Gatz, de minister van niets.

[mauste]

Oorspronkelijk geplaatst door Vrijheideerst

Lieve Blancquaert vindt dit niet leuk.

Kunst is schepping: fotografie schept niets. Het is een 'smaakvolle hobby'.
Fotografie is 'op een ambachtelijke wijze verhalen vertellen in beelden, zonder pretentie'.
Journalistieke fotografie is de passie van Lieve Blancquaert , maar ze houdt zich ook bezig met reclamefotografie om toch dat ietsje meer te hebben verwezenlijkt. (Wikipedia)
Ze is een technische, vaardige fotografe. Althans zo noemt ze zichzelf, en niet 'kunstenares'.

[Rikm]

Door op het ambachtelijke van de fotografie te wijzen, om onderscheid te maken met "kunst", zet je jezelf danig in de schaar, Mauste.

Immers, wat is dan dat scheppen? Moet je zo nodig wekenlang laagje per laagje verf aanbrengen om te "scheppen"? Nootje voor nootje op een notenbalk tekenen? Als dat niet ambachtelijk is. Of kan je ook op het geniaalste moment op een knopje drukken en de foto van de eeuw maken?

Je haalt de schoenen van Van Gogh aan, zegt dat ze niet echt bestaan (ceci n'est pas une bottine?), maar een archetype zijn, een soort Platonisch schoeisel. In wezen heeft Van Gogh die schoenen gewoon in occasie gekocht, ze nog een tijdje gedragen, opdat ze er wat verweerder zouden uitzien en hij schilderde wel degelijk dié schoenen, geen archetype, maar zijn eigen kloefers. Hij heeft ze een beetje links en rechts gezet, er een aantal composities mee gemaakt, maar in wezen was het zijn ambachtelijke behendigheid die tot een kunstwerk heeft geleid. Zoals een kunstfotograaf zijn eigen ambachtelijke behendigheid heeft. En daarmee gelegenheidsfotografen, zoals ik, die hun Nikon voortdurend op automatic hebben staan, verre overstijgt.

[Rikm]

Oh, ja, dat van die posters en puzzels heb je duidelijk ook niet goed begrepen. De poster of de puzzel is natuurlijk niet het kunstwerk. Net zoals de wat in onbruik geraakte ets, of de litho, de zeefdruk, de aquatint, de houtsnede, de linosnede, de vernis mou... zijn ze vaker een middel om een kunstwerk bekend te maken bij een groter publiek, dat er anders van verstoken blijft, dan een oorspronkelijk kunstwerk. Daarom brachten de Rubensen van hun tijd stapels etsen mee uit Firenze of Rome, of waar ze ook gezeten hadden, omdat de mensen (en vooral de collega's) hier, konden meegenieten van de Italiaanse meesterwerken.

Een aantal graveurs werden trouwens kunstenaars in hun eigen recht, laten we Masereel of Jules De Bruycker als voorbeeldjes noemen.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Waar Gatz in ieder geval gelijk in heeft, is het feit dat hij geen 'Vlaams-nationalist ' meer is.

Een wijs man, die Gatz.

Een wijs man (want belgisch nationalist) heeft gesproken.