Sociaal-flamingantische landdag op til!

[Pelgrim]

In links-flamingante kringen hebben we een project op poten gezet om het linkse flamingantisme een concreet gezicht te geven en de verrechtsing van de vlaamse beweging (met andere woorden, het monopolie van het Blok) te bestrijden (toch te proberen ). Wij menen dat de komende verkiezingen zullen uitdraaien op een zoveelste overwinning voor het Blok en dat hun dominantie binnen de vlaamse beweging dan zo goed als volledig is. In eerste instantie zal er een sociaal flamingantische landdag georganiseerd worden op 22 augustus (een locatie hebben we nog niet). Het doel is duidelijk te maken dat vlaamsgezindheid en progressief, sociaal denken wel degelijk samen kunnen, zoals wijlen Antoon Roosens (op wie de ideeën van de landdag geïnspireerd zullen zijn) dat aantoonde.
Een concreet links-flamingantisch manifest wordt momenteel opgesteld, wanneer dat af is en er meer details zijn over de landdag zal ik die hier posten, voor de weinige mensen die toch nog geïnteresseerd zouden zijn

Ik hoop dat de democratische, linkse bewegingen, partijen en mensen op dit forum en in het land zich niet zullen laten leiden door de belgicistische vooroordelen, maar ons project steunen of toch minstens erkennen als een links, anti neoliberaal en democratisch initiatief.

[Pelgrim]

(deze tekst is volledig van mij, los van het landdag project)

Vogens vele (linkse én rechtse) intelligentsia is de natie voorbijgestreefd, de staat ook. De globalisatie overstijgt het nationale ten voordele van een nieuwe, wereldomvattende wereldorde. De Europese politieke eenmaking is er één aspect van, de liberale mondialisering van de markt een andere. De maatschappij schijnt grootschaliger te worden, staten hebben steeds minder macht. In realiteit echter is de staat en de natie nog steeds even belangrijk als in het verleden.
De staat is namelijk het instrument waarmee de globalisering wordt opgelegd. Men stelt het voor alsof de vrije markt de staten onbelangrijk maakt. De politiek leidende klasse gebruikt evenwel de nationale staat in de huidige vorm als instrument om de volgende fase in het kapitalisme te bewerkstelligen, dat van het wereldomvattende (imperialistische) systeem, waarbij de nieuwe staat die gevormt wordt de geglobaliseerde 'wereld'staat is. In die zin zullen de staten inderdaad tot op zekere mate opgaan in een globale structuur. Echter, lokale staten zullen altijd van tel blijven, omdat een globale structuur zo grootschalig is, dat deze, om het eigen voortbestaan te verzekeren, ook op kleine schaal zal moeten blijven controle uitoefenen, om te voorkomen dat op lokaal niveau een parallelle machtsstructuur zal ontstaan die op dat plaatselijke niveau uiteindelijk voor eigen belangen gaat ijveren en met de globale machtsstructuur zal wedijveren. Een hypothetische wereldregering zal uiteindelijk toch moeten beroep doen op lokale staatssystemen om haar wil op te leggen. De afzonderlijke staten zullen dus blijven bestaan, als een soort vazalstaten van het (neoliberaal) globalisme.
De natie in de zin van afzonderlijke culturen en volkeren met eigen etnische kenmerken, zal, integenstelling tot wat zowel links als rechts wel eens beweerd wordt, nooit verdwijnen. Net omwille van de globalisering, die in eerste instantie poogt een standaard op te leggen aan de gehele wereld (en daar waarschijnlijk in eerste instantie ook in zal slagen). De gestandaardiseerde wereldstaat zal echter uiteindelijk toch weer bezwijken aan een diversificatie van deze geglobaliseerde eenheidscultuur en -maatschappij. Het is een utopie te veronderstellen dat de gehele wereld kan herleid worden tot één standaardcultuur, tenzij men de bevolking in cijfers drastisch gaat reduceren tot het niveau waarop direct contact tussen de mensen mogelijk is. In een wereld met meer dan zes miljard (en stijgend aantal) bewoners, met zoveel territoriale verschillen, zal elke norm die opgelegd wordt uiteindelijk weer uiteenvallen. Lokale gemeenschappen ontwikkelen na verloop van tijd automatisch terug een eigen identiteit die verschilt met die van een gemeenschap aan de andere kant van de planeet. De utopische gedachte van 'de wereld één dorp' is een naïef idee. Op economisch vlak zal dit met een geglobaliseerde markt inderdaad zo zijn (tot op zekere hoogte toch), maar noch politiek, noch sociaal, en zeker noch cultureel of etnisch zal dit mogelijk zijn, omdat de schaal op zich veel te groot is. De natie zal aanvankelijk economisch en politiek gezien door de globalisering onderdrukt worden, maar nooit verdwijnen en uiteindelijk, wanneer de schaal van de globalisering zo astronomisch groot geworden is dat elk direct contact tussen staat en de lokale gemeenschap onmogelijk is geworden (tenzij door een gigantisch bureaucratisch apparaat) weer terugkeren. En dit zal zeer waarschijnlijk gepaard gaan met heel nationalistische tendensen, omdat de bevolking zich zal afkeren van de opgelegde eenheid, en zal wensen een eigen weg te volgen. De globale macht zal dit uiteraard niet willen, dus deze nationalistische reactie zal van een zeer aggresieve aard worden, mogelijk zelfs niet enkel gericht tegen de globale norm, maar tegen andere naties zelf. Met andere woorden, het globalisme is net dé voedingsbodem voor racisme en xenofobie, en dan zeker op de lange termijn, wanneer de globalisering steeds sterker voelbaar wordt in de maatschappij. De natie, nationalisme en de wens tot zelfprofilering van lokale gemeenschappen is een zekerheid die nooit zal verdwijnen, toch niet zolang we met zoveel mensen blijven rondlopen op deze wereld.

