Indien het leven waan is, moeten we er ons dan enkel vanaf keren?

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door Freerider

Je bent niet op de wereld om andermans problemen op te lossen. Hoe kan jij andermans problemen oplossen als je die van jezelf niet eens kan oplossen? In het proces waar we het hier over hebben dien je eerst je EIGEN problemen op te lossen voordat je uberhaupt maar aan die van een ander gaat denken.

Je kan de moeder-rol er wel bij halen, maar dat is een emo-argument. Een argument uit de dualiteit dus. Het gaat er niet om of jij je kinderen (of anderen) in de steek laat. Dat soort zaken doe je 'er gewoon bij'. Het gaat er om dat jij jezelf wilt ont-wikkelen en niet op-wikkelen. En die ont-wikkeling vind plaats in de dualiteit.

Je blijft dus ten aller tijden je rol spelen in de dualiteit. En juist dit spel biedt de mogelijkheid om te vinden 'wat je bent'. En is dit eenmaal gevonden dan ga je 'vanzelf' je rol in de dualiteit er op aanpassen. Je kan niet eens meer anders! Eenmaal bevangen door de Liefde ga je je rol automatisch aanpassen.

Je blijft dus ten aller tijden je rol spelen in de dualiteit. En juist dit spel biedt de mogelijkheid om te vinden 'wat je bent'. En is dit eenmaal gevonden dan ga je 'vanzelf' je rol in de dualiteit er op aanpassen. Je kan niet eens meer anders! Eenmaal bevangen door de Liefde ga je je rol automatisch aanpassen.

Dus zoals ik zei, ook al is het in de dualiteit, men moet zijn eigen droom tot het einde dromen om de mogelijkheid te grijpen om te vinden wie of wat je bent. Men moet zichzelf toestaan om achteruit te gaan, om misstappen (niet tegen andere mensen) te begaan, om dwaasheden te doen, om te lijden, om te helpen, zelfs al is het vooral het eigen zelf dat men wil helen... om uiteindelijk te weten, te voelen, te zijn wat men werkelijk is.
Men is verplicht om de kelk tot op de bodem uit te drinken, anders is het enkel eigen bedrog en eigen waan dat men zou verlicht zijn of dat men goed op weg is naar de verlichting. Verstandelijk alleen, gevoelsmatig alleen komt men er niet, ook al besef ik, weet ik goed wat de werkelijke liefde is; ben ik er al een paar keer in ondergedompeld geweest, maar waarschijnlijk nog niet genoeg om het aardse leven met al zijn kommer en kwel, met al zijn gebreken en boeien van mij af te gooien. En waarschijnlijk alleen al dat ik het aardse leven zo zie en niet anders maakt duidelijk dat ik nog niet rijp ben om verder te gaan.
En ook dat zal ik moeten aanvaarden.

[marie daenen]

[quote=Freerider;7062395]

idem

[AsGardSGO]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

De diepere realiteit leert ons dat alles waan is; dat de mens zelf zijn ongeluk schept en dat verlichting in feiten betekent dat wij uit die waandroom, waarin wij rondwaren en rondwaren, ontwaken.
Eerste vraag is: is dat werkelijk zo?
Tweede vraag is: is dan het ontwaken het einde van onze lijdensweg?
Derde vraag is; indien we weten dat het ontwaken werkelijk de oplossing is, of het dan volstaat om dat waanleven gewoonweg de rug toe te keren?

• Niet noodzakelijk. Als we in een echte matrix leven dan natuurlijk wel. Tot op heden is dat echter nog geen waarheid gebleken.
  Echter wel is het waar dat heel veel van wat wij als realiteit en normaal beschouwen een waanvoorstelling is of erop berust. De waanvoorstelling dat de manier waarop we ons leven, politiek landschap of (lokale en wereldwijde) maatschappij inrichten de enige mogelijke of juiste is bv.
• Het ontwaken daaruit zal alvast het huidige lijden stoppen. Dat daarmee het lijden plotsklaps voorbij zal zijn zou arrogant zijn. Wel zal dat voorbij zijn als we bereid zijn radicaal te veranderen en te hervallen in het lijden voorkomen.
• Dus de eerste stap is het ontwaken inderdaad maar dus enkel de rug toekeren zal uiteraard niet voldoende zijn zoals hierboven reeds gezegd. Er moet radicaal nagedacht worden om het beter in te richten; bv werkelijk ecologisch en economisch om te gaan met de natuurlijke bronnen, de werkelijke menselijke behoeften terug te laten primeren en de correcte implementatie van technologie.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

De diepere realiteit leert ons dat alles waan is; dat de mens zelf zijn ongeluk schept en dat verlichting in feiten betekent dat wij uit die waandroom, waarin wij rondwaren en rondwaren, ontwaken.
Eerste vraag is: is dat werkelijk zo?
Tweede vraag is: is dan het ontwaken het einde van onze lijdensweg?
Derde vraag is; indien we weten dat het ontwaken werkelijk de oplossing is, of het dan volstaat om dat waanleven gewoonweg de rug toe te keren?

