Een klimaat van desinformatie - Opiniestuk

[Heftruck]

Een klimaat van desinformatie

De beelden van het ijsbeertje op een afbrekende ijsschots uit de film An Inconvenient Truth van Al Gore gingen vorig jaar de hele wereld over. Gore wil ons door middel van de film voor de huidige klimaatproblematiek waarschuwen.
Hans Labohm beargumen eert in het hierna volgende artikel dat Al Gore in zijn film geen recht doet aan de realiteit. De auteur meent dat het hoog tijd is voor een paradigmawisseling in de klimaatwe-tenschappen.

Al Gore's film, An Inconvenient Truth, over de opwarming van de aarde, heeft in vele landen heel wat losgemaakt. Voor vele vooraanstaande politici en captains of industry in ons land was de film een openbaring. Plotseling zagen zij het licht en werden zij zich ervan bewust dat er véél meer diende te worden gedaan om de vermeende boosdoener - de door de mens ver-oorzaakte uitstoot van CO2 - aan banden te leggen. Verschillende gemeenten, zowel in ons land als vele andere landen, hebben zelfs het initiatief genomen om middelbare scholieren gratis in staat te stellen deze rolprent te bekijken.

Maar verdient Al Gore's film wel zoveel aandacht en zelfs een Oscar? Naar mijn mening in het geheel niet. Het is ongetwijfeld een meesterwerk ... maar dan wèl een meesterwerk van misleidende klimaatpropaganda. De film hangt van overdrijving, selectief winkelen in de we-tenschappelijke literatuur en halve waarheden aan elkaar. Maar misschien heeft Al Gore wel gedacht dat een paar leugentjes om bestwil door de beugel konden. Immers, het gaat om niets minder dan de redding van de aarde! Toch!?

In het begin van de film dankt Gore zijn Harvard-mentor en bron van inspiratie, Roger Revel-le, voor diens ontdekking dat de CO2-concentratie in de atmosfeer toenam en in beginsel zou kunnen bijdragen aan een wereldwijde opwarming van de aarde. Maar hij vergat erbij te ver-tellen dat Revelle in het begin van de jaren negentig schreef dat de wetenschap nog te weinig houvast bood om drastische maatregelen te nemen.

Gore doet het verder voorkomen alsof bijna alle wetenschappers het eens zijn over de menselijke broeikashypothese. Maar dat is een hardnekkig sprookje. Tienduizenden we-tenschappers, waaronder tientallen Nobelprijswinnaars, hebben zich publiekelijk van deze hypothese gedistantieerd. Gore trekt de motieven van de zogenoemde klimaatsceptici in twijfel - hij vergelijkt hen met lobbyisten voor de tabaksindustrie die het verband tussen roken en longkanker ontkennen - en verzuimt aan te geven dat de wetenschap onmogelijk kan floreren zonder debat en scepsis. In feite behoort elke wetenschapper scepticus te zijn.

Ondersteund door knappe visuele effecten suggereert Gore een metershoge zeespiegelstijging op niet al te lange termijn, die vele dichtbevolkte gebieden, waaronder Nederland, zou ver-zwelgen. Maar het IPCC, dat toch op een solide reputatie kan bogen waar het gaat om kli-maatalarmisme, komt niet verder dan enkele tientallen centimeters. Bovendien verzuimt Gore te vermelden dat de zeespiegel gedurende de afgelopen honderden jaren met 18 cm per eeuw is gestegen en dat tot dusver geen significante versnelling van deze stijging is geconstateerd.

Zoals gebruikelijk bij dit soort films over de opwarming van de aarde, waren er weer veel afkalvende gletsjers te zien die dreigend in zee stortten, waarbij de spetters ijskoud water de toeschouwer om de oren vlogen. Maar dat doen die gletsjers al miljoenen jaren. Een gletsjer is net als een rivier die aan de bovenloop door neerslag wordt gevoed en uiteindelijk in zee uit-mondt. Dat is niets bijzonders en heeft niets met de opwarming van de aarde te maken.

Gore beweert dat de Zuidpool smelt, maar vergeet te vermelden dat dit slechts voor de land-tong tegenover het uiteinde van Zuid-Amerika geldt. Het overgrote deel van de Zuidpool is kouder geworden, waardoor de ijslaag is gegroeid. Voorts beweert hij dat de Noordpool thans aan het smelten is, daarbij vergetend dat de temperaturen aldaar in de jaren dertig even hoog of hoger waren dan nu.

