Gedicht.

[harriechristus]

101 - opnieuw feest

en Hela stelde voor
opnieuw feest te vieren
maar nu om het paleis
van Wodan te eren
hier hoog in de wolken

en hoewel Wodan
daar weinig zin in had
en het liefst alleen
van zijn eigen heiligheid
genoot en ook met haar

zwichtte hij toch
voor haar vrouwelijke charmes
en spontaneïteit

en iedereen kwam weer
behalve Buri en de ijsreuzen
want die vonden het daar
in het zuiden veel te warm
naar de zin

en vreesden te ontdooien
zoals ze ook niet
bij Hela in de hel
waren gekomen

maar Frigga kwam
gelukkig wel
en Wodan was zeer ontroerd
zijn moeder en vrouw
weer te zien

[harriechristus]

102 - het heilige feest

maar Wodan wilde dit keer
geen vreet- en zuipfestijn
maar een heilig feest
waarbij hij de Edda
voor zou lezen

en zo deed hij
voor iedereen
om deelgenoot te zijn
te beleven en te begrijpen
de heilige geest
die het Al had geschapen

en Hij las voor
met een omhaal van vele woorden
dit keer, hoe Hij
uit de goedheid zijnes harten

maar ook omdat Hij
zich danig verveelde
uit de eeuwigheid
Zijnes Geestes

eerst tot de tijd
was afgedaald
en vervolgens
de oneindige ruimte
had geschapen

waar Hij lang
mee bezig was geweest
symbolisch was dat
dan de tweede dag geweest
en de tijd de eerste

maar in werkelijkheid
ontstond de tijd
in een flits van een seconde
en het scheppen van de ruimte
had wel een eeuwigheid gekost

[harriechristus]

103 - de derde en vierde en vijfde dag.

...dit omdat het niet meeviel
alles precies te meten
en de hoogte en de diepte en de breedte
overal aan elkaar gelijk moesten zijn
en ook niet scheef op elkaar konden staan

en de ruimte ook nergens
een grens mocht hebben
zomaar ergens op te houden
wat totaal onvoorstelbaar
alleen de goddelijke geest
kan begrijpen

was Wodan de derde dag
begonnen de ruimte
die slechts kaal en leeg was
vorm te geven
met de aarde en de maan
en de zon en eindeloos vele sterren

en er aldus ook licht scheen
in de duisternis
om alles te kunnen zien
en het licht ook de ware substantie is
waaruit alle materie is gecreëerd

maar wil het licht ook gezien worden
dan moeten er levende wezens met ogen zijn
en daarom schiep Wodan in alle wijsheid
eerst zijn eigen moeder Frigga

om daaruit zelf de vijfde dag
uit haar baarmoeder geboren te zijn
en het eigen geschapen licht
te kunnen aanschouwen

en Frigga zelf, die luisterde
naar het verhaal van Wodan
kreeg een rood hoofd van pure emotie
zich weer te herinneren
hoe het was gegaan

[harriechristus]

104 - de zesde dag

maar met zijn tweetjes
zo alleen
dat was niks gedaan
dus besloten ze nu
samen verder te gaan

met het creëren
van vele kindertjes
Loki en Freya
om te beginnen

wat ook wel zo leuk
was om te doen
en zij zich niet behoefden
te vervelen

jammer alleen
dat er wel wat wrijving
ergernis en zelfs haat
was geweest
tussen beiden
waaruit Ymir was ontstaan

een lastpost
die zijn zoon Thor
had moeten doden
helaas

en bij de laatste woorden
verzonk Wodan
in diepe droefenis

om tenslotte
te zeggen:
maar zo gaan die dingen
nu eenmaal

reeds bij het licht en de duisternis
maar ook de liefde en de haat
en dan ook nog het leven en de dood

alles is tegendelig
ter onderscheiding
uit de oer-eenheid
tot de veelheid

wie kan zeggen
waar de zonde
precies is begonnen?

