Zeg neen tegen de demonisering van werklozen!

[Den Duisteren Duikboot]

Aan al wie ons schoffeert en bespuwt.

Wij, werklozen, eisen eerherstel.

In weerwil van wat vele mensen denken, zijn werkloosheidsuitkeringen geen 'weggegooid geld'. Indien de uitkering hoog genoeg is, houdt de werkloze meer geld over dan nodig om in zijn levensonderhoud te voorzien. Hij zal, gezien de vele vrije tijd waarover hij beschikt, geneigd zijn dit surplus eerder te spenderen dan te sparen. Wanneer hij zijn geld spendeert aan product A, maakt de producent van dat product winst. Bovendien noopt het consumptiegedrag van de werkloze de producent aan tot het produceren van grotere hoeveelheden. Het consumptiegedrag van de werkloze creëert op deze wijze extra werkgelegenheid. Dit heet het terugverdieneffect.

Bovendien ontsnapt de werkloze door de uitkering aan de armoede, zodat hij niet gedoemd is via criminele of bedelpraktijken in zijn levensonderhoud te voorzien.

Het bedrag van de uitkering moet steeds voldoende zijn om in het eigen levensonderhoud te voorzien (onderdak, eten, kledij) en het onderhoud van personen ten laste (minderjarige kinderen, gehandicapte familieleden). Let op: de echtgenoot of echtgenote is een volwassene en mag niet als een persoon 'ten laste' worden beschouwd.

De mate waarin de uitkering hoger is dan noodzakelijk moet afhankelijk worden gemaakt van de mate waarin er van de uitkering gebruik wordt gemaakt. Indien (te) veel mensen er gebruik van maken, zakt het bedrag (maximaal tot het overlevingsminimum), zodat mensen weer gemotiveerd worden om de arbeidsmarkt te betreden (het typisch menselijk verlangen naar meer comfort).

De werkloze krijgt het anno vandaag hard te verduren: de werkenden noemen hen 'profiteurs' of zelfs 'profitariaat' (een veelzeggende samentrekking van 'proletariaat' en 'profiteurs'). Nochtans mag niemand onder de werkenden ervan weerhouden worden op te houden met werken. Het is nog maar zeer de vraag of de werkenden genoegen zullen nemen met de schamele uitkering die zij maandelijks ontvangen (op voorwaarde dat deze uitkering niet per individu verschillend is, zoals nu nog het geval is). Bovendien kunnen de werkenden werken dankzij de werklozen, want het aantal arbeidsplaatsen is beperkt.

Werkende mensen leiden vaak aan stress omdat ze hard moeten werken, vaak overuren moeten presteren en bang zijn hun job te verliezen. Zij kijken met afgunst neer op de werkloze, die nooit werkt, alleen overuren vrijetijd heeft en alleen maar een job kan 'winnen'. Echter dienen zij zich niet tegen de werklozen te keren, maar tegen hun oversten en/of de overheid, die de werklast draaglijker moeten maken. Door de last te verlichten, wordt de verzuring van de werkenden tegengegaan en wordt het voor de niet-werkende toch aantrekkelijk om aan het werk te tijgen.

Wie veel verdient, spuwt zijn gal op de werklozen, want hij moet een gedeelte van zijn inkomsten afstaan aan een groot spaarvarken waarmee na slachting de uitkeringen van de niet-werkenden worden betaald. De veelverdiener vergeet echter dat die spaarpot ook zijn spaarpot is, waar hij op elk moment van zijn leven op kan terugvallen in tijden van nood. Zijn netto loon is dus het surplus van zijn arbeid.

Niet de werkloze is het probleem, maar de werkloosheid, of het systeem dat deze werkloosheid creëert.

Werklozen mogen niet worden verplicht tot het volgen van opleidingen. De leerplicht is immers wettelijk vastgelegd op 18 jaar. De werkloze moet zoveel mogelijk kunnen leven en/of werken vanuit zijn eigen interesses en vaardigheden, zoniet wordt de mens gereduceerd tot een 'arbeidskracht'.

Het is onzin te beweren dat 'werk' het leven van de mens 'zin' geeft. Deze romantische visie is voor de meesten onder ons zelfoplichterij. Alleen wanneer we hetzelfde werk zouden doen indien we er niet voor betaald werden, kan men spreken van een 'droomjob' of 'de job van je leven'.

