“4 op de 10 communautaire ruzies waaien gewoon voorbij”

[Pandareus]

Meten is weten.

Meer dan duizend ruzies binnen de federale regering ontleed: “4 op de 10 communautaire ruzies waaien gewoon voorbij”
POLITIEK“40 procent van de conflicten tussen de Franstaligen en de Nederlandstaligen waaide voorbij zonder gevolg.” Maxime Vandenberghe (UGent) bracht veertig jaar aan communautaire conflicten in kaart. Volgens zijn onderzoek verminderde het aantal ruzies dankzij de zes staatshervormingen. Komt er volgend jaar een zevende aan, dan is herfederaliseren geen goed idee. “Sinds 2011 heeft de federale regering het deksel op de communautaire stoomketel geduwd, dat kan er in 2024 afvliegen.”

Lorenzo Terrière 01-08-23, 09:00

“Er is veel gebeurd dat we al lang vergeten zijn”, wijst Maxime Vandenberghe (26, Universiteit Gent) naar zijn uitgebreide papieren archief. Hij bracht alle conflicten in de federale regering in kaart, waaronder veel communautaire kwesties tussen Nederlandstaligen en Franstaligen. Zijn onderzoek speelt zich af tussen januari 1979 en december 2018. Voor die periode somde hij liefst 1.013 ruzies op - gemiddeld dus één om de twee ?* drie maanden. Vandenberghe gebruikte daarvoor twee bronnen: jaarboeken en persartikelen. Die doorploegde hij onder meer in de stoffige archieven van de Gentse Boekentoren. Stapels kranten werden met karretjes tot bij hem gerold: elke maand was omgerekend een pakket van ongeveer zeven kilo papier waard.

Vriendelijker gelaat gekregen
Deze maand mag Vandenberghe z’n doctoraatsstudie aan het publiek voorstellen. Daarin sloopt hij verschillende heilige huisjes. “Het idee dat federalisme niet werkt en de zaken verder op de spits drijft, blijkt absoluut niet uit mijn resultaten”, zo steekt hij van wal. Want wat blijkt? De tijdlijn toont een dalend aantal communautaire conflicten naarmate we dichter bij het heden komen. De verklaring is volgens Vandenberghe evident: hij wijst naar de verticale stippellijnen op de grafiek: dat zijn de opeenvolgende staatshervormingen, die vervolgens leidden tot minder spanningen.

Een vaststelling die botst met het voortdurende gekibbel dat we zien in de hedendaagse politiek. “Federale ministers maken nog veel ruzie, maar het gaat vaker niét over communautaire zaken. Denk in de plaats aan sociaal-economische kwesties waar het vooral links tegen rechts is.” De daling in communautaire conflicten is opvallend omdat ze samenspoort met de opmars van ‘afscheurpartijen’ als N-VA en Vlaams Belang. Al blijven die laatste, op een uitzondering na, buiten de federale regering natuurlijk.
Maar bij die conclusies stopt het niet. Vandenberghe gaat verder: “Communautaire ruzies hebben ook een vriendelijker gelaat gekregen. Vroeger discussieerden noord en het zuid met elkaar over harde taalkwesties. Vandaag gaat het over praktische problemen zoals artsenquota, geluidsnormen rond de luchthaven en de verdeling van klimaatinspanningen.” Tot slot weerlegt hij ook het beeld van de frontvorming, waarbij álle Nederlandstalige partijen tegenover álle Franstalige partijen staan. “Dat is in amper 8 procent van de conflicten het geval: taalgroepen spannen dus minder samen dan vroeger. Vaak is het beeld gemengder dan we denken”, analyseert Vandenberghe.

Tegen de muur gekwakt
De hamvraag is: komt er in 2024 een nieuwe staatshervorming? Vandenberghe wikt en weegt: “Een zevende kan de communautaire spanningen verminderen. Al zie ik weinig conflictstof waar louter Franstaligen tegenover Nederlandstaligen staan.” Als we doorvragen welke extra domeinen toch nog kunnen worden gesplitst, wil Vandenberghe zich daarover vandaag niet uitspreken.

