ACV
18 maart 2004, 15:38
Beste,
Hieronder plaats ik nog even uw antwoord op een vraag over 'de vakbonden'.
Graag wil ik u vragen wat uw bedenkingen zijn op mijn repliek.
Alvast bedankt.
Ik erger mij al jaren aan de leugen dat het Vlaams Blok tegen de vakbonden zou zijn. Het Vlaams Blok wil duidelijk stellen dat de vakbonden in het verleden een unieke sociale rol hebben gespeeld in de ontvoogding van de werknemers. Vakbonden hebben ook vandaag nog een belangrijke sociale opdracht te vervullen, maar zij moeten wel in hun rol blijven. Door het feit dat zij nog altijd geen rechtspersoonlijkheid hebben, menen zij zich alles te kunnen permitteren en gaan zij dikwijls hun boekje te buiten. De vele, ook recente, fraudegevallen bij de syndicaten zoals zwarte lonen en niet aangegeven premies zijn daar toch goede voorbeelden van, med dunkt. Ook vernielingen bij gewelddadige stakingspiketten en betogingen kunnen niet verhaald worden op de vakbonden of hun leiding. Daarom is het Vlaams Blok absolute voorstander van de invoering van rechtspersoonlijkheid voor vakbonden, een totale depolitisering en een verplichte open boekhouding. De kleinste belastingplichtige moet zich immers ook voor elke financiële handeling kunnen verantwoorden. Zo bereiken we meer transparantie en minder wantoestanden, hetgeen de geloofwaardigheid van de vakbonden zou ten goede komen.
Vergeet trouwens niet dat de bestaande vakbonden ook enkel kunnen overleven dankzij de privileges die hen zijn toegestaan door het establishment. Zo is België het enige land ter wereld waar de werkloosheidsvergoedingen uitbetaald worden door de vakbonden! Hierdoor kunnen zij effectief aan klantenbinding doen. Bovendien ontvangen ze jaarlijks ettelijke tientallen miljoenen euro belastinggeld als "administratievergoeding" voor deze uitbetalingen.
De wetgever heeft het onmogelijk gemaakt dat nieuwe vakbonden hen concurrentie zouden aandoen: om erkend te worden als "representatieve vakbond" moet men eerst 50.000 leden hebben. In de praktijk heeft dit tot gevolg dat het zeer moeilijk wordt om als nieuwe vakbond erkend te worden. Wij betreuren dat alleen zogenaamd representatieve vakorganisaties aan die sociale verkiezingen kunnen deelnemen. Het Vlaams Blok diende reeds eerder een wetsvoorstel in om de spelregels van de sociale verkiezingen te versoepelen en ook lijsten toe te staan los van de traditionele kleurvakbonden.
Het Vlaams Blok probeerde in het begin van de jaren negentig een eigen werknemersorganisatie op te richten. Helaas slaagden we er niet in om de benodigde 50.000 handtekeningen te verzamelen. Het was van meet af aan duidelijk dat, zelfs indien wij de benodigde handtekeningen hadden kunnen verzamelen, de kleurvakbonden andere redenen zouden inroepen om de oprichting van een Vlaams-nationale werknemersorganisatie te verhinderen. De praktische moeilijkheden deden het Vlaams Blok er dan uiteindelijk voor kiezen om een vakbondscel op te richten, die in de schoot van de verschillende kleurvakbonden het gelijk van het Vlaams Blok diende te promoten. Deze aanpak had een zeker succes. Bij talrijke Vlaams-Blokmanifestaties stapten vakbondsleden van verschillende vakbonden met ons mee op. Nog voor de verkiezingen van 1999 stapte liberaal vakbondsman Jos Van Assche over naar mijn partij. Hij was een topfiguur binnen het ACLVB. Maar ook in de andere vakbonden waren wij in het begin van de jaren negentig bijzonder actief. Aanvankelijk trachtten de groene, rode en blauwe vakbonden hun leden te ontraden met ons te sympathiseren. Dit deden zij aan de hand van brochures en voordrachten.
