4 Jaar regeren. Heeft dat zin?

[Willy Degheldere]

Als men ziet dat een bedrijf pas na vele jaren goed loopt dan doet het zot aan dat een land na 4 jaar dikwijls totaal andere leiders krijgt. Heel dikwijls politici die van toeten noch blazen weten over het departement waar ze in gesmeten worden. En dan beginnen ze de ene flater na de andere te begaan. Ze moeten rekenen op medewerkers die er méér van kennen dan zij. Als er een machtswissel is dan is nog erger. Want ook de medewerkers zijn dikwijls totaal nieuw en moeten nog alles instuderen. Tegen dat het zo ver is moeten ze soms weer opstappen. Is dat rationeel beheer of de glorie van een democratie? Het lijkt er niet veel op.

[Supe®Staaf]

Beste Willy,
Wat bespeur ik nu in uw posting?
Heimwee naar voorzitters voor het leven?
Heimwee naar figuren zoals JP II die aanblijft tot de broek van zijn kont valt van seniliteit?
Heimwee naar Il Duce?
Of zelfs den Dolf?

Wat een feit is: de paarsgroene equipe kan inderdaad niet in vier jaar rechtzetten wat anderen decennialang hebben laten verrotten. Geef ze nog een kaaaaaaaaaaaaaans!

[Kotsmos]

jaarlijkse verkiezingen zijn een slecht idee, en wel om de volgende redenen:

1) het volk is impulsief. Verkiezingen en dus het beleid gaan nodeloos zwaar beinvloed worden door crisissen en overschatte fouten.

2)een homogeen beleid voeren is dan onmogelijk. De ene regering maakt een fout, wordt daarvoor zwaar afgestraft met de verkiezingen, waardoor het nieuwe bestuur (de vroegere oppositie) weer alles kan omgooien. Maar die zijn natuurlijk ook niet perfect, dus binnen de twee jaar is het weer de andere kant die het overneemt. Van ontwikkeling is dan geen sprake meer.

[Jan Claus]

De laatste verkiezingen in Nederland en andere Europese landen maakten duidelijk dat té lang aan de macht zijn niet goed is, al was het maar omdat men dan van de rest van de maatschappij vervreemd, uitgeblust geraakt, inspiratie en kreativiteit verliest, en de kiezers het niet kunnen verdragen dat ze té lang door dezelfden worden geregeerd en af en toe verandering willen. Bij het Amerikaanse presidentschap lost men dit op door een limiet van twee ambtstermijnen op het presidentschap te zetten. Een president met twee ambtstermijnen krijgt dan de kans om zijn presidentschap op zijn hoogtepunt te stoppen nog voor hij helemaal uitgeblust geraakt, en de kiezers krijgen ook een regelmatige afwisseling van de macht. Bovendien kan een oppositiekuur soms goed zijn voor de gezondheid van een partij.

Misschien moet een soortgelijke bepaling ook toegepast worden op politici en politieke partijen? Agalev probeerde dit vroeger al met een rotatieregel, waarbij haar kopstukken regelmatig werden vervangen. Maar het praktische probleem daarbij was echter dat hun meest getalenteerde kandidaten en stemmentrekkers niet de kans kregen om zich te ontwikkelen en te bewijzen wat ze konden. Aangezien bestuurlijke ervaring een werk van jaren is kan men politici moeilijk verbieden om er na een tijdje volledig mee op te houden.

Een betere regeling zou zijn dat politici zolang ze opnieuw worden verkozen mogen blijven zetelen in de raad waarvoor ze werden verkozen. Maar ze zouden wel niet té lang aan één stuk mogen regeren of deel uitmaken van een regerende partij. Men kan bijvoorbeeld stellen dat partijen én individuele politici maksimaal twee ambtstermijnen na elkaar mogen regeren of deel uitmaken van een regerende partij, en dan minstens één ambtstermijn het regeren achterwege moeten laten door ofwel in de oppositie te zitten ofwel helemaal niét in de raad in kwestie te zitten. Zo krijg je dan een regelmatige afwisseling van de macht waarbij toch geen talent verloren gaat. Een suksesvolle regeringspartij kan dan in schoonheid eindigen vooraleer ze uitgeblust raakt, ze kan zich dan in de oppositie herbronnen en op krachten komen, een andere partij krijgt dan ook eens de kans om te bewijzen wat ze kan, zowel in de oppositie als in de regering krijgt nieuw talent regelmatig een kans, een regeringspartij kan geen definitief machtsmonopolie bereiken, en de kiezer krijgt een regelmatige afwisseling van de macht en van bestuurstalent.

