Twijfel

[tandem]

We cannot begin with complete doubt

Twijfel is in de filosofie van René Descartes een centraal element en valt uiteen in segmenten, samengevat door de stelling: ’initieel is niets zeker’. Volgens Descartes bestaat er altijd twijfel aan de echtheid van zintuiglijke waarnemingen, waarvoor hij in zijn werk Méditation métaphysique het voorbeeld van optische illusies gebruikt. Daarnaast bestaat er ook een hyperbolische twijfel: de twijfel, die voorheen betrekking had op hetgeen waargenomen werd, bereikt bij Descartes alle aspecten van realiteit, waaronder ook abstracte begrippen en wiskundige waarheden. Dit gedachteproces leidde bij Descartes uiteindelijk tot een absoluut weten, het cogito. Het stelde hem onder meer in staat, op empirische in plaats van logische wijze, het bestaan van menselijke vrijheid aan te tonen. (Principes de la philosophie, I, 39)

Gedachteproces

Het doel is het schijnweten volledig uit te bannen en een volledig zekere, deductieve wetenschap te vinden, volgens Descartes de enige manier waarop men zekere waarheden kan verkrijgen. Om tot dit resultaat te komen gebruikt hij drie fasen van radicale, kunstmatige twijfel:

• De natuurlijke twijfel: kennis verkregen door onderricht en boeken moeten verworpen worden, net als zintuiglijke kennis. Hij stelt zich de vraag of aan de zintuiglijke oordelen een objectieve werkelijkheid correspondeert: bestaat de materiële wereld wel, en dus ook ons lichaam? Men kan niet zeker zijn dat de dingen die men ziet echt bestaan en niet louter bedrog zijn via dromen of illusies.
• De hyperbolische twijfel: Men kan niet zeker zijn dat de dingen die men ziet echt zijn, maar men lijkt toch zeker te zijn van de wiskunde. De waarheid van de wiskunde wordt, echter, in twijfel getrokken door de introductie van een god als "malin génie": wie garandeert ons dat er geen bedrieglijke demon bestaat die ons bij het simpelste optelsommetje de verkeerde getallen doet uitkomen? De conclusie is een radicaal niet-weten.
• De metafysische twijfel: Deze "malin génie" zorgt er dus voor dat we niets zeker kunnen weten, zelfs wiskundige stellingen niet. Kan men dan überhaupt nog iets weten? Kan ik weten dat ik nog besta? Kan ik niet ook daaraan twijfelen? Hier, echter, vindt Descartes een zekerheid die zelfs zo'n "malin génie" niet kan ontkrachten, namelijk de zekerheid van de twijfel. Men kan aan alles twijfelen, maar niet aan het feit dat men twijfelt.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Cartesiaanse_twijfel

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

We cannot begin with complete doubt

Dus dezelfde redenering als 'je pense, donc je suis' of 'ik twijfel, dus ik besta'.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Dus dezelfde redenering als 'je pense, donc je suis' of 'ik twijfel, dus ik besta'.

Ja, een mens twijfelt aan z'n eigen bestaan, hij weet doorgaans niet wie hij in essentie is. Het menselijke wezen kan niet bewezen worden maar toch is er het besef van er te zijn. Tenzij iemand de 'mens' wel kan bewijzen maar dat zou groots nieuws zijn.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Ja, een mens twijfelt aan z'n eigen bestaan, hij weet doorgaans niet wie hij in essentie is. Het menselijke wezen kan niet bewezen worden maar toch is er het besef van er te zijn. Tenzij iemand de 'mens' wel kan bewijzen maar dat zou groots nieuws zijn.

Het besef van er te zijn; het bewust-zijn; is dat nu niet juist de basis waarop de diepere kennis en wijsheid berust? Misschien is Descartes aan de poort van de wijsheid blijven stilstaan ipv hem binnen te gaan?

[harriechristus]

Twijfel niet: God is er.

Descartes: Ik denk dus ik ben...

Harriechristus: Ik denk dus ik ben God.....

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Het besef van er te zijn; het bewust-zijn; is dat nu niet juist de basis waarop de diepere kennis en wijsheid berust? Misschien is Descartes aan de poort van de wijsheid blijven stilstaan ipv hem binnen te gaan?