De poging van het Vlaams Blok een eigen werknemerswerking uit te bouwen verhardde in de tweede helft van de jaren negentig de opstelling van de vakbonden. Zij begonnen daadwerkelijk leden die ‘verdacht’ werden van Vlaams-Bloklidmaatschap of –sympathie of die op kieslijsten hadden gestaan uit de geledingen van hun organisaties te verwijderen. Waarop het Vlaams Blok het dan voor deze mensen opnam en er in enkele gevallen ook in slaagde schrapping uit de vakbond te vermijden. In december 2002 besloot de commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer in een advies aan de toenmalige federale minister van Justitie, Marc Verwilghen, dat de uitwisseling van ‘zwarte lijsten’ met de namen van Vlaams-Blokmilitanten bij de sociale verkiezingen van 1999 een schending was van de privacywetgeving.
Tot zover?
Beste Gerolf,
Wat scheelt er met onze geloofwaardigheid?
Er groeit geen aureooltje boven ons hoofd, maar toch wordt ons beleid als 'pater familias' gevoerd.
Welke politieke partij of beweging heeft geen zwarte bladzijden?
Zijn er tijdens betogingen van jullie nog nooit problemen geweest?
Ik vraag dat maar, omdat ik niet vind dat je kan zeggen dat dat meer voorkomt bij vakbonden dan elders.
Jullie blinken toch uit in politieke positionering, maar heb je je al eens afgevraagd wat jullie dossier over vakbonden teweeg kan brengen in de praktijk?
Ik heb dezelfde discussie met Dewinter gehad.
Gelukkig kan ik je geruststellen en toevertrouwen dat ook wij volgens de regeltjes werken. :wink:
Trouwens die privileges waar u het over had, hebben we wel zelf verworven en verwezenlijkt. Dat is en belangrijke nuance. :wink:
Gelukkig bestaat er nog altijd de vrijhid om je al dan niet te syndiceren.
Wat die uitbetaling van de werkloosheidsuitkering bestaat er nog altijd de Hulpkas. Wie besteedt er niet een gedeelte van zijn werk uit?
Ook dat is een belangrijke aanvulling. :wink:
Vind u het positief dat een beweging met als belangrijkste macht, de macht van het aantal (daar steunt een vakbond op!), dan maar een veel lager quota moet halen om zichzelf in het leven te roepen?
U spreekt lager plots over 'handtekeningen' ipv 'leden'...
Welke bedoelt u nu eigenlijk?
In ieder geval blijf ik het belangrijk vinden dat een vakbond voldoende sterkte heeft zodat ze de eisen van haar leden ten volle wil kunnen waarmaken.
Dan hebben we nog het gekende verhaal over de schrapping van de leden.
Ook hier wil ik enkele belangrijke bedenkingen plaatsen.
Wij hebben eerst en vooral geen zicht op jullie ledenlijsten, laat dat duidelijk zijn.
Diegene die voor jullie willen stemmen krijgen helemaal geen problemen met ons als vakbond aangezien wij niet in het stemhokje gaan staan om iedereen te controleren.
Dan blijven er enkel de actieve leden of mandatarissen over.
Zij staan achter het dossier van het Vlaams Blok over vakbonden. Wij kunnen dus ook zeggen dat wij de steun van die leden verliezen.
Ik vind het op zich al een dubieuze positie die zij innemen, namelijk de voordelen van de vakbond wil men met alle plezier verwerven, maar verder steunt men actief een partij die de bewegingsvrijheid van de vakbonden wil afknellen. Zoals solidarnosc ook stelt, schieten ze in eigen voet.
Je kan niet altijd aan beide kanten de lekkere stukjes afknabbelen en de rest tegenwerken, vandaar dat er ergens de knoop doorgehakt moet worden.
Er blijft trouwens ruimte voor een gesprek in deze gevallen.
Indien de persoon in kwestie rotsvast overtuigt is van zijn keuze, dan zijn wij dat natuurlijk ook.
Ik wil u tenslotte nogmaals de belangrijkste vraag stellen.
Ik las onlangs het dossier over de vakbonden op jullie website.
Daarom wil ik u eigenlijk eens vragen hoe jullie dit dossier willen combineren met de praktijk van het vakbondswerk?
