Fréderic
13 december 2002, 16:06
Gevonden op http://www.sap-pos.org:
Wapens voor een prille democratie
een artikel door Freddy De Pauw
Koning Gyanendra van Nepal weet dat men in de nood zijn vrienden leert kennen. Terwijl de eerste lading FN-geweren vanuit België onderweg is naar zijn land, ontvangt hij op vrijdag 13 december in zijn paleis in Kathmandu de Amerikaanse onderminister voor Zuid-Azië Christina Rocca. Washington zegde de koning, die in oktober alle macht n aar zich toetrok, al eerder 52 miljoen dollar steun toe, waarvan een derde militaire steun. Naast Belgische geweren wordt het Koninklijk Leger ook uitgerust met Amerikaanse M-16 geweren waarvan er al 5.000 geleverd zijn.
De “prille democratie” waarover Guy Verhofstadt, Louis Michel en andere regeringskringen het hebben, heeft dus al andere helpers dan de Belgische vrienden die zo bezorgd zijn over een democratie waar het parlement al zeven maanden ontbonden is en verkiezingen naar Sint-Juttemis zijn verschoven.
Intussen regeert de koning net als zijn broer tot 1990 deed, zonder parlement. Intussen wordt zijn leger steeds onpopulairder door de systematische schendingen van de mensenrechten, zo meldt een rapport van het “Centre for Strategic International Studies” (CSIS) in Washington. Toch gaat dit regime van uitbuiting en onderdrukking in Brussel door als een prille democratie. Daarvoor is de wapenwet nu zodanig aangepast dat Michel of zijn opvolger zonder enig noemenswaardig probleem wapens kunnen leveren aan elk regime dat zij als democratisch bestempelen. Men moet er maar aan denken, nietwaar mensen van Agalev en SP.A?
Belgische politici zouden er goed aan doen dat rapport van de CSIS te lezen (www.csis.org/saprog/sam53.htm). De koning, die in juni vorig jaar zijn vermoorde b roer opvolgde, komt daar niet al te best uit, en zeker niet kroonprins Paras Bikram Shah die ontzettend onpopulair is. Er wordt ook verwezen naar het succes van de stakingsoproepen die de Maoïsten de jongste tijd deden.
Dat succes wordt vaak gemakshalve toegeschreven aan intimidatie, maar misschien ligt het ook wel aan de aanhang van die Maoïsten? Terwijl Rocca op bezoek is, blijven meer dan een miljoen scholieren weg uit school, gevolg gevend aan een stakingsoproep van de maoïstische studentenbeweging. Volgens de CSIS zijn de Maoïsten nu aanwezig in 68 van de 75 districten en controleren ze een derde van het land volledig. Veel Nepalezen zien hen als bestrijders van corruptie en van verzet tegen feodale onderdrukking. Daartegenover staat de groeiende onpopulariteit van het leger, aldus het rapport.
De conclusie van het CSIS is dan ook dat het onwaarschijnlijk is dat het Koninklijk Leger de Maoïsten kan verslaan, of ze nu al dan niet militaire steun krijgen maakt geen verschil. Met andere woorden, de Belgische geweren zullen geen verschil uitmaken voor de verdediging van deze “prille democratie”. De kans is zelfs redelijk dat ze vroeg of laat in handen komen van de Maoïsten (buitgemaakt of aangekocht van regeringssoldaten).
Amerikaanse en andere vrienden
Bezoekster Christina Rocca is geen onbekende in Zuid-Azië. Zij reist trouwens verder naar Pakistan waar ze vele kennissen heeft. Ze werkte er vroeger voor de CIA en stond in voor de hulp aan Afghaanse fundamentalisten, eerst de beruchte Gulbuddin Hekmatyar die nu in Afghanistan een coalitie tegen de Amerikanen smeedt, later aan de Taliban. Ze verdedigde er zijdelings ook de belangen van de oliemaatschappij Unocal. In Nepal is toevallig de Amerikaanse oliemaatschappij Texana actief, in het oosten van het land zijn er mogelijk grote olie- en aardgasvelden. (zie ook Uitpers oktober en december 2002, www.uitpers.be).
Rocca’s bezoek toont de bezorgdheid van Washington voor wat er in Nepal gaande is. Vandaar de militaire hulp. Maar ook Washingtons goede vriend Groot-Brittannië heeft al 6,5 miljoen dollar militaire hulp toegezegd, terwijl India militaire uitrusting levert en de troepen traint in anti-guerrilla tactieken. De Indiase machthebbers vrezen dat een succes van de Maoïsten in Nepal aanstekelijk zou werken in enkele noordelijke deelstaten van India, vooral in Bihar waar de Naxalieten, de Indiase Maoïsten, al jarenlang ingeplant zijn en actief de grootgrondbezitters en hun milities bestrijden.
