Anarchistisch Kollektief: Internationale dag tegen geweld op vrouwen.

[ossaert]

Oorspronkelijk geplaatst door Kritische Theorie

Uitbuiting is een daadwerkelijk feit. Dat het kapitalisme weer maar eens zich in crisis bevindt is ook een feit. Het enige wat Marx zijn analyse heeft tegengehouden is het ontstaan van de sociale zekerheid. Op die manier werd het harde kapitalisme afgezwakt (in het Westen). Vandaag merken we dat er in die sociale zekerheid wordt gesnoeid. Dat er stemmen opgaan om ze af te schaffen. De vergrijzing valt niet op te vangen, immigratie valt niet meer tegen te houden, de economische crisis ook niet. Op zo een moment zijn er een aantal mogelijkheden. Ofwel blijft men voortdoen met het heropbouwen en afbreken van de sociale zekerheid. Een eindeloze circel van ellende en verzachte ellende. Ofwel gaan we naar een volkomen liberale maatschappij, waarop direct de verelendung en verpaupering zich zal inzetten. Met als gevolg chaos, revolutie, geweld, etc. Ofwel zoeken we naar alternatieve economische en samenlevingsmodellen. De Kritische Theorie is fantastisch om zo een nieuwe samenlevingsmodellen te bekomen. Ze deelt de marxitische probleemstelling, maar gaat verder. Ook het marxisme valt te bekritiseren. Veel zaken vallen te bekritiseren. Pas wanneer er niets meer te bekritiseren valt hebben we een perfecte samenleving. Zolang er kritiek mogelijk is, moet de samenleving aangepast worden. Deze theorie draagt dus in zeer sterke mate bij tot een betere samenleving. We kunnen de toekomst niet zien, maar door alles te veranderen wat mis liep in het verleden en heden, hoeven we alvast niet meer dezelfde fouten te ondergaan.

1.) Ik denk dat je niet helemaal begrepen hebt wat ik schreef: ik reageer op je erg grote hang naar theorie en stel dat het (in dit geval) 'steriele woordkramerij is, maar jij antwoord eenvoudigweg met een nieuwe theoretische beschouwing.

2.) Nu, ergens vind ik het heel interessant wat je schrijft, omdat je in je tekst de deur openzet naar de grootste uitwas van theoretisch denken in relatie tot de werkelijkheid. Je spreekt over 'de perfecte samenleving' en 'de samenleving aanpassen': dat soort geloof in een maakbare samenleving en een perfecte samenleving die kan gerealiseerd worden, is niet alleen erg naïef (alsof er één objectief kenbare perfecte samenleving zou zijn), maar bovendien erg gevaarlijk. Het is dit soort denken dat aanleiding heeft gegeven tot de Goelag en Auschwitz: de mens is slechts een object in een groot plan om een ideaal te realiseren.

3.) Ik ontken allerminst dat 'uitbuiting' zou bestaan. Als fenomeen is het jammer genoeg al te reëel: kinderen die één of andere Aziatische sweatshop Nike-schoenen in elkaar moeten zetten voor een hongerloontje, dat is inderdaad uitbuiting. Wat niet als zodanig 'bestaat', is 'uibuiting' als theoretisch fenomeen, als onderdeel van een klassenstrijd, waarbij de ene klasse de andere uitbuit. Het is niet omdat het onderdeel uitmaak van een theorie, dat het daarom onmiddellijk reëel is: een theorie op zich, zonder context, heeft weinig verklaringswaarde.

4.) Je moet dit niet te persoonlijk opvatten, maar ik heb de sterke indruk dat jij (onlangs) enkele interessante schrijvers en dito denken hebt ontdekt, en je iets teveel door je enthousiasme laat meeslepen. Ik kan helemaal verkeerd zijn, maar ik heb niet de indruk dat je echt helemaal begrijpt wat je leest en schrijft: het vocabularium is er, de concepten zijn er min of meer, maar het geheel klinkt nog erg veel als een kritiekloos napraten. Wel, ik geef het maar mee voor wat het waard is.

