De Croo senoir: de N-VA is niet meer dan een puistje

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Gwylan

Wel, dan heeft De Croo de eer en het genoegen de vader te zijn van een zoon die minister en vice eerste minister is van een regering waarin een puistje de veruit grootste coalitiepartner is.

Daar komt het idd op neer.
Wat mij stoort is dat "grote Belgische staatsmannen" zoals De Croo opscheppen over hun kunst van het sluiten van compromissen op zijn Belgisch. Ze bewieroken de nep-eendracht tussen Vlamingen en Franstaligen en lopen hoog op met hun eigen zelfverklaarde politieke loyaliteit. Maar terwijl Michel aandringt op loyaliteit, eendracht en samenwerking tussen de federale coalitiepartners doet monsieur De Croo net het tegenovergestelde via de "kwaliteitsmedia".

De N-VA heeft zich niet alleen absoluut loyaal opgesteld in de regering Michel. Dat wratje heeft vooral de VLD door dik en dun gesteund. Ze heeft zich aan de afspraak gehouden en heeft daarvoor zelfs haar eigen Vlaams-nationalistische agenda verloochend.
Ik had liever gezien dat de N-VA niet in deze regering was gestapt, en zeker niet onvoorwaardelijk. Mijn stem is de N-VA kwijt. Maar toch geniet dat wratje véruit mijn voorkeur boven omhoog gevallen zeikerds zoals de De Croo's en dubbelhartige 'tRuttenbellen zoals hun voorzitster. De échte liberalen hielden het, één voor één, bekeken in de "open" VLD. Hun plaats werd ingenomen door een hele trits ex.VU voorzitters. Dat komt ervan als zowel de voordeur als de achteruitgang wagenwijd worden opengezet. Ondertussen vieren hun oude krokodillen hun graaizucht bot binnen en buiten de Europese, alles behalve democratische en burgervriendelijke grootmacht.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door Brakelaar

Terwijl ouwe croo zijn gezicht zelf vol puisten staat...

Geen zorgen, oude puist De Croo zal snel doodvallen van ouderdom.

Het meeste plezier ondervind ik uit het feit dat ze hem - spijts een heel leven met de broek op de enkels, geen Baron gemaakt hebben.

[Knuppel]

Met de broek op de enkels lopen voor het meest disfunctionele koningshuis ter wereld heeft De Croo senior zo te zien niet groter gemaakt dan het wratje in de Belgische geschiedenis dat hij in wezen is.

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Geen zorgen, oude puist De Croo zal snel doodvallen van ouderdom.

Het meeste plezier ondervind ik uit het feit dat ze hem - spijts een heel leven met de broek op de enkels, geen Baron gemaakt hebben.

Gelukkig maar. Mevr. Decroo zou nog meer kapsones krijgen.

[Svennies]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Het is leesbaar. Dank je. Allen het artikel waarin De Croo senior sneert dat de N-VA niet meer is dan een puistje mankeert nog.

U vraagt,wij draaien....

http://www.hln.be/hln/nl/922/Nieuws/...-puistje.dhtml

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Het is leesbaar. Dank je. Allen het artikel waarin De Croo senior sneert dat de N-VA niet meer is dan een puistje mankeert nog.

Sorry,

Mijn bijdrage was te groot.
Nieuwe poging.

RS

[Svennies]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Dat is een leugen. Hij zei dat over vlaams blokkers. (en excuseerde zich daarna tegenover de mentaal gehandicapten)

Uit het intervieuw van het oud Crookodilleke mijn beste....

Zie post 126 voor de link...

Tien jaar geleden noemde u N-VA'ers mentaal gehandicapt.
"Dat klopt. Ik heb me toen verontschuldigd bij de gehandicapten."

Dus begrijpend lezen is niet uw sterkste zijde

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Het is leesbaar. Dank je. Allen het artikel waarin De Croo senior sneert dat de N-VA niet meer is dan een puistje mankeert nog.

