Worden mensen geboren met een godsbesef?

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door bgf324

Is de beste manier dan niet van kinderen geen godsdienst meer te geven op school, en hun niet meer naar de kerk te sturen?
Dan zien we toch direct of ze dat godsbesef ontwikkelen.

Goed idee, een wetenschappelijk experiment! Daar zijn ongetwijfeld al uitvoerige studies naar verricht door communisten in verschillende landen. Ik heb even gezocht in indexen maar kon geen geschikte titels vinden. Daarnaast zijn er nog vele antropologische studies uit de negentiende en twintigste eeuw die de aard van primitieve godsdiensten beschrijven. Voor zover ik weet aanbaden zulke volken de natuur en voorouders. Je zou dan ook kunnen onderzoeken of animisme aangeboren is.

In de USSR en Polen is het patriarchaat met zijn orthodoxe kerken met een loyaliteitsverklaring aan de staat blijven bestaan. Ook in Israël is dit bestudeerd omdat het Zionisme aanvankelijk een seculiere beweging was en omdat er enkele actief atheïstische kibboetsen werden gesticht. Ook hier kreeg de traditie van het geloof na verloop van tijd de overhand. Gezien de bijzondere historie van de joden en de omstandigheden verwondert dat mij niet. Maar bovendien verbleef in een atheïstische kibboets nog wel een rabbi die de joodse tradities met hun festiviteiten enigszins in ere hield:

Kovner became a known poet and orator, master of both the Yiddish and Hebrew word, and an architect of culture. He was for many years a rabbi of his leftist-atheist kibbutz, instilling Jewish traditions and adding spiritual depth to holidays and ceremonies, in order to create a new type of Zionism that was enriched by its Jewish roots. He cherished continuity, uniqueness, and unity in Jewish life and history, whereas the more formal Zionism in Israel was advocating a new beginning.
http://www.yivoencyclopedia.org/arti...px/Kovner_Abba

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Pieke

wat bedoel je met contradicties in het godsbesef van verschillende personen? Het verschil tussen polytheisme en monotheisme bvb? Dat zijn contradicties in het invullen van dat godsbesef, en dus cultureel gebonden, niet met het godsbesef op zich.

Inderdaad. Ik bedoel het godsbegrip, of de voorstelling die men zich van God maakt: animisme, polytheïsme, monotheïsme en voorouderverering / aanbidding en dat God de ene schepper en een vader van de mensheid is.
Daarom schreef ik in de inleiding dat ik het ietsisme liever buiten beschouwing liet. Ik dacht dus aan een godsbesef over een God als 'bewuste entiteit' en een zekere mate van intuïtieve kennis over deze persoon van God. Dat die invulling cultureel gebonden is ben ik in elk geval met je eens.

Oorspronkelijk geplaatst door Pieke

Het is mi wetenschappelijker om te gaan kijken naar hetgeen al die invullingen van dat godsbesef gemeen hebben, en dat te gebruiken als referentiepunt. Al die invullingen hebben gemeen dat een bovennatuurlijk iets de oorzaak is van een gevolg dat observeerbaar is. Dat is zeer ruim, maar in het licht van de menselijke geschiedenis is dat het gemeenschappelijke.

Dus mensen hebben een aangeboren begrip van een bovennatuurlijk iets als de eerste oorzaak voor het bestaan van de natuur? Het lijkt mij moeilijker vast te stellen dat dit is aangeboren ipv aangeleerd dan wat ik ter discussie stelde.

Oorspronkelijk geplaatst door Pieke

De mens heeft een natuurlijke aanleg voor wiskunde bvb. Voor taal. Voor fysische en mechanische processen zoals beweging en zwaartekracht. De mens is voorgeprogrammeerd voor een aantal concepten. Dat is een wetenschappelijk feit.

