De Waalse politici en de Vlaamse regeringsvorming...

[fcal]

Sinds het ontstaan van België, leidt een Franstalige, hoofdzakelijk Waalse, minderheid dit land. Met succes heeft deze minderheid, ondanks de democratisering van de maatschappij, zijn positie gevrijwaard en zelfs verder uitgebouwd. Waar dit in de 19de eeuw en de 1ste helft van de 20ste eeuw sterk doorwerkte op het politieke terrein maar weinig of geen invloed had op het economische gebeuren is dit sinds het einde van WO2 niet meer het geval.

Het groeiend interventionisme, eigen aan de naoorlogse regeringen gecombineerd met het bestaande overwicht van de ‘Waalse' politieke elite leidt nu tot op termijn veel economisch nadelige beslissingen en bevoordelingen of onrechtmatige onevenwichten, die een van de basisprincipes van de democratie, namelijk iedereen gelijk voor de wet steeds verder ondermijnt.

De ‘Walen' slagen hierin omdat ze tot nog toe konden rekenen op een invloedrijke groep ‘collaborateurs' onder de Vlaamse politieke leidinggevenden van bijna alle partijen, die bereid gevonden werden om voor een politiek ambt de democratie geweld aan te doen en zelfs de belangen van hun eigen bevolkingsgroep te verloochenen.
Waar dit ondanks alles niet werkte en toch nog tegenstanders opstonden, werd deze met behulp van dezelfde collaborateurs vervolgd. Men schroomde er zelfs niet voor terug om de grondwet aan te passen. Dat hierbij de ‘Rechten van de Mens' in het gedrang kwamen of zelfs verloren gingen, leek hen niet te deren. Een en ander werd eveneens bevorderd door de evolutie naar een steeds steiler particratisch bewind.

In de federale regering wordt, grotendeels buiten het zicht van de Vlaamse goegemeente (de gesubsidieerde Vlaamse pers laat het bewust afweten), door de Waalse politieke elite constant chantage gepleegd, waarbij ze niet aarzelt om bij het minste geringste te dreigen met de val van de bestaande regering. Elke Vlaamse coalitiepartij heeft dit ooit moeten ondervinden. Op federale loyauteit kan niet gerekend worden. Dit was weer zonneklaar bij het toekennen van stemrecht aan Niet-Europese vreemdelingen, die geen gebruik wensen te maken van de uiterst coulante nationaliteitswetgeving, die zelfs een dubbele aangehorigheid toestaat. Zelfs een gezichtsreddend maneuver in de Kamer werd de VLD niet gegund. Het belang van de ‘Waalse' politieke elite om het bevolkingsoverwicht van de Vlamingen onder de Belgen te verkleinen was doorslaggevend. Alles werd met een ideologisch sausje opgediend en tegen de wil van zowel de autochtone Vlaamse en ‘Waalse' bevolking doorgevoerd.

De wetten, die de aanslag op de vrije meningsuiting, zoals die bleek uit het vonnis door een frankiljonse rechter aangaande de met het Vlaams Blok verbonden vzw's, mogelijk maakte, behoorden eveneens tot de drijverijen van de ‘Waalse' politieke elite. Een en ander heeft tot gevolg gehad, dat een belangrijk deel van de Vlaamse bevolking zich in de laatste verkiezingen afkeerde van de ‘traditionele' partijen en het Vlaams Blok een monsterzege bezorgde.

Er is hierdoor in de Vlaamse Raad een ongebruikelijke wisselmeerderheid mogelijk tussen CD&V en VB. Er biedt zich een gelegenheid aan om de bevoogding van de ‘Waalse' politieke elite over de Vlaamse regeringsvorming af te schudden zonder er een ‘prijs' voor hoeven te betalen. Althans voor het CD&V. De afwezigheid van deze partij op federaal vlak verhindert de gebruikelijke ‘Waalse' chantage.

En wat levert een val van de huidige federale regering op? Groot verlies voor de coalitiepartners VLD en SP, bovendien lijkt de MR niet immuun voor enige afkalving. Anderzijds wordt dan de minder manipuleerbare en verfoeide CD&V de meest waarschijnlijke toekomstige partner. En bovendien mag men zich verwachten aan een nieuwe grote zege van het VB, die zelfs zou kunnen leiden tot een ‘tripartiete'. Nee de PS zit met een probleem.

Het CD&V is nu aan zet. Door besprekingen met het VB geeft ze reeds een signaal af. Binnen het CD&V zal de eerder kortzichtige Belgicistische tendens zich uiteraard verzetten tegen deze gang van zaken en aansturen op een ‘tripartiete'. Maar dat biedt voor de toekomst weinig perspectief. Antwerpse toestanden liggen hierbij in het verschiet en dat betekent een totaal verlies aan politieke geloofwaardigheid voor de deelnemende partijen. Het VB wordt dan de enige oppositie en via het federale luik gaat de ‘Waalse politieke elite weer op de rem staan en doet de ‘Vlaamse' tripartiete mislukken door weer onvolledige en verwarrende bevoegheidspaketten naar het regionale niveau te delegeren.

Een ‘echte' coalitie met het VB betekent echter het scherpstellen van de Belgische communautaire problematiek. Zonder een afzienbare, werkelijke evolutie in de richting van een ‘Zwitsers' confederalisme verbrandt het VB zich, zoals dit in het verleden gebeurde met de Volksunie onder Schiltz tijdens de regeringen Martens van de 80er jaren.

Daarom is een ‘minderheidsregering', gedoogd door het VB geen onmogelijkheid. Het biedt zelfs vele voordelen, zowel voor het CD&V als voor het VB. En de druk op de PS en op haar Vlaamse federale coalitiepartners blijft bestaan. Bovendien kan zo'n evolutie op termijn leiden tot meer en directere democratie, los van het linkse dwangbuis. We zullen binnenkort weten welke tendens de bovenhand haalt binnen het CD&V.

Het wordt alhier weer een politiek boeiende tijd.

[Trajanus]

Zeer juist.