Speciaal voor u.

Zoals de zomer glooit in Michelbeke, glooit hij nergens. “Waarom zoudt ge naar Toscane gaan als ge in de Vlaamse Ardennen woont?” Vanop zijn terras schouwt Herman De Croo de beestenboel in zijn achtertuin. Hij wijst naar zijn pauwen. “Tegenwoordig slapen ze in de bomen of op het dak. Bang voor de vossen. Die bijten hier alles dood.” De jarige heer des huizes heeft het niet begrepen op indringers en andere exoten die de rust en het zicht verstoren. “Zolang ik besta, zal hier op de Vlaamse heuveltoppen geen windmolen waaien. Hopelijk zijn we snel van die cinema af.”

“Nandou! Nandou!” Sinds zijn stembandkanker klinkt Herman De Croo wat rauwer dan tevoren. “Nandou! Kom!” Het duurt even voor de bordercollie zich aan de voeten van zijn baasje vlijt. Twee jaar geleden was Nandou plots spoorloos. De Croo deed een oproep op Facebook. Het leerde hem twee dingen. “Eén: hoe groot de impact van de sociale media is. Een kwart miljoen mensen hebben toen mijn oproep gezien. Twee: wat mensen echt raakt, los van de politiek. Ze hebben gelijk. Ik meet de beschaving van een mens af aan hoe hij met dieren omgaat.”

Van die beschaving, en hoe wankel en fragiel die is nu ze onder druk staat in een snel migrerende wereld, ligt hij ook op zijn 80ste nog wel eens wakker, vertelt hij in een uitgesponnen verjaardagsgesprek, beklonken met een halfje champagne en een halfje bordeaux. “Ik drink nog elke dag mijn vier, vijf glazen wijn. En ik kan op mijn route nog probleemloos tien bruine biertjes aan.” Zelf rijden is er nog zelden bij. De Porsche doet weinig kilometers. “Ik permitteer mij een chauffeur. Ook al omdat ik elk jaar evenveel uren in de auto zit als gij achter uw laptop. Rijden is tijdverlies. Liever dan te sturen, werk ik dan. Ik dicteer wat er in mijn hoofd zit. En ik houd al vijftig jaar alles bij in mijn agenda. Wilt gij weten waar ik was in de ochtend van 3 september 1971 of wat er is beslist op 14 april 1996, dan vind ik u dat binnen de vijf minuten terug. Mijn memoires zullen zichzelf schrijven.”

Vaak hoéft er niets opgezocht te worden. Doorgaans citeert De Croo los uit het hoofd. “Mijn geheugen werkt nog feilloos.” Het valt op als hij vertelt. Geen naam die hem ontsnapt. Niets dat in de nevelen van de memorie is zoekgeraakt. Je vraagt je af wie van ons beiden de vijftiger is.


Happy birthday to you.
“Dank u, maar mijn leeftijd obsedeert mij niet. Ik voel me wel ouder worden, maar niet oud. Daar heb ik zelf weinig verdienste aan. Ik heb goede genen. Als kind had ik nochtans een zwakke gezondheid. Maar toen ik 16 was en weer eens drie maanden plat lag, heb ik me voorgenomen: ‘Vanaf nu word ik nooit meer ziek.’ Dat is me gelukt. Op een gebroken nekwervel en die stembandkanker na ben ik van grote malheuren gespaard gebleven. Ik ben door de goden begunstigd. Zolang ik te paard de Berendries kan afdalen, zij aan zij met Alexander, voel ik me niet tot de senioren behoren.”


Zou dat het breekpunt zijn: niet meer in het zadel zitten?
“Ja, dat zou mij zwaar vallen. Mijn vader heeft hier in Michelbeke zijn laatste ommegang gereden toen hij 84 was. Mijn grootoom werd nog op zijn paard gezet en er weer afgehaald toen hij 90 was. Ik kruip er nog altijd zelf op, maar ik beken: daarvoor heb ik mijn stijgbeugels een paar centimeter laten verlengen.”