Wat betekent dit dan voor de klassenstrijd? Is het niet zo dat al wat 'ons verdeelt, ons zwak maakt' en de arbeider geen andere cultuur heeft dan de cultuur van zijn klasse? In zekere zin wel. De heersende klasse is zich steeds globaler aan het opstellen, streeft nu naar een globale norm, omdat dit veel efficiënter is in haar streven naar het behoud en expantie van de macht. In die zin moeten ook de tegenstrevende klassen zich internationaal gaan opstellen, en zich niet nutteloos laten verdelen. Echter, het is op zich al fundamenteel fout te stellen dat de onderverdeling in naties en volkeren per definitie de zaak van de klassenstrijd tegenwerkt. Men k�*n de verschillen tussen de volkeren niet wegkieperen door ze te negeren en te pogen één 'klassebepaalde internationale cultuur' te maken, want daarvoor zijn we simpelweg met te veel mensen. Lokale profilering en nationale tendensen zullen steeds terugkeren, zelfs al zou er een wereldwijde socialistische omwenteling gebeurt zijn waarbij de arbeidersklassen de heersende klassen hebben omvergeworpen. Een hypothetische, zelfs socialistische, verenigde wereldstaat zou uiteindelijk toch ook weer diversifiëren in lokale gemeenschappen met eigen cultuur en gewoontes. Is dat een slechte zaak? Nee helemaal niet want men zou zelfs kunnen stellen dat deze diversiteit van de beschaving net een rijkdom is voor de mensheid. Is het een slechte zaak als in de huidige klassenstrijd zou rekening gehouden worden met de nu bestaande verschillen tussen de naties? Nee want diversiteit is ook nu een rijkdom en geen noodzakelijke verdeeldheid. Hier wordt het verschil tussen links en rechts nationalisme duidelijk: het rechts nationalisme is van een onderschikkende aard (de eigen natie is superieur, eigen volk eerst, imperialisme) terwijl het linkse een nevenschikkend soort nationalisme is: alle volkeren gelijkwaardig maar niet gelijk. Links nationalisme, dat wil zeggen het streven naar een zichzelf besturende democratische natie, is een in wezen even progressieve strijd als de klassenstrijd want het gaat hier om het recht van controle over de eigen toekomst van een groep mensen. Nationale strijd en klassenstrijd lopen dus parallel: de ene is de strijd tegen de door de heersende klasse opgelegde norm (tegen imperialisme dus), de andere is de strijd tegen de opgelegde politiek. Van alle klassen is het net de arbeidersklasse die van het nationalisme zaak zou moeten maken, want de heersende klasse is de klasse die de globale norm wil opleggen. Door simpelweg de vorming van diversiteit tussen de volkeren te steunen (dus tegen de opgelegde norm van het imperialisme te strijden), neemt men reeds een van de wapens van de heersende klassen uit handen. De klassenstrijd zou dus een internationale, transnationalistische strijd moeten zijn, die het zelfbeschikkingsrecht van volkeren net aanwendt in de strijd tegen het imperialisme. Dit is zeker het geval met de derde wereld. Dit is echter ook nog steeds van tel in de Westerse wereld. Want hier is de oplegging van een globale standaard volop aan de gang. Hoe paradoxaal het ook lijkt, het is net door een (uiteraard linkse) nationalistische strategie te volgen in Europa zelf dat men het globalisme dat door o.a. Europa wordt opgelegd bestrijdt.
En wat dan met de verdeeldheid in de klassenstrijd? Die zogenaamde verdeeldheid is er gewoonweg geen. Linkse nationale bewegingen, die de nationale zelfstandigheid en de sociale strijd koppelen, kunnen perfect samenwerken. Naties die voor hun onafhankelijkheid ijveren vanuit een linkse invalshoek, zullen net bij elkaar de steun kunnen vinden om hun strijd tot een goed einde te brengen. Infeite betekent dit dus een internationale frontvorming van alle voor onafhankelijkheid ijverende volkeren, vandaar de term 'trans' nationalisme ipv internationalisme.