Zeg marie, over afkeren van dat waanleven gesproken, Beyoncé staat morgen in het Sportpaleis.
Dat is de werkelijkheid marie. Run the world, girls.
Deze video toont waar de evolutie van geest en lichaam de mens gebracht heeft. In het bijzonder na 1 minuut! Je kan wel inpakken met je draad.

http://www.youtube.com/watch?v=VBmMU_iwe6U&feature=kp

http://www.sportpaleis.be/nl/kalender/2013-2014/beyonce

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door AsGardSGO

• Niet noodzakelijk. Als we in een echte matrix leven dan natuurlijk wel. Tot op heden is dat echter nog geen waarheid gebleken.
  Echter wel is het waar dat heel veel van wat wij als realiteit en normaal beschouwen een waanvoorstelling is of erop berust. De waanvoorstelling dat de manier waarop we ons leven, politiek landschap of (lokale en wereldwijde) maatschappij inrichten de enige mogelijke of juiste is bv.
• Het ontwaken daaruit zal alvast het huidige lijden stoppen. Dat daarmee het lijden plotsklaps voorbij zal zijn zou arrogant zijn. Wel zal dat voorbij zijn als we bereid zijn radicaal te veranderen en te hervallen in het lijden voorkomen.
• Dus de eerste stap is het ontwaken inderdaad maar dus enkel de rug toekeren zal uiteraard niet voldoende zijn zoals hierboven reeds gezegd. Er moet radicaal nagedacht worden om het beter in te richten; bv werkelijk ecologisch en economisch om te gaan met de natuurlijke bronnen, de werkelijke menselijke behoeften terug te laten primeren en de correcte implementatie van technologie.

Ok.
Waarom gebeurt het niet?
Is het volk te laf of slapen ze nog of doen de machthebbers er alles aan opdat het niet zou gebeuren omdat zij veel meer macht hebben en verdienen aan het oude systeem?

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Zeg marie, over afkeren van dat waanleven gesproken, Beyoncé staat morgen in het Sportpaleis.
Dat is de werkelijkheid marie. Run the world, girls.
Deze video toont waar de evolutie van geest en lichaam de mens gebracht heeft. In het bijzonder na 1 minuut! Je kan wel inpakken met je draad.

http://www.youtube.com/watch?v=VBmMU_iwe6U&feature=kp

http://www.sportpaleis.be/nl/kalender/2013-2014/beyonce

Alhoewel ik er niets en zelfs helemaal niets tegen zou hebben dat de vrouwen de wereld runnen en ik er zelfs van overtuigd ben dat het sterke geslacht niet de mannen maar de vrouwen zijn vind ik dat Beyoncé hier eerder een enorm goed bewijs is van de stelling dat het leven waan is en als ze al iets bewijst dan is het wel de macht van de geest, de wilskracht over het lichaam, en niet het omgekeerde zoals u hier de hele tijd komt vooropstellen.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Alhoewel ik er niets en zelfs helemaal niets tegen zou hebben dat de vrouwen de wereld runnen en ik er zelfs van overtuigd ben dat het sterke geslacht niet de mannen maar de vrouwen zijn vind ik dat Beyoncé hier eerder een enorm goed bewijs is van de stelling dat het leven waan is en als ze al iets bewijst dan is het wel de macht van de geest, de wilskracht over het lichaam, en niet het omgekeerde zoals u hier de hele tijd komt vooropstellen.

U droomt.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

U droomt.

Niets is heerlijker dan dromen; dromen hoe de werkelijkheid zou moeten zijn.
We kunnen heel veel over onszelf leren indien we onze dagdromen ontleden. Waarom wensen wij juist dat en niet iets anders? En welke gevoelens worden dan bevredigd? En zijn we werkelijk zo gelukkig indien dat zich voordoet of vinden we nog een weg om verder en dieper weg te dromen?

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

De diepere realiteit leert ons dat alles waan is; dat de mens zelf zijn ongeluk schept en dat verlichting in feiten betekent dat wij uit die waandroom, waarin wij rondwaren en rondwaren, ontwaken.
Eerste vraag is: is dat werkelijk zo?
Tweede vraag is: is dan het ontwaken het einde van onze lijdensweg?
Derde vraag is; indien we weten dat het ontwaken werkelijk de oplossing is, of het dan volstaat om dat waanleven gewoonweg de rug toe te keren?

ik denk dat ik de knoop waar ik, en misschien vele mensen met mij, in vast zit, en waarvoor ik deze draad had opgestart, voor mij misschien een beetje ontward heb.

Mijn vraag, mijn zoeken was vooral:
hoe kan je over geluk spreken, hoe kan je naar geluk zoeken wanneer je al het ongeluk op de aarde ziet?
Heb ik stom weg het recht om dat te doen, sluit ik mijzelf dan niet eerder af van de werkelijkheid ipv de werkelijkheid echt te doorgronden zoals het toch zou moeten zijn?