Als dit leidt tot een minderheidsregering hoeft dit niet noodzakelijk een ramp te zijn. In Skandinavië weten ze daarmee om te gaan. Een oppositie zonder verantwoordelijkheidszin snijdt gewoon in haar eigen vlees doordat ze bij het laten vallen van een regering zonder daar een heel goede reden voor te hebben wordt afgestraft door de kiezers. Ook als politikus overlopen naar een andere partij met de bedoeling toch nog een derde ambtstermijn na elkaar in een regeringspartij te zitten wordt dan niet meer interessant doordat die regel niet alleen voor politieke partijen maar ook voor individuele politici van toepassing is. Een politikus die overloopt moet na twee ambtstermijnen als raadslid in een regerende partij hoe dan ook een ambtstermijn in een regerende partij overslaan. Als de nieuwe partij waar hij bij aansluit dan een regeringspartij wordt mag hij dan zelfs minstens één ambtstermijn niet meer zetelen in de raad in kwestie. Het maakt overloperij met de bedoeling om nog langer te regeren oninteressant.

[Sibi]

Nu ff iets raars mss.
Vinde jullie dat onze parlementen en politiekers niet té veel kosten?
En kan men op een deftige manier een land besturen als men rekening moet houden met de willetjes van al die parlementariërs?
Wordt een schitterend idee niet afgezwakt tot puur water?
Zouden een aantal verlichte zielen (qua visie, toekomst plannen) niet beter een land besturen dan honderden niet eensgezinde "politiekers" (wat dat ook moge voorstellen dezer dagen)?

Toch mss een vbtje geven. Op gemeentelijk vlak verdienen gemeenteraadsleden minimum 6000 Bef per zitting. Van de circa 20 leden doen er MAAR 4 hun mond open. Dus dat is 120'000 Bef omdat 4 mensen hun mond open doen voorwat zitten die 16 anderen daar? Voor die 6000 Bef? 'K wil maar aantonen dat het wat té veel kost voor meestal héék weinig meerwaarde!

Toch even benieuwd naar de reacties.

Greetz,
Sibi

[Kwarteltje]

Ik zie wel een punt in wat Willy zegt, maar we moeten inderdaad nuanceren: ik zou niet graag hebben dat men die termijn verlengt. Ik trek liever nog een keertje meer naar de stembus. Zo blijven de politici een beetje alert.

Moet ook wel in rekening gebracht worden: meestal blijft een groot deel van de ploeg ook na de verkiezingen aan de macht (cf vd Lanotte, Vanden Broecke, ...). Zo blijft er nog een minimum aan ervaring in de huidige regering

Kwarteltje

[Sibi]

Niemand die wilt vraag stellen bij ons mss té duur
politiek systeem?
Of wille de mense da blijve betalen?

Greetz,
Sibi

[carf]

Hey,

ik heb hier al vanalles gelezen. Te lang regeren is slecht, ons bestuur kost te veel,...

De essentie van de zaak ligt volgens mij ergens anders. Van een echte democratie is er geen sprake. Nu niet, vroeger niet, en zolang we stemmen op politici die populair overkomen en lief kunnen lachen zal het nooit anders zijn.

Waarom durf ik beweren dat we niet in een democratie leven? Ik kan tal van argumenten opsommen, maar dit ga ik niet doen. Iemand anders heeft namelijk al voor een prachtargument gezorgd. Ik heb het over niemand minder dan onze premier.

Hij heeft ons de voorbije weken namelijk overduidelijk aangetoond dat democratie een lachertje is, net goed genoeg om op VTM te verdedigen in één of andere goedkope talkshow. De werkelijke aard van ons bestuur ligt echter ergens helemaal anders, volgens onze premier. Als je vb een gedelegeerd bestuurder wilt voor één of ander overheidsbedrijf (vb NMBS), kan iedereen meedoen aan een examen (democratie!). De examenresultaten worden dan netjes in de vuilnisbak gekegeld (democratie?) en onze premier duidt dan eigenhandig een persoon aan die het beste de belangen van de liberalen (dus een kleine rijke klasse) kan verdedigen (tja, ik kan er niks aan doen, maar dat is dictatuur in de letterlijke zin van het woord).


Ik schrijf hierboven dat de liberalen een kleine rijke klasse zijn. Toch is de VLD de grootste partij. Tegenstrijdig? Neen, hooguit paradoxaal.

De VLD is de grootste partij omdat ze goeie reclame maken en uit de oppositie komen en o.a. de CVP een barslecht beleid voerde en omdat er de dioxinecrisis was. Zijn de stemmers liberaal? Neen. Net zoals vlaams brok-stemmers geen fascisten zijn. Een waarheid als een (gekke) koe.