[Pelgrim]

En wat met België?

De Belgische staat is een van de vele vazalstaten van de globale staat van de heersende klassen geworden. Het establishment in dit land, vooral de entourage rond de monarchie en de bovenlaag van de meeste partijen, vakbonden en staatsinstellingen, is niet meer dan de leenheren van de globale staat, het is de lokale voortzetting van de globaliserende heersende klasse. Het is niet verwonderlijk dat deze Belgische klasse heeft getracht (en er in is geslaagd ook) om revolutionair links (en links in het algemeen) weg te houden van de nationale bewegingen in Vlaanderen en Wallonië. Immers, een flamingante en wallingante arbeidersbeweging zou lijnrecht tegenover de belangen van de politiek heersende klasse en het imperialisme hebben gestaan. De Belgische elite heeft er de afgelopen vijftig jaar dus zaak van gemaakt (en met succes) een hetze op te voeren tegen alles wat anti-belgisch was. Dit met het ogenschijnlijk correcte argument dat tweedracht zaaien tussen vlamingen en walen heel on-links was, dat de Belgische eenheid het toonbeeld van multiculturele samenleving en samenwerking was. Het gevolg is dat links heel afkerig is van alles wat vlaams (en bij verlenging waals-) gezind is en de nationalistische beweging bijna volledig werd ingepalmd door (extreem) rechts. Links trekt nu meestal openlijk de pro belgische kaart, in naam van eigenlijk niets ter zake doende idealen als de broederschap tussen vlamingen en walen en het samenleven van verschillende volkeren, terwijl links net door België te steunen de meest radicale vorm van racisme, namelijk het imperialisme, actief steunt. Imperialisme, want de Belgische staat is de vazal van de neoliberale globalisering die de eigen norm oplegd, tegen de diversifierende natuur van de mens in.

De oorspronkelijk revolutionaire democratische vlaamse beweging werd ondertussen bijna volledig overgenomen door een rechts tot radicaal rechts kamp. Dit "vlaamsgezinde" kamp wil een op papier onafhankelijke Vlaamse staat, in de praktijk echter is dit door hen beoogde onafhankelijk Vlaanderen even zeer een vazalstaat van de globale Superstaat. Het opleggen van de standaardnorm van de imperialisten is duidelijk aanwezig in het semi-racistische discours van radicaal rechts. In plaats van voor een volledig zelfstandig vlaanderen te kiezen is rechts-nationalisme voorstander van nauwe contacten -zo niet onderwerping- aan de grootste mogendheid in de wereld. Zo vlaamsgezind is rechts dus niet. Onder het argument van vlaamse zelfstandigheid ("democratie" dus) wordt Vlaanderen eigenlijk gereed gemaakt als kolonie van de globale wereldstaat. Vlaamse en Waalse politieke zelfstandigheid heeft geen enkele zin als de essentie van het sociaal en economisch systeem niet wordt aangepakt. Een Belgische vazalstaat of een Vlaamse, afgezien van de naamsverandering verandert er niets. De nationale zelfstandigheid van Vlamingen en Walen moet dus een linkse zaak worden, die zich keert tegen het huidige rechts-globalistische systeem in zijn geheel, niet slechts de Belgische marionetten er van.

