De decennia voor WO I

[Turkse Nederlander]

Oorspronkelijk geplaatst door kelt

wel even oppassen......Er was absoluut geen "liefde" tussen Turkije en Duitsland...
Maar de Duitse keizer,(een idioot buiten categorie), was er in "geslaagd" te laten gebeuren wat honderden jaren ondenkbaar was,namelijk een feitelijke militaire Alliantie, en rust op alle Koloniale Grenzen tussen Frankrijk en Groot-Brittanie.

Duitsland had nieuwe "relgebieden" nodig om de concurrerende machten bezig te houden..Turkije leek een geschikte "partner in crime" gezien de positie van het toenmalige Turkse Rijk...Wapenzendingen,militaire adviseurs, en zelfs de overdracht van enkele oorlogsschepen met bemanning en al, waren geringe prijzen om Rusland en Groot-Brittanie eens wat bezig te houden....


Eigenlijk was "Turkije" verder van geen enkel nut voor Berlijn,en ik kan me niet voorstellen dat Duitsland de idee zou genegen zijn dat Turkije opnieuw de macht zou uitoefenen in,pakweg,Roemenie,Bulgarije,...de Balkan......

Voor het verkruimelende Turkse Rijk was iedere doos kogels al welkom..

Mede door Duitse wapens hebben de Turken de Dardanellen veldslag gewonnen. De kanonnen en mijnen geleverd door Duitsland hebben de meeste Britse oorlogsschepen uitgeschakeld. Turkije zat op dat moment op ongeveer 250 miljard olievaten. Ik denk dat Duitsland voor de exploitatie van de Turkse grondstoffen veel over had gehad. Dat betekent niet automatisch heruitbreiding in Europa.

[Jozef Ostyn]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkse Nederlander

De feiten laten zien dat er een gigantische oorlog nodig was om het Ottomaanse rijk te doen ineenstorten. De Ottomanen hebben zelfs na de Duitsers gecapituleerd. Nadat de Duitsers opgaven hadden de Turken ook besloten op te geven. Zonder die oolog had het rijk nog lang voort kunnen bestaan.

De oorlog tegen het Ottomaanse Rijk was helemaal niet zo gigantisch. Het was een secundair gevechtstheater dat geen prioriteit kreeg.
Het is natuurlijk waar dat het Ottomaanse Rijk misschien nog een tijd had kunnen verder bestaan indien het niet meegedaan had aan WOI. Maar uiteindelijk zou het toch uiteengevallen zijn. De CUP-junta die het Ottomaanse Rijk toen bestuurde meende juist dat deelname aan de oorlog het tij kon keren. Dat bleek niet zo te zijn.

[Adam Smith]

Wilhelm II zeker een geval apart. Enerzijds een complex omdat hij een onvolgroeide arm had, anders een compensatiecomplex en andere slechte eigenschappen voor een monarch (verder kwam geestelijke instabiliteit voor in de familie van moeders- en vaderskant). Had tegen het einde van WO I feitelijk nauwelijks nog macht, die lag bij Generaal Ludendorff en Veldmaarschalk Von Hindenburg.