[Kritische Theorie]

Oorspronkelijk geplaatst door ossaert

1.) Ik denk dat je niet helemaal begrepen hebt wat ik schreef: ik reageer op je erg grote hang naar theorie en stel dat het (in dit geval) 'steriele woordkramerij is, maar jij antwoord eenvoudigweg met een nieuwe theoretische beschouwing.

2.) Nu, ergens vind ik het heel interessant wat je schrijft, omdat je in je tekst de deur openzet naar de grootste uitwas van theoretisch denken in relatie tot de werkelijkheid. Je spreekt over 'de perfecte samenleving' en 'de samenleving aanpassen': dat soort geloof in een maakbare samenleving en een perfecte samenleving die kan gerealiseerd worden, is niet alleen erg naïef (alsof er één objectief kenbare perfecte samenleving zou zijn), maar bovendien erg gevaarlijk. Het is dit soort denken dat aanleiding heeft gegeven tot de Goelag en Auschwitz: de mens is slechts een object in een groot plan om een ideaal te realiseren.

3.) Ik ontken allerminst dat 'uitbuiting' zou bestaan. Als fenomeen is het jammer genoeg al te reëel: kinderen die één of andere Aziatische sweatshop Nike-schoenen in elkaar moeten zetten voor een hongerloontje, dat is inderdaad uitbuiting. Wat niet als zodanig 'bestaat', is 'uibuiting' als theoretisch fenomeen, als onderdeel van een klassenstrijd, waarbij de ene klasse de andere uitbuit. Het is niet omdat het onderdeel uitmaak van een theorie, dat het daarom onmiddellijk reëel is: een theorie op zich, zonder context, heeft weinig verklaringswaarde.

4.) Je moet dit niet te persoonlijk opvatten, maar ik heb de sterke indruk dat jij (onlangs) enkele interessante schrijvers en dito denken hebt ontdekt, en je iets teveel door je enthousiasme laat meeslepen. Ik kan helemaal verkeerd zijn, maar ik heb niet de indruk dat je echt helemaal begrijpt wat je leest en schrijft: het vocabularium is er, de concepten zijn er min of meer, maar het geheel klinkt nog erg veel als een kritiekloos napraten. Wel, ik geef het maar mee voor wat het waard is.

1) De marxistische theorie komt voort uit de materiele omstandigheden. Materialisme is u waarschijnlijk wel bekend en staat in schril contrast met het idealisme waarvan u het marxisme beschuldigd.

2) Politiek gaat om het nastreven van een betere samenleving. Indien u niet in een betere samenleving gelooft dan vraag ik me af waarom u actief bent op een politiek forum. De Kritische Theorie lanceert geen utopisch beeld van een samenleving die moet bereikt worden. In dat opzicht verschilt ze van het fascisme, liberalisme en zelfs van de communistische dictaturen. Ze hanteert het begrip waarbij gekeken moet worden naar al wat er fout loopt en dat dit positief verandert dient te worden. Op die manier is een Auschwitz nooit meer mogelijk.

3) U hanteert een andere definitie van uitbuiting dan de marxistische. Ook arbeiders kan je in verschillende contexten gebruiken. U zou kunnen zeggen dat marxisten alleen opkomen voor handarbeiders en niet voor bedienden. Dat zou onzin zijn natuurlijk. Aangezien de marxistische definitie van arbeider verschilt van de kapitalsitische definitie van arbeider. Zoals ook de marxistische visie op uitbuiting verschilt van de kapitalistische. Ik zie zelfs niet echt in welke defintie van uitbuiting u juist hanteert.

4) Ik ben al langer bekend met de theorie. Ik vind ze vooral een nuttig instrument in het debateren.

