dejohan
22 april 2004, 14:58
Hieronder vindt u aan aantal bewijsstukken die het Hof gebruikt heeft als argumentatie voor het veroordelen van het Blok. Zonder dit eerst gelezen te hebben zijn we eigenlijk toch allemaal maar uit onze nek aan het lullen, me dunkt.
Ik weet het, het is veel, maar doe zeker de moeite om te lezen voordat je post.
Als je wil discussieren over het feit of het proces eerlijk is verlopen en of het Blok nu moest veroordeeld worden, ga dan ergens anders discussiëren, er zijn topics genoeg. Hier gaat het er om of je vindt dat deze teksten racistisch van aard zijn of aanzetten tot racisme.
2.3.3. Nopens het kennelijk en herhaaldelijk aanzetten tot haat in de omstandigheden van het artikel 444 van het Strafwetboek.
Uit de door de rechtstreeks dagende partijen overgelegde stukken blijkt ontegensprekelijk dat de politieke partij het Vlaams Blok bij het voeren van haar propaganda, zowel voor als hangende de geïncrimineerde periode, op openlijke en systematische wijze het zogenaamd ‘zondebokmechanisme’ hanteert.
Er wordt in de aldus naar het groot publiek toe gevoerde propaganda permanent een hatelijk beeld van de ‘vreemdelingen’ opgehangen, teneinde bij de bevolking (al dan niet latent reeds aanwezige) gevoelens van vreemdelingenhaat aan te wakkeren, te onderhouden en op de spits te drijven, met als achterliggende bedoeling het behalen van stemmen en, na een desgevallend overweldigend electoraal succes, de op het vlak van de ‘vreemdelingenpolitiek’ voorgestelde zeer verstrekkende discriminerende voorstellen ook in de praktijk te kunnen omzetten.
Het beeld dat aldus van de ‘vreemdelingen’ wordt opgehangen is dat van de vreemdelingen als misdadigers verantwoordelijk voor het gevoel van onveiligheid bij de eigen bevolking ingevolge allerhande criminaliteit, van de vreemdelingen als broodrovers verantwoordelijk voor de werkloosheid bij de eigen bevolking, van de vreemdelingen als profiteurs van de sociale voorzieningen op kosten van de hardwerkende eigen bevolking, van de vreemdelingen als bevoordeeld door de multiculturele maatschappij, gepromoot door de klassieke partijen, ten nadele van de eigen bevolking, die door zelfde klassieke partijen in de kou wordt gelaten, en van de vreemdelingen als ingevolge hun cultuur, godsdienst en gewoontes onintegreerbare fanatiekelingen, die een bedreiging vormen voor de eigenheid en de cultuur van het eigen volk.
De door het Vlaams Blok hierbij aangebrachte feiten, cijfermatige gegevens en statistisch materiaal strekken er duidelijk niet toe de bevolking louter te infomeren of op te komen tegen bepaalde wantoestanden, hetgeen uiteraard is toegelaten, doch wel degelijk, gelet op de systematische en eenzijdige wijze waarop deze gegevens worden aangebracht en op de daarbij gehanteerde slogantaal of sarcasme, de bevolking aan te zetten tot vreemdelingenhaat en deze ook warm te maken voor de voorgestelde discriminerende maatregelen.
Het door racisme en xenofobie ingegeven karakter van de verspreide publicaties wordt voorts nog aangescherpt door de inlassing van talrijke spotprentjes en foto’s, er toe strekkende een belachelijk (omwille van onder meer uiterlijk en kledij), negatief of bedreigend beeld van de ‘vreemdelingen’ te geven, alsmede door bepaalde teksten, die, mede ingevolge de woordkeuze en formulering, een ten aanzien van de ‘vreemdelingen’ uitgesproken hatelijk karakter hebben.
Deze hatelijke beeldvorming van de ‘vreemdelingen’ is ook een permanent gegeven in de door het Vlaams Blok gevoerde propaganda. Het beeld wordt daadwerkelijk ingehamerd bij de bevolking. In bepaalde krantjes wordt daar haast op ieder blad en/of zelfs meerdere malen per blad opnieuw op teruggekomen.