Moraal van het verhaal: 4 jaar paars-groen verschilt in essentie niks met het beleid van honderdduizend jaar CVP of sociaal democraten of zogezegde groenen of gelijk wat dan ook. Zolang de belangen van enkelen primeren op de belangen van een volk, zullen we moeten blijven geloven in het sprookje van de democratie. Pessimist? Neen, want ik vecht voor een alternatief.

De bal ligt in jullie kamp (om in WK sfeer te blijven!). Mensen die overtuigd zijn dat ze geen tam schaap zijn, of een ja-knikker, of eender welk ander kuddebeest, zijn van harte welkom om mee te bouwen aan een alternatief. (Ik heb niks tegen een kudde wel te verstaan, alleen moet die kudde zelf kunnen beslissen waar ze heenwil!)

Leve de echte democratie, het echte bestuur door het volk, waar we kunnen van dromen, maar waar we ook kunnen aan bouwen.

Groeten

CaRf

PS, een aanradertje als je naar een alternatief op zoek bent: www.lsp-mas.be

[Willy Degheldere]

Dat we in België een dictator zouden krijgen.

Wacht, niet beginnen met de slechte aan te halen!

Het gaat over een "goeie"

Hoe zou het er hier aan toegaan?

Wat zou er allemaal beslist worden in zeer snelle tijd?

Een denkoefening om dromen eens naar buiten te brengen!

[Kotsmos]

hangt van de overtuigingen van die dictator af.

[Linus]

Oorspronkelijk geplaatst door Kotsmos

hangt van de overtuigingen van die dictator af.

Als we de hypothese van Willy volgen is't "ne goeien".

Willy heeft gelijk. Een dictator kan meer verwezenlijken dan een democratisch verkozen parlement. Windmolens voor de kust? In een seconde of tien beslist. Meer geld naar de sociale sector? Of toch maar belastingen verlagen? *Hauw*, de knoop is doorgehakt.

Maar, hoe efficiënt ook, aan dictators hangen problemen. Altijd.

Een: Een "goede" dictator vinden is niet makkelijk. En trouwens, hoe kom je eraan? Hem verkiezen? Contradictio in terminis.

Twee: blijft die mens wel "goed"? Macht heeft de ergerlijke gewoonte te corrumperen.

Drie: Ik zou het niet kunnen hebben! Hij of zij mag nog zo goed zijn, nog zo recht door zee, nog zo efficiënt, nog zo eerlijk, ik heb de vreemde neiging om te willen (mee)beslissen over alles wat mij aangaat, om mijn zegje te hebben ovcer die dingen waarvan ik vind dat ze belangrijk zijn, en waarvan ik vermoed iets te weten. En dictators kunnen daar per definitie niet tegen.

Maar het is een mooie denkoefening...

Groeten,
Linus

[Kotsmos]

verlicht despotisme dus
alles voor het volk, niets door het volk. Is in Pruisen ff toegepast in de 18e eeuw, en in theorie is het natuurlijk prachtig, maar één man kan nu eenmaal onmogelijk het hele volk dienen. Daar komt sowieso opstand van.

[Willy Degheldere]

Een: Een "goede" dictator vinden is niet makkelijk. En trouwens, hoe kom je eraan? Hem verkiezen? Contradictio in terminis.

Niet zo mis idee, Linus!

Een dictator verkiezen! Herverkiesbaar als hij het goed doet.

Net zoals men een president kiest.

En hij beslist dan over alles!

Snel en doeltreffend!

[Kotsmos]

en voor hoe lang moet die dan aanblijven?

[Linus]

Oorspronkelijk geplaatst door Willy Degheldere

Een dictator verkiezen! Herverkiesbaar als hij het goed doet.
En hij beslist dan over alles!
Snel en doeltreffend!

Tja, maar wat als je je vergist? Wat als je denkt: die ziet er capabel uit, maar het blijkt een wolf in een scapenvelletje te zijn? Vijf jaar je adem inhouden tot je weer mag kiezen? Geen prettige gedachte.

Of een manier bedenken om hem "snel en efficiënt" buiten te werken? Maar dat kan natuurlijk niet, want dan zou diezelfde procedure voor de minste onnozelheid kunnen worden uitgevoerd, zodat de verlichte despoot niet snel en efficiënt kan besturen, uit schrik voor afzetting.

Het is een interessante hypothese, en je kan iets bedenken dat vrij paradijslijk is in theorie, maar praktisch gezien lijkt het me niet werkbaar, noch wenselijk.

Linus

[Willy Degheldere]

Is wat wij al jaren hebben ook géén vergissing?

Dus het risico is de moeite waard!

Maak desnoods jaarlijks de verkiezing opnieuw.

Tot er iemand gevonden is die elk jaar verkozen geraakt.

