Registreren kan je hier. Problemen met registreren of reageren op de berichten? Een verloren wachtwoord? Gelieve een mail te zenden naar [email protected] met vermelding van je gebruikersnaam. |
|
Registreer | FAQ | Forumreglement | Ledenlijst | Markeer forums als gelezen |
Links Dit forum is voorbestemd voor een beperkte groep die wil discussieren rond linkse thema's. Om deel te nemen aan de discussies moet u zich hier aanmelden. |
|
Discussietools |
15 oktober 2008, 22:41 | #21 | |||||
Eur. Commissievoorzitter
Geregistreerd: 9 november 2006
Berichten: 8.593
|
Citaat:
De kern van de zaak is dat je het publieke debat domineert door een aantal analyses en termen naar voor te schuiven waarover het debat dan moet gaan. Het VB is daar bijzonder sterk in (De Winter ként Gramsci ook goed) met thema's als 'onveiligheid' en 'migratie' en 'criminaliteit' en 'profitariaat' waarmee ze dan Walen en migranten bedoelen. Als je - zoals het VB - erin slaagt om jouw thema's naar voor te schuiven als belangrijk, dan wordt daarover gediscussieerd en gedebateerd. En dat soort debatten verliest de linkerzijde gegarandeerd. Je moet dus bepalen wat het 'framework' is, wat het 'publieke debat' moet zijn. De linkerzijde moet zelf de krijtlijnen trekken over de thema's die voor de samenleving relevant zijn. Als we een maatschappelijk debat kunnen opstarten over de nationalisering van �*lle banken, holdings en de energiesector, over de pensioenen, de uitkeringen en de armoede, huishuur en flexibiliteit, Afghanistan, openbaar vervoer, luchtvervuiling, de opwarming van de planeet, dan winnen we dat debat altijd. Het zijn uiterst belangrijke thema's waar het VB, LDD of NV-A niets zinnigs over te zeggen hebben. Je moet dus het terrein kiezen waar de strijd zich afspeelt. Als je thuis speelt, heb je meer kans om te winnen. Daarom is het van belang dat de linkerzijde zich verenigt, dat ze verkozenen haalt die op alle niveaus linkse thema's naar voor kan schuiven om ervoor te zorgen dat dat de discussiethema's van morgen worden. Op die manier schuift het hele debat (en daardoor de hele samenleving) op naar links. D�*t moet de bedoeling zijn. Want daarbij wint de hele linkerzijde, los van de partij of de particuliere analyse. Als de belangrijkste discussie in de samenleving gaat over de vraag of we bedrijven, banken, verzekeringsmaatschappijen, de energiesector, enz moeten nationaliseren dan wel socialiseren, of we nood hebben aan een sterke staat die reguleert, organiseert en herverdeelt dan wel kleinere gemeenschappen die autonoom beslissen over de manier waarop de solidariteit wordt georganiseerd, dan hébben we al gewonnen. In die zin moet de linkerzijde zich als eenheid tonen, het parool van Marx indachtig: proletariërs alleshande, verenigt u. Vandaag gaat het maatschappelijk debat over een onafhankelijk Vlaanderen, over migranten, onveiligheid, teveel belastingen, een pietepeuterige overheid die teveel wil reguleren, enz. Zo'n debat kan de linkerzijde nooit winnen want argumenten volstaan niet. Mensen gaan niet altijd af op rationele argumenten of analyses. Een goed voorbeeld uit de VS is het debat rond 'taxrelief'. 'Relief' betekent in de VS zoveel als 'hulp', 'verlossing', ... In de praktijk betekende de 'taxrelief' natuurlijk het ontmantelen van de staat, het overlaten van de welvaart aan caritatieve instellingen, het recht van de sterkste. Maar elke politicus die zich uitlaat tégen 'relief' heeft het debat al op voorhand verloren omdat iedereen vanzelf en zonder nadenken voor 'relief' is. Alleen al daarom is die eenheid van belang. We stoppen daarmee het idee dat links eigenlijk 'klein links' is. Dat is helemaal niet zo en dat soort termen moeten we dus permanent bestrijden. Links is ook niet 'extreem' of 'radikaal'. Het is 'verstandig', 'logisch', 'voor de hand liggend', 'vanzelf sprekend'. Zo moeten we dat profileren. Ook daarom is die eenheid van belang. Onderlinge verschillen moeten juist dat zijn: onderling. Citaat:
Het is zeker waar dat historisch gezien een grote kracht van links schuilt in de 'opstand', de 'rebellie' en 'het verzet'. Maar de perceptie van mensen is radikaal veranderd. We moeten daar rekening mee houden. Alle werknemers zijn het ermee eens om actie te voeren of te staken als hun eigen bedrijf of job in het gedrang komt. Maar als het openbaar vervoer staakt, tonen ze zich van de meest reactionaire zijde en fulmineren ze tegen de 'almachtige vakbondsbonzen'. Alleen maar 'strijden' en in het 'verzet' gaan, volstaat lang niet meer. De grote doorbraak is er in ons land gekomen dankzij de strijd voor de hervorming van het kiesrecht en het feit dat daarna de socialisten, liberalen en Daensisten concrete wetsvoorstellen hebben ingediend. De strijd opzich volstond niet en zal nooit volstaan. Er zijn mensen nodig die die strijd vertalen in wetten, die onze eisen en verzuchtingen vastleggen in afdwingbare rechten. Citaat:
We moeten daar iets mee doen en we kunnen dat ook. Als we ons ter linkerzijde verenigen. Niet als we elkaar blijven bekampen. Citaat:
Als we actie voeren, staken, barricades oprichten, petities organiseren en ons verenigen, dan doen we dat toch niet om snel naar de supermarkt te kunnen crossen en meer geld uit te geven of een nieuw plasmescherm te kopen of een nieuwe auto? We ambiëren niet om meer gunsten van de werkgevers maar om meer rechten, dus om meer macht. Wij willen beslissen over onze uren, onze productie, onze flexibiliteit, de prijs van huizen en energie, de manier waarop we ons vervoeren, de mate waarin we het milieu al dan niet belasten en wat dat mag kosten. 'Framing' zou in dit geval betekenen dat we de strijd rond 'koopkracht' herdefiniëren als een strijd om 'herverdeling van welvaart'. Dat is zeker coorect en het betekent in essentie hetzelfde: dat mensen met een bescheiden inkomen minder problemen hebben om hun kosten te betalen. Maar we raken daarmee onmiddellijk aan de kern van de zaak: wie moet die 'koopkracht' financieren? Dat kan alleen door herverdeling van welvaart dus door meer macht aan de arbeiders en andere werknemers. Citaat:
We kunnen de media vandaag niet bezitten maar we kunnen er wel binnenbreken. Dat vergt alleen een eenheid, zowel strategisch als tactisch. Daar pleit ik dus voor. If not us, who? If not now, when? een interssante tekst van Lakoff staat
__________________
• نريد ثورة- • we want revolution •
Laatst gewijzigd door ministe van agitatie : 15 oktober 2008 om 23:05. |
|||||
15 oktober 2008, 23:32 | #22 |
Minister
Geregistreerd: 8 mei 2005
Berichten: 3.659
|
Noway zal mijn leven en mijn politieke leven bapaald worden door wat men zou van mijn uitspraken zou kunnen denken en oordelen;de zin van mijn uitspraken hebben enkel tot doel emancipatie te veroorazakken!
__________________
De profiteurs,dat zijn deze met zwembaden in hun tuinen,te veel autos op hun opritten enz |
16 oktober 2008, 00:39 | #23 | ||
Eur. Commissievoorzitter
Geregistreerd: 9 november 2006
Berichten: 8.593
|
Wat u beschrijft is dogmatische rethoriek waar veel mensen ter linkerzijde last van hebben. Het help noch uzelf noch de arbeidersklasse ook maar één klein stapje vooruit. Jammer maar helaas!
Citaat:
Citaat:
Misschien is het dan verstandig om na te denken over de strategie en de tactiek en eens ten rade te gaan bij mensen die daar al langer over na denken en er meer ervaring in hebben. Zou kunnen, nee?