Toch is er volgens hem nog werk aan de winkel: “De regeringspartijen hebben sinds de zesde ronde in 2011 het deksel op de communautaire stoomketel gehouden. Dat kan er in 2024 plots afvliegen. Dan biedt een zevende staatshervorming wél soelaas. Wat mij vooral opvalt, is dat politici veel communautaire ruzies gewoon voor zich uit schuiven: liefst 40 procent waait over zonder dat er iets is veranderd. Een deel is wellicht achter de schermen opgelost, maar een ander deel komt later onvermijdelijk terug.” Voorts wordt 17 procent van de conflicten via een procedure handig op een zijspoor geparkeerd. In 24 procent van de geschillen smeden de ministers wél een compromis. Bij 9 procent van de botsingen wordt één van de coalitiepartijen tegen de muur gekwakt door een beslissing aan die partij op te dringen. Tot slot eindigt acht procent van de discussies met een ontslag van een minister, een partij of zelfs van de hele regering.
In recente voorstellen om bevoegdheden te herfederaliseren ziet Vandenberghe weinig brood: “Dat kan kwalijke neveneffecten teweegbrengen. Vaak gaat het net over domeinen waar er veel conflict is tussen de taalgroepen. Breng je die terug naar de federale regering, dan trek je ook die discussies binnen op het hoogste niveau. Terwijl het doel van de staatshervormingen net altijd is geweest om op het nationale niveau rust te creëren.”
Steviger in het zadel
Tegenwoordig rolt ook de Vlaamse regering regelmatig vechtend over straat. Verschuift met de staatshervormingen ook het gekibbel naar de deelstaten? Vandenberghe schudt het hoofd: “Een aantal communautaire discussies die vroeger bestonden, pakweg over taal of cultuur, zijn écht verdwenen. Maar je ziet wel meer conflict binnen en tussen regio’s.” Al blijft volgens Vandenberghe het kalf federaal gebonden. Dat bestuursniveau is volgens hem “too big to fail”: daar gaat het om de échte knikkers, en daar zitten de belangrijkste bevoegdheden zoals fiscaliteit, pensioenen en arbeidsmarkt. Hij maakt zich wel zorgen over de langere regeringsformaties: “Vergelijk het met een cowboy die steeds moeilijker in het zadel geraakt. Maar eenmaal dat gelukt is, zit de federale regering tegenwoordig wel steviger. Tijdens de rit rijdt het paard ook stabieler: regeringen vallen niet zo snel meer als vroeger.”




De vier meest memorabele communautaire ruzies volgens Vandenberghe:
1. Vanaf eind jaren 70 was er het gevecht om de gemeente Voeren: hoort die thuis bij de provincie Limburg of bij de provincie Luik? Burgemeester José Happart werd op 22 mei 1979 beroemd toen hij aan een afrit van de autosnelweg naar Verviers daarover een geheime ontmoeting had met koning Boudewijn.

2. In de jaren 80 was er de hoogoplopende discussie om de Waalse staalindustrie met belastinggeld te subsidiëren. Die rel bracht begin jaren 80 onder meer de regering van premier Mark Eyskens (CVP) ten val.

3. Op het eind van de jaren 90 was er lang ruzie over het verbod op tabaksreclame. Als dat erdoor zou komen, betekende dat doodsteek voor het Formule 1 circuit van Spa-Francorchamps.

4. Tot slot was er het jarenlange gekrakeel om de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde te splitsen - onder meer premier Yves Leterme (CD&V) beet zijn tanden daarop stuk.

https://www.hln.be/binnenland/meer-d...rbij~a7861a2a/

Gemeten gegevens, die to-taal niet overeenkomen met de communautaire obsessie van de Vendeliers dus.
Plus de vaststelling dat de huidige twistpunten eigenlijk helemaal géén communautair gekrakeel zijn maar doodgewoon het normale politieke speelveld betreffen. Links versus rechts.

[De gemuilkorfde]

Dat is uw interpretatie.
6 op de 10 communautaire ruzies waaien dus NIET gewoon over.
Hij zegt ook dat de federalisering werkt, en dat het een fout zou zijn om zaken terug naar het federale te hijsen, waarvoor onder andere VLD vaak ijvert.
Hij heeft ook maar 40 jaar onderzocht.
Om goed te zijn had hij ook de jaren '50, '60 en '70 moeten onderzoeken om te zien hoe instabiel unitaire regeringen wel waren.

Dat we bepaalde communautaire ruzies al vergeten zijn, maakt niet uit, het feit is dat ze er geweest zijn.
Leuven Vlaams, de Eenheidswet, het Egmontpact, de sluiting van de mijnen, de Koningskwestie, ...
Er zijn heel wat zaken gebeurd waar het land grondig over verdeeld was ten tijde van de unitaire regeringen.

Ook met zijn redenering dat als het niet alle Vlaamse tegenover alle Franstalige partijen is, dat er dan geen probleem is, is niet correct.
Dat wil zeggen dat als alle Franstalige partijen aan één zeel trekken, maar er bij de Vlaamse partijen een partij is die meedoet met de Franstaligen er geen probleem is.

