BUB: "België de Amerikaanse Confederatie achterna?"

[Patrice]

Van de BUB-persdienst:

---

HET FALEN VAN DE BELGISCHE EN AMERIKAANSE CONFEDERATIES

Op 7 november 2012 won Barack Obama voor de tweede keer de presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten. Deze compromisfiguur tussen zwarte en blanke Amerikanen ligt weliswaar niet wakker van de Belgische situatie, maar het is een gelegenheid om de confederalistische Amerikaanse geschiedenis met die van België te vergelijken op het moment dat sommigen in België denken dat een confederatie beter zou zijn dan een federatie of een unitaire staat.

1) De Amerikaanse confederatie


Voorzijde van de "articles of confederation", de basis van de Amerikaanse confederatie

Het koninkrijk Engeland heeft de oostkust van Noord-Amerika aan het begin van de 17de eeuw gekoloniseerd. De eerste koloniale nederzetting werd in 1607 gesticht in Jamestown (Virginia). Later verspreidden de Engelse kolonisten zich over het hele Oosten van wat vandaag de Verenigde Staten van Amerika zijn. Meer dan een uitbreiding van hun territorium, beschouwden de Engelsen de kolonies als een financiële hulpbron. De Amerikaanse kolonisten woonden ver van Groot-Brittannië en waren niet vertegenwoordigd in het parlement van Westminster. Zeer snel ontwikkelden ze een eigen bestuur voor hun territoria. Toen het Brits Parlement in de jaren 60 van de 18de eeuw een reeks wetten stemde om de kolonies meer te belasten, kwamen de Amerikanen in opstand tegen de Engelsen die ze als bezetters beschouwden.

Op 4 juli 1776 riepen de 13 Britse kolonies hun onafhankelijkheid uit. In de « Articles of Confederation », beslisten ze om een losse bond van onafhankelijke staten te vormen, met een zeer zwak centraal gezag. De bond was overgeleverd aan de willekeur van de stichtende staten. De confederatie brokkelde snel af en verzonk in wanorde. George Washington, die de eerste president van de Verenigde Staten zou worden, verklaarde: « The 13 states are only united by a rope of sand ». (« De 13 staten zijn slechts verbonden door een touw van zand »).

In februari 1787 riep het Continentaal Congres, het parlement van de confederatie, de staten op om hun afgevaardigden naar Philadelphia in Pennsylvania te sturen om de artikels van de confederatie te wijzigen. Maar in plaats van de artikels te wijzigen hebben de afgevaardigden de artikels aan de kant geschoven en besloten om een echte grondwet voor een federale staat, de Verenigde Staten genaamd, te schrijven. Deze grondwet was in 1787 af en werd in 1789 aangenomen. Ze is tot op heden van kracht en liet de Verenigde Staten toe om het machtigste land ter wereld te worden. Uiteindelijk duurde de confederalistische ervaring slechts 13 jaar.

2) De Belgische confederatie


Jan Frans Vonck (1743-1792): een spilfiguur in de Belgische revolutie van 1789-90

Tijdens hetzelfde jaar dat de Verenigde Staten hun federale grondwet van 1789 aangenomen hebben, kende België zijn eerste revolutie. Deze natie, die haar naam aan de Romeinen ontleent die onze contreien in de eerste eeuw voor Christus gekoloniseerd hebben, werd gesticht in 1430 door de Bourgondische hertog Filips de Goede toen hij de Orde van het Gulden Vlies in het leven riep. Ze kwam in opstand tegen de Oostenrijkse bezetter toen de verlichte despoot Jozef II van Oostenrijk verscheidene wetten uitvaardigde die de religieuze, administratieve en gerechtelijke tradities in België op de helling zetten. De vorstendommen Henegouwen en Brabant waren de eerste om zich, vanaf 1787, tegen deze hervormingen te verzetten. In 1789 besloot de keizer om de Staten en de Raad van Brabant op te heffen alsook om de Blijde Intrede nietig te verklaren. Tijdens de zomer kwam het tot rellen. Later verenigden de Belgische vorstendommen – behoudens Luik en Luxemburg – zich tegen de Oostenrijkers. Eind december 1789 waren de Zuidelijke Nederlanden bevrijd.