De drie grote traditionele partijen van het Belgisch establishment, rood, christelijk en blauw, zijn dé grote dragers van de staat België. Niet toevallig zijn dit ook de kleuren van de drie vakbondszuilen, en de drie voornaamste ziekenfondsen. Het toont aan hoe democratisch de Belgische staat is. Deze drie partijen hebben hun tentakels in alle lagen van de Belgische maatschappij verankerd, ze zijn de dragers van het systeem. Hoewel onderling elkaars tegenstrevers, zijn zij uiteindelijk steeds weer samengebracht als de Belgische staat wordt bedreigt. Afwisselend zitten zij eens in de opositie en trekken ze de anti establishment kaart (zoals VLD ooit deed en CD&V nu doet) maar uiteindelijk zijn het slechts de drie vleugels van eenzelfde politieke macht, die van het (neoliberale) België. Ter rechterzijde kwam een tegenwerkende kracht, het Vlaams Blok. Dit is een nieuwe elite die zich begint te vormen en andere belangen heeft maar niettemin even burgerlijk rechts is als het establishment. Door zich vlaamsnationalistisch op te stellen, doen zij zich uitschijnen als dé anti establishment partij bij uitstek, hoewel zij fundamenteel eigenlijk slechts een radicalere versie zijn van het establishment dat zij beweren te bestrijden. Maar, afgezien van hun verlangen om het neoliberale België te splitsen in twee nieuwe vazalstaten, is de politieke stroming die zij vertegenwoordigen eigenlijk exact dezelfde als degene die nu aan de macht is. Het onafhankelijke vlaanderen dat zij voorstaan, is niets meer dan een geradicaliseerde versie van het Belgische systeem, het neoliberale systeem.
Het rechts nationalisme dat oa door het Blok aangehangen wordt is dus met andere woorden een nep nationalisme, dat de neoliberale globalisering gewoon voortzet en Vlaanderen verder koloniseert.

Door de Belgische zaak te verdedigen bezondigt links zich aan een grove fout: ze verdedigen mee de neoliberale superstaat. De argumenten van de vlaams-waalse kameraadschap, de argumenten van de verdeelde arbeidersklasse, zijn niets meer dan dogmas die werden aangepraat door het Belgische establishment in een poging om radicaal links één van de belangrijkste wapens uit handen te nemen. Deze dogmas veroorzaken net het omgekeerde van wat ze beweren: het uit elkaar groeien van vlaanderen en wallonië. Nationale strijd is geen wig in de broederschap van de strijdende klasse. Het vasthouden aan een neoliberale eenheidsstructuur is dat net wel. Wil de klassenstrijd ooit lukken, zal deze zich niet moeten richten tegen nationalisme, maar tegen unitarisme, zeker in de context van België. De strijd voor een vrij Vlaanderen en Wallonië, de strijd tegen de opgelegde Belgische (dus globale) norm moet net parallel lopen aan de strijd tegen de heersende elite. En het is fout te veronderstellen dat dit nationale ijveren in tegenstrijd is met de internationale klassenstrijd: ze is er integendeel net een onderdeel van. Een linkse flamingante en wallingante beweging kan aansluiting zoeken met andere radicaal linkse bewegingen wereldwijd, en zowel de klassenstrijd als de nationale strijd kunnen wereldwijd samengaan. Een vlaamse arbeider die ijvert voor vlaamse onafhankelijkheid is niet per definitie iemand die walen haat, hoewel het Belgisch establishment dat wel zo verkondigt. Integendeel, een wallingant en een flamingant kunnen elkaar perfect vinden in de gezamenlijke strijd tegen de opgelegde norm van de neoliberale globalisering, een norm die in essentie ook een klassenprobleem is. Nationale strijd en klassenstrijd zijn beiden onderdeel van hetzelfde streven naar het recht op controle over de eigen toekomst.