Of de mens is voorgeprogrammeerd voor zulke praktische zaken weten we niet zeker. We weten wel dat bijvoorbeeld insecten bepaalde vaardigheden en eigenschappen in hun genen bezitten. Maar ze leren vrijwel niets buiten hun instinctieve vaardigheden. De mens heeft een cortex met een buitengewoon groot oppervlak waarmee hij veel meer beelden tegelijk 'voor de geest kan halen' en verwerken om nieuwe beelden te creëren dan welk ander dier ook. Wij kunnen dus veel meer concepten bevatten. Wij hebben ook een grotere bibliotheek met concepten en beelden in ons brein dan dieren. Overigens wil ik hier niet in de schoenen van deze wetenschappen gaan staan.

Oorspronkelijk geplaatst door Pieke

Verder heeft onderzoek aangetoond dat kinderen een aangeboren neiging hebben om achter natuurlijke gebeurtenissen een ontwerp en een intentie te zien. En dat al op zeer vroege leeftijd. Ongeacht de thuissituatie (atheist/theist), en ongeacht culturele input. Wolken zijn gemaakt om te regenen.
[/b]

Dit is mij niet bekend. Wel weet ik dat peuters willen weten wat iets is, hoe het voelt en wat je er mee kan doen; sabbelen, slaan, rammelen en gooien bijvoorbeeld.

Oorspronkelijk geplaatst door Pieke

De laatste jaren is er heel wat litteratuur verschenen hieromtrent, en het lijkt erop dat kinderen een intuitief theistisch wereldbeeld ontwikkelen. Net daarom worden concepten als het bestaan van sinterklaas, iemand die in staat is om vanop afstand goed en slecht gedrag te observeren en te noteren, en te gebruiken om te belonen of te straffen, zo gemakkelijk geaccepteerd door kinderen, omdat kinderen zelf die intuïtieve neiging al hebben. Dat is meer dan goedgelovigheid, want kinderen accepteren niet per definitie een verklaring omdat het komt van een authoriteit (ouder/leerkracht) of een vertrouwenspersoon.

Die neiging is de sociale component in onze genen. In de periode dat ze echt in Sinterklaas geloven accepteren kinderen volgens mij elke serieuze verklaring, ook als je uitlegt dat Sinterklaas niet bestaat.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Ik nodig gelovigen en ongelovigen uit hun visie op dit korte essay te geven. Het ietsisme wil ik liever buiten beschouwing laten.

Worden mensen geboren met een godsbesef?

1. Tabula rasa?
Vaak wordt gezegd dat de mens geboren wordt met een brein als een onbeschreven bladzijde, een Tabula rasa. Dit begrip is bekend van de middeleeuwse filosoof en theoloog Thomas van Aquino en het werd overgenomen door de Engelse filosoof John Locke. Het is de centrale notie in het nature nurture debat. De vraag is of bepaalde kennis van de mens of zijn karakter gedeeltelijk aangeboren is of dat hij geheel gevormd wordt door zijn omgeving. Als de mens geboren wordt als een Tabula rasa dan is het godsbesef niet aangeboren.

Plato daarentegen meende dat de ziel reïncarneerde en een vaag besef had van ideeën die hij in een eerder leven had aanschouwd (anamnisis). Descartes wordt gezien als de uitwerker van deze leer. Leibnitz meende dat de wis- en meetkunde aangeboren waren als �* priori kennis evenals Kant die daar de begrippen ruimte, tijd en causaliteit aan toevoegde. Kants versie van het synthetisch a priori van de Euclidische meetkunde lijkt niet meer verdedigbaar (en ook de Platoonse theorie van de anamnesis lijkt achterhaald). Noam Chomsky meende dat een vorm van universele grammatica aangeboren is. Dat idee is al heel oud maar het is nooit bewezen. Als bewezen is dat enkele van deze vormen van kennis zijn aangeboren dan zou in principe ook het godsbesef aangeboren kunnen zijn.

