Wouter ter Heide.
5 november 2008, 13:57
Het positieve van de kredietcrisis is, dat fouten van het kapitalistische vrije markt systeem zichtbaar worden, die het systeem zelf niet kan oplossen. Zo blijkt het streven naar deregulering en privatisering (dat na de val van de Muur wereldwijd een hoge vlucht heeft genomen) een doodlopende weg te zijn, waarop het systeem geen antwoord heeft, of het zou zichzelf moeten verloochenen. En datzelfde geldt ook voor de spanningen in de samenleving die worden opgeroepen door het grote verschil in welvaart, zonder welke het kapitalistische systeem niet kan functioneren.
Om zowel uit de doodlopende weg te ontsnappen als de onderlinge spanningen teniet te doen, heeft het dan ook geen enkele zin om het bankroete systeem met kapitaalinjecties nieuw leven in te blazen. Pure geldverspilling, als gevolg van het feit dat onze financiële experts niet inzien of wensen toe te geven dat het kapitalistische systeem (alle goede bedoelingen van de ontwerpers ten spijt) gefaald heeft. De alom beoogde samenleving waarin niemand tekort komt en iedereen in zijn waarde wordt gelaten, dus recht wordt gedaan en correct behandeld, zal nu eenmaal nooit het resultaat kunnen zijn van een systeem dat te eenzijdig werkt in het voordeel van bepaalde groepen.
Om zowel uit de doodlopende weg te ontsnappen als de onderlinge spanningen teniet te doen, heeft het dan ook geen enkele zin om het bankroete systeem met kapitaalinjecties nieuw leven in te blazen. Pure geldverspilling, als gevolg van het feit dat onze financiële experts niet inzien of wensen toe te geven dat het kapitalistische systeem (alle goede bedoelingen van de ontwerpers ten spijt) gefaald heeft. De alom beoogde samenleving waarin niemand tekort komt en iedereen in zijn waarde wordt gelaten, dus recht wordt gedaan en correct behandeld, zal nu eenmaal nooit het resultaat kunnen zijn van een systeem dat te eenzijdig werkt in het voordeel van bepaalde groepen.