[ossaert]

Oorspronkelijk geplaatst door Kritische Theorie

1) De marxistische theorie komt voort uit de materiele omstandigheden. Materialisme is u waarschijnlijk wel bekend en staat in schril contrast met het idealisme waarvan u het marxisme beschuldigd.

Begrijpt u nu waarom ik eerder het woord 'ironie' in de mond nam? Het marxisme pretendeert inderdaad materialistisch te zijn, maar de basis waarop ze dat deed is ondertussen al volkomen achterhaald: de hele idee van het historisch materialisme, de basis van Marx' denken, vindt nauwelijks bevestiging in de geschiedenis, terwijl ondertussen ook al het positivisme waarvan het getuigde de duimen heeft moeten leggen. In zijn ambitie om 'objectief' te zijn en de enige rationele waarheid te vertegenwoordigen, draait in het marxisme vaak uit op een steriel debat over theoretische details, die inderdaad meer getuigen van idealisme dan van materialisme. S\

2) Politiek gaat om het nastreven van een betere samenleving. Indien u niet in een betere samenleving gelooft dan vraag ik me af waarom u actief bent op een politiek forum. De Kritische Theorie lanceert geen utopisch beeld van een samenleving die moet bereikt worden. In dat opzicht verschilt ze van het fascisme, liberalisme en zelfs van de communistische dictaturen. Ze hanteert het begrip waarbij gekeken moet worden naar al wat er fout loopt en dat dit positief verandert dient te worden. Op die manier is een Auschwitz nooit meer mogelijk.

Uiteraard geloof ik dat verbetering in de maatschappij mogelijk is, zo cynisch ben ik (nog) niet. Waar ik echter niet in geloof, is de 'perfecte samenleving' waar jij melding van maakte, en nog veel minder in de maakbare samenleving, die je met wat social engineering kan sturen in de richting van dat theoretische ideaal. Als je dat doel voor ogen neemt en de maatschappij als maakbaar beschouwt, dan zet je de eerste stappen naar de Goelag: je hebt enkel verantwoording af te leggen aan dat ideaal, aan de Geschiedenis (met hoofdletter), niet aan de mensen die je naar dat doel hebt te leiden. De geschiedenis van (onder meer) het communisme is één groot getuigenis van die gruwelijke misvatting. Bovendien ga je er van uit dat er één ideale samenleving is, objectief kenbaar, wat overigens ook een volledige miskenning is van de mens als individu of als levend wezen.

3) U hanteert een andere definitie van uitbuiting dan de marxistische. Ook arbeiders kan je in verschillende contexten gebruiken. U zou kunnen zeggen dat marxisten alleen opkomen voor handarbeiders en niet voor bedienden. Dat zou onzin zijn natuurlijk. Aangezien de marxistische definitie van arbeider verschilt van de kapitalsitische definitie van arbeider. Zoals ook de marxistische visie op uitbuiting verschilt van de kapitalistische. Ik zie zelfs niet echt in welke defintie van uitbuiting u juist hanteert.

U heeft het inderdaad niet begrepen. Het marxisme en zijn afgeleiden gaan uit van een theoretisch concept van 'uitbuiting' of 'onderdrukking', als onderdeel van hun grotere maatschappijvisie: de kapitalisten buiten de werkende klasse uit, hun onderlinge verhouding is uitbuiting. Wat ik daar tegenover stel, is dat uitbuiting een begrip is dat op een hele reeks fenomenen betrekking heeft. Waar jij op zoek gaat naar een rationele definitie, naar een omvattende theorie, naar de grote structuren, naar het collectieve, ga ik uit van het singuliere en het eigene, van de individuele fenomenen, van het irrationele van het menselijke gedrag: er zijn parallellen of analogieën, en je kan vergelijkingen trekken, maar je kan daar allerminst een omvattende theorie uit destilleren, laat staan dat die theorie die geheel eigene werkelijkheid vervangt.

4) Ik ben al langer bekend met de theorie. Ik vind ze vooral een nuttig instrument in het debateren.

Ik heb nog steeds dezelfde indruk.

