1054: de paus van Rome en de patriarch van Constantinopel excommuniceren elkaar

[Nr.10]

Vanaf dan zijn Oosterse en Westerse Kerk gescheiden.
Het schisma was een feit.
Aan de basis lagen meningsverschillen over de Heilige Geest

[Albrecht]

Ook vooral politiek.

Het echte ongeneesbare schisma is pas later gekomen.

[Adam Smith]

Oorspronkelijk geplaatst door Albrecht

Ook vooral politiek.

Het echte ongeneesbare schisma is pas later gekomen.

Dat is waar, hoewel toen de Byzantijns (=Oost Romeinse) keizers het water echt aan de lippen stond, kortom toen het nog maar een kwestie van tijd was of de Ottomanen ze onder de voet liepen, ze wel een verzoening aanboden. Het was echter te laat, het echte enthousiasme voor kruistochten was weg en de Westerlingen, generaties lang behandeld als barbaren door de Byzantijnen, maar ook de Byzantijnen, voelden weinig 'liefde' voor elkaar.

[Nr.10]

Een stukje geschiedenis:

De stad Byzantium (later Constantinopel, nu Istanbul) werd gesticht door de Grieken (667 voor Chr.)
Dan veroverd door de Macedoniërs.
Vervolgens onderdeel van het Romeinse Rijk.
In 1453 werd de stad ingenomen door de Ottomanen (einde van het Byzantijnse Rijk).

Het Ottomaanse Rijk breidde zich gestaag uit totdat het rond 1750 het Midden-Oosten omvatte, noord-Afrika, de Balkan en het gebied rond de Zwarte Zee wat opmerkelijk genoeg ongeveer hetzelfde gebied was dat het Byzantijnse rijk omvatte op zijn hoogtepunt in de 6de eeuw. Op het eind van de 18e eeuw en gedurende de 19e eeuw onderging het Rijk een proces van degeneratie en verval, o.a. Griekenland en Egypte wisten zich zelfstandig te maken, en bleef het alleen overeind doordat de Europese machten het elkaar niet gunden om de definitieve genadeslag te geven aan de 'zieke man van Europa'.

Toen kwam Turkije (én de oorlog met Griekenland én de uitdrijving van de Armeniërs).

Toen deze laatsten in 1922 verslagen werden, kreeg de Griekse minderheid in Turkije het zwaar te verduren. In 1923, toen het moderne Turkije werd gesticht, werd de hoofdstad verplaatst naar Ankara. In 1923 en 1924 kwam het tot een grootscheepse bevolkingsuitwisseling tussen Turkije en Griekenland waarbij de meeste Grieken (en o.a. ook Armeniërs) gedwongen Istanboel verlieten. Constantinopel begon toen zijn kosmopolitische, multiculturele karakter te verliezen. In 1930 werd de naam officieel gewijzigd in Istanboel. In 1950 had de stad iets meer dan 1.000.000 inwoners. Door de immigratie van veel boerengezinnen uit het platteland van Anatolië is de stad sindsdien enorm gegroeid. Istanbul telt nu ruim 12 miljoen inwoners (18,9 miljoen inclusief alle districten) en is een drukke Turkse stad geworden.

bron

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door Adam Smith

de Westerlingen, generaties lang behandeld als barbaren door de Byzantijnen

Wat bedoel je daarmee?
Dat de Byzantijnen over een hoogstaande cultuur beschikten waarschijnlijk.

[Adam Smith]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Wat bedoel je daarmee?
Dat de Byzantijnen over een hoogstaande cultuur beschikten waarschijnlijk.

Enerzijds wel, maar de Oost Romeinen en Westerlingen vertrouwden elkaar mede daardoor ook minder. Wat nog meer is, toen het Rijk ineengeschrompeld was tot een veredelde stadstaat, toen was er in het Westen ook niet veel enthousiasme om ze te helpen.
Verder is die houding aanvankelijk ook wel te verklaren, hoewel dit in de Late middeleeuwen gewoon niet meer te rechtvaardigen viel; belangrijker is dat door de manier waarop de Oostelijke en Westelijke christenen elkaar lang behandelden er ook weinig genegenheid was.

[Another Jack]

Oorspronkelijk geplaatst door Albrecht

Ook vooral politiek.

Het echte ongeneesbare schisma is pas later gekomen.

Waarom heb je als niet-geboren katholiek niet voor het christelijk orthodoxisme gekozen?

[Albrecht]

Oorspronkelijk geplaatst door Another Jack

Waarom heb je als niet-geboren katholiek niet voor het christelijk orthodoxisme gekozen?