2. Geloof in de mens als een religieus wezen.
Veel mensen, waaronder de ex-non Karen Armstrong, schrijfster van 'Een geschiedenis van God' zien de mens principieel als een religieus wezen. In haar boek toont ze aan dat het jodendom, het christendom en de islam in veel opzichten een gelijke ontwikkeling hebben doorgemaakt.

3. Geloof in de mens als een niet-religieus wezen.
In het jaar 399 voor Chr. werd Sokrates aangeklaagd door de democraat Anytos omdat hij in debatten stadsgenoten er van overtuigde dat de goden van de stad niet bestonden. Dit vond men misdadig omdat hierdoor de jeugd niet meer goed gemotiveerd kon worden om de stad te verdedigen. Sokrates werd hiervoor veroordeeld en hij koos voor de gifbeker. Tot de verlichting hebben relatief weinig filosofen het geloof in een godenwereld verworpen. Pas na de scholastiek, met Descartes en Spinoza, begon de twijfel aan de mens als religieus wezen toe te nemen. Dit wijst er op dat dit denkbeeld cultuurbepaald is.

De filosofen Ludwig Feuerbach, Karl Marx, Friedrich Nietzsche en Arthur Schopenhauer verwierpen met kracht de gedachte dat de mens een religieus wezen is. Zij zagen de mens als een wezen dat naar zekerheid streeft en religie als middel om daaraan tegemoet te komen. Zij meenden dat de fysica en metafysica van de wetenschap beter geschikt zijn om die zekerheid te verschaffen dan religie. Arthur Schopenhauer erkent in zijn essay Het nut van vrome leugens de positieve bijdragen aan de beschaving die de godsdienst heeft geleverd, maar wijst ook op de vele wandaden die in naam van de godsdienst en zijn begaan of door haar zijn toegedekt.

4. De visie van de koran en de bijbel.
Er is mij geen tekst in de koran bekend die expliciet stelt dat godsbesef aangeboren is. Wel vond ik iets dat duidt op een ontkenning ervan: ‘vasten is nodig “opdat jullie mensen worden die Taqwa (godsbesef) hebben” ‘ - vers 183 van de soera Bakara.
Wat de bijbel betreft wordt godsbesef ook niet als vanzelfsprekend gezien en wordt er van goddeloosheid juist veel ophef gemaakt. In het OT, Psalm 14:1 “De dwaas zegt in zijn hart: Er is geen God”. In het NT, Rom. 1:20 “Want sinds hij de wereld heeft geschapen, kunnen ze met hun verstand uit de schepping opmaken wat niet gezien kan worden: zijn eeuwige macht en zijn Godzijn. Te verontschuldigen zijn ze dus niet!” Beide teksten impliceren dat het godsbesef rationeel wordt verworven.

5. Het godsbesef in het perspectief van de evolutie.
Evolutiebiologen zien het godsbesef als een bijproduct van iets dat evolutionair voordeel oplevert, zoals het gemak waarmee we verliefd worden, of onze aangeboren neiging om teleologisch te denken (alles ‘is’ ergens voor, of gebeurt met een doel) en het gemak waarmee we intenties toekennen, zelfs aan levenloze objecten (wie heeft er nooit op zijn computer gescholden, als die niet deed wat wij wilden).

De idee maakt opgang dat gevoel voor wiskunde geen transcendente oorsprong heeft, maar het gevolg is van natuurlijke selectie: door de praktische voordelen die concrete wiskundige vaardigheden met zich meebrengt, heeft de evolutie ervoor gezorgd dat ons brein zodanig geconfigureerd is dat het zonder leerproces beschikt over dergelijke kennis. Ook is nog niet aangetoond dat deze kennis niet kan aangeleerd zijn.

Het is bekend dat vrijwel alle dieren en vooral insecten soortspecifiek gedrag vertonen dat niet is aangeleerd, vaak omdat deze beestjes hun ouders niet gekend hebben. De vraag is of dit gezien kan worden als a priori kennis. Het gaat in dat geval om gedrag dat noodzakelijk is voor het bestaan zoals de voedselvoorziening, vluchten en vechten ter verdediging. Het betreft in ieder geval geen transcendente kennis.