[Kritische Theorie]

Oorspronkelijk geplaatst door ossaert

Begrijpt u nu waarom ik eerder het woord 'ironie' in de mond nam? Het marxisme pretendeert inderdaad materialistisch te zijn, maar de basis waarop ze dat deed is ondertussen al volkomen achterhaald: de hele idee van het historisch materialisme, de basis van Marx' denken, vindt nauwelijks bevestiging in de geschiedenis, terwijl ondertussen ook al het positivisme waarvan het getuigde de duimen heeft moeten leggen. In zijn ambitie om 'objectief' te zijn en de enige rationele waarheid te vertegenwoordigen, draait in het marxisme vaak uit op een steriel debat over theoretische details, die inderdaad meer getuigen van idealisme dan van materialisme. S\

Uiteraard geloof ik dat verbetering in de maatschappij mogelijk is, zo cynisch ben ik (nog) niet. Waar ik echter niet in geloof, is de 'perfecte samenleving' waar jij melding van maakte, en nog veel minder in de maakbare samenleving, die je met wat social engineering kan sturen in de richting van dat theoretische ideaal. Als je dat doel voor ogen neemt en de maatschappij als maakbaar beschouwt, dan zet je de eerste stappen naar de Goelag: je hebt enkel verantwoording af te leggen aan dat ideaal, aan de Geschiedenis (met hoofdletter), niet aan de mensen die je naar dat doel hebt te leiden. De geschiedenis van (onder meer) het communisme is één groot getuigenis van die gruwelijke misvatting. Bovendien ga je er van uit dat er één ideale samenleving is, objectief kenbaar, wat overigens ook een volledige miskenning is van de mens als individu of als levend wezen.



U heeft het inderdaad niet begrepen. Het marxisme en zijn afgeleiden gaan uit van een theoretisch concept van 'uitbuiting' of 'onderdrukking', als onderdeel van hun grotere maatschappijvisie: de kapitalisten buiten de werkende klasse uit, hun onderlinge verhouding is uitbuiting. Wat ik daar tegenover stel, is dat uitbuiting een begrip is dat op een hele reeks fenomenen betrekking heeft. Waar jij op zoek gaat naar een rationele definitie, naar een omvattende theorie, naar de grote structuren, naar het collectieve, ga ik uit van het singuliere en het eigene, van de individuele fenomenen, van het irrationele van het menselijke gedrag: er zijn parallellen of analogieën, en je kan vergelijkingen trekken, maar je kan daar allerminst een omvattende theorie uit destilleren, laat staan dat die theorie die geheel eigene werkelijkheid vervangt.

Ik heb nog steeds dezelfde indruk.

U zegt dat het historisch materialisme idealitische zou zijn geworden. De vraag is natuurlijk, waarom vindt u dat? U zegt dat u gelooft dat bepaalde zaken beter gemaakt kunnen worden. De Frankfurter Schule geeft geen ideaalbeeld van een perfecte samenleving. Ze zegt enkel dat al het negatieve uit het verleden verandert dient te worden. Wilt u dan niet dat negatieve zaken uit het verleden omgezet worden tot positieve zaken? Zoals ik al eerder aangaf haalt u nog steeds verschillende definties van uitbuiting door elkaar. U noemt de marxistische redenering abstract, daarmee ontkracht u ze echter niet, noch bevestigt u ze.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Kritische Theorie

De Frankfurter Schule geeft geen ideaalbeeld van een perfecte samenleving. Ze zegt enkel dat al het negatieve uit het verleden verandert dient te worden.

De FFS zegt zelfs meer: ze geeft gewoon niets ter suggestie hoe het beter zou kunnen en waar we naar zouden moeten strijven. Het enige wat ze doet is, inderdaad, bekritiseren.


En wenen; omdat het niet allemaal Marxistisch is.

[Kritische Theorie]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

En wenen; omdat het niet allemaal Marxistisch is.