Is de Vlaamse strijd dan niet al gestreden? Nog zo'n argument dat links wordt aangepraat. Zijn de Vlaamse universiteiten niet nederlandstalig, hebben we niet een eigen bestuur en onze rechten? Ja, we hebben die. Cadeau gekregen om de bevolking de mond te snoeren. Federalisering werd het vlaamse en waalse volk gegund, om hen te paaien, maar ondertussen is er in essentie niets verandert aan het Belgisch regime. Aan de top blijft alles hetzelfde. Die top verkoopt ons land nu uit aan de internationale machtssystemen. Op dit moment is een vlaamse en waalse beweging minder belangrijk geworden. Maar in de toekomst zullen zij ongetwijfeld weer in omvang toenemen, omdat we meer en meer onze mogelijkheid op eigen bestuur verliezen. Zoals eerder gezegd zal het nationalisme terugkeren, en het is strategisch zeer belangrijk dat links niet opnieuw de fout maakt extreem rechts het monopolie te geven over de eis tot nationale zelfstandigheid.

Een radicaal links en vlaams alternatief is nodig, als we onze democratie willen redden. Hopelijk komt men in Wallonië ook tot die conclusie, zodat we samen deze Belgische vazalstraat kunnen bestrijden.

[solidarnosc]

Cruciale vraag is uiteraard of jullie gewoon het België van het VBO willen inruilen voor het Vlaanderen van het VEV. Voor mij maakt het immers weinig uit of ik nu in de neo-liberale 'superstaat' Vlaanderen of België woon.

PS. LSP heeft nog nooit de Belgische 'zaak' verdedigt en zal dat ook nooit doen.

PS2. Waarom denk je dat het Belgisch establishment Vlaamse flikken gebruikt om Waalse stakingen uiteen te slaan en vica versa? De etnische tegenstellingen zijn een enorme troef voor het Belgisch establishment.

[Pelgrim]

Cruciale vraag is uiteraard of jullie gewoon het België van het VBO willen inruilen voor het Vlaanderen van het VEV. Voor mij maakt het immers weinig uit of ik nu in de neo-liberale 'superstaat' Vlaanderen of België woon.

Geen van beide, daarom ben ik ook tegen het hypocriete Vlaams Blok. Ik wil een onafhankelijk Vlaanderen en Wallonie, zelfbeschikkend, om vanuit die vrije zelfstandige positie samen te werken. Liefst op socialistische basis

PS. LSP heeft nog nooit de Belgische 'zaak' verdedigt en zal dat ook nooit doen.

Dat weet ik. Het was een sneer aan een bepaalde extreem linkse partij die dat wél pleegt te doen

PS2. Waarom denk je dat het Belgisch establishment Vlaamse flikken gebruikt om Waalse stakingen uiteen te slaan en vica versa? De etnische tegenstellingen zijn een enorme troef voor het Belgisch establishment.

Inderdaad. Het toont toch ook weer mooi aan wat een mooi voorbeeld van broederschap de Belgische staat wel is...

[Tantist]

Not my cup of tea, maar als je inderdaad naar de gelijklopende beweging kijkt tussen de opkomst van links en het flamingantisme, dan moet je het wel vreemd vinden dat de Vlaanderen, staat in Europa zo lang een thema is geweest van rechts.

Wellicht moeten we hierbij denken aan de geschriften van Friedrich von Hayek, die stelde dat het nationaal-socialisme ontstaan is uit frustraties over het onbereikbare ideaal van Marx. Als we zien hoe sociale partijen als de Frontpartij uit mondden in structuren als het VNV, kan men deze evolutie begrijpen.

Nochtans zijn er talrijke linkse bewegingen actief die voor volksemancipatie op komen. Denken we hierbij aan Batasuna, Sinn Fein, Scottish National Party, Kadek,...

Ach, waaro'm niet?

[GC]

Oorspronkelijk geplaatst door Tantist

Not my cup of tea, maar als je inderdaad naar de gelijklopende beweging kijkt tussen de opkomst van links en het flamingantisme, dan moet je het wel vreemd vinden dat de Vlaanderen, staat in Europa zo lang een thema is geweest van rechts.

