Jong gestorven Nederlandstalige schrijvers (max 59 jaar)

[Eberhard Leclerc]

Karel Glastra van Loon (1962 - 2005) 42 jaar, hersentumor.


Glastra van Loon was een bestseller schrijver.
Zijn bekendste boeken zijn De Passievrucht (1999) en Lisa's adem (2001). De Passievrucht werd in 31 talen vertaald en was daarmee enige tijd de meest vertaalde Nederlandstalige roman ooit.
Hij begon in zijn jonge jaren als oorlogsjournalist en was op het Plein van de Hemelse Vrede toen dat door het Chinese leger werd bestormd. Hij was in Armenië tijdens de oorlog met Azerbeidzjan, in Koeweit vlak na de bevrijding van Saddam’s horden, in het Sandinistische Nicaragua, waar hij ook vrijwilligerswerk deed – en op nog zoveel meer plaatsen waar het spannend was om ervan te berichten.



Esmée Schenck de Jong (1992 - 2023) 31 jaar, zelfmoord
Ivor Wiltenburg (1981 - 2023) 41 jaar , kanker.
Anton Valens (1964-2021) 57 jaar, kanker.
Ilse Starkenburg (1963 – 2019) 56 jaar, zelfmoord.
Wilbert Cornelissen ( 1958 - 2018) 59 jaar, kanker.
F. Starik (1958 – 2018) 59 jaar, hartaanval.
Menno Wigman (1966-2018) 51 jaar, kanker.
Wim Brands (1959 - 2016) 57 jaar, zelfmoord.
Pieter Steinz (1963 - 2016) 52 jaar, ALS.
Pam Emmerik (1964 -2015) 51 jaar, zelfmoord.
René Gude (1957 - 2015) 58 jaar, kanker.
Joost Zwagerman (1963 - 2015) 51 jaar, zelfmoord.
Thomas Blondeau (1978 - 2013) 35 jaar, hartslagaderbreuk
Nanne Tepper (1962 - 2012) 50 jaar, zelfmoord
Anil Ramdas (1958 - 2012) 54 jaar. Zelfmoord
Michaël Zeeman (1958 – 2009) 50 jaar, hersentumor.
Martin Bril (1959 - 2009), 49 jaar, slokdarmkanker
Karel Glastra van Loon (1962 - 2005) 42 jaar, hersentumor.
Clinton Cremer (1963 - 1994) 30 jaar , moord.
Johnny van Doorn (1944 - 1991) 46 jaar, kanker.
Frans Kellendonk (1951-1990), 39 jaar, aids.
Hans Faverey (1933 - 1990) 56 jaar, kanker.
Nico Scheepmaker (1930 - 1990) 59 jaar, hartfalen.
Paul Snoek (1933 – 1981) 47 jaar , auto-ongeluk
Jan Emiel Daele (1942 - 1978) 35 jaar, zelfmoord.
Jotie T'Hooft (1956 - 1977) 21 jaar, overdosis.
Riekus Waskowsky (1932 - 1977) 44 jaar, levercirrose.
Hans Andreus (1926 – 1977) 51 jaar, botkanker.
Hugues C. Pernath (1931 - 1975) 43 jaar, hersenbloeding.
Jan Arends (1925 – 1974) 48 jaar, zelfmoord
Jan Emmens (1924 - 1971) 47 jaar, zelfmoord.
Dirk De Witte (1934 – 1970) 36 jaar, zelfmoord
Jan Hanlo (1912 - 1969) 57 jaar, verkeersongeluk.
Herman Uyttersprot (1909 - 1967) 58 jaar, hartfalen.
A. Marja (1917 - 1964) 46 jaar, hartfalen.
Gerrit Achterberg (1905 - 1962) 56 jaar, hartaanval.
Anna Blaman (1905 - 1960) 55 jaar, hersenembolie
Martinus Nijhoff (1894 - 1953) 58 jaar, hartaanval.
Hans Lodeizen (1924 - 1950) 26 jaar, leukemie.
Anne Frank (1929 - 1945) 15 jaar, moord
Etty Hillesum (1914 - 1943) 29 jaar, moord
Edgar du Perron (1899 - 1940) 40 jaar, hartaanval.
Menno ter Braak (1902 – 1940) 38 jaar, zelfmoord
J. Slauerhoff, (1898 - 1936) 38 jaar, tuberculose.
Paul van Ostaijen (1896 - 1926) 32 jaar, tbc.
Piet Paaltjens (1835- 1894) 58 jaar, zelfmoord
Jacques Perk (1859 - 1881) 22 jaar, TBC

