24 mei 2004
Locatie: Anti-liberalenstaat Ideologie: marxisme,Bolshevik-Leninism, Gramsci, Althusser, Badiou, Zizek, Sorel
Berichten: 12.529
|
Jos Bouveroux legt uit waarom hij op 13 juni zijn stem aan de PVDA+ zal geven
Citaat:
Jos Bouveroux legt uit waarom hij op 13 juni zijn stem aan de PVDA+ zal geven
Standpunt verschenen in De Morgen (29 mei 2010).
Jos Bouveroux is voormalig hoofdredacteur van de VRT-nieuwsdienst.
Bouveroux geeft na lang overwegen zijn stem aan Tine Van Rompuy, lijsttrekster voor de Senaatslijst van de PVDA. Omdat niet vergeten mag worden wat de ‘foute bankiers en beursjongens’ hebben aangericht.
Geef de beursjongens een oplawaai en stem extreem links
Als oudstrijder van menige verkiezingsveldslag weet ik dat stemadviezen niet meer pakken. Gelukkig maar. Toen de schoolstrijd heftig woedde, konden de katholieken met de ‘ziel van het kind’ nog scoren, maar in de late jaren zestig van de vorige eeuw was de oproep van de Brugse bisschop – voor wie een stem voor de Volksunie ‘zonde’ was – al een brug te ver. Ik heb toen bewust op de VU gestemd om mij af te zetten tegen alle gezag. Het was mijn eerste kennismaking met verkiezingen.
Nu, zovele jaren later en ouder en wijzer geworden, ben ik niet meer zo impulsief. Zeker voor deze verkiezingen heb ik diep nagedacht, getwijfeld en opnieuw mijn gedrag overwogen. 13 juni vind ik een belangrijk moment. We krijgen de kans om ons uit te spreken over het verleden en om ons gedacht te zeggen over de toekomst. Wat heeft uiteindelijk het zwaarst gewogen bij mijn keuze?
De meest ingrijpende gebeurtenissen van de voorbije maanden hebben alles te maken met de financiële crisis. Tienduizenden hebben hun job verloren, evenveel gezinnen of aanverwante sociale verbanden staan in de kou, jonge mensen vinden geen job en slepen zich naar opleidingscursussen allerhande, ontelbare duizenden zien hun pensioenspaarplan in rook opgaan... En het enige wat je hoort en leest is dat de beurzen ons nog zwaardere besparingen opleggen. Griekenland is nog maar het begin. De slimme jongens (tiens, ik zie weinig vrouwen op de beursvloer...) zeggen dat zij de wereld hun wil gaan opleggen en dat de politieke overheden moeten uitvoeren wat zij zeggen.
Opstand
Kijk, dan kom ik in opstand. En met opstand bedoel ik opstand. Laat ons daar nu maar even duidelijk over zijn. Als zij bewust – om meer geld te vergaren – onze samenleving aanvallen, moeten we ons met alle middelen verdedigen. Die mannetjes van de beurshandel zijn meestal jonge snaken (verdoofd door bonussen en andere drugs) die menen dat ze de waarheid in pacht hebben. Laten we eens kijken naar hun daden.
Eerste feit was het faillissement van Lehman Brothers. Dankzij het ultraliberale geloof van de regering-Bush. Zijn ministers en ambtenaren waren zo vies van overheidsoptreden dat ze willens en wetens een bank van die omvang failliet lieten gaan. ‘De markt zou dat wel regelen’, zo verkondigden zij. Dat Lehman Brothers de hele wereld zou meesleuren, wisten zij niet. Wisten zij veel van het kapitalisme? Ze hadden de adepten ervan jaren na elkaar hun gang laten gaan en zolang alles goed ging, waren er geen problemen. Het liberalisme beleefde zijn hoogtijdagen. En ook de Europese sociaaldemocratie deed er vreugdevol aan mee. Tony Blair, Wim Kok, Gerard Schröder en anderen omarmden het kapitalisme en voegden er een sociaal sausje aan toe. Maar in wezen versterkten zij de greep van het privékapitaal op de samenleving. De boze beer vanachter het verachtelijke IJzeren Gordijn was immers terug in zijn kot gejaagd en had geen tanden meer. Wereldwijd triomfeerde de zogezegde vrijemarkteconomie. Om andere redenen te verdoezelen zei de jonge Bush zelfs dat hij in Irak en Afghanistan een ‘democratie’ wilde installeren. Foei.
