Onwtikkelingslanden helpen? Ja/nee

[Jc_369]

Hey,
voor school kreeg ik de opdracht een verslag te schrijven over ontwikkelingslanden. Nu vroeg ik mij af of jullie mij zouden kunnen helpen door op deze vraag te antwoorden.

Moeten wij ontwikkelingslanden helpen? Ja/nee en waarom?

[Hrafnar]

Hey,
voor school kreeg ik de opdracht een verslag te schrijven over ontwikkelingslanden. Nu vroeg ik mij af of jullie mij zouden kunnen helpen door op deze vraag te antwoorden.

Moeten wij ontwikkelingslanden helpen? Ja/nee en waarom?
Ja, en wel uit puur eigenbelang om ervoor te zorgen dat al die paupers niet naar hier gaan komen.

Men helpt deze landen best door die een tijd onder internationale curatele te stellen zodat mensen uit de internationale gemeenschap met bestuurservaring e.d. in zulke landen een behoorlijk bestuurssysteem kunnen opzetten en de locale bevolking leren hoe het moet. Datzelfde geldt dan natuurlijk ook voor landbouw, scholing, medische zorg enz.

Na een jaar of 30 kan dan gekeken worden of zulke landen inmiddels op eigen benen kunnen staan.

Een andere optie is om gewoon de trossen los te gooien, een enorm hek om die landen bouwen en de locale bevolkingen alles helemaal zelf laten uitzoeken. Als die dan besluiten om door te gaan met elkaar uit te moorden, dan zij dat zo. Mochten ze besluiten om zelf toch iets proberen te bereiken, dan kan er naar verloop van tijd selectief duurzame ontwikkelingshulp gegeven worden.

Hoe dan ook moet de huidige manier van ontwikkelingshulp geven anders aangepakt worden, aangezien de afgelopen decennia hebben laten zien dat dat op geen enkele manier werkt.

[Cisalpina]

Wallonië krijgt alvast veel geld van ons.

Ik ben voorstander van hulp aan arme landen/mensen, zij het wel met een soort resultaatverbintenis er aan vast. Maw: ik wil verandering/verbetering zien, zoniet valt de hulp op het thuisfront moeilijk te verdedigen.
Andere mogelijkheid is om, zoals China in Congo, te mogen graaien in de pot met natuurlijke rijkdommen van het arme land in kwestie.

[Johan Bollen]

Ontwikkelingssamenwerking is een industrie die vooral ten dienste staat van diegenen die haar financieren. Controle eerder dan hulp is haar doel. Maar dat wil niet zeggen dat er geen dingen gebeuren die de mensheid vooruit helpen.

Verwar ontwikkelingssamenwerking niet met 11-11-11 en dergelijke. Dat is slechts het 'gezicht' van de ontwikkelingssamenwerking, dat wat ons doet geloven dat het om hulp gaat .

Vergeet ook niet dat de meeste 'NGO's' voor ontwikkelingsamenwerking (niet gouvernamentele organizaties) vooral gefinanciert worden door overheden en niet echt zelf bepalen hoe dat geld besteed wordt.

de NGO's vertegenwoordigen een minderheid van de ontwikkelingssamenwerking. Het meeste geld gaat naar de 'bilaterale' en de 'multilaterale' cooperatie.

Een heel deel (ik heb geen % welliswaar) van dat geld komt niet terecht bij de behoevenden. Lonen van personeel hier en ginder, aankopen van produkten uit onze landen, marketing, enz... zorgen daarvoor.

Ontwikkelingssamenwerking is een 'investering' die tot nu toe opgebracht heeft. Vandaar dat er een relatieve consensus over bestaat.

Het eigenbelang achter de ontwikkelingssamenwerking is niet zozeer gericht op het verhinderen van migratie, eerder op het garanderen van goedkope grondstoffen, het creeren van vriendschappelijke regimes met een politiek en economisch systeem dat ons goed uitkomt, het creeren van afzetmarkten...en soms ook het bevorderen van mensenrechten en verlichten van armoede. Moest het slechts om dat laatste gaan zou er niet zoveel geld in die sector omgaan.

[FDM]

Hun kerken hebben na de dodelijke tsunami zo'n 950.000 euro aan donaties ontvangen om voor de getroffen vissers huizen te bouwen en boten te kopen.

en hoeveel % is in de kerkelijke zakken blijven plakken ..

[Jozef Ostyn]

Men moet in de eerste plaats een onderscheid maken tussen noodhulp bij rampen (hongersnood, natuurrampen, oorlog, enz.) en structurele ontwikkelingshulp.

Noodhulp is een humanitaire kwestie. Zij brengt geen structurele oplossing maar lenigt een tijdelijke nood. Dergelijke noodhulp lijkt mij vanuit menselijk oogpunt nobel en noodzakelijk. Al moet men wel op zijn hoede zijn voor ongewilde nefaste neveneffecten (bv. de enorme verstoring van lokale of regionale markten of economieën door de plotse massale instroom van hulpgoederen).

Structurele ontwikkelingshulp kan nuttig zijn (ik denk hierbij vooral aan uitbouw van medische infrastructuur; inentingscampagnes; hulp bij grote infrastructuurwerken; enz.) maar blijft een marginaal gegeven in de economische ontwikkeling van landen. Een land zal nooit economisch ontwikkelen omwille van ontwikkelingshulp. Daarvoor is de uitbouw van een leefbare en groeiende economie nodig. Dat moeten die landen zelf doen. In die context zijn de internationale handelsregels- en beperkingen van onmetelijk veel meer belang dan ontwikkelingshulp.

[Sodomis]

Hun kerken hebben na de dodelijke tsunami zo'n 950.000 euro aan donaties ontvangen om voor de getroffen vissers huizen te bouwen en boten te kopen.

en hoeveel % is in de kerkelijke zakken blijven plakken ..

In hoeverre is dat een argument TEGEN ontwikkelingshulp? :roll:

==> NULL

[C2C]

Nee, ontwikkelingssamenwerking zoals we die vandaag kennen moet niet voortgezet worden, en wel om verschillende redenen:

1. louter technisch gesproken heeft de ontwikkelingssamenwerking, sinds haar formele ontstaan in de jaren '60, geen enkel noemenswaardig resultaat geboekt - dit feit alleen al zou moeten volstaan om heel die boel op te schorten

2. erger zelfs, ze heeft dikwijls grote schade aangebracht aan de ontwikkelingskansen van andere landen; internationale ontwikkelingsinstellingen zoals de Wereldbank en het IMF hebben honderden miljoenen mensen in de armoede gestort

3. zoals sommigen hier al schreven komt ontwikkelingssamenwerking eigenlijk neer op "kolonisatie voortgezet met andere middelen" - ontwikkelingssamenwerking duwt een bepaald socio-economisch model door de strot van staten en culturen die daar, zo vinden ze zelf, niet mee gebaat zijn

4. ontwikkelingssamenwerking betekent concreet: samenwerking met corrupte, dictatoriale, anti-democratische regimes en elites, die ondermeer door die ontwikkelingssamenwerking in het zadel worden gehouden

5. tenslotte is de ontwikkelingssector een industrie die mensen met dubieuze agendas en met gevaarlijke recepten subsidieert en een job geeft


Er kan veel meer bereikt worden door simpelweg de handelsregels en subsidiëringspraktijken te herschrijven. Dat de EU en de VS al maar eens beginnen met het afschaffen van hun landbouwsubsidies en handelsbarrières, dan zouden ontwikkelingslanden onmiddellijk welvarender worden en zou er geen ontwikkelingssamenwerking meer nodig zijn.

Merk ook dit op: China, Brazilië en Indië zijn nu volop uit eigenbelang actief aan 't investeren in Afrika - ze doen dit onvoorwaardelijk, zonder de partnerlanden eisen op te leggen. Welnu, de initiatieven van China in Congo bijvoorbeeld, doen véél meer voor de ontwikkeling van dat land, dan alle Belgische en internationale ontwikkelingshulp van de laatste 40 jaar samengenomen.

Tenslotte, de EU en de VS hebben een verpletterende verantwoordelijkheid wat betreft de conflicten en politieke instabiliteit in Afrika. De oorlog in Congo eiste 5 miljoen slachtoffers, en vaagde onmiddellijk alle "verwezenlijkingen" van de ontwikkelingssamenwerking weg, in één klap. Dat was een oorlog om natuurlijke hulpbronnen, en Westerse bedrijven waren er volop bij betrokken.

Het Westen geeft dus een korrel rijst met één hand, maar plundert met de andere. Ontwikkelingssamenwerking is maar een schaamlap om die wrede hypocrisie wat op te smukken.

Nee, schaf ontwikkelingssamenwerking af, en gedraag u zoals China, Indië of Brazilië in Afrika. Dat is een veel transparanter, eerlijker en efficiënter model.

[liberalist_NL]

Hey,
voor school kreeg ik de opdracht een verslag te schrijven over ontwikkelingslanden. Nu vroeg ik mij af of jullie mij zouden kunnen helpen door op deze vraag te antwoorden.

Moeten wij ontwikkelingslanden helpen? Ja/nee en waarom?

Ik vind van wel, maar alleen als wij zelf bepalen waar het geld naartoe gaat en eisen stellen aan het resultaat.

Ook moeten de landen democratisch zijn en niet al te corrupt.

[Sodomis]

Sorry C2C maar ik ga niet akkoord.
Het kind met het badwater weggooien is nooit een oplossing.

internationale ontwikkelingsinstellingen zoals de Wereldbank en het IMF hebben honderden miljoenen mensen in de armoede gestort
Akkoord, maar dit valt bij mij dus NIET onder de noemer HULP. :-)

Er kan veel meer bereikt worden door simpelweg de handelsregels en subsidiëringspraktijken te herschrijven. Dat de EU en de VS al maar eens beginnen met het afschaffen van hun landbouwsubsidies en handelsbarrières, dan zouden ontwikkelingslanden onmiddellijk welvarender worden en zou er geen ontwikkelingssamenwerking meer nodig zijn.
Akkoord, but that's not gonna happen.

De meeste NGO's doen wel degelijk goed werk zonder dat er geld blijft plakken, zonder dat er een regime in stand gehouden wordt noch dat een verborgen agenda wordt gediend.
Dan spreek ik nog niet over de talloze vrijwilligersorganisaties die vaak huizen, scholen & wegen neerpoten; of zelfs maar "cursussen Engels" gaan corrigeren ;-)

Nee, schaf ontwikkelingssamenwerking af, en gedraag u zoals China, Indië of Brazilië in Afrika. Dat is een veel transparanter, eerlijker en efficiënter model Je bedoelt zoals SHELL in Nigeria... waar er dankzij private industriële belangen een militaire junta aan de macht gehouden wordt...

China, Indië etc; zijn nog maar net begonnen in Afrika hé.
Wees er maar zeker van dat zij hun belangen OOK zullen verdedigen, net als het Westen in Nigeria. :|

[C2C]

Sorry C2C maar ik ga niet akkoord.
Het kind met het badwater weggooien is nooit een oplossing.
Akkoord, maar dit valt bij mij dus NIET onder de noemer HULP. :-)

Het gaat over heel het Westerse systeem van ontwikkelingssamenwerking. Bilaterale en multilaterale streken vallen hier wel degelijk onder dezelfde noemer.



Akkoord, but that's not gonna happen.

Dat gaat dus wel gebeuren. Sterker zelfs, dat is al volop bezig. Met de groeiende macht van de landen van het Zuiden, komen de EU en de VS steeds meer onder druk om Doha erdoor te krijgen. Kort geleden waren we zover.