[Eberhard Leclerc]

Boudewijn Büch (1948 - 2002) 53 jaar, hartfalen.

In Den Haag geboren en in Amsterdam gestorven.
Bijnaam: "Het enfant terrible van de Nederlandse literatuur"
Als schrijver werd Büch (zijn officiële naam was zonder u umlaut) vooral bekend door De kleine blonde dood (1985). De roman werd in 1993 verfilmd door Jean van de Velde.
Als mediapersoonlijkheid werd Büch een bekende en enthousiaste, zij het niet onomstreden, cultuurpopularisator. Mick Jagger fan, Goethe adept en reiziger naar schier onbereikbare eilanden.
Hij bracht veel tijd door in zijn herenhuis aan de Amsterdamse Keizersgracht 149, dat hij tot een drie verdiepingen tellende bibliotheek had omgetoverd met een collectie van bijna 100.000 boeken, waaronder zeer zeldzame exemplaren.
Boudewijn werd aan het begin van de jaren zeventig door steeds meer mensen beschouwd als een erudiet wonderkind. Hij verwierf die status door zijn grote weetgierigheid, een flinke dosis bluf en in sommige gevallen door bewust in te spelen op homo-erotische gevoelens bij zijn bewonderaars, die vaak toonaangevende posities in het Nederlandse cultuurleven bekleedden. Büch mat zich een romantisch-decadent imago aan. Hij koketteerde met een homoseksuele en pedofiele geaardheid.
Het is de vraag in hoeverre dat zich materialiseerde want Boudewijn stond bekend als een zeldzame fantast.

Boudewijn Buch - documentaire
https://www.youtube.com/watch?v=yo8HJAOEvXQ


De wereld van Boudewijn Buch - Goethe
https://www.youtube.com/watch?v=Xp0Wdr8Gtfw

Boudewijn Büch in B&W
https://www.youtube.com/watch?v=byY_muMWE2c

[Eberhard Leclerc]

Adriaan Jaeggi (1963 - 2008) 45 jaar, kanker.



Jaeggi (in het elitaire Wassenaar geboren) studeerde Engelse taal- en letterkunde aan de Universiteit Leiden. Zijn studie betaalde hij voor een groot deel met optredens als trombonist. Hij was redacteur van het roemruchte studentenblad Propria Cures. In 1995 publiceerde hij zijn eerste roman, "De tol van de roem".
Adriaan Jaeggi was Amsterdams eerste stadsdichter (2006 en 2007). Hij maakte deel uit van de zogeheten Poule des Doods, een gezelschap dichters dat, op initiatief van de dichter F. Starik, bij toerbeurt met een gedicht de begrafenis begeleidt van iemand die eenzaam is gestorven.


Adriaan Jaeggi leest voor in Leiden
https://www.youtube.com/watch?v=kqga2RWKTaM

[Eberhard Leclerc]

Hafid Bouazza (1970 - 2021) 51 jaar, leverfalen.