De geviseerde ‘vreemdelingen’ zijn, afgezien van de illegalen en de Afrikanen in het algemeen, de overgrote groep van de allochtone bevolking van het land, namelijk de zogenaamde ‘gastarbeiders’, meer bepaald de Noord-Afrikanen en de Turken, zowel van de eerste, de tweede als de derde generatie, zonder onderscheid naar hun verblijfstatuut en ongeacht zelfs de desgevallend inmiddels door hen verworven Belgische nationaliteit.
Teneinde te verhelpen aan al de aldus voorgehouden aan de vreemdelingen toe te schrijven miserie van het eigen volk, worden door de politieke partij het Vlaams Blok diverse discriminerende maatregelen voorgesteld, welke allen een gemeenschappelijk einddoel hebben, namelijk de terugkeer naar de landen van herkomst van het allergrootste gedeelte van de allochtone bevolking. Nopens de aldus door het Vlaams Blok geformuleerde voorstellen en de evolutie in het programma zal verder worden ingegaan onder 2.3.4.
Thans wordt het systematisch ophangen van een hatelijk beeld van de ‘vreemdelingen’ verder besproken. Alle teksten die hier op wijzen kunnen uiteraard niet worden aangehaald.
De hiernavolgende ten exemplatieve titel aangehaalde en van de politieke partij het Vlaams Blok en haar geledingen uitgaande teksten, welke maar een greep zijn uit talrijke andere teksten met een zelfde draagwijdte, kaderen allen in de systematisch tegen de ‘vreemdelingen’ gevoerde haatcampagne en dienen dan ook in dit kader te worden gelezen. Ze zijn evenwel van aard het hierboven uiteengezette afdoend te illustreren.
Worden aldus aangehaald:
stavingstuk 4 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “Antwerps Nieuws”, 1996, eerste kwartaal:
uittreksels:
- onder de titel “Borgerhout, vakantieoord voor Marokkaanse bendes?”:
“Wij zijn een volk. En wij willen een volk blijven. Geen smeltkroes, geen allegaartje, geen vuilbakgemeenschap. Vlaanderen was en is een gastvrij land. Waar in de loop der eeuwen reeds ontelbaren een nieuwe thuis hebben gevonden, en door de Vlamingen werden aanvaard. In de loop van dezelfde geschiedenis echter hebben de Vlamingen ook al degenen buitengesmeten die ons bezetten, beroofden of zelfs maar bedreigden. Zijn wij dan vandaag zo anders, omdat wij vragen dat enkel zij die onze wetten en onze cultuur willen respecteren een kans zouden krijgen om Vlaming te worden? Zijn wij zo anders omdat wij afwijzend reageren op de massale Noordafrikaanse invasie van mensen die onze cultuur ondergeschikt achten aan hun godsdienstvisie? Die onze wetten volkomen minachten, omdat zij niet met bruut geweld worden afgedwongen? “
- onder de titel “Antwerpse Criminaliteitscijfers 1995, Opnieuw een stijging van 5%”:
“Volgens de officiële cijfers stagneert de vreemdelingencriminaliteit rond de veertig procent. Cijfers over de criminele daden van ondertussen Belg geworden vreemdelingen ontbreken echter. Als men de criminaliteit van de ‘nieuwe Belgen’ bij die van de vreemdelingen zou rekenen komt men boven de 50%.”; bij deze tekst hoort een grafiek, welke de stijgende vreemdelingencriminaliteit dient te illustreren en waarbij de ‘vreemdeling’ telkens in stijgende grootte karikaturaal wordt afgebeeld als een fluitende en met fikse stap zich verplaatsende Maghrebijn, met bruine huid, zwart kroezelhaar, een haakse, dikke neus en dikke rode lippen, gekleed in een gestreepte djellabah, met een rode fez op het hoofd en een roverszak op de rug.
becommentariëring door het Hof:
Het eerste uittreksel werd weerhouden omwille van onder meer woordkeuze en taalgebruik. Door de aanwezigheid van de vreemdelingen zou onze maatschappij een “smeltkroes, een “allegaartje”, een “vuilbakgemeenschap” dreigen te worden. Deze aanwezigheid wordt voorts gelijkgesteld met een “invasie”. De Noord-Afrikaanse herkomst van de geviseerde vreemdelingen wordt hierbij uitdrukkelijk vermeld, terwijl de tot deze bevolkingsgroep behorende mensen, zonder enig onderscheid, worden afgeschilderd als mensen die slechts bereid zijn onze wetten na te leven, zo zulks met bruut geweld wordt afgedwongen.