En dan nog, als ge zegt "that's not gonna happen", dan moeten de NGOs er alles aan doen om dat er toch door te krijgen. Want dat is onnoemelijke keren belangrijker dan het werk dat ze vandaag verrichten.

Ze moeten er dus alleszins naar streven. Anders leggen ze hun prioriteiten volledig verkeerd, en maken ze zichzelf dus irrelevant.


De meeste NGO's doen wel degelijk goed werk zonder dat er geld blijft plakken,

Oh, maar dat argument van dat plakkende geld vind ik niet zo belangrijk. Het gaat er eerder om wat NGOs concreet doen. En dan moet men gewoon naar de resultaten kijken: die zijn erg mager. Op 50 jaar tijd hebben ze vrijwel niets bereikt.

NGOs spelen zowiezo een marginale rol in de ontwikkeling van landen in het Zuiden. En de rol die ze dan al spelen, is dikwijls kwestizieus (hun acties zijn zelden wetenschappelijk koosjer, of worden ad-hoc opgebouwd rond de capaciteiten van de mensen die ze een job willen geven).

Toch ook niet vergeten dat de meeste NGOs amateuristisch werken (zie de recente audit, waaruit bleek dat tweederde niet in staat is de meest basale regels van het bedrijfsbeheer toe te passen.)


zonder dat er een regime in stand gehouden wordt

Maar alle NGOs die werken in een land met een kwestizieus regiem, houden dat mee in stand of geven het een air van legitimiteit.


noch dat een verborgen agenda wordt gediend.

Niemand spreekt over een verborgen agenda. Het volstaat om te kijken naar de openlijke agenda van NGOs. En wat zien we? Dan zien we dikwijls een volledig ouwbakken tiersmondistisch perspectief, doorspekt van paternalistische trekjes.

Het gaat dus niet over een verborgen agenda. Het gaat over de waarden die een Westerse NGO aanhangt. Die zijn dikwijls verwerpelijk.

Bij ons valt dat nogal mee, hoewel de meeste NGOs uit een koloniale traditie stammen, of een verzuild verleden hebben.

Angelsaksische of Protestantse NGOs maken dat feit - dat NGOs nooit waardenvrij handelen - veel explicieter.

Dan spreek ik nog niet over de talloze vrijwilligersorganisaties die vaak huizen, scholen & wegen neerpoten; of zelfs maar "cursussen Engels" gaan corrigeren ;-)

Da's allemaal lief en schattig. Maar dat heeft met ontwikkeling als structureel economisch principe natuurlijk niks te maken.

Je bedoelt zoals SHELL in Nigeria... waar er dankzij private industriële belangen een militaire junta aan de macht gehouden wordt...

Shell is bij mijn weten nog altijd een Nederlands-Brits bedrijf. Een Westers, en dus geen Chinees, Indisch of Braziliaans bedrijf.

China, Indië etc; zijn nog maar net begonnen in Afrika hé. Wees er maar zeker van dat zij hun belangen OOK zullen verdedigen, net als het Westen in Nigeria. :|

Dat is net het punt: precies omdat China zo openlijk zegt dat ze enkel uit zijn op het dienen van hun eigenbelang, presenteert dat land een radicaal alternatief voor onze ontwikkelingssamenwerking.

De ironie van het verhaal is dat China zijn eigen belang dient maar daardoor veel mensen helpt in een win-win; terwijl het Westen zegt dat het met zijn ontwikkelingssamenwerking enkel de belangen van de andere wil dienen, maar eigenlijk het tegengestelde doet en mensen schade berokkent.

Eén ding staat vast: het Westen heeft géén enkel krediet meer. China en andere landen uit het Zuiden die nu volop in Afrika bezig zijn hebben nog álle krediet.

We weten dus wie voorlopig moet zwijgen, en wie mag praten.

[Johan Bollen]

Dat is net het punt: precies omdat China zo openlijk zegt dat ze enkel uit zijn op het dienen van hun eigenbelang, presenteert dat land een radicaal alternatief voor onze ontwikkelingssamenwerking.
Ik denk dat het eerder een pragmatische houding is van de Chinezen. Vanuit een kwasi monopoliepositie ligt het meer voor de hand belerend te doen. Een beetje competitie is blijkbaar niet slecht als het om ontwikkelingsamenwerking gaat.

[Johan Bollen]

Maar alle NGOs die werken in een land met een kwestizieus regiem, houden dat mee in stand of geven het een air van legitimiteit
Ik vind dat dat afhangt van hoe die NGO zich gedraagt en niet van het regime van het land waarin er gewerkt wordt.

[Johan Bollen]

Dat vele ontwikkelingsamenwerking 'hypocriet' is wordt getoond door het feit dat velen niet het principe van de reciprociteit respecteren. Westerse NGO's permiteren zich, en willen zich permiteren, in het zuiden wat ze in hun landen van herkomst niet zouden doen en kunnen doen. bv. Er zijn NGO's die proberen te ontsnappen aan de overheidscontrole in de landen waarin ze werken, een overheidscontrole die in België evident zou zijn voor diezelfde NGO's. Ik zou wel eens wat meer NGO's uit het zuiden in Europa willen zien opduiken om ons te 'redden' van onze overconsumptie, gebrek aan geluk, obesiteit, zelfmoordneigingen, opvoedingspraktijken bij kinderen, behandeling van ouderen, vernietinging van het milieu, enz... Ze zouden misschien niet eens een toestemming krijgen om te functioneren, maar andersom vinden de Westerse NGO's wel dat ze het recht hebben ongehinderd hun ontwikkelingstheorieën toe te passen in het Zuiden...in naam van principes zoals rechtvaardigheid dan nog wel.

En nu heb ik het slechts over het niet cynische deel van de O.S. (nee, niet de Spelen).

[Alvas]

Jah , uit solidariteit en gekunt toch teminste de landen die u eigen land geplunderd heeft terug betalen !

[danielsjohan]

Nee, ontwikkelingssamenwerking zoals we die vandaag kennen moet niet voortgezet worden, en wel om verschillende redenen:

1. louter technisch gesproken heeft de ontwikkelingssamenwerking, sinds haar formele ontstaan in de jaren '60, geen enkel noemenswaardig resultaat geboekt - dit feit alleen al zou moeten volstaan om heel die boel op te schorten
Een veelgebruikt argument. Men vergeet er wel steeds bij te vermelden dat de situatie er hoogstwaarschijnlijk nog veel slechter had uitgezien zonder ontwikkelingshulp. Dat de ontwikkelingshulp de problemen nog niet heeft kunnen oplossen is dus geen argument.

2. erger zelfs, ze heeft dikwijls grote schade aangebracht aan de ontwikkelingskansen van andere landen; internationale ontwikkelingsinstellingen zoals de Wereldbank en het IMF hebben honderden miljoenen mensen in de armoede gestort
Het beleid van de WB en het IMF in de jaren '80 en '90 was geen ontwikkelingsbeleid die naam waardig. Dat was gewoon roofbouw. Gelukkig hebben die instellingen dat ondertussen ook ingezien en hebben ze het roer volledig omgegooid. De Poverty Reduction Papers bijvoorbeeld, die elk ontwikkelingsland moet opstellen, en waardoor donors veel meer controle krijgen en ontvangers de hulp beter kunnen concentreren, zijn een instrument van de WB.

3. zoals sommigen hier al schreven komt ontwikkelingssamenwerking eigenlijk neer op "kolonisatie voortgezet met andere middelen" - ontwikkelingssamenwerking duwt een bepaald socio-economisch model door de strot van staten en culturen die daar, zo vinden ze zelf, niet mee gebaat zijn

Er zijn twee soorten argumenten tegen ontwikkelingshulp: Ofwel zijn de OL te corrupt, en zouden we het heft zelf in handen moeten nemen. Ofwel zijn we aan het koloniseren. De scheidingslijn is erg dun, dat klopt. Maar niets doen uit angst voor kritiek is ook niet de beste methode. Vandaar dat OH ook voortdurend evolueert.

4. ontwikkelingssamenwerking betekent concreet: samenwerking met corrupte, dictatoriale, anti-democratische regimes en elites, die ondermeer door die ontwikkelingssamenwerking in het zadel worden gehouden
Dat hangt er vanaf welk soort OH je gebruikt. Budgethulp, waarbij het land zelf beslist waaraan het geld van de donoren wordt uitgegeven, wordt normaalgezien niet gegeven aan regimes die dictatoriale trekjes vertonen.
Een voordeel van NGO4s is ook dat zij aan OH kunnen doen zonder langs de overheid te moeten. Officiële OH kan niet om het regime heen.

5. tenslotte is de ontwikkelingssector een industrie die mensen met dubieuze agendas en met gevaarlijke recepten subsidieert en een job geeft
Wel, ik ken toch een aantal ontwikkelingshelpers, en voor zover ik weet hebben die geen snode plannen, dubieuze agenda's of gevaarlijke recepten. Wat die mensen wel hebben is een ongelofelijke, bewonderingswaardige moed en een heel positieve ingersteldheid (anders hou je het in die ellende toch niet uit).

Er kan veel meer bereikt worden door simpelweg de handelsregels en subsidiëringspraktijken te herschrijven. Dat de EU en de VS al maar eens beginnen met het afschaffen van hun landbouwsubsidies en handelsbarrières, dan zouden ontwikkelingslanden onmiddellijk welvarender worden en zou er geen ontwikkelingssamenwerking meer nodig zijn.
Eerlijke handel is inderdaad een belangrijke stap naar een verdere ontwikkeling van de OL. Maar langs de andere kant kan dit ook nadelig zijn voor de lokale boeren (bvb de bananenboeren in de APC-landen). Die landen zouden in staat moeten zijn (tijdelijke) invoerheffingen te mogen heffen om hun eigen boeren te beschermen.

Merk ook dit op: China, Brazilië en Indië zijn nu volop uit eigenbelang actief aan 't investeren in Afrika - ze doen dit onvoorwaardelijk, zonder de partnerlanden eisen op te leggen. Welnu, de initiatieven van China in Congo bijvoorbeeld, doen véél meer voor de ontwikkeling van dat land, dan alle Belgische en internationale ontwikkelingshulp van de laatste 40 jaar samengenomen.
Dat "zonder voorwaarden" is niet echt waar he. Chine investeert massaal in Congo, maar heeft in ruil daarvoor decennialange mijnconsessies gekregen die minstens tien keer meer waard zijn. Het probleem is dat Congo op zo'n moment eigenlijk geen keuze eeft. Ze hebben veel geld nodig om uit de miserie te kunnen geraken. De plannen liggen klaar, alleen het geld ontbreekt nog. Zo'n 6 miljard heeft Congo nodig om er bovenop te geraken. Maar van de EU kunnen ze nog geen miljoen krijgen... Onder voorwaarden van goed bestuur e.d. dan nog wel... Geen moeilijke keuze!
Tenslotte, de EU en de VS hebben een verpletterende verantwoordelijkheid wat betreft de conflicten en politieke instabiliteit in Afrika. De oorlog in Congo eiste 5 miljoen slachtoffers, en vaagde onmiddellijk alle "verwezenlijkingen" van de ontwikkelingssamenwerking weg, in één klap. Dat was een oorlog om natuurlijke hulpbronnen, en Westerse bedrijven waren er volop bij betrokken.
Absoluut. Maar dat zie ik niet echt als een argument tegen OH. Eerder als een argument voor meer OH, en minder oorlog :)
Het Westen geeft dus een korrel rijst met één hand, maar plundert met de andere. Ontwikkelingssamenwerking is maar een schaamlap om die wrede hypocrisie wat op te smukken.
Het probleem is eigenlijk dat de grote, plunderende multinationals zich gewoon niets aantrekken van wat de overheid zegt. Dus kan die overheid miljoenen aan OH uitgeven, de multinationals plunderen dat zelfde land terug leeg. Dat is echter niet meteen het plan van de overheid of zo, daar zit geen perverse strategie achter. Dat is helaas de vrije markt die iets te vrij is.
Nee, schaf ontwikkelingssamenwerking af, en gedraag u zoals China, Indië of Brazilië in Afrika. Dat is een veel transparanter, eerlijker en efficiënter model.
Dus nu pleit u voor onverholen economische kolonisate? Trouwens, dan zullen we wel eerst ons budget voor OH flink wat hoger mogen brengen. Al ben ik daar op zich natuurlijk niet tegen



Conclusie: OH is allesbehalve perfect. Maar het helpt. Een beetje. En dat is beter dan niets. De Millenium Development Goals gaan we dan wel niet halen, deze doelen hebben wel een vernieuwde aandacht voor OH gebracht. Er wordt tegenwoordig veel gestructureerder gewerkt, de winsten voor het donorland zijn ongelofelijk gereduceerd (de zogenaamde "gebonden hulp", waarbij alle goederen en diensten uit het donorland moesten komen, is enkele jatren geleden volledig afgeschaft in België) en de nieuwe mechanismen zorgen ervoor dat er een veel transpranter, responsabiliserend ontwikkelingsbeleid wordt gevoerd. Aan beide zijden.