Hafid Bouazza werd geboren in Oujda in Marokko. Hij groeide op in Arkel.
Hij was zwaar verslaafd aan drank en drugs.
Het oeuvre van Bouazza kan worden samengevat als een pleidooi voor onvoorwaardelijke vrijheid en openheid. Hij profileert zichzelf dan ook graag als ongebonden. Bouazza verfoeit de aanduiding 'migrantenauteur'. Migratie, van lichaam maar vooral van geest, speelt een cruciale rol in zijn werk. Niet vanwege het exotisch plaatje, maar als metafoor voor vrijheid en openheid.
Sinds 2002 schreef Bouazza regelmatig zeeer kritische artikelen in de media over de multiculturele samenleving en over de islam.
In de roman Meriswin (2014) vertelt Bouazza het verhaal van een ziekte die lichaam en geest tot slaaf maakt. Het idee voor de roman ontstond toen Bouazza in 2010 voor de tweede keer in het ziekenhuis belandde. Overmatig drankgebruik – hij dronk gemiddeld één fles absint en twintig bier per dag – bezorgde hem een levercirrose. Het gevolg was een delirium, waarvan hij niet precies wist hoe lang die duurde. Opnieuw prezen recensenten Bouazza om zijn bijzondere, zinnenprikkelende taalgebruik: Meriswin werd een ‘lyrische lofzang op de alcoholroes’ genoemd.


Belangrijkste werk:

1998: - Momo (novelle)
2003: - Paravion
2009: - Spotvogel


Moussi el Kandoussi interviewt ex-moslim Hafid Bouazza
https://www.youtube.com/watch?v=GoI3EXH2_MY

Op het nachtkastje 06 HAFID BOUAZZA
https://www.youtube.com/watch?v=OtvVcnKD0yw

Hafid Bouazza in debat over Islam en satire
https://www.youtube.com/watch?v=YUZDoPl0E7s

[Eberhard Leclerc]

Rogi Wieg (1962 - 2015) 52 jaar, euthanasie.


Rogi Wieg was van Hongaarse afkomst. Direct al bij zijn debuut, als twintigjarige, in 1982 met "Iedere nacht verdwijnt een dame of heer", was duidelijk dat we hier, ondanks de tijdgeest van realisme en relativering, met een op en top romantisch man te maken hadden, iemand met een rijk arsenaal aan uitdrukkingsmogelijkheden voor zijn emoties. Maar weinig mensen konden zulke mooie zinnen schrijven als Rogi Wieg, merkte een criticus op.
Zijn leven werd getekend door ernstige depressies. Hij werd regelmatig opgenomen in psychiatrische ziekenhuizen, onderging elektroshocktherapie en deed driemaal een poging tot zelfmoord
'Ik heb in feite nooit dood gewild, maar als het lijden ondraaglijk is, dan is de dood het enige dat je nog hebt', zei Rogi Wieg in 2003 al na een zelfmoordpoging. Na jaren strijden en lijden was Rogi Wieg op.

Beste werk:

- Toverdraad van dagverdrijf
- De zee heeft geen manieren


Zo zal ik niet sterven, maar ga ik
alleen een beetje dood. In mijn
ruggenmerg strooit U confetti
en daaruit zullen vleugels groeien.


https://www.vpro.nl/boeken/artikelen...overleden.html

[Eberhard Leclerc]

Paul Rodenko (1920 - 1976) 55 jaar, maagbloeding.

Geboren in Den Haag. Hij was de zoon van een Russische vader en een Engelse moeder.
Heraut van de moderne poëzie.


Paul Rodenko, ‘Zomeravondval en intocht der kinderen’
https://www.youtube.com/watch?v=AHgaV1ifycw

Bommen
De stad is stil.
De straten
hebben zich verbreed.
Kangoeroes kijken door de venstergaten.
Een vrouw passeert.
De echo raapt gehaast
haar stappen op.

De stad is stil.
Een kat rolt stijf van het kozijn.
Het licht is als een blok verplaatst.
Geruisloos vallen drie vier bommen op het plein
en drie vier huizen hijsen traag
hun rode vlag.