Als het dat maar is.
“Gij zegt het. Ik werk nog altijd acht dagen op zeven.”


Is het niet stilaan tijd om uzelf wat ledigheid toe te staan en uw lieve echtgenote af en toe een weekendje Parijs te gunnen?
“Nee. Ik heb geen talent voor luiheid. Onze laatste gezinsvakantie dateert van 1991. Thailand. Ariane en Alexander waren nog tieners. Sindsdien ben ik in vele buitenlanden geweest, maar heb ik privé geen vakantie meer genomen. Geen behoefte aan. Als Françoise naar Parijs gaat, is het met vriendinnen.”


Staat u nooit op met de vraag: ‘Wat zou ik vandaag eens doen?’
“Nee. Wel met de vraag: ‘Wat doe ik vandaag eerst?’ Want ik doe altijd vijf, zes stielen tegelijk. Als ik dat niet doe, voel ik mij schuldig en overbodig.”


Een leven zonder werk is geen volwaardig leven?
“Toch wel. Maar niet voor mij.”


Overal waar veel volk is, duikt u op, al een halve eeuw lang. Hebben de mensen u nog altijd nodig of bent u het die hén nog altijd nodig heeft?
“Nee, mijn loopbaan is al lang gemaakt. Ik heb dat niet meer nodig.”


Niet professioneel maar mentaal, bedoelde ik. Kunt u niet zonder?
“Weet ge, ik stel mij soms de vraag: ‘Wil men mij nog?’ Het zou kunnen dat ze achter mijn rug zeggen: ‘Wat doét die mens hier nog, op zijn ouderdom?’ Het zou kunnen, maar ik denk het niet. Het wordt mij alleszins nooit in mijn gezicht gezegd.”


Karel De Gucht zei me bij zijn afscheid op 60: ‘Hoe ouder, hoe moeilijker het wordt om uit de politiek te stappen. Vanaf een bepaalde leeftijd wordt het zelfs onmogelijk.’ En hij verwees naar u. ‘Herman De Croo zal nooit zonder kunnen.’
“Karel had gelijk. Misschien maak ik mezelf iets wijs, maar ik denk dat ik nog altijd geloofwaardig ben, precies omdat ik nog even actief, even alert en even aanwezig ben als twintig jaar geleden. Ge kunt dat niet trukeren. Maar op een dag zal ik dus stoppen. Of beter: zal het stoppen. Voor u zit de enige mens in België op wie de nieuwe pensioenwet voor parlementsleden ooit van toepassing zal zijn. Voor een volwaardig parlementair pensioen moet ge voortaan een carrière hebben van 45 jaar en een ouderdom van 67 jaar. Wel, ik ben nu 80 en volgend jaar zit ik 50 jaar in het parlement. Ik mag dus zeggen dat er een wet bestaat die alleen voor mij is geschreven. Wat een cinema, wat een cinema! Sinds ik in 1968 ben verkozen, zijn er meer dan drieduizend parlementairen gekomen en gegaan. Politiek is iets tijdelijks. Behalve voor mij. Voor mij is het levenslang.”


Had u niet toegestemd om halfweg de legislatuur uw zitje in het Vlaams Parlement af te staan aan opvolger Sas van Rouveroij? Maar bij nader inzien wenkte het record: 50 jaar parlementslid.
“Ja. Ik beken: die 50 jaar wil ik absoluut halen. Waarschijnlijk sta ik daarna mijn plaats af. Maar daar ben ik nog niet uit.”


Zet Open Vld u onder druk om alsnog op te stappen, twee jaar later dan beloofd?
“Nee. Ik voel geen enkele druk. Ik ben dan ook geen profiteur. Driemaal na elkaar ben ik verkozen vanop de laatste plaats. Ik verdien altijd mijn eigen zetel.”