[harriechristus]

105 - de zevende dag

aldus in gepeinzen
en stilte der droefenis
waren de elfjes gaan zingen
een zalig zacht zoemgeluid

tot bewustzijn van eeuwigheid
en oneindigheid
de vrede
maar tevens de melancholie
om het lijden
en de zondigheid

aldus werden
de zure bonen zoet

en wist Wodan
zich weer te verheffen
door zijn tranen heen
te zeggen

hoe blij hij toch was
hier zo met zijn allen
één te zijn

en op de zevende dag
de schoonheid van de schepping
te genieten

ook al kwam het
met grote moeite
uit zijn strot vandaan

[harriechristus]

106 - opnieuw dolle pret

en aldus bleef
de verdrietigheid hangen
die maar niet wilde verdwijnen

terwijl juist die zevende dag
een vreugde had moeten zijn
dat alles goed was
was het tegendeel gebleken
een hoop ellende te zijn

en de kabouters, gnomen en trollen
begonnen naar een drankje te verlangen
om de misere weg te kunnen spoelen
en naar dans en vermaak van artiesten

want als het hier in de hemel
niet zo wilde lukken
dat was er nog altijd het plezier
van het onderaardse tot aan de hel

en Hela
die het beste begreep
wat er zoal onder het publiek leefde
stootte Wodan aan
om op democratische wijze
ook het volk zijn zin te geven

en aldus werden al spoedig
de stoelen opzij gezet
voor werelds vermaak en grote pret
als eerdere keren
er een orgie van te maken

tot iedereen weer volkomen zat en bezopen
in elkanders armen begon te zweven
en de hoop was gebleven
dat er toch ook een achtste dag moest zijn
om de roes uit te kunnen slapen

[harriechristus]

107 - een kaboutervrouw

...met Alberich en Freya was het zo gesteld
dat beiden elkander nog steeds vurig beminden
en dit natuurlijk door de ring

en Alberich er zorg voor droeg
deze vooral niet
met de tweede ring te verwisselen
om de vloek daarvan

en wel het verlangen had
dat Freya zich voor hem
tot een kaboutervrouw
zou toveren,
dus niet alleen hij voor haar
maar zij ook voor hem

en ja hoor: dat wilde lukken
als zij de ring omdeed
werd ze een prachtig kaboutervrouwtje
met dikke tieten en een lekkere kont
en Freya vond het ook wel zo leuk
dit te mogen beleven
er ook helemaal voor hem te zijn

[harriechristus]

108 - Oberon

...en het duurde dan ook niet lang
of Freya kreeg een dikke ronde buik
en zij baarde een kabouterbaby
zo schattig om te zien
ter vertedering van een trots ouderpaar

en ze noemden hem Oberon
die voorspoedig groeide
tot een olijke taterende kleuter
die overal rond kroop
om zijn wereldje te ontdekken

en het duurde dan ook niet lang
of hij vond de ring van zijn vader
onder diens kussen
om er aandachtig naar te kijken
want zoiets prachtigs
had hij nog niet gezien

toen de ring begon te spreken
en het was de stem van Loki
die zeide:
"Meester, om U te dienen
voor sommigen een vloek
voor anderen een zegen
Mij is de macht
om te geven en te nemen
de zonden der voorouders
door te geven
tot het einde der tijden"

[harriechristus]

109 - een leuk spelletje

de kleine Oberon
begreep natuurlijk niet
wat er was gezegd
maar was wel zeer verbaasd
dat de ring kon spreken

en hij drentelde snel
naar zijn moeder toe
om de mooie ring te laten zien

en Freya
die wist dat de ring
vervloekt was
schrok zich een hoedje
en wilde de ring pakken

maar de kleine Oberon
die onder de betovering
van de ring
al reeds doen moest
wat deze wilde

schoof de ring aan zijn vinger
om deze nog eens extra
triomfantelijk te laten zien

en draaide hem drie maal om
en ook zichzelf
zodat zijn moeder hem niet kon pakken
alsof het een leuk spelletje was
haar te foppen

[harriechristus]