Als je nog meer info wil over OH, kan volgende bron erg interessant zijn:
The Paris Declaration (http://www.oecd.org/dataoecd/11/41/34428351.pdf). Dit is een "contract" tussen de donors en de ontvangende landen, waarin voor het eerst afspraken werden gemaakt over wederzijdse verplichtingen. Er zijn 12 indicators in 5 thema's, die allemaal kunne gebruikt worden om deze wederzijdse verplichtingen te meten.

[Babylonia]

spreek je frans? zie onder CADTM

We leven in een neokoloniaal tijdperk.
Vroeger stoof de elite ongevraagd op de rest van de wereld af met hun boten om daar te gaan plunderen en kolonies stichten. ik spreek van 1400 tot 1900
Zo moorden ze bijna alle natuurvolkeren uit op deze planeet De eerste die is begonnen was Colombus; De kerk had hem geld gegeven om te gaan goud zoeken en toen ze hoorde hoe beestachtig die tekeer gingen met de lokale bevolking, waren ze het er toch niet mee eens.Huichelaars. Kerstenen noemen ze dat. Later deden ze zelf het werk wel over in Zuid amerika.

Toen dat allemaal niet zo goed meer werkte - Ghandi heeft de engelsen toch wel buiten gekregen - ging de zon weer onder in het UK imperium omdat het niet meer rond de aarde allerlei landen bezette en kinderen afpikte van aboriginals.
Toen bedachten ze wat anders ; Schulden, geld lenen van het IMF en de wereldbank.
Een must see is de film van een economical Hitman Perkins
die wroeging kreeg; hij moest landen op de knieen krijgen om dan leningen af te dwingen en alle bijbehorende economische maatregelen. Die moeten ze dan aanvaarden, waarmee de lokale markt kapot gaat en de autonomie verloren voor meerder eer en glorie van multinationals die zich dan meester maken van die markten. Het gaat over geld geld en geld
Waarom is Kongo ARM??? Ze hebben rubber en heel de wereld rijd met autobanden?
Ze hebben goud en diamanten in de grond en ze hebben een grondstof voor gsm s wat is het?
Waarom de ftw zijn die arm?
Waarom gaat de ex direkteur van de Worldbank Wolfowitz daar met Michel heen om de haven uit te bouwen?
WTF??? Overal zit de CIa in kongo wtf?

http://www.economichitman.com/

http://www.dailymotion.com/Moizzze/video/x4b2of_make-capitalism-history-imc_sport

[Johan Bollen]

de nieuwe mechanismen zorgen ervoor dat er een veel transpranter, responsabiliserend ontwikkelingsbeleid wordt gevoerd. Aan beide zijden.
Is het niet te vroeg om daar over te oordelen? Om de paar jaar is er wel een modieuze wonderoplossing, die steeds gekenmerkt wordt door het over een kam scheren van alle zogenaamde 'ontwikkelingslanden', en een paternalisme, dat ook niet afwezig is in uw visie op de OS.

Hoezo zouden de 'nieuwe mechanismen' die u vernoemt transparantie in de hand werken vraag ik me af? Wat nu 'responsabilizerend' genoemd wordt wordt binnen een paar jaar misschien gezien als corruptie in de hand werkend. Dat is niet zo ver gezocht.

Uit de verklaring van Parijs de eerste 'meetbare' indicator
At least 75% of partner countries have operational
development strategies. (tegen 2010)
'T is omdat er geld tegenover staat anders slik je zo'n paternalisme toch niet. Alsof die landen moeten 'geholpen' worden om aan hun eigen toekomst te denken. Als je niet begrijpt wat hier 'beledigend' aan is, draai het eens om en pas het toe op Europa.

[Johan Bollen]

We leven in een neokoloniaal tijdperk.
Is het koloniaal tijdperk dan ooit opgehouden, daar u spreekt over 'neo'? We leven nog steeds in het tijdperk van de 'dekolonizatie' zou men evengoed kunnen beweren, waarvan de 'onafhankelijkheden' van de 'ontwikkelingslanden' slechts het begin zijn geweest. De laatste om zich te dekolonizeren wordt waarschijnlijk Europa zelf.

[FDM]

- nog even de weetjes oprakelen -

D.S Nguesso , president van Congo Brazaville:
bezit villa in Vesinet (485 m²)
appartement van 1,6 mlj en een van 2,47 mlj euro
villa van 3,15 miljoen euro
houdt van Aston Martin wagens

T. Obiang , president van Guinée:
appartement in Parijs
15 wagens , waarde : 5,7 mlj euro

O. Bongo , president van Gabon :
33 huizen aan Azurenkust en Parijs (waarvan 1 van 18,9 mljoen
2 Ferraris , 1 Maybach en 3 Bugattis
officieel loon : 14940 euro per maand

B. Compaoré , president van Burkina Faso
2 huizen in Parijs

[danielsjohan]

Is het niet te vroeg om daar over te oordelen? Om de paar jaar is er wel een modieuze wonderoplossing, die steeds gekenmerkt wordt door het over een kam scheren van alle zogenaamde 'ontwikkelingslanden', en een paternalisme, dat ook niet afwezig is in uw visie op de OS.

Hoezo zouden de 'nieuwe mechanismen' die u vernoemt transparantie in de hand werken vraag ik me af? Wat nu 'responsabilizerend' genoemd wordt wordt binnen een paar jaar misschien gezien als corruptie in de hand werkend. Dat is niet zo ver gezocht.

Inderdaad, een fundamenteel oordeel zal pas later kunnen volgen. En nog later kan dat weeral veranderen. Je kan altijd een oordeel uitspreken, en je kan altijd wachten op nieuwe gegevens...
Het is waar dat veel responsabiliserende mechanismen ook corruptie in de hand kunnen werken. Budgethulp is daar een voorbeeld van, waarbij het donorland erg veel vertrouwen moet stellen in het OL. Maar door "corruptie" als excuus te gebruiken om ofwel alles zelf te doen, ofwel niets te doen, wordt er al helemaal niets gedaan aan het probleem. Bij budgethulp hoort vaak ook het opzetten van anti-corruptiemechanismen, wat ten minste een begin is.

Transparantie lijkt mij toch te vergroten als je vooraf plannen maakt die donor en OL beide aanvaarden (het donorland heeft niet veel inspraak, maar soit). Dan weet je ten minste waar het geld aan wordt uitgegeven. En dat lijkt me een vooruitgang, zeker bij sommige landen/organisaties/...
Of die mechanismen werken, kan ik niet zeggen. Maar ze bieden in elk geval wel een potentieel, en dat is beter dan niets natuurlijk :)


Uit de verklaring van Parijs de eerste 'meetbare' indicator

'T is omdat er geld tegenover staat anders slik je zo'n paternalisme toch niet. Alsof die landen moeten 'geholpen' worden om aan hun eigen toekomst te denken. Als je niet begrijpt wat hier 'beledigend' aan is, draai het eens om en pas het toe op Europa.
In de eerste plaats dienen die development strategies ervoor om de donoren te stroomlijnen, niet om de OL regels op te leggen. In het verleden kwam het nog veel te vaak voor dat verschillende donorlanden naast elkaar werkten, of aan een groot project werkten dat eigenlijk overbodig was (of er waren andere noden die veel dringender waren). Met deze plannen worden de donorlanden verplicht hun geld uit te geven op een gestructureerde manier, en volgens de wensen van het ontvangende land. Dit is dus net het omgekeerde van paternalisme, en dit principe is ook bijna gesneuveld in de tekst, onder zware druk van de donorlanden. Want dankzij deze strategieën mogen ze hun geld niet meer uitgeven aan wat het best verkoopt in eigen land of de beste plaatjes oplevert. Ze moeten het verdorie investeren in wat dat land echt nodig heeft...

[Johan Bollen]

Transparantie lijkt mij toch te vergroten als je vooraf plannen maakt die donor en OL beide aanvaarden (het donorland heeft niet veel inspraak, maar soit). Dan weet je ten minste waar het geld aan wordt uitgegeven.
In de praktijk weet je minder hoe het geld wordt uitgegegeven omdat je de 'controle' enkel kan doen op basis van een 'rapport', wat audits en bezoekjes. Wat er verandert is is de schaal van de plannen, niet de plannen zelf. Ik denk dat er vroeger meer zicht was over hoe het geld wordt uitgegeven dan nu. De nieuwe richting in de OS is er ook onder impuls van de VS gekomen die op gelijkaardige manier handelen. In plaats van vele 'kleinere' projecten met een uitvoering in 'cooperatie' tussen lokaal en Europees personeel krijgen we nu een meer gecentralizeerde O.S die beter als een politieke hefboom kan gebruikt worden. Maar hoe die landen dat geld uitgeven is niet zozeer van belang lijkt het soms wel. En corruptie wordt ook niet zozeer als een probleem gezien daar ze een vorm van macht geeft aan de corrumperende. Een voet in huis hebben weet je wel.

Met deze plannen worden de donorlanden verplicht hun geld uit te geven op een gestructureerde manier, en volgens de wensen van het ontvangende land.
Toch maar even een paar jaar wachten zou ik zeggen, om wat voorbeelden te hebben van hoe dit systeem in de praktijk werkt.

Toen Bolivia een tijdje terug alle OS verplichte zich te registreren om zo een zicht te krijgen op de wildgroei, en met het doel de zaken te coordineren, was er heel wat weerstand vanwege die donors. USAID zei ronduit dat de regering geen zaken had met hoeveel ze besteden in het land en waaraan, en ook verschillende Belgische NGOtjes zien deze evolutie niet graag. Op die wijze ondermijnt de OS de souvereiniteit van een natie.