Komt u nog op in 2019?
“Dat sluit ik niet uit, als de partij het mij vraagt. Maar stel dat ik dan per malheur verkozen raak, dan wordt het delicaat om nog zelf te zetelen. Mij zult ge nooit in een mentale rolstoel naar het parlement moeten duwen. Ofwel ben ik nog even goed en liefst beter dan alle anderen, ofwel stop ik. Wees gerust, ge zult mij als publieke figuur nooit een schim van mezelf zien worden. Ik wens niet te eindigen als een souvenir aan Herman De Croo.”


Zult u dat tijdig beseffen, denkt u? Of rekent u op anderen om het u duidelijk te maken?
“Goede vraag. Ik bekleed veel functies, ook buiten de politiek, maar vandaag laat niemand me subtiel voelen dat mijn tijd van gaan gekomen is.”


Misschien uit eerlijke schroom en oprecht respect, zoals bij Elio Di Rupo? Die ziet het zelf niet in, en hij is veel jonger dan u.
“Dat kan. Ik zal het zelf wel voelen als ik een politieke plant dreig te worden, een schouwgarnituur in het parlement.”


Wat maakt u het meest trots als u terugkijkt op een halve eeuw politiek?
“Dat ik in al die jaren nooit bemorst ben geraakt. Ik heb altijd weerstaan aan de vele verleidingen en verlokkingen van het vak. En ik heb mentaal, verbaal en financieel altijd mijn onafhankelijkheid bewaard. Nooit ben ik afgeweken van mijn sociaal-liberale koers. Liberalen zeggen terecht dat ge geen sociaal paradijs bouwt op een economisch kerkhof. Maar voor mij is het omgekeerde minstens zo belangrijk: dat ge geen economisch paradijs bouwt op een sociaal kerkhof.”


Jean-Luc Dehaene noemde zich een politicus van de vorige eeuw. Bent u dat ook?
“Nee. Hoe jonger een politicus, hoe meer hij naar de punten van zijn schoenen staart. Hoe ouder, hoe meer hij naar de horizon tuurt. Dat is wat ik nu doe: waarschuwen voor wat er morgen en overmorgen op ons afkomt als de politiek zo kortzichtig blijft navelstaren als vandaag. De samenleving digitaliseert, maar hoe rijmt ge dat met onze vrijheid, onze veiligheid en onze privacy? De resistentie tegen antibiotica neemt toe. Hoe vermijden we dat hier over twintig jaar opnieuw de pest uitbreekt en dat wij kwetsbaar worden voor ziektes als oorlogswapen? Dat zijn voor mij de grote vragen. En de belangrijkste van allemaal: vandaag zijn er 1,4 miljard Afrikanen, tegen 2050 zullen dat er 2,5 miljard zijn. Hoe voorkomen we dat al die mensen uit Nigeria, uit Libië, Eritrea, Soedan, Somalië, Congo, noem maar op, ons veel massaler dan vandaag zullen overspoelen? Onze samenleving verzekert zich tegen brand, diefstal, autopech, ziekte en hospitalisering, maar we weigeren obstinaat om ons te verzekeren tegen het einde van onze beschaving. Ik zeg u: als wij Afrika niet helpen door allemaal een deel van ons loon af te staan en hen op die manier daar te houden, dan loopt Afrika ons straks onder de voet.”