Wellicht moeten we hierbij denken aan de geschriften van Friedrich von Hayek, die stelde dat het nationaal-socialisme ontstaan is uit frustraties over het onbereikbare ideaal van Marx. Als we zien hoe sociale partijen als de Frontpartij uit mondden in structuren als het VNV, kan men deze evolutie begrijpen.

Nochtans zijn er talrijke linkse bewegingen actief die voor volksemancipatie op komen. Denken we hierbij aan Batasuna, Sinn Fein, Scottish National Party, Kadek,...

Ach, waaro'm niet?

Batasuna, Sinn Fein of SNP zijn partijen waar ik als linkse rakker toch mijn bedenkingen bij heb En dat is dan nog heel zacht uitgedrukt.

[Pelgrim]

In welke zin dan GC? Links nationalistisch in Baskenland en sinds kort ook Catalonië zouden net een bondgenoot kunnen zijn tegen het Francoistisch regime van Aznar. De repressie die daar gevoerd wordt is van zo'n aard dat zelfs de Baskische minister een aantal jaar in de cel mag zitten als die het nog maar waagt een referendum te organiseren over autonomie. Dat Aznar een pseudo Franco II is zal ik u toch niet moeten uitleggen zeker? De beste manier om hem en zijn centralistisch regime te bestrijden is net de onafhankelijkheidsbewegingen te steunen. Vooral daar, waar je geen rechts nationalisme zoals het Blok hebt, zou dat net veel kunnen opleveren.

[Tantist]

Oorspronkelijk geplaatst door GC

Batasuna, Sinn Fein of SNP zijn partijen waar ik als linkse rakker toch mijn bedenkingen bij heb En dat is dan nog heel zacht uitgedrukt.

Tja, voor een LSP'er zijn alle partijen zo rechts als alle partijen links zijn voor het Vlaams Blok... Had u anders verwacht?

[Pelgrim]

GC, je hebt eigenlijk nog niet geantwoord: welke zijn die bedenkingen die jij hebt tegen Batasuna, Sinn Fein e.d.?

[Pelgrim]

Ik ben er eindelijk achtergekomen waarom zoveel linksen afkerig zijn van nationalisme en vlaams-nationalisme in het bijzonder. Het is voor velen namelijk niet duidelijk dat het ene nationalisme het andere niet is, dat er zelfs een fundamenteel verschil is tussen het ene en het andere. Het rechtse vlaams blok heeft natuurlijk veel bijgedragen tot de eerder starre antinationalistische houding van links -en terecht tot op zekere hoogte, want het nationalisme dat door ultra rechtse mensen en groepen wordt aangehangen is inderdaad verwerpelijk.

Vooreerst, het aloude argument van het internationalisme: de klassenstrijd kan enkel succesvol zijn als de strijdende lage klasse zich internationaal opstelt (proletariërs aller landen verenigt u, wat ons verdeelt verzwakt ons). Op heel wat punten is dit inderdaad een feit. In de vorige eeuw was de burgerij en het kapitalisme nog voornamelijk nationaal, de belangen van de machtshebbers lagen grotendeels gelijk met de natie en het nationalisme was een ideologie die de lagere werkende klassen aan de zijde van de burgerij moest krijgen in de concurrentie met andere grootmachten. In die zin was het ook niet meer dan logisch dat links (toch revolutionair links) radicaal antinationalistisch was. Vandaag is dat echter voorbijgestreefd en zelfs remmend. De machthebbende klasse is nu internationaal, globaliserend, en onafhankelijke staten en voor de zelfstandigheid ijverende volkeren staan in de weg van het neoliberale wereldregime. Europa is een mooi voorbeeld van hoe de nationale staten worden uitgehold ten voordele van een ondemocratisch globaal systeem. Ijveren voor een onafhankelijke staat is dus van een wapen van de burgerij eigenlijk net een potentieel wapen voor de lagere klassen geworden.