We kunnen niet allemaal een topic openen in K&K om te komen wenen hoe ongelukkig we wel zijn dat de vriendin ons heeft gedumpt.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Kritische Theorie

We kunnen niet allemaal een topic openen in K&K om te komen wenen hoe ongelukkig we wel zijn dat de vriendin ons heeft gedumpt.

U vergist u: ik was ongelukkig omdat ik het had uitgemaakt. Ik zie echter ook niet de relevantie daarvan in, in deze discussie. Ik kan dat eigenlijk alleen maar interpreteren als een redelijk goedkope poging. Stijgt het inhoudelijk allemaal wat boven je hoofd?

Heb je door dat de FFS eigenlijk 1 grote 'nirvana' fallacy was? Ja, de wereld is niet perfect. En neen, jullie gezeur (vol met drogredenen) gaat die niet beter maken.

[Kritische Theorie]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Heb je door dat de FFS eigenlijk 1 grote 'nirvana' fallacy was? Ja, de wereld is niet perfect. En neen, jullie gezeur (vol met drogredenen) gaat die niet beter maken.

Toch wel.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Kritische Theorie

Toch wel.

Ok. Noem 3 constructieve voorstellen van de Frankfurters. Verras me!

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door ossaert

1.)

3.) Ik ontken allerminst dat 'uitbuiting' zou bestaan. Als fenomeen is het jammer genoeg al te reëel: kinderen die één of andere Aziatische sweatshop Nike-schoenen in elkaar moeten zetten voor een hongerloontje, dat is inderdaad uitbuiting. Wat niet als zodanig 'bestaat', is 'uibuiting' als theoretisch fenomeen, als onderdeel van een klassenstrijd, waarbij de ene klasse de andere uitbuit. Het is niet omdat het onderdeel uitmaak van een theorie, dat het daarom onmiddellijk reëel is: een theorie op zich, zonder context, heeft weinig verklaringswaarde.

In een periode waarin stakersposten ontmanteld worden door politie en deurwaarders, waarin er dwangsommen worden opgelegd aan wie nog actie voert, ontkennen dat er een klassenstrijd is, getuigt wel van een verregaande blindheid.

[ossaert]

Oorspronkelijk geplaatst door Kritische Theorie

U zegt dat het historisch materialisme idealitische zou zijn geworden. De vraag is natuurlijk, waarom vindt u dat? U zegt dat u gelooft dat bepaalde zaken beter gemaakt kunnen worden. De Frankfurter Schule geeft geen ideaalbeeld van een perfecte samenleving. Ze zegt enkel dat al het negatieve uit het verleden verandert dient te worden. Wilt u dan niet dat negatieve zaken uit het verleden omgezet worden tot positieve zaken? Zoals ik al eerder aangaf haalt u nog steeds verschillende definties van uitbuiting door elkaar. U noemt de marxistische redenering abstract, daarmee ontkracht u ze echter niet, noch bevestigt u ze.

1.) Voor iemand die het adjectief 'kritisch' nogal graag in de mond neemt, slaagt u er blijkbaar niet in om mijn berichten kritisch te lezen. Ik stel niet dat het historisch materialisme (HM) idealistisch is geworden, maar het marxisme, ondanks haar -ondertussen wankele- HM basis (of pretenties).

2.) Marx verweet Hegel een idealist te zijn en stelde daar zijn eigen HM tegenover, maar 1.) de objectieve basis was niet zo objectief als hij beweerde (zijn geschiedinterpretatie, bijvoorbeeld, en 2.) het systeem dat hij ontwierp verloor al heel snel elke band met de werkelijkheid en werd een systeem op zichzelf. De hele geschiedinterpretatie van het HM heeft overigens nauwelijks grond in de historische werkelijkheid; alleen al de aanname dat de Geschiedenis geregeerd wordt door een ijzeren logica is pertinent onjuist en waardeloos. Die positivistische instelling, die van de geschiedenis een harde, exacte wetenschap wilde maken, is volledig achterhaald, en met reden.
Waarop baseer ik dat? Wel, laat ons zeggen dat ik de afgelopen jaren mijn portie communisme en marxisme wel al gehad heb en er meer over gelezen heb dan me lief is. Als er één constante is in de ideologische ontwikkeling, dan is het wel dat de diverse scholen niet met elkaar door dezelfde deur kunnen en steeds verder verzanden in theoretische discussies over de vraag over bv. wie nu de dragers van de revolutie zijn.