Dat is uw stokpaardje. U waarschuwde daar tien jaar geleden al voor.
“Ik had gelijk, toch? De kwestie is vandaag nog prangender dan toen. Nu gaat het om enkele tienduizenden die de oversteek op zee wagen, maar ik denk aan de woorden van Goodluck Jonathan, de oud-president van Nigeria, dat tegen 2050 het derde meest bevolkte land ter wereld zal zijn, met meer dan 400 miljoen inwoners. ‘Herman’, zei Jonathan mij vier jaar geleden, ‘als we dat echt zouden willen, doen we jullie in drie jaar dood. We kill you, my friend. We sturen jullie elk jaar drie miljoen zwarte gelukzoekers en al jullie regimes liggen binnen de kortste keren op hun gat.’ Met andere woorden: als wij niet bereid zijn om onze welvaart met hen te delen, als wij er niet in slagen om de Afrikanen een menswaardig leven te bieden in hun eigen land, dan mogen uw en mijn kleinkinderen hier straks het licht uitdoen.”


Overdrijft u niet een beetje?
“Nee! Europa levert geen 10 procent van de wereldbevolking, maar we zijn goed voor een kwart van de totale rijkdom en voor de helft van wat de wereld uitgeeft aan sociale zekerheid. Wat zoudt ge dan willen dat zoiets geen mensen aanzuigt die in hun eigen land elke dag moeten rondkomen met de prijs van een halfuurtje parkeren in Gent: één euro.”


Ik denk dat Theo Francken het niet oneens is met u.
“Ik zeg u: ge moogt Francken morgen premier maken en zelfs koning of paus, maar die vloedgolf zult ge niet tegenhouden. En dan dreigt het einde van de beschaving zoals we die kennen, net als vroeger in het oude Rome. We zitten op een smeltende ijsschots. Niet alleen letterlijk, ook figuurlijk. En toch dreigen we ons straks weer bezig te houden met discussies over flamingante eisen en institutionele niemendalletjes. Hoe ouder, hoe opstandiger mij dat maakt. Het is simpel: als ge Afrika niet wilt helpen uit menselijkheid en generositeit, doe het dan uit eigenbelang en uit schrik.”


Vrolijk toekomstbeeld schetst u.
“Helaas, het is de realiteit. In de kortstondigheid der dingen zijn onze regeringen goed bezig. In de langdurigheid niet. We schaatsen op een verraderlijke vijver. Maar wij, politici, blijven vrolijke pirouettes draaien terwijl onder onze voeten het ijs snel smelt. De politiek zou de moed moeten hebben om de schaatsers - de burgers, de kiezers - daarvoor te waarschuwen.”


Veel vluchtelingen, ook uit Afrika, komen uit landen waar de radicale islam veld wint. Is dat de grootste bedreiging voor onze ‘superieure’ samenleving?
“De liberale democratie is superieur als samenlevingsvorm, daarin heeft ons Gwendolyn groot gelijk, maar dat maakt ons nog niet moreel superieur. Dat mensen elkaar de keel oversnijden in naam van hun geloof zoals IS nu doet, is voor mij het ultieme bewijs dat god niet bestaat, hoe ge hem ook noemt. Maar vergeet niet dat dichter bij ons zes miljoen joden zijn vermoord en dat protestanten en katholieken elkaar hier hebben bevochten in naam van dezelfde god. Dat neemt niet weg dat ik vaak denk aan wat kolonel Kadhafi van Libië mij ooit zei. Kadhafi was een dictator, maar geen idioot. ‘Als ik Afrika aan de islam krijg, worden wij de baas van de wereld’, zei hij. Dat ziet ge her en der gebeuren nu. Veel van wat het verlichte Europa superieur dacht te kunnen verspreiden - democratie, wetenschap, rechtsstaat, gelijkheid van man en vrouw - wordt elders afgestoten, met de islam voorop. We krijgen het deksel op de neus.”


Wringt het dat u als Vlaams Parlementslid van Open Vld een regering steunt die de stempel draagt van N-VA en geleid wordt door Geert Bourgeois? U dichtte hem ooit het charisma van een sacristiedeur toe.
“Ik heb sympathie voor Geert. Ik vind hem een bekwame man. Als ik een toptien maak van de beste juristen in de Belgische politiek, dan zet ik daar zowel Geert Bourgeois als Olivier Maingain in. Maar ik snap hun standpunten niet. Ik beschouw hen als mentaal ontspoord, de ene in zijn Vlaams-nationale, de andere in zijn Brussels-francofone overtuiging. Ik begrijp niet hoe ge al uw talent een carrière lang in dienst kunt stellen van de lilliputtisering van uw land en uw regio. België is het 557ste deel van Rusland, Vlaanderen het 1.217de deel. Allez allez, waar praten we dan over?”