__________________
• نريد ثورة- • we want revolution •
Laatst gewijzigd door ministe van agitatie : 16 oktober 2008 om 00:50. |
||
16 oktober 2008, 10:34 | #24 | ||||
Minister
Geregistreerd: 8 mei 2005
Berichten: 3.659
|
[quote=ministe van agitatie;3748105]
Citaat:
Citaat:
U kunt verder nog heel veel bla bla verkopen,een specialiteit van uwerwege. Citaat:
Citaat:
__________________
De profiteurs,dat zijn deze met zwembaden in hun tuinen,te veel autos op hun opritten enz |
||||
16 oktober 2008, 11:23 | #25 | |||
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 30 april 2002
Locatie: Bankrijk
Berichten: 49.945
|
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Laatst gewijzigd door Pelgrim : 16 oktober 2008 om 11:23. |
|||
16 oktober 2008, 11:47 | #26 | ||||
Eur. Commissievoorzitter
Geregistreerd: 9 november 2006
Berichten: 8.593
|
Citaat:
Natuurlijk is het de bedoeling de klassentegenstellingen op te heffen. Mag ik ook vragen hoe u dat wil bereiken? Fundamenteel lijkt me toch het gemeenschappelijk bezit van de productiemiddelen, de afschaffing van de loonarbeid. Dat betekent georganiseerde, politieke strijd door het meest bewuste deel van de arbeidersklasse, nee? Citaat:
Op welke manier gaan anarchisten een ware emanciperende strijd aan? Over welke anarchisten hebt u het? Denken die allemaal hetzelfde? Werken die samen? Heeft dat concrete resultaten voor de mensen op straat, in de bedrijven en scholen, voor de mensen hun huishuur, hun flexibele job, hun ziekteverzekering of hun pensioen? Hun bankrekening? Mijns inziens hebben de links-rechts tegenstellingen niets dogmatisch: ze bestaan, het politieke spectrum wordt bepaald door enerzijds mensen die geloven in de vrije markt, het kapitalisme, het privé-bezit van productiemiddelen, de uitbuiting van de ene mens door de andere, enz. Dat is duidelijk rechts en daar horen in ons land alle partijen toe vanaf Groen! tot LDD en het VB. Daar tegenover staan mensen die af willen van die uitbuiting, de hierarchische samenleving, repressie, die collectief willen organiseren, op basis van behoefte produceren en consumeren. Als je die tegenstelling vast stelt, is dat niet dogmatisch maar verhelderend. En belangrijk om je te organiseren met mensen die dezelfde belangen hebben, ook al ben je het met hen niet helemaal eens. Citaat:
Het is zeker waar dat oude communisten ervan uitgingen dat je de macht over de staat moet verwerven om de bourgeoisie te onderdrukken tot de socialistische politiek alle klassetegenstellingen heeft uitgewist. Ik denk dat we hebben kunnen vaststellen dat het zo niet gewerkt heeft en dat er vandaag heel andere dingen aan de orde zijn. Deelnemen aan verkiezingen heeft voor de linkerzijde dan ook niet als doel het verwerven van de macht op een directe manier maar wél het promoten, formuleren en aanreiken en uitbouwen van alternatieven voor de burgerlijke democratie. Het is voor ons niet meer dan een (belangrijk) forum waarop zich een groot deel van het maatschappelijk debat afspeelt. We kunnen het ons daarom niet permiteren om op dat vlak afwezig te blijven. Als we vandaag vaststellen dat er bijzonder veel onvrede heerst, bijzonder veel wantrouwen in het financieel systeem, in de politiediensten en in het bankwezen, dan is het dringend tijd om daarop linkse antwoorden te formuleren in plaats van die ruimte over te laten aan extreem-rechts. Veel mensen begrijpen en voelen dat het systeem niet in hun belang werkt en veel mensen zijn bereid om bijzonder radicale keuzes te maken. Dat is de verklaring voor het succes van het VB en LDD. Maar we weten dat die partijen de problemen niet zullen oplossen, wel integendeel. Citaat:
Grappig overigens: ik heb in Luik nog mee de Belgische poot van cnt-nca opgericht, zo'n tien jaar geleden. Ik denk in '98 of '99. Ik heb hier zelfs nog ergens mijn vakbondsboekje van de cnt, al heb ik sindsdien niet veel bijdragen meer betaald. Ik weet niet of ze nog bestaan. Maar ik ben als communist bepaald niet zuiver in de leer, ik ben daarvoor veel te libertair (of zoals mijn kameraden zeggen: te burgerlijk). In die zin kan ik me wel vinden in de visie van cnt-nca, als het gaat over een vakbeweging die op niet autoritaire en niet-hiërarchische manier werknemers wil organiseren om via actie bij te dragen aan een verbetering van hun arbeidsomstandigheden en een omvorming van de samenleving. Ik ben trouwens in de VS ook lid geworden van de IWW, International Workers of the World. Ook een anarchosyndicalistische beweging. Ik heb daarover een paar interessante interviews. Als het je interesseert, zal ik ze hier publiceren. Maar dat is allemaal niet de kern van de zaak. De kern is de eenvoudige vaststelling dat de linkerzijde door haar versplintering op geen enkele manier fundamenteel weegt op het publiek debat, dat we door die versplintering verworden zijn tot een nauwelijks relevant bijverschijnsel. Dat hoeft niet zo te zijn en - hoewel ik er geen lid van ben en er ook mijn kritiek op heb - is de PVDA in ons land zowat de enige uitzondering, bij gratie van decennia keihard werken in de wijken, aan de fabrieken, enz. We zien ook in het buitenland dat het mogelijk is: in Nederland, Duitsland, Frankrijk, enz is een georganiseerde en groeiende linkerzijde die er voor zorgt dat het faillissement van de sociaal-democratie niet leidt tot een extreme verrechtsing maar tot een breed maatschappelijk debat over de kernvraagstukken van onze samenleving. Dat is geen anarchistische revolutie, maar het is wel een permanent inbeuken op de kern van het kapitalisme. Volgens mij is dat een noodzakelijke voorwaarde.
__________________
• نريد ثورة- • we want revolution •
|
||||
16 oktober 2008, 12:20 | #27 |
Europees Commissaris
Geregistreerd: 30 december 2007
Berichten: 7.695
|
enerzijds zegt de PVDA niet veel belang te hechten aan de parlementaire democratie als zogezegde hefboom om de macht bij het volk te brengen, anderzijds doen ze toch weer mee om nog eens eventjes in de media te komen?
Laatst gewijzigd door jogo : 16 oktober 2008 om 12:23. |
16 oktober 2008, 12:49 | #28 | |
Eur. Commissievoorzitter
Geregistreerd: 9 november 2006
Berichten: 8.593
|
Citaat:
Mij lijkt dat geen tegenstelling, al vind ik de terminologie 'eventjes in de media komen' niet echt geslaagd. Want in de media komen is geen doel op zich. Met miljoenen mensen communiceren via massamedia is het doel. Dat kan makkelijker als je deelneemt aan de verkiezingen. Er is overigens nog een goeie reden om verkozenen te willen halen: de toegang tot informatie en documenten.