Tweede feit: Lehman Brothers bleek de spin in het web. Alle grote banken hadden geloofd in superwinsten met onbegrijpelijke constructies. Het ultraliberale kapitalisme bleek gebouwd op zeepbellen en andere hypes. Miljarden gingen verloren. De grootheidswaanzin en de zucht naar nog meer geld deden de superkapitalisten de das om. De echte industrie werd er mee het slachtoffer van. Waarom hebben zij zich niet meer geroerd? Waarom hebben zij de snotapen van analisten, hedgefunds, ratingbureaus en soortgelijke windverkopers geen halt toe geroepen? Ook zij dragen sindsdien een stuk van de schuld.
Intussen begon dat wereldwijd bejubelde systeem van het kapitaal in elkaar te storten. Eerst was er niets aan de hand: het ging slechts om de geregeld weerkerende conjunctuuromslag. Toen even later bleek dat het hele banksysteem door en door foutief bezig was – vooral op de interbancaire markt – moesten de publieke overheden massaal inspringen om een complete chaos te vermijden. O ja, zeiden de politieke leiders toen: wij hebben de les begrepen en we gaan grondig ingrijpen. Hallo, Sarkozy, Obama, Merkel en anderen van de G20? Waar zijn jullie? Wat moet ik onthouden van al die straffe woorden? Weinig, zo blijkt, nu we voor een nieuwe crisis staan waarvoor geen overheidsgeld meer is. Dat hebben de banken al opgesoupeerd.
Schaamteloos
Ook België moet dus naar een nieuwe besparingsronde. Ik vind het schaamteloos dat de politici ons nu een verhaal vertellen over de noodzaak van besparingen. Want laten we wel wezen: de geschiedenis leert ons dat vooral het modale inkomen moet ophoesten. Zeker de liberalen, die je zowel terugvindt bij Open Vld als bij CD&V maar ook bij sp.a – en nog extremer bij N-VA, VB en LDD – schuiven de schuld in de schoenen van de gewone man of vrouw. Velen aan de linkerzijde dragen een historische schuld. Geruisloos hebben zij het kapitalisme aanvaard en zelfs tot dogma uitgeroepen.
Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik vind dat het pure kapitalisme ons naar de ondergang leidt. Typisch is dat we eerst door jaren van euforie gaan en dan met een smak terugvallen op de grond. Hoeveel keren heeft het kapitalisme dat ons al niet gelapt? Zonder regulering blijven we in die helse spiraal zitten. Met ‘ons’ bedoel ik dan de meerderheid van de mensen. Want het kapitaal heeft natuurlijk zijn verdedigers en die vinden dezer dagen erg makkelijk hun weg naar de media (die ze meestal ook in handen hebben). Zo was ik verbijsterd te lezen dat de big boss van het VKW (Vlaamse Werkgevers) er bijna openlijk voor pleitte dat er in Griekenland een nieuwe dictatuur nodig was om de bevolking koest te houden. Eerst het kapitaal en dan de democratie?
Om al dat (voorlopig) nog verbaal geweld tegen te houden wil ik dus mijn mening geven over 13 juni. Ik sta al met een half been in mijn pensioen en kan dus mijn klassieke schroom als man van de openbare omroep (eindelijk) laten varen.
Geen stemadvies. Iedereen moet vrij zijn. Maar, asjeblief, geef die heren van de beurs, de analisten, de hedgefunds, de mensen die aandelen verkopen zonder ze te bezitten (dat bestaat!), geef ze een oplawaai en stem voor de radicaalste partij, die het systeem ten gronde wil aanpakken: voor de Senaat heeft zij mijn stem, hoewel ze de zus is van... Om een linkse stamp te geven. Om de linkerzijde wakker te schudden. Een bewuste en overwogen stem.
Voor mijn kinderen en kleinkinderen.
Jos Bouveroux is voormalig hoofdredacteur van de VRT-nieuwsdienst.
|
DM (tekst mocht integraal worden verspreid van Bouveroux, staat dus ook op PVDA-website)
Zeer rake analyse. Ik had niet verwacht dat Bouveroux openlijk PVDA zou steunen.
Laatst gewijzigd door Praetorian : 29 mei 2010 om 12:49.
|