Het moet dan ook uit zijn met die leugenachtige spotjes op televisie en radio waarin 'werken' wordt verheerlijkt en de werkloze wordt voorgesteld als een zich verveeld door achterafstraatjes slepende marginaal voor wie de zon pas gaat schijnen als een of andere troela van een uitzendkantoor hem komt vertellen dat hij 'de job heeft'. 'Werk' is een noodzakelijk kwaad voor wie meer wil dan het minimum. Punt.

Het onderscheid tussen autochtonen- en allochtonenwerkloosheid dient slechts een racistische agenda en moet derhalve worden gelaakt, behalve wanneer blijkt dat de werkloosheid net aan racisme te wijten is.

De stempelcontrole moet worden afgeschaft, omdat ze de werkloze stigmatiseert. Hij krijgt letterlijk een 'stempeltje'.

Kortom, het moet uit zijn met de demonisering van de werkloze.

Vriendelijk dank,
De Werklozen bij monde van Pyramus

[Herman Desmedt ©HD]

Demonisering ? Hoezo ?
Werklozen leven op kosten van wie werkt. Dat is nu eenmaal een feit.
En soms is er zelfs sociale fraude mee gemoeid. Ook dat is een feit.
En dat er werkgelegenheid is die niet ingevuld wordt ondanks een half miljoen werklozen is ook een feit.
Aanhalen van feiten kan ik moeilijk demoniseren noemen.

Er zijn anderen die veel méér gedemoniseerd worden dan werklozen.

Werkgevers: Worden afgeschilderd als hebzuchtige, egoïstische, dictatoriale uitbuiters met onbeperkt kapitaal.

Zelfstandigen: Worden afgeschilderd als de grote fraudeurs die leven op kosten van de belastingen.

Vandaar misschien dat we van de laatste 2 categorieën steeds minder hebben ?

[dorus]

Oorspronkelijk geplaatst door Herman Desmedt ©HD

Demonisering ? Hoezo ?
Werklozen leven op kosten van wie werkt. Dat is nu eenmaal een feit.

Fout! De werkloze heeft er voor gewerkt en betaald. Anders kan hij geen uitkering krijgen.

Werkgevers: Worden afgeschilderd als hebzuchtige, egoïstische, dictatoriale uitbuiters met onbeperkt kapitaal.

Zelfstandigen: Worden afgeschilderd als de grote fraudeurs die leven op kosten van de belastingen.

Vandaar misschien dat we van de laatste 2 categorieën steeds minder hebben ?

Akkoord.

[Mitgard]

Oorspronkelijk geplaatst door Herman Desmedt ©HD

Demonisering ? Hoezo ?
Werklozen leven op kosten van wie werkt. Dat is nu eenmaal een feit.

werkenden hebben werk ten koste van werklozen.
er zijn immers veel minder jobs dan er mensen zijn.

[The Paulus Experience]

Oorspronkelijk geplaatst door dorus

Fout! De werkloze heeft er voor gewerkt en betaald. Anders kan hij geen uitkering krijgen.
.

ah ja?
9 maand van school af en ge kunt beginnen.
Zonder ooit gewerkt te hebben.

[Mieke 79]

Oorspronkelijk geplaatst door Herman Desmedt ©HD

Demonisering ? Hoezo ?
Werklozen leven op kosten van wie werkt. Dat is nu eenmaal een feit.

Mja, de zieke ook... en de bejaarden enz... zo kan je ver gaan hoor!

[dorus]

Oorspronkelijk geplaatst door The Paulus Experience

ah ja?
9 maand van school af en ge kunt beginnen.
Zonder ooit gewerkt te hebben.

De wetgeving leren!
Dat is zeer tijdelijk en betreft een klein percentage van de werklozen.
Ziet ge die jongeren liever rondhangen en drugs verkopen?

[The Paulus Experience]

Oorspronkelijk geplaatst door dorus

De wetgeving leren!
Dat is zeer tijdelijk en betreft een klein percentage van de werklozen.
Ziet ge die jongeren liever rondhangen en drugs verkopen?

ah, ik wou u gewoon even uw neus in uw uitspraak drukken om te zeggen dat het niet waar was.

Fout! De werkloze heeft er voor gewerkt en betaald. Anders kan hij geen uitkering krijgen.

[Herman Desmedt ©HD]

Oorspronkelijk geplaatst door dorus

Fout! De werkloze heeft er voor gewerkt en betaald. Anders kan hij geen uitkering krijgen.

Akkoord.