__________________
• نريد ثورة- • we want revolution •
Laatst gewijzigd door ministe van agitatie : 16 oktober 2008 om 12:51. |
|
16 oktober 2008, 12:50 | #29 | ||
Parlementslid
Geregistreerd: 9 februari 2004
Locatie: internationaal
Berichten: 1.983
|
Citaat:
Als revolutionairen willen wij al die bewegingen bestuderen, achterhalen wat positieve dingen en wat foute dingen waren, om te leren uit het verleden zodat we klaar zouden staan bij een nieuwe revolutie en beter weten wat te doen. Daaruit blijkt dat in tal van die (mislukte) bewegingen er geen kwaliteitsvolle leiding aanwezig was. Het blijkt namelijk dat: 1) een massale opstand van arbeiders/proletariërs, ondersteund door belangrijke delen van middenklasse (en boeren in landen met veel boeren), onvoldoende is: indien er geen organisatie is die breder ingeplant is in de arbeidersklasse die richting en perspectief kan bieden, maw leiding kan geven, deze beweging op een bepaald moment implodeert omdat teveel mensen de weg vooruit niet kennen. De reactie kan vervolgens hard toeslaan. 2) in vele gevallen was er wel een leiding aanwezig, maar één die zelf totaal niet geïnteresseerd is in revolutie (voornamelijk sociaal-democraten en KP'ers die luisteren naar Moskou). Resultaat is zelflde als 1. 3) in sommige gevallen is er wel een oprechte leiding, maar heeft deze zo weinig ervaring of vorming dat deze aarzelt de volledige weg op te gaan, of zelf niet goed weet hoe vooruit te gaan. Door uitstellen van het proces ontstaat er uiteindelijk demotivatie en doordat de kapitalisten belangrijke economishce hefbomen in handen houden, kunnen ze gemakkelijk terugslaan om de demotivatie nog te verergeren. Resultaat idem dito. LSP ziet deze geschiedenis en komt dus tot de conclusie dat het heel cruciaal is een lidmaatschap uit te bouwen dat gevormd is opdat ze de juiste tactieken zouden kunnen voorstellen wanneer de revolutie daar is. Een aantal voorbeelden (in quote-vorm gezet om duidelijk af te bakenen waar de voorbeelden eindigen) Citaat:
LSP ziet deze geschiedenis en komt dus tot de conclusie dat het heel cruciaal is een lidmaatschap uit te bouwen dat gevormd is opdat ze de juiste tactieken zouden kunnen voorstellen wanneer de revolutie daar is. We zien dat in de enige geslaagde proletarische revolutie, oktober 1917, een revolutionaire partij aanwezig was die de juiste tactieken hanteerde én oprecht geïnteresseerd was in de revolutie. Het feit dat deze de juiste tactieken hanteerde, kwam er doordat ze een kaderpartij waren: de bolsjewieken hadden vorming en jarenlange ervaring, en wisten hun foute tactieken van februari bij te stellen. Aldus komt LSP tot de conclusie dat een revolutionaire organisatie (zeg maar partij) die gevormd en geschoold is, die in staat is leiding te geven aan de arbeidersklasse en de juiste tactieken voor te stellen en toe te passen, één van de noodzakelijk voorwaarden is om tot een geslaagde revolutie te komen. |
||
16 oktober 2008, 12:57 | #30 | |
Parlementslid
Geregistreerd: 9 februari 2004
Locatie: internationaal
Berichten: 1.983
|
Citaat:
Is dat niet juist hetzelfde? Het eerste is enkel mogelijk door middel van het tweede. Voor het eerste zou de heersende klaase dan bestaan uit de meerderheid der bevolking en juist daarin zit het verschil: dit feit zal leiden tot het uitdoven van het bestaan van verschillende klassen en dus de klassentegenstelling. |
|
16 oktober 2008, 13:04 | #31 | |
Parlementslid
Geregistreerd: 9 februari 2004
Locatie: internationaal
Berichten: 1.983
|
Citaat:
Het zijn anarchisten die de staat tout court willen afschaffen. Het zijn marxisten die de huidige (burgerlijke) staat wil breken, om ze te vervangen door een arbeidersstaat. Die arbeiderstaat zal van een afstervend kaliber zijn omdat de staat op dat moment dient om de belangen van de meerderheid van de bevolking te verdedigen tegen die van de minderheid, itt elke andere staatsvorm die er voorheen geweest. Anders eens staat en revolutie lezen van Lenin. Boekje gaat heel diep in op de rol van de staat, en op de meningsverschillen hieromtrent tussen marxisten en anarchisten. |
|
16 oktober 2008, 13:05 | #32 |
Eur. Commissievoorzitter
Geregistreerd: 9 november 2006
Berichten: 8.593
|
Wat me aan deze uitleg wat verbaast is dat je (LSP?) enkel de Russische revolutie als geslaagd voorstelt. Wat met bijvoorbeeld de Chinese? Is dat geen proletarische revoluties die geslaagd is? Waarom niet? Wat met Cuba? Grenada, Nicaragua,...?