Het tweede uittreksel werd weerhouden niet alleen omdat het een voorbeeld is van het permanent opnieuw aankaarten van de ‘vreemdelingencriminaliteit’, doch ook omdat het uiting geeft aan het feit dat nationaliteit als dusdanig niet het door het Vlaams Blok weerhouden criterium is. Ook de criminaliteit van de “nieuwe Belgen” zou bij de vreemdelingencriminaliteit moeten gerekend worden. De grafiek en de bijbehorende spotprent wijzen hier eveneens op. De ‘vreemdelingencriminaliteit’ wordt gelinkt aan de persoon van de Maghrebijn, die hierbij met duidelijk raciale trekken en kledij wordt afgebeeld.
stavingstuk 6 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “Antwerps Nieuws, 1996, herfst:
uittreksels:
- voorpagina onder de titel “Antwerpen bezette stad Vlaams Blok in het verzet”: “Een op vijf van de Antwerpse werklozen en één op drie van de bijstandgenieters zijn niet-Europeanen. Voor wat de Antwerpse criminaliteitscijfers betreft, stellen we vast dat 40% van de gevatte daders vreemdelingen zijn. Het Vlaams Blok wil Antwerpen teruggeven aan de Antwerpenaren. De Sinjoren moeten zich opnieuw thuis voelen in hun eigen stad, in hun eigen wijk, in hun eigen straat.
Alleen via het voeren van een ‘eigen volk eerst”-beleid kunnen de belangen van de Antwerpenaren gevrijwaard worden. …
Opnieuw zullen vele honderden miljoenen – ditmaal via het sociaal impulsfonds – besteed worden aan de zogenaamde integratie van vreemdelingen.
Het Vlaams Blok is en blijft voorstander van de begeleide terugkeer van de meerderheid der niet-Europese vreemdelingen naar hun landen van herkomst.”
- onder de titel “Het vreemdelingen-probleem in Antwerpen”:
“Het aantal vreemdelingen in Antwerpen neemt toe. De overlast ook. Zoveel is duidelijk. …
Het is overduidelijk dat het in deze stad gevoerde beleid tegen de zogenaamde ‘kansarmoede’ (lees ‘voor de vreemdelingenintegratie’) de eigen Antwerpse bevolking schromelijk te kort doet.
De cijfers op een rij. … Van dit aantal samengesteld uit 153 nationaliteiten, vormen de Marokkanen met 36% de grootste groep, gevolgd door de Turken met 12% en de Nederlanders met 10%. … Vreemdelingen-criminaliteit: het grote taboe. … In 1994 waren 40% van de gevatte daders vreemdelingen, 38% in 1995. Voor wat de diefstallen met geweld betreft, swingen de cijfers helemaal de pan uit: 54% van de gevatte daders zijn vreemdelingen. … OCMW: veel is niet genoeg. Van de volledig uitkeringsgerechtigde werklozen in deze stad was vorig jaar 19% vreemdeling, terwijl 30% van de bijstandgenieters buitenlander was. … Onderwijs: eigenheid komt in het gedrang. … De vreemdelingen vertegenwoordigen hier 32% van de leerlingen (hiervan zijn 18% Marokkanen, 6% Turken en 8% anderen).”
- onder de titel “Immigratie: De Oplossingen.”:
“Immigratiestop.
… Ook de verdoken inwijking door middel van de gezinshereniging ... moet onmogelijk worden gemaakt.
Werk voor eigen volk eerst.
… dient de nationaliteitsvoorwaarde behouden te blijven. Voor de tijdelijk en contractueel tewerkgestelden, zonder ambtenarenstatuut, dient dezelfde voorwaarde gesteld te worden.