[Linus]

Oorspronkelijk geplaatst door Willy Degheldere

Is wat wij al jaren hebben ook géén vergissing?

Dus het risico is de moeite waard!

Maak desnoods jaarlijks de verkiezing opnieuw.

Tot er iemand gevonden is die elk jaar verkozen geraakt.

Nu volg ik niet... Een dictator die elk jaar moet herverkozen worden? Lijkt me nogal surrealistisch.

En neen, een dictator, verlicht despoot of niet, is het risico niet waard.

Linus

[Eduard Khil]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan Claus

De laatste verkiezingen in Nederland en andere Europese landen maakten duidelijk dat té lang aan de macht zijn niet goed is, al was het maar omdat men dan van de rest van de maatschappij vervreemd, uitgeblust geraakt, inspiratie en kreativiteit verliest, en de kiezers het niet kunnen verdragen dat ze té lang door dezelfden worden geregeerd en af en toe verandering willen. Bij het Amerikaanse presidentschap lost men dit op door een limiet van twee ambtstermijnen op het presidentschap te zetten. Een president met twee ambtstermijnen krijgt dan de kans om zijn presidentschap op zijn hoogtepunt te stoppen nog voor hij helemaal uitgeblust geraakt, en de kiezers krijgen ook een regelmatige afwisseling van de macht. Bovendien kan een oppositiekuur soms goed zijn voor de gezondheid van een partij.

Misschien moet een soortgelijke bepaling ook toegepast worden op politici en politieke partijen? Agalev probeerde dit vroeger al met een rotatieregel, waarbij haar kopstukken regelmatig werden vervangen. Maar het praktische probleem daarbij was echter dat hun meest getalenteerde kandidaten en stemmentrekkers niet de kans kregen om zich te ontwikkelen en te bewijzen wat ze konden. Aangezien bestuurlijke ervaring een werk van jaren is kan men politici moeilijk verbieden om er na een tijdje volledig mee op te houden.

Een betere regeling zou zijn dat politici zolang ze opnieuw worden verkozen mogen blijven zetelen in de raad waarvoor ze werden verkozen. Maar ze zouden wel niet té lang aan één stuk mogen regeren of deel uitmaken van een regerende partij. Men kan bijvoorbeeld stellen dat partijen én individuele politici maksimaal twee ambtstermijnen na elkaar mogen regeren of deel uitmaken van een regerende partij, en dan minstens één ambtstermijn het regeren achterwege moeten laten door ofwel in de oppositie te zitten ofwel helemaal niét in de raad in kwestie te zitten. Zo krijg je dan een regelmatige afwisseling van de macht waarbij toch geen talent verloren gaat. Een suksesvolle regeringspartij kan dan in schoonheid eindigen vooraleer ze uitgeblust raakt, ze kan zich dan in de oppositie herbronnen en op krachten komen, een andere partij krijgt dan ook eens de kans om te bewijzen wat ze kan, zowel in de oppositie als in de regering krijgt nieuw talent regelmatig een kans, een regeringspartij kan geen definitief machtsmonopolie bereiken, en de kiezer krijgt een regelmatige afwisseling van de macht en van bestuurstalent.

Als dit leidt tot een minderheidsregering hoeft dit niet noodzakelijk een ramp te zijn. In Skandinavië weten ze daarmee om te gaan. Een oppositie zonder verantwoordelijkheidszin snijdt gewoon in haar eigen vlees doordat ze bij het laten vallen van een regering zonder daar een heel goede reden voor te hebben wordt afgestraft door de kiezers. Ook als politikus overlopen naar een andere partij met de bedoeling toch nog een derde ambtstermijn na elkaar in een regeringspartij te zitten wordt dan niet meer interessant doordat die regel niet alleen voor politieke partijen maar ook voor individuele politici van toepassing is. Een politikus die overloopt moet na twee ambtstermijnen als raadslid in een regerende partij hoe dan ook een ambtstermijn in een regerende partij overslaan. Als de nieuwe partij waar hij bij aansluit dan een regeringspartij wordt mag hij dan zelfs minstens één ambtstermijn niet meer zetelen in de raad in kwestie. Het maakt overloperij met de bedoeling om nog langer te regeren oninteressant.

tl; dr

samenvatten aub

[Knuppel]

Wordt er beter geregeerd nu het voor vijf ipv vier jaar is?

Een hoop regeringen hebben het niet eens vier jaar uitgezongen, en de "metaalmoeheid" laat zich al voelen na een halve legislatuur.

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door Eduard Khil

tl; dr

samenvatten aub

Jozef Stalin liet mensen die stokoude draadjes nutteloos recycleerden deporteren naar Siberië om daar in de zoutmijnen te werken. Misschien moet dat gebruik opnieuw ingang vinden.