Een tweede bedenking: er zijn m.i. geen mirakeloplossingen of manuals van hoe de volgende revolutie zal lopen. We kunnen uit de geschiedenis heel wat leren, maar als het moment daar is zal het, vermoed ik, toch weer heel anders zijn. Al was het bv. maar door de hoogtechnologische repressiemechanismes, door het uitgebreide propaganda-apparaat (TV), hetveranderd bewustzijn, de hogere welvaart, enz. Je stelt het hier voor alsof de LSP-kaders de geschiedenis bestuderen en dan precies zullen weten wat hen te doen staat als de revolutie uitbreekt. Het lijkt me nogal romantisch, nee? Verder is het natuurlijk een kwestie van klassenbewustzijn. Ik zie de LSP (en anderen) op dat vlak interessant werk verzetten, maar we zien ook dat dat niet opweegt tegen de verrechtsing die LDD, NV-A, VB en consoorten veroorzaken.Is het in die zin niet noodzakelijk te gaan wegen tijdens electorale debatten, op het maatschappelijk debat en in de diverse verkozen organen? Hebben we in die zin geen dringende nood aan een verenigd links en zo ja, wat doet de LSP daar vandaag aan?
__________________
• نريد ثورة- • we want revolution •
|
16 oktober 2008, 13:13 | #33 | |
Eur. Commissievoorzitter
Geregistreerd: 9 november 2006
Berichten: 8.593
|
Citaat:
Het komt voor een deel op hetzelfde neer: de staat verdwijnt (sterft af) omdat hij overbodig wordt. Dat is de theorie. Maar zo is het dus niet gelopen, ik denk dat we het daar over eens zijn. En het feit dat het in de Sovjet Unie zo niet gelopen is heeft veel oorzaken (feodale maatschappij, klein proletariaat waarbij er na de revolutie nood was aan accumulatie van kapitaal en dus een soort staatskapitalisme met als resultaat nieuwe klassetegenstellingen door de opkomst van de nomenclatura) maar er is geen reden om te 'geloven' dat het volgende keer wél zo zal zijn. De staat is de uitdrukking van krachtsverhoudingen, dat verdwijnt niet vanzelf, ook al zijn de klassetegenstellingen tussen proletariaat en bourgeoisie grotendeels uitgevaagd. Het lijkt mij niet of-of maar veeleer en-en: er zal bij en na de revolutie zonder twijfel geweld aan te pas komen en het proletariaat kan er dan maar beter voor zorgen dat ze die strijd winnen. Het lijkt me voor de hand liggend dat je na de revolutie niet anders kan dan elke kapitalistische en liberale tendens te onderdrukken en dat zal niet gebeuren met fluwelen handschoenen. Maar die macht en die verantwoordelijkheid concentreren bij de staat en dus de partij, leidt - zo toont de geschiedenis toch aan - niet automatisch tot de ontmanteling of afsterven van de staat.
__________________
• نريد ثورة- • we want revolution •
|
|
16 oktober 2008, 13:18 | #34 | |
Minister
Geregistreerd: 8 mei 2005
Berichten: 3.659
|
Citaat:
__________________
De profiteurs,dat zijn deze met zwembaden in hun tuinen,te veel autos op hun opritten enz |
|
16 oktober 2008, 13:25 | #35 |
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 30 april 2002
Locatie: Bankrijk
Berichten: 49.945
|
Welke staat sterft af? De staat als middel van klasse-onderdrukking? Ongetwijfeld (hoop ik toch). De staat als organiserende structuren van de samenleving?
Publiek onderwijs is ook staat. Genationaliseerde diensten zijn ook staat. Elke samenleving zal ook rechtspraak kennen. Sociale zekerheid? Staat. Alles hangt dus af van wat we met staat bedoelen. Ik heb dus liever een staat dan géén staat. Géén staat betekent immers géén publiek onderwijs, géén sociale zekerheid, geen rechtspraak anders dan een libertaristische wet van de sterkste. |
16 oktober 2008, 13:44 | #36 |
Eur. Commissievoorzitter
Geregistreerd: 9 november 2006
Berichten: 8.593
|
Misschien moet je een onderscheid maken tussen 'staat' en 'gemeenschap'? waarbij de gemeenschap duizenden initiatieven kan nemen op vlak van onderwijs, sociale zekerheid, rechtspraak, enz. Die gemeenschap kan zich anders organiseren dan via de staat, bijvoorbeeld als onafhankelijke gemeenschappen ter grote van straten, wijken, bedrijven, scholen, universiteiten, dorpen, steden, enz die op vrijwillige basis samenwerken.