3.) Uw aandringen op mijn -veronderstelde- oproep tot inertie wordt erg vermoeiend. Kijk, ik geloof niet in een ideale maatschappij, noch in de maakbare samenleving, dat is alles: dat betekent niet dat ik ervoor pleit dat iedereen op zijn kont blijft zitten en alles zomaar laat over zijn kant laat gaan. Om dat te begrijpen, heeft u geen doctoraat filosofie nodig.

4.) Uitbuiting is jammer genoeg een zeer reëel fenomeen, maar de enige plaats waar een definitie van pas komt, is in het woordenboek of in de rechtzaal. Kinderarbeid in de Nike-fabrieken, dat is uitbuiting, 'de uitbuiting' van 'de arbeidersklasse' door 'de bourgeoisie', dat is steriel getheoretiseer.* Zo'n hogere wijsbegeerte is dat nu ook weer niet, of ik zou me ernstig moeten vergissen.

* Bemerk de aanhalingstekens.

5.) Het is niet mijn doel het marxisme, of gelijk welke andere theorie te 'ontkrachten', maar ik wil vooral wijzen op het steriele karakter van dergelijk denken. De denkkaders die door Marx c.s. aangereikt zijn, kunnen inderdaad nuttig zijn om een(!) werkelijkheid te interpreteren, maar ze mogen in geen geval die band met de werkelijkheid verliezen. Bij uitbreiding wil ik ook wijzen op het potentieel gevaarlijke karakter van dergelijk utopisch denken, maar hierover hebben we het nog amper gehad.

[ossaert]

Oorspronkelijk geplaatst door driewerf

In een periode waarin stakersposten ontmanteld worden door politie en deurwaarders, waarin er dwangsommen worden opgelegd aan wie nog actie voert, ontkennen dat er een klassenstrijd is, getuigt wel van een verregaande blindheid.

Er zijn inderdaad sociale conflicten waarbij -logisch- werknemers en werkgevers tegenover elkaar staan. Dat ontkennen zou inderdaad volslagen onzinnig zijn. Maar van daaruit verder redeneren dat 'de arbeidersklasse' een historische strijd op leven en dood uitvecht tegen 'de bourgeoisie'; dat dat altijd zo geweest is, sterker nog: dat dat de drijvende kracht achter de geschiedenis is, dat die strijd enkel kan beslecht worden in het voordeel van de arbeidersklasse, en dat de uitkomst de klassenloze maatschappij is, dat is voor mij een brug te ver. Die interpretatie is simplistisch, heeft weinig objectieve grond en is als conflictmodel contraproductief om een maatschappijvisie op te funderen. Voor mij dus geen klassenstrijd, dank u.

[ossaert]

Oorspronkelijk geplaatst door Kritische Theorie

We kunnen niet allemaal een topic openen in K&K om te komen wenen hoe ongelukkig we wel zijn dat de vriendin ons heeft gedumpt.

Dit is een erg lage streek...

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door ossaert

Dit is een erg lage streek...

En, zoals ik al zei, het was ik die het had uitgemaakt. 'k heb daar op zich geen problemen mee, hoor: 'k ben een mens en niets menselijks is mij vreemd. Als ook: gevoelens.

[Vorenus]

Oorspronkelijk geplaatst door driewerf

In een periode waarin stakersposten ontmanteld worden door politie en deurwaarders, waarin er dwangsommen worden opgelegd aan wie nog actie voert, ontkennen dat er een klassenstrijd is, getuigt wel van een verregaande blindheid.