Te exotisch voor mij?

Ik was er toen niet echt bekend mee.

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door Another Jack

Waarom heb je als niet-geboren katholiek niet voor het christelijk orthodoxisme gekozen?

Waar heeft ie dan voor gekozen ?

[Albrecht]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Waar heeft ie dan voor gekozen ?

Het Katholicisme.

[Nr.10]

OK. Was het een keuze op volwassen leeftijd?

[Nr.10]

Verschillen tussen Westers en Oosters christendom

• De Kerk van het Westen beschouwde de patriarch van Rome (de paus) als de hoogste van de vijf patriarchen. De Kerk van het Oosten beschouwde de vijf als gelijkwaardig en zag Constantinopel als het "nieuwe Rome".
• Vanaf een bepaalde periode claimde de paus autoriteit over de vier oosterse patriarchen terwijl de patriarch van Constantinopel stelde dat hij als de spirituele leider van het "nieuwe Rome" het hoofd was van de christelijke Kerk. Het aanwijzen van de patriarch van Constantinopel als oecumenisch patriarch werd door Rome verkeerd begrepen als aanwijzing tot universeel patriarch en derhalve bestreden.
• De "filioque"-doctrine werd een strijdpunt. Volgens de Latijnse Kerk ging de Heilige Geest uit van de Vader (God de Vader) en de Zoon (Jezus Christus), volgens de oosterse Kerken slechts van de Vader, via de Zoon. De oosterse Kerken konden de aanvulling "en de Zoon" bij de tekst over de oorsprong van de Heilige Geest in de Geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel (325 en 381) niet accepteren omdat deze toevoeging niet was goedgekeurd door een oecumenisch concilie.
• De Latijnse Kerk bestreed priesterhuwelijken, de oosterse Kerk stond ze evenwel toe en kende het celibaat alleen voor bisschoppen.
• Er was onenigheid betreffende de zeggenschap over de kerken in bepaalde delen van de Balkan.

bron

[Nr.10]

Paus Johannes Paulus II verkondigde op 31 mei 1980:

"Wij kunnen als christenen, of liever gezegd als katholieken niet met één long ademen: wij hebben twee longen nodig, een oosterse en een westerse long", daarbij doelend op de Westelijke en Oostelijke Kerk.

[Albrecht]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

De Kerk van het Westen beschouwde de patriarch van Rome (de paus) als de hoogste van de vijf patriarchen. De Kerk van het Oosten beschouwde de vijf als gelijkwaardig en zag Constantinopel als het "nieuwe Rome".

Bij de Oosters-Orthodoxen werd de Paus gezien als de eerste onder gelijken. Het ware schisma is pas voltooid met het dogma van de onfeilbaarheid van de Paus.

De "filioque"-doctrine werd een strijdpunt. Volgens de Latijnse Kerk ging de Heilige Geest uit van de Vader (God de Vader) en de Zoon (Jezus Christus), volgens de oosterse Kerken slechts van de Vader, via de Zoon. De oosterse Kerken konden de aanvulling "en de Zoon" bij de tekst over de oorsprong van de Heilige Geest in de Geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel (325 en 381) niet accepteren omdat deze toevoeging niet was goedgekeurd door een oecumenisch concilie.

Dit probleem is al lang opgelost. Het was een toevoeging.

De Latijnse Kerk bestreed priesterhuwelijken, de oosterse Kerk stond ze evenwel toe en kende het celibaat alleen voor bisschoppen.

Ook al opgelost.

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door Albrecht

Bij de Oosters-Orthodoxen werd de Paus gezien als de eerste onder gelijken. Het ware schisma is pas voltooid met het dogma van de onfeilbaarheid van de Paus.

Inderdaad.

• Enerzijds: binnen de othodoxe kerk wordt inderdaad geen enkele individuele bisschop noch het episcopaat in zijn geheel ‘’automatisch’’ als onfeilbaar aanzien.
• Anderzijds: tijdens dit concilie (het eerste Vaticaans concilie) werd de onfeilbaarheid van de paus tot dogma verklaard.

Het dogma houdt in dat de paus - als opvolger van Petrus - krachtens zijn eigen gezag (Ex Sese), en niet krachtens instemming van de Kerk, in geloof- en zedenzaken een onfeilbare uitspraak ex cathedra (vanuit de bisschopsstoel) kan doen. Iedere gelovige is verplicht deze uitspraak in geloof te aanvaarden.

bron

[Nr.10]

Wat is er opgelost?

Oorspronkelijk geplaatst door Albrecht

Ook al opgelost.