Hieronder plaats ik nog even uw antwoord op een vraag over 'de vakbonden'.
Graag wil ik u vragen wat uw bedenkingen zijn op mijn repliek.
Alvast bedankt.
Ik erger mij al jaren aan de leugen dat het Vlaams Blok tegen de vakbonden zou zijn. Het Vlaams Blok wil duidelijk stellen dat de vakbonden in het verleden een unieke sociale rol hebben gespeeld in de ontvoogding van de werknemers. Vakbonden hebben ook vandaag nog een belangrijke sociale opdracht te vervullen, maar zij moeten wel in hun rol blijven. Door het feit dat zij nog altijd geen rechtspersoonlijkheid hebben, menen zij zich alles te kunnen permitteren en gaan zij dikwijls hun boekje te buiten. De vele, ook recente, fraudegevallen bij de syndicaten zoals zwarte lonen en niet aangegeven premies zijn daar toch goede voorbeelden van, med dunkt. Ook vernielingen bij gewelddadige stakingspiketten en betogingen kunnen niet verhaald worden op de vakbonden of hun leiding. Daarom is het Vlaams Blok absolute voorstander van de invoering van rechtspersoonlijkheid voor vakbonden, een totale depolitisering en een verplichte open boekhouding. De kleinste belastingplichtige moet zich immers ook voor elke financiële handeling kunnen verantwoorden. Zo bereiken we meer transparantie en minder wantoestanden, hetgeen de geloofwaardigheid van de vakbonden zou ten goede komen.
Vergeet trouwens niet dat de bestaande vakbonden ook enkel kunnen overleven dankzij de privileges die hen zijn toegestaan door het establishment. Zo is België het enige land ter wereld waar de werkloosheidsvergoedingen uitbetaald worden door de vakbonden! Hierdoor kunnen zij effectief aan klantenbinding doen. Bovendien ontvangen ze jaarlijks ettelijke tientallen miljoenen euro belastinggeld als "administratievergoeding" voor deze uitbetalingen.
De wetgever heeft het onmogelijk gemaakt dat nieuwe vakbonden hen concurrentie zouden aandoen: om erkend te worden als "representatieve vakbond" moet men eerst 50.000 leden hebben. In de praktijk heeft dit tot gevolg dat het zeer moeilijk wordt om als nieuwe vakbond erkend te worden. Wij betreuren dat alleen zogenaamd representatieve vakorganisaties aan die sociale verkiezingen kunnen deelnemen. Het Vlaams Blok diende reeds eerder een wetsvoorstel in om de spelregels van de sociale verkiezingen te versoepelen en ook lijsten toe te staan los van de traditionele kleurvakbonden.
Het Vlaams Blok probeerde in het begin van de jaren negentig een eigen werknemersorganisatie op te richten. Helaas slaagden we er niet in om de benodigde 50.000 handtekeningen te verzamelen. Het was van meet af aan duidelijk dat, zelfs indien wij de benodigde handtekeningen hadden kunnen verzamelen, de kleurvakbonden andere redenen zouden inroepen om de oprichting van een Vlaams-nationale werknemersorganisatie te verhinderen. De praktische moeilijkheden deden het Vlaams Blok er dan uiteindelijk voor kiezen om een vakbondscel op te richten, die in de schoot van de verschillende kleurvakbonden het gelijk van het Vlaams Blok diende te promoten. Deze aanpak had een zeker succes. Bij talrijke Vlaams-Blokmanifestaties stapten vakbondsleden van verschillende vakbonden met ons mee op. Nog voor de verkiezingen van 1999 stapte liberaal vakbondsman Jos Van Assche over naar mijn partij. Hij was een topfiguur binnen het ACLVB. Maar ook in de andere vakbonden waren wij in het begin van de jaren negentig bijzonder actief. Aanvankelijk trachtten de groene, rode en blauwe vakbonden hun leden te ontraden met ons te sympathiseren. Dit deden zij aan de hand van brochures en voordrachten.