6. Stellingen.

1) Als het godsbesef is aangeboren dan zou iemand die het ontkent zich ervan bewust moeten zijn dat hij ingaat tegen zijn natuurlijke kennis. Dat bewustzijn heb ik niet en vele anderen hebben het ook niet. Hieruit trek ik de conclusie dat het godsbesef niet is aangeboren.

2) Als het godsbesef is aangeboren dan moet dat besef kennis van Gods voornaamste eigenschappen insluiten en het moet universeel zijn. Er bestaan zowel polytheïstische als monotheïstische godsdiensten en de notie van God als schepper is in polytheïstische religies niet algemeen bekend. Hieruit volgt dat het godsbesef niet universeel is en niet aangeboren.

In wezen is de mens God zelf en wordt dus ook als God geboren.
Iets anders is of dit God-zijn direct beseft wordt.
Dit is niet het geval, want de mens moet zichzelf gedurende zijn leven tot dat besef ontwikkelen.
Het godsbegrip is namelijk niet zo eenvoudig.
Wel zijn er al direct bij de geboorte gevoelens die een uitdrukking daarvan zijn, zoals met name een gevoel van eenheid met de moeder, dus met de moeder-godin.
Dit zou je dan al een religieus gevoel kunnen noemen.
Maar bij godsbesef denken we aan een geestelijk besef, dat alleen in het denken aanwezig is en daartoe is een baby nog niet in staat.
Maar wel is de geest van God al potentieel in hem aanwezig, maar nog niet als een bewust besef.
Wel als een daarmee te vergelijken gevoel.

[the_dude]

Mensen worden niet geboren met een besef van zaken die niet eens bestaan.
Het is, spijtig genoeg, nog steeds bon ton (en ook de gemakkelijkste weg), om ons evoluerend ras te beschouwen als een afhankelijk ras. Hoewel de afhankelijkheid aan onze eigen verbeelding ligt, weigert de angst binnen sommigen dit te aanvaarden.
Kinderen denken instinctiever dan zij die reeds bezoedeld zijn door onze samenleving en zij zoeken uiteraard, zoals elke redelijke mens, naar antwoorden op al hun vragen. Kinderen zijn nog niet angstig van alles wat vreemd is, want alles is hen vreemd (daarom zijn zij ook vatbaar voor de makkelijke, misleidende, godenweg; een godsdienstige opvoeding mag voor mijn part aanzien worden als kindermishandeling).
Het is door de maatschappelijke beïnvloeding dat mensen angstig worden omdat hen van kindsaf wordt opgedrongen dat wat hen aangeleerd wordt de enige en beste levenswijze is. Het zal volgens mij pas zijn wanneer de volwassenen terug afstand leren nemen van hun angst en onze jongere mensen durven opvoeden in een open geest (dit houdt sowieso een afwezigheid van religie in, gezien religie weinig anders doet dan geesten sluiten) dat er ook een veel ruimer en begrijpbaarder besef van bestaan zal kunnen ontstaan.

[hurricane]

Neen, dat wordt aangesmeerd NA de geboorte.
Liefst van al nog met een sausje van angst, schuldgevoel en indien mogelijk, wreedheid.

[Queensburry]

Het is een boeiende vraag.
Religie is echter zeker niet aangeboren, we zijn dus niet 'genetisch voortbestemd te geloven'.
Maar Karen Armstrong heeft wel gelijk als ze zegt dat de mens principieel een religieus wezen is. We hebben nu eenmaal de neiging te geloven, omdat het zoveel antwoorden, troost, groepsgevoel, zekerheid, vertrouwen, enz. oplevert.
Maar dat geloof heeft daarom nog niets met feitelijke correctheid te maken, al wordt dat wel door velen... geloofd.
Het is een illusie, afhankelijk van onze opvoeding, die we onszelf opleggen.
Het loutere feit dat God er altijd als onszelf uitziet, is erg infantiel maar ook erg begrijpelijk. God heeft niet de mens naar zijn evenbeeld geschapen maar de mens heeft God naar zijn evenbeeld geschapen.
Een abstracte, onpersoonlijk en onstoffelijke God zou maar weinig aantrekkingskracht hebben.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door hurricane

Neen, dat wordt aangesmeerd NA de geboorte.
Liefst van al nog met een sausje van angst, schuldgevoel en indien mogelijk, wreedheid.