[Eberhard Leclerc]

Anton Mussert (1894 - 1946) 51 jaar, executie.


Nederlands politicus (NSB) en ingenieur. Geboren in Werkendam en gestorven in Den Haag. In mei 1945 werd Anton Mussert door het vuurpeloton ter dood gebracht wegens landverraad.
Toen de oorlog uitbrak, dook Mussert, die niet betrokken was bij de Duitse inval, onder. Hij beroemde zich erop zelf de eerste onderduiker in de oorlog te zijn geweest. Na de capitulatie van de Nederlandse strijdkrachten kwam Mussert tevoorschijn en wierp zich op als vertegenwoordiger van het Nederlandse volk. Mussert maakte zich sterk voor de oprichting van een Groot Nederland binnen het Duitse Rijk, waarin Nederland zou worden samengevoegd met Vlaanderen en Frans-Vlaanderen.

In 1956 werd door leden van de Vlaamse Militanten Orde (VMO) gepoogd Musserts stoffelijk overschot uit zijn ongemarkeerde graf onder een pad op de algemene begraafplaats van Den Haag te verwijderen. Volgens de autoriteiten werden echter de verkeerde resten opgegraven.

Bibliografie:
Mussert - Vrij baan voor de toekomst (1931)

Portret van Anton Mussert (door Paul Verhoeven)
https://www.youtube.com/watch?v=RTN7yQybelw

Anton Mussert en de Nationaal-Socialistische Beweging
https://www.youtube.com/watch?v=Y8iQh6KDIKk

[Eberhard Leclerc]

Karel van de Woestijne (1878 - 1929) 51 jaar, hartfalen.

Karel van de Woestijne werd geboren in Gent.
Hij bezocht de Franstalige privé-lagere school “Institut Central” in Gent.
Hij dweepte in zijn jeugd met het anarchisme, maar omarmt later het christendom en wordt een haast mystiek dichter. Hij verkettert in zijn poëzie de vrouw, maar bleef zijn echtgenote levenslang trouw.
Werd in 1925 benoemd tot hoogleraar in de Nederlandse letterkunde te Gent.

Woonplaatsen:
Gent
Oostende
Brussel (Laeken)
Sint-Martens-Latem
Zwijnaarde

Beste werk:

Goddelijke verbeeldingen (1918)
De bestendige aanwezigheid (1918)

[Eberhard Leclerc]

Naima El Bezaz (1974 - 2020) 46 jaar, zelfmoord.

Naima werd in Meknes in Marokko geboren, kwam als kleuter naar Nederland en stierf in Alphen aan de Rijn.
Ze studeerde rechten aan de Universiteit Leiden.
Het tweede boek van Bezaz, ’Minnares van de duivel’ kwam in 2002 uit. Dat dit boek expliciet erotische scènes bevatte leverde bedreigingen en kritiek op. Door alle ophef raakte ze in een depressie.
In 2010 wist ze een bestseller te scoren met haar roman ’Vinexvrouwen’. In deze vrolijke zedenschets beschrijft ze het leven in een nieuwbouwwijk in Zaandam, waar ze inmiddels met man en kinderen was neergestreken. Achter die keurige voordeuren en wolk van hypocrisie bevindt zich volgens haar een rauwe en perverse wereld van seks en drugs.



Naima El Bezaz - Pauw en Witteman.
https://www.youtube.com/watch?v=6PwmO_KXtuc

Naima El Bezaz op Bukowski Party
https://www.youtube.com/watch?v=cCzY_RieBQQ

[Eberhard Leclerc]

Daniël Robberechts (1937- 1992) 55 jaar, zelfmoord.