Een medewerker van een internationale organizatie komt in een gemeente toe en spreekt met de Burgemeester over wat er kan gedaan worden aan 'alfabetisatie'. De burgemeester antwoorde iets in de aard van 'ik zou het u willen kunnen zeggen maar ik weet het niet. Er zijn hier 4 organizaties aan het werk, maar we weten niet precies waarmee ze bezig zijn.' En zijn eervolle conclusie was 'Zolang ik er geen zicht op heb kan ik u dus niet zeggen wat we nodig hebben' en de medewerker kon vertrekken zonder plannen gemaakt te hebben. Stel u zoiets in België eens voor. Zal het 'nieuwe' systeem hier verandering in brengen? Nee, de 'ontwikkelingslanden' zullen zelf orde op zaken moeten stellen. Meer van deze burgemeesters zijn er nodig die het paternalisme niet langer nemen, en liever 'hulp' weigeren, dan over zich heen laten lopen.

P.S. Ik heb een achterneef die Johan Daniels heet. Lang niet gezien. Familie aan de maaskant?

[C2C]

Een veelgebruikt argument. Men vergeet er wel steeds bij te vermelden dat de situatie er hoogstwaarschijnlijk nog veel slechter had uitgezien zonder ontwikkelingshulp. Dat de ontwikkelingshulp de problemen nog niet heeft kunnen oplossen is dus geen argument.

Da's wel een erg gemakkelijk argument.

Ik heb een bedrijf; ik maak geen winst; en ik blijf maar geld vragen aan de bank, met het argument dat wanneer ik geen geld krijg, ik verlies zou boeken. Uiteraard krijgt ge zo geen frank van de bank. Eerst resultaten, dan geld.

Uw argument kan immers omgekeerd worden: volgens zeer veel experts heeft de ontwikkelingssamenwerking meer kwaad berokkend dat goeds gebracht. Dat kan men met feiten onderbouwen.

Uw argument - dat we niet weten wat er zou gebeurd zijn zónder ontwikkelingshulp -, kunnen we *niet* met feiten onderbouwen, maar enkel met speculatie.

Vandaar dat het erg zwak is.

Het beleid van de WB en het IMF in de jaren '80 en '90 was geen ontwikkelingsbeleid die naam waardig.

Maar het was wel multilateraal beleid van het Westen.

Weeral een nogal gemakkelijke argumentatie: wanneer een beleidsvorm faalt, dan zeggen we gewoon snel dat die vorm "die naam niet waardig is", en dan kunnen we weer verder. Te gemakkelijk, wat mij betreft.

De handelingen der WB en IMF onderbouwen gewoon de stelling dat ontwikkelingssamenwerking, zoals het Westen die organiseert, een imperialistisch instrument is.


Er zijn twee soorten argumenten tegen ontwikkelingshulp: Ofwel zijn de OL te corrupt, en zouden we het heft zelf in handen moeten nemen. Ofwel zijn we aan het koloniseren. De scheidingslijn is erg dun, dat klopt. Maar niets doen uit angst voor kritiek is ook niet de beste methode.

Maar waarom zou "niets doen" misschien inderdaad niet beter zijn?

Zij die zeggen dat "niets doen" geen optie is, hebben uiteraard belang bij het in stand houden van de ontwikkelingssamenwerking.

Opnieuw: vele experts, zowel van linkse als rechtse signatuur, zijn er meer en meer van overtuigd dat "niets doen" precies is wat er moet gebeuren. Ontwikkelingssamenwerking moet vervangen worden door interventies in handelsbeleid, die veel meer kunnen veranderen.

Dat hangt er vanaf welk soort OH je gebruikt. Budgethulp, waarbij het land zelf beslist waaraan het geld van de donoren wordt uitgegeven, wordt normaalgezien niet gegeven aan regimes die dictatoriale trekjes vertonen.
Een voordeel van NGO4s is ook dat zij aan OH kunnen doen zonder langs de overheid te moeten. Officiële OH kan niet om het regime heen.

Noem mij eens één NGO die in een land met een problematisch regiem werkt(e), en kon ontsnappen aan de eisen en controle van dat problematische regiem?

Ik ken er geen enkele.

Het is juist bekend dat NGOs die onder corrupte/dictatoriale regimes werken, naar de pijpen van dat regime moeten dansen. Ze verkopen dit dan aan hun achterban met het simplistische argument dat de voordelen van hun hulp de nadelen van hun aanwezigheid overstijgen. Terwijl dat zeker te betwijfelen valt. Vele NGOs zijn als prostituee gebruikt door dictators. En ze lieten zich gewillig prostitueren.


Wel, ik ken toch een aantal ontwikkelingshelpers, en voor zover ik weet hebben die geen snode plannen, dubieuze agenda's of gevaarlijke recepten. Wat die mensen wel hebben is een ongelofelijke, bewonderingswaardige moed en een heel positieve ingersteldheid (anders hou je het in die ellende toch niet uit).

Wel, ik ken ook een aantal ontwikkelingswerkers. En ik vind die ofwel enorm naïef, ofwel enorm cynisch, ofwel gespeend van een enorm ouwbakken visie op ontwikkeling in het Zuiden.

Er is niks bewonderenswaardig aan het uitvoeren van slechte ideëen. Echte moed zou erin bestaan wat meer zelf-reflexie te kweken. En dat is in de wereld van de ontwikkelingssamenwerking een zeer schaars goed.

Die wereld is vandaag nog altijd doorspekt van een zeer passéïstisch soort tiersmondisme.

Omdat een kritische evaluatie van die sector niet volstaat om die mensen wakker te schudden, heeft men het instrument van de financiële en bedrijfskundige audit maar ingezet - wat jammer is. Maar de resultaten van die audit spraken wel boekdelen.

Ik heb niks tegen mensen die graag in het Zuiden werken, want dat is heel plezant, ik heb het zelf gedaan. Maar ik heb er wel iets tegen wanneer die mensen hun job of hun sector niet kritisch evalueren. En dat gebeurt veel te weinig.


Eerlijke handel is inderdaad een belangrijke stap naar een verdere ontwikkeling van de OL. Maar langs de andere kant kan dit ook nadelig zijn voor de lokale boeren (bvb de bananenboeren in de APC-landen). Die landen zouden in staat moeten zijn (tijdelijke) invoerheffingen te mogen heffen om hun eigen boeren te beschermen.

Daniels Johan, volgens mij zit jij zelf een beetje opgesloten in de ouwe logica die zo typisch is voor de ontwikkelingssamenwerking.

Handel moet vooral niet éérlijk zijn; handel moet handel zijn.

Eerlijke handel (fair trade-achtige concepten) zijn een fiasco voor ontwikkelingslanden.

Heel dat idee van "eerlijke handel" blijft een paternalistisch concept. Men moet mensen uit het Zuiden au sérieux nemen en ze als volwassenen behandelen. Kunnen ze niet mee in een bepaalde economische sector in de globale economie, dan moeten ze dat ervaren. Kunnen ze wél mee, dan is dat des te beter voor hen, en dan weten ze waar ze sterk in staan.

"Eerlijke handel" is geen objectief criterium, en verstoort de markt, tot groot nadeel van de landen uit het Zuiden, die daardoor nooit te weten zullen komen waar hun economische krachten en zwakheden liggen.

Laat het Zuiden, dat vandaag sterker staat dan ooit, maar slagen in Doha - een keiharde herschrijving van de handelsregels, en vooral geen "eerlijke" herschrijving.



Dat "zonder voorwaarden" is niet echt waar he. Chine investeert massaal in Congo, maar heeft in ruil daarvoor decennialange mijnconsessies gekregen die minstens tien keer meer waard zijn.

Maar dat zijn business-afspraken. China stelt geen politieke, maatschappelijke of economische eisen aan Congo. Het Westen wel.

Het probleem is dat Congo op zo'n moment eigenlijk geen keuze eeft. Ze hebben veel geld nodig om uit de miserie te kunnen geraken. De plannen liggen klaar, alleen het geld ontbreekt nog. Zo'n 6 miljard heeft Congo nodig om er bovenop te geraken. Maar van de EU kunnen ze nog geen miljoen krijgen... Onder voorwaarden van goed bestuur e.d. dan nog wel... Geen moeilijke keuze!

Maar ook louter vanuit ontwikkelingsoogpunt is de Chinese propositie veel vruchtbaarder dan het falende Europese beleid, dat geen enkele credibiliteit heeft.

Daar gaat het juist om hé: de Westerse landen hebben niks bereikt met hun modellen rond ontwikkelingssamenwerking. China heeft nu al in Congo méér bereikt voor de Congolezen, dan alle Westerse ontwikkelingssamenwerking van de laatste decennia gecombineerd.

Van alle slechte keuzes, heeft Congo de minst slechte gekozen: namelijk met China in bed stappen.

China bouwt wegen, spoorwegen, klinieken, scholen enzovoort, zonder daar moeilijk over te doen - ze dóen het gewoon, en dat is absoluut het belangrijkste. Vooraleer de EU één eurocent in een Congolese weg steekt, zijn we 10 jaar van belering verder, en zijn de Congolezen geen stap vooruit. De Chinese weg heeft wél onmiddellijk resultaat voor miljoenen mensen.

Trouwens, vooraleer de gewone Congolees in de brousse iets merkt van de eisen rond "goed bestuur in de verre hoofdstad Kinshasa" die de EU als voorwaarde stelt voor hulp, is hij al één vierde van zijn leven kwijt. De effecten van de EU-eisen zijn lange-termijn-effecten, en het is zeer de vraag of die meetbaar of haalbaar zijn. De gewone Congolees is daar absoluut niks mee.

Een combinatie van de brave, nutteloze Europese weg, met de pragmatische, uiterst efficiënte en nuttige weg van de Chinezen, is wellicht het best. Maar de Europese strategie is wat mij betreft gewoon wat te soft, zeker in een land als Congo, waar het bestaan zelf zijn nulgraad heeft bereikt.

Het probleem is eigenlijk dat de grote, plunderende multinationals zich gewoon niets aantrekken van wat de overheid zegt. Dus kan die overheid miljoenen aan OH uitgeven, de multinationals plunderen dat zelfde land terug leeg. Dat is echter niet meteen het plan van de overheid of zo, daar zit geen perverse strategie achter. Dat is helaas de vrije markt die iets te vrij is.

Ik zeg niet dat er achter die hypocrisie een bewuste strategie zit. Ik kijk gewoon naar de feiten. Het Westen beschikt over alle middelen die nodig zijn om plunderende bedrijven te bestraffen of tegen te houden, maar het zet die niet in. Dat Westen kan dus niet betrouwd worden, op geen enkel vlak, en dus zeker ook niet op dat van de ontwikkelingssamenwerking - want ge kunt op geen enkele manier volhouden dat het zin heeft aan ontwikkelingssamenwerking te willen doen, terwijl ge aan de andere kant niks doet tegen factoren die al dat werk kapotmaken.

Dus nu pleit u voor onverholen economische kolonisate? Trouwens, dan zullen we wel eerst ons budget voor OH flink wat hoger mogen brengen. Al ben ik daar op zich natuurlijk niet tegen

Nee, ik pleit voor economische win-win situaties. China, Brazilië, Indië en andere landen uit het Zuiden, kunnen dat soort situaties creëeren, want ze weten wat het tegendeel - economische uitbuiting - inhoudt. Ze hebben daar ervaring mee, door hun relaties met het Westen.

Wat China doet in Afrika is het creëeren van rationele economische win-win verhoudingen.

Europa kan dat niet verkroppen. De wereld van de ontwikkelingssamenwerking kan dat Chinese model niet verkroppen. Want door dat model, wordt het falen van hun eigen visie en werking volledig tentoongesteld.

Conclusie: OH is allesbehalve perfect. Maar het helpt. Een beetje.

Daar is helemaal geen bewijs voor. Er zijn meer bewijzen voor het tegendeel.