Het gaat niet alleen om al het menselijk lijden. We weten wel dat de mensen hoofdzakelijk zelf verantwoordelijk zijn voor hun eigen ongeluk; hoe graag ze zich ook voordoen als het slachtoffer.
Maar neem roofdieren die hun onschuldige prooien aanvallen en doden... Wie kan daarna nog zeggen dat de wereld goed in elkaar zit? En dat gebeurt allemaal dagelijks; dat is de gewone wereldkost...

En dan ineens heb ik ingezien, dat dat allemaal wel dagelijks gebeurt, maar dat het voor elke prooi maar éénmalig is. Elke afzonderlijke prooi wordt niet dagelijks, steeds weer opnieuw maar slechts één keer afgeslacht. Ok éénmalig en definitief, maar zoals voor de mensen geldt, zijn ook de dieren verantwoordelijk voor hun eigen weg en zijn er miljoenen en miljarden levens op aarde die ieder voor zich recht hebben op hun eigen lot, door henzelf uitgestippeld en waarvoor ze geboren werden.

Dus ik heb ook het recht om mijn eigen weg te gaan en ik moet mij niet verantwoordelijk voelen voor het leed van heel de mensheid of het leed van al het leven.
Mijn eigen dochter heeft het wat moeilijker; maar mijn eigen dochter heeft het recht het leven te leiden waarvoor ze geboren werd en waarvoor ze heeft willen geboren worden. Ik kan en zal haar helpen waar ik kan, maar uiteindelijk is het haar leven en niet het mijne en is zij en niet ik verantwoordelijk voor hoe zij dat inricht.

Dus ik ben weer wat vogelvrijer geworden. Weer wat aardse knevels die overgesneden werden. Wanneer zal ik echt wegvliegen?

[marie daenen]

[quote=marie daenen;7053772]

idem

[koppijn]

Als de wereld perfect was, zou er ook geen noodzaak zijn tot veranderen en ontwikkeling.

[Eliyahu]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Deze pagina opnieuw laden Indien het leven waan is, moeten we er ons dan enkel vanaf keren?

Bs'd

Het leven is geen waan, alleen de materiële wereld is een waan.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Eliyahu

Bs'd

Het leven is geen waan, alleen de materiële wereld is een waan.

Dat laat ik dan voor uw rekening.
Heb net nog lekker gegeten en een fles Zinfadel open getrokken.

Verder adviseer ik iedereen om zich van de paus, van Mozes en van Marie Daenen af te keren.

[Eliyahu]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Dat laat ik dan voor uw rekening.
Heb net nog lekker gegeten en een fles Zinfadel open getrokken.

Bs'd

Het is niet ik die dat verzint, de wetenschap heeft al bijna 100 jaar geleden bewezen dat de materiële wereld niet bestaat.

We leven in een matrix.

[Peche]

Heel mooi marie. Werpt wel meer licht op de zaak en het is leuk te lezen dat je het weet te plaatsen. Iedereen neemt zijn verantwoordelijkheid op zijn/haar manier. En iedereen is daar zelf verantwoordelijkheid voor.
Welkom terug

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Eliyahu

Bs'd

Het is niet ik die dat verzint, de wetenschap heeft al bijna 100 jaar geleden bewezen dat de materiële wereld niet bestaat.

We leven in een matrix.

We leven in een huis, een stad, een land, een wereld en als je dat allemaal boven de pet gaat dan zeg je dat je in een matrix leeft.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door koppijn

Als de wereld perfect was, zou er ook geen noodzaak zijn tot veranderen en ontwikkeling.

Maar de wereld is misschien wel daarom perfect, omdat de noodzaak er is tot veranderen en tot ontwikkeling. Anders zou het wel eens een hele levensloze bedoening worden, niet?

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door Eliyahu

Bs'd

Het leven is geen waan, alleen de materiële wereld is een waan.

En waarom willen wij dan steeds weer opnieuw geboren worden in die materiële wereld als het enkel maar een waan is?
De waan zit duidelijk in onszelf en de materiële wereld zou wel eens de enige uitweg uit die waan kunnen zijn?

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door Peche

Heel mooi marie. Werpt wel meer licht op de zaak en het is leuk te lezen dat je het weet te plaatsen. Iedereen neemt zijn verantwoordelijkheid op zijn/haar manier. En iedereen is daar zelf verantwoordelijkheid voor.
Welkom terug

[Peche]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

En waarom willen wij dan steeds weer opnieuw geboren worden in die materiële wereld als het enkel maar een waan is?
De waan zit duidelijk in onszelf en de materiële wereld zou wel eens de enige uitweg uit die waan kunnen zijn?

De materiële wereld is een reflectie van die waan.
Waarom wij steeds geboren willen worden weet ik niet, maar ik denk geboren te zijn om een belangrijke ervaring op te doen. Ik moet inzien dat het leven geen strijd is, maar een platform om mijn creativiteit in te zegevieren.