Tot slot, het is niet omdat de sfeer niet constant gespannen is, dat je relatie goed is.
Als het we het vergelijken met een koppel, dan is het mogelijk dat beide partners gewoon uit elkaar gegroeid zijn.
Er is minder ruzie omdat ze niet meer constant samen zijn, en elk wat zijn eigen gang gaat.
De Vlamingen lezen hun kranten, de Franstaligen ook hun eigen kranten.
Ze kijken nauwelijks nog naar elkaars TV kanalen, pas op sportvlak en in de federale regering komen ze elkaar nog regelmatig tegen.
Soms gaan ze zulke koppels uit elkaar, omdat er op een bepaald moment gewoon niets meer is dat hen nog bindt.
Hier probeert men die banden nog kunstmatig aan te houden via bijv. het koningshuis of via de Rode Duivels.

Zijn de spanningen dan weg?
Als je ziet wat voor een kolossale tekorten vooral Brussel en Wallonië opstapelen, dan is er toch kans dat die straks weer met uitgestoken hand staan.
Ook dat leidt tot spanningen.
Het beleid is wel gefederaliseerd, maar de verantwoordelijkheid niet.
Een Franstalige regering kan een 'genereus' maar onverantwoordelijk beleid voeren, omdat ze weet dat ze vroeg of laat wel weer bij de federale regering kan gaan bedelen.

[Zipper]

"4 op de 10 communautaire ruzies waaien voorbij"


.....maar ze komen wel telkens terug, wat bewijst dat het blijft borrelen.

[Witte Kaproen]

Oorspronkelijk geplaatst door Zipper

"4 op de 10 communautaire ruzies waaien voorbij"


.....maar ze komen wel telkens terug, wat bewijst dat het blijft borrelen.

Pas na de Vlaamse onafhankelijkheid
zullen er geen communautaire ruzies meer zijn .

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Meten is weten.



https://www.hln.be/binnenland/meer-d...rbij~a7861a2a/

Gemeten gegevens, die to-taal niet overeenkomen met de communautaire obsessie van de Vendeliers dus.
Plus de vaststelling dat de huidige twistpunten eigenlijk helemaal géén communautair gekrakeel zijn maar doodgewoon het normale politieke speelveld betreffen. Links versus rechts.

Dat voor kleine spelertjes op het politieke toneel de versnippering een interessant gegeven is, wil niet zeggen dat het economisch en politiek voordelig is voor de gemiddelde Vlaming he.

Het is trouwens grappig dat je hier komt roeptoeteren met DE MEERDERHEID VAN COMMUNAUTAIRE PROBLEMEN WAAIT NIET OVER.

Stel U voor zeg: 4 op de 10 moslims zijn geen verkrachters !

[Henri1]

Oorspronkelijk geplaatst door Zipper

"4 op de 10 communautaire ruzies waaien voorbij"


.....maar ze komen wel telkens terug, wat bewijst dat het blijft borrelen.

Omdat een paar hardleerse vlaamsnationalisten het telkens weer opnieuw gaat oppoken.

[Henri1]

Oorspronkelijk geplaatst door Witte Kaproen

Pas na de Vlaamse onafhankelijkheid
zullen er geen communautaire ruzies meer zijn .

Dan zullen de ruzies beginnen tussen de vlaamse Provincies.

Eerste slachtoffer : De Limburg.

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat voor kleine spelertjes op het politieke toneel de versnippering een interessant gegeven is, wil niet zeggen dat het economisch en politiek voordelig is voor de gemiddelde Vlaming he.

Het is trouwens grappig dat je hier komt roeptoeteren met DE MEERDERHEID VAN COMMUNAUTAIRE PROBLEMEN WAAIT NIET OVER.

Stel U voor zeg: 4 op de 10 moslims zijn geen verkrachters !

Zijn studie gaat niet over wie wat wint of denkt/hoopt te kunnen winnen. In het verleden zijn veel communautaire twisten geweest over taal & cultuur. (het voorbeeld Voeren bv). Dat is nu niet langer het geval. De auteur merkt terecht op dat de meeste hedendaagse twistpunten tussen politici helemaal niet communautair meer zijn, maar klassieke disputen van links versus rechts.