En dat is beter dan niets.

Da's een mythe. Da's pre-wetenschappelijk hopen.

Er is geen reden waarom "niets doen" in dit geval niet beter zou kunnen zijn.

Er wordt tegenwoordig veel gestructureerder gewerkt, de winsten voor het donorland zijn ongelofelijk gereduceerd (de zogenaamde "gebonden hulp", waarbij alle goederen en diensten uit het donorland moesten komen, is enkele jatren geleden volledig afgeschaft in België) en de nieuwe mechanismen zorgen ervoor dat er een veel transpranter, responsabiliserend ontwikkelingsbeleid wordt gevoerd. Aan beide zijden.

Da's allemaal waar. Maar de kernvraag blijft of ontwikkelingssamenwerking een efficiënte manier is om beperkte middelen te besteden.

Er zijn vandaag geen aanwijzingen die zeggen dat dit zo is. Er zijn echter wél aanwijzingen die aantonen dat ontwikkelingssamenwerking - en dan vooral die georganiseerd door de vierde pijler (NGOs) - zeer inefficiënt is.


Als je nog meer info wil over OH, kan volgende bron erg interessant zijn:
The Paris Declaration (http://www.oecd.org/dataoecd/11/41/34428351.pdf). Dit is een "contract" tussen de donors en de ontvangende landen, waarin voor het eerst afspraken werden gemaakt over wederzijdse verplichtingen. Er zijn 12 indicators in 5 thema's, die allemaal kunne gebruikt worden om deze wederzijdse verplichtingen te meten.

Ik geloof niet zo in bureaucraten die elkaar een job geven en schouderklopjes aan zichzelf uitdelen.

De resultaten van hun werk zijn veel belangrijker. En die zijn tot nog toe - en dat betekent: over de laatste 40 jaar heen - bedroevend slecht.

Als je meer wil weten over het Chinese model dat wordt toegepast in Afrika, moet je eens wat opzoekingswerk verrichten rond wat ze zelf het "Peaceful Rising" model noemen.

Zoals je ziet is dat model doordrongen van diepe historische inzichten, van pragmatiek, van basiswaarden waaraan het Westen een teut kan aan zuigen.

Het mag dan ook niet verwonderen dat "Peaceful Rising" na drie, vier jaar al meer bereikt heeft in Afrika, dan alle Westerse ontwikkelingshulp samengenomen over de laatste 40 jaar. Alleen, de Chinezen publiceren daar geen opbeurende bureaucratische tekstjes over die worden bediscussieerd in de luxueuze restaurants die men vindt in de nabijheid van ouwbakken instituties met hoofdzetel in Brussel of Parijs. De Chinezen, die doen. Die babbelen niet.

[Johan Bollen]

China bouwt wegen, spoorwegen, klinieken, scholen enzovoort, zonder daar moeilijk over te doen - ze dóen het gewoon, en dat is absoluut het belangrijkste. Vooraleer de EU één eurocent in een Congolese weg steekt, zijn we 10 jaar van belering verder, en zijn de Congolezen geen stap vooruit. De Chinese weg heeft wél onmiddellijk resultaat voor miljoenen mensen.
In de 'kringen' van de westerse ontwikkelingssamenwerking, vooral de NGO's denk ik, is het nog zeer populair om te denken 'geen vissen geven maar leren vissen'. Kan het paternalistischer? En uiteindelijk blijkt dat we niet echt weten hoe mensen te leren vissen in een vijver die zijzelf beter kennen dan wijzelf. Maar hen een visnet geven, daar moeten we eerst een hoop 'moraal' aan koppelen, want het mag geen 'Caritas' lijken hé. Van die redenering lijken de Chinezen geen last te hebben, en zie, dat is wat de mensen steeds gevraagd hebben. Ze kunnen namelijk vissen. Wat ontbreekt zijn de mogelijkheden ertoe.

Het mag dan ook niet verwonderen dat "Peaceful Rising" na drie, vier jaar al meer bereikt heeft in Afrika, dan alle Westerse ontwikkelingshulp samengenomen over de laatste 40 jaar. Alleen, de Chinezen publiceren daar geen opbeurende bureaucratische tekstjes over die worden bediscussieerd in de luxueuze restaurants die men vindt in de nabijheid van ouwbakken instituties met hoofdzetel in Brussel of Parijs. De Chinezen, die doen. Die babbelen niet.
Maar is dat de aard van het 'beestje', of zijn dat de omstandigheden die de Chinezen ertoe aanzetten zich zo te gedragen? Hoe het ook zij, in één zaak ben ik helemaal met je eens, de westerse OS kenmerkt zich door paternalismeverslaving, en daar zal die verklaring van Parijs niet veel aan veranderen als ik efe zo pessimistisch, of is het realistisch, mag zijn. De 'verborgen' agenda die achter dat paternalisme zit is een van de grootste oorzaken waarom de OS niet 'werkt'. Waarom niet eerlijk uitkomen voor je eigenbelang in plaats van te pretenderen dat je slechts handelt uit altruïsme, terwijl je ondertussen je dubbelzinnigheid amper kan verbergen. Die westerse houding is zo doorzichtig voor de landen in het zuiden, dat er 'slechts' mee gelachen wordt...binnenskamers.

[Johan Bollen]

Er zijn vandaag geen aanwijzingen die zeggen dat dit zo is. Er zijn echter wél aanwijzingen die aantonen dat ontwikkelingssamenwerking - en dan vooral die georganiseerd door de vierde pijler (NGOs) - zeer inefficiënt is.
De toekomst voor NGO's zit erin een soort van 'multilaterale basisorganizaties' te vormen, gebaseerd op wederkerigheid, gemeenschappelijke doelstellingen en activiteiten. De 'donorrelaties' zie ik liefst verdwijnen, maar het 'uitwisselingsaspect' niet.

Trouwens er is wel een 'soort' van westerse OS die wel 'succesvol' is al zie ik dat niet zo graag, namelijk die vanuit protestantse religieuze hoek.


Wel, ik ken ook een aantal ontwikkelingswerkers. En ik vind die ofwel enorm naïef, ofwel enorm cynisch, ofwel gespeend van een enorm ouwbakken visie op ontwikkeling in het Zuiden.
Er zijn nog wel meer 'categoriën' hoor. Het is niet noodzakelijk zo dat je door inzicht in het functioneren van een dubbelzinnig systeem noodzakelijkerwijze cynisch moet worden. Er zijn heel wat mensen binnen de OS die wel weten hoe de zaken in elkaar zitten. Het systeem veranderen kunnen ze niet gemakkelijk. Maar als je er uitstapt heb je er nog minder vat op. En voor anderen is het gewoon een job. Van welke job wordt er nu idealisme verwacht?...of ben ik nu cynisch?...nee hoor.

[Nr.10]

De Chinezen, die doen. Die babbelen niet.

Inderdaad, voorlopig gebeurt dat allemaal met de glimlach.
En zonder babbelen.

Kan ook niet anders.
Alleen de Afrikaanse elite spreekt en schrijft frans en/of engels.
En de Chinezen zitten allemaal bij elkaar in omheinde woonparken.

Zoals vermeld, voorlopig gebeurt dat allemaal met de glimlach.

[C2C]

Inderdaad, voorlopig gebeurt dat allemaal met de glimlach.
En zonder babbelen.

Kan ook niet anders.
Alleen de Afrikaanse elite spreekt en schrijft frans en/of engels.
En de Chinezen zitten allemaal bij elkaar in omheinde woonparken.

Zoals vermeld, voorlopig gebeurt dat allemaal met de glimlach.

Inderdaad, en er zijn al voorbeelden waar de glimlach verzuurd is. Belangrijke voorbeelden.

De Chinezen in Zambia zijn aangevallen omdat de mijnwerkers vonden dat ze werden uitgebuit.

Dat is zeer gezond. Die arbeiders hebben zich verenigd, hebben zich verzet, zijn voor het eerst in een authentieke "sociale emancipatie" terechtgekomen.

Dat komt door de Chinese eerlijkheid: "wij willen hier uw mineralen aan een zo goedkoop mogelijke prijs, en wij zullen knijpen." Dat is een respectvolle, niet-paternalistische manier van omgaan met de Afrikaan.

Het Zambiaanse sociale conflict met de Chinezen is voor iedereen zeer nuttig. En véél beter dan een Westerse NGO die de arbeiders onder de arm neemt en dat sociale verzetswerk voor hen regelt.

Het is juist goed dat dit soort authentieke sociale dynamieken en spanningen komt bovendrijven. De ontwikkelingssamenwerking houdt die dikwijls tegen, door als een soort glijmiddel het sociale veld glad te strijken.


Stel u eens voor dat er bij ons in de 19de eeuw paternalisten waren geweest die het arbeidersverzet hadden gladgesmeerd - men heeft dat geprobeerd. Mocht dat gelukt zijn, dan zou dat rampzalig geweest zijn. Dat zou de emancipatie van de lagere en vroege middenklasse hebben tegengehouden.


Welnu, China is open en eerlijk over zijn motieven, en zal de Zambiaanse of Congolese arbeider zoveel mogelijk proberen uitknijpen. En die arbeider zal reageren. China zal evengoed in sociale dialoog gaan. En dat is allemaal zeer gezond.

Die aanpak van China getuigt van respect voor de Afrikanen. China neemt de Afrikanen serieus en behandelt ze als gelijk welke andere arbeider. En het is ook bereid de consequenties te dragen.


Wat China nooit zal doen, en wat het Westen wél doet, is ofwel vrij spel geven aan oorlogsplunderaars (zoals in Congo), ofwel ontwikkelingshulp op gang brengen die de Afrikaan als een te beschermen diersoort beschouwt. China neemt de juiste middenweg, en behandelt de Afrikaan als een gewone participant aan de geglobaliseerde economie.

[Johan Bollen]

Die aanpak van China getuigt van respect voor de Afrikanen. China neemt de Afrikanen serieus en behandelt ze als gelijk welke andere arbeider. En het is ook bereid de consequenties te dragen.
U idealizeert de zaken wel een beetje vind ik. Chinezen zijn niet van mars voor zover ik weet.

[bridgeton]

Ontwikkelingshulp is een netele zaak.

Eerst en vooral: wanneer heeft een land hulp nodig? Akkoord, na een tsunami, orkaan, tornado of weet ik wat, liggen landen soms helemaal 'op hun gat'. Maar heeft de VS hulp nodig na een orkaan, terwijl ze wel voldoende materieel hebben om oorlogje te spelen in Irak?

Als je er dan al uit bent, of je na een tsunami hulp geeft aan zo'n land - dan rest nog de vraag: welke hulp? Wanneer je financiële hulp stuurt, dan blijft die - zoals gezegd - vaak plakken in de zakken van de oversten, of wanneer we denken aan de tsunami-actie van enkele jaren geleden, blijft 70 procent in de administratie achter. Dan stuur je beter voor maar de helft zoveel geld, maar in goederen.

Wat betreft pure ontwikkelingshulp aan de derde wereld: draai de geldkraan dicht. Die mensen hebben geen geld nodig, ze hebben kennis nodig. Ipv te blijven miljoenen euro's doorsluizen, stuur mensen en materiaal - zaken waarmee de presidenten niets zijn, maar het volk wel, en die zichtbaar resultaat zouden opleveren.

[Johan Bollen]

Die mensen hebben geen geld nodig, ze hebben kennis nodig.
Het omgekeerde is eerder waar.