110 - de betovering

En floep:
tot grote verbazing van Freya
verscheen de kleine Oberon
plotseling voor haar
als een schone jongeman
zeer aantrekkelijk om te zien

en moeder en zoon keken elkaar aan
en geraakten onmiddellijk
betoverd en verliefd
in elkanders ogen
de zwoele oneindigheid

en de erotische chemie daarbij
was zo sterk
dat ze in elkanders armen vielen
om te kussen
om geheel en al één
en dezelfde te willen zijn
in de zalige zoetigheid van de liefde

en nieuwsgierig
elkander uit te kleden
en Freya haar jonge zoon
die nog bijna niks wist
nog wel van alles moest leren

begerig te zijn
en zich toch te beheersen
en niet meteen zomaar
als een razend konijn
heen en weer te willen gaan
zonder te weten
waar hij hem in moest stoppen

maar eerst de borsten
en de billen te betasten

[harriechristus]

111 - te vlug

en vooral lief te zijn voor elkaar
en niet te snel
voorzichtig tussen de dijen
"ho, ho, beheers je toch"

maar het was al te laat
en de jongeling
voor het heilige der heiligen
brandde zich aan het offervuur
en kwam al meteen tot een orgasme
om zijn zaad te plengen
voor het nageslacht

en Freya
teleurgesteld
moest diep zuchten
in de hoop
dat het een volgende keer
beter zou gaan
en streelde Oberon
over zijn bol
die inmiddels in slaap was gevallen

[harriechristus]

112 - de heimelijke wens

het eerste schot
was al meteen raak geweest
en Freya dik en zwanger
gaf de kleine Oberon
flink op zijn billen

die ze toch ook niet kon laten
die billen dus
telkens weer te strelen
en te kussen

en zelf huilende
vol berouw
zo wreed te zijn
haar kleine minnaar
te moeten straffen

borg zij de ring
terug onder de kussen
nergens anders
uit angst dat de ring
nog veel bozer zou zijn

maar misschien ook wel
met de heimelijke wens
dat de kleine Oberon
het nog eens zou flikken

en ze vertelde Alberich
helemaal niks
over het hele gebeuren
en dat het kind
van hem zou zijn

[harriechristus]

113 - de baby

Enfin: Freya werd dikker en dikker
alsof ze zou barsten
en baarde tenslotte een kind
onder veel pijn en gejammer

bleek het toch
een zeer lieve baby te zijn
alsof hij van alle ellende
niks had gemerkt
kijkt hij zijn moeder trouwhartig aan

hij was groter dan
een kabouterbaby zou kunnen zijn
maar kleiner dan een godinnenbaby
dus iets daar tussen in

en omdat Freya zich toch
ongerust maakte
vanwege de vloek van de ring
ging ze met hem naar de Nornen
om hen te bevragen
hoe het met hem was gesteld

[harriechristus]

114 - de mens

Urd zag alleen maar duisternis
in het water
en mompelde iets van:
zondigheid...ring...Loki
en keek vervolgens Freya aan
die een rood hoofd kreeg van schaamte

maar Verdandi zag alleen maar
helderheid in haar bron
en moeder en kind
verheven in de hemel
in een innige gelukzaligheid

en Skuld tenslotte
zag zowel duisternis als licht
tezamen
maar toch zo dat deze mens
zo noemde ze de kleine baby plotseling

als een zeer apart wezen
een hoop ellende zou brengen
op aarde
en tenslotte de ondergang
zou zijn van zowel de dwergen
als ook de goden

en ze raadde de moeder aan
het kind direct weg te doen
te wurgen of te verdrinken
of gewoon achter te laten
�*n het donkere woud voor de wolven

[harriechristus]

115 - Ask

maar om het kind weg te doen
dat kon Freya echt niet
over haar hart verkrijgen
het was zo'n lief kereltje
en keek haar zo vrolijk aan

neen: moeder en kind
mag je nooit van elkander scheiden
als zijnde één in ziel
en twee lichamen heel dicht bij elkaar

en snel liep ze terug naar huis
haar babietje tegen zich aan geklemd
angstig als zou het nu al
van haar weg worden genomen

en onderweg zag ze een prachtige boom
Ask genaamd (een es dus)
langs de kant van de weg
en omdat ze de naam Mens
zo eng en bedreigend had gevonden
als zat het alleen in de naam

noemde ze haar kind Ask
dat klonk haar zo machtig en krachtig
en manlijk in de oren
zodat het kind zich in de toekomst
zou kunnen verweren

en als het dan zelf de wereld
onder zou doen gaan
nu: dan moest dat dan maar

maar haar kind wegdoen?
neen, nooit van haar levensdagen
begon ze daar aan

[harriechristus]