Daniël Robberechts werd geboren in 1937 te Etterbeek (Brussel). Hij volgde humaniora aan het St.-Jan Berchmanscollege in Brussel.
Met zijn boek, "Praag schrijven" (1975), zit Daniël Robberechts helemaal in de lijn van het "onzuiver totaalproza". Het gaat om het ‘drastisch autonome geschrift’, dat geen feiten meer gebruikt in de zin van idealisering of ontluistering, maar zelf een feit wordt.
Robberechts debiteerde later in zijn leven de tekst: "Het leven alleen is volstrekt onbevredigend."

Beste werk:

De grote schaamlippen (1969)

[Eberhard Leclerc]

Jeroen Mettes (1978 - 2006) 28 jaar, zelfmoord


Groeide op in de buurt van Eindhoven en maakte in Den Haag een einde aan zijn leven.
Werkte vanuit anti-globalisme.
Mettes’ tekst is expliciet poëticaal (hij bevat een leeswijzer) en politiek (hij diagnosticeert en bekritiseert de laatkapitalistische maatschappij). Pornografie speelt in die twee domeinen een centrale rol. De nevenschikking van expliciet pornografische zinnen met zinnen uit andere maatschappelijke discoursen functioneert als een kritisch onderzoek van de hedendaagse samenleving.

Beste werk
Jeroen Mettes - N30

Over Jeroen Mettes
https://www.youtube.com/watch?v=uJgIA2FDmhI

Alfred Schaffer, "Briefkaart aan Jeroen Mettes" (Poëziecentrum Gent, 10 Maart 2022)
https://www.youtube.com/watch?v=XAy6aJhjSrs

https://www.de-gids.nl/artikelen/een...-jeroen-mettes

[Eberhard Leclerc]

Gerth Schreiner (1892 - 1940) 47 jaar, zelfmoord.


In Duitsland geboren en in de jaren dertig vor de NAZI's gevluchte schrijver.
Schreiner stortte zich na zijn komst in Nederland met overgave op de Nederlandse taal, cultuur en literatuur. Hij verschilde op dat punt van veel Duitse vluchtelingen die ‘in exil’ elkaars gezelschap verkozen, geen of nauwelijks contact hadden met de schrijvers in hun nieuwe vaderland.

Beste werk: "Leven in Holland"
Hij pleegde bij de inval van de Duitsers in Nederland samen met zijn Nederlandse vrouw zelfmoord.

[Eberhard Leclerc]

Clark Accord (1961 - 2011) 50 jaar, darmkanker


Clark Accord was een Nederlandse schrijver van Surinaamse afkomst. Hij werd geboren in Suriname, maar vertrok op zijn 17e naar Nederland. Hij woonde jarenlang in Wenen, maar keerde naar Amsterdam terug waar hij tot aan zijn overlijden bleef wonen en werken. Hij debuteerde in 1999 met het boek De koningin van Paramaribo, dat onmiddellijk een groot succes was. De bestseller verkocht meer dan 120.000 exemplaren.

Amsterdams Ereteken voor ernstig zieke Clark Accord
https://www.youtube.com/watch?v=xEqlZrvels8

[Eberhard Leclerc]

Jacob Israël de Haan (1881 - 1924) 42 jaar, moord


De Haan bracht zijn jeugd door in Zaandam en was een van de zestien kinderen van een streng orthodox-joodse voorzanger. Hij wordt aanvankelijk onderwijzer, voltooit daarna een studie rechten en schrijft voor het socialistische dagblad Het Volk. Hij publiceert de door hun homoseksuele inslag geruchtmakende romans Pijpelijntjes en Pathologieën. Zijn leven lang blijft hij worstelen met zijn homoseksualiteit. De Haan keert zich een tijdje van het joodse geloof af, sluit zich aan bij de SDAP en publiceert artikelen in het socialistische dagblad Het Volk. In die jaren sluit De Haan vriendschap met de literatoren Frederik van Eeden en Albert Verwey. Ook zij reageren, net als De Haans socialistische vrienden, ontzet op zijn homoseksueel getinte teksten. Hij keert terug tot het joodse geloof, maakt reizen naar Engeland en Rusland en bekommert zich om het lot van de politieke gevangenen daar. De Haan doceert aan de Universiteit van Amsterdam, maar loopt door zijn eigenzinnigheid een hoogleraarschap mis.
Hij emigreerde daarna in 1919 als zionist naar Palestina. Hij was voorstander van een staat waarin Joden en Arabieren als gelijken zouden leven, en bepleitte onderhandelingen met Arabische leiders, om aldus te komen tot een vreedzame beëindiging van de tegenstelling tussen Joden en Arabieren. Deze opstelling wekte de ergernis van zionistische leiders. De Haan werd daar op 30 juni 1924 vermoord door Avraham Tehomi van de Joodse paramilitaire organisatie Hagana.