De werkgevers betalen de bijdragen die nodig zijn voor de werkloosheidsuitkeringen in het pakket loonlasten. Daar komt dat geld vandaan voor die uitkeringen. Nergens anders. Niet van sinterklaas of zo !
En dat van eerst werken lijkt me ook niet te kloppen.

Als het waar is dat zelfstandigen zoveel mogen sjoemelen, aftrekken, enz. dan is oplossing van de werkloosheid zeer simpel: geef iedere werkloze een BTW nummer en het is opgelost. Er zijn in vergelijking met het buitenland in dit landje tich een paar honderdduizend zelfstandigen te weinig, dus dat komt goed uit!

[Herman Desmedt ©HD]

Oorspronkelijk geplaatst door Mitgard

werkenden hebben werk ten koste van werklozen.
er zijn immers veel minder jobs dan er mensen zijn.

Ten koste van? Hoezo? Wie betaald wat?

Te kort aan werkgelegenheid zult U bedoelen?
Er staan nog steeds een pak knelpuntjobs open, maar men moet nu Oostblokkers naar hier halen omdat de werklozen hier die jobs om één of andere reden niet willen/kunnen invullen.

Er zijn in vergelijking met het buitenland een paar honderdduizend zelfstandigen te weinig. Dit landje telt zelfs minder zelfstandigen dan werklozen (ouderen inbegrepen). Die opportuniteiten zijn er, en de nieuwe zelfstandigen moeten lang niet alle het kapitaal hebben om een winkel te openen ! De meeste jobs liggen daar in niche-diensten voor diverse bedrijven. Kijk wat dat betreft ook maar eens naar het buitenland.

[de Vexille]

De argumenten van Pyramus ter "waardering" van de werkloze zijn m.i. onder het huidige systeem op z'n minst twijfelachtig:

* het terugverdieneffect is zeer minimaal (indien het al bestaat) wanneer je dit gaat plaatsen tegenover het effect van een equivalente vermindering van de lasten op arbeid.
* het positieve effect op de criminaliteit lijkt me ook niet meteen een compliment te zijn voor de werkloze medemens (een soort mafia-argument; gaan we binnenkort druggebruik subsidiëren om van de criminaliteit af te zijn?)
* het "werken dankzij de werklozen" is een perverse visie; werkgelegenheid wordt vooral gecreëerd door een gunstig ondernemersklimaat te ontwikkelen, niet door mensen zich gedurende vele jaren in een toestand van werkloosheid te laten nestelen.
* ik ben ervan overtuigd dat er niet al te veel werknemers zijn die "met afgunst" naar de werklozen kijken... Wie nooit werkt, apprecieert ook nooit "vrije tijd" en mist een belangrijk stuk van zijn sociaal functioneren in deze samenleving.
* in vele gevallen (toegegeven, niet alle) is de langdurig werkloze wél het probleem al was het alleen al door het feit dat ie langdurig werkloos is... Discipline, productiviteit, verantwoordelijkheidszin en motivatie lijden onvermijdelijk onder een langdurige werkloosheid.

Kortom: werkloosheid is geen schande, maar ook geen maatschappelijk recht.

Werkloosheidsvergoedingen horen immers geen sociaal vangnet te zijn, maar een verzekering tegen een sociaal risico: de tijdelijke en onvrijwillige periode van inactiviteit (met inkomensverlies). De periode van inactiviteit dient door de werkloze zelf zoveel mogelijk beperkt te worden door alle redelijke maatregelen te nemen om zo snel mogelijk weer aan de slag te kunnen. Immers, waar het verzekeringsmechanisme financieel tekort schiet, draagt de gemeenschap het verschil bij.

Idealiter zou de werkloosheidsuitkering een stuk hoger moeten liggen dan vandaag, maar zeer strikt beperkt in tijd én geplafonneerd in functie van de effectieve bijdrage die de werknemer reeds heeft gedaan. Na het verstrijken van die "redelijke termijn" (en die kan statistisch bepaald worden), zal de werkloze in een ander systeem terechtkomen: dat van het "leefloon" (bestaansminimum, liefst nog voor een stuk in natura te voorzien), dat dan uiteraard gekoppeld is aan de vermogenstoestand van de hulpbehoevende. In zo'n systeem is geen werkloosheidscontrole (stempels etc...) meer nodig, aangezien de uitkeringen in elk geval objectief worden vastgesteld én strikt gelimiteerd zijn. Men zou zich zelfs kunnen voorstellen dat werknemers door het betalen van extra bijdragen in het systeem, die werkloosheidsverzekering nog een stukje zouden kunnen aanvullen (net zoals men ook in aanvullende pensioenen kan voorzien). Aangezien in zo'n systeem eenieder instaat voor de "dekking van het risico", is er van stigmatisering geen sprake meer.