Je bent met de katholieke kerk in de war, waar de Belgen zich nooit van hebben ontdaan.
Anders dan de Hollanders, die zich niet lieten knechten door een of andere malloot in Rome.

[zeddie]

We call religion any concept of the world or the universe which is presented as the exclusive Truth in which one must have an absolute faith, generally because this Truth is declared to be the result of a revelation. Most of the religions affirm the existence of a God and the rules to follow to obey Him, but there are also Godless religions, such as socio-political organisations which, in the name of an Ideal or the State, claim the same right to be obeyed.

Religionists want the result WITHOUT HAVING TO WALK THE PATH, and that's what is impossible, that's what must not be.

The whole religion, instead of being seen like this (gesture from below), was seen like that (gesture above).... Here is what I mean: the ordinary idea of Christianity is that the son (to use their language), the "son of God" came to give his message (a message of love, unity, fraternity and charity) to the earth; and the earth, that is, the governing classes, which weren't ready, sacrificed him, and his "Father," the supreme Lord, let him be sacrificed in order that his sacrifice would have the power to save the world. That is how they see Christianity, it's the most comprehensive idea - the vast majority of Christians don't understand anything whatsoever, but I mean that among them there may be, there may perhaps be (among the cardinals, for instance, who have studied occultism and the deeper symbols of things) some who understand a little better ... anyway. But according to my vision (Mother points to her note on Christianity), what happened was that in the history of the evolution of the earth, when the human race, the human species, started questioning and rebelling against suffering, which was a necessity to emerge more consciously from inertia (it's very clear in animals, it has become very clear already: suffering was the means to make them emerge from inertia), but man, on the other hand, went beyond that stage and began rebelling against suffering, naturally also against the Power that permits and perhaps uses (perhaps uses, to his mind) this suffering as a means of domination. So that is the place of Christianity.... There was already before it a pretty long earth history - we shouldn't forget that before Christianity, there was Hinduism, which accepted that everything, including destruction, suffering, death and all calamities, is part of the one Divine, the one God (it's the image of the Gita, the God who "swallows" the world and its creatures). There was that, here in India. There was Buddha, who on the other hand, was horrified by suffering in all its forms, decay in all its forms, and the impermanence of all things, and in trying to find a remedy, concluded that the only true remedy is the disappearance of the creation.... Such was the terrestrial situation when Christianity came in. So there had been a whole period before it, and numbers of people beginning to rebel against suffering and trying to escape from it with such methods. Others deified it and thus bore it as an inescapable calamity. Then came the need to bring down on earth the concept of a deified, divine suffering, a divine suffering as the supreme means to make the whole human consciousness emerge from Unconsciousness and Ignorance and lead it towards its realization of divine beatitude, but not - not by refusing to collaborate with life, but IN life itself: accepting suffering (the crucifixion) in life itself as a means of transformation in order to lead human beings and the entire creation to its divine Origin.

That gives a place to all religions in the development from the Inconscient to the divine Consciousness. Man's right is a free pursuit of the Truth with the liberty to approach it in his own way. But each one must know that his discovery is good for him alone and it is not to be enforced upon others.

~Mother's Agenda

GreetzZ

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door the_dude

Mensen worden niet geboren met een besef van zaken die niet eens bestaan.

God is geen zaak, maar Hij is de Geest die aan het bestaan ten grondslag ligt.
En dit wordt geopenbaard in het denken van de mens zelf.