Dat is mooi gezegd, daar lijkt het inderdaad op. Hieruit ontstaat het intuïtieve vermoeden dat Bewustzijn en Het Denkende hetzelfde is. Descartes plaatste het in een volgorde waardoor een scheiding werd aangebracht. Het denken op zich is ook niet iets dat we wetenschappelijk kunnen bewijzen, enkel de resultaten daarvan worden zichtbaar, het denken zelf niet.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Twijfel niet: God is er. Descartes: Ik denk dus ik ben... Harriechristus: Ik denk dus ik ben God.....

Deze stelling laat vermoeden dat je de egotransverwarring doorzien hebt, wellicht zullen weinigen je begrijpen, niet?

[cookie monster]

Tot op heden nog steeds geen bewijs gezien van het hersenskronkel "het luchtkasteel" !!

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door cookie monster

Tot op heden nog steeds geen bewijs gezien van het hersenskronkel "het luchtkasteel" !!

Dit veronderstelt dat psychische blindheid bestaat, niet?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Deze stelling laat vermoeden dat je de egotransverwarring doorzien hebt, wellicht zullen weinigen je begrijpen, niet?

Zo is het, want God is niet zozeer het persoonlijke IK, maar het algemene absolute IK, dat eeuwig en oneindig is en tevens het Ik van iedereen.

Iedereen is IK en aldus kunnen we ook zeggen: Wij denken dus wij zijn God.

Daar komt dan ook nog de oneindige veelheid der ikken van de microwezentjes bij.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Zo is het, want God is niet zozeer het persoonlijke IK, maar het algemene absolute IK, dat eeuwig en oneindig is en tevens het Ik van iedereen. Iedereen is IK en aldus kunnen we ook zeggen: Wij denken dus wij zijn God. Daar komt dan ook nog de oneindige veelheid der ikken van de microwezentjes bij.

Utopische gespletenheid is iets waar weinigen zich bewust van zijn inderdaad, iedereen streeft wel hetzelfde na maar men ziet bijna overal vijanden en dan krijg je de omgekeerde effectiviteit. Het eenvoudigste blijkt dan plots het moeilijkste te zijn, toch noemen we onszelf beschaafd. Of dat inderdaad zo is, laat enige twijfel ontstaan.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Dat is mooi gezegd, daar lijkt het inderdaad op. Hieruit ontstaat het intuïtieve vermoeden dat Bewustzijn en Het Denkende hetzelfde is. Descartes plaatste het in een volgorde waardoor een scheiding werd aangebracht. Het denken op zich is ook niet iets dat we wetenschappelijk kunnen bewijzen, enkel de resultaten daarvan worden zichtbaar, het denken zelf niet.

Hieruit ontstaat het intuïtieve vermoeden dat Bewustzijn en Het Denkende hetzelfde is.
Dus in feiten is hij niet enkel aan de poort blijven staan; zoals u het uitdrukt heeft hij zelfs die poort dichtgeslagen?

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Hieruit ontstaat het intuïtieve vermoeden dat Bewustzijn en Het Denkende hetzelfde is.
Dus in feiten is hij niet enkel aan de poort blijven staan; zoals u het uitdrukt heeft hij zelfs die poort dichtgeslagen?

Ik zou dat aan hem moeten kunnen vragen, wat beetje lastig is. Het zal er vanaf hangen van op welk moment in deze ontwikkeling deze uitspraken gemaakt werden en hoe we dat zelf interpreteren vanuit de eigen ontwikkeling. In sommige gevallen staat het zoeken het vinden in de weg, weet echter niet of dat bij hem het geval was.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Ik zou dat aan hem moeten kunnen vragen, wat beetje lastig is. Het zal er vanaf hangen van op welk moment in deze ontwikkeling deze uitspraken gemaakt werden en hoe we dat zelf interpreteren vanuit de eigen ontwikkeling. In sommige gevallen staat het zoeken het vinden in de weg, weet echter niet of dat bij hem het geval was.

Ik had de zin 'Descartes plaatste het in een volgorde waardoor een scheiding werd aangebracht' moeten erbij zetten om juister over te komen.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Ik had de zin 'Descartes plaatste het in een volgorde waardoor een scheiding werd aangebracht' moeten erbij zetten om juister over te komen.