[Herman Desmedt ©HD]

Oorspronkelijk geplaatst door Mieke 79

Mja, de zieke ook... en de bejaarden enz... zo kan je ver gaan hoor!

Zieken en bejaarden, daar moet solidariteit voor zijn. Werkgevers en zelfstandigen dragen daartoe ook bijdragen af.

Er is wel een verschil tussen zieken & bejaarden eenerzijds en werklozen anderzijds. Werklozen zijn in principe fit genoeg en hopelijk bekwaam genoeg om zich aan te passen in de openstaande jobs. Werklozen kunnen ook zelfstandige worden.

[Herman Desmedt ©HD]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

De argumenten van Pyramus ter "waardering" van de werkloze zijn m.i. onder het huidige systeem op z'n minst twijfelachtig:

* het terugverdieneffect is zeer minimaal (indien het al bestaat) wanneer je dit gaat plaatsen tegenover het effect van een equivalente vermindering van de lasten op arbeid.
* het positieve effect op de criminaliteit lijkt me ook niet meteen een compliment te zijn voor de werkloze medemens (een soort mafia-argument; gaan we binnenkort druggebruik subsidiëren om van de criminaliteit af te zijn?)
* het "werken dankzij de werklozen" is een perverse visie; werkgelegenheid wordt vooral gecreëerd door een gunstig ondernemersklimaat te ontwikkelen, niet door mensen zich gedurende vele jaren in een toestand van werkloosheid te laten nestelen.
* ik ben ervan overtuigd dat er niet al te veel werknemers zijn die "met afgunst" naar de werklozen kijken... Wie nooit werkt, apprecieert ook nooit "vrije tijd" en mist een belangrijk stuk van zijn sociaal functioneren in deze samenleving.
* in vele gevallen (toegegeven, niet alle) is de langdurig werkloze wél het probleem al was het alleen al door het feit dat ie langdurig werkloos is... Discipline, productiviteit, verantwoordelijkheidszin en motivatie lijden onvermijdelijk onder een langdurige werkloosheid.

Kortom: werkloosheid is geen schande, maar ook geen maatschappelijk recht.

Werkloosheidsvergoedingen horen immers geen sociaal vangnet te zijn, maar een verzekering tegen een sociaal risico: de tijdelijke en onvrijwillige periode van inactiviteit (met inkomensverlies). De periode van inactiviteit dient door de werkloze zelf zoveel mogelijk beperkt te worden door alle redelijke maatregelen te nemen om zo snel mogelijk weer aan de slag te kunnen. Immers, waar het verzekeringsmechanisme financieel tekort schiet, draagt de gemeenschap het verschil bij.

Idealiter zou de werkloosheidsuitkering een stuk hoger moeten liggen dan vandaag, maar zeer strikt beperkt in tijd én geplafonneerd in functie van de effectieve bijdrage die de werknemer reeds heeft gedaan. Na het verstrijken van die "redelijke termijn" (en die kan statistisch bepaald worden), zal de werkloze in een ander systeem terechtkomen: dat van het "leefloon" (bestaansminimum, liefst nog voor een stuk in natura te voorzien), dat dan uiteraard gekoppeld is aan de vermogenstoestand van de hulpbehoevende. In zo'n systeem is geen werkloosheidscontrole (stempels etc...) meer nodig, aangezien de uitkeringen in elk geval objectief worden vastgesteld én strikt gelimiteerd zijn. Men zou zich zelfs kunnen voorstellen dat werknemers door het betalen van extra bijdragen in het systeem, die werkloosheidsverzekering nog een stukje zouden kunnen aanvullen (net zoals men ook in aanvullende pensioenen kan voorzien). Aangezien in zo'n systeem eenieder instaat voor de "dekking van het risico", is er van stigmatisering geen sprake meer.

Daar kan ik grote lijnen mee akkoord gaan.
Momenteel is de staat slecht bij kas en kunnen die vergoedingen gewoon niet hoger. Verhoging van die vergoeding zou trouwens vooral tot gevolg hebben dat de werkloosheidsval nog breder wordt.

Waar wel dringend eens werk van gemaakt mag worden is een of ander georganiseerd platform om werklozen te herscholen voor de openstaande en nieuwe jobs en ze te motiveren, enz., maar daar kom ik weer bij mijn
idee van gemeenschapswerk.