__________________
• نريد ثورة- • we want revolution •
|
16 oktober 2008, 13:52 | #37 | |||
Parlementslid
Geregistreerd: 9 februari 2004
Locatie: internationaal
Berichten: 1.983
|
Citaat:
Van Grenada weet ik niets dus daar kan ik niets van zeggen. Wat China en Cuba betreft: die waren niet proletarisch. De Chinese 'proletarische' opstand can 1925-1927 is mislukt, wederom dankzij foute tactieken als volksfront en samenwerken met de nationalisten (kwomingtang of hoe je dat ook schrijft). De geslaagde revolutie van 1949 was allesbehalve proletarisch in karakter: het betreft een boerenleger dat totaal ondemocratisch georganiseerd was: het stalinisme was er duidelijk al in terug te vinden nog voor de machtsovername. Voor een gezonde invoering van het socialisme moet de arbeidersklasse de leidinggevende klasse te zijn (zoals in Rusland): zij trekken van nature sneller communistishce conclusies (laat ons samen deze fabriek runnen). Boeren willeln over het algemeen landherverdeling waarbij het privébezit en dus het kapitalisme (of toekomstig kapitalisme) volledig intact blijft. Cuba was idem dito met dit verschil dat mede dankzij het complete ongenoegen van oa de arbeidersklasse op dat moment het regime zodanig verzwakt dat een boerenguerilla effectief kans op slagen had. Het is hierdoor en door de absolute VS-boycot dat Fidel tot links verplicht werd, oorspronkelijk wou hij enkel een radicaal-democratisch maar burgerlijk systeem invoeren. Desondanks is ook Cuba een stalinistisch systeem met beperkte democratie, geen democratisch socialisme. Mijn stelling dat enkel Rusland 1917 (oktober) een geslaagde proletarishce revolutie blijft overeind. Citaat:
Tegelijkertijd zijn veel fouten die in het verleden gemaakt zijn fouten die al eerder gemaakt waren. Veel van die leiders uit het verleden hadden helemaal geen lessen uit de geschiedenis getrokken, en maakten geen fouten in nieuwe omstandigheden, maar stootten zich aan stenen waar al aan gestoten was. Deze lessen uit de geschiedenis bestuderen heeft 2 voordelen: -eerdere fouten niet maken -verbeterd inzicht krijgen in revolutionaire processen waardoor mogelijke 'moderne' fouten door nieuwe omstandigheden beter begrepen en dus vermeden kunnen worden. Citaat:
Als je spreekt van verenigt links, dan vraag ik me af wat je daarmee bedoelt. LSP is absolute voorstander van een nieuwe arbeiderspartij (NAP), waarbij verschillende ideeën kunnen clashen maar wel met een constructief samenwerkingsverband in concrete acties (bv algemene staking voor meer koopkracht). Zo een NAP betekent een versterking van de klassestrijd en zou een objectieve factor zijn in het versnellen van het klassebewustzijn. Daarom dat LSP bouwde aan CAP zolang LSP van mening was dat CAP nog potentiëel had tot zoiets uit te groeien. Zo zie je zelfs maar het bestaan van de LinksPartei in Duitsland verhoogt voor meer zelfvertrouwen onder arbeiders om in strijd te gaan, ondanks dat de LinksPartei niet veel meer doet dan bestaan: ze komt nauwelijks tussen in stakingen en bewegingen. Als je spreekt van een verenigd links in die zin dat alle bestaande (klein)linkse groepen samengesmeten moetne worden in geheel, dan is LSP heel wat voorzichtiger. Zoiets is nog geen NAP die massa nieuwe mensen actief kan maken die voor het eerst in hun leven actief worden. Bovendien is er zo een groot verschil in tactieken dat het de vereniging zou kunnen verlammen (kijk maar naar CAP, de meningsverschillen tussen LSP en SAP/UAG anderzijds, met nog tal van andere meningsverschillen, de PvdA zat nog niet eens in het kluwen) etc. Ik heb dit jaar een SAPSTER al horen zeggen dat ze