[Pieke]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Dus mensen hebben een aangeboren begrip van een bovennatuurlijk iets als de eerste oorzaak voor het bestaan van de natuur? Het lijkt mij moeilijker vast te stellen dat dit is aangeboren ipv aangeleerd dan wat ik ter discussie stelde.

Of de mens is voorgeprogrammeerd voor zulke praktische zaken weten we niet zeker. We weten wel dat bijvoorbeeld insecten bepaalde vaardigheden en eigenschappen in hun genen bezitten. Maar ze leren vrijwel niets buiten hun instinctieve vaardigheden. De mens heeft een cortex met een buitengewoon groot oppervlak waarmee hij veel meer beelden tegelijk 'voor de geest kan halen' en verwerken om nieuwe beelden te creëren dan welk ander dier ook. Wij kunnen dus veel meer concepten bevatten. Wij hebben ook een grotere bibliotheek met concepten en beelden in ons brein dan dieren. Overigens wil ik hier niet in de schoenen van deze wetenschappen gaan staan.

Dit is mij niet bekend. Wel weet ik dat peuters willen weten wat iets is, hoe het voelt en wat je er mee kan doen; sabbelen, slaan, rammelen en gooien bijvoorbeeld.
Die neiging is de sociale component in onze genen. In de periode dat ze echt in Sinterklaas geloven accepteren kinderen volgens mij elke serieuze verklaring, ook als je uitlegt dat Sinterklaas niet bestaat.

een sociale component in onze genen is nog steeds genetisch bepaald, en dus aangeboren.

wat relevante literatuur:
een startpunt: https://www.kcl.ac.uk/content/1/c6/0...Review2009.pdf
bijkomend:
http://www.bu.edu/childcognition/pub...20American.pdf

http://www.bu.edu/childcognition/pub...ns/Origins.pdf
http://access.kcl.clientarea.net/con...evoofrelig.pdf
http://www.pnas.org/content/107/40/17140.abstract

[the_dude]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

God is geen zaak, maar Hij is de Geest die aan het bestaan ten grondslag ligt.
En dit wordt geopenbaard in het denken van de mens zelf.

arm zieltje. Er is geen grondslag aan ons bestaan.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Pieke

een sociale component in onze genen is nog steeds genetisch bepaald, en dus aangeboren.

wat relevante literatuur:
een startpunt: https://www.kcl.ac.uk/content/1/c6/0...Review2009.pdf
bijkomend:
http://www.bu.edu/childcognition/pub...20American.pdf

http://www.bu.edu/childcognition/pub...ns/Origins.pdf
http://access.kcl.clientarea.net/con...evoofrelig.pdf
http://www.pnas.org/content/107/40/17140.abstract

Ik ga dit niet allemaal lezen. Misschien wil je een speciaal punt nog aanvoeren. Bij diagonaal lezen vond ik het interessants in deze referenties de notities van Darwin in Bulbulia. Verder zijn het grotendeels rationele verklaringen van bepaalde waarnemingen. Er wordt momenteel nog veel psychologisch en cognitief onderzoek gedaan bij baby's en peuters. Ook vergelijkingen tussen mensen en dieren zijn van belang. Bij lezen over een aanleg voor animisme viel mij nog in dat wij baby's direct speelgoed aanbieden dat beweegt en vaak systematisch beweegt en geluid maakt en ook poppetjes van dieren en baby's. De baby kan dan door vergelijking van uiterlijk en geluid tot de conclusie komen wat bezield is en wat niet en bij wie hij hoort. Het is dus niet zo onlogisch dat mensen vaak onzeker zijn over voorwerpen die bezield lijken.

[Piero]

Uit het voorgaande is duidelijk geworden dat de mens niet wordt geboren met een antropologisch godsbesef. Maar er is ook aangevoerd dat veel mensen er van overuigd zijn dat er 'iets' is dat boven ons staat en dat wij slechts ervaren als een onbestemd 'gevoel'. Dat besef is wellicht aangeboren. Misschien heb ik het niet goed verwoord, maar ik vraag mij af of het iets te maken heeft met het volgende.