Priesters huwen.

De betekenis van een van de meest voorkomende achternamen in Griekenland (Papadopoulos) en in Servië (Popovic) is trouwens "priesterzoon".

Voor bisschoppen geldt het celibaat.

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door Albrecht

Dit probleem is al lang opgelost. Het was een toevoeging.

Wat is het verschil tussen Orthodoxe Christenen en Katholieke Christenen?

• De universele macht en de onfeilbaarheid van de Paus wordt niet erkend door Orthodoxen.
• De Katholieke kerk zegt dat de Heilige Geest uit de Vader en de Zoon voortkomt, binnen de Orthodoxie komt deze alleen uit de Vader voort.
• In de Orthodoxe kerken worden vele iconen gebruikt.
• Orthodoxen staan in de kerk. Tussen het altaar en de gelovigen bevindt zich de iconenwand. Deze vormt de scheiding tussen de altaarruimte en tussen het midden van de kerk.
• De Orthodoxe gebeden zijn sterk beïnvloed door het monnikendom. De gebeden zijn over het algemeen heel kort en worden vaak herhaald.
• Orthodoxe priesters mogen trouwen, maar de bisschoppen niet.

bron

(zie puntje twee)

[Nr.10]

Nog een verschil: het orthodoxe kruis ziet er anders uit.

[Albrecht]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Nog een verschil: het orthodoxe kruis ziet er anders uit.

De Oosters-Katholieken hebben ook zo'n kruis.

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

De universele macht en de onfeilbaarheid van de Paus wordt niet erkend door Orthodoxen.

Net als alle nieuwe dogma's na het schisma, wat een eventuele "genezing" bijna onmogelijk maakt.

In de Orthodoxe kerken worden vele iconen gebruikt.

Ook zo bij de Oosters-Katholieken.

Orthodoxen staan in de kerk. Tussen het altaar en de gelovigen bevindt zich de iconenwand. Deze vormt de scheiding tussen de altaarruimte en tussen het midden van de kerk.

Sommige Amerikaanse Orthodoxen zitten ook. Maar dit is ook slechts liturgisch.

De Orthodoxe gebeden zijn sterk beïnvloed door het monnikendom. De gebeden zijn over het algemeen heel kort en worden vaak herhaald.

Ook zo bij de Oosters-Katholieken.

Orthodoxe priesters mogen trouwen, maar de bisschoppen niet.

Oosters-Katholieke priesters ook, Anglicaans-Katholieke priesters ook, bekeerde Protestanten die zich tot priester laten wijden ook.

[Nr.10]

Waar zijn de Turkse christenen gebleven?
2 nov 2009

De christenen, die al voor de Turken in Turkije leefden en daar eeuwenoude kloosters hebben, zijn de afgelopen dertig jaar systematisch gediscrimineerd en vervolgd tot op de dag van vandaag. De Grieken, Armeniërs en Assyriërs hebben in Turkije prachtige kerken gebouwd, die nu voor een deel moskeeën zijn. De bekendste is de Aya Sofia in Istanbul. De erkenning die deze christelijke etnische minderheden verdienen, krijgen ze niet, laat staan dat hun kerken worden beschermd en gerespecteerd.

Een christen mag geen christelijke voor- en achternaam gebruiken. Alles wordt verturkst. Immers, iedereen en alles is Turks, volgens de Turkse kranten, en ze schrijven elke dag dat iedereen daar trots op moet zijn. Aanvallen op kerken worden gedoogd, of ze worden veranderd in stallen waarin dieren worden geherbergd. Er heerst een sfeer waarin geen ruimte is voor andersdenkenden, andersgelovigen en andere etniciteiten.

De minister weet ook dat in de afgelopen weken door ‘onbekenden’ op alle voordeuren van christenen in Istanbul een kruis is getekend. Is dit niet bedreigend? Is dit niet wat er in Tweede Wereldoorlog gebeurde? Nooit worden mensen voor dit soort praktijken opgepakt en veroordeeld. Begin dit jaar zijn meer dan veertig Turkse mannen het eeuwenoude Assyrische klooster in Mardin binnengedrongen en hebben ze daar islamitische rituelen uitgevoerd. Zo kan ik veel voorbeelden aandragen van systematische discriminatie, moorden, vervolging en ontvoeringen van christenen. Om maar te zwijgen over de genocide op de Grieken, Armeniërs en Assyriërs in 1915 die Turkije tot op heden niet wil erkennen. Nog steeds vluchten minderheden uit Turkije. Dat doen ze niet voor hun plezier.