Beste werk;

1904 - Pijpelijntjes
1904 - Kanalje

[Eberhard Leclerc]

Erik Menkveld (1959 - 2014) 54 jaar, hartfalen.


Erik Menkveld werd geboren in Eindhoven maar bracht zijn lagereschooltijd in Tanzania en Ghana door. Later studeerde hij aan de VU in Amsterdam.
Werkte daarna als redacteur bij De Bezige Bij en begon met het schrijven van gedichten.
In 2008 was Menkveld, samen met Tsead Bruinja, Marjoleine de Vos, Hagar Peeters en Ramsey Nasr in de race voor de verkiezing van Dichter des Vaderlands, waarbij uiteindelijk de keus op Nasr viel.
Hij stierf volkomen onverwacht en laat een vrouw en drie kinderen achter.

‘En ik zag zijn ademloze mond /
en hoe hij meteen verdwenen was / waar hij nog lag, een afgevallen /
kamerjas, en ik keek maar, keek /
naar zijn wagenwijd verlaten /
hoofd en nooit eerder had ik zo /
de neiging hem geluk te wensen.’



Beste werk:
"Het grote zwijgen" (roman) - 2011

Erik Menkveld: Het grote zwijgen
https://www.youtube.com/watch?v=KqWY0huq_iE

[dewanand]

Anil Ramdas door zelfmoord overleden, 54 jaar, jaar rond 2012 geloof ik
Hij was van mijn hyperdynamisch gepigmenteerde Indiase Sarnami PV RAS, niet blank Nederlands, dus volgens adolf hitler's NAZI duitse geloof toch een echte Untermensch.

Opmerkelijk was dat Anil Ramdas een blankenhater was en extreem rechts altijd aanviel en afkraakte. HIJ was dus echte BLMer en anti WLM, Pro Woke, linkse koelie aapje hahha haha toch zielig en dom.

============================================
NOOT van mij Dewanand:
(RASzuiver BLANK HOOG BBB Arisch zijn dus absoluut kleurloos zijn kan toch iets HOGERS zijn en ik moet dit nog beter gaan uitwerken met het hele harde meta fysica model, het is niet simpel omdat ons DNA uit 30.000 genen bestaat en ruim 3 miljard base paren dus rassenkwesties zijn uiterst complex. Waarom de Hogere Blanken bestaan is nog steeds het mysterie van het Antropoceen en hele Euroceen, conform de Duits/ Nederlandse filosoof, Peter Sloterdijk, zijn werken moet ik nog verder gaan uitspitten. )

(Ik ben nu min of meer ook een KOELIEschrijver en suicidaal, patient schizofrenie maar ok ik moet medicatie slikken om mijn zelfmoord te voorkomen, kan gewoon niet dood gaan, heel veel geleden. Mjin boeken en teksten zijn mijn nagedachtenis en ik denk veel aan de dood jarenlang, ben nu 57 jaar en wil nog veel schrijven voor ik echt dood zal zijn. )



=============================================


https://www.ohmnet.nl/artikelen/veel...-54-overleden/




Anil Ramdas is gisteren op zijn 54e verjaardag overleden. De precieze doodsoorzaak van de van origine surinaams-hindoestaanse schrijver, journalist en programmamaker is nog niet bekend. Afgelopen zaterdag presenteerde hij nog zijn programma Z.O.Z.