De poging van het Vlaams Blok een eigen werknemerswerking uit te bouwen verhardde in de tweede helft van de jaren negentig de opstelling van de vakbonden. Zij begonnen daadwerkelijk leden die ‘verdacht’ werden van Vlaams-Bloklidmaatschap of –sympathie of die op kieslijsten hadden gestaan uit de geledingen van hun organisaties te verwijderen. Waarop het Vlaams Blok het dan voor deze mensen opnam en er in enkele gevallen ook in slaagde schrapping uit de vakbond te vermijden. In december 2002 besloot de commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer in een advies aan de toenmalige federale minister van Justitie, Marc Verwilghen, dat de uitwisseling van ‘zwarte lijsten’ met de namen van Vlaams-Blokmilitanten bij de sociale verkiezingen van 1999 een schending was van de privacywetgeving.
Tot zover?
Beste Gerolf,
Wat scheelt er met onze geloofwaardigheid?
Er groeit geen aureooltje boven ons hoofd, maar toch wordt ons beleid als 'pater familias' gevoerd.
Welke politieke partij of beweging heeft geen zwarte bladzijden?
Zijn er tijdens betogingen van jullie nog nooit problemen geweest?
Ik vraag dat maar, omdat ik niet vind dat je kan zeggen dat dat meer voorkomt bij vakbonden dan elders.
Jullie blinken toch uit in politieke positionering, maar heb je je al eens afgevraagd wat jullie dossier over vakbonden teweeg kan brengen in de praktijk?
Ik heb dezelfde discussie met Dewinter gehad.
Gelukkig kan ik je geruststellen en toevertrouwen dat ook wij volgens de regeltjes werken. :wink:
Trouwens die privileges waar u het over had, hebben we wel zelf verworven en verwezenlijkt. Dat is en belangrijke nuance. :wink:
Gelukkig bestaat er nog altijd de vrijhid om je al dan niet te syndiceren.
Wat die uitbetaling van de werkloosheidsuitkering bestaat er nog altijd de Hulpkas. Wie besteedt er niet een gedeelte van zijn werk uit?
Ook dat is een belangrijke aanvulling. :wink:
Vind u het positief dat een beweging met als belangrijkste macht, de macht van het aantal (daar steunt een vakbond op!), dan maar een veel lager quota moet halen om zichzelf in het leven te roepen?
U spreekt lager plots over 'handtekeningen' ipv 'leden'...
Welke bedoelt u nu eigenlijk?
In ieder geval blijf ik het belangrijk vinden dat een vakbond voldoende sterkte heeft zodat ze de eisen van haar leden ten volle wil kunnen waarmaken.
Dan hebben we nog het gekende verhaal over de schrapping van de leden.
Ook hier wil ik enkele belangrijke bedenkingen plaatsen.
Wij hebben eerst en vooral geen zicht op jullie ledenlijsten, laat dat duidelijk zijn.
Diegene die voor jullie willen stemmen krijgen helemaal geen problemen met ons als vakbond aangezien wij niet in het stemhokje gaan staan om iedereen te controleren.
Dan blijven er enkel de actieve leden of mandatarissen over.
Zij staan achter het dossier van het Vlaams Blok over vakbonden. Wij kunnen dus ook zeggen dat wij de steun van die leden verliezen.
Ik vind het op zich al een dubieuze positie die zij innemen, namelijk de voordelen van de vakbond wil men met alle plezier verwerven, maar verder steunt men actief een partij die de bewegingsvrijheid van de vakbonden wil afknellen. Zoals solidarnosc ook stelt, schieten ze in eigen voet.
Je kan niet altijd aan beide kanten de lekkere stukjes afknabbelen en de rest tegenwerken, vandaar dat er ergens de knoop doorgehakt moet worden.
Er blijft trouwens ruimte voor een gesprek in deze gevallen.
Indien de persoon in kwestie rotsvast overtuigt is van zijn keuze, dan zijn wij dat natuurlijk ook.
Ik wil u tenslotte nogmaals de belangrijkste vraag stellen.
Ik las onlangs het dossier over de vakbonden op jullie website.
Daarom wil ik u eigenlijk eens vragen hoe jullie dit dossier willen combineren met de praktijk van het vakbondswerk?