En aangezien je blijft herhalen dat dit 'niet voordelig is' voor 'de gemiddelde Vlaming' kan ik ook niet anders dan zelf ook opnieuw herhalen dat ik niet bezig ben met 'de gemiddelde Vlaming'. Transfertlulkoek gaat bijna exclusief over de SZ die een nationaal systeem is. Het gaat dus over de 'gemiddelde Belg'.
Artificieel bepleite splitsingsverhalen kunnen anders even goed gaan over 'de gemiddelde Oostvlaming' die het beu is transfers te betalen aan de 'gemiddelde Limburger'.

[Witte Kaproen]

Oorspronkelijk geplaatst door Henri1

Dan zullen de ruzies beginnen tussen de vlaamse Provincies.

Eerste slachtoffer : De Limburg.

Dat denk je maar .

Er zijn veel meer interprovinciale huwelijken in Vlaanderen dan huwelijken tussen inwoners van Vlaanderen en inwoners van Wallonië.

Er zijn zelfs meer huwelijken tussen inwoners van Vlaanderen en inwoners van Nederland
dan tussen inwoners van Vlaanderen en inwoners van Wallonië.

[Witte Kaproen]

Oorspronkelijk geplaatst door Henri1

Omdat een paar hardleerse vlaamsnationalisten het telkens weer opnieuw gaat oppoken.

Omdat de Franstaligen de taalwetten in Brussel weigeren toe te passen en de meeste Franstaligen zich weigeren aan te passen aan het Nederlandstalig karakter van Vlaanderen ,eens zij de taalgrens oversteken.

Dat zijn de oorzaken van de aanhoudende communautaire twisten in dit land.

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door Witte Kaproen

Dat denk je maar .

Er zijn veel meer interprovinciale huwelijken in Vlaanderen dan huwelijken tussen inwoners van Vlaanderen en inwoners van Wallonië.

Er zijn zelfs meer huwelijken tussen inwoners van Vlaanderen en inwoners van Nederland
dan tussen inwoners van Vlaanderen en inwoners van Wallonië.

Is dat een reden waarom het Oostvlaamse volk moet blijven transfers betalen aan de Limburg ?

[Witte Kaproen]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Is dat een reden waarom het Oostvlaamse volk moet blijven transfers betalen aan de Limburg ?

De Oostvlamingen zijn solidair met hun aangetrouwde familie.

Iets wat we van de Walen niet kunnen zeggen.

En de Limburgers verfransen de Oostvlamingen niet.

Iets wat we van de Walen ook al niet kunnen zeggen.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

De auteur merkt terecht op dat de meeste hedendaagse twistpunten tussen politici helemaal niet communautair meer zijn, maar klassieke disputen van links versus rechts.

Het is gewoon een heel heel eigenaardig "argument" om te zeggen dat de meerderheid van problemen NIET voorbij waaien.

Maar goed, het is waarschijnlijk - we hebben dat gezien tijdens de corona waanzin ook, en het valt ook op bij de discussie over boeren en zo - zo dat men er daadwerkelijk van kan uitgaan dat mensen tegenwoordig ZODANIG WEINIG van elementaire rekenkunde en statistiek kennen, dat men 4/10 kan laten overkomen als "de meeste"

En aangezien je blijft herhalen dat dit 'niet voordelig is' voor 'de gemiddelde Vlaming' kan ik ook niet anders dan zelf ook opnieuw herhalen dat ik niet bezig ben met 'de gemiddelde Vlaming'.

Dat is nochtans welke de enige legitimiteit is om aan politici enige aandacht, laat staan, macht te geven, want het is nochtans hun enige bestaansreden, om zich met "de gemiddelde Vlaming" zijn voordelen bezig te houden.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Henri1

Dan zullen de ruzies beginnen tussen de vlaamse Provincies.

Eerste slachtoffer : De Limburg.

Dat is geen slachtoffer. Dat is ook een looser die buitengegooid kan worden.

Maar het kan zijn dat Limburg:

1) met wat hulp zich wel opwerkt

2) politiek minder divergent is van de rest

en dan kan overwogen worden Limburg een kansje te geven.

Waarom zou jij er problemen mee hebben om Limburg buiten te gooien ?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Artificieel bepleite splitsingsverhalen kunnen anders even goed gaan over 'de gemiddelde Oostvlaming' die het beu is transfers te betalen aan de 'gemiddelde Limburger'.

Dat is een even terechte overweging. Waarom zou die Oostvlaming voor armtierige Limburgers moeten blijven betalen ?

Maar op den duur worden de verschillen te klein, en is het kleinere aantal een groter verlies dan het kleine beetje economische winst he. DAN heb je de optimale territoriale afbakening bekomen.

Niemand zegt dat het met Vlaanderen moet stoppen. Waarom zou het ?

