Allochtone vrouwen willen niet liever dan zelfstandig zijn

[DaffyDuck]

Gelezen in De Standaard...
Graag jullie mening.

BRUSSEL -- Wie is de voorzitter van de Arabisch Europese Liga, Dyab Abou Jahjah, om in naam van de allochtonen te spreken, vraagt ook Mimount Bousakla (SP.A) zich af (DS 22 augustus). De Antwerpse districtsschepen zijn vooral de uitspraken over allochtone vrouwen in het verkeerde keelgat geschoten. ,,Die willen niet liever dan op eigen benen staan'', zegt Bousakla, zelf van Marokkaanse afkomst.

,,Twee dagen voor mijn achttiende verjaardag heb ik het ouderlijk huis verlaten, omdat ik verder wou studeren. Vijf jaar lang heb ik mijn ouders niet gezien. Ondertussen haalde ik een diploma marketing en een rijbewijs. Toen ik eenmaal een baan had, ben ik teruggekeerd. Ik ben nu iemand anders, jullie moeten me maar aanvaarden, heb ik gezegd.''

,,Dat ik alleen ging wonen, was een schande. Ik werd ook scheef bekeken omdat ik aan verkiezingen deelnam. Nu ik districtsschepen ben, nemen allochtone mannen me wel au sérieux. Ze beseffen vaak niet welke strijd ik heb moeten leveren.''

,,Abou Jahjahs uitspraken -- dat werkende vrouwen liever thuis zouden blijven -- zijn heel demotiverend. Ze geven de mannen opnieuw de kans strenger op te treden tegen hun dochters en vrouwen. En het is zo al moeilijk om je als allochtone vrouw te bewijzen. ''

,,Er zijn natuurlijk vrouwen die ervoor kiezen thuis te blijven, maar dat geldt evengoed voor autochtonen. De meesten willen verder studeren, uit de statistieken blijkt dat allochtone vrouwen meer hogere diploma's halen dan mannen. Ze werken ook meer.''

,,Allochtonen zouden niet houden van crèches? Onzin. Ook in Marokko zijn er onthaalmoeders. Ik pleit er zelfs voor om peuters van 2,5 naar de crèche te brengen: zo komen ze in contact met de andere taal, de andere cultuur en kunnen ze het gevoel dat ze minderwaardig zijn, omdat ze er anders uitzien, van zich afschudden.''

,,Veel jonge meisjes zien me als een rolmodel. Ik vertel hen dat ze niet altijd naar hun ouders moeten luisteren. Ze zijn echt gemotiveerd: ze houden me op de hoogte van hun studiekeuze, examenuitslagen, een eventuele job. Vrouwen van de eerste generatie schrijven zich op hun zestigste nog in voor een cursus Nederlands. Dat is de strijd die wij voeren. En daarbij hebben we geen boodschap aan Abou Jahjah.''