Had ik begrepen, wat ik wou zeggen is dat hij z'n stelling kan geplaatst hebben net voor hij de egotransverwarring doorzag, op dat moment valt deze scheiding weg en wordt Het Denkende als fundamenteel beschouwd. Op dat moment komen we in de esoterische sfeer, een taal waarin onze tweeledige natuur tot uitdrukking wordt gebracht. Ik weet niet of Descartes dat doorzien heeft en/of dat hier rapport van gemaakt werd. Nu, veel hangt ook af van de persoonlijke interpretatie of inzicht, zijn metafysische twijfel lijkt wel in deze richting te gaan maar dat is wat ik er persoonlijk uit ventileer.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Utopische gespletenheid is iets waar weinigen zich bewust van zijn inderdaad,

Gespletenheid is geen utopie, maar werkelijkheid, met name tussen zij die wel in God geloven en vooral de natuurwetenschappers niet.
De hogere synthese is hier mijn atoomtheorie.

iedereen streeft wel hetzelfde na maar men ziet bijna overal vijanden en dan krijg je de omgekeerde effectiviteit.

Of iedereen hetzelfde nastreeft, dat betwijfel ik.

Het eenvoudigste blijkt dan plots het moeilijkste te zijn, toch noemen we onszelf beschaafd. Of dat inderdaad zo is, laat enige twijfel ontstaan.

We zijn inderdaad ook hoogst onbeschaafd en hard bezig de hele wereld naar de knoppen te helpen, met name door onze mateloze bezitterigheid steeds rijker en rijker te willen worden.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Dat is mooi gezegd, daar lijkt het inderdaad op. Hieruit ontstaat het intuïtieve vermoeden dat Bewustzijn en Het Denkende hetzelfde is.

Het denkende is de persoon die denkt, dus niet HET, maar hij of zij.
Maar behalve het denkende bewustzijn is er ook dat van het gevoel en die van de zintuiglijke waarneming.

Descartes plaatste het in een volgorde waardoor een scheiding werd aangebracht. Het denken op zich is ook niet iets dat we wetenschappelijk kunnen bewijzen, enkel de resultaten daarvan worden zichtbaar, het denken zelf niet.

Het denken zelf kun je ook niet zien, want het zijn geen beelden.
Gedachten zijn abstract, maar die je wel bij jezelf kunt ervaren.
En wetenschap is weten, dus ook denken met name.
Het zou dan betekenen dat de wetenschap zichzelf niet kan bewijzen.

[marie daenen]

Twijfel op zich is ook al een fenomeen waarover veel gezegd kan worden. Is twijfelen positief of eerder negatief? In ieder geval kan nooit twijfelen of zichzelf het recht op twijfelen ontzeggen toch ook niet goed zijn want zal dat eerder tot verstardheid leiden; en verstardheid is het omgekeerde van vernieuwing en zonder vernieuwing, geen vooruitgang.

[cookie monster]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Dit veronderstelt dat psychische blindheid bestaat, niet?

http://nl.wikipedia.org/wiki/Conversiestoornis
ahaaaa , een verzinsel is dus iets niet vasthoudbaar !!

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door cookie monster

http://nl.wikipedia.org/wiki/Conversiestoornis
ahaaaa , een verzinsel is dus iets niet vasthoudbaar !!

Ja, je hebt er zo een aantal, als je wil zien hoe dit werkt in de praktijk dan zit je hier op dit forum op de eerste rij.

Cognitieve dissonantie is een psychologische term voor de onaangename spanning die ontstaat bij het kennis nemen van feiten of opvattingen die strijdig zijn met een eigen overtuiging of mening, of bij gedrag dat strijdig is met de eigen overtuiging, waarden en normen. Het gaat met andere woorden om de perceptie van onverenigbaarheid tussen twee cognities, waarbij het woord cognitie kan slaan op kennis, houding, emotie, geloof of gedrag. Volgens de theorie voelen mensen een sterke drang om dissonanties te verkleinen door hun opvattingen of gedrag aan te passen of te rationaliseren. Het tegenovergestelde van cognitieve dissonantie is cognitieve consonantie.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Cognitieve_dissonantie