Kinderen slaan? Pedagogische tik ? De paus neemt stelling in.

[fred vanhove]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Uiteraard geen gelukkige tijd, maar de analogie die je wil trekken is totaal fout.


Denk maar niet dat ik geloof in de mythe van de gelukkige jeugd.
Geen slaag staat nog niet garant voor een goede opvoeding of een aangename kindertijd.
Maar mét slaag start je al met een achterstand...

Ok daarin kan ik je volgen.....dat is zeker juist.Liefst nooit geen mep zoveel is zeker....maar er is toch een groot verschil tussen kinderen bewust hard heen en weer slaan en de tik die een moeder al wel eens (terecht) durfde geven.Daar wilde ik het over hebben....Een sportieve gezonde jongen gaat daar nu toch geen trauma aan overhouden ?
En nogmaals ikzelf heb voor alle duidelijkheid nooit aan niemand een mep gegeven laat staan aan een kind....zie mij betoog hierboven.

Ik wil dan ook jouw opvoedkundige capaciteiten niet in twijfel trekken....gezien je ervaring.Ik spreek enkel uit eigen ervaring en veel van mijn generatiegenoten.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door fred vanhove

Staat er ergens dat ik een kroost heb ? Staat er ergens of ik zelfs ooit een kroost heb gehad ? Staat er ergens dat ik ooit nog maar iemand laat staan een kind een mep heb gegeven ? Tot nu toe heb ik alleen geschreven over mijn eigen ervaringen......Misschien eerst toch lezen wat er staat ipv voorbarige conclusies te trekken.

Ok.
Point taken.
Ik zal je zelfs niet eens aanvallen op het feit dat je over opvoeding argumenteert, terwijl je er voor het actieve gedeelte geen ervaring mee hebt.

Wat is er aan de hand met mensen die de ontvangen meppen in hun jeugd minimaliseren of goedpraten?
Ik heb de indruk dat ze zich (te) graag conformeren aan de mythe van de gelukkige jeugd.
Ze wensen de gedachte dat hun kindertijd snert was, te onderdrukken, en er niet mee geconfronteerd worden.
Het is namelijk hoogst onprettig om te ervaren dat je in een afhankelijke situatie gewrongen zit, waarin diegene waarvan je afhankelijk bent, je bovendien ook nog eens fysiek kan, en mocht dwingen.
Nadien wordt die ellende vlotjes weggemoffeld, en afgedaan met de smoesjes: 'Ik ben er niet van gestorven, integendeel, ik ben er een betere mens van geworden' wat natuurlijk totale bullshit is.
Het ware echt beter om onder ogen te zien dat een opvoeding mét tikken totaal overbodig is, frustrerend is en zelf met die trend te breken om misschien een volgende generatie te kweken die meer kans heeft op geluk, en een maatschappij met minder aggressie en geweld.

[fred vanhove]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Ok.
Point taken.
Ik zal je zelfs niet eens aanvallen op het feit dat je over opvoeding argumenteert, terwijl je er voor het actieve gedeelte geen ervaring mee hebt.

Wat is er aan de hand met mensen die de ontvangen meppen in hun jeugd minimaliseren of goedpraten?
Ik heb de indruk dat ze zich (te) graag conformeren aan de mythe van de gelukkige jeugd.
Ze wensen de gedachte dat hun kindertijd snert was, te onderdrukken, en er niet mee geconfronteerd worden.
Het is namelijk hoogst onprettig om te ervaren dat je in een afhankelijke situatie gewrongen zit, waarin diegene waarvan je afhankelijk bent, je bovendien ook nog eens fysiek kan, en mocht dwingen.
Nadien wordt die ellende vlotjes weggemoffeld, en afgedaan met de smoesjes: 'Ik ben er niet van gestorven, integendeel, ik ben er een betere mens van geworden' wat natuurlijk totale bullshit is.
Het ware echt beter om onder ogen te zien dat een opvoeding mét tikken totaal overbodig is, frustrerend is en zelf met die trend te breken om misschien een volgende generatie te kweken die meer kans heeft op geluk, en een maatschappij met minder aggressie en geweld.