Ramdas. geboren in Suriname, ging in 1977 naar Amsterdam voor zijn studie. In 1989 begon hij als redacteur bij De Groene Amsterdammer, waarop hij drie jaar later aan het werk ging bij NRC Handelsblad als columnist, essayist en reisverslaggever.

Al snel nam de loopbaan van deze gewaardeerde duizendpoot een snelvaart, want vanaf 1994 presenteerde hij verschillende tv- en radioprogramma’s, zoals o.a. Zilte Stranden (VPRO) en Weldenkende Mensen (NPS). Daarna heeft hij enkele jaren als programmamaker/discussieleider bij OHM gewerkt.

Van 2000 tot 2003 was Ramdas buitenlandcorrespondent in India voor NRC Handelsblad. Meteen daarna was hij tot 2005 directeur van debatcentrum De Balie. Tot aan zijn dood werkte hij als eindredacteur/presentator van het programma Z.O.Z. Maar daarmee is zelfs nog niet alles opgenoemd, want boeken schreef hij ook. Zijn meest recente boek heeft de titel Badal (2011). Op de MTNL-website wordt hij beschreven als: ‘Filosofisch ingestelde denker/journalist. Man van contrasten. Kenner van zowel klassieke hindi-muziek als Bollywood-producties.’

OHM-directeur Chander Mathura reageert geschokt: ‘Ramdas heeft veel voor OHM betekend. Niet alleen als programmaker/discussieleider, maar ook als coach en voorbeeldfiguur voor jonge journalisten bij OHM. In zijn boeken vertolkte hij vaak op een hele scherpzinnige, maar toch humoristische manier allerlei traditionele elementen uit de hindoecultuur die voor OHM ook een bron zijn van reflectie.’

De reacties via de social media kanalen laten zien dat Anil Ramdas een gewaardeerde journalist was en velen reageren dan ook aangeslagen. Op twitter is zijn overlijden zelfs trending.

Een aantal reacties op twitter:
– GTST-acteur, Jan Kooijman: ‘Anil Ramdas overleden. Pas 54.’

– Lid Tweede Kamerfractie Groenlinks, Tofik Dibi: ‘Swag had hij in overloed, die Anil Ramdas #RIP’

– Tweede Kamerlid PvdA, Tanja Jadnanansing: ‘Hij inspireerde mij om kritisch te durven zijn! Om Shanti Anil Ramdas!’

Onlangs maakte Ramdas nog een documentaire genaamd Bollywood. Het gaat over wat Bollywood doet met Hindoestanen. Hij was een veelzijdige creatieveling. Een belangrijk persoon die bij velen een diepe indruk achterliet is er niet meer, maar vergeten worden zal hij nooit. ‘Ik zal de gesprekken met hem missen’, aldus Mathura.
Delen via:




https://www.ohmnet.nl/artikelen/veel...-54-overleden/

==============================




Anil Ramdas

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Anil Ramdas
Anil Ramdas
Achtergrondinformatie
Geboren 16 februari 1958
Geboorteplaats Paramaribo
Overleden 16 februari 2012
Overlijdensplaats Loenen aan de Vecht
Beroep Journalist, schrijver, programmamaker
Portaal Portaalicoon Media

Anil Jaiprakash Sadaphal Ramdas (Paramaribo, 16 februari 1958 – Loenen aan de Vecht, 16 februari 2012) was een Surinaams-Nederlands schrijver, journalist en programmamaker.
Biografie