Ik denk dat alle kleine kinderen vanaf een bepaald moment, enige tijd angstig zijn voor het onbekende. Ze zijn angstig in het donker, bang om alleen te zijn, denken dat er iemand onder hun bed zit en ze schrikken vaak van onverwachtte gebeurtenissen. Misschien is dit de bron van universele verhalen over spookverschijningen en misschien ook van de angstige bijgelovigheid van indianen in het amazone gebied.

Daarom vraag ik mij af, is een irrationeel geloof in geesten aangeboren of is het aangeleerd?

[Alboreto]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Uit het voorgaande is duidelijk geworden dat de mens niet wordt geboren met een antropologisch godsbesef. Maar er is ook aangevoerd dat veel mensen er van overuigd zijn dat er 'iets' is dat boven ons staat en dat wij slechts ervaren als een onbestemd 'gevoel'. Dat besef is wellicht aangeboren.

Enkele opmerkingen.
Er zijn nogal wat groepen die geen godsbesef hebben.
Atheïsten en Boeddhisten bv geloven niet in een god.

Ik denk dat de oplossing van het vraagstuk in de theorie van Darwin ligt.
Religies (niet het godsbesef) kunnen in het verleden geholpen hebben om als soort beter te presteren. Het brengt mensen samen, het legt regels op die er voor zorgen dat de maatschappij beter functioneert, ...

Hierdoor wordt de neiging om zich religieus te gedragen versterkt in volgende generaties.

Nu is het zo dat het religieus gedrag nauw aansluit bij het sociaal gedrag.
Dus misschien kan in de loop van de eeuwen het religieus gedrag vervangen worden door een sociaal gedrag zonder goden. Iets in de zin van het boeddhisme bv.

Ik denk ook niet dat we geboren worden met een godsbesef, maar mss dat bepaalde mensen worden geboren met een drang naar een religieuze invulling van hun bestaan.
Anderen dan weer niet.

[Visjnu]

Oorspronkelijk geplaatst door Alboreto

Enkele opmerkingen.
Er zijn nogal wat groepen die geen godsbesef hebben.
Atheïsten en Boeddhisten bv geloven niet in een god.

Boeddhisten staan agnostisch t.o.v. van een scheppingsgod, maar men kan niet zeggen dat ze niet in god(en) geloven. Het Boeddhisme als "sociaal gedrag zonder goden" slaat maar op een zeer klein percentage van de Boeddhisten.

Piero stelt in zijn posts het godsbesef gelijk aan het "antropologisch godsbesef" en al de rest zou ietsisme zijn. Dit maakt het echter moeilijk om hierover consistent te discussieren, want volgens deze definitie zou niet enkel Het Boeddhisme, maar alle grote godsdiensten voor het grootste gedeelte geen godsbesef kennen. De Deus Absconditus van Thomas van Aquino valt bijvoorbeeld niet onder deze definitie.

[the_dude]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Ik denk dat alle kleine kinderen vanaf een bepaald moment, enige tijd angstig zijn voor het onbekende. Ze zijn angstig in het donker, bang om alleen te zijn, denken dat er iemand onder hun bed zit en ze schrikken vaak van onverwachtte gebeurtenissen. Misschien is dit de bron van universele verhalen over spookverschijningen en misschien ook van de angstige bijgelovigheid van indianen in het amazone gebied.

Daarom vraag ik mij af, is een irrationeel geloof in geesten aangeboren of is het aangeleerd?

Nogmaals, de opgesomde zaken worden aangeleerd (bewust en/of onbewust) door de kleine's omgeving. Opgroeiende kinderen zijn nergens bang van, tot ze bang gemaakt worden (dit kan gebeuren door gezagsfiguren, door eigen ervaringen (al of niet correcte), in later stadia door eigen redeneren).
Maar het wordt steeds aangeleerd.