Goedpraten doe ik dat niet.Ik ben er ook geen beter mens van geworden ook niet denk ik.Maar ik spreek over mezelf....echt traumatiserend heb ik het nooit gevonden...en ik blijf erbij .....als er al eens ene een veeg kreeg dan zorgde dat voor de nodige hilariteit.....natuurlijk iets minder als het jouw beurt was.
En ja ik geef graag toe dat ik geen ervaring heb of het zonder dat tikje al dan niet beter zal zijn..? Dat laat ik graag aan jou over om daarover te oordelen.
Nu persoonlijk denk ik dat het vooral belangrijk is van kinderen te houden met je hart.....zoals ik al zei mijn moeder had haar leven gegeven voor mij ... en ja ik herinner me al wel eens een tik te hebben gekregen.....sommigen doen dat misschien helemaal niet maar houden daarom niet meer van hun kind ..integendeel zelfs.Ik denk dat een goede opvoeding vooral uit veel liefde en aandacht moet bestaan....en die ik heb ik gehad....dat tikje vervaagt dan in het niets.
En ja hoe minder agressie hoe minder geweld.....kunnne we niet genoeg naar trachten.....vergis je niet geen groter pacifist als ik

[fred vanhove]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Ok.
Point taken.
Ik zal je zelfs niet eens aanvallen op het feit dat je over opvoeding argumenteert, terwijl je er voor het actieve gedeelte geen ervaring mee hebt.

Wat is er aan de hand met mensen die de ontvangen meppen in hun jeugd minimaliseren of goedpraten?
Ik heb de indruk dat ze zich (te) graag conformeren aan de mythe van de gelukkige jeugd.
Ze wensen de gedachte dat hun kindertijd snert was, te onderdrukken, en er niet mee geconfronteerd worden.
Het is namelijk hoogst onprettig om te ervaren dat je in een afhankelijke situatie gewrongen zit, waarin diegene waarvan je afhankelijk bent, je bovendien ook nog eens fysiek kan, en mocht dwingen.
Nadien wordt die ellende vlotjes weggemoffeld, en afgedaan met de smoesjes: 'Ik ben er niet van gestorven, integendeel, ik ben er een betere mens van geworden' wat natuurlijk totale bullshit is.
Het ware echt beter om onder ogen te zien dat een opvoeding mét tikken totaal overbodig is, frustrerend is en zelf met die trend te breken om misschien een volgende generatie te kweken die meer kans heeft op geluk, en een maatschappij met minder aggressie en geweld.

Goedpraten doe ik dat niet.Ik ben er ook geen beter mens van geworden ook niet denk ik.Maar ik spreek over mezelf....echt traumatiserend heb ik het nooit gevonden...en ik blijf erbij .....als er al eens ene een veeg kreeg dan zorgde dat voor de nodige hilariteit.....natuurlijk iets minder als het jouw beurt was.
En ja ik geef graag toe dat ik geen ervaring heb of het zonder dat tikje al dan niet beter zal zijn..? Dat laat ik graag aan jou over om daarover te oordelen.
Nu persoonlijk denk ik dat het vooral belangrijk is van kinderen te houden met je hart.....zoals ik al zei mijn moeder had haar leven gegeven voor mij ... en ja ik herinner me al wel eens een tik te hebben gekregen.....sommigen doen dat misschien helemaal niet maar houden daarom niet meer van hun kind ..integendeel zelfs.Ik denk dat een goede opvoeding vooral uit veel liefde en aandacht moet bestaan....en die ik heb ik gehad....dat tikje vervaagt dan in het niets.
En ja hoe minder agressie hoe minder geweld.....kunnne we niet genoeg naar trachten.....vergis je niet ik haat geweld ..geen groter pacifist als ik

[andev]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Het onderwijsniveau en de eisen die er (niet) gesteld worden om een diploma af te leveren is een totaal andere discussie.
Dat heeft niks met 'pedagogische' rossingen te maken.

Het hangt toch een beetje aan elkaar vast hoor! Ik heb het niet over die "rossingen" maar over de druk die ouders al dan niet uitvoeren om de lieve kleine een inspanning te laten doen!
Kinderen die men uit gemakzucht alles laat doen dat ze willen zijn ook kinderen die gaan studeren en zich inspannen "als ze dat willen"! Als ze het niet wilden en niet deden ziet men dat dan als het te laat is. En dan is het iedereen zijn schuld uitgenomen... "In mijn tijd" letten mijn ouders er op dat ik thuiskwam en aan het studeren ging, of ik kon "mijn agenda" eens tonen om te bewijzen dat ik inderdaad niets te leren, te maken of te herhalen had!
Te lastig voor veel ouders nu! Die opteren voor "geen lessen en taken meer" als de kleine thuiskomt. Simpel en gemakkelijk, maar de resultaten zijn er ook naar bij sommigen...

[andev]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Niet noodzakelijk. Ik heb meer slagen gekregen dan heel het forum samen, en dan heb ik het nog niet over het verbranden en de hondenbeten bijvoorbeeld.

Ik heb mijn zoon ooit één tik tegen zijn pamper gegeven, toen hij het echt bleef uithangen, ik word daar trouwens nog altijd - na twintig jaar, niet goed van als ik daar aan denk.

En die kleine had juist buikloop en het vloog tot tegen de muren zeker?
Inderdaad, om nooit te vergeten...