voorstander is om LSP als groep/fractie te verbieden lid te worden van een volgend iets als "CAP" (enkel individuele leden toelaten). Zoiets illustreert de bittere meningsverschillen waarbij Sap natuurlijk doorgaat op haar toen reeds bestaande ondemocratische houding tov NAP. LSP denkt dat het veel zinniger is om als onafhankelijke groep aan haar eigen kadervorming te werken onderwijl zorgvuldig haar interventies in de klassestrijd plannend. Dit uiteraard om zelf te groeien (groter kader etc.) en het klassebewustzijn naar omhoog te helpen. In dit kader willen wij aan iedere NAP bouwen, maar wel met het recht ons als fractie te organiseren. Maar een gewoon samensmijten van kleinlinks is geen 1 + 1 = 3 maar wel een 1 + 1 = anderhalf. LSP |
|||
16 oktober 2008, 13:56 | #38 | |
Parlementslid
Geregistreerd: 9 februari 2004
Locatie: internationaal
Berichten: 1.983
|
Citaat:
Deze 'onderdrukkende' staat zal afstervend van natuur zijn (Soviet-argument zie volgende post). Dingen als gratis onderwijs voor iedereen zitten daar dus niet inbegrepen, in de manier waarop Marx en Lenin de staat definiëerden. |
|
16 oktober 2008, 14:14 | #39 | ||
Parlementslid
Geregistreerd: 9 februari 2004
Locatie: internationaal
Berichten: 1.983
|
Citaat:
Citaat:
De eerste corrupte was de soldaat die de rantsoenen moest verdelen en bewaken. Als die 4 hongeren kinderen had, zal die waarschijnlijk wel iets meer dan zijn eigen portie meegenomen hebben. Omdat alle andere politieke partijen actief de vijandelijke legers steunden, werden zij verboden waardoor dat iedereen die politieke carriére wou, binnen de bolsjewieken ging werken, ook diegenen die niet zo pro-socialistisch waren. Combineer dit met de corruptie en met het feit dat de tsarisistische ambtenarenapparaat in stand gehouden werd (niet anders kon lezen, schrijven of rekenen, dus het was hen of helemaal géén administratie) en er kon een groep van partij-bureaucraten ontstaan waarbij er uiteindelijk geen klasseloze samenleving maar wle een kastenmaatschappij ontstond. Een laag van topbureaucraten die 'meer gelijk' waren en meer privileges en luxe kenden en gedwongen waren de democratie in te perken om hun macht staande te houden. Natuurlijk was dit staatsapparaat niet afstervende. Ze diende immers niet om de belangen van de meerderheid tov de minderheid te verdedigen. Ze diende om de minderheid van topbureaucraten hun belangen te verdedigen tegenover de overgrote meerderheid van de samenleving. Het is geen socialisme waar we over spreken, enkel maar een verkrachte karikatuur daarvan en dit heb ik al tot in den einde moeten herhalen op dit forum. Aanvallen op de USSR zijn geen aanvallen op mijn ideeën, en iedere keer moet ik mensen die denken dat ze wel mijn ideeën aanvallen opnieuw duidelijk maken dat hun kruit op iets anders gericht is. En ook het typisch daarna komende argument dat iedere poging tot socialisme sowieso tot stalinisme moet vervallen klopt niet: ik heb net de heel specifieke omstandigheden van Rusland uitgelegd, ik heb in vorige posts ook al China uitgelegd, en het argument dat ze het toen niet wisten en achteraf praten makkelijk is klopt ook niet: onmiddelijk na oktober 1917 waarschuwden zowel Lenin en Trotsky dat een revolutie die beperkt bleef tot Rusland gedoemd was te mislukken. Zo, effe de discussie ingekort door een antwoord te bieden op de logische volgende stellingen van onze CNT'er. |
||
16 oktober 2008, 14:17 | #40 | ||
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 28 november 2006
Locatie: Antwerpen Stadstaat
Berichten: 28.290
|
Citaat:
Gij liberale libertariër/
__________________
Citaat:
|
||