[Mieke 79]

Oorspronkelijk geplaatst door Herman Desmedt ©HD

Zieken en bejaarden, daar moet solidariteit voor zijn. Werkgevers en zelfstandigen dragen daartoe ook bijdragen af.

Er is wel een verschil tussen zieken & bejaarden eenerzijds en werklozen anderzijds. Werklozen zijn in principe fit genoeg en hopelijk bekwaam genoeg om zich aan te passen in de openstaande jobs. Werklozen kunnen ook zelfstandige worden.

Fit genoeg zijn, is tegenwoordig geen voldoende voorwaarde om een job te vinden op onze arbeidsmarkt. Denk niet dat het gemakkelijk is. Integendeel zelfs...

[Herman Desmedt ©HD]

Oorspronkelijk geplaatst door Mieke 79

Fit genoeg zijn, is tegenwoordig geen voldoende voorwaarde om een job te vinden op onze arbeidsmarkt. Denk niet dat het gemakkelijk is. Integendeel zelfs...

Ik beweer niet dat het gemakkelijk is. Ik wéét dat ook wel. Het probleem is dat die werkgelegenheidsmarkt aan het krimpen is. De staat heeft er trouwens mee schuld aan dat het zover gekomen is. Initiatiefnemers worden afgeschrikt door de hoge loonlasten om hier nog voor werkgelegenheid te zorgen.
Daar ligt de knoop! Daarom is het noodzakelijk dat de staat mee initiatieven gaat nemen.

[dorus]

Beste Herman, ik vrees dat je hier even uit de bocht gaat.
De werkgever houdt een bedrag in op het loon van de werknemer. Boven op het brutoloon betaalt hij dan nog +/- 25%. Maar in feite is het geld dat de werknemer niet ontvangt en dus per saldo betaalt.

Als wij geen grote economische crises meer gekend hebben dan is het door o.m. de werkloosheidsvergoeding. Hoe je het nu draait of keert, het gaat erover de consumptie op peil te houden. Dat is de primaire reden van elke uitkering.

Je mag er best nog een aantal macro-economische theorieën tegenaan plakken. De essentie blijft: consumptie = welvaart.

Dat er gefraudeerd wordt is klaar. Daarvoor zijn er dan ook controlediensten.
Maar nu komen vertellen dat alle werklozen profiteurs zijn is even dwaas als stellen dat alle zelfstandigen zwartzakken zijn.
Het simplistisch verbond!

[Tantist]

Oorspronkelijk geplaatst door Pyramus

Wij, werklozen, eisen eerherstel.

Werklozen zouden beter werk eisen ipv eerherstel

[Tantist]

Oorspronkelijk geplaatst door dorus

Fout! De werkloze heeft er voor gewerkt en betaald. Anders kan hij geen uitkering krijgen.

Zever! Iemand die werkloos is, heeft onmogelijk voldoende bijgedragen aan de sociale pot om zichzelf te ondersteunen.

Indien je tegen het gezond verstand in beweert van wel, dan pleit je eigenlijk stiekem voor de afschaffing van de sociale bijdrages. Immers, men verdient toch genoeg om zichzelf in de toekomst te voorzien van een inkomen, en men kan dat beter beleggen dan dat de overheid dat in een kous stopt. Niet?

[Mitgard]

werkenden zouden beter blij zijn dat ze werk hebben i.p.v af te geven op werklozen.

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mitgard

werkenden zouden beter blij zijn dat ze werk hebben i.p.v af te geven op werklozen.

Yeah right. Het jonge luie-gatten volkje dat droomt van een carrière als "poëet" en daarvoor zeker niet zijn handen wil vuilmaken kan bij mij op weinig sympathie rekenen. Het probleem is inderdaad grotendeels "niet willen" ipv "niet kunnen." Ik geef o.a. les in avondschool waar gemotiveerde mensen, werkloos of niet, zich bijscholen om in een meer beloftevolle industriële tak aan het werk te kunnen. Dat zo'n lessen gesubsidieerd worden, geen probleem. Maar het ongelimiteerd en ongecontroleerd gesubsidieerde "niets-doen", dat mogen ze gerust een PAK strenger aanpakken.

Trouwens, die meerconsumptie, dat is volgens mij fameus bij de haren getrokken. Wanneer werknemers meer uitbetaald zouden worden, zou ook een heel deel van dat geld gespendeerd worden (misschien meer luxe-producten dan basis-middelen, maar dat is zeker niet slecht(er) voor onze economie, integendeel zelfs).