Ramdas' vader was onderwijzer, zijn moeder radiomaakster Kamla Sukul. Hij groeide op in een hindoestaanse gemeenschap in Nickerie en in de hoofdstad Paramaribo. In 1977 vertrok hij naar Amsterdam om sociale geografie te studeren. Tijdens zijn studie verbleef hij onder andere in Bombay en op Curaçao. Hij verrichtte oral history-onderzoek over de invloed van de katholieke Kerk en het bedrijfsleven (Shell) op de man-vrouwverhoudingen op Curaçao. In 1986 studeerde hij cum laude af op een theoretische scriptie over de manier waarop mensen heersende ideologieën verwerken in hun levensverhalen.
Promotieonderzoek
Vervolgens deed Ramdas onderzoek voor de Universiteit van Amsterdam naar de wijze waarop vluchtverhalen van asielzoekers door de vreemdelingendiensten worden geconstrueerd. De publicatie van zijn eerste bevindingen in 1987 in een onderzoeksrapport van Amnesty International leidde tot een kort geding, aangespannen door het Ministerie van Justitie, dat zich op het standpunt stelde dat de door hem verzamelde gegevens een vertrouwelijk karakter droegen. Het ministerie verloor de zaak, waarna het in hoger beroep eiste dat in het aanstaande proefschrift sprake moest zijn van ‘absolute anonimisering’, waarbij geen van de vijfhonderd vluchtverhalen van asielzoekers mocht kunnen worden herleid tot de dertien vreemdelingenrechters (leden van de toenmalige Commissie Vreemdelingen). Deze eis werd door het gerechtshof ingewilligd, waarna Ramdas zijn promotieonderzoek vroegtijdig staakte.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Anil_Ramdas

[TV-verslaafde]

Pa humor.

Wat slaat angst in het hart van de jongeling.

Een bijbel.
Een job applicatie.
Een riem.

-_-

[TV-verslaafde]

En laat die bijbel maar op plaats 1 staan.

[TV-verslaafde]

https://www.youtube.com/watch?v=2s3i...annel=KornVEVO

Hij kreeg een stijve van billenkoek. Waarom geven we deze intellectuele losers een platform?



Marx, Rousseau, Nietzsche...

^^

Omdat ... Weet ik veel.

[Eberhard Leclerc]

Anton de Kom (1898 - 1945), 47 jaar, TBC.


De Kom werd geboren in Paramaribo. Eind 1920 vertrok hij naar Nederland. De Kom vertrok op 20 december 1932 met zijn gezin naar Suriname, waar hij op 4 januari 1933 aankwam.
Vanaf dat moment werd hij door het koloniale gezag scherp in de gaten gehouden. Hij vestigde een adviesbureau op het erf van het huis van zijn ouders, waar hij arbeiders adviseerde over hun rechten. Op 1 februari werd hij gearresteerd terwijl hij met een grote groep aanhangers op weg was naar gouverneur Rutgers. Op beschuldiging van een revolutiepoging werd De Kom diezelfde dag in Fort Zeelandia gevangen gezet. Daarna verzamelden zijn aanhangers zich voor het kantoor van de procureur-generaal, om vrijlating van De Kom te eisen. Toen de menigte het plein niet wilde verlaten opende de politie het vuur. Er vielen twee doden en dertig gewonden. Deze dag staat sindsdien bekend als Zwarte Dinsdag.
In mei 1933 werd De Kom op een schip naar Nederland gezet. Hij had weinig keuze; nog maandenlang vastzitten zonder vorm van proces, of met zijn gezin weer terugkeren naar Nederland.
Na de Duitse inval in 1940, sloot De Kom zich aan bij het communistisch georiënteerde Nederlands verzet. Hij schreef op verzoek van Nico Wijnen artikelen voor het communistische verzetsblad De Vonk en later voor het Revolutionair Socialistische blad met dezelfde naam. In augustus 1944 werd hij gearresteerd door de Duitsers.

De Kom overleed in april 1945 aan tuberculose in concentratiekamp Neuengamme. Hij werd begraven in een massagraf.

Beste werk: "Wij slaven van Suriname." (1931)