Tien jaar geleden noemde u N-VA’ers mentaal gehandicapt.
“Dat klopt. Ik heb me toen verontschuldigd bij de gehandicapten.”


Wat is erger: ontspoord of gehandicapt?
“Ontspoord. Gehandicapt, daar kunt ge zelf niets aan doen. Wat mij revolteert als liberaal is dat de N-VA mij voortdurend zegt hoe ik moet denken en wat ik moet doen om gelukkig te zijn. Preek toch niet uw Vlaamse evangelie! Zelfs voor zijn eigen mandatarissen maakt die partij een catechismus in vraag en antwoord. Ze worden gedrild om die op te dreunen. Mij ergert dat, maar bon, dat is een tijdelijk verschijnsel. N-VA is niet meer dan een puistje op de geschiedenis van Vlaanderen en België. Het zal verdwijnen zoals het is gekomen.”


Het belet niet dat Bart De Wever en zijn partij al tien jaar de toon zetten. Kost het u moeite om dat te erkennen?
“De Wever heeft talent, dat valt niet te ontkennen. Maar aan hem en zijn volgelingen zitten kantjes die mij wantrouwig maken en zelfs ietwat doen huiveren. Ik ben geboren in 1937. Ik was te jong om te beseffen waar het Vlaamsch Nationaal Verbond precies voor stond en waarom dat marcheerde, maar sinds ik De Wever bezig zie en hoor, begrijp ik beter het succes van Staf De Clercq, de leider van dat VNV.”


Wat sterkt u in uw mening dat N-VA geen blijvertje wordt?
“Het gaat met partijen als met dijken: soms is er maar een mollengat nodig, een vuist groot, om ze te doen breken. Eén zetel verlies kan volstaan om uit de winning mood te raken. Wel, dat staat de N-VA te wachten. Ze houden de communicerende vaten tussen hen en het Vlaams Belang nauwlettend in het oog. Stroomt het over, dan rukt Theo Francken uit. Of laten ze Zuhal Demir of Liesbeth Homans los om hun rechts-radicale achterban te paaien. Maar ik voorspel u, het zal niet baten. Er zitten mollengaten in de dijk. Als ze straks op min zes, min zeven uitkomen, is het gedaan. Afgelopen.”


Dan is de puist uitgeknepen?
“Ja, dat vermoed ik.”


Uzelf, Guy Verhofstadt en Karel De Gucht hebben een hekel aan het Vlaams-nationalisme, maar de jongere generatie liberalen, aangevoerd door uw zoon Alexander, regeert probleemloos met de N-VA.
“Ge hoort mij dan ook niet beweren dat Jan Jambon een slechte vicepremier en minister van Binnenlandse Zaken is. Er zitten best wel mensen bij met wie er te besturen valt, al was het maar omdat N-VA het land regeert op zijn Belgisch. Traditioneler vind je niet.”


Hoe schat u Charles Michel in als premier?
“Ik zie hem groeien in zijn functie. Michel heeft immens veel lef getoond door met zijn MR solo te gaan in de regering. Die moed koppelt hij als eerste minister aan grote omzichtigheid. Charles lost past een schot als hij bijna zeker is dat hij raak schiet. Ik zou hem een tweede premierschap gunnen, maar de kroonprinsen zijn talrijk. Hou rekening met Wouter Beke.”