Wel een beetje eerlijk blijven.

Men ontmantelt geen stakersposten en men legt geen dwangsommen op stakers.

Wel ontmantelt men blokkades en legt men de mensen die blokkades opstellen dawangsommen op wegens het belemmeren van werkWILLIGEN.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door driewerf

In een periode waarin stakersposten ontmanteld worden door politie en deurwaarders, waarin er dwangsommen worden opgelegd aan wie nog actie voert, ontkennen dat er een klassenstrijd is, getuigt wel van een verregaande blindheid.

Als dat uwen fameuzen klassenstrijd is, ga ik toch eens lachen, hoor.

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door Hellfigger

Wel een beetje eerlijk blijven.

Men ontmantelt geen stakersposten en men legt geen dwangsommen op stakers.

Wel ontmantelt men blokkades en legt men de mensen die blokkades opstellen dawangsommen op wegens het belemmeren van werkWILLIGEN.

Wel een beetje eerlijk blijven.
Vakbondsdelegees kregen dwangsommen opgelegd als ze nog hun werk zouden doen.
Pamfletten uitdelen werd als als "blokkade" beschouwd, en prompt verboden, etc.

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Als dat uwen fameuzen klassenstrijd is, ga ik toch eens lachen, hoor.

klassenstrijd is een mooie zaak
en bezorgt de mensheid veel vermaak.

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door ossaert

4.) Uitbuiting is jammer genoeg een zeer reëel fenomeen, maar de enige plaats waar een definitie van pas komt, is in het woordenboek of in de rechtzaal. Kinderarbeid in de Nike-fabrieken, dat is uitbuiting, 'de uitbuiting' van 'de arbeidersklasse' door 'de bourgeoisie', dat is steriel getheoretiseer.* Zo'n hogere wijsbegeerte is dat nu ook weer niet, of ik zou me ernstig moeten vergissen.

* Bemerk de aanhalingstekens.

Je maakt een zware denkfout.
Uitbuiting is, net als diefstal of zwangerschap, geen kwantitatief maar een kwalitatief gegeven. Het is een gemakkelijke en zeer zichtbare vorm van uitbuiting die gebeurt bij kinderarbeid, maar een westerse arbeider die thuis zich een dvd-speler kan veroorloven wordt evengoed uitgebuit: de aandeelhouder eigenen zich evengoed een deel van zijn geproduceerde waarde.

[ossaert]

Oorspronkelijk geplaatst door driewerf

Je maakt een zware denkfout.
Uitbuiting is, net als diefstal of zwangerschap, geen kwantitatief maar een kwalitatief gegeven. Het is een gemakkelijke en zeer zichtbare vorm van uitbuiting die gebeurt bij kinderarbeid, maar een westerse arbeider die thuis zich een dvd-speler kan veroorloven wordt evengoed uitgebuit: de aandeelhouder eigenen zich evengoed een deel van zijn geproduceerde waarde.

Ik denk niet dat ik ergens gewag heb gemaakt dat 'uitbuiting' een kwantitatief gegeven zou zijn. Waar ik het niet mee eens was -en wat jij hier ook bevestigt- is 'uitbuiting' als onderdeel van een theorie die de werkelijkheid wil vervangen. Wat jij 'uitbuiting' noemt, is onderdeel van een theorie waarin het als onrechtvaardig wordt aanzien dat de geproduceerde meerwaarde afgeroomd wordt door mensen die er niet voor gewerkt hebben (maar overigens wel in geïnvesteerd, terzijde), die dan op zijn beurt past in een theorie van een eeuwige klassenstrijd tussen de arbeiders en de bourgeois. Vanuit die theorie ga jij dan naar de werkelijkheid kijken en zo goed als elke verhouding tussen werknemer en -gever als 'uitbuiting' (of klassenstrijd, of...) beschouwen. Dat is de wereld op zijn kop.