Wapens voor een prille democratie
een artikel door Freddy De Pauw
Koning Gyanendra van Nepal weet dat men in de nood zijn vrienden leert kennen. Terwijl de eerste lading FN-geweren vanuit België onderweg is naar zijn land, ontvangt hij op vrijdag 13 december in zijn paleis in Kathmandu de Amerikaanse onderminister voor Zuid-Azië Christina Rocca. Washington zegde de koning, die in oktober alle macht n aar zich toetrok, al eerder 52 miljoen dollar steun toe, waarvan een derde militaire steun. Naast Belgische geweren wordt het Koninklijk Leger ook uitgerust met Amerikaanse M-16 geweren waarvan er al 5.000 geleverd zijn.
De “prille democratie” waarover Guy Verhofstadt, Louis Michel en andere regeringskringen het hebben, heeft dus al andere helpers dan de Belgische vrienden die zo bezorgd zijn over een democratie waar het parlement al zeven maanden ontbonden is en verkiezingen naar Sint-Juttemis zijn verschoven.
Intussen regeert de koning net als zijn broer tot 1990 deed, zonder parlement. Intussen wordt zijn leger steeds onpopulairder door de systematische schendingen van de mensenrechten, zo meldt een rapport van het “Centre for Strategic International Studies” (CSIS) in Washington. Toch gaat dit regime van uitbuiting en onderdrukking in Brussel door als een prille democratie. Daarvoor is de wapenwet nu zodanig aangepast dat Michel of zijn opvolger zonder enig noemenswaardig probleem wapens kunnen leveren aan elk regime dat zij als democratisch bestempelen. Men moet er maar aan denken, nietwaar mensen van Agalev en SP.A?
Belgische politici zouden er goed aan doen dat rapport van de CSIS te lezen (www.csis.org/saprog/sam53.htm). De koning, die in juni vorig jaar zijn vermoorde b roer opvolgde, komt daar niet al te best uit, en zeker niet kroonprins Paras Bikram Shah die ontzettend onpopulair is. Er wordt ook verwezen naar het succes van de stakingsoproepen die de Maoïsten de jongste tijd deden.
Dat succes wordt vaak gemakshalve toegeschreven aan intimidatie, maar misschien ligt het ook wel aan de aanhang van die Maoïsten? Terwijl Rocca op bezoek is, blijven meer dan een miljoen scholieren weg uit school, gevolg gevend aan een stakingsoproep van de maoïstische studentenbeweging. Volgens de CSIS zijn de Maoïsten nu aanwezig in 68 van de 75 districten en controleren ze een derde van het land volledig. Veel Nepalezen zien hen als bestrijders van corruptie en van verzet tegen feodale onderdrukking. Daartegenover staat de groeiende onpopulariteit van het leger, aldus het rapport.
De conclusie van het CSIS is dan ook dat het onwaarschijnlijk is dat het Koninklijk Leger de Maoïsten kan verslaan, of ze nu al dan niet militaire steun krijgen maakt geen verschil. Met andere woorden, de Belgische geweren zullen geen verschil uitmaken voor de verdediging van deze “prille democratie”. De kans is zelfs redelijk dat ze vroeg of laat in handen komen van de Maoïsten (buitgemaakt of aangekocht van regeringssoldaten).
Amerikaanse en andere vrienden
Bezoekster Christina Rocca is geen onbekende in Zuid-Azië. Zij reist trouwens verder naar Pakistan waar ze vele kennissen heeft. Ze werkte er vroeger voor de CIA en stond in voor de hulp aan Afghaanse fundamentalisten, eerst de beruchte Gulbuddin Hekmatyar die nu in Afghanistan een coalitie tegen de Amerikanen smeedt, later aan de Taliban. Ze verdedigde er zijdelings ook de belangen van de oliemaatschappij Unocal. In Nepal is toevallig de Amerikaanse oliemaatschappij Texana actief, in het oosten van het land zijn er mogelijk grote olie- en aardgasvelden. (zie ook Uitpers oktober en december 2002, www.uitpers.be).
Rocca’s bezoek toont de bezorgdheid van Washington voor wat er in Nepal gaande is. Vandaar de militaire hulp. Maar ook Washingtons goede vriend Groot-Brittannië heeft al 6,5 miljoen dollar militaire hulp toegezegd, terwijl India militaire uitrusting levert en de troepen traint in anti-guerrilla tactieken. De Indiase machthebbers vrezen dat een succes van de Maoïsten in Nepal aanstekelijk zou werken in enkele noordelijke deelstaten van India, vooral in Bihar waar de Naxalieten, de Indiase Maoïsten, al jarenlang ingeplant zijn en actief de grootgrondbezitters en hun milities bestrijden.