Deze liberale regering heeft een effectentaks ingevoerd boven de 500.000 euro. Behoort u tot die categorie?
“Uiteraard, maar ik voel mij niet geviseerd. Open Vld heeft veel binnengehaald aan de onderhandelingstafel: de uitbreiding van de flexi-jobs naar andere sectoren dan de horeca, het recht om 500 euro per maand onbelast bij te verdienen, een wet Michel-De Croo om de economie aan te zwengelen, naar het voorbeeld van de wet-Cooreman-De Clercq. In ruil voor dat alles vind ik die taks van 0,15% een faire deal.”


U zou hem eenvoudig kunnen ontwijken, die taks.
“Dat ga ik niet doen. Uit morele overwegingen zal ik bijdragen wat mij gevraagd wordt.”


Twee jaar geleden sprak u openlijk over uw vermogen. U kwam toen uit rond de 5 miljoen.
“Het is wel iets meer.”


Hoeveel meer?
“Twee keer zoveel. Vermoed ik. Zeker weten doe ik dat niet. Het zou erg zijn als ik daar op 80 elke dag mee bezig was. Nandou! Nandou! Kom!”

Mevrouw De Croo, zelf een gerenommeerde advocate, ruimt de borden af. Ik vraag haar echtgenoot wat ouder worden hem geleerd heeft. Françoise is hem voor. “Niets!“, roept ze vanuit de keuken. En wat ouder worden hem heeft afgeleerd? Herman buigt het hoofd. “Ik zal het maar zelf zeggen voor Françoise mij corrigeert: ook niets. Kom over tien jaar eens terug en vraag het mij dan nog eens.”

[djimi]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

Ik snap echt niet dat dit zo veel aandacht krijgt. Laat die eens praten, er luistert niemand meer naar.

Als er 'niemand meer' naar dhr. De Croo, Herman luistert, heeft het dan nog zin hem te interviewen? Hebben de media geld te veel, en zo ja, kunnen ze het dan niet stellen met minder (of zelfs helemaal geen) subsidies?

[Knuppel]

Mijn dank zal je eeuwig achtervolgen, reservespeler.

Toch veelzeggend dat de Belgische supernationalist de mening van het Vlaams Belang deelt over de radicale islam. Bestaat er een andere?

Onze nakomelingen staan er goed voor.

Wat dat puistje betreft, niets blijft wat het is, alles verandert, en als we aan de beurt zijn gaan we allemaal dood. Ook superbelgicist De Croo. Hoe pretentieus de man ook is, in de geschiedenis van Vlaanderen en Belgique is ook de Croo niet meer dan puistje.

[djimi]

Oorspronkelijk geplaatst door Another Jack

Kan er iemand werkman uit zijn lijden verlossen?
Alstublieft?

Waarom doet u het niet zelf?

[djimi]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Mijn dank zal je eeuwig achtervolgen, reservespeler.

Toch veelzeggend dat de Belgische supernationalist de mening van het Vlaams Belang deelt over de radicale islam. Bestaat er een andere?

Onze nakomelingen staan er goed voor.

Wat dat puistje betreft, niets blijft wat het is, alles verandert, en als we aan de beurt zijn gaan we allemaal dood. Ook superbelgicist De Croo. Hoe pretentieus de man ook is, in de geschiedenis van Vlaanderen en Belgique is ook de Croo niet meer dan puistje.

Een etterbuiltje? Toch eerder een vlooienbeet, me dunkt.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door djimi

Als er 'niemand meer' naar dhr. De Croo, Herman luistert, heeft het dan nog zin hem te interviewen? Hebben de media geld te veel, en zo ja, kunnen ze het dan niet stellen met minder (of zelfs helemaal geen) subsidies?

Komkommertijd

Hebt u het ook gelezen op de hoofdpagina van deredactie.be? Europa heeft beslist dat meloenen niet per se een bol hoeven te zijn en dat komkommers voortaan ook krom mogen zijn. Als u er nog aan had getwijfeld, het is kommertijd.

http://taal.vrt.be/komkommertijd

Komkommers en puistjes, een winning team in nieuwsarme tijden.