Op 11 januari 1790, werd het Unieverdrag getekend dat voorzag in de creatie van de « Verenigde Belgische Staten » met een centrale regering. De autonome vorstendommen – die zich vanaf toen provincies noemden – bleven evenwel onafhankelijk. Erg snel namen de breuklijnen tussen de Brabantse revolutionairen Vonck en Van der Noot de bovenhand. De eerste was geïnspireerd door de ideeën van de Franse revolutie en wenste een sterke centrale staat. Van der Noot echter had een traditionalistische visie, steunde op de adel en wilde een grote autonomie voor de vorstendommen behouden. Naar het voorbeeld van de Verenigde Staten werd een Congres van afgevaardigden uit alle provincies, met als benaming Soeverein Congres van de Verenigde Belgische Staten, gesticht.


De Belgische vlag van 1789

De Brabantse Omwenteling maakte een einde aan het absolutisme, maar slaagde er niet in om de Belgische vorstendommen op een duurzame wijze te verenigen. Het centraal gezag was immers erg zwak en beperkte zich tot een gemeenschappelijke defensie, een eenheidsmunt en een deel van buitenlandse zaken. Wat meer was, het confederaal gezag kreeg geen geld van de provinciale staten en de spanningen tussen liberale en conservatieve provincies namen zo fel toe, dat een burgeroorlog ternauwernood vermeden werd. De institutionele situatie werd snel chaotisch. De jonge Belgische republiek stortte in op 3 december 1790 en de keizerlijke troepen heroverden België zonder weerstand.

Besluit

De gelijkenis tussen de twee confederaties is frappant: het gebrek aan eenheid slaat snel om in chaos en de confederaties verdwijnen, de Amerikaanse ten voordele van een sterkere federale staat, de Belgische ten voordele van een buitenlandse invaller. Andere confederalistische ervaringen in de wereld zijn eveneens gefaald: de Oostenrijks-Hongaarse confederatie, gesticht in 1867, verdween na de Eerste Wereldoorlog in 1918. De Arabische confederatie tussen Egypte, Syrië en Jemen bestond slechts gedurende 3 jaar tussen 1958 et 1961. De confederatie Senegambia tussen de West-Afrikaanse staten Senegal en Gambia ging na slechts 7 jaar tussen 1982 en 1987 tenonder. De confederatie Servië-Montenegro hield nauwelijks drie jaar stand (2003-2006). In tegenstelling tot een foutief maar wijdverspreid idee is Zwitserland sedert 1848 geen confederatie meer, maar wel een federale staat.

De Amerikaanse ervaring toont aan dat een confederatie zich tot een federale staat kan omvormen, net als Zwitserland in 1848 of de Noord-Duitse Bond (die in 1871 de basis werd van het federale Duitse Keizerrijk). Alleszins zijn confederaties staatkundige structuren die op korte of op lange termijn steeds verdwijnen.

Vandaag bestaat er nergens ter wereld een confederatie.

Al deze confederalistische ervaringen uit het verleden zouden die enkele individuen die in een confederaal België willen leven tot nadenken moeten aanzetten…

---

http://www.unionbelge.be/?p=6490

[Munglik]

Oorspronkelijk geplaatst door Patrice

Van de BUB-persdienst:

---

HET FALEN VAN DE BELGISCHE EN AMERIKAANSE CONFEDERATIES

Op 7 november 2012 won Barack Obama voor de tweede keer de presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten. Deze compromisfiguur tussen zwarte en blanke Amerikanen ligt weliswaar niet wakker van de Belgische situatie, maar het is een gelegenheid om de confederalistische Amerikaanse geschiedenis met die van België te vergelijken op het moment dat sommigen in België denken dat een confederatie beter zou zijn dan een federatie of een unitaire staat.