Sociale huisvesting voor eigen volk eerst.
Bij de toekenning van sociale woningen en appartementen dient voorrang gegeven te worden aan behoeftige gezinnen en personen van ons eigen volk.
Gescheiden onderwijs.
… Het Vlaams Blok pleit voor de oprichting van een apart onderwijsnet voor islamitische vreemdelingen. Via dit apart onderwijsnet moeten de vreemdelingen van de 2de en 3de generatie voorbereid worden op de begeleide terugkeer naar hun landen van herkomst.
Onze wijken heroveren.
Het Vlaams Blok opteert voor een heroveringstrategie teneinde de verdringing van de eigenlijke bewoners door de niet-Europese vreemdelingen een halt toe te roepen.
De islamisering tegengaan.
De toenemende islamisering van onze wijken dient te worden afgeremd door het effectief uitvoeren van een moskeestop. Het overgrote aantal moskeeën, koranscholen en islamitische centra dient vervangen te worden door een tijdelijke centrale moskee en/of islamitisch ontmoetingscentrum aan de rand van de stad.”
- onder de titel “Eindelijk de waarheid over het vreemdelingenprobleem!”: “In ‘Immigratie: de tijdbom tikt!’ leest u eindelijk de waarheid over het vreemdelingenprobleem. Geen enkel taboe blijft overeen. In dit boek vindt u tevens het geactualiseerde 70-puntenplan van het Vlaams Blok dat aantoont dat de begeleide terugkeer van de meerderheid der niet-Europese vreemdelingen geen utopie is, maar een concreet en realistisch alternatief voor het falende integratiebeleid.”
- onder de titel “Vrije Tribune”: “De steeds toenemende aanwezigheid van Marokkanen en Turken heeft onze wijk grondig veranderd, maar zeker niet ten goede. De straten zijn vuil, de Vlaamse winkels hebben moeten sluiten, de mensen voelen zich niet meer veilig, verkrotte huizen worden verhuurd aan illegalen die dan in de wijk komen stelen en roven.”
becommentariëring door het Hof:
Vooreerst wijzen de onderscheiden aangehaalde uittreksels er op hoe in een uitgave van kwestieus blad in vijf afzonderlijke artikelen telkens opnieuw wordt teruggekomen op de ‘vreemdelingenproblematiek’.
Het eerste uittreksel is typisch omwille van woordkeuze en taalgebruik. Omwille van de aanwezigheid van de vreemdelingen wordt Antwerpen beschouwd als een “bezette stad”, die in het “verzet” dient te gaan. Hierop worden zowel de ‘vreemdelingencriminaliteit” als de ‘vreemdelingenwerkloosheid’ aangekaart om, na gewezen te hebben op de kost van de integratie, de ultieme remedie te bepleiten, namelijk “de begeleide terugkeer van de meerderheid der niet-Europese vreemdelingen naar hun landen van herkomst”, met andere woorden ook van de vreemdelingen, die geen misdrijven plegen en wel werken.
In het tweede uittreksel wordt, na er op gewezen te hebben dat de Marokkanen en de Turken het grootste percentage aan vreemdelingen vertegenwoordigen, nogmaals teruggekomen op de ‘vreemdelingencriminaliteit’ en de ‘vreemdelingenwerkloosheid’. Vervolgens wordt er op gewezen dat door de grote aanwezigheid van Turken en Marokkanen in het onderwijs onze “eigenheid” in het gedrang zou komen.
In het derde uittreksel worden de door het Vlaams Blok voorgestelde discriminerende voorstellen naar het groot publiek toe bepleit.
In het vierde uittreksel wordt het 70-punten plan naar het groot publiek toe bepleit, waarbij de “begeleide terugkeer van de meerderheid der niet-Europese vreemdelingen” wordt voorgesteld niet als een utopie, maar als “een concreet en realistisch alternatief voor het falende integratiebeleid”.
In het vijfde uittreksel wordt de toenemende aanwezigheid van Marokkanen en Turken gelinkt aan de verloedering van de stad en