[bridgeton]

Het omgekeerde is eerder waar.
Eenmaal je over kennis beschikt, komt het geld vanzelf.
Wanneer je geen flauw benul hebt hoe een ploeg eruit ziet, moet je niet aan winstgevende landbouw gaan doen (bij wijze van spreken uiteraard).

Indien je hen geld stuurt, wordt het toch maar verteelbald aan villa's voor hun president/regering, of aan wapens om zichzelf van kant te schieten.

[Johan Bollen]

Indien je hen geld stuurt, wordt het toch maar verteelbald aan villa's voor hun president/regering, of aan wapens om zichzelf van kant te schieten.
Deze uitspraak is een mooi voorbeeld van het westerse gedachtengoed rond ontwikkelingssamenwerking gekenmerkt door gevoelens van superieuriteit en paternalisme. Het is juist dit gedachtengoed daar we van af moeten.

[LastMohican]

Dat ze eerst maar eens het ontwikkelingsland Belgie uit het slop halen.

[bridgeton]

Deze uitspraak is een mooi voorbeeld van het westerse gedachtengoed rond ontwikkelingssamenwerking gekenmerkt door gevoelens van superieuriteit en paternalisme. Het is juist dit gedachtengoed daar we van af moeten.

Het probleem is, en dat is door statistieken aangetoond, dat al het geld dat wij naar daar sturen - niet in materiaal of personaal, maar in zuivere sommen, langs de regering dient te passeren. 75% - 100% geraakt nooit door het stadium van de ambtenaren.

[danielsjohan]

Het probleem is, en dat is door statistieken aangetoond, dat al het geld dat wij naar daar sturen - niet in materiaal of personaal, maar in zuivere sommen, langs de regering dient te passeren. 75% - 100% geraakt nooit door het stadium van de ambtenaren.

Die statistieken wil ik dan graag eens zien, want daar geloof ik nu eens werkelijk niets van.

En trouwens, is dit dan een argument voor de stelleng dat mensen in de OL niet geholpen kunnen worden met geld?

[Raccoon]

En trouwens, is dit dan een argument voor de stelleng dat mensen in de OL niet geholpen kunnen worden met geld?
De meeste mensen kunnen er inderdaad niet geholpen worden met geld. Niet alleen is het probleem niet een gebrek aan rijkdom, maar juist de maatschappelijke ongelijkheid. De "Derde Wereld" (ik gebruik liever semi-kolonies) wordt al jaren lang geplunderd en gekneed naar de belangen van zij die plunderen. Heel wat lokale "leiders" spelen dat spelletje mee en houden geld achter of bemoeilijken de hulp.
Natuurlijk zijn er gevallen waar geld (en andere middelen) hulp heeft gebracht, maar duurzaam zijn die ontwikkelingen (meestal) niet.

Nu, als socialist ben ik voorstander van vb. het terugtrekken van vijandelijke/bezettings- legers (vb. Afghanistan) doormiddel van een campagne in het thuisland van die legers (vb. Groot-Brittannië), dat de mensen moet mobiliseren en organiseren tegen dit imperialisme; en het steunen van de onafhankelijke sociale (strijd)organisaties die uitgaan van de mensen uit de "Derde Wereld" (en daarmee bedoel ik niet de elite), opdat ze een strijd kunnen voeren tegen imperialisme en haar vijand (de elite) in eigen land.

Dit is een werk van lange adem, maar een internationale solidariteit als deze vanuit de basis is voor mij de enige mogelijkheid om naar een oplossing te werken.

[danielsjohan]

Sorry voor nde late reactie, ik had nog een thesis af te werken :) Da's wel een erg gemakkelijk argument.

Ik heb een bedrijf; ik maak geen winst; en ik blijf maar geld vragen aan de bank, met het argument dat wanneer ik geen geld krijg, ik verlies zou boeken. Uiteraard krijgt ge zo geen frank van de bank. Eerst resultaten, dan geld.

Uw argument kan immers omgekeerd worden: volgens zeer veel experts heeft de ontwikkelingssamenwerking meer kwaad berokkend dat goeds gebracht. Dat kan men met feiten onderbouwen.

Uw argument - dat we niet weten wat er zou gebeurd zijn zónder ontwikkelingshulp -, kunnen we *niet* met feiten onderbouwen, maar enkel met speculatie.

Vandaar dat het erg zwak is.

De "feiten" dat OH meer slechts dan goed heeft gebracht, ken ik niet echt. Il weet dat er in het verleden fouten zijn gebeurd, en dat OH vaak eerder werd gezien als een investering ind e binnenlandse economie dan als hulp aan een OL. Maar dat betekent niet dat OH tout court "niet werkt" of "slecht" is.

Beide argumenten, zowel dat van mij als dat van u, hhebben geen wetenschappelijke grond, aangezien ze eide niet te bewijzen zijn. Wetenschappers proberen dat al een tijdje te onderzoeken, maar de twijfel blijft inderdaad.


Maar het was wel multilateraal beleid van het Westen.

Weeral een nogal gemakkelijke argumentatie: wanneer een beleidsvorm faalt, dan zeggen we gewoon snel dat die vorm "die naam niet waardig is", en dan kunnen we weer verder. Te gemakkelijk, wat mij betreft.

De handelingen der WB en IMF onderbouwen gewoon de stelling dat ontwikkelingssamenwerking, zoals het Westen die organiseert, een imperialistisch instrument is.

In uw laatste paragraaf vergeet u eventjes voor de gemakkelijkheid in de verleden tijd te spreken? Of vergeet u gewoon dat dit imperialistische beleid ondertussen echt wel al afgezworn is?

Met de beoordeling "die naam niet waardig" duid ik aan dat het beleid dat men voerde misschien wel een ontwikkelingsbeleid werd genoemd, maar niet de juiste uitgangspunten én resultaten had. Je kan het dan ook bezwaarlijk een echt ontwikkelingsbeleid noemen. De Washington consensus (zo werd deze politiek genoemd) was in de eerste plaats een beleid dat het Westen geld moets opbrengen. En zo'n beleid noem ik niet meteen een ontwikkelingsbeleid, neen.


Maar waarom zou "niets doen" misschien inderdaad niet beter zijn?
Omdat de weinige hulp die we nu bieden, beter is dan niets. Ik kan me niet inbeelden dat u, als u van minder dan 1 dollar per dag moest overleven, niet liever "een beetje" steun zou krijgen dan helemaal geen steun.

Zij die zeggen dat "niets doen" geen optie is, hebben uiteraard belang bij het in stand houden van de ontwikkelingssamenwerking.
Ik heb geen enkele band met de ontwikkelingssamenwerking. En toch durf ik dit te beweren. Ben ik nu abnormaal of zo? Of moet ik nu stellen dat "iedereen die zegt dat "niets doen" de beste optie is, daar belangen bij heeft"? Liever niet, maar als u dit soort argumenten liever hoort, geen probleem :)

Opnieuw: vele experts, zowel van linkse als rechtse signatuur, zijn er meer en meer van overtuigd dat "niets doen" precies is wat er moet gebeuren. Ontwikkelingssamenwerking moet vervangen worden door interventies in handelsbeleid, die veel meer kunnen veranderen.

Ik ken eigenlijk enkel zelfverklaarde "experts" die dit beweren. Geen onafhankelijke experts die ook nog eens écht expert zijn.

Noem mij eens één NGO die in een land met een problematisch regiem werkt(e), en kon ontsnappen aan de eisen en controle van dat problematische regiem?

Ik ken er geen enkele.

Het is juist bekend dat NGOs die onder corrupte/dictatoriale regimes werken, naar de pijpen van dat regime moeten dansen. Ze verkopen dit dan aan hun achterban met het simplistische argument dat de voordelen van hun hulp de nadelen van hun aanwezigheid overstijgen. Terwijl dat zeker te betwijfelen valt. Vele NGOs zijn als prostituee gebruikt door dictators. En ze lieten zich gewillig prostitueren.

Ik ken niet veel organisaties die aan deze eisen voldoen (zoals gezegd, ik ben geen expert). Ook geen die wél onder invloed stonden van zo'n regimes vrees ik.
Maar een erg onafhankelijke organisatie in Congo, die zelfs tijdens de burgeroorlog overeind bleef, is ongetwijfeld het grote CDI-Bwamanda (http://www.cdibwamanda.be/). Deze organisatie is ongeveer zelfbedruipend dankzij zijn eigen economische acititeiten, en kon daardoor ook onafhankelijk opereren. NGO's die met deze organisatie samenwerk(t)en, moe(s)ten bij mijn weten niet langs de regering passeren...
Maar zoals gezegd, ik ken bijna geen voorbeelden. Van beide zijden.

Wel, ik ken ook een aantal ontwikkelingswerkers. En ik vind die ofwel enorm naïef, ofwel enorm cynisch, ofwel gespeend van een enorm ouwbakken visie op ontwikkeling in het Zuiden.
Dan heb jij volgens mij toch vremde kennissen (hoewel ik niet betwist dat dit soort ontwikkelingswerkers ook bestaan, betwist ik wel dat dit de meerderheid is).
Er is niks bewonderenswaardig aan het uitvoeren van slechte ideëen. Echte moed zou erin bestaan wat meer zelf-reflexie te kweken. En dat is in de wereld van de ontwikkelingssamenwerking een zeer schaars goed.
Zelfreflectie in deze sector bestaat wel degelijk. Of denk je dat bvb de hervorming van ABOS naar DGOS enkel een naamsverandering was?

Die wereld is vandaag nog altijd doorspekt van een zeer passéïstisch soort tiersmondisme.
het zal nog wel aanwezig zijn, maar ik vrees dat je het hier wel heel pessimistisch bekijkt :)

Omdat een kritische evaluatie van die sector niet volstaat om die mensen wakker te schudden, heeft men het instrument van de financiële en bedrijfskundige audit maar ingezet - wat jammer is. Maar de resultaten van die audit spraken wel boekdelen.

Ik heb niks tegen mensen die graag in het Zuiden werken, want dat is heel plezant, ik heb het zelf gedaan. Maar ik heb er wel iets tegen wanneer die mensen hun job of hun sector niet kritisch evalueren. En dat gebeurt veel te weinig.

Dus het vermeende gebrek aan zelfreflectie is voor jou een argument om OH af te schaffen?

Daniels Johan, volgens mij zit jij zelf een beetje opgesloten in de ouwe logica die zo typisch is voor de ontwikkelingssamenwerking.

Handel moet vooral niet éérlijk zijn; handel moet handel zijn.

Eerlijke handel (fair trade-achtige concepten) zijn een fiasco voor ontwikkelingslanden.

Heel dat idee van "eerlijke handel" blijft een paternalistisch concept. Men moet mensen uit het Zuiden au sérieux nemen en ze als volwassenen behandelen. Kunnen ze niet mee in een bepaalde economische sector in de globale economie, dan moeten ze dat ervaren. Kunnen ze wél mee, dan is dat des te beter voor hen, en dan weten ze waar ze sterk in staan.

"Eerlijke handel" is geen objectief criterium, en verstoort de markt, tot groot nadeel van de landen uit het Zuiden, die daardoor nooit te weten zullen komen waar hun economische krachten en zwakheden liggen.

Laat het Zuiden, dat vandaag sterker staat dan ooit, maar slagen in Doha - een keiharde herschrijving van de handelsregels, en vooral geen "eerlijke" herschrijving.

Het concept van eerlijke handel, namelijk het betalen van een prijs die de boeren wél in staat stelt hun gezin tze voeden etc, lijkt me niet erg discutabel.
Trouwens, in een echte handel, zou de eerlijke handel overbodig worden. In een "echte" handel is de verkoper immers niet gigantisch veel zwakker dan de koper, zoals nu het geval is en wat nu de veel te lage prijzen veroorzaakt. Dus een "echte" marktprijs zou in de meeste gevallen ook een eerlijke handel betekenen.