[Knuppel]

Toch leuk om te weten dat de blauwe collega's van De Croo goed werk leveren in het Europees parlement: de komkommers mogen krom zijn. In Belgique is alles allang krom.
En de EU is er het verlengstuk van.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door djimi

Een etterbuiltje? Toch eerder een vlooienbeet, me dunkt.

Een steenpuist.

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Mijn dank zal je eeuwig achtervolgen, reservespeler.

Toch veelzeggend dat de Belgische supernationalist de mening van het Vlaams Belang deelt over de radicale islam. Bestaat er een andere?

Onze nakomelingen staan er goed voor.

Wat dat puistje betreft, niets blijft wat het is, alles verandert, en als we aan de beurt zijn gaan we allemaal dood. Ook superbelgicist De Croo. Hoe pretentieus de man ook is, in de geschiedenis van Vlaanderen en Belgique is ook de Croo niet meer dan puistje.

Goed geschreven.

[werkman]

Oorspronkelijk geplaatst door djimi

Waarom doet u het niet zelf?

Mat inachtneming dat de topic over iemand anders gaat voel ik zijn oproep ongepast. Als hij hulp nodig heeft verwijs ik naar het feit dat op diverse plaatsen de pampers in afslag staan.
Dat hij dit forum ondersch..t kan ik niet beletten. Ik ben geen moderator.
Maar hij mag met zijn bijl komen om mij te verlossen. Ik verwacht hem trouwens.
Wat betreft dat interview bij onze Herman en de massale gevaren die op ons afkomen deel ik zijn mening.
Maar ik begrijp niet dat de traditionele partijen dus niet kunnen samen werken met het VB. Feitelijk begrijp ik het wel hoor. Men wil het gevaar niet zien omdat de langer alle macht behouden in deze bananenrepubliek belangrijker is. Het resultaat waar Decroo voor vreest zal dus vlugger op ons afkomen. Maar als het zover komt; en ik leef nog; wordt ik islamiet.
Die rijstpap die ze ons beloven heb ik reeds hier.
Die maagden lijken mij veel aanlokkelijker.
Trouwens voor de gewone man zal er niet zoveel veranderen.
Die moet nu toch ook alleen maar knikken en luisteren.
Dat hij ooit met zijn gat omhoog moet bidden is een detail in de geschiedenis.
Maar voor de huidige elite vrees ik het ergste.
Op de manier zoals ze bezig zijn zullen ze geen kruisvaarders meer vinden om hun goud te beschermen. Dat ze maar aanmodderen. Ze hebben trouwens mijn visie niet nodig. Ze weten het beter.
De wereld en ook vooral Europa zal een heksenketel worden.
Daar heeft Decroo wel gelijk. Alleen wil hij alleen gelijk krijgen
Het zal niet lukken als puist op een duivenstront.
L'unité fait la farce lukt nooit.

[Another Jack]

De Croo zijn commentaar irriteert de nazionaaltjes...
Missie geslaagd.

[vlijmscherp]

Oorspronkelijk geplaatst door Another Jack

De Croo zijn commentaar irriteert de nazionaaltjes...
Missie geslaagd.

het irriteert idd blijkbaar sommige nationalisten. Vrij onbegrijpelijk voor mij, elke redelijke mens bekijkt dit interview met een zeker leedvermaak over de ondraaglijke lichtheid dat De Croo senior nog heeft.

[dalibor]

Oorspronkelijk geplaatst door Another Jack

De Croo zijn commentaar irriteert de nazionaaltjes...
Missie geslaagd.

Zo'n moment waarin men ijverig berichten begint te posten met de term "la Belgique" erin, voor de elfendertigste keer de steriele discussie over het koningshuis erbij betrekt, en elkaar complimenteert voor het herhalen van zeer grijsgedraaide platen.