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Het is gewoon een heel heel eigenaardig "argument" om te zeggen dat de meerderheid van problemen NIET voorbij waaien.

Maar goed, het is waarschijnlijk - we hebben dat gezien tijdens de corona waanzin ook, en het valt ook op bij de discussie over boeren en zo - zo dat men er daadwerkelijk van kan uitgaan dat mensen tegenwoordig ZODANIG WEINIG van elementaire rekenkunde en statistiek kennen, dat men 4/10 kan laten overkomen als "de meeste"



Dat is nochtans welke de enige legitimiteit is om aan politici enige aandacht, laat staan, macht te geven, want het is nochtans hun enige bestaansreden, om zich met "de gemiddelde Vlaming" zijn voordelen bezig te houden.

Hier ga je voorbij aan je eigen vaste stelregel dat een politicus alléén bezig is met zijn eigen voordeel, en daarvoor zijn kiezers wijsmaakt dat hij bezig is met hun voordelen en belangen.

Welnu : gezien een oostvlaamse politicus opkomt in een oostvlaams kiesgebied moet die volgens jou toch enkel daarmee bezig zijn ? En niet met 'de gemiddelde Vlaming' ? Die kan hem dan toch aan de reet roesten ?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Hier ga je voorbij aan je eigen vaste stelregel dat een politicus alléén bezig is met zijn eigen voordeel, en daarvoor zijn kiezers wijsmaakt dat hij bezig is met hun voordelen en belangen.

Dat is dan ook de reden waarom er totaal geen legitimiteit en macht aan politici gegeven mag worden.

Omdat het idee dat politici zich met het algemeen belang zouden bezig houden, inderdaad een onnatuurlijk idee is. Het idee dat er een overheid zou zijn die het goed bedoelt met het volk is inderdaad een gek idee, maar dan mogen we ook geen legtimiteit aan zulke entiteit geven.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Welnu : gezien een oostvlaamse politicus opkomt in een oostvlaams kiesgebied moet die volgens jou toch enkel daarmee bezig zijn ? En niet met 'de gemiddelde Vlaming' ? Die kan hem dan toch aan de reet roesten ?

Absoluut. Maar - laten we even in de illusie blijven dat een politicus toch enige legitimiteit zou hebben en dus aan het belang denken van zijn kiezers - in dat geval moet die Oostvlaamse politicus beseffen dat een EERSTE en GROTE stap in het voordeel van zijn Oostvlamingen erin bestaat om eerst de Walen buiten te kieperen.

Zoals ik al eerder heb geargumenteerd, is het blijven samengaan met economisch en politiek min of meer vergelijkbare streken geen probleem, want de gemiddelden veranderen niet, de werkbaarheid blijft even groot, en er is een klein voordeel van GROTERE AANTALLEN.

Het buiten bonjouren van streken heeft enkel maar zin als de verschillen groot genoeg zijn. Je moet dus beginnen met de grootste ballast buiten te gooien.

Dat is voor een Oost Vlaming zowel als voor een Brabander als voor een Limburger: Wallonie.

EENS die grote stap gezet is, en dus het rijpe laaghangende en gemakkelijke fruit geplukt is, kan het zijn dat die Oostvlaamse politicus ook Limburg buiten wil. Maar dat hij Wallonie buiten wil is een feit.

Daarentegen, gezien de veel en veel gelijklopender economische en politieke situatie in West Vlaanderen en Brabant/Antwerpen, is daar geen grote reden tot splitsen meer en wint het grotere aantal het waarschijnlijk van de kleine potentiele winst die nog te boeken valt.

Maar een rechtschapen Oostvlaams politicus wil uiteraard Wallonie buiten.

Het zijn eerder Limburgers die de bui al zien hangen en liever "nog een slechtere leerling dan zijzelf" in de klas willen houden om niet de laatste te zijn.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Meten is weten.



https://www.hln.be/binnenland/meer-d...rbij~a7861a2a/

Gemeten gegevens, die to-taal niet overeenkomen met de communautaire obsessie van de Vendeliers dus.
Plus de vaststelling dat de huidige twistpunten eigenlijk helemaal géén communautair gekrakeel zijn maar doodgewoon het normale politieke speelveld betreffen. Links versus rechts.

Communautaire ruzies worden gewoon opgefokt door de Vlaams-nationalistische keffertjes. Het is de reden van hun bestaan.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Communautaire ruzies worden gewoon opgefokt door de Vlaams-nationalistische keffertjes. Het is de reden van hun bestaan.

En het economische nadeel voor Vlamingen wordt opgefokt door Belgisch-nationalisten.