Eerlijke handel verstoort de markt inderdaad. In een positieve zin. Op plaatsen waar eerlijke handelscoöperatieven actief zijn, zien we vaker en vaker dat ook andere boeren die er voor kozen zich niet aan te sluiten, hogere prijzen kunnen vragen voor hun producten.

Stellen dat de boeren in het zuiden maar mee moeten kunnen in de wereldhandel, is gewoon lachwekkend. Of denk je dat multinationals opeens beleefd gaan informeren naar de minimumprijs, en deze zonder morren gaan verkopen? Je vergeet dat we hier in een fundamenteel oneerlijke situatie zitten. Zolang deze situatie blijft bestaan, zullen boeren in het zuiden helaas zelden op eigen kracht individueel"mee kunnen". Lokale initiatieven van boerencoöperatieven, waardoor samenwerkende boeren sterker staan, zijn dan ook enorm hoopgevend. Maar ook deze coöperatieven hebben ondersteunin nodig. Ze hebben helaas namelijk maar al te vaak af te rekenen met tegenwerking van bvb de lokale en nationale overheden.

In Doha heb ik persoonlijk geen vertouwen meer. De VS en de EU doen heel mooie beloftes op voorhand, maar zijn niet bereid hun handelsbarrieres te slopen. Elk excuus is goed om de onderhandelingen op te blazen. Helaas, want de ronde begon inderdaad zeer veelbelovend :(

Maar dat zijn business-afspraken. China stelt geen politieke, maatschappelijke of economische eisen aan Congo. Het Westen wel.
Dus een land economisch leegplunderen, maar wel een financiëel doekje bieden voor het bloeden, is volgens jou lovenswaardiger dan trachten een "goed bestuur" (hoe lachwekkend deze term ook klinkt deze dagen) aan te moedigen?


Maar ook louter vanuit ontwikkelingsoogpunt is de Chinese propositie veel vruchtbaarder dan het falende Europese beleid, dat geen enkele credibiliteit heeft.

Daar gaat het juist om hé: de Westerse landen hebben niks bereikt met hun modellen rond ontwikkelingssamenwerking. China heeft nu al in Congo méér bereikt voor de Congolezen, dan alle Westerse ontwikkelingssamenwerking van de laatste decennia gecombineerd.

Van alle slechte keuzes, heeft Congo de minst slechte gekozen: namelijk met China in bed stappen.

China bouwt wegen, spoorwegen, klinieken, scholen enzovoort, zonder daar moeilijk over te doen - ze dóen het gewoon, en dat is absoluut het belangrijkste. Vooraleer de EU één eurocent in een Congolese weg steekt, zijn we 10 jaar van belering verder, en zijn de Congolezen geen stap vooruit. De Chinese weg heeft wél onmiddellijk resultaat voor miljoenen mensen.

Trouwens, vooraleer de gewone Congolees in de brousse iets merkt van de eisen rond "goed bestuur in de verre hoofdstad Kinshasa" die de EU als voorwaarde stelt voor hulp, is hij al één vierde van zijn leven kwijt. De effecten van de EU-eisen zijn lange-termijn-effecten, en het is zeer de vraag of die meetbaar of haalbaar zijn. De gewone Congolees is daar absoluut niks mee.

Een combinatie van de brave, nutteloze Europese weg, met de pragmatische, uiterst efficiënte en nuttige weg van de Chinezen, is wellicht het best. Maar de Europese strategie is wat mij betreft gewoon wat te soft, zeker in een land als Congo, waar het bestaan zelf zijn nulgraad heeft bereikt.

Dus als je bvb met een corrupt regime een deal sluit om het land uit te buiten in ruil voor investeringen die je sowieso nodig hebt om je grondstoffen het land uit te krijgen (kijk maar eens welke bruggen en wegen er worden aangelegd ;) ), is dat opeens niet erg. Maar als een westerse NGO in dat land bvb een gezondheidszorgproject opzet, schreeuw je moord en brand, want ze zouden wel eens contacten kunnen hebben met het regime.

Je denkt toch niet dat er voor de Chinezen ook maar één gram menslievendheid betrokken is in deze deal? Het feit dat ze geen enkele eis stellen aan de regering, bewijst voor mij al goed genoeg dat het lot van de gewone Congolees hen volledig koud laat. De Europeanen doen ten minste nog een (naïve) poging morele eisen te stellen in ruil voor hun geld.

Ik zeg niet dat er achter die hypocrisie een bewuste strategie zit. Ik kijk gewoon naar de feiten. Het Westen beschikt over alle middelen die nodig zijn om plunderende bedrijven te bestraffen of tegen te houden, maar het zet die niet in. Dat Westen kan dus niet betrouwd worden, op geen enkel vlak, en dus zeker ook niet op dat van de ontwikkelingssamenwerking - want ge kunt op geen enkele manier volhouden dat het zin heeft aan ontwikkelingssamenwerking te willen doen, terwijl ge aan de andere kant niks doet tegen factoren die al dat werk kapotmaken.

En weeral schrijf je "het westen" af als een blok. Terwijl ik persoonlijk van mening ben dat bepaalde regeringen maar al te graag de werking van veel van deze bedrijven aan banden zou leggen. Inderdaad, deze bedrijven zijn gewoon te machtig en trekken zich niets aan van het kijvende vingertje van de overheid.

Nee, ik pleit voor economische win-win situaties. China, Brazilië, Indië en andere landen uit het Zuiden, kunnen dat soort situaties creëeren, want ze weten wat het tegendeel - economische uitbuiting - inhoudt. Ze hebben daar ervaring mee, door hun relaties met het Westen.

Wat China doet in Afrika is het creëeren van rationele economische win-win verhoudingen.

Europa kan dat niet verkroppen. De wereld van de ontwikkelingssamenwerking kan dat Chinese model niet verkroppen. Want door dat model, wordt het falen van hun eigen visie en werking volledig tentoongesteld.

Euh... Is één van de argumenten tégen OS niet juist dat ze vroeger het eigen economische gewin te sterk nastreefden? :?

Daar is helemaal geen bewijs voor. Er zijn meer bewijzen voor het tegendeel.

Da's een mythe. Da's pre-wetenschappelijk hopen.

Er is geen reden waarom "niets doen" in dit geval niet beter zou kunnen zijn.[/QUOTE]

Ik heb nog geen enkel bewijs gezien dat OH niet helpt. Nogmaals, als je van minder dan 1 dollar per dag moet overleven, denk ik niet dat je zou klagen over een beetje hulp, op welke manier deze ook gegeven wordt.


Da's allemaal waar. Maar de kernvraag blijft of ontwikkelingssamenwerking een efficiënte manier is om beperkte middelen te besteden.

Er zijn vandaag geen aanwijzingen die zeggen dat dit zo is. Er zijn echter wél aanwijzingen die aantonen dat ontwikkelingssamenwerking - en dan vooral die georganiseerd door de vierde pijler (NGOs) - zeer inefficiënt is.

Sla er aub de wetenschappelijek literatuur op na, en ga liever niet af op het aantal krantenartikels dat verschijnt "per kamp". Zoals we wel al weten uit bvb de klimaatsdiscussie, is dit geen indicator.
De wetenschappelijke wereld is inderdaad niet volledig eensgezind .Een lichte meerderheid gelooft in het nut van OH. Maar er zijn inderdaad ook tegenstemmen. Beweren dat deze tegenstemmen de enige zijn, of dat deze tout court gelijk hebben, is niet echt een eerlijk argument te noemen.


Ik geloof niet zo in bureaucraten die elkaar een job geven en schouderklopjes aan zichzelf uitdelen.

De resultaten van hun werk zijn veel belangrijker. En die zijn tot nog toe - en dat betekent: over de laatste 40 jaar heen - bedroevend slecht..
Dus omdat het vroeger niet perfect verliep, krijgt een ander, beter model van jou geen kans. Leuk.
De Paris Declaration dateert van 2005, beweren dat deze niet werkt is even grote onzin als beweren dat ze wel werkt. Ik beweer dat het een goede basis is, en een grote kans biedt om goed te werken.

Als je meer wil weten over het Chinese model dat wordt toegepast in Afrika, moet je eens wat opzoekingswerk verrichten rond wat ze zelf het "Peaceful Rising" model noemen.

Zoals je ziet is dat model doordrongen van diepe historische inzichten, van pragmatiek, van basiswaarden waaraan het Westen een teut kan aan zuigen.

Het mag dan ook niet verwonderen dat "Peaceful Rising" na drie, vier jaar al meer bereikt heeft in Afrika, dan alle Westerse ontwikkelingshulp samengenomen over de laatste 40 jaar. Alleen, de Chinezen publiceren daar geen opbeurende bureaucratische tekstjes over die worden bediscussieerd in de luxueuze restaurants die men vindt in de nabijheid van ouwbakken instituties met hoofdzetel in Brussel of Parijs. De Chinezen, die doen. Die babbelen niet.
De Chinezen, die willen enkel hun eigen belangen veilig stellen. Die politiek heeft niets met het ontwikkelen of helpen van de bevolking van een land te maken. Hoe veel mooie teksten ze ook schrijven, ik wil nog wel eens iemand de steun van China aan pakweg het Sudanese regime in het Darfur-conflict horen verdedigen...

[Lof der Zotheid]

Dat ze eerst maar eens het ontwikkelingsland Belgie uit het slop halen.

Inderdaad. Regel nummer één om daarmee te beginnen: het belgiksken is geen land, maar een wanconstructie die Vlaanderen en Wallonië samengeperst houdt.

[Nr.10]

De economische crisis treft de ontwikkelingslanden en met name de armere bevolkingsgroepen heel hard, zegt economisch hoofdadviseur bij de Wereldbank Zia Qureshi in een gesprek met MO*.

Zie: Artikel (http://www.mo.be/index.php?id=348&tx_uwnews_pi2%5Bart_id%5D=25504&cHash=cb6079c610)

[roger verhiest]

De ,ontwikkelingssamenwerking is begonnen met Hendrik De Zeevaarder, koning van Portugal die zijn kapiteins aanmaande om vooral steeds verder de kust van Afrika te volgen
om wegen te zoeken naar specerijen en zijde..Hoogtepunten waren de plundering van
Inka ern Aztekenland in de nooit aflatende drang om goudmijnen te ontdekken en daarna ging het weer om andere "koloniale waren". Intussen werden de "inheemse" maatschappijen ontwricht en veranderden streken die eerst welvarend waren in "ontwikkelingslanden".


Intussen is de grootste geldstroom die naar sommige van deze landen vloeit afkomstig
van de gewezen inwoners van die landen die naar de voormalige "kolonisatoren" zijn geemigreert. Marokko, Turkije, De Filipijnen zijn enkele van die landen waarvan de voornaamste bron van valuta het geld is dat ze van hun bewoners in het buitenland ontvangen.

[Nr.10]

Intussen is de grootste geldstroom die naar sommige van deze landen vloeit afkomstig
van de gewezen inwoners van die landen die naar de voormalige "kolonisatoren" zijn geemigreert. Marokko, Turkije, De Filipijnen zijn enkele van die landen waarvan de voornaamste bron van valuta het geld is dat ze van hun bewoners in het buitenland ontvangen.