1) De Amerikaanse confederatie


Voorzijde van de "articles of confederation", de basis van de Amerikaanse confederatie

Het koninkrijk Engeland heeft de oostkust van Noord-Amerika aan het begin van de 17de eeuw gekoloniseerd. De eerste koloniale nederzetting werd in 1607 gesticht in Jamestown (Virginia). Later verspreidden de Engelse kolonisten zich over het hele Oosten van wat vandaag de Verenigde Staten van Amerika zijn. Meer dan een uitbreiding van hun territorium, beschouwden de Engelsen de kolonies als een financiële hulpbron. De Amerikaanse kolonisten woonden ver van Groot-Brittannië en waren niet vertegenwoordigd in het parlement van Westminster. Zeer snel ontwikkelden ze een eigen bestuur voor hun territoria. Toen het Brits Parlement in de jaren 60 van de 18de eeuw een reeks wetten stemde om de kolonies meer te belasten, kwamen de Amerikanen in opstand tegen de Engelsen die ze als bezetters beschouwden.

Op 4 juli 1776 riepen de 13 Britse kolonies hun onafhankelijkheid uit. In de « Articles of Confederation », beslisten ze om een losse bond van onafhankelijke staten te vormen, met een zeer zwak centraal gezag. De bond was overgeleverd aan de willekeur van de stichtende staten. De confederatie brokkelde snel af en verzonk in wanorde. George Washington, die de eerste president van de Verenigde Staten zou worden, verklaarde: « The 13 states are only united by a rope of sand ». (« De 13 staten zijn slechts verbonden door een touw van zand »).

In februari 1787 riep het Continentaal Congres, het parlement van de confederatie, de staten op om hun afgevaardigden naar Philadelphia in Pennsylvania te sturen om de artikels van de confederatie te wijzigen. Maar in plaats van de artikels te wijzigen hebben de afgevaardigden de artikels aan de kant geschoven en besloten om een echte grondwet voor een federale staat, de Verenigde Staten genaamd, te schrijven. Deze grondwet was in 1787 af en werd in 1789 aangenomen. Ze is tot op heden van kracht en liet de Verenigde Staten toe om het machtigste land ter wereld te worden. Uiteindelijk duurde de confederalistische ervaring slechts 13 jaar.

2) De Belgische confederatie


Jan Frans Vonck (1743-1792): een spilfiguur in de Belgische revolutie van 1789-90

Tijdens hetzelfde jaar dat de Verenigde Staten hun federale grondwet van 1789 aangenomen hebben, kende België zijn eerste revolutie. Deze natie, die haar naam aan de Romeinen ontleent die onze contreien in de eerste eeuw voor Christus gekoloniseerd hebben, werd gesticht in 1430 door de Bourgondische hertog Filips de Goede toen hij de Orde van het Gulden Vlies in het leven riep. Ze kwam in opstand tegen de Oostenrijkse bezetter toen de verlichte despoot Jozef II van Oostenrijk verscheidene wetten uitvaardigde die de religieuze, administratieve en gerechtelijke tradities in België op de helling zetten. De vorstendommen Henegouwen en Brabant waren de eerste om zich, vanaf 1787, tegen deze hervormingen te verzetten. In 1789 besloot de keizer om de Staten en de Raad van Brabant op te heffen alsook om de Blijde Intrede nietig te verklaren. Tijdens de zomer kwam het tot rellen. Later verenigden de Belgische vorstendommen – behoudens Luik en Luxemburg – zich tegen de Oostenrijkers. Eind december 1789 waren de Zuidelijke Nederlanden bevrijd.

Op 11 januari 1790, werd het Unieverdrag getekend dat voorzag in de creatie van de « Verenigde Belgische Staten » met een centrale regering. De autonome vorstendommen – die zich vanaf toen provincies noemden – bleven evenwel onafhankelijk. Erg snel namen de breuklijnen tussen de Brabantse revolutionairen Vonck en Van der Noot de bovenhand. De eerste was geïnspireerd door de ideeën van de Franse revolutie en wenste een sterke centrale staat. Van der Noot echter had een traditionalistische visie, steunde op de adel en wilde een grote autonomie voor de vorstendommen behouden. Naar het voorbeeld van de Verenigde Staten werd een Congres van afgevaardigden uit alle provincies, met als benaming Soeverein Congres van de Verenigde Belgische Staten, gesticht.


