Registreren kan je hier. Problemen met registreren of reageren op de berichten? Een verloren wachtwoord? Gelieve een mail te zenden naar [email protected] met vermelding van je gebruikersnaam. |
|
Registreer | FAQ | Forumreglement | Ledenlijst |
nl.politiek Via dit forum kun je alle berichten lezen die worden gepost op de nieuwsgroep nl.politiek. Je kunt hier ook reageren op deze berichten, reacties worden dan ook in deze nieuwsgroep gepost. Vergeet niet om dit te lezen. |
|
Discussietools |
16 februari 2007, 10:31 | #221 |
Berichten: n/a
|
Re: Energieprobleem al opgelost
"Ruben van der Leij" <[email protected]> schreef in bericht news:[email protected]... > On 2007-02-15, Klaas Ensing <[email protected]> wrote: > >>> 'Liegen mag, als je daar ongelovigen mee overtuigt.' > >> Voor leken, zoals ik, is dat jammer, want het onderwerp is belangrijker dan >> het eventuele eigengelijk. >> Henduro wijst zo nu en dan naar sites die redelijk te lezen zijn voor een >> geïnteresseerde. Op die sites worden o.a. de gevolgen geinventariseerd van >> zwaar ongewenste radioactieve besmettingen e.d.. > > Da's prima, maar met dat getetter over verband-met-radiumerts en > radon-eieren probeert 'ie de discussie weg te krijgen van de waanzin die hij > in eerste instantie uitsloeg. > > Z'n bewering was dat 'een beetje straling' is als water van 20 graden en > 'veel straling' als water van 100 graden. Da's onjuist en daar wees ik 'm > op. Daar gaat 'ie niet op in, maar hij probeert met een hele sloot > pseudo-wetenschappers een heel ander punt te maken. Daar wijs ik 'm nogmaals > op, en weer negeert 'ie de kritiek en komt met moeilijke woorden aanzetten. > > Tja. Dan houdt het op. > >> Waarom zijn Henduro's opsommingen niet simpelweg met gedegen >> cijfers te weerleggen? Dat moeten jullie als deskundigen dan toch >> gemakkelijk duidelijk kunnen maken aan een leek zoals ik? > > Henduro kan niet toegeven dat 'ie fout zat met 1 specifiek punt van z'n > vergelijking. Een beetje straling is als een kopje heet water, veel straling > is als een emmer of een zwembad heet water. Een kopje heet water geeft ook > brandwonden. Zo simpel is het. > > De volgende stap is wat de effecten van DNA-schade in een klein aantal > cellen is, in vergelijking met schade aan een groot aantal cellen. Er is een > berg van bewijs dat mensen die op plekken wonen met meer of minder > achtergrondstraling meer of minder vaak kanker krijgen. Het verband is niet > linear en er lijken andere factoren een rol te spelen, maar meer straling is > slechter voor je dan minder straling, en verschillen van een paar procent in > de achtergronddosis leveren al goed meetbare verschillen op. Het lijkt > evenmin uit te maken wat voor straling. Gammastraling in het noorden van > Canada levert meetbare effecten, meer alfa-straling van radon uit een bodem > die voornamelijk uit graniet met radium-erts bestaan levert meetbare > effecten op. > > Ik ben geen deskundige, maar gewoon iemand die nadenkt voordat 'ie ergens > achteraan loopt. > > Straling beschadigt het DNA in je cellen. Geen enkele discussie over > mogelijk, en niemand ontkent dat. Cellen zijn in staat schade aan het DNA te > herstellen en doen dat eigenlijk volcontinue. Naar schatting 10.000 DNA > defecten, veroorzaakt door chemische activiteit in de cel, worden nagenoeg > altijd vlekkenloos gerepareerd. Geen discussie. Straling, zeker de > hoog-energetische soorten, veroorzaken vaak een ander soort schade. Er > breekt niet 1 streng, maar 2. Beide aminozuur-ketens worden onderbroken. Dat > soort schade wordt vaker verkeerd of niet gerepareerd. Afhankelijk van het > specifieke gen en de lokatie daarbinnen leidt dat tot celdood, een > onmerkbare mutatie, of een merkbare mutatie. Celdood is geen punt. De cel > wordt vervangen, en klaar. Onmerkbare mutaties zijn ook geen punt. DNA zit > vol met passieve informatie die voor een specifieke cel geen uitwerking > heeft, en schade leidt dus niet tot problemen. De merkbare mutaties worden > nagenoeg altijd opgemerkt door het lichaam, de cel wordt vernietigd door het > afweermechanisme, en dan is er nog niets aan de hand. Eigenlijk is er maar 1 > mutatie die problematisch is. Een cel die niet meer deelt zal nooit tot een > tumor uitgroeien. Waar je een probleem mee zult krijgen is een cel die > sneller deelt, maar voldoende lichaamseigen lijkt om aan de aandacht van je > afweer-systeem te ontsnappen. Daarmee is een tumor nog geen garantie. Een > cel kan zo snel delen dat het weefsel ter plaatse onvoldoende voeding levert > en de proto-tumor 'verhongert'. Een proto-tumor in huid of slijmvlies kan > samen met de rest afgescheiden worden voordat het een probleem wordt. > Enzovoort. Maar ergens gaat het een keer fout. > > Meer straling betekent een grotere kans dat het fout gaat. > > Waar Henduro over tettert is de observatie dat bepaalde doses van straling > in een bepaald soort genetisch gemanipuleerde muis (heterozygoot Trp53) > leiden tot het uitstel van het vormen van kanker in die muizen. De > genetische modificatie van die muis leidt ertoe dat het beest altijd kanker > krijgt. Na blootstelling aan een stralingsdosis lijkt dat langer te duren > dan in onbestraalde muizen. Maar de muis in kwestie is al een genetische > gemodificeerde 'freak of nature'. Handig om medicijn op te testen, maar is > het ook een betrouwbaar model voor de vorming van kanker door straling in > mensen? Niemand weet het. > > Om van die observatie bij 'straling is goed voor je' te komen is nogal een > krachttoer. Zeker als je kijkt naar de observaties van grote groepen die om > andere redenen aan andere soorten en doses straling blootstaan. > > Zo is er aan de andere kant veel bewijs gevonden dat veel lage > stralingsdoses (bij radiotherapie) meer kankercellen doodt dan 1 hoge dosis, > ook al is de totale blootstelling gelijk. > > Meer op: > > http://www.ratical.org/radiation/CNR/NoSafeThresh.html > Hartelijk dank voor de info. Dit weekend zal ik het proberen goed te lezen. Nu heb ik het even vluchtig doorgenomen. Mijn vluchtige lezing vond echter nog geen antwoord op mijn vraag inzake de tegenstelling tussen de 'beweerde' duizenden doden van Tsjernobiel en in de verwijzingen van Henduro genoemd aantal van minder dan 50 dodelijke slachtoffers. Zelf schrijf ik uit nl.auto en weet dat autorijden gevaarlijk kan zijn. Sommige mensen denken constant aan dat gevaar en hebben dan angst om auto te rijden. Zelf vind ik autorijden echter erg leuk en realiseer me geen gevaar indien ik oplettend en verantwoordelijk rijd. Per saldo is autogebruik (transport) erg belangrijk voor onze samenleving. Het energieprobleem zie ik ook zo. We zijn energie nodig en moeten verantwoord omgaan met de opwekking ervan. Zo kom ik bij kerncentrales en probeer een inschatting te maken over de risico's in vergelijking met de andere methodes. Daarom vind ik de consequenties van een grote ramp, Tsjernobiel, belangrijk om te weten (zie dat overigens analoog als de consequentie van uiterst onverantwoord autorijden). Het 'domme volk' zoals ik, dacht/denkt dat het vele duizenden slachtoffers heeft gekost in korte tijd. Daarom wil ik zo graag weten of het nu maximaal 50 zijn, of vele duizenden. Het is me duidelijk dat er eventuele slachtoffers onzichtbaar worden in de ruis van 'normaal' voorkomende kankergevallen en ongewenste mutaties bij nakomelingen. Bestaan er andere concrete betrouwbare cijfers over het aantal slachtoffers van Tsjernobiel? |
17 februari 2007, 00:11 | #222 |
Berichten: n/a
|
Re: Energieprobleem al opgelost
> Okay, ik snap nu iets van je algemene achtergrond en van de hoek
> waaruit je kennis komt (niet zozeer natuurkundig als wel > milieutechnisch en medisch). Ik ben het overigens met je eens dat > elke extra achtergrondstraling teveel is, maar ik verbind daar niet > zonder meer consequenties aan voor het gebruik van kernenergie. > Hoewel de effecten van een ongeluk ernstig kunnen zijn, is de kans op > een ongeluk ook erg klein. Wat bovengrondse atoomproeven betreft: die > tijd ligt gelukkig ver achter ons. Wat radioactieve horlogewijzers > betreft: die hebben voorzover ik weet minder slachtoffers geeist dan > asbest, en worden tegenwoordig ook niet meer gebruikt. Okee. Je zoekt links. Die kan ik genoeg op internet vinden en jij ook. Ik citeer er een paar maar het is dan wel de bedoeling dat je ze leest en opneemt. Doe me een lol en ga zelf eens op onderzoek met de zoektermen 'tsjernobyl' en 'aantal doden'. Ik ka ze onmogelijk alle 602 hier naartoe copieeren. Eenvoudiger is het als je ze ze zelf even opzoekt. Vertel me dan alsjeblieft wat de eindconclusie is van wat je allemaal hebt gelezen. - http://www.rivm.nl/milieuStoffen/str...gezondheid.jsp Tsjernobyl 20 jaar geleden: 26 april 1986 Wat zijn de gevolgen van Tsjernobyl voor de gezondheid? Aantallen slachtoffers als gevolg van Tsjernobyl Het afgelopen jaar hebben verschillende internationale organisaties nieuwe schattingen gemaakt van het aantal slachtoffers als gevolg van Tsjernobyl. Die aantallen lopen sterk uiteen, van 'slechts' 4.000 tot meer dan 100.000. Waarom zijn die getallen zo verschillend? De belangrijkste redenen voor die verschillen zijn: Verschillende bevolkingsgroepen In de eerste plaats hebben die getallen niet altijd betrekking op dezelfde bevolkingsgroepen. Het veel aangehaalde getal van 4000 (Chernobyl Forum, september 2005) heeft betrekking op de groep van ongeveer 600.000 personen die het hoogst aan straling zijn blootgesteld. Andere schattingen tellen de totale bevolking van Europa (ongeveer 600 miljoen mensen) mee. In de meeste delen van Europa was de blootstelling natuurlijk veel lager dan direct rond Tsjernobyl (in Nederland 100 tot 1000 maal lager), maar er zijn wel zeer veel mensen aan deze lage doses blootgesteld.In de berichtgeving is die nuance echter niet altijd helder benadrukt. Effecten van lage stralingsdoses Over de effecten van hoge doses straling is veel bekend, vooral uit het volgen van de slachtoffers van de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki. De effecten van lage stralingsdoses zijn echter veel minder duidelijk. In de stralingsbescherming gaat men uit van de veronderstelling dat de kans op kanker evenredig toeneemt met de dosis. Dus een twee maal zo hoge dosis levert een twee maal zo hoge kans op kanker. De werkelijkheid is ingewikkelder, maar hoe het precies zit weet niemand. In die onzekerheid kiezen de verschillende organisaties voor verschillende risicogetallen. Op een totaal van 600 miljoen blootgestelde Europeanen levert dat grote verschillen in het geschatte aantal slachtoffers. Kanker door Tsjernobyl niet ‘aan te wijzen’ Het onderzoek naar effecten van lage doses straling wordt bemoeilijkt doordat kanker als gevolg van straling niet te onderscheiden is van kanker door andere oorzaken, zoals roken. In een periode van 40 jaar sterven er in Europa in totaal zo'n 65 miljoen mensen aan kanker. Tegen deze achtergrond zullen we waarschijnlijk nooit uit bevolkingsonderzoek kunnen vaststellen of Tsjernobyl nu 10.000 extra doden veroorzaakt heeft, of 50.000 of misschien wel meer, want al die aantallen vallen bij 65 miljoen in het niet. Andere definitie ‘slachtoffer’ Ook bedoelen de verschillende organisaties vaak iets anders met ‘slachtoffer ’. Sommige tellen alleen het aantal doden mee. Anderen melden ook het aantal mensen dat kanker of andere ernstige aandoeningen krijgt. Soms worden ook indirecte gevolgen van het Tsjernobyl ongeval meegeteld, bijvoorbeeld het feit dat veel mensen in het rampgebied erg pessimistisch of zelfs depressief zijn. Zo’n gemoedstoestand kan tot een ongezonde levenswijze leiden (rook- en drinkgedrag), waardoor weer meer ernstige aandoeningen optreden. Ook deze ‘fatalisten’ kun je slachtoffers van Tsjernobyl noemen. Hun gezondheidseffecten zijn, indirect, het gevolg van de ramp, maar niet het gevolg van straling. Meer gezondheidseffecten Veel rapporten melden veel meer gezondheidseffecten in het rampgebied, ook meer dan op andere vergelijkbare plaatsen. Voor een deel zijn die effecten inderdaad het gevolg van de ramp (bijvoorbeeld schildklierkanker bij kinderen), maar voor een deel kan het ook komen door beter en intensiever onderzoek naar de gezondheidssituatie dan voor het ongeval en buiten het raqmpgebied. Simpel gezegd: als je beter zoekt, vind je ook meer. Conclusie Ook het RIVM kan niet met zekerheid zeggen hoeveel slachtoffers er gevallen zijn en nog zullen vallen. Maar als het gaat om het totale aantal extra sterfgevallen aan kanker in Europa door blootstelling aan straling afkomstig van Tsjernobyl, dan is een schatting van 4.000 aantoonbaar te laag, en een van 100.000 of meer onwaarschijnlijk hoog. Het gaat waarschijnlijk om enkele tienduizenden sterfgevallen in Europa over een periode van 40 jaar. RIVM onderzoekt effecten lage doses Het RIVM voert in internationaal verband onderzoek uit naar de effecten van straling bij lage doses. Voor dat onderzoek heeft RIVM een computermodel ontwikkeld. Dit model voorspelt – op basis van wat we weten over het ontstaan van kanker – hoeveel kankergevallen er bij een bepaalde (lage) dosis te verwachten zijn. Door de voorspellingen van het model te vergelijken met geregistreerde gegevens voor mensen en dieren en vervolgens de eigenschappen van het model te verbeteren, worden de modelvoorspellingen verbeterd. Met dit model kunnen we schattingen maken voor de effecten van blootstelling aan lage doses straling. Het model wijst erop dat de risico's bij lage doses lager zijn dan verwacht zou worden op grond van de evenredigheid tussen dosis en effect, het zogenaamde lineaire-dosis effect model. De onderstaande figuur illustreert dit. De bovenstaande figuur geeft de voorspelling voor het aantal gevallen van kanker gebaseerd op een lineair model (rode lijn) en op het door het RIVM gebruikte model (blauwe lijn). De experimentele gegevens (zwarte bolletjes) zijn afkomstig van een in de tweede helft van de vorige eeuw in de VS uitgevoerde proefdierstudie. Het door het RIVM gebruikte model voorspelt bij lage doses een lager aantal gevallen van kanker dan het lineaire model. ------- http://www.nieuwsblad.be/Article/Det...mf18042006_024 Greenpeace schat aantal doden Tsjernobyl op 93.000 KIEV - Waarschijnlijk zullen