En dan komt het verschil tussen de vormen van nationalisme aan het licht. Het rechtse nationalisme dat onder meer door het Vlaams Blok aangehangen wordt, is het soort nationalisme dat de lagere werkende klasse inderdaad verdeelt. Dit rechtse nationalisme is racistisch en/of imperialistisch, gericht als een haat van het ene volk tegenover het andere. Rechts vlaamsnationalisme is in veel gevallen een zaak van haat vanwege vlaamsgezinden tegenover Wallonië, Franssprekende mensen, migranten, enz. Dit is het soort nationalisme waartegen radicaal links inderdaad moet strijden en zich internationalistisch moet opstellen: rechts nationalisme verdeelt en maakt zwakker. In Belgische context is dat doorgaans Vlaanderen versus Wallonië, de twee worden tegen elkaar uitgespeeld door het Belgisch buergerlijk establishment.
Dit is het beeld dat links doorgaans heeft van nationalisme: de blinde haat tegen etnische groepen, tegen volkeren, tegen bepaalde afkomst. Racisme dus.
Maar het linkse nationalisme is in zijn essentie net iets helemaal anders, niet te vergelijken met het rechtse nationalisme. Het linkse nationalisme verdeelt niet, het is net een zeer klassegebonden nationalisme (men zou eigenlijk beter een ander woord dan nationalisme gebruiken). Dit 'nationalisme' is namelijk niet gericht tegen andere volkeren en etnische groepen en talen, het is gericht tegen een opgelegde normalisering. Het richt zich tegen een neoliberale globalisering dat alle volkeren in hun bestaan bedreigt. Links nationalisme is dus niet de op ras of taal of wat ook geïnspireerde strijd tegen een andere bevolkingsgroep (dus: niet Vlaanderen versus Wallonië), maar is de strijd van al die etnische groepen, al die volkeren, al die mensen tegen de macht van één globale norm (Vlaanderen+wallonië tegen België), dus tegen de macht van de hogere klassen. Links nationalisme verdeelt dus niet. Het verenigt net alle verschillende (etnische) bevolkingsgroepen in een strijd voor hun vrijheid en onafhankelijkheid. En die strijd loopt gelijk met de sociale klassenstrijd, want de voor hun onafhankelijkheid strijdende volkeren zijn net dezelfden als de lagere klassen, en de unitaire neoliberale staten zijn net de machtsstructuren van de elites.
Hier ziet men ook de echte rol van het Vlaams Blok: de aandacht van de echte nationale strijd is afgeleid door een hypocriete belofte van een vrije Vlaamse staat, die in realiteit even zeer een kolonie van de neoliberale wereldstaat zal zijn.

Er kan géén vlaamse onafhankelijkheid zijn zonder sociale rechtvaardigheid. Er kan ook geen sociale rechtvaardigheid zijn zonder een zelfstandig Vlaanderen en dito Wallonië. De Belgische staat is een rem op beiden.

Het gevolg is dat een consequente vlaamsnationale partij ook anti neoliberaal moet zijn (radicaal links dus), en een consequente linkse partij moet anti Belgisch zijn.

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door solidarnosc

PS2. Waarom denk je dat het Belgisch establishment Vlaamse flikken gebruikt om Waalse stakingen uiteen te slaan en vica versa? De etnische tegenstellingen zijn een enorme troef voor het Belgisch establishment.

Bah, we zijn het eens.

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

GC, je hebt eigenlijk nog niet geantwoord: welke zijn die bedenkingen die jij hebt tegen Batasuna, Sinn Fein e.d.?

Hun randactiviteiten en 'partners' zijn misschien wat te extreem?

[Philips Inc.]

Nog iets van gekomen?

[Gentenaar]

Pelgrim schreef:

Dat weet ik. Het was een sneer aan een bepaalde extreem linkse partij die dat wél pleegt te doen