Inderdaad.
Remittances noemt men dat.
Voor een aantal landen een heel belangrijke bron van inkomsten.
Ook die geldstroom zal met de huidige crisis een serieuze knauw krijgen, vermoedelijk.
Voor de tabellen van hieronder, zie: remittance-flows-to-developing-countries (http://blogs.worldbank.org/peoplemove/remittance-flows-to-developing-countries)

[porpo]

Moeten wij ontwikkelingslanden helpen? Ja/nee en waarom?
Voor het middelbaar?
Ja, wij moeten die mensen helpen, omdat wij ook mensen zijn, en de mensen tonen normaal gezien medelijden voor mekaar, en als we die mensen helpen, dan kunnen ze ook vooruit en ze zullen minder problemen hebben.

[Antoon]

Wat rechtstreeks naar de mensen gaat en waar echte, waardevolle en duurzame ontwikkeling van komt - zeer zeker.

[forzaflandria]

Ja, natuurlijk moeten wij helpen.

Maar de hulp moet gecontroleerd worden, moet terecht komen bij wie het verdient - onderwijs, medische zorgen, daklozen en noodhulp - en niet verbrast worden aan prestigeprojecten van de locale heersers.
Bij voorkeur gaat de hulp naar landen met een degelijk economisch ontwikkelingsbeleid - zoals India, Thailand, Vietnam - en niet daar door-en-door corrupte of ideologisch verstarde regimes - Birma, Cuba, en zoveel Afrikaanse landen.

[FDM]

Ja, natuurlijk moeten wij helpen.


da woord moeten lees ik niet graag , heb ik de vrije keus of ik al dan niet wil geven ?

[FDM]

voor een deel niet want er vertrekken ganse paletten geld naar god-weet-waar

[FDM]

overheidsgeld = belastinggeld

[Jaani_Dushman]

Hey,
voor school kreeg ik de opdracht een verslag te schrijven over ontwikkelingslanden. Nu vroeg ik mij af of jullie mij zouden kunnen helpen door op deze vraag te antwoorden.

Moeten wij ontwikkelingslanden helpen? Ja/nee en waarom?De enige manier waarop de ontwikkelingslanden zich zullen kunnen ontplooien, is door een protectionistische politiek en een assertieve houding t.o.v. het Westen.

Het geld van ontwikkelingshulp is een fractie van het geld dat wij er jaarlijks uitzuigen door middel van goedkope grondstoffen, dito arbeid en afbetalingen van leningen.
Binnen een zogezegde "vrije markt" (waar de Westerse corporations, met achter zich een immens militair en diplomatiek apparaat, het spel domineren) kunnen de fragiele Afrikaanse spelers niets beginnen.
Alleen door hun markten af te schermen voor westerse bedrijven, en éénzijdig te weigeren hun schulden aan ons af te betalen, kunnen zij hun economie opbouwen.

[Vorenus]

Alleen door hun markten af te schermen voor westerse bedrijven, en éénzijdig te weigeren hun schulden aan ons af te betalen, kunnen zij hun economie opbouwen.

Dus Afrika kan dus geen economie opbouwen aangezien de know-how bij westerese bedrijven ligt en door hun schulden niet te betalen laten ze juist zien dat ze onbetrouwbaar zijn ivm betalingen. (Vooral aangezien ze zelf de schulden hebben opgebouwd na hun onafhankelijkheid).

Met uw methodes wordt Afrika nog achterlijker.

[Jaani_Dushman]

Dus Afrika kan dus geen economie opbouwen aangezien de know-how bij westerese bedrijven ligt en door hun schulden niet te betalen laten ze juist zien dat ze onbetrouwbaar zijn ivm betalingen. (Vooral aangezien ze zelf de schulden hebben opgebouwd na hun onafhankelijkheid).

Met uw methodes wordt Afrika nog achterlijker.Betrouwbaar? Zoals een hond moet betrouwbaar zijn? En een knecht?

Wij hebben altijd gerekend op de slaafse betrouwbaarheid van de Afrikaanse leiders (ik vereng het even tot Afrika). Mits een goeie portie corruptie was dat meestal geen probleem. En als er af en toe toch eentje tussen zat, die niet nederig buigde voor zijn blanke meester (zoals Lumumba), dan lieten wij -westerlingen- die wel een kopje kleiner maken.

[Frankenstein]

De enige manier waarop de ontwikkelingslanden zich zullen kunnen ontplooien, is door een protectionistische politiek en een assertieve houding t.o.v. het Westen.

Het geld van ontwikkelingshulp is een fractie van het geld dat wij er jaarlijks uitzuigen door middel van goedkope grondstoffen, dito arbeid en afbetalingen van leningen.
Binnen een zogezegde "vrije markt" (waar de Westerse corporations, met achter zich een immens militair en diplomatiek apparaat, het spel domineren) kunnen de fragiele Afrikaanse spelers niets beginnen.
Alleen door hun markten af te schermen voor westerse bedrijven, en éénzijdig te weigeren hun schulden aan ons af te betalen, kunnen zij hun economie opbouwen.

Ontwikkelingsgelden kunnen alleen goed besteed worden als een land goed bestuurd wordt en de kadermensen in een ontwikkelingsland hun verantwoordelijkheid nakomen, dat laatste wil nog wel eens de soep inlopen. Te laat komen of helemaal niet op het werk verschijnen, alles in de bureaula laten verdwijnen, nooit enig zelf initiatief nemen, nooit luisteren naar mensen in het veld, etc, etc. Ik maak het zelf dagelijks mee als medewerker voor notabene een Non Goverment Organisitie trouwens. Het is heel moeilijk om een corrupt systeem van binnenuit te hervormen als de bankzitters/kadermensen tegenwerken.

Maar het Westen de schuld geven gaat me te ver, het laatste wat je deze mensen moet aandoen is ze anderen de schuld leren te geven want daar zijn ze zelf al zo goed in.
Zelf denk ik dat de beste remedie tegen armoede is als mensen in die landen an masse Yehova getuigen worden. Deze mensen zijn als de dood om uit hun groep geknikkerd te worden en houden er daarom hoge ethische normen op na. En als ze geen Yehova getuigen willen worden dan kunnen ze wellicht aankloppen bij de Mormonen.. Het valt mij op dat deze mensen aangesloten bij de so called sektarische groeperingen niet in armoede leven en niet corrupt zijn.

Mijn zege hebben ze, zeg ik als atheist zijnde.

[FDM]

Er is een ontwikkelingshulp-paradox, waar Oxfam liever niet over praat. Die luidt als volgt: Afrika ontvangt nu al 60 jaar hulp. En we hebben het niet over kleine bedragen. Er zou de afgelopen halve eeuw zo’n 2.3 miljoen x miljoen (oftewel $ 2.300.000.000.000,=) zijn overgemaakt aan Afrika. ...


http://www.hetvrijevolk.com/?pagina=8720

[Nr.10]

overheidsgeld = belastinggeld

Alle geld is overheidsgeld.
Zoveel overheden als er munten zijn.
En de competitie tussen die nationale munten is een majeure factor van onstabiliteit, absoluut in de periferie van het systeem, waar overheden weinig gestructureerd zijn.

[Jaani_Dushman]

Er is een ontwikkelingshulp-paradox, waar Oxfam liever niet over praat. Die luidt als volgt: Afrika ontvangt nu al 60 jaar hulp. En we hebben het niet over kleine bedragen. Er zou de afgelopen halve eeuw zo’n 2.3 miljoen x miljoen (oftewel $ 2.300.000.000.000,=) zijn overgemaakt aan Afrika. ...Hetgeen peanuts is, vergeleken met wat wij uit die landen uitzuigen aan goedkope grondstoffen en intresten op leningen.

[Flanelcondoom]

Hetgeen peanuts is, vergeleken met wat wij uit die landen uitzuigen aan goedkope grondstoffen en intresten op leningen.

Beide stoppen. Zowel de handel als de hulp.

[Frankenstein]

.

[AdrianHealey]

De enige manier waarop de ontwikkelingslanden zich zullen kunnen ontplooien, is door een protectionistische politiek en een assertieve houding t.o.v. het Westen.

Het geld van ontwikkelingshulp is een fractie van het geld dat wij er jaarlijks uitzuigen door middel van goedkope grondstoffen, dito arbeid en afbetalingen van leningen.
Binnen een zogezegde "vrije markt" (waar de Westerse corporations, met achter zich een immens militair en diplomatiek apparaat, het spel domineren) kunnen de fragiele Afrikaanse spelers niets beginnen.
Alleen door hun markten af te schermen voor westerse bedrijven, en éénzijdig te weigeren hun schulden aan ons af te betalen, kunnen zij hun economie opbouwen.

Ja, zonder kapitaalinvesteringen gaan die rijk worden, ja. Juist.

[AdrianHealey]

Hetgeen peanuts is, vergeleken met wat wij uit die landen uitzuigen aan goedkope grondstoffen en intresten op leningen.

Dat ze dan niet lenen...

[AdrianHealey]

Betrouwbaar? Zoals een hond moet betrouwbaar zijn? En een knecht?

Wij hebben altijd gerekend op de slaafse betrouwbaarheid van de Afrikaanse leiders (ik vereng het even tot Afrika). Mits een goeie portie corruptie was dat meestal geen probleem. En als er af en toe toch eentje tussen zat, die niet nederig buigde voor zijn blanke meester (zoals Lumumba), dan lieten wij -westerlingen- die wel een kopje kleiner maken.

Heb jij dat dan gedaan? Ik immers niet.

[Jaani_Dushman]

Ja, zonder kapitaalinvesteringen gaan die rijk worden, ja. Juist.Inderdaad. Of dacht jij misschien dat investeringen hen één millimeter verder zouden brengen?

[Frankenstein]

Er moet in elk land waar ontwikkelingswerk door de Nederlandse/Belgische overheid gesubsidieerd wordt ook een controlerende instantie zijn. Nu komt er een inspekteur 1 a 2 keer per jaar overvliegen en dat zijn/haar verslag. Uit eigen ervaring weet ik dat er op deze manier nooit een goed beeld geschetst kan worden en zodoende geld en bovenal goede daden verloren gaan. De mensen die bij een controlerende instantie werken moeten wel Nerlanders/Belgen zijn.

[Nr.10]

Beide stoppen. Zowel de handel als de hulp.

Het einde van 'globalistan'?

[Johan Bollen]

Wat rechtstreeks naar de mensen gaat en waar echte, waardevolle en duurzame ontwikkeling van komt - zeer zeker.
Dat is ook mijn mening.

Hierbij aansluitend. Een tijd geleden hoorde ik een Engelsman verkondigen dat in plaats van staten geld geven om privébanken te redden men dat geld beter direct onder de consumenten verdeeld had. Dat zou een groter effect hebben gehad op de herleving van de economie. Een analogie kan gemaakt worden met de ontwikkelingssamenwerking als industrie en de 'remesas' of stortingen die families rechtstreeks krijgen van verwanten in het buitenland.

[Antoon]

Dat is ook mijn mening.

Hierbij aansluitend. Een tijd geleden hoorde ik een Engelsman verkondigen dat in plaats van staten geld geven om privébanken te redden men dat geld beter direct onder de consumenten verdeeld had. Dat zou een groter effect hebben gehad op de herleving van de economie. Een analogie kan gemaakt worden met de ontwikkelingssamenwerking als industrie en de 'remesas' of stortingen die families rechtstreeks krijgen van verwanten in het buitenland.

Zit wat in. Maar het geld dat aan de consumenten zou zijn verdeeld zou dan ook op benakrekeningen staan van diezelfde banken die over de kop gingen. En dan ben je ook geen stap verder.