uiteindelijk 93.000 mensen overlijden aan kanker die is veroorzaakt door straling die is vrijgekomen bij de explosie van een kernreactor in het Oekraïense Tsjernobyl. Dat stelt de milieuorganisatie Greenpeace in een rapport. De Verenigde Naties schatten het uiteindelijke aantal slachtoffers van de ramp, die zich op 26 april 1986 voltrok, vorig jaar op vierduizend, maar Greenpeace beschuldigt de VN van opzettelijke misleiding. Greenpeace baseert zich in het rapport op cijfers die afkomstig zijn uit Rusland, Wit-Rusland en Oekraïne. In een verklaring bij het rapport beschuldigt Ivan Blokov van Greenpeace Rusland het Internationaal Atoomenergie Agentschap van de VN (IAEA) ervan de gevolgen van de Tsjernobyl-ramp te verdoezelen. ,,Het ontkennen van de werkelijke gevolgen is niet alleen beledigend voor de duizenden slachtoffers, maar leidt ook tot gevaarlijke aanbevelingen en de huisvesting van mensen in vervuilde gebieden'', aldus Blokov. Het Tsjernobyl Forum, dat wordt gevormd door het IAEA en een aantal andere VN-organisaties, bracht de gezondheidsproblemen en klachten van bewoners van gebieden rond Tsjernobyl in een vorig jaar verschenen rapport in verband met ongezonde gewoonten als drinken en roken en slachtoffergedrag. Volgens Greenpeace geven cijfers uit Wit-Rusland aan dat uiteindelijk 270.000 mensen kanker zullen krijgen als gevolg van de ramp en dat 93.000 van hen daaraan zullen overlijden. Greenpeace haalt ook een wetenschappelijk rapport uit Rusland aan, waarin staat dat het sterftecijfer in het westen van Rusland de afgelopen vijftien jaar sterk is gestegen, waarschijnlijk als gevolg van radioactieve straling uit Tsjernobyl. Het zou gaan om zestigduizend extra sterfgevallen. Volgens het Tsjernobyl Forum kunnen tot nu toe slechts 56 sterfgevallen in verband worden gebracht met de Tsjernobyl-ramp. mcu18/04/2006 ---------------- http://www.groen.be/homepage_page.asp?page_id=544 Het andere rapport over Tsjernobyl 21-04-2006 Het andere rapport over Tsjernobyl (TORCH) Nog steeds Tsjernobyldoden in West-Europa Een onafhankelijke wetenschappelijke beoordeling van de gezondheids- en milieu-effecten van de kernramp van Tsjernobyl met kritische analyses van recente rapporten van het Internationaal Agentschap voor Atoomenergie (IAEA) en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) Samenvatting en conclusies Op 26 April 2006 zal het twintig jaar geleden zijn dat de kerncentrale van Tsjernobyl ontplofte en grote hoeveelheden radioactieve gassen en deeltjes verspreid werden over het noordelijke halfrond. De effecten van de ramp blijven duidelijk zichtbaar, voornamelijk in Wit-Rusland, Oekraïne en Rusland, waar miljoenen mensen getroffen werden, maar de radioactieve neerslag van Tsjernobyl heeft ook andere delen van de wereld ernstig besmet. De catastrofe leidde niet alleen tot een nooit gezien vrijkomen van radioactiviteit, maar ook tot een hele reeks onvoorziene, ernstige gevolgen voor mens en milieu. Het TORCH rapport wil een onafhankelijke wetenschappelijke analyse bieden van de beschikbare gegevens over het vrijkomen van radioactiviteit in het milieu en de daaruit voortvloeiende gezondheidseffecten van het ongeval in Tsjernobyl. Over dat onderwerp werden al duizenden studies uitgevoerd, maar vele zijn uitsluitend beschikbaar in het Oekraïens of in het Russisch. Deze beperking belemmert een volledig internationaal begrip van de impact van Tsjernobyl, en de auteurs vestigen de aandacht op deze moeilijkheid en op de nood aan een oplossing op officieel niveau voor dat probleem. Een andere vaststelling is dat sommige wetenschappers uit Wit-Rusland, Rusland en Oekraïne zeer kritisch staan tegenover de officiële versies van de impact van Tsjernobyl. In het rapport worden recente officiële rapporten over de impact van het ongeval in Tsjernobyl kritisch onderzocht, in het bijzonder twee verslagen van het “VN Tsjernobyl Forum” gepubliceerd door het Internationaal Agentschap voor Atoomenergie (IAEA) en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) in September 2005 en waaraan aanzienlijke aandacht werd besteed door de internationale media. Over het inschatten van de risico’s van blootstelling aan radioactieve straling bestaat veel onduidelijkheid. Een fundamenteel punt is dat er geen zekerheid bestaat over de effecten van zeer lage doses. De huidige theorie stelt dat de relatie tussen dosis en schadelijke gevolgen, lineair is, zonder drempel, tot aan een dosis gelijk aan nul. Met andere worden: er bestaat geen veilig niveau voor blootstelling aan straling. Het is mogelijk dat het risico bij lage doses supralineair is, wat zou leiden tot relatief grotere risico’s, maar het kan ook sublineair zijn, met relatief lagere risico’s tot gevolg. Een andere belangrijke bron van onzekerheid is het inschatten van de “interne stralingsdosis” (internal radiation doses), dus de nucliden die ingeademd of opgenomen werden. Deze vormen een grote stralingsbron bij Tsjernobyls fall-out. Die meetonzekerheden bij interne stralingsrisico’s kunnen zeer hoog oplopen, variërend in grootte van een factor 2 (boven en onder de raming) in het meest gunstige geval, tot een factor 10 of meer in het minst gunstige geval voor bepaalde radionucliden. Het ongeval In de ochtend van 26 april 1986, veroorzaakten twee explosies in eenheid 4 van Tsjernobyl de volledige vernietiging van de reactor. De ontploffingen stuwden grote wolken radioactieve gassen en brokstukken 7 �* 9 kilometer in de atmosfeer. Ongeveer 30% van de 190 ton reactorbrandstof raakte verspreid over het reactorgebouw en de omliggende gebieden en zo’n 1-2% werd uitgestoten in de atmosfeer. Op dat moment kwamen ook de radioactieve gassen uit de reactor vrij. De daaropvolgende brand, die gevoed werd door de 1700 ton zware grafietkern, duurde acht dagen. Die brand is de voornaamste oorzaak van de extreme ernst van de ramp van Tsjernobyl. Hoeveel radioactiviteit kwam er vrij? Volgens een raming van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) bedroeg de totale radioactiviteit van Tsjernobyl 200 keer die van de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki samen. De hoeveelheid radioactiviteit die vrijkomt bij een radiologisch incident, wordt de ‘source term’ genaamd. Die is belangrijk omdat hij gebruikt wordt om de neerslag van nucliden in het noordelijke halfrond te onderzoeken. Uit die gegevens kunnen dan weer collectieve doses worden geraamd en voorspellingen gedaan over ziekte- en sterftecijfers. Er kwam een hele cocktail radionucliden vrij, maar van radiologische betekenis zijn vooral de fissieproducten jodium-131, cesium-134 en cesium-137. Jodium-131 heeft een korte halfwaardetijd , slechts acht dagen, en een grote radiologische impact op korte termijn vanwege zijn invloed op de schildklier. Cesium-134 (halfwaardetijd 2 jaar) en cesium-137 (halfwaardetijd 30 jaar) hebben zwaardere radiologische gevolgen op middellange en lange termijn. Nu blijven er slechts relatief kleine hoeveelheden cesium-134 over, maar tijdens de eerste twee decennia na 1986, vormde het een grote bijdrage aan de stralingsdosis. De meeste andere radionucliden zijn nu wellicht volledig afgebroken. De komende decennia zal nog gefocust worden op cesium-137, en zal er ook nog aandacht zijn voor strontium-90, wat belangrijker is in het gebied dichter bij Tsjernobyl. Op de lange termijn (honderden tot duizenden jaren), zal belangstelling blijven bestaan voor de activatieproducten, daarin begrepen de isotopen van plutonium, neptunium en curium. De verwachting is echter dat de totale hoeveelheid van die activatieproducten laag zal blijven, in vergelijking met de doses cesium-137. De auteurs hebben de percentages van de initiële reactorinhoud aan cesium-137 en jodium-131 die vrijkwamen in het milieu opnieuw geëvalueerd. Zij schatten dat: - 43% van het cesium-137 uit de kern vrijkwam , 30% meer dan de officiële ramingen; - 65% van het jodium-131 uit de kern vrijkwam , 16% meer dan de officiële ramingen Verspreiding en neerslag van de fall-out van Tsjernobyl Tijdens de 10 dagen dat de uitstoot van Tsjernobyl maximaal was, kwamen voortdurend vluchtige radionucliden vrij die verspreid werden over grote delen van Europa en later over het hele noordelijke halfrond. Relatief hoge radioactieve neerslagconcentraties werden bijvoorbeeld gemeten in Hiroshima in Japan, meer dan 8000 km van Tsjernobyl. De regen zorgde voor een opmerkelijk heterogene afzetting van de fall-out doorheen Europa en het noordelijke halfrond. De meeste vrijgekomen brandstof sloeg neer in gebieden dichtbij de reactor met grote variaties in de densiteit van de neerslag, maar sommige brandstofpartikels werden duizenden kilometers ver meegedragen. De grootste concentratie aan vluchtige nucliden en brandstofpartikels vindt men terug in Wit-Rusland, Rusland en Oekraïne, maar meer dan de helft van de totale hoeveelheid van Tsjernobyls vluchtige inhoud sloeg elders neer. In de jaren 1990 werd onder de auspiciën van de Europese Commissie een uitgebreid onderzoek uitgevoerd van de cesium-137 besmetting van Tsjernobyl. De resultaten tonen aan dat ongeveer 3.900.000 km2 van Europa besmet was met cesium-137 (meer dan 4.000 Bq/m2) dat is 40% van de oppervlakte van het Europese grondgebied . Merkwaardig genoeg schijnt dat cijfer niet te zijn gepubliceerd en het is in elk geval nooit doorgedrongen tot het publieke bewustzijn in Europa. Van het besmette gebied werd 218.000 km2 of ongeveer 2,3% van het Europese grondgebied zwaarder besmet (meer dan 40.000 Bq/m2 cesium-137 ). Dit is het gebied dat geciteerd wordt door IAEA/WHO en UNSCEAR, wat aantoont dat deze organisaties merkwaardig selectief te werk zijn gegaan bij hun rapportage. In oppervlakte uitgedrukt werden Wit-Rusland en Oostenrijk het sterkst getroffen door de hogere besmettingsniveaus. Ook andere landen werden echter ernstig getroffen; bijvoorbeeld: meer dan 5% van Oekraïne , Finland en Zweden werd sterk besmet (> 40,000 Bq/m2 cesium-137). Meer dan 80% van de oppervlakte van Moldavië , het Europese deel van Turkije , Slovenië , Zwitserland , Oostenrijk en de Slovaakse Republiek werden lichter besmet (> 4.000 Bq/m2 cesium-137). 44% van Duitsland en 34% van het Verenigd Koninkrijk waren er gelijkaardig aan toe. In termen van totale neerslag van cesium-137, is het zo dat Rusland , Wit-Rusland en Oekraïne de grootste hoeveelheden fall-out ondergingen, terwijl Ex-Joegoslavië , Finland , Zweden , Bulgarije , Noorwegen , Roemenië , Duitsland , Oostenrijk en Polen ieder meer dan één petabecquerel (1015 Bq of één miljoen miljard becquerels) cesium-137 over zich heen kregen, een zeer grote hoeveelheid radioactiviteit. Nog steeds bestaande beperkingen met betrekking tot voedsel In vele landen blijven beperkingen gelden voor de productie, het vervoer en de consumptie van voedsel dat nog altijd besmet is door de fall-out van Tsjernobyl. • In het Verenigd Koninkrijk blijven beperkende maatregelen gelden voor 374 boerderijen, dat is een gebied van 750 km2 met 200.000 schapen. • In delen van Zweden en Finland , voor vee, daarin begrepen rendieren, in natuurlijke en bijna-natuurlijke omstandigheden. • In bepaalde regio’s in Duitsland , Oostenrijk , Italië , Zweden , Finland , Litouwen en Polen bereiken vrij lopend wild (everzwijnen en herten inbegrepen), wilde paddestoelen, bessen en carnivore vis uit meren niveaus van meerdere duizenden Bq cesium-137 per kg. • In Duitsland bereiken de cesium-137 niveaus in wilde everzwijnen waarden van 40.000 Bq/kg. De gemiddelde waarde bedraagt 6.800 Bq/kg, meer dan tien keer de Europese limiet van 600 Bq/kg. De Europese Commissie verwacht niet dat er snel iets zal veranderen. Ze stelde dat: “ de beperkingen voor bepaalde levensmiddelen uit bepaalde lidstaten daarom nog vele jaren moeten blijven bestaan. ” De IAEA/WHO verslagen maken geen melding van de bestaande uitgebreide gegevensreeksen over Europese besmetting. Er wordt geen uitleg gegeven voor deze weglating. Sterker nog, de IAEA/WHO verslagen bespreken uitsluitend de neerslag en stralingsdoses in Wit-Rusland, Oekraïne en Rusland, maar niet in andere landen. Hoewel in die drie landen zeker zware neerslag plaatsvond, kunnen toch vragen gesteld worden bij het weglaten van enig onderzoek naar de fall-out van Tsjernobyl in de rest van Europa en het Noordelijke halfrond. De gevolgen voor de gezondheid – tot nu toe… Het onmiddellijke gevolg voor de gezondheid van het ongeval in Tsjernobyl was acute stralingsziekte bij 237 hulpverleners, waarvan er 28 stierven in 1986 en nog eens 19 tussen 1987 en 2004. Bij deze groep kan nog meer vroegtijdige dood voorkomen. De effecten op lange termijn blijven onzeker. Blootstelling aan ioniserende straling kan leiden tot kanker in bijna elk orgaan van het lichaam. De tijdspanne tussen de blootstelling aan straling en het verschijnen van kanker kan echter 50 tot 60 jaar bedragen of zelfs meer. Waarschijnlijk zal het totale aantal sterftes aan kanker ten gevolge van Tsjernobyl nooit volledig gekend raken. Het TORCH Rapport doet echter voorspellingen van het extra aantal doden door kanker op basis van gepubliceerde collectieve doses bij de betrokken populatie. Schildklierkanker Tot in 2005 kwamen ongeveer 4.000 gevallen van schildklierkanker voor in Wit-Rusland, Oekraïne en Rusland bij mensen die jonger dan 18 waren ten tijde van het ongeval. Hoe jonger de blootgestelde persoon, hoe groter het daaruit voortvloeiende risico op het ontwikkelen van schildklierkanker. Schildklierkanker wordt uitgelokt door blootstelling aan radioactief jodium. Er wordt geschat dat meer dan de helft van het jodium-131 uit Tsjernobyl neerkwam buiten de vroegere Sovjet-Unie. Een mogelijke stijging van het aantal schildklierkankers werd gerapporteerd in de Tsjechische Republiek en in het VK, maar er is meer onderzoek nodig om het voorkomen van schildklierkanker in West-Europa te evalueren. Afhankelijk van het gehanteerde risicomodel, gaan de ramingen van 18.000 tot 66.000 toekomstige bijkomende gevallen van schildklierkanker, uitsluitend in Wit-Rusland. Er wordt natuurlijk ook verwacht dat schildklierkanker zich zal voordoen in Oekraïne en Rusland. De laagste inschatting houdt rekening met een constant relatief risico gedurende 40 jaar na blootstelling, bij de hogere wordt rekening gehouden met een constant relatief risico gedurende het hele leven. Recent bewijsmateriaal van de Japanse overlevenden van de atoombom suggereert dat de laatste risico-inschatting wellicht meer realistisch is. Leukemie Het bewijsmateriaal voor verhoogde leukemiecijfers is minder duidelijk. Er zijn enige bewijzen die aantonen dat er meer leukemie voorkomt bij Russische opruimers en bij bewoners van sterk besmette gebieden in Oekraïne. Sommige studies lijken een verhoogd cijfer aan te tonen voor leukemie bij kinderen tengevolge van de fall-out van Tsjernobyl in West-Duitsland, Griekenland en Wit-Rusland. Andere kankers Bij de meeste kankers verstrijkt er een lange periode tussen de blootstelling en het verschijnen van de ziekte, zo een 20 tot 60 jaar. Nu, 20 jaar na het ongeval, wordt in Wit-Rusland al een gemiddelde stijging met 40% vastgesteld van het voorkomen van kanker met de meest uitgesproken stijging in de sterkst besmette streken. De verslagen van de IAEA/WHO uit 2005 erkennen preliminaire bewijzen van een toename van het aantal gevallen van pre-menopauzale borstkanker bij vrouwen die jonger waren dan 45 tijdens de blootstelling. Andere ziekte-effecten Twee andere ziektes dan kanker, cataract en cardiovasculaire ziektes , zijn goed gedocumenteerd en houden duidelijk verband met Tsjernobyl. Aan straling verbonden veranderingen in de ooglens werden vastgesteld bij kinderen en jongeren tussen 5 en 17 die in het gebied rond Tsjernobyl wonen. Een grote studie van de reddingswerkers van Tsjernobyl toonde aan dat er een significante stijging bestaat van het risico op cardiovasculaire ziektes. Erfelijke gevolgen Het is welbekend dat straling genen en chromosomen kan beschadigen. Het verband tussen genetische wijzigingen en de latere ontwikkeling van een ziekte is echter complex en de relevantie van een dergelijke beschadiging voor een later risico is vaak niet duidelijk. Er bestaat wel een groot aantal recente studies waarin genetische schade werd onderzocht bij mensen die blootgesteld werden aan de straling van het ongeval in Tsjernobyl. Studies in Wit-Rusland suggereren een toename met een factor twee van de mutatie ratio in de germinale lijn . De analyse van een cohort bestraalde families uit Oekraïne bevestigt deze vaststellingen. Het blijft echter onduidelijk welke klinische symptomen veroorzaakt worden door deze schade. Geestelijke gezondheid en psychosociale effecten Terwijl de recente IAEA/WHO verslagen andere effecten lijken af te zwakken, erkennen ze wel duidelijk de enorme mentale, psychologische effecten en de effecten op het centraal zenuwstelsel van de ramp van Tsjernobyl: “De impact van Tsjernobyl op de geestelijke gezondheid is het grootste volksgezondheidsprobleem totnogtoe veroorzaakt door het ongeval. De omvang en het bereik van de catastrofe, de grootte van de getroffen populatie en de gevolgen op lange termijn zorgen ervoor dat het veruit de ergste industriële ramp ooit is.” De oorzaken van die psychosociale effecten zijn complex, en ze hangen samen met verschillende factoren, waaronder angst voor de mogelijke effecten van straling, veranderingen in levensstijl – in het bijzonder voedingsgewoonten, alcohol en tabak - victimisatie, die leiden tot een gevoel van sociale uitsluiting, en stress die gepaard gaat met evacuatie en hervestiging. Het is daarom moeilijk exact vast te stellen hoe veel van die symptomen direct veroorzaakt worden door blootstelling aan straling van Tsjernobyl. Collectieve Doses Blootstelling aan straling wordt voornamelijk op twee manieren gemeten: individuele doses en collectieve doses. Individuele doses worden gemeten of berekend per persoon en collectieve doses zijn de som van de individuele doses van alle blootgestelde personen in een bepaald gebied, bijvoorbeeld een groep arbeiders, een land, een streek, of zelfs de wereld. Het gebruik van collectieve doses is bijzonder relevant in gevallen waarbij grote bevolkingsgroepen blootgesteld worden aan relatief lage doses gedurende een lange periode. De raming van collectieve doses is een onontbeerlijk instrument om de potentiële toekomstige gezondheidseffecten van straling te evalueren. De termijn waarover een collectieve dosis wordt geschat, moet duidelijk vastgelegd worden. Een voorbeeld, de blootgestelde populatie in Wit-Rusland, Oekraïne en Rusland kreeg ongeveer één derde van de collectieve dosis voor 70 jaar in het eerste jaar na Tsjernobyl. In de volgende negen jaar (1987 tot1996) kregen ze nog een derde , en het laatste derde krijgen ze wellicht tussen 1997 en 2056 te verduren. Het IAEA/WHO rapport raamt de collectieve dosis voor Wit-Rusland , Oekraïne en Rusland op 55.000 persoon sievert, dat is de laagste tak van een ramingsvork die gaat tot meer dan 300.000 persoon sievert. De IAEA/WHO beperkt haar raming in de tijd tot 2006, en verstrekt geen ramingen voor Europese nog voor wereldwijde collectieve doses: dat zijn significante beperkingen. De geloofwaardigste gepubliceerde raming van de totale wereldwijde collectieve dosis van de radioactieve neerslag van Tsjernobyl is 600.000 persoon sievert , wat van Tsjernobyl het veruit ergste nucleaire ongeval ooit maakt. Die totale collectieve dosis werd ongeveer als volgt verspreid: - 36% over de bevolking van Wit-Rusland, Oekraïne en Rusland; - 53% over de bevolking van de rest van Europa; - 11% over de bevolking van de rest van de wereld. Geraamde toekomstige “boventallige” doden door kanker Het extra aantal sterftes door kanker kan geraamd worden uit de gepubliceerde collectieve doses. Voor Wit-Rusland, Oekraïne and Rusland, gaan de ramingen van 4.000 tot 22.000 bijkomende doden door kanker. Voor de hele wereld gaan de gepubliceerde cijfers van 14.000 tot 30.000. Deze ramingen hangen sterk af van de gehanteerde risicofactor: verschillende wetenschappers gebruiken verschillende factoren. Recente studies tonen aan dat de huidige risico’s van lage doses bij lage dosisdebieten misschien moeten worden verhoogd. In zijn perscommuniqué van 5 September 2005, “Chernobyl, The True Scale of the Accident” (“Tsjernobyl, de ware omvang van het ongeval”) zegt het IAEA: “In het totaal kunnen tot vierduizend mensen uiteindelijk sterven door blootstelling aan de radioactieve straling van het ongeval in de kerncentrale van Tsjernobyl bijna 20 jaar terug, dat is de conclusie van een internationaal team van meer dan 100 wetenschappers.” Dat cijfer van 4.000 sterfgevallen werd uitgebreid geciteerd door de media over de hele wereld. Die stelling is echter misleidend, want het cijfer dat berekend werd in het IAEA/WHO rapport bedraagt bijna 9.000 extra kankerdoden . Afhankelijk van de gehanteerde risicofactor (d.i. het risico van dodelijke kanker per persoon sievert), raamt het TORCH Rapport dat de wereldwijde collectieve dosis van 600.000 persoon sievert zal leiden tot 30.000 tot 60.000 bijkomende doden door kanker . Dat is 7,5 tot 15 keer het cijfer uit het persbericht van het IAEA. Conclusies De volledige gevolgen van het ongeval in Tsjernobyl zullen zo goed als zeker nooit gekend raken. Twintig jaar na de ramp is het echter duidelijk dat de gevolgen veel groter zijn dan wat de officiële ramingen impliceren. Onze algemene conclusie is dat de ongeziene omvang van de ramp en haar gevolgen op lange termijn voor het milieu, de gezondheid en de socio-economische aspecten volledig moeten erkend worden en regeringen moeten er rekening mee houden bij het bepalen van hun energiebeleid. Samenvattend zijn de belangrijkste conclusies van het rapport de volgende: ? ongeveer 30.000 tot 60.000 bijkomende doden door kanker worden voorspeld, 7 tot 15 keer meer dan de door IAEA/WHO gepubliceerde raming van 4.000 ? de voorspelling van het aantal boventallige doden door kanker hangt nauw samen met de gehanteerde risicofactor ? de voorspellingen voor bijkomende gevallen van schildklierkanker liggen tussen de 18.000 en 66.000, afhankelijk van het gebruikte risicoprojectiemodel ? andere kankers met een lange latentieperiode beginnen te verschijnen 20 jaar na het ongeval ? Wit-Rusland, Oekraïne en Rusland werden zwaar besmet, maar meer dan de helft van de radioactieve neerslag van Tsjernobyl kwam buiten die landen terecht ? de fall-out van Tsjernobyl besmette ongeveer 40% van de oppervlakte van Europa de collectieve dosis wordt geschat op ongeveer 600.000 persoon Sv, meer dan 10 keer hoger dan de officiële ramingen ? ongeveer 2/3 van Tsjernobyls collectieve dosis werd verspreid over de bevolking buiten Wit-Rusland, Oekraïne en Rusland, in het bijzonder over West-Europa ? de hoeveelheid Cesium-137 die vrijkwam uit Tsjernobyl wordt geraamd een derde hoger te liggen dan de officiële cijfers Recente IAEA/WHO studies Onze beoordeling van de twee recente IAEA/WHO studies over de gevolgen van Tsjernobyl voor respectievelijk gezondheid en milieu, is gemengd. Enerzijds erkennen we dat de rapporten uitgebreide onderzoeken omvatten van de effecten van Tsjernobyl in Wit-Rusland, Oekraïne en Rusland. Anderzijds zwijgen de rapporten over de effecten van Tsjernobyl elders. Alhoewel gebieden in Wit-Rusland, Oekraïne en Rusland zwaar besmet werden, kwam de meeste fall-out van Tsjernobyl elders terecht. De collectieve doses van de radioactieve neerslag van Tsjernobyl voor de bevolking van de rest van de wereld, in het bijzonder West-Europa, is het dubbel van die voor de bevolking van Wit-Rusland, Oekraïne en Rusland. Dit betekent dat deze bevolkingsgroepen dubbel zo veel bijkomende kankerdoden zullen tellen, als de bevolking van Wit-Rusland, Oekraïne en Rusland. Het niet onderzoeken van de effecten van Tsjernobyl in andere landen is geen tekortkoming van de wetenschappelijke teams, maar wel van de beleidsmakers van het IAEA en de WHO. Om deze vergetelheid recht te zetten, doen wij de aanbeveling dat de WHO, onafhankelijk van het IAEA, een rapport zou bestellen om de radioactieve neerslag, de collectieve doses en de gevolgen van Tsjernobyl te onderzoeken in de rest van de wereld, in het bijzonder in West-Europa. Bart Staes -------------------- Kinderen die eruitzien als vissen Tsjernobyl lijkt slechts tussenstation in nucleair drama voormalige Sovjet-Unie Over de slachtoffers van de ramp met de kerncentrale Tsjernobyl heeft dezer dagen de nodige discussie plaats. Sommige deskundigen menen dat hun problemen vooral van sociale en psychische aard zijn. Anderen wijzen op een stijging van het aantal lichamelijke aandoeningen. Het laatste woord in deze kwestie is nog lang niet gesproken. Maar dat niet alle problemen tussen de oren zitten, blijkt wel uit de verslagen en foto’s van de ramp die de afgelopen tijd in boekvorm zijn verschenen. In de nacht van 25 op 26 april 1986 zijn om 01.24 uur rond de kerncentrale van Tsjernobyl twee explosies te horen. Het dak boven reactor vier -een plaat gewapend beton van 3000 ton- wordt door de ontploffing weggeblazen en als een pannenkoek omgedraaid. Boven de centrale is volgens een ooggetuige „een schitterend licht, een prachtig blauw vuur” zichtbaar. „De temperatuur is heel hoog, en toch zien we geen vlammen”, schrijft tweevoudig World Press Photowinnaar Igor Kostin, die over twintig jaar Tsjernobyl een fotoverslag publiceerde. Een paar uur na de explosie stapt hij in een helikopter om vanuit de lucht de centrale te fotograferen. „Ik maak mijn eerste foto’s, een stuk of twintig. Plotseling blokkeert mijn camera. Ik druk hard op de ontspanner, maar hij doet niets. Het mechanisme zit vast. (…) Ik probeer het nog enkele seconden, maar vergeefs.” Terug in Kiev krijgt Kostin een nieuwe teleurstelling te verwerken. „Bijna alle opnamen zijn helemaal zwart. Net of het filmpje aan het licht is blootgesteld. Op dat moment snap ik het niet, maar het komt door de radioactiviteit.” Alleen de eerste opname blijkt minder beschadigd. Daarvan weet Kostin een afdruk te maken, die hij naar Moskou stuurt. De foto wordt echter niet gepubliceerd. Met zijn politiek van glasnost (openheid) moet Sovjetleider Michail Gorbatsjov dan nog een begin maken. Heldendaden Dat je met elektronica rond de kerncentrale weinig kunt beginnen, weten ook de ”ooievaars” of ”dakhazen”, die na de brand het dak van de reactor op moeten om het radioactieve afval te verwijderen. In eerste instantie wordt geprobeerd met robots de daken schoon te maken, maar de apparatuur raakt al snel ontregeld door het hoge stralingsniveau. Vandaar dat er niets anders overblijft dan ”levende robots” of ”groene robots” (vanwege de kleur van het uniform) in te zetten. Slechts veertig seconden achter elkaar werken ze. „Net genoeg tijd om één of twee scheppen radioactief afval in het gapende gat van blok 4 te gooien.” Eén minuut op het dak is voldoende voor een dosis straling die even groot, of groter, is dan het toegestane maximum voor een heel leven. Dat niemand onder de limiet blijft, hoeft geen betoog. De dakhazen maken deel uit van een leger van naar schatting 600.000 mannen en vrouwen die na de ramp worden ingeschakeld voor de bergingswerkzaamheden. Deze ”liquidators” vliegen met helikopters de radioactieve wolken in, blussen de brand, evacueren de bevolking, breken radioactieve dorpen af, om die vervolgens letterlijk te begraven, verwijderen vervuilde grond en doden tienduizenden honden en katten. Veel liquidators betalen hun heldendaden („zonder hun offer had de helft van Europa geëvacueerd moeten worden en had de helft van Europa niet langer voor landbouw gebruikt kunnen worden”) met de hoogste prijs. Zoals brandweerman Vasili Ignatenko in ”Wij houden van Tsjernobyl”. Met zijn ploeg is hij als een van de eersten ter plaatse. Een paar uur lager ligt hij in het ziekenhuis met acute stralingsziekte. Van zijn sterfbed doet zijn vrouw verslag: „Hij begon te veranderen… elke dag trof ik een andere man aan… De brandwonden verschenen aan de oppervlakte… In zijn mond, op zijn tong, zijn wangen… eerst waren het kleine zweren, maar daarna breidden ze zich uit… Het slijmvlies kwam in laagjes naar buiten… Op de witte lakens. De kleur van zijn gezicht… De kleur van zijn lichaam. Blauw. Rood. Grijsbruin.” Veertien dagen later leeft Vasili Ignatenko niet meer. Op een speciale begraafplaats in Moskou wordt zijn radioactieve lichaam begraven in een verzegelde zinken kist, die samen met die van lotgenoten wordt overdekt met betonnen platen. Een paar maanden later schenkt zijn vrouw Ljoedmila het leven aan een meisje, dat vier uur later overlijdt. De artsen hadden haar nog gewaarschuwd: „Omhelzen en kussen mag niet. Je mag niet te dicht bij hem komen.” Afwijkingen Niet alleen de liquidators, ook de bevolking in de wijde omgeving van Tsjernobyl wordt het slachtoffer van de kernramp. In Oekraïne raken 18.000 vierkante kilometer landbouwgrond (ongeveer half Nederland) en 35.000 vierkante kilometer bos besmet. In Wit-Rusland, dat het zwaarst wordt getroffen, is bijna een kwart van het grondgebied radioactief vervuild. Onder meer doordat mensen bessen, paddenstoelen maar ook vis uit deze gebieden blijven eten, worden ze ziek. In het kinderziekenhuis van Gomel, de tweede grote stad van Wit-Rusland, wordt nog maar een op de vier kinderen gezond geboren, beweert directeur Vjatsjeslav Izjakovski in ”Certificaat nr. 000358”. Aangeboren afwijkingen van kinderen in het hospitaal zijn een gespleten gehemelte, geen oren, geen neus. Een paar kinderen werden geboren met een ernstige vorm van een waterhoofd. „In 1985 hadden we tweehonderd kinderen met aangeboren afwijkingen en nu zijn dat er achthonderd”, aldus Izjakovski. En dat terwijl het aantal geboorten daalde van 30.000 naar 15.000, mede als gevolg van een golf aan abortussen. Ook kinderarts Valentina Smolnikova in het zuiden van Wit-Rusland ziet de gevolgen. „Voor die tijd hadden we eigenlijk geen oncologische problemen. Nu zijn er veel gevallen van hersentumoren, kanker aan ogen, nieren en andere organen.” Andere aandoeningen zijn bot-, huid- en schildklierkanker, leukemie, aangeboren afwijkingen aan hart en nieren, storingen van het zenuwstelsel, stress, depressies en abnormaal gedrag. Volgens Smolnikova wordt maar 10 procent van de kinderen echt gezond geboren. Ogen Wie mocht denken dat Tsjernobyl uniek is, vergist zich. De zuidelijke Oeral geldt bijvoorbeeld eveneens als ecologisch rampgebied, zoals blijkt uit de impressies van fotograaf Robert Knoth en journaliste Antoinette de Jong, en het boek ”Katastrofa” van Bas van der Plas. In dit gebied voltrokken zich in de jaren ’50 en ’60 verschillende nucleaire rampen. Zo werd bij Majak in de rivier de Tetsja -de enige waterbron voor de ruim twintig dorpen aan haar oevers- ruim zes jaar lang vloeibaar radioactief afval geloosd. In 1957 vond een ontploffing plaats in een opslagplaats voor radioactief afval, waardoor meer dan 200 steden en dorpen werden getroffen. En nadat in 1967 het waterpeil van het Karatsjaimeer flink was gedaald, waaide het radioactieve materiaal dat hier sinds 1951 was gedumpt, uit over een gebied van 25.000 vierkante kilometer met 500.000 inwoners. De Jong: „De bewoners van de dorpen rond Majak zijn nooit geïnformeerd over de gevaren van de omgeving waarin zij zich bevinden.” (…) „We wisten niet wat er gebeurd was, totdat er kalveren met twee koppen werden geboren.” Een vrouw uit Moesljoemovo noemt een hond: „Die beviel van een puppy met oren zo groot als van een ezel en ogen aan de achterkant van de kop.” Verschillende mensen hebben het over kinderen „die eruitzagen als vissen.” Catastrofaal is verder de situatie rond het Siberische Seversk. In deze nog altijd gesloten stad met 110.000 inwoners wordt gebruikte reactorbrandstof verwerkt, om uranium en plutonium terug te winnen. In 1993 ontplofte een opslagtank met radioactief materiaal, waardoor 200 vierkante kilometer grond besmet raakte. Afval Bijna apocalyptisch zijn de verslagen uit Semipalatinsk, in het noorden van Kazachstan. Hier werden tussen 1949 en 1989 ruim 600 onder- en bovengrondse kernproeven uitgevoerd. In „een straal van 150 kilometer rond het proefterrein” werden volgens Van der Plas 200.000 mensen aan straling blootgesteld. De Jong spreekt van „zeker 1,7 miljoen bewoners in de directe omgeving van de testgebieden.” „In ieder gezin in Semipalatinsk zijn er gevallen van kanker”, citeert Van der Plas een kinderarts, „en soms sterven er hele gezinnen aan.” Te vrezen valt dat aan deze ellende nog geen einde komt. Om extra inkomsten te verwerven, heeft Rusland met toestemming van het Internationaal Atoomenergie Agentschap (IAEA) in 2001 de weg vrijgemaakt voor de import van nucleair afval. Tegen een bedrag van ruim 20 miljard dollar wil Moskou in de toekomst 20.000 ton radioactief afval invoeren. Dat moet worden opgeslagen bij de al bestaande 15.000 ton. Een griezelige wetenschap. „Papa, ik wil leven, ik ben nog klein” „Tegen lunchtijd was er geen visser meer bij de rivier, ze kwamen zwart terug… zo donker werd je zelfs op het strand aan de Zwarte Zee niet in een maand tijd! Een nucleaire hoogtezon!” „De kippen hadden zwarte kammetjes in plaats van rode… Dat kwam door de straling. En het lukte niet om kaas te maken. Melk werd niet zuur, maar veranderde in poeder, witte poeder. Door de straling…” „We kwamen thuis. Ik deed alles uit, al mijn kleren die ik daar gedragen had, gooide ik in de vuilstortkoker. Maar ik gaf mijn pet aan mijn kleine jongen. Hij smeekte me erom. Hij droeg hem de hele tijd. Twee jaar later stelden ze een hersentumor bij hem vast… De rest kunt u zelf wel invullen… Ik wil er niet meer over praten…” „Gortsjakova ziet juist in de gebieden die aan lagere doses straling werden blootgesteld, een toename van het aantal kinderen met aangeboren afwijkingen. „Ik vind het heel zorgwekkend. Sommigen zijn echt monsters. Sorry, ik wil niemand kwetsen, maar ik weet niet hoe ik het anders zou kunnen omschrijven.”” „De geneticus (Nikolaj Iljinskich, hoogleraar aan de Medische Universiteit van Tomsk) voorspelt dat de effecten van radioactieve straling vele generaties doorwerken. „De Amerikanen testten een thermonucleaire bom bij het eiland Bikini. Onderzoek op fruitvliegjes liet zien dat na tweehonderd generaties het genetisch materiaal hersteld was. De piek in afwijkingen was te zien tussen de tiende en twaalfde generatie.”” „Ardak is 33 jaar en ligt in bed sinds zijn ruggengraat te zwak werd om zijn lichaam te dragen. In een paar jaar tijd is de man van 1,74 meter bijna veertig kilo kwijtgeraakt en meer dan dertig centimeter gekrompen. Hij is nu kleiner dan zijn jonge kinderen. De artsen staan voor een raadsel.” „Iedereen om ons heen zei destijds: we gaan dood, we gaan dood… Tegen het jaar 2000 zijn de Wit Russen uitgestorven. Mijn dochtertje was zes jaar geworden. Op de dag van het ongeluk. Ik deed haar in bed en ze fluisterde in mijn oor: „Papa, ik wil leven. Ik ben nog klein.” En ik dacht dat ze het allemaal niet begreep…” „Soms bekruipt me een lasterlijke gedachte: plotseling is onze cultuur niet meer dan een koffer met oude handschriften. Alles waar ik zo op gesteld ben…” „Toen we naar Mogiljov verhuisd waren en onze zoon naar school ging, kwam hij de eerste dag huilend thuis. Ze hadden hem naast een meisje gezet dat niet naast hem wilde zitten, omdat hij radioactief was en dat ze dood kon gaan als ze naast hem zat. (…) Ze waren allemaal bang voor hem en noemden hem ‘gloeiworm’… Ik was geschokt dat zijn kinderjaren zo snel afgelopen waren.” „Ik ben twaalf jaar… Ik ben de hele tijd thuis. Ik ben invalide. Bij ons thuis brengt de postbode het pensioen voor mij en mijn grootvader. Toen de meisjes in mijn klas hoorden dat ik leukemie had, waren ze bang om naast me te zitten. Om me aan te raken. (…) De dokters zeiden dat ik ziek was omdat mijn vader in Tsjernobyl had gewerkt. Maar ik ben pas later geboren. Ik hou van papa…” „Vanuit het mortuarium stuurden ze twee verpleeghulpen die om wodka vroegen. „We hebben van alles gezien”, vertelden ze, „auto ongelukken, gevechten met messen, kinderlijkjes na een brand, maar dit maken we voor het eerst mee…”” Citaten uit: ”Wij houden van Tsjernobyl” en ”Certificaat nr. 000358”. N.a.v. ”Tsjernobyl. Verslag van een ooggetuige 1986-2006”, door Igor Kostin, vert. Peter van Huizen; uitg. Ten Have Davidsfonds, Leuven, 2006; ISBN 90 77942 157; 240 blz.; € 29,90; ”Wij houden van Tsjernobyl. Een kroniek van de toekomst”, door Svetlana Aleksijevitsj, vert. Arjen Uijterlinde en Jos Vonhoff; uitg. Mets en Schilt, Amsterdam, 2006; ISBN 90 5330 4711; 348 blz.; € 25,00; ”Certificaat nr. 000358 / Nucleaire verwoesting in Kazachstan, Oekraïne, Wit-Rusland, de Oeral en Siberië”, door Robert Knoth en Antoinette de Jong; uitg. Mets en Schilt, Amsterdam, 2006; ISBN 90 5330 506 8; 192 blz.; € 45,00; ”Katastrofa. Milieu in Rusland 20 jaar na Tsjernobyl”, door Bas van der Plas; uitg. Papieren Tijger, Breda, 2006; ISBN 90 6728 192 1; 140 blz.; € 18,00. Over de slachtoffers van de ramp met de kerncentrale Tsjernobyl heeft dezer dagen de nodige discussie plaats. Sommige deskundigen menen dat hun problemen vooral van sociale en psychische aard zijn. Anderen wijzen op een stijging van het aantal lichamelijke aandoeningen. Het laatste woord in deze kwestie is nog lang niet gesproken. Maar dat niet alle problemen tussen de oren zitten, blijkt wel uit de verslagen en foto’s van de ramp die de afgelopen tijd in boekvorm zijn verschenen. In de nacht van 25 op 26 april 1986 zijn om 01.24 uur rond de kerncentrale van Tsjernobyl twee explosies te horen. Het dak boven reactor vier -een plaat gewapend beton van 3000 ton- wordt door de ontploffing weggeblazen en als een pannenkoek omgedraaid. Boven de centrale is volgens een ooggetuige „een schitterend licht, een prachtig blauw vuur” zichtbaar. „De temperatuur is heel hoog, en toch zien we geen vlammen”, schrijft tweevoudig World Press Photowinnaar Igor Kostin, die over twintig jaar Tsjernobyl een fotoverslag publiceerde. Een paar uur na de explosie stapt hij in een helikopter om vanuit de lucht de centrale te fotograferen. „Ik maak mijn eerste foto’s, een stuk of twintig. Plotseling blokkeert mijn camera. Ik druk hard op de ontspanner, maar hij doet niets. Het mechanisme zit vast. (…) Ik probeer het nog enkele seconden, maar vergeefs.” Terug in Kiev krijgt Kostin een nieuwe teleurstelling te verwerken. „Bijna alle opnamen zijn helemaal zwart. Net of het filmpje aan het licht is blootgesteld. Op dat moment snap ik het niet, maar het komt door de radioactiviteit.” Alleen de eerste opname blijkt minder beschadigd. Daarvan weet Kostin een afdruk te maken, die hij naar Moskou stuurt. De foto wordt echter niet gepubliceerd. Met zijn politiek van glasnost (openheid) moet Sovjetleider Michail Gorbatsjov dan nog een begin maken. Heldendaden Dat je met elektronica rond de kerncentrale weinig kunt beginnen, weten ook de ”ooievaars” of ”dakhazen”, die na de brand het dak van de reactor op moeten om het radioactieve afval te verwijderen. In eerste instantie wordt geprobeerd met robots de daken schoon te maken, maar de apparatuur raakt al snel ontregeld door het hoge stralingsniveau. Vandaar dat er niets anders overblijft dan ”levende robots” of ”groene robots” (vanwege de kleur van het uniform) in te zetten. Slechts veertig seconden achter elkaar werken ze. „Net genoeg tijd om één of twee scheppen radioactief afval in het gapende gat van blok 4 te gooien.” Eén minuut op het dak is voldoende voor een dosis straling die even groot, of groter, is dan het toegestane maximum voor een heel leven. Dat niemand onder de limiet blijft, hoeft geen betoog. De dakhazen maken deel uit van een leger van naar schatting 600.000 mannen en vrouwen die na de ramp worden ingeschakeld voor de bergingswerkzaamheden. Deze ”liquidators” vliegen met helikopters de radioactieve wolken in, blussen de brand, evacueren de bevolking, breken radioactieve dorpen af, om die vervolgens letterlijk te begraven, verwijderen vervuilde grond en doden tienduizenden honden en katten. Veel liquidators betalen hun heldendaden („zonder hun offer had de helft van Europa geëvacueerd moeten worden en had de helft van Europa niet langer voor landbouw gebruikt kunnen worden”) met de hoogste prijs. Zoals brandweerman Vasili Ignatenko in ”Wij houden van Tsjernobyl”. Met zijn ploeg is hij als een van de eersten ter plaatse. Een paar uur lager ligt hij in het ziekenhuis met acute stralingsziekte. Van zijn sterfbed doet zijn vrouw verslag: „Hij begon te veranderen… elke dag trof ik een andere man aan… De brandwonden verschenen aan de oppervlakte… In zijn mond, op zijn tong, zijn wangen… eerst waren het kleine zweren, maar daarna breidden ze zich uit… Het slijmvlies kwam in laagjes naar buiten… Op de witte lakens. De kleur van zijn gezicht… De kleur van zijn lichaam. Blauw. Rood. Grijsbruin.” Veertien dagen later leeft Vasili Ignatenko niet meer. Op een speciale begraafplaats in Moskou wordt zijn radioactieve lichaam begraven in een verzegelde zinken kist, die samen met die van lotgenoten wordt overdekt met betonnen platen. Een paar maanden later schenkt zijn vrouw Ljoedmila het leven aan een meisje, dat vier uur later overlijdt. De artsen hadden haar nog gewaarschuwd: „Omhelzen en kussen mag niet. Je mag niet te dicht bij hem komen.” Afwijkingen Niet alleen de liquidators, ook de bevolking in de wijde omgeving van Tsjernobyl wordt het slachtoffer van de kernramp. In Oekraïne raken 18.000 vierkante kilometer landbouwgrond (ongeveer half Nederland) en 35.000 vierkante kilometer bos besmet. In Wit-Rusland, dat het zwaarst wordt getroffen, is bijna een kwart van het grondgebied radioactief vervuild. Onder meer doordat mensen bessen, paddenstoelen maar ook vis uit deze gebieden blijven eten, worden ze ziek. In het kinderziekenhuis van Gomel, de tweede grote stad van Wit-Rusland, wordt nog maar een op de vier kinderen gezond geboren, beweert directeur Vjatsjeslav Izjakovski in ”Certificaat nr. 000358”. Aangeboren afwijkingen van kinderen in het hospitaal zijn een gespleten gehemelte, geen oren, geen neus. Een paar kinderen werden geboren met een ernstige vorm van een waterhoofd. „In 1985 hadden we tweehonderd kinderen met aangeboren afwijkingen en nu zijn dat er achthonderd”, aldus Izjakovski. En dat terwijl het aantal geboorten daalde van 30.000 naar 15.000, mede als gevolg van een golf aan abortussen. Ook kinderarts Valentina Smolnikova in het zuiden van Wit-Rusland ziet de gevolgen. „Voor die tijd hadden we eigenlijk geen oncologische problemen. Nu zijn er veel gevallen van hersentumoren, kanker aan ogen, nieren en andere organen.” Andere aandoeningen zijn bot-, huid- en schildklierkanker, leukemie, aangeboren afwijkingen aan hart en nieren, storingen van het zenuwstelsel, stress, depressies en abnormaal gedrag. Volgens Smolnikova wordt maar 10 procent van de kinderen echt gezond geboren. Ogen Wie mocht denken dat Tsjernobyl uniek is, vergist zich. De zuidelijke Oeral geldt bijvoorbeeld eveneens als ecologisch rampgebied, zoals blijkt uit de impressies van fotograaf Robert Knoth en journaliste Antoinette de Jong, en het boek ”Katastrofa” van Bas van der Plas. In dit gebied voltrokken zich in de jaren ’50 en ’60 verschillende nucleaire rampen. Zo werd bij Majak in de rivier de Tetsja -de enige waterbron voor de ruim twintig dorpen aan haar oevers- ruim zes jaar lang vloeibaar radioactief afval geloosd. In 1957 vond een ontploffing plaats in een opslagplaats voor radioactief afval, waardoor meer dan 200 steden en dorpen werden getroffen. En nadat in 1967 het waterpeil van het Karatsjaimeer flink was gedaald, waaide het radioactieve materiaal dat hier sinds 1951 was gedumpt, uit over een gebied van 25.000 vierkante kilometer met 500.000 inwoners. De Jong: „De bewoners van de dorpen rond Majak zijn nooit geïnformeerd over de gevaren van de omgeving waarin zij zich bevinden.” (…) „We wisten niet wat er gebeurd was, totdat er kalveren met twee koppen werden geboren.” Een vrouw uit Moesljoemovo noemt een hond: „Die beviel van een puppy met oren zo groot als van een ezel en ogen aan de achterkant van de kop.” Verschillende mensen hebben het over kinderen „die eruitzagen als vissen.” Catastrofaal is verder de situatie rond het Siberische Seversk. In deze nog altijd gesloten stad met 110.000 inwoners wordt gebruikte reactorbrandstof verwerkt, om uranium en plutonium terug te winnen. In 1993 ontplofte een opslagtank met radioactief materiaal, waardoor 200 vierkante kilometer grond besmet raakte. Afval Bijna apocalyptisch zijn de verslagen uit Semipalatinsk, in het noorden van Kazachstan. Hier werden tussen 1949 en 1989 ruim 600 onder- en bovengrondse kernproeven uitgevoerd. In „een straal van 150 kilometer rond het proefterrein” werden volgens Van der Plas 200.000 mensen aan straling blootgesteld. De Jong spreekt van „zeker 1,7 miljoen bewoners in de directe omgeving van de testgebieden.” „In ieder gezin in Semipalatinsk zijn er gevallen van kanker”, citeert Van der Plas een kinderarts, „en soms sterven er hele gezinnen aan.” Te vrezen valt dat aan deze ellende nog geen einde komt. Om extra inkomsten te verwerven, heeft Rusland met toestemming van het Internationaal Atoomenergie Agentschap (IAEA) in 2001 de weg vrijgemaakt voor de import van nucleair afval. Tegen een bedrag van ruim 20 miljard dollar wil Moskou in de toekomst 20.000 ton radioactief afval invoeren. Dat moet worden opgeslagen bij de al bestaande 15.000 ton. Een griezelige wetenschap. „Papa, ik wil leven, ik ben nog klein” „Tegen lunchtijd was er geen visser meer bij de rivier, ze kwamen zwart terug… zo donker werd je zelfs op het strand aan de Zwarte Zee niet in een maand tijd! Een nucleaire hoogtezon!” „De kippen hadden zwarte kammetjes in plaats van rode… Dat kwam door de straling. En het lukte niet om kaas te maken. Melk werd niet zuur, maar veranderde in poeder, witte poeder. Door de straling…” „We kwamen thuis. Ik deed alles uit, al mijn kleren die ik daar gedragen had, gooide ik in de vuilstortkoker. Maar ik gaf mijn pet aan mijn kleine jongen. Hij smeekte me erom. Hij droeg hem de hele tijd. Twee jaar later stelden ze een hersentumor bij hem vast… De rest kunt u zelf wel invullen… Ik wil er niet meer over praten…” „Gortsjakova ziet juist in de gebieden die aan lagere doses straling werden blootgesteld, een toename van het aantal kinderen met aangeboren afwijkingen. „Ik vind het heel zorgwekkend. Sommigen zijn echt monsters. Sorry, ik wil niemand kwetsen, maar ik weet niet hoe ik het anders zou kunnen omschrijven.”” „De geneticus (Nikolaj Iljinskich, hoogleraar aan de Medische Universiteit van Tomsk) voorspelt dat de effecten van radioactieve straling vele generaties doorwerken. „De Amerikanen testten een thermonucleaire bom bij het eiland Bikini. Onderzoek op fruitvliegjes liet zien dat na tweehonderd generaties het genetisch materiaal hersteld was. De piek in afwijkingen was te zien tussen de tiende en twaalfde generatie.”” „Ardak is 33 jaar en ligt in bed sinds zijn ruggengraat te zwak werd om zijn lichaam te dragen. In een paar jaar tijd is de man van 1,74 meter bijna veertig kilo kwijtgeraakt en meer dan dertig centimeter gekrompen. Hij is nu kleiner dan zijn jonge kinderen. De artsen staan voor een raadsel.” „Iedereen om ons heen zei destijds: we gaan dood, we gaan dood… Tegen het jaar 2000 zijn de Wit Russen uitgestorven. Mijn dochtertje was zes jaar geworden. Op de dag van het ongeluk. Ik deed haar in bed en ze fluisterde in mijn oor: „Papa, ik wil leven. Ik ben nog klein.” En ik dacht dat ze het allemaal niet begreep…” „Soms bekruipt me een lasterlijke gedachte: plotseling is onze cultuur niet meer dan een koffer met oude handschriften. Alles waar ik zo op gesteld ben…” „Toen we naar Mogiljov verhuisd waren en onze zoon naar school ging, kwam hij de eerste dag huilend thuis. Ze hadden hem naast een meisje gezet dat niet naast hem wilde zitten, omdat hij radioactief was en dat ze dood kon gaan als ze naast hem zat. (…) Ze waren allemaal bang voor hem en noemden hem ‘gloeiworm’… Ik was geschokt dat zijn kinderjaren zo snel afgelopen waren.” „Ik ben twaalf jaar… Ik ben de hele tijd thuis. Ik ben invalide. Bij ons thuis brengt de postbode het pensioen voor mij en mijn grootvader. Toen de meisjes in mijn klas hoorden dat ik leukemie had, waren ze bang om naast me te zitten. Om me aan te raken. (…) De dokters zeiden dat ik ziek was omdat mijn vader in Tsjernobyl had gewerkt. Maar ik ben pas later geboren. Ik hou van papa…” „Vanuit het mortuarium stuurden ze twee verpleeghulpen die om wodka vroegen. „We hebben van alles gezien”, vertelden ze, „auto ongelukken, gevechten met messen, kinderlijkjes na een brand, maar dit maken we voor het eerst mee…”” Citaten uit: ”Wij houden van Tsjernobyl” en ”Certificaat nr. 000358”. N.a.v. ”Tsjernobyl. Verslag van een ooggetuige 1986-2006”, door Igor Kostin, vert. Peter van Huizen; uitg. Ten Have Davidsfonds, Leuven, 2006; ISBN 90 77942 157; 240 blz.; € 29,90; ”Wij houden van Tsjernobyl. Een kroniek van de toekomst”, door Svetlana Aleksijevitsj, vert. Arjen Uijterlinde en Jos Vonhoff; uitg. Mets en Schilt, Amsterdam, 2006; ISBN 90 5330 4711; 348 blz.; € 25,00; ”Certificaat nr. 000358 / Nucleaire verwoesting in Kazachstan, Oekraïne, Wit-Rusland, de Oeral en Siberië”, door Robert Knoth en Antoinette de Jong; uitg. Mets en Schilt, Amsterdam, 2006; ISBN 90 5330 506 8; 192 blz.; € 45,00; ”Katastrofa. Milieu in Rusland 20 jaar na Tsjernobyl”, door Bas van der Plas; uitg. Papieren Tijger, Breda, 2006; ISBN 90 6728 192 1; 140 blz.; € 18,00. ------------ Schildklierkankers gaan voorop De kernramp in Tsjernobyl heeft de gezondheid van veel Oekraïners, Wit-Russen en Russen in zwaar radioactief besmette aangetast. Terwijl in de Westerse landen in april 1986 al snel groot alarm werd geslagen en beschermende maatregelen werden genomen, wisten vele Oost-Europeanen niet dat op hun dorpen, steden en landerijen een onzichtbare ’regen’ van radioactieve deeltjes neerdaalde. De toenmalige Sovjet-regering liet hen daarover in het ongewisse. Werd in West-Europa het vee binnengehaald, in de zwaar besmette Oost-Europese gebieden graasden de koeien door en aten het radioactief besmette gras. Gewassen werden gewoon geoogst. Met als gevolg dat de bewoners gedurende de eerste weken via de melk en voedingsgewassen grote hoeveelheden radioactieve deeltjes -waaronder veel jodium-131 en cesium-137- binnenkrijgen. Radioactief jodium heeft in het lichaam één doelorgaan: de schildklier, een hormonaal regelstation dat veel jodium nodig heeft. De gevolgen blijven niet uit: het aantal gevallen van schildklierkanker in de zwaar besmette gebieden is gestegen. Daarnaast komen ook stoornissen in de werking van de schildklier voor. De brandweerlieden en reddingswerkers die de brand in de kernreactor moeten blussen en opruimwerkzaamheden uitvoeren, staan bloot aan onwaarschijnlijk hoge stralingsdoses. Enkele tientallen bezwijken al snel aan het acute stralingssyndroom (ARS). Er sterven dan in korte tijd zo veel cellen ten gevolge van een hoge dosis, dat organen massaal uitvallen. Onder de bevolking treedt ARS niet op, maar de hoge achtergrondstraling plus de inwendige stralingsdosis via voeding en ademhaling zorgt wel voor beschadigingen aan het erfelijk materiaal (DNA). Het menselijk lichaam kan breuken in het DNA repareren en cellen met onherstelbare schade afvoeren, maar dit reddingsmechanisme is beperkt. Bij grote hoeveelheden ioniserende straling is de kans groter dat het herstelvermogen hier en daar tekortschiet, met als gevolg blijvende veranderingen in het DNA. Dat kan op termijn tot kanker leiden. Die veranderingen zijn ook mogelijk in de stralingsgevoelige zaad- en eicellen. Tot hoeveel kankergevallen, miskramen en aangeboren afwijkingen dit heeft geleid of mogelijk nog zal leiden, zal wel nooit geheel duidelijk worden. De schattingen van het aantal slachtoffers lopen sterk uiteen. In september 2005 bracht het Tsjernobyl Forum, gesteund door onder andere het Internationaal Atoomenergie Agentschap (IAEA) en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) een rapport uit waarin het aantal doden als gevolg van Tsjernobyl werd geschat op maximaal 4000. De WHO kwam een dag of tien geleden met een nieuwe schatting van maximaal 9000 doden; het vorige week gepresenteerde rapport van Greenpeace komt uit op ruim 90.000 doden. Het Chernobyl Forum beperkte zich tot de dodelijke kankergevallen in de zwaarst getroffen gebieden in de regio Wit-Rusland, Oekraïne en Rusland, maar ging voorbij aan de mogelijke gezondheidseffecten elders in Europa. Ook hield de organisatie geen rekening met allerlei andere toegenomen kwalen die artsen signaleren, zoals hart- en vaatziekten, een verzwakt afweersysteem en psychische problemen. Of houden die laatste aandoeningen verband met een stijgende werkloosheid en maatschappelijke malaise in Oekraïne na de verzelfstandiging? Of met de neiging van artsen gezondheidskwalen gemakkelijk toe te schrijven aan Tsjernobyl? Daarop is moeilijk een antwoord te geven. Wel zeggen deze vragen iets over de onzekerheid met betrekking tot de werkelijke gevolgen van Tsjernobyl. Hoe dan ook, de schatting van ’slechts’ 4000 slachtoffers ligt zwaar onder vuur. „Terecht”, vindt dr. R. Smetsers van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM). „Veelzeggend is dat de kritiek niet alleen komt van de kant van Greenpeace, maar ook vanuit kringen binnen de WHO, terwijl de WHO ook betrokken was bij het rapport van het Tsjernobyl Forum.” Het is volgens Smetsers nog te vroeg om te stellen dat er nu al een betrouwbaar overzicht valt te maken van de gezondheidsgevolgen van Tsjernobyl voor de bevolking in de getroffen Oost-Europese regio’s. „We zijn pas twintig jaar verder. Tumorvorming is een proces van jaren. We zien nu vooral schildklierkanker en ook leukemie. Dat zijn echter kwaadaardige aandoeningen die zich sneller dan andere manifesteren.” --------------------- AMSTERDAM - De ramp in de kerncentrale van Tsjernobyl in april 1986 zal naar verwachting ongeveer 270.000 gevallen van kanker veroorzaken, waarvan 93.000 met mogelijk dodelijke afloop. Dat stelt de milieuorganisatie Greenpeace in een dinsdag verschenen rapport. Volgens Greenpeace zijn eerdere gezamenlijke schattingen van het Tsjernobyl Forum over het aantal dodelijke slachtoffers van de ramp veel te optimistisch. In het forum werken onder meer het Internationaal Atoomenergie Agentschap (IAEA), de Verenigde Naties en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) samen. Het forum stelde in september vorig jaar dat sinds de ramp in totaal rond de vijftig mensen als direct gevolg van het ongeluk in Tsjernobyl zijn overleden. Volgens het forum kan dit aantal in de loop der jaren oplopen tot maximaal 4000. Het grootste deel van de vijftig doden betrof hulpverleners die destijds zeer hoge doses straling te verwerken kregen. Greenpeace komt in haar rapport met veel hogere cijfers. Het is gebaseerd op onderzoek van meer dan zestig wetenschappers en op informatie die niet eerder in het Engels is gepubliceerd. Onder de gebruikte gegevens zijn statistieken uit Wit-Rusland over kanker. Er is ook gebruikgemaakt van demografische gegevens. Hieruit blijkt dat de afgelopen vijftien jaar zo’n 60.000 mensen extra zijn overleden in Rusland als gevolg van het ongeluk in Tsjernobyl. Volgens het rapport kan het totaalaantal dodelijke slachtoffers voor Oekraïne en Wit-Rusland oplopen tot 140.000. Het rapport geeft ook informatie over de verdere gezondheidsgevolgen van Tsjernobyl. Hoewel er grote onzekerheid blijft over de volledige gevolgen van de ramp laten schattingen gebaseerd op recente onderzoeken zien dat het ongeluk uiteindelijk ongeveer 270.000 gevallen van kanker zal veroorzaken, waarvan zo’n 93.000 met mogelijk dodelijk gevolgen. Greenpeace concludeert dat de straling een verwoestend effect heeft gehad op de overlevenden in de zwaarst besmette gebieden. Straling kan schade veroorzaken aan het hormonaal en het afweersysteem, leidt tot versnelde veroudering, hart- en vaatziekten en bloedaandoeningen, psychische stoornissen, chromosoomafwijkingen en een toename van het aantal misvormde foetussen en kinderen. Greenpeace haalt hard uit naar het IAEA, de organisatie die het initiatief nam tot de vorming van het Tsjernobyl Forum in 2003. Volgens de milieuorganisatie camoufleert het IAEA de werkelijke omvang van ramp door niet te vermelden dat de door hem genoemde 4000 gevallen van kanker met dodelijke afloop slechts betrekking hebben op een specifieke (en relatief kleine) groep van 600.000 mensen, zoals reddingswerkers en hulpverleners, de zogenaamde liquidatoren, en mensen die na het ongeluk moesten verhuizen omdat ze in zwaar radioactief besmette gebieden woonden. Ook neemt het rapport van het IAEA de gevolgen van andere aandoeningen dan kanker niet mee en probeert het volgens Greenpeace veel ziekten te verklaren als „stralingsfobie”, terwijl er een direct verband bestaat tussen blootstelling aan radioactieve straling en de psychische gezondheid. Het rapport van Greenpeace besteedt ook aandacht aan andere effecten dan die van straling. Zo heeft de gezondheid van mensen uit Oekraïne, Wit-Rusland en Rusland niet alleen te lijden onder de directe gevolgen van straling, maar ook onder de verslechterde sociaaleconomische situatie: het kwijtraken van landbouwgrond, de gedwongen herhuisvesting van ongeveer 300.000 mensen, de economische crisis, het gebrek aan juiste informatie en politieke factoren. „Het ontkennen van de echte gevolgen is niet alleen respectloos voor de honderdduizenden slachtoffers, maar leidt ook tot gevaarlijke aanbevelingen om mensen opnieuw in radioactief besmette gebieden te laten wonen”, aldus Rianne Teule van Greenpeace. „Het IAEA moet als nucleaire waakhond van de wereld eerlijk zijn over de schade die kernenergie aanricht.” Greenpeace grijpt de door haar gesignaleerde gevolgen van de kernramp in Tsjernobyl aan om te beklemtonen dat kernenergie in haar ogen geen optie is voor de toekomstige energiewinning in de wereld. In een reactie stelt woordvoerder Gregory Hartl van de WHO voor de Britse BBC dat het vergelijken van de twee rapporten van het Tjsernobyl Forum en van Greenpeace hetzelfde is als het vergelijken van appelen met peren. „Greenpeace kijkt naar heel Europa. In ons rapport hebben we alleen gekeken naar de meest besmette gebieden in de drie meest getroffen landen. De WHO heeft toegang gehad tot de beste nationale en internationale wetenschappelijke gegevens en onderzoeken. Daarop zijn onze schattingen gebaseerd.” Het Tsjernobyl Forum heeft naar eigen zeggen alleen gebruikgemaakt van goed uitgevoerde studies. Onderzoeken die niet aan bepaalde criteria voldeden, werden terzijde gelegd.AMSTERDAM - De ramp in de kerncentrale van Tsjernobyl in april 1986 zal naar verwachting ongeveer 270.000 gevallen van kanker veroorzaken, waarvan 93.000 met mogelijk dodelijke afloop. Dat stelt de milieuorganisatie Greenpeace in een dinsdag verschenen rapport. Volgens Greenpeace zijn eerdere gezamenlijke schattingen van het Tsjernobyl Forum over het aantal dodelijke slachtoffers van de ramp veel te optimistisch. In het forum werken onder meer het Internationaal Atoomenergie Agentschap (IAEA), de Verenigde Naties en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) samen. Het forum stelde in september vorig jaar dat sinds de ramp in totaal rond de vijftig mensen als direct gevolg van het ongeluk in Tsjernobyl zijn overleden. Volgens het forum kan dit aantal in de loop der jaren oplopen tot maximaal 4000. Het grootste deel van de vijftig doden betrof hulpverleners die destijds zeer hoge doses straling te verwerken kregen. Greenpeace komt in haar rapport met veel hogere cijfers. Het is gebaseerd op onderzoek van meer dan zestig wetenschappers en op informatie die niet eerder in het Engels is gepubliceerd. Onder de gebruikte gegevens zijn statistieken uit Wit-Rusland over kanker. Er is ook gebruikgemaakt van demografische gegevens. Hieruit blijkt dat de afgelopen vijftien jaar zo’n 60.000 mensen extra zijn overleden in Rusland als gevolg van het ongeluk in Tsjernobyl. Volgens het rapport kan het totaalaantal dodelijke slachtoffers voor Oekraïne en Wit-Rusland oplopen tot 140.000. Het rapport geeft ook informatie over de verdere gezondheidsgevolgen van Tsjernobyl. Hoewel er grote onzekerheid blijft over de volledige gevolgen van de ramp laten schattingen gebaseerd op recente onderzoeken zien dat het ongeluk uiteindelijk ongeveer 270.000 gevallen van kanker zal veroorzaken, waarvan zo’n 93.000 met mogelijk dodelijk gevolgen. Greenpeace concludeert dat de straling een verwoestend effect heeft gehad op de overlevenden in de zwaarst besmette gebieden. Straling kan schade veroorzaken aan het hormonaal en het afweersysteem, leidt tot versnelde veroudering, hart- en vaatziekten en bloedaandoeningen, psychische stoornissen, chromosoomafwijkingen en een toename van het aantal misvormde foetussen en kinderen. Greenpeace haalt hard uit naar het IAEA, de organisatie die het initiatief nam tot de vorming van het Tsjernobyl Forum in 2003. Volgens de milieuorganisatie camoufleert het IAEA de werkelijke omvang van ramp door niet te vermelden dat de door hem genoemde 4000 gevallen van kanker met dodelijke afloop slechts betrekking hebben op een specifieke (en relatief kleine) groep van 600.000 mensen, zoals reddingswerkers en hulpverleners, de zogenaamde liquidatoren, en mensen die na het ongeluk moesten verhuizen omdat ze in zwaar radioactief besmette gebieden woonden. Ook neemt het rapport van het IAEA de gevolgen van andere aandoeningen dan kanker niet mee en probeert het volgens Greenpeace veel ziekten te verklaren als „stralingsfobie”, terwijl er een direct verband bestaat tussen blootstelling aan radioactieve straling en de psychische gezondheid. Het rapport van Greenpeace besteedt ook aandacht aan andere effecten dan die van straling. Zo heeft de gezondheid van mensen uit Oekraïne, Wit-Rusland en Rusland niet alleen te lijden onder de directe gevolgen van straling, maar ook onder de verslechterde sociaaleconomische situatie: het kwijtraken van landbouwgrond, de gedwongen herhuisvesting van ongeveer 300.000 mensen, de economische crisis, het gebrek aan juiste informatie en politieke factoren. „Het ontkennen van de echte gevolgen is niet alleen respectloos voor de honderdduizenden slachtoffers, maar leidt ook tot gevaarlijke aanbevelingen om mensen opnieuw in radioactief besmette gebieden te laten wonen”, aldus Rianne Teule van Greenpeace. „Het IAEA moet als nucleaire waakhond van de wereld eerlijk zijn over de schade die kernenergie aanricht.” Greenpeace grijpt de door haar gesignaleerde gevolgen van de kernramp in Tsjernobyl aan om te beklemtonen dat kernenergie in haar ogen geen optie is voor de toekomstige energiewinning in de wereld. In een reactie stelt woordvoerder Gregory Hartl van de WHO voor de Britse BBC dat het vergelijken van de twee rapporten van het Tjsernobyl Forum en van Greenpeace hetzelfde is als het vergelijken van appelen met peren. „Greenpeace kijkt naar heel Europa. In ons rapport hebben we alleen gekeken naar de meest besmette gebieden in de drie meest getroffen landen. De WHO heeft toegang gehad tot de beste nationale en internationale wetenschappelijke gegevens en onderzoeken. Daarop zijn onze schattingen gebaseerd.” Het Tsjernobyl Forum heeft naar eigen zeggen alleen gebruikgemaakt van goed uitgevoerde studies. Onderzoeken die niet aan bepaalde criteria voldeden, werden terzijde gelegd.AMSTERDAM - De ramp in de kerncentrale van Tsjernobyl in april 1986 zal naar verwachting ongeveer 270.000 gevallen van kanker veroorzaken, waarvan 93.000 met mogelijk dodelijke afloop. Dat stelt de milieuorganisatie Greenpeace in een dinsdag verschenen rapport. Volgens Greenpeace zijn eerdere gezamenlijke schattingen van het Tsjernobyl Forum over het aantal dodelijke slachtoffers van de ramp veel te optimistisch. In het forum werken onder meer het Internationaal Atoomenergie Agentschap (IAEA), de Verenigde Naties en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) samen. Het forum stelde in september vorig jaar dat sinds de ramp in totaal rond de vijftig mensen als direct gevolg van het ongeluk in Tsjernobyl zijn overleden. Volgens het forum kan dit aantal in de loop der jaren oplopen tot maximaal 4000. Het grootste deel van de vijftig doden betrof hulpverleners die destijds zeer hoge doses straling te verwerken kregen. Greenpeace komt in haar rapport met veel hogere cijfers. Het is gebaseerd op onderzoek van meer dan zestig wetenschappers en op informatie die niet eerder in het Engels is gepubliceerd. Onder de gebruikte gegevens zijn statistieken uit Wit-Rusland over kanker. Er is ook gebruikgemaakt van demografische gegevens. Hieruit blijkt dat de afgelopen vijftien jaar zo’n 60.000 mensen extra zijn overleden in Rusland als gevolg van het ongeluk in Tsjernobyl. Volgens het rapport kan het totaalaantal dodelijke slachtoffers voor Oekraïne en Wit-Rusland oplopen tot 140.000. Het rapport geeft ook informatie over de verdere gezondheidsgevolgen van Tsjernobyl. Hoewel er grote onzekerheid blijft over de volledige gevolgen van de ramp laten schattingen gebaseerd op recente onderzoeken zien dat het ongeluk uiteindelijk ongeveer 270.000 gevallen van kanker zal ----------- En hier laat ik het bij. De duizenden andere publicaties die over dit onderwerp verschenen zijn moeten jullie zelf maar opzoeken en lezen. Het is er allemaal en allemaal vrij in te zien. Oordeel dan zelf: of er 50 doden zijn gevallen of mogelijk honderduizenden. En hoeveel mensen ernstige ziekten hebben opgelopen waar ze de rest van hun leven last van zullen houden en waarvan de afloop niet bekend is.. |
17 februari 2007, 10:11 | #223 |
Berichten: n/a
|
Re: Energieprobleem al opgelost
[email protected] wrote:
> In nl.auto Eva <[email protected]> wrote: >> Ik vind het ook heel mooi als een auto er fraai gestroomlijnd >> uitziet. Ik zag bij de conceptcar van toyota dat ze de vooruit zo >> schuin hadden gezet dat die een integraal deel van het koetswerk aan >> de voorzijde was geworden. > > Dat klinkt erg onveilig (zicht) en bovendien niet per definitie goed > gestroomlijnd. Heb je een plaatje of een link naar een site? Het zicht lekk gewoon goed omdat de voorruit dus erg laag naar onderen en boven doorliep. Ik heb even gezocht op dat studiemodel van toyota maar ik kan hem niet vinden op internet. Het voordeel was wel duidelijk: een zeer lage cw omdat er geen overgang was van de motorkap naar de voorruit. Maar zoals gezegd een studiemodel en geen model dat ze echt overwegen in productie te nemen. Het geeft alleen aan dat ze op dit moment alles aan het proberen zijn om de stroomlijn te verlagen. En dan moet het gewicht ook nog eens omlaag en dan wordt het pas echt interessant. >>> Een merk met traditionele techniek en veel lef op marketinggebied, >>> maar die discussie is al geweest. >> Tegenwoordig kun je toyota niet meer traditioneel noemen. Ze waren >> de eerste met een hybride auto en hun voor de toekomst plannen zijn >> groots.. > > Tot nu toe zie ik van Toyota alleen slim toegepaste en vermarkte > traditionele technieken. Als de toekomst ook meetelt, zijn er > ongetwijfeld veel innovatievere concepten aan te wijzen. Als het > verleden ook meetelt hoef ik je alleen maar "EV1" te zeggen. Klopt. De enige echte electrische auto van general motors die erg goed beviel. Of die zo innovatief was weet ik eigenlijk niet maar het was wel een geslaagd concept want anders waren de gebruikers er niet zo tevreden over geweest. Doodjammer dat gm er niet mee door is gegaan. Alle auto's zijn gesloopt. Er is nog een onklaar gemaakte ev-1 te zien in een museum en dat was het dan ook. Toyota is wel degelijk innovatief te noemen. Ze durven veel meer dan andere merken en zetten daarmee de koers uit die de anderen gaan moeten. Verder is de degelijkheid en betrouwbaarheid van toyota zo langzamerhand wel bekend en dat kan alleen dankzij een zeer goed gecontroleerd assemblageproces en goede en snelle terugkoppeling.. |
17 februari 2007, 12:31 | #224 |
Berichten: n/a
|
Re: Energieprobleem al opgelost
In message <[email protected]>, Henduro wrote:
> Edmund wrote: > > In message <[email protected]>, Henduro wrote: > > > Voorzover ik weet is er geen veilige doses straling, > > Die is er nu juist wel, blijkens het artikel op > http://www.meervrijheid.nl/index.htm...ngshormese.htm > Ik vind het interessant maar blijft sceptisch. > > > Feit is natuurlijk dat stralingsdoden niet zo makkelijk > > te bewijzen zijn, net zoiets als doden van passief roken. > > Stralingsdoden zijn juist wel makkelijk te bewijzen. > > > Verder is het voor mij geen verrassing dat met de toenemende > > kritiek op de CO2 uitstoot, de bezwaren van kernenergie > > gebagatelliseerd zouden worden. > > Zoals met alle risico's kun je er ook op een rationele manier mee om > proberen te gaan. Kernenergie is volkomen Co2 neutraal. Alleen bij de > winning komt ietsie pietsie vrij, maar op het geheel per kwh maakt dat > geen significant verschil. De discussie gaat feitelijk alleen maar over > het vermeende opslag probleem. ALLEEN MAAR??? kom nou, welke discussie heb je het over? Als je praat over kernenergie IRL en niet met oogkleppen vanuit een voor of tegen standpunt dan heb je het over, Veligheid bij productie de risico's van een ongeluk, aanslagen sabotage, het produceren van kernwapens, het milieu de kosten en zo kan ik wel even doorgaan. De opslag van hoog radioaktief afval dat duizenden jaren dodelijk blijft is -om in die termen te blijven- een kernprobleem. Daarbij zijn kerncentrales bijzonder makkelijk te saboteren. > > > > > Ik heb weing tot geen enkel geloof of vertrouwen meer > > in welke ambtenarenclub danook. De linker hand weet niet > > wat de rechter doet, verschillende clubjes werken elkaar > > tegen en in no time is het weer zo'n gedrocht dat ze > > zelf meer kosten dan het NBP van een ontwikkelingsland. > > (Ik geloof wel in jouw goede intenties) > > Toch stellen die clubjes wel degelijk doelen en die worden ook nog eens > gehaald. Kennelijk zit er een verschil van interpretatie tussen bepaalde > sectoren van de burgerij en de beleidsmakers. Terwijl die beleidsmakers > uiteindelijk gewoon uit de burgerij voortkomen. Dat beleidsmakers voortkomen uit de burgerij suggereerd een erg naieve kijk Beleidsmakers komen overigens voort uit beleidsmakers, het zijn een paar families die er al generaties lang de dienst uitmaken, zo zijn er nog talloze andere overeenkomsten met die andere maffia. > > En wat is er mis met dat ambtenaren hun brood verdienen met werken in de > dienstensector? Het alternatief is dat ze een uitkering hebben en dan > zijn ze helemaal improductief. Dit bedoel ik niet cynisch. Per slot van > rekening kan niet iedereen werkzaam zijn in de productiesector, zoals > ondergetekende. Het gaat erom dat we qua omzet in totaliteit per hoofd > van de bevolking ons kunnen meten met de ons omringende landen. Er is vanalles mis met de ambtenaren organisaties, ze woekeren gelijk een kwaadaardig gezwel doen kunstmatig onnodig werk en kosten veel meer dan dat ze opbrengen. Daarbij staan ze boven de wet zijn nergens voor aansprakelijk en klooien dus maar wat aan. > [...] > >> Een auto maken die 1 : 20 rijdt is geen enkel probleem op dit moment. > >> Als iedereen die rijdt geeft het al een aanzienlijke bezuiniging. > > > > Dat is zeker waar, maat wat gebeurd er IRL? Onze politici > > maken gewoon regeltjes dat de dikke slurpers waarin zij > > zich vervoeren ook subsidie krijgen omdat die in de klasse > > " Schijt aan dronken naadje " vallen. . > > > >> En verder kun je het gebruik toch ontmoedigen? > > > > Nog meer? ik wordt al depressief als ik weer moet tanken. > > Hoe wil je het dan geregeld hebben? Ik wil het autorijden helemaal niet ontmoedigen ik zou eerder eens kijken naar de kilometers de gereden worden om werk te doen dat niet gedaan hoeft te worden. Het werk dat wel gedaan moet worden eens te verdelen onder de beschikbare mensen. Dit gaat nu even te ver maar ik heb daat een heel goed beeld van. Hier noem ik even een paar punten, Afschaffen van km vergoedingen afschaffen van verhuisboetes door de staat afschaffen van kinderbijslag en alle nadere subsidies. Afschaffen van de 30 + bedrijfsvereenigingen. Beslist geen subsidies op benzine slurpende bakken voor het overheidspersoneel onder het mom zuinig in z'n klasse ! > > > Autorijden/reizen is een verworvenheid en van de laatste geneugten > > die horen bij de welvaart en ontwikkeling die nog niet helemaal > > verboden zijn. Met de foksubsidies en alles maar volplempen met > > huizen fabrieken en industrie krijgen mensen de stijgende behoefte > > even in een andere omgeving te vertoeven en het idee te hebben dat > > ze vrij zijn. Dit is een levensbehoefte alles verbieden of onbetaalbaar > > maken leidt tot frustratie/agressie en alles dat daarbij hoort. > > Er zijn veel betere en duurzame oplossingen en dat begint met > > te stoppen met ons voort te planten gelijk konijnen, of vind jij > > het een pretting beeld om over XX jaar te constateren dat geheel > > nederland eruit ziet als de binnenstad van Parijs? > > Dus je wilt de voortplanting ontmoedigen? Vind je dat dan niet > betuttelend? En vind je het ook nodig als de geboorte aantallen toch al > teruglopen in de westerse wereld? Als ik naar de stad wil ( 3 km) en terug dan moet ik daarvoor 1,5 uur uittrekken. Parkeren kan moeilijk en kost een vermogen. Als ik 's morgens naar amsterdam moet kost dat minimaal 1,5 uur in de file. Wat denk je dan zelf? De gootste milieuvervuiler is de mens hoe wil je uitleggen dat je subsidie moet geven om kinderen te maken? Er wordt gewoon niet over geluld maar het is echt op geen enkele manier goed te praten. De enige drogreden is het piramide spelletje van de overheid en verder niks. Bovendien kost subsidie altijd meer dan dat het opbrengt, per definitie! Afschaffen van kinderbijslag lijkt kosten verhogend voor ouders maar dat is het niet wanneer je meteen de ambtenaren die ervan meevreten iets nuttigs laat doen. > > > En waar denk je dan je groente en vlees vandaan te halen? > > De aarde is zeer wel in staat om 20 miljard monden te voeden. Voeding is > wen kwestie van distributie, niet van teelt capaciteit. Zo'n wereld wil jij echt niet in leven hoor. en wat dan bij 20 miljard, gaan we ineens alle 2e of 3e kind euthaniseren? Dan kan de overhied ineens wel zonder piramide spelletje? Ik dacht het niet. > > >>> Aardgas wordt wel op grote schaal verkwist > >>> door inefficient gebruik en hier valt wel veel winst > >>> te behalen. > >>> Nutteloze kilometers rijden en in de file staan > >>> is een ander voorbeeld van verspilling. > > >> Asfalt leggen en gebruik belasten. > > > > Dat belasten gaat overheden prima af, zichzelf 30 % opslag > > geven hebben ze evenmin moeite mee. Asvalt leggen, daar wordt > > nu, een jaartje of 30 te laat, mee begonnen. > > Intussen zijn ze wel tax-verslaafd dus maak je borst maar nat. > > ( de tax-miljarden zijn nl nooit voor de wegen gebruikt ) > > Hoe het ook ook wendt of keert, de belastingen en accijnzen gaan > uiteindelijk altijd weer naar de burger, direct of middels collectieve > voorzieningen. > Of denk je stiekem dat de fiscus een geheime rekening heeft en doet aan > zelfverrijking? Als je onder zelfverrijking beschouwt zichzelf een buitensporig deel uit te betalen in exorbitant dure panden met marmeren toiletten te gaan zitten met prive parkeerplaatsen en een immer uitdijende personeels bezetting,........ moet ik nog verder gaan of herken je het al? > > >>> ( ik heb het niet over recreatie ) > >>> Subsidies....... ik ken geen enkel geval > >>> dat gunstig uitpakte door subsidies dus ik ben > >>> er niet zo'n voorstander van. > > >> Binnenkort gaan we toch aan het roetfilter en daarbij speelt subsidie > >> een rol en is het milieu de winnaar. Noem je dat niet gunstig dan? > > > > Nee ik ben principieel tegen dwangmaatregelen als catalisators, > > roetfilters en weet ik wat. > > Overheden hebben geen kennis van techniek, autofabrikanten hebben > > dat wel. Laat technische ontwikkeling danook over aan technici > > en beslist niet aan corrupte politici. > > Maar zo is ook de situatie: de techniek (lees universiteit + > bedrijfsleven) komt met een oplossing van een probleem en de politiek > probeert het te stimuleren middels subsidie of belasting voordeel. Ik > zou niet weten wat daar mis mee is. Zo is het niet, de overheid (heden) leggen dwangmatig 1 bepaalde technische oplossing op en belemmeren hiermee innovaties van de industrie. > > > De katalisator is een uitstekend voorbeeld, verplicht een katalisator, > > de auto's gingen meer verbruiken door de kat en ze stoten meer > > CO2 uit vanwege het hogere verbruik! Klasse nietwaar? > > Toch is per saldo wel degelijk een milieu doel gehaald. Nee de CO2 uitstoot ging omhoog en niet omlaag, dat er een ander aspekt mee gediend was staat hier los van. > > > Auto's die aan alle emissie normen die aan de kat auto's gesteld > > werden zoals de toenmalige Nissan Micra met lean burn motor, werd > > simpelweg verboden. Dat deze nissan een stuk minder verbruikte en dus > > minder CO2 uitstootte maakt niet uit, de regels zijn belangrijker > > dan wat danook. > > Op elke gronden was die Nissan toen verboden? Louter en alleen vanwege het ontbreken vd katalisator. Ofwel het (verkeerde) middel werd weer tot doel verheven en schoot z'n eigenlijke doel voorbij. > > > Nu weer niks geleerd van deze les en ze gaan gewoon weer nieuwe zaken > > verplichten, een roetfilter. Maar dan vergeet ik nog te zeggen dat > > de overheid nergens een fabriek heeft of iets produceerd, subsidie > > "geven" kunnen ze dus evenmin, ze kunnen slechts geld verschuiven. > > Vreemde opvattingen heb je van de politiek. Ik denk dat dat een compliment is, dank je. > > > Van elke honderd euro die ze incasseren gaat een onzichtbaar > > gedeelte op aan deze organisatie, maar als er 10 euro op de plaats > > van bestemming aankomt heb je mazzel. Susidie is dus buitensporig > > duur, het is concurrente vervalsend ontwikkeling belemerend en > > houd nodeloos een berg ambtenaren van de straat die per stuk > > beter allemaal iets nuttigs zouden kunnen doen. > > Tsja... > > [...] > >>> Beter dus als je in je eigen energievoorziening > >>> kan voorzien, ook alle bijkomende zaken qua milieu > >>> heb je dan veel beter in de hand dan wanneer je > >>> je energie inkoopt. > > >> Je kunt je buitenlandse inkoop toch ook aan milieu, ethische of andere > >> voorwaarden koppelen? > > > > Dat klopt, maar ik geloof er niet in het komt gewoon neer > > op het afschuiven van de verantwoordelijkheid. > > Ik ken geen betere methode om productie methoden af te dwingen dan > middels de vrije markt en dus concurrentie. Als mijn klanten graag > groene energie geleverd willen zien kan ik als leverancier daar mee > scoren, anders gaan ze wel naar een ander. Die situatie is er toch al? > Dus als jij als producent niet wil leveren onder deze voorwaarden ga ik > wel naar een ander. Iedereen heeft in die keten dus absolute vrijheid en > verantwoordelijkheid. > Of wil je soms dat de staat dat soort dingen af gaat dwingen? Dat zou ik > helemaal gevaarlijk vinden. Ik hou niet van dwangmaatregelen maar de overheid betuttelt ons op de onnozelste zaken. Het milieu is en de veiligheid zijn bv nou net een paar zaken waar de overheid wel regels moet stellen omdat bedrijven zonder eisen slechts voor maximale financiele winst gaan. In een maatschappij samenleving of hoe je het ook wilt noemen heeft niemand absolute vrijheden en moeten we voortdurend consessies doen. > > >> En zolang we met de alternatieve energie nog niet > >> zelfvoorzienend zijn hebben we de olie gewoon nodig en > >> zolang de prijs laag is zie ik geen beren op de weg. > > > > Ik zie ook mogelijkheden genoeg, alleen moet men wel > > op enig moment beslissen alternatieve energie vormen > > te gaan ontwikkelen. Er is ook nog een > > positief/zelfregulerend aspect, bij het stijgen vd > > prijzen van fossiele brandstoffen worden "vanzelf" > > de alternatieven aantrekkelijker. > > Dat is precies wat ik ook altijd beweer. Je hoeft dus helemaal niet iets > te stimuleren of te verbieden, omdat de vrije markt het toch altijd wel > oplost. Met name als het gaat om energie. Zowel aan de aanbiedings als > aan de gebruikers kant. Nou ik vind dat er wel degelijk iets geregeld moet worden je kan echt niet alles aan de ondernemers overlaten wat betreft het lozen van afval in de ruimste zin vh woord. > |
17 februari 2007, 12:41 | #225 |
Berichten: n/a
|
Re: Energieprobleem al opgelost
"Edmund" <[email protected]> schreef in bericht news:[email protected] l... > > Als ik naar de stad wil ( 3 km) en terug dan moet ik daarvoor > 1,5 uur uittrekken. Parkeren kan moeilijk en kost een vermogen. > Als ik 's morgens naar amsterdam moet kost dat minimaal 1,5 uur > in de file. Wat denk je dan zelf? Dan denk ik "waarom ga je in de overvolle Randstad wonen". De problemen die jij opnoemt zijn afwezig in mijn omgeving. Daarom is het nut en de last van auto's in mijn omgeving niet te vergelijken met dat van in de Randstad. |
17 februari 2007, 13:01 | #226 |
Berichten: n/a
|
Re: Energieprobleem al opgelost
"Klaas Ensing" <[email protected]> writes:
>"Edmund" <[email protected]> schreef in bericht >news:[email protected]. nl... >> >> Als ik naar de stad wil ( 3 km) en terug dan moet ik daarvoor >> 1,5 uur uittrekken. Parkeren kan moeilijk en kost een vermogen. >> Als ik 's morgens naar amsterdam moet kost dat minimaal 1,5 uur >> in de file. Wat denk je dan zelf? >Dan denk ik "waarom ga je in de overvolle Randstad wonen". De problemen die >jij opnoemt zijn afwezig in mijn omgeving. Daarom is het nut en de last van >auto's in mijn omgeving niet te vergelijken met dat van in de Randstad. Misschien omdat hij daar werkt? Ik vind het prima als mensen buiten de Randstad wonen, zolang ze hier maar niet met de auto naar toe komen. Casper -- Expressed in this posting are my opinions. They are in no way related to opinions held by my employer, Sun Microsystems. Statements on Sun products included here are not gospel and may be fiction rather than truth. |
17 februari 2007, 14:11 | #227 |
Berichten: n/a
|
Re: Energieprobleem al opgelost
On 2007-02-17, Klaas Ensing <[email protected]> wrote:
> Dan denk ik "waarom ga je in de overvolle Randstad wonen". De problemen die > jij opnoemt zijn afwezig in mijn omgeving. Daarom is het nut en de last van > auto's in mijn omgeving niet te vergelijken met dat van in de Randstad. Ik woon in de randstad omdat dat dicht bij m'n werk is, en ik dus zonder auto zonder problemen op m'n werk kan komen. Ik wandel in 10 minuten naar het centrum van de stad, ik reis met het ov in 25 minuten naar m'n werk. 99% van mijn reizen zijn korter dan 30 minuten en dat zonder auto. Waar ik een auto voor nodig zou hebben (grote dingen, zware dingen of lange afstanden) komt niet vaak genoeg voor om het de moeite waard te maken. -- Ruben Misfortune, n.: The kind of fortune that never misses. -- Ambrose Bierce, "The Devil's Dictionary" |
17 februari 2007, 16:51 | #228 |
Berichten: n/a
|
Re: Energieprobleem al opgelost
"Edmund" <[email protected]> schreef > Als ik naar de stad wil ( 3 km) en terug dan moet ik daarvoor > 1,5 uur uittrekken. Wandelen gaat je niet bepaald gemakkelijk af. Groet, Paul. |
17 februari 2007, 18:21 | #229 |
Berichten: n/a
|
Re: Energieprobleem al opgelost
In nl.auto Eva <[email protected]> wrote:
> Het zicht lekk gewoon goed omdat de voorruit dus erg laag naar onderen en > boven doorliep. Ik heb even gezocht op dat studiemodel van toyota maar ik > kan hem niet vinden op internet. Het voordeel was wel duidelijk: een zeer > lage cw omdat er geen overgang was van de motorkap naar de voorruit. Dat is niet het enige, en zelfs niet het belangrijste dat de Cw bepaalt. Volgens mij is de schuine voorruit (erg slecht zicht door onder andere reflecties waarbij elk vuiltje en krasje hinderlijk is), vooral bedoeld voor een kleine frontale oppervlakte (dat is de waarde die je samen met de Cw gebruikt om de totale luchtweerstand uit te rekenen). Voor de Cw mag de voorkant best wat boller zijn, als de lucht er maar goed omheenkan en er van achter niet aan zuigt (druppelvorm). > Toyota is wel degelijk innovatief te noemen. Ze durven veel meer dan andere > merken en zetten daarmee de koers uit die de anderen gaan moeten. Verder is > de degelijkheid en betrouwbaarheid van toyota zo langzamerhand wel bekend en > dat kan alleen dankzij een zeer goed gecontroleerd assemblageproces en goede > en snelle terugkoppeling.. De twee punten die je noemt vallen voor mij niet onder innovatie. Het durven is vooral een commercieel bepaalde kwestie, en de betrouwbaarheid is een kwestie van je fabricageproces goed onder de duim hebben (daarvoor maakt het niet uit wat je produceert, maar een high-tech product profiteert er wel meer van dan een toiletborstelhouder). -- Met vriendelijke groet, Maarten Bakker. |
17 februari 2007, 18:41 | #230 |
Berichten: n/a
|
Re: Energieprobleem al opgelost
In nl.auto Eva <[email protected]> wrote:
> Okee. Je zoekt links. Die kan ik genoeg op internet vinden en jij ook. Ik > citeer er een paar maar het is dan wel de bedoeling dat je ze leest en > opneemt. Doe me een lol en ga zelf eens op onderzoek met de zoektermen > 'tsjernobyl' en 'aantal doden'. Ik ka ze onmogelijk alle 602 hier naartoe > copieeren. Eenvoudiger is het als je ze ze zelf even opzoekt. Vertel me dan > alsjeblieft wat de eindconclusie is van wat je allemaal hebt gelezen. Ik weet nu meer over het aantal doden door Tsernobyl en de medische en maatschappelijke gevolgen van een dergelijke ramp, waarvoor mijn dank. Dat het er ruim meer zijn dan 50 behoeft nu geen betoog meer. Dat was echter maar een klein aspect van wat ik te weten hoopte te komen, buiten literatuuronderzoek om. Ik hoopte dat jij op allerlei achtergronden en verwante onderwerpen kennis had opgedaan en verwerkt en voor jezelf gekoppeld had met andere kennisfragmenten, en wilde daarvan profiteren omdat het buiten mijn eigen gebied ligt maar wel graag meer weet en de argumenten van Bonzo en Henduro beter op hun waarde hoopte te kunnen schatten. In elk geval nogmaals dank voor je moeite. -- Met vriendelijke groet, Maarten Bakker. |
17 februari 2007, 18:51 | #231 |
Berichten: n/a
|
Re: Energieprobleem al opgelost
In nl.auto Casper H.S. Dik <[email protected]> wrote:
> Misschien omdat hij daar werkt? Ik weet dat het makkelijk gezegd is, maar als je op 1,5 uur van je werk woont en er wel in de spits naartoe moet, kan je niet alle schuld op anderen schuiven. Voor de duidelijkheid: zo zit de maatschappij deels wel in elkaar, dus je moet je met wat pech bovenmatig inspannen om zelf wat aan het probleem te doen, maar je bent er wel degelijk onderdeel van. > Ik vind het prima als mensen buiten de Randstad wonen, zolang ze hier > maar niet met de auto naar toe komen. Dat komt me wat bekrompen over. -- Met vriendelijke groet, Maarten Bakker. |
17 februari 2007, 18:51 | #232 |
Berichten: n/a
|
Re: Energieprobleem al opgelost
In nl.auto Edmund <[email protected]> wrote:
> Als ik naar de stad wil ( 3 km) en terug dan moet ik daarvoor > 1,5 uur uittrekken. Parkeren kan moeilijk en kost een vermogen. Ik geef meteen toe dat ik voor ritjes van 3km ook wel eens de auto pak, maar als ik er dan 1,5 uur over zou doen, dacht geen haar op mijn hoofd er zo over. Je hebt het dan over minder dan 15 minuten heen en idem terug, als je erg rustig en onttspannen fietst. Indien je op de brommer gaat zijn het ritjes van 5 minuten. -- Met vriendelijke groet, Maarten Bakker. |
17 februari 2007, 22:41 | #233 |
Berichten: n/a
|
Re: Energieprobleem al opgelost
[email protected] wrote:
> In nl.auto Eva <[email protected]> wrote: >> Het zicht lekk gewoon goed omdat de voorruit dus erg laag naar >> onderen en boven doorliep. Ik heb even gezocht op dat studiemodel >> van toyota maar ik kan hem niet vinden op internet. Het voordeel was >> wel duidelijk: een zeer lage cw omdat er geen overgang was van de >> motorkap naar de voorruit. > > Dat is niet het enige, en zelfs niet het belangrijste dat de Cw > bepaalt. > > Volgens mij is de schuine voorruit (erg slecht zicht door onder andere > reflecties waarbij elk vuiltje en krasje hinderlijk is), vooral > bedoeld voor een kleine frontale oppervlakte (dat is de waarde die je > samen met de Cw gebruikt om de totale luchtweerstand uit te rekenen). > Voor de Cw mag de voorkant best wat boller zijn, als de lucht er maar > goed omheenkan en er van achter niet aan zuigt (druppelvorm). Ja je hebt natuurlijk helemaal gelijk. Een lange staart is effectiever dan een smalle en lage voorzijde. Maar een ontwerp zonder veranderende hoeken aan de voorzijde voorkomt ook wervelingen en dat kun je o.a. bereiken door een voorruit lekker plat te leggen. Dat zie je nu al bij heel veel auto's. Het studieobject van toyota ging er gewoon wat verder in. Het lijkt me anders niet erg praktisch voor als je bij de motor moet zijn. >> Toyota is wel degelijk innovatief te noemen. Ze durven veel meer dan >> andere merken en zetten daarmee de koers uit die de anderen gaan >> moeten. Verder is de degelijkheid en betrouwbaarheid van toyota zo >> langzamerhand wel bekend en dat kan alleen dankzij een zeer goed >> gecontroleerd assemblageproces en goede en snelle terugkoppeling.. > > De twee punten die je noemt vallen voor mij niet onder innovatie. Het > durven is vooral een commercieel bepaalde kwestie, en de > betrouwbaarheid is een kwestie van je fabricageproces goed onder de > duim hebben (daarvoor maakt het niet uit wat je produceert, maar een > high-tech product profiteert er wel meer van dan een > toiletborstelhouder). Autofabrikanten durven over het algemeen niet zo gek veel af te wijken van wat er al was. Uitzonderingen zijn er wel maar die floppen vaak ook weer vrij snel en dat moedigt anderen natuurlijk niet aan. Er bestaan vrijwel geen innovatieve autofabrikanten. Of je moet meedraaiende koplampen zo ontzettend belangrijk vinden dat je dat een innovatie noemt natuurlijk. De smart was een leuke uitzondering en die liep niet erg goed. De hybride prius van toyota kan ik ook niet anders zien dan innovatief. Het mag dan zijn dat er al anderen zijn die misschien al veel meer in huis hebben maar zij waren de eersten. En dat vind ik voldoende innovatief.. |
17 februari 2007, 22:51 | #234 |
Berichten: n/a
|
Re: Energieprobleem al opgelost
>> Okee. Je zoekt links. Die kan ik genoeg op internet vinden en jij
>> ook. Ik citeer er een paar maar het is dan wel de bedoeling dat je >> ze leest en opneemt. Doe me een lol en ga zelf eens op onderzoek met >> de zoektermen 'tsjernobyl' en 'aantal doden'. Ik ka ze onmogelijk >> alle 602 hier naartoe copieeren. Eenvoudiger is het als je ze ze >> zelf even opzoekt. Vertel me dan alsjeblieft wat de eindconclusie is >> van wat je allemaal hebt gelezen. > > Ik weet nu meer over het aantal doden door Tsernobyl en de medische en > maatschappelijke gevolgen van een dergelijke ramp, waarvoor mijn > dank. Dat het er ruim meer zijn dan 50 behoeft nu geen betoog meer. > Dat was echter maar een klein aspect van wat ik te weten hoopte te > komen, buiten literatuuronderzoek om. Ik hoopte dat jij op allerlei > achtergronden en verwante onderwerpen kennis had opgedaan en verwerkt > en voor jezelf gekoppeld had met andere kennisfragmenten, en wilde > daarvan profiteren omdat het buiten mijn eigen gebied ligt maar wel > graag meer weet en de argumenten van Bonzo en Henduro beter op hun > waarde hoopte te kunnen schatten. In elk geval nogmaals dank voor je > moeite. Het is een tamelijk ingewikkeld onderwerp waar veel over te vertellen is. Als iemand aan een autotechnicus vraagt hoe een auto in elkaar zit en hoe je het rendement van een auto berekent dan is daar ook niet direct een simpel antwoord op te geven. Sommige dingen moet je gewoon bereiken door er voldoende over te lezen. Noem het een zelfstudie zo je wilt. Het probleem is wel dat er allemaal lieden zijn die de boel heel simpel gaan stellen en daardoor een vertekend beeld gaan geven van de situatie. De voorstanders van kernenergie willen ook absoluut niet dat iedereen teveel over kernenergie en de nadelen ervan op de hoogte is. Ze hameren dus vooral op de voordelen van kernenergie: geen co2-uitstoot en geen vervuiling. Ze zwijgen natuurlijk ik alle toonaarden over de trits nadelen en gevaren die aan het gebruik van kernenergie vastzitten of bagatelliseren die volkomen. Het publiek krijgt daarom een idee van kernenergie dat het allemaal wel goed zit en dat de gevaren minimaal zijn van straling. Ze willen dit eigenlijk ook graag horen want er wordt ze voorgeschoteld dat we zonder voldoende energie in het stenen tijdperk terecht zouden komen. Niets is minder waar. Met een beperkte energievoorraad en energieopwekkingscapaciteit valt namelijk heel goed te leven. Als je maar voldoende op tijd maatregelen neemt. En dan geen drastische maatregelen zoals de energie afzetten maar heel gewone zoals we die allemaal wel kennen: huis goed isoleren, hr-ketel met eventueel een zonneboiler op het dak voor de douche en bad, warmtewisselaar installeren, spaarlampen indraaien, energiezuinige apparatuur in huis halen, zuinige auto nemen, dichter bij het werk gaan wonen, etc. Het zijn in totaal wel honderen kleine dingen die allen tezamen een heleboel energie zullen besparen. De mensen gaan dan stukken minder kwijt zijn aan energie en als de energieprijs stijgt dan is het nog steeds goed op te brengen. Een hogere energieprijs stimuleert volkomen automatisch dat de industrie opeens ook gaat investeren in zuiniger productie- en vervoersmethoden. En zo is de cirkel rond. We komen dan niet in het stenen tijdperk terecht maar eerder in een minder-verspillend tijdperk. Het is allemaal niet zo moeilijk als iedereen wel denkt. Het is gewoon een kwestie van aanpassen en dan draait de boel gewoon verder. Dat aanpassen is allang begonnen want geen mens bouwt tegenwoordig meer een ongeisoleerd huis met enkele ramen en de industrie let ook al erg goed op energieverbruik om maar concurrerend te kunnen blijven.. |
18 februari 2007, 05:41 | #235 |
Berichten: n/a
|
Re: Energieprobleem al opgelost
On Jan 28, 1:34 pm, Ronald van Voren <@basis.c0m> wrote:
> On Sat, 27 Jan 2007 17:12:07 +0100, Ejo <[email protected]> wrote: > >Ronald van Voren wrote: > > >> Hoe groot is die behoefte volgens jou? > > >Erg groot, equivalent met ca. 240 bij 240 km bos, > > Hier reken je voor mij het equivalent uit, terwijl ik niet kan nagaan > wat er aan de andere kant van de vergelijking staat. > > >lees ook mijn andere > >postings. > > Waarom moet ik al je postings naspeuren om een duidelijker antwoord te > krijgen op m'n vrraag?. > Je kan beter een link naar de desbetreffende postings geven. > --http://afluisterland.nl/ronald/ Welke nieuwslezer gebruik je? Misschien dat google groups iets voor je is, het zoekt vrij makkelijk. |
18 februari 2007, 14:31 | #236 |
Berichten: n/a
|
Re: Energieprobleem al opgelost
In nl.auto Eva <[email protected]> wrote:
> Het is een tamelijk ingewikkeld onderwerp waar veel over te vertellen is. > Als iemand aan een autotechnicus vraagt hoe een auto in elkaar zit en hoe je > het rendement van een auto berekent dan is daar ook niet direct een simpel > antwoord op te geven. Sommige dingen moet je gewoon bereiken door er > voldoende over te lezen. Noem het een zelfstudie zo je wilt. Het probleem is de wetenschappelijke achtergrond, dat is gewoon flink saaie stof. Ik hoopte dat jij die al gedegen kende, en in de context toegepast en geinterpreteerd had. Maar jouw kennis is dus ook alleen van horen zeggen en meer numeriek/statistisch/sociologisch (niet beledigend bedoeld, want kan ook nut hebben). Ik zal als ik meer wil weten eens opzoek moeten naar een goede technische uitleg (dus net iets practischer dan wetenschappelijk). -- Met vriendelijke groet, Maarten Bakker. |
19 februari 2007, 02:21 | #237 |
Berichten: n/a
|
Re: Energieprobleem al opgelost
On 2007-02-16, Klaas Ensing <[email protected]> wrote:
>>>> 'Liegen mag, als je daar ongelovigen mee overtuigt.' >>> Waarom zijn Henduro's opsommingen niet simpelweg met gedegen >>> cijfers te weerleggen? > Mijn vluchtige lezing vond echter nog geen antwoord op mijn vraag inzake de > tegenstelling tussen de 'beweerde' duizenden doden van Tsjernobiel en in de > verwijzingen van Henduro genoemd aantal van minder dan 50 dodelijke > slachtoffers. Stel je voor. Henduro claimt dat er in de wereld minder dan 50 doden per jaar vallen door auto-ongelukken. Jij weet waarschijnlijk wel dat alleen Nederland al het afgelopen jaar zo'n 800 verkeersdoden heeft mogen betreuren. Wellicht weet je dat het er zo'n 33.000 per jaar in Amerika zijn. Misschien weet je dat er in de weekends in Belgie ongeveer 5 jongeren sterven. Ieder weekend. De claim wordt dan zo belachelijk dat je er niet normaal op in kunt gaan. Op dat vlak zit mijn reactie op de echte claim van Henduro ook. 50 doden door Chernobyl? Te belachelijk om waar te zijn. -- Ruben Misfortune, n.: The kind of fortune that never misses. -- Ambrose Bierce, "The Devil's Dictionary" |
19 februari 2007, 12:11 | #238 |
Berichten: n/a
|
Re: Energieprobleem al opgelost
In nl.auto Ruben van der Leij <[email protected]> wrote:
> Op dat vlak zit mijn reactie op de echte claim van Henduro ook. 50 doden > door Chernobyl? Te belachelijk om waar te zijn. 50 die direct aan de straling zijn overleden (acute stralingsziekte) zou al weinig zijn, maar kon ik nog geloven. Dat er iets minder acuut nog vele doden zijn gevallen, lijkt logisch en blijkt ook uit de stukjes van Eva zonder meer. Of het er precies zoveel zijn als in die stukjes staat is dan niet eens van belang, het zullen er altijd een paar ordegrootten meer dan 50 geweest zijn. Wat betreft zijn claim dat kleine hoeveelheden straling juist gezond zouden kunnen zijn: ik acht het op zich mogelijk dat het mechanisme dat DNA-schade herstelt, harder gaat werken als het geprikkeld wordt. Het lijkt me dat hier gedegen onderzoek op zijn plaats is. -- Met vriendelijke groet, Maarten Bakker. |
19 februari 2007, 17:11 | #239 |
Berichten: n/a
|
Re: Energieprobleem al opgelost
On 2007-02-19, [email protected] <[email protected]> wrote:
> 50 die direct aan de straling zijn overleden (acute stralingsziekte) zou > al weinig zijn, maar kon ik nog geloven. Dat er iets minder acuut nog vele > doden zijn gevallen, lijkt logisch en blijkt ook uit de stukjes van Eva > zonder meer. Al is het maar vanwege de toxiciteit van het merendeel van de vrijgekomen isotopen. Los van stralingseffecten is het dagenlang inademen van Jodium-damp erg ongezond. Ik noem maar een zijstraat. > ik acht het op zich mogelijk dat het mechanisme dat DNA-schade herstelt, > harder gaat werken als het geprikkeld wordt. In Trp-53 heterozygote muizen. Wat dat voor mensen inhoudt is me een raadsel. -- Ruben Misfortune, n.: The kind of fortune that never misses. -- Ambrose Bierce, "The Devil's Dictionary" |
20 februari 2007, 11:31 | #240 |
Berichten: n/a
|
Re: Energieprobleem al opgelost
[email protected] wrote:
.... > 50 geweest zijn. Wat betreft zijn claim dat kleine hoeveelheden straling > juist gezond zouden kunnen zijn: ik acht het op zich mogelijk dat het > mechanisme dat DNA-schade herstelt, harder gaat werken als het geprikkeld > wordt. Het lijkt me dat hier gedegen onderzoek op zijn plaats is. > Zou het niet gewoon een verkeerd begrip van het belang van mutatie zijn? Via de bekende Klok -> Klepel redenering: mutatie is goed binnen het kader van evolutie, straling veroorzaakt mutatie, dus straling is gezond... Paai |