Tja, dan zal je wel de PVDA bedoelen zeker? Ik denk persoonlijk dat het Vlaams-Waalse probleem een gecreëerd probleem is dat tot doel heeft de arbeidersklasse te verdelen. Net zoals racisme overigens.
In een tijdperk waarin grenzen binnen Europa meer en meer vervagen, en waarin sociale vraagstukken steeds duidelijker worden, ben ik blij dat de PVDA de enige partij is die zich niet laat meeslepen door het separatistische gedachtengoed, en al haar energie blijft steken in wat er écht toe doet: opkomen voor �*lle onderdrukten, ongeacht taal of huidskleur.
Trouwens, laten we eerlijk zijn, de wantoestanden die binnen Wallonië bestaan zijn echt niet verminderd na de staatshervorming. In tegendeel, nu hebben Vlamingen niets meer te zeggen over wat er gebeurt met het deel Vlaams belastinggeld dat naar Wallonië gaat.
In een unitair België zoals dat vroeger bestond was het veel gemakkelijker om in beide landsdelen hetzelfde beleid te voeren.
Ik ben het eens met iedereen die zegt dat België als staat een artificieel en weinig elegant gegeven is, maar nogmaals, met de toenemende eenmaking van Europa wordt dit vraagstuk herleid tot een voetnoot in de geschiedenis. Tijd om te strijden voor een socia(a)l(istisch) Europa!

[GC]

Oorspronkelijk geplaatst door Gentenaar

Pelgrim schreef:

Tja, dan zal je wel de PVDA bedoelen zeker? Ik denk persoonlijk dat het Vlaams-Waalse probleem een gecreëerd probleem is dat tot doel heeft de arbeidersklasse te verdelen. Net zoals racisme overigens.

Tot zover ga ik deels akkoord. Vandaag is de tegenstelling tussen Vlamingen en Walen inderdaad grotendeels een element gericht op het verdelen van de arbeidersklasse. Dat wil echter niet zeggen dat Vlaamse eisen nooit gegrond waren of nooit progressief waren. De overheersing door een Franstalige bourgeoisie die haar taal ook oplegde in o.a. het onderwijs was iets waartegen linksen moesten opkomen.

In een tijdperk waarin grenzen binnen Europa meer en meer vervagen, en waarin sociale vraagstukken steeds duidelijker worden, ben ik blij dat de PVDA de enige partij is die zich niet laat meeslepen door het separatistische gedachtengoed, en al haar energie blijft steken in wat er écht toe doet: opkomen voor �*lle onderdrukten, ongeacht taal of huidskleur.

Het zijn weer de "enigen"... En trouwens je opmerking dat de grenzen vervagen in Europa klopt ook niet volledig. Denk maar aan de tegenstellingen tussen pakweg Frankrijk en Engeland bij de oorlog in Irak.

Trouwens, laten we eerlijk zijn, de wantoestanden die binnen Wallonië bestaan zijn echt niet verminderd na de staatshervorming. In tegendeel, nu hebben Vlamingen niets meer te zeggen over wat er gebeurt met het deel Vlaams belastinggeld dat naar Wallonië gaat.
In een unitair België zoals dat vroeger bestond was het veel gemakkelijker om in beide landsdelen hetzelfde beleid te voeren.

Ik denk niet dat wij ons moeten uitspreken over het niveau waarop een asociaal beleid beslist wordt. Als dat Vlaams of Belgisch is doet er voor mij niets toe, de enige vraag is hoe we de oppositie degelijk kunnen organiseren.

Ik ben het eens met iedereen die zegt dat België als staat een artificieel en weinig elegant gegeven is, maar nogmaals, met de toenemende eenmaking van Europa wordt dit vraagstuk herleid tot een voetnoot in de geschiedenis. Tijd om te strijden voor een socia(a)l(istisch) Europa!

Tja, blijkbaar heb je wel illusies in het feit dat Europa op kapitalistische basis volledig één zou kunnen worden. En met een slogan als "sociaal Europa" zou ik toch maar oppassen.

[soske]

VIVE LA BELGIQUE!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Pelgrim]

in't frans dan nog wel. ge moest u schamen, franskiljonse verrader!

[Philips Inc.]

Er is voor de sociale beweging geen toekomst als zij het bestaan van volkeren negeert. Net zoals er voor het nationalisme geen toekomst is, als zij de sociale kwestie negeert.

[Pelgrim]

Oorspronkelijk geplaatst door Philips

Er is voor de sociale beweging geen toekomst als zij het bestaan van volkeren negeert. Net zoals er voor het nationalisme geen toekomst is, als zij de sociale kwestie negeert.

Phillips, mag ik dat als onderschrift gebruiken?