116 - de wijde wereld in

maar toen het kindje een jaar was
en al een zeer eigenwijs
en zelfstandig knaapje
dat al wat kon praten en lopen
als wilde het nu al reeds de wijde wereld in

en ook omdat Freya al die tijd
voortdurende werd geteisterd
door de vloek van de ring
en de voorzegging van Skuld

gaf ze hem een stok
voor over de schouder
met daaraan een rode doek
samengeknoopt met wat eten

en ze opende de deur
gaf een zachte tik
tegen de billen
en zeide: "Ga nu maar!"

en hij ging dapper
de wijde wereld in
om slechts eenmaal lachend
achterom te kijken

maar eenmaal uit het zicht
brak haar hart in duizend stukken
en ze begon erbarmelijk te huilen
dagen lang

[harriechristus]

117 - kwijt

Freya vertelde Alberich
dat de kleine Ask weg was gelopen
maar niet dat zij hem zelf
het huis had uit gezet
want dan zou ze ook van de ring
en Oberon moeten vertellen

en dat zij zelf al
overal tevergeefs
had gezocht

en Alberich zich verplicht voelde
hem ook te gaan zoeken
hoewel hij daar weinig zin in had

want hij vond Ask
maar een eigenwijs manneke
die bovendien al bijna
zo groot was geworden als hijzelf

dus hij deed maar alsof
door een prettige wandeling te maken
in de wijde omgeving
en zo bij zichzelf dacht:
"zo, die zijn we tenminste kwijt"

[harriechristus]

118 - de ring nog eens een keer

Maar Oberon miste
het kleine manneke zeer
zijn eigen zoon
die aan zijn vader Alberich
als zijn broeder was verkocht
en schreide alle dagen
meer en meer

totdat hij zich de ring herinnerde
die onder de kussen was verstopt
en van zijn moeder niet aanraken mocht

hij toch daarin
de oplossing wist
aan zijn eigen lijden
en dat van zijn moeder te ontkomen

kortom: nog een keer
greep de kleine ondeugd
naar de zondigheid
die het meest is begeerd
met de eigen moeder te mogen paren
de vloek
het laatste oordeel te moeten schragen

[harriechristus]

119 - de hel

...en nogmaals liet Oberon
de ring aan zijn moeder zien
die zich opnieuw een hoedje schrok

maar voor ze de ring had kunnen grijpen
had deze de ring al weer drie maal omgedraaid
om weer als een schone jongeling te verschijnen

en Freya kon niet anders
dan door de betovering
onmiddellijk verliefd
in zijn armen te vallen
en zich vurig te laten kussen

terwijl Oberon
door hevige begeerte bezeten
haar snel van de kleren ontdeed
om van haar lichaam te genieten

en Freya weer haar best deed
hem tot kalmte te manen
maar tevergeefs:
en het beest nam nu ook bezit van haar

en al spoedig kwamen beiden
in een hevig orgasme klaar
in een spetterend vuurwerk van de hel

[harriechristus]

120 - weer zwanger

En opnieuw was het raak geweest
alsof de duivel zelf de datum had bepaald
en Freya werd weer dik en rond en zwanger
zo schoon als de ronde maan
lichtte haar buik op in het donker

en dit keer zonder enige pijn
baarde ze haar kind, een dochter
die met groot gemak
zo maar van: ploep
ter wereld verscheen
alsof ze nooit iets anders had gedaan
en haar vagina een glijbaan was geweest

maar dit was natuurlijk zo
omdat Ask al voordien
de weg had geklaard
of omdat meisjes nu eenmaal
liever en inschikkelijker zijn
dan de jongens