En dan dat zielige ijsbeertje dat dreigt te verdrinken omdat de ijsschots waarop hij zijn toe-vlucht wil zoeken breekt wanneer hij erop wil klimmen. De betrokken scène is een animatie. Dat moest ook wel, want in werkelijkheid zoeken de ijsberen in de zomer het land op. Boven-dien wordt, in tegenstelling tot wat vaak wordt beweerd, de ijsberenpopulatie niet met uitster-ven bedreigd. Sinds 1940 is deze meer dan verdubbeld.

Ook het afsmelten van de ijskap van de Kilimanjaro in Afrika kwam prominent in beeld. Wat er niet bij werd verteld was dat het smelten daarvan al in de 19e eeuw is begonnen en door deskundigen wordt toegeschreven aan minder neerslag als gevolg van plaatselijke ontbossing.

Zoals klimaatalarmisten nu al járen doen, toont ook Gore weer de bekende hockeystick-grafiek, een temperatuurreconstructie over de laatste duizend jaar die een betrekkelijk stabiel dalend beeld vertoont vanaf het jaar 1000, maar dan plotseling vanaf 1900 scherp omhoog zwiept. De visuele boodschap van deze figuur is dat de mens, na de industriële revolutie, oor-zaak was van de opwarming. Maar deze grafiek is sterk bekritiseerd, omdat zij door statisti-sche en andere manipulatie de middeleeuwse warmteperiode, toen het duidelijk warmer was dan nu, en de kleine ijstijd (ongeveer 1600-1800), had verdoezeld. Deze curve is inmiddels dan ook zó gediscrediteerd dat zelfs het IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change - het klimaatpanel van de VN) in zijn laatste rapport de grafiek niet meer gebruikt - overigens zonder excuses aan te bieden voor de misleidende voorstelling van zaken in het vorige rapport, toen die grafiek als een soort icoon werd gepresenteerd.

Gore vertoont hartverscheurende beelden van de overstromingen in New Orleans en schrijft deze toe aan de door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde. Maar de meeste deskun-digen zijn van oordeel dat een dergelijk verband niet bestaat. De streek rond New Orleans is door de eeuwen heen door zware overstromingen geteisterd.

Gore wekte de indruk dat de temperatuurfluctuaties over de laatste 650.000 jaar werden be-paald door veranderingen in CO2-concentraties. Maar dat is onjuist. De causaliteit was precies omgekeerd. Temperatuurverhoging leidde tot verhoging van de CO2-concentratie, en niet an-dersom. Het omdraaien van de oorzaak-gevolg relatie is natuurlijk een doodzonde in de we-tenschap.

Tot zover een aantal thema's waaraan Gore in zijn film aandacht schonk. Een aantal andere belangrijke aspecten negeerde hij evenwel. Zo vermeldde Gore bijvoorbeeld niet dat de zon de laatste vijftig jaar actiever was dan in meer dan tienduizend jaar daarvoor. Hij verzuimde aandacht te schenken aan de belangen van het klimaatcomplex: de wetenschappers, industrie, milieuactivisten en politici, die op een of andere wijze profiteren van het instandhouden van de klimaathysterie. Ook had Gore het niet over de evidente kritiek op het Kyoto-verdrag, waarvan het effect, zelfs indien alle landen in de wereld zich aan de daarin genoemde doel-stellingen zouden houden, ook na vele tientallen jaren en honderden miljarden aan uitgaven, niet aantoonbaar zal zijn. Daaraan mag worden toegevoegd dat de aanhangers van de mense-lijke broeikashypothese en de klimaat¬sceptici het daarover met elkaar eens zijn. Maar dat leest men niet in de krant.

'The Great Global Warming Swindle'
Ondertussen is er en nieuwe tv-documentaire verschenen, als een soort antidote tegen de des-in¬formatie van Al Gore's rolprent, geproduceerd door Martin Durkin. Deze is inmiddels in Groot-Brittannië op Channel 4 (niet gelieerd aan de BBC) vertoond. Een Duitse versie werd door de Duitse RTL uitgezonden. Deze laatste werd gevolgd door een paneldiscussie. En de KRO vertoonde op 12 juli een ingekorte (en gecorrigeerde) Nederlandse versie, eveneens ge-volgd door een paneldiscussie. De verschillende versies zijn alle op internet te vinden.

In deze documentaire wordt een uitste¬kend overzicht gegeven van de opvattingen van vele gerenommeerde wetenschappers, die zich tot de klimaatsceptici rekenen. De centrale bood-schap van de documentaire is dat de door de mens veroorzaakte emissies van broeikasgassen slechts een marginale invloed hebben op het klimaat. De (overigens zeer geringe) opwarming van de aarde dient vooral te worden toegeschreven aan wisselende zonneac¬tiviteit.

Omdat in deze documentaire stelling werd genomen tegen de menselijke broeikashypothese, heeft zij in¬middels tot heftige reacties geleid, vooral in Groot-Brittannië, waar de regering de bestrijding van klimaatverandering tot topprioriteit heeft verheven. Zo heeft een groep van 38 overwe¬gend Britse weten¬schappers de ongebruikelijke stap gezet om zich in een open brief tot de maker te wenden met het verzoek om wat zij noemden major misrepresentations te verwij¬deren alvorens de film als DVD op de markt te brengen. Naar aanleiding daarvan heeft de Martin Durkin correcties aangebracht. Toch is het opmerkelijk dat Martin Durkin wèl en Al Gore niet op de korrel werd genomen, eens te meer daar in Martin Durkin's documentaire èchte wetenschappers aan het woord komen en in An Inconvenient Truth alleen de politicus Al Gore. Volgens de Britse minister van onderwijs zijn de onjuistheden van Al Gore's film juist gunstig om het debat over klimaatverandering onder schoolkinderen te bevorderen. Maar Durkin's veel serieuzere documentaire is daar kennelijk niet geschikt voor. Hier wordt dus met twee maten gemeten. In dit verband heeft de bekende Duitse meteoroloog, Hans von Storch, die zich overigens niet tot de klimaatsceptici rekent, opgemerkt, dat de politiek de wetenschap heeft gekidnapt.

Ook in Nederland was de officiële reactie op The Great Global Warming Swindle negatief. Nederland beschikt thans over een informatiecentrum dat onder meer tot doel heeft het maat¬schappelijk draagvlak voor het klimaatbeleid te versterken: het Platform Communication Climate Change (PCCC). Dit is een gezamenlijk initiatief van het Energieonderzoek Centrum Nederland (ECN); de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO); de Stichting Kli¬maat voor Ruimte (KvR); het Koninklijk Nederlands Meteorologisch Instituut (KNMI); het Natuur¬planbureau (WUR); de Universiteit Utrecht (UU); de Vrije Universiteit Amsterdam (VU); en Wa¬geningen Universiteit en Researchcentrum (WUR). Binnen het Plat-form is geen plaats voor alternatieve opvattingen, zoals die van de klimaatsceptici. Dit is op-merkelijk want in ons pol¬dermodel - waar wijzelf zo trots op zijn en waar het buitenland ons om benijdt - wordt als regel plaats ingeruimd voor een veelheid van opvattingen en belangen. De kli¬maat'problematiek' vormt hierop een uitzondering.

Nog voor dat The Great Global Warming Swindle werd vertoond had het PCCC een kritisch 'dossier' op zijn website gepubliceerd over deze documentaire. (Dat is - meen ik - nog niet gebeurd ten aanzien van Al Gore's rolprent.) In dit dossier worden termen gebruikt als 'argu-menten fabriceren', 'vervalsingen', 'brutale knoeierijen' en 'manipulatie'.

Inderdaad zaten er enkele kleine fouten in de oorspronkelijk versie van de documentaire, maar deze zijn hersteld. Deze correcties hebben geen invloed op de centrale boodschap van de film: de menselijke bijdrage aan de opwarming van de aarde die de laatste 150 jaar heeft plaatsge-vonden is op zijn hoogst erg gering, omdat CO2 niet de temperatuur stuurt, maar andersom. Maar mede door de denigrerende kwalificaties wordt de film door het PCCC toch grondig afgeserveerd. Dit is thans op weblogs de gewoonste zaak van de wereld - helaas. Maar de overheid behoort zich tot niet tot dit soort praktijken te verlagen, want dan wordt een kritische grens overschreden. Impliciet wordt daarmee ook de reputatie beschadigd van alle gerenom-meerde bona fide wetenschappers die aan de documentaire hebben meegewerkt. En dat alles uit naam van de gerespecteerde wetenschappelijke instellingen die deel uitmaken van het PC-CC!

Het PCCC stelt: 'Samengevat moeten we concluderen dat The Great Global Warming Swind-le een fraai vormgegeven poging is om o.a. met wetenschappelijk materiaal de antropogene broeikastheorie onderuit te halen. De argumenten die men daarvoor wilde gebruiken zijn in de wetenschappelijke literatuur al grotelijks achterhaald en de vervalsingen die de filmmakers gebruiken om tóch hun punt te maken, worden door klimaatwetenschappers makkelijk door-zien.'

In feite getuigt deze conclusie van een streven naar monopolisering van de wetenschap. Veel wetenschappers zijn namelijk van mening dat de Swindle in wezen een goed beeld geeft van een wijd verbreide visie, die op gespannen voet staat met de 'officiële' leer. Deze alternatieve visie wordt door waarnemingen bevestigd en wordt gesteund door vele 'peer-reviewed' we-tenschappelijke literatuur. Over het feit dat op een tijdschaal van honderdduizenden jaren de oorzaak-gevolg relatie tussen CO2 en temperaturen omgekeerd is dan de 'officiële' menselijke broeikashypothese poneert, bestaat inmiddels geen verschil van mening meer tussen de aan-hangers van deze hypothese en de klimaatsceptici. Maar dit cruciale punt blijft onvermeld in het dossier.

De ondergang van een paradigma?
Ondertussen gaat Moeder Natuur haar soevereine gang. Het is nu al weer 9 jaar geleden dat de hoogste gemiddelde wereldtemperatuur werd bereikt (februari 1998). Sindsdien is deze op grillige wijze op en neer gegaan, maar vanaf begin 2002 lijkt de temperatuur zich te hebben gestabiliseerd. Over een langere periode, vanaf ongeveer 1975, toen de opwarming begon, tot nu, is de gemiddelde temperatuur 0,3 �* 0,4 graad gestegen. Dus geen alarmerende opwar-ming! Moeder Natuur weigert zich kennelijk te conformeren aan de uitkomsten van de kli-maatmodellen. De klimaatcatastrofe bestaat alleen maar in de virtuele werkelijkheid van de modellen.

Veel mensen hebben de indruk dat de temperatuur de laatste twintig jaar veel meer is gestegen dan een paar tienden van een graad. Dat is ook zo, in West Europa bijvoorbeeld en op een aantal andere plaatsen in de wereld. Maar gelijktijdig is in andere delen van de wereld de temperatuur gedaald, zodat het gemiddelde maar weinig is veranderd. Dit is een verschijnsel van alle tijden. Locale klimaatveranderingen zeggen dan ook meestal niets over veranderin-gen in het wereldklimaat.

Het is nu toch zo langzamerhand overduidelijk geworden dat de menselijke broeikashypothe-se in strijd is met de waarnemingen. Op geologische tijdschalen is er geen sprake van correla-tie tussen CO2 en temperaturen. Op tijdschalen van honderdduizenden jaren is er wel een cor-relatie gevonden tussen het CO2-gehalte van de atmosfeer en de temperatuur, maar steeds liepen de stijgingen en dalingen van de temperatuur in de tijd vóór op de stijgingen en dalin-gen van het CO2-gehalte. Dit duidt er op dat de temperatuurverandering de verandering in CO2-gehalte veroorzaakt en niet andersom.

Ja maar, zeggen de aanhangers van de menselijke broeikashypothese, CO2 versterkt de toe-name van de temperaturen, nadat deze door een initiële impuls (bijvoorbeeld door de zon) zijn gaan stijgen. Met dit argument probeert men deze hypothese dan krampachtig overeind te houden. Inmiddels valt uit ijsboorkernen van het EPICA-project (European Project for Ice Coring in Antarctica) die 'natuurlijk archieven' van temperatuur- en CO2-signalen bevatten, af te leiden dat CO2 géén versterkende invloed uitoefent.

In dit verband zijn ook de resultaten van recent onderzoek van veenlagen relevant. Hierin zijn sporen te vinden van veranderingen in zonneactiviteit en klimaat. Zo hebben de paleo-ecoloog Bas van Geel (Universiteit van Amsterdam) en zijn team vastgesteld dat het klimaat in het verleden hypergevoelig bleek voor kleine veranderingen in zonneactiveit (zie Spil 2007, nummer 3). Dit soort onderzoek heeft de laatste tijd een grote vlucht genomen en leidt tot een stroom van nieuwe publicaties, die alle in dezelfde richting wijzen.

Daarmee is de menselijke broeikashypothese genoegzaam weerlegd. Conform de regels van de wetenschappelijk methode zal men dan op zoek dienen te gaan naar een alternatieve hypo-these. Zoniet, dan begeeft men zich op het terrein van de pseudo-wetenschap.

Maar is het ook waarschijnlijk dat deze nieuwe inzichten snel door de mainstream van klima-tologen zullen worden geaccepteerd? Vanaf hier wordt het verhaal speculatief. Mijn inschat-ting is dat dat niet zal gebeuren.

In zijn klassieker, The Structure of Scientific Revolution, beschrijft Thomas Kuhn de mecha-nismen die werkzaam zijn bij de overgang van het ene wetenschappelijke paradigma naar het andere. De bestaande orde zal zich met hand en tand verzetten en proberen zoveel mogelijk tijd te rekken om het uur der waarheid uit te stellen. Immers de ondergang van hun favoriete hypothese brengt een aanzienlijke reputatieschade met zich. Dat geldt in dit geval overigens niet alleen voor de wetenschappers maar ook voor de politici en de vele ambtenaren die zich terzake sterk hebben geprofileerd. Bovendien kan dit leiden tot een opdroging van financie-ring voor onderzoek. Het zal kunnen leiden tot tienduizenden werklozen in Europa. Kortom er staan grote belangen op het spel.

In dezelfde geest als Kuhn heeft oud TNO-topman, prof. dr. ir. Arthur Rörsch, onlangs een artikel in Spil (2007, nummer 1) geschreven, waarin hij de menselijke broeikashypothese ver-gelijkt met de zogenoemde flogistontheorie, die gedurende meer dan een eeuw de scheikunde heeft beheerst. Deze bleek echter fundamenteel fout te zijn en is uiteindelijk op de schroot-hoop van de geschiedenis beland. Ook beschrijft Rörsch de pogingen tot ontcijfering van het Maya-schrift. Op dit vakgebied gold Eric Thompson (1898-1975), een Engelsman die lange tijd aan het Carnegie Institute in Washington was verbonden, als autoriteit. Hij maakte er een gewoonte van om collega's die zijn visie niet onderschreven in felle bewoordingen aan te vallen. Achter het ijzeren gordijn had de Rus Y.V. Knorosov (geboren in 1922) zich over de tekens gebogen. Hij publiceerde in 1952 in een Russisch tijdschrift een eerste aanzet tot de ontcijfering die nu als de correcte wordt beschouwd. Toen Knorosovs ideeën het Westen be-reikten, ging Thompson buitengewoon fel, ad hominem, in de aanval: "Heeft Knorosov enige wetenschappelijke betekenis? Het antwoord is duidelijk: nee. Dit is Marxistisch bedrog." De grote meester had gesproken en tot de dood van Thompson in 1975 kreeg Knorosov geen voet aan de grond. Toen daarna de ideeën van de laatste werden overgenomen, kwam de ontcijfe-ring in een sneltreinvaart tot stand. Met zijn autoriteit en minachting voor anderen heeft Thompson de ontcijfering zo'n vijftig jaar op achterstand gezet. Aldus Arthur Rörsch.

Kortom voorbeelden te over waaruit blijkt dat paradigmawisselingen in de wetenschap gerui-me tijd in beslag kunnen nemen.

Ook de politiek heeft veel kapitaal geïnvesteerd in de menselijke broeikashypothese. De vrees voor verlies aan geloofwaardigheid zal vermoedelijk tot taai verzet leiden. Het Europese kli-maatbeleid is er thans op gericht om de wereld ervan te overtuigen dat er een vervolg op 'Ky-oto', waarvan de eerste fase in 2012 afloopt, noodzakelijk is, waaraan alle landen ter wereld deelnemen. Aan het huidige Kyoto, dat erop gericht is om de menselijke emissie van CO2, dat vrijkomt bij de verbranding van fossiele brandstoffen, te beperken door emissieplafonds en handel in CO2-uitstootrechten, wordt door een beperkt aantal, overwegend Europese, landen deelgenomen. De meeste landen in de wereld, zoals de VS, Australië, China, India en de G-77 (de ontwikkelingslanden), hebben duidelijk gemaakt hier niets voor te voelen. Maar Europa blijft aandringen. Als in de komende jaren helder wordt dat Europa geïsoleerd blijft staan en daarvoor een hoge economische prijs moet betalen, is het niet ondenkbaar dat er naar een alibi zal worden gezocht om Kyoto op een elegante manier te lozen. En wat is er nu nog een mooi-er alibi dan het feit dat de menselijke broeikashypothese niet blijkt te kloppen.

Daarbij komen nog de signalen uit astrofysische kring. Vele astrofysici verwachten een nieu-we kleine ijstijd (in vakjargon: een Dalton-minimum, zoals zich dat in de periode 1790 - 1820 heeft voorgedaan). Deze zou volgens omstreeks 2012 inzetten - toevallig hetzelfde jaar dat de eerste fase van Kyoto afloopt. De klimaatmodellen, gebaseerd op de menselijke broeikashy-pothese, projecteren opwarming. De astrofysische modellen projecteren afkoeling. De weten-schap is dus verdeeld. Verwacht mag worden dat over enkele jaren Moeder Natuur zal beslis-sen wie er gelijk heeft. Indien de gemiddelde wereldtemperatuur op hetzelfde stabiele niveau blijft als de afgelopen jaren, zullen ook de meest verstokte aanhangers van de menselijke broeikashypothese zich wellicht achter de oren gaan krabben.

Kan het niet wat sneller?
Het hier geschetste scenario is mijns inziens plausibel. Maar het zou toch jammer zijn als het zo zou moeten lopen. Kan het niet wat sneller? In beide kampen van deze scholenstrijd bevin-den zich excellente en integere wetenschappers. Wat zou er nu niet mooier zijn dan dat zij de bereidheid tonen om een stevige dialoog aan te gaan?

Veel mensen kennen eerste regels van het beroemde gedicht van Rudyard Kipling:

'Oh, East is East and West is West
and never the twain shall meet,
till Earth and Sky stand presently
at God's great Judgment's seat.'

Wat zij vaak niet weten is dat het gedicht als volgt verder gaat:

'But there is neither East nor West
Border nor breed nor birth
when two strong men stand face to face,
tho' they come from the end of the earth.'

Laten we hopen date er ook voldoende 'strong men' aan beide kanten van de scheidslijn zijn die de huidige controverse uit de impasse kunnen halen.
---------------------------------------
Ook Gepubliceerd in Liberaal Reveil, september 2007.
---------------------------------------
Hans Labohm is onafhankelijk econoom en publicist. Samen met Dick Thoenes en Simon Rozendaal is hij co-auteur van: 'Man-Made Global Warming: Unravelling a Dogma'. Hij is expert reviewer van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) en lid van de redactie van Liberaal Reveil.

bron

[Ambiorix]

staat veel bullshit in. De man is dan ook econoom en geen atmosfeerwetenschapper.

Om maar te noemen: het positief feedback systeem in de relatie temperatuur-CO2 verwerpt hij in éen zin zonder wetenschappelijke onderbouw. Komaan, waar zijn we dan mee bezig, als dat de kern is van de discussie draait hij mooi rond de pot.

Verder is de zonneactiviteit de laatste decennia gedáald, en de temperatuur duidelijk gestégen.

[jules]

nu nog met de achterhaalde lulkoek van Labohm afkomen getuigt van moed.
En een pijnlijk gebrek aan kennis over het onderwerp.

[Groentje-18]

Goddank staat er "opiniestuk" boven.

[parcifal]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Goddank staat er "opiniestuk" boven.

De rest van de titel klopt ook hoor : een klimaat van desinformatie.
Natuurlijk is het vooral dit soort 'artikelen' die het klimaat van desinformatie schept.

Good one, Heftruuk.

[Gun]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Goddank staat er "opiniestuk" boven.

Een klimaat van desinformatie dus, of is het voor jou nog steeds niet duidelijk dat Al Gore een politieke boodschap brengt in plaats van een wetenschappelijke?

Het zal ook daarom zijn dat hij de Nobelprijs voor de vrede (VOOR de VREDE) heeft gekregen.

Dit stukje "opniestuk" bevat meer wetenschappelijke basis dan de ganse 'An Inconvenient Lie' maar jij laat je rustig verder indoctrineren door de main stream media.

[Gun]

Oorspronkelijk geplaatst door parcifal

De rest van de titel klopt ook hoor : een klimaat van desinformatie.
Natuurlijk is het vooral dit soort 'artikelen' die het klimaat van desinformatie schept.

Good one, Heftruuk.

Juist, oh alwetende Parcifal, Juist

[Heftruck]

Toch is het opmerkelijk dat Martin Durkin wèl en Al Gore niet op de korrel werd genomen, eens te meer daar in Martin Durkin's documentaire èchte wetenschappers aan het woord komen en in An Inconvenient Truth alleen de politicus Al Gore.

[Heftruck]

Oorspronkelijk geplaatst door parcifal

Good one, Heftruuk.

My pleasure, Paarsival.

[Enter]

Economie zou altijd moeten primeren. We leven nu.

wat met iemand anders zijn kinderen gebeurt is niet relevant

[Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door Gun

Een klimaat van desinformatie dus, of is het voor jou nog steeds niet duidelijk dat Al Gore een politieke boodschap brengt in plaats van een wetenschappelijke?

Het zal ook daarom zijn dat hij de Nobelprijs voor de vrede (VOOR de VREDE) heeft gekregen.

Gun, is het jou ooit opgevallen dat bij beslissingen inzake gezondheid op beleidsniveau de laatsten die erbij betrokken de dokters, laat staan de patiënten, zijn? Maar wel andere instanties hierover beslissen, zoals bv. de minister van financiën en andere kabinetten die geen uitstaans met het topic an sich hebben en nog minder kennis van zaken?
De film is wetenschappelijk. Maar reikt beleidsmakers en mensen reële mogelijkheden aan om in te grijpen, wat dringend noodzakelijk is: dat ingrijpen an sich, maar ook de manieren aanreiken waarop men precies moet ingrijpen want er is idd teveel desinformatie geweest.

Dit stukje "opniestuk" bevat meer wetenschappelijke basis dan de ganse 'An Inconvenient Lie' maar jij laat je rustig verder indoctrineren door de main stream media.

Dat is incorrect.

[Groentje-18]

Toch is het opmerkelijk dat Martin Durkin wèl en Al Gore niet op de korrel werd genomen, eens te meer daar in Martin Durkin's documentaire èchte wetenschappers aan het woord komen en in An Inconvenient Truth alleen de politicus Al Gore.

Doe me een plezier: google die naam eens ...

[Gun]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Gun, is het jou ooit opgevallen dat bij beslissingen inzake gezondheid op beleidsniveau de laatsten die erbij betrokken de dokters, laat staan de patiënten, zijn? Maar wel andere instanties hierover beslissen, zoals bv. de minister van financiën en andere kabinetten die geen uitstaans met het topic an sich hebben en nog minder kennis van zaken?

Hiphip Hoera voor Groentje

... de oogjes zijn aan het open gaan ...

Hiphip Hoera voor Groentje

(Het is de allereerste keer dat ik deze smileys gebruik)

En Al Gore dan?
Is hij een dokter, is hij een patiënt?
Of is hij een gecontroleerde politieker die zijn (politieke) boodschap wil doorduwen?

Hiphip Hoera voor Groentje

... de oogjes zijn aan het open gaan ...

Hiphip Hoera voor Groentje

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

De film is wetenschappelijk. Maar reikt beleidsmakers en mensen reële mogelijkheden aan om in te grijpen, wat dringend noodzakelijk is: dat ingrijpen an sich, maar ook de manieren aanreiken waarop men precies moet ingrijpen want er is idd teveel desinformatie geweest.

Ingrijpen met de Al Gore tax?

Promotie maken voor de Toyota Prius die een veel grotere ecologische voetafdruk heeft dan een Hummer H2, laat staan een VW Golf of Peugeot 308?

Spaarlampen voorzien voor in de gang en de kelder waar ze omwille van hun veel grotere ecologische voetafdruk veel vervuilender zijn dan een simpele gloeilamp?

De olieprijs de hoogte injagen zodat de grote financiële tyconen er alweer miljarden aan verdienen?

enz., enz., ...

Geen Hiphip Hoera voor Groentje

... de oogjes zijn nog niet aan het open gaan ...

Geen Hiphip Hoera voor Groentje

[parcifal]

Gun doet gretig verder aan desinformatie...

[Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door Gun

Hiphip Hoera voor Groentje

... de oogjes zijn aan het open gaan ...

Hiphip Hoera voor Groentje

(Het is de allereerste keer dat ik deze smileys gebruik)

En Al Gore dan?
Is hij een dokter, is hij een patiënt?
Of is hij een gecontroleerde politieker die zijn (politieke) boodschap wil doorduwen?

Hiphip Hoera voor Groentje

... de oogjes zijn aan het open gaan ...

Hiphip Hoera voor Groentje

Ingrijpen met de Al Gore tax?

Promotie maken voor de Toyota Prius die een veel grotere ecologische voetafdruk heeft dan een Hummer H2, laat staan een VW Golf of Peugeot 308?

Spaarlampen voorzien voor in de gang en de kelder waar ze omwille van hun veel grotere ecologische voetafdruk veel vervuilender zijn dan een simpele gloeilamp?

De olieprijs de hoogte injagen zodat de grote financiële tyconen er alweer miljarden aan verdienen?

enz., enz., ...

Geen Hiphip Hoera voor Groentje

... de oogjes zijn nog niet aan het open gaan ...

Geen Hiphip Hoera voor Groentje

Mmmz...
Misschien heb ik het één en ander verkeerd uitgedrukt. Ik ben nogal moe vandaag.

Ik bedoelde gewoon te zeggen dat heel wat politieke beslissingen gedreven worden door andere factoren dan factoren die op zich van waarde zijn zoals milieu en gezondheid, waardoor ze eigenlijk zouden moeten door bepaald worden. Deze factoren zijn voornamelijk kapitaal en ... kapitaal.
Zo komt het dat beleidsmakers niet altijd de beste beslissing (voor het milieu en de gezondheid) nemen.
Waaraan ik dit wou linken of wat ik hiermee wou aantonen ontgaat me ... behalve dan een reden geven waarom politici niet ingrijpen.

[Gun]

Oorspronkelijk geplaatst door parcifal

Gun doet gretig verder aan desinformatie...

Onze alwetende parcivaal laat weer van zich horen ... de kwikemissie dus ... en dan nog vergelijken met een kolencentrale

Dit toont alweer (ALWEER) aan dat je geen kaas hebt gegeten van wetenschap en vooral van gezonde interpretatie

De ECOLOGISCHE VOETAFDRUK behelst ook de PRODUCTIE,

- ga eens na hoe groot het verschil in vervuiling is bij de productie van een spaarlamp tegenover een gloeilamp

- ga eens na wat de vervuiling voortstelt wanneer we op kernenergie draaien, geen (GEEN) kwikemissie voor de gloeilamp

Het is hier soms echt heel erg gesteld en parcivaal maakt het alleen maar erger

[Gun]

D

O
M

[Gun]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Mmmz...
Misschien heb ik het één en ander verkeerd uitgedrukt. Ik ben nogal moe vandaag.

Ik bedoelde gewoon te zeggen dat heel wat politieke beslissingen gedreven worden door andere factoren dan factoren die op zich van waarde zijn zoals milieu en gezondheid, waardoor ze eigenlijk zouden moeten door bepaald worden. Deze factoren zijn voornamelijk kapitaal en ... kapitaal.
Zo komt het dat beleidsmakers niet altijd de beste beslissing (voor het milieu en de gezondheid) nemen.
Waaraan ik dit wou linken of wat ik hiermee wou aantonen ontgaat me ... behalve dan een reden geven waarom politici niet ingrijpen.

En waar plaats je Gore Al hierin?

[Groentje-18]

Ik denk dat er twee mogelijkheden zijn:

- Gore of zijn adviseurs zijn zelf op het idee gekomen om dit te doen, met als doel enerzijds geld verdienen en anderzijds wereldmobilisatie voor het milieu en tegen de klimaatverandering. Als laatste zal ook een manier van profilering meetellen. Ook al is het niet duidelijk waarvoor hij die nodig heeft, gezien hij geen presidentskandidaat wordt.

- Het past in een preventiecampagne. Iemand extern duidde Gore aan als dè man om de thematiek aan de man te brengen. En hij had daarin gelijk. Het was een schot in de roos.
De kans op het laatste lijkt me klein gezien preventiecampagnes meestal van overheidswege opgezet worden en Bush'regering de laatse lijkt die bezig is met preventie rond milieu.
Anderzijds herken je er duidelijk elementen van een grote preventiecampagne in (informeren, voorlichten, mobiliseren, mogelijkheden bieden om er wat aan te doen, een bekend figuur die het allemaal uiteenzet, ...).

Zijn reële positie is nu die van een man die de wetenschap verteerbaar heeft gemaakt en tot in de huiskamers heeft gebracht wereldwijd, en tegelijkertijd dit volk en vooral zijn beleidsmakers probeert te mobiliseren. Hopelijk is dat effectief. Hij oefent dus een druk uit op die politici die dreigen andere belangen ipv milieugerelateerde voorrang te verlenen bij het maken van milieugerelateerde beslissingen.

[Heftruck]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Ik denk dat er twee mogelijkheden zijn:

- Gore of zijn adviseurs zijn zelf op het idee gekomen om dit te doen, met als doel enerzijds geld verdienen en anderzijds wereldmobilisatie voor het milieu en tegen de klimaatverandering. Als laatste zal ook een manier van profilering meetellen. Ook al is het niet duidelijk waarvoor hij die nodig heeft, gezien hij geen presidentskandidaat wordt.

- Het past in een preventiecampagne. Iemand extern duidde Gore aan als dè man om de thematiek aan de man te brengen. En hij had daarin gelijk. Het was een schot in de roos.
De kans op het laatste lijkt me klein gezien preventiecampagnes meestal van overheidswege opgezet worden en Bush'regering de laatse lijkt die bezig is met preventie rond milieu.
Anderzijds herken je er duidelijk elementen van een grote preventiecampagne in (informeren, voorlichten, mobiliseren, mogelijkheden bieden om er wat aan te doen, een bekend figuur die het allemaal uiteenzet, ...).

Zijn reële positie is nu die van een man die de wetenschap verteerbaar heeft gemaakt en tot in de huiskamers heeft gebracht wereldwijd, en tegelijkertijd dit volk en vooral zijn beleidsmakers probeert te mobiliseren. Hopelijk is dat effectief. Hij oefent dus een druk uit op die politici die dreigen andere belangen ipv milieugerelateerde voorrang te verlenen bij het maken van milieugerelateerde beslissingen.

Gelukkig zetelt Al Gore helemaal niet meer in politieke organisaties.

Right? Right!