De Belgische vlag van 1789

De Brabantse Omwenteling maakte een einde aan het absolutisme, maar slaagde er niet in om de Belgische vorstendommen op een duurzame wijze te verenigen. Het centraal gezag was immers erg zwak en beperkte zich tot een gemeenschappelijke defensie, een eenheidsmunt en een deel van buitenlandse zaken. Wat meer was, het confederaal gezag kreeg geen geld van de provinciale staten en de spanningen tussen liberale en conservatieve provincies namen zo fel toe, dat een burgeroorlog ternauwernood vermeden werd. De institutionele situatie werd snel chaotisch. De jonge Belgische republiek stortte in op 3 december 1790 en de keizerlijke troepen heroverden België zonder weerstand.

Besluit

De gelijkenis tussen de twee confederaties is frappant: het gebrek aan eenheid slaat snel om in chaos en de confederaties verdwijnen, de Amerikaanse ten voordele van een sterkere federale staat, de Belgische ten voordele van een buitenlandse invaller. Andere confederalistische ervaringen in de wereld zijn eveneens gefaald: de Oostenrijks-Hongaarse confederatie, gesticht in 1867, verdween na de Eerste Wereldoorlog in 1918. De Arabische confederatie tussen Egypte, Syrië en Jemen bestond slechts gedurende 3 jaar tussen 1958 et 1961. De confederatie Senegambia tussen de West-Afrikaanse staten Senegal en Gambia ging na slechts 7 jaar tussen 1982 en 1987 tenonder. De confederatie Servië-Montenegro hield nauwelijks drie jaar stand (2003-2006). In tegenstelling tot een foutief maar wijdverspreid idee is Zwitserland sedert 1848 geen confederatie meer, maar wel een federale staat.

De Amerikaanse ervaring toont aan dat een confederatie zich tot een federale staat kan omvormen, net als Zwitserland in 1848 of de Noord-Duitse Bond (die in 1871 de basis werd van het federale Duitse Keizerrijk). Alleszins zijn confederaties staatkundige structuren die op korte of op lange termijn steeds verdwijnen.

Vandaag bestaat er nergens ter wereld een confederatie.

Al deze confederalistische ervaringen uit het verleden zouden die enkele individuen die in een confederaal België willen leven tot nadenken moeten aanzetten…

---

http://www.unionbelge.be/?p=6490

De confederale staten van Amerika hebben zich niet omgevormd, ze zijn veroverd.

[Shadowke]

die Belgische confederatie van 1789 wilde op termijn aansluiten bij Nederland.
maar daar zegt de BUB natuurlijk niets over!

[Vlaanderen Boven]

Oorspronkelijk geplaatst door Munglik

De confederale staten van Amerika hebben zich niet omgevormd, ze zijn veroverd.

Ze hebben het expliciet over de confederatie van net na de onafhankelijkheidsoorlog.

[vrijevlaming]

Daar komt de kolderbrigade weer

[Shadowke]

Oorspronkelijk geplaatst door vrijevlaming

Daar komt de kolderbrigade weer

waar is die 'i like'-knop?
doeme toch!

[Zwitser]

Oorspronkelijk geplaatst door Patrice

Op 11 januari 1790, werd het Unieverdrag getekend dat voorzag in de creatie van de « Verenigde Belgische Staten » met een centrale regering.

Je kent je geschiedenis slecht. In het Nederlands heette deze confederatie de "Verenigde Nederlandse Staten".

"Belge" was toen de Franse benaming voor iemand die Nederlands sprak.

[BWarrior]

Oorspronkelijk geplaatst door Zwitser

Je kent je geschiedenis slecht. In het Nederlands heette deze confederatie de "Verenigde Nederlandse Staten".

"Belge" was toen de Franse benaming voor iemand die Nederlands sprak.

Nee, de twee benamingen werden door en onder mekaar gebruikt.

[Zwitser]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

Nee, de twee benamingen werden door en onder mekaar gebruikt.

Ze betekenden dus hetzelfde. België is dus een andere naam voor Nederland.
Waarvan akte.

[De Brabander]

Voor de Nederlanden, niet Nederland. Denk aan de Leo Belgicus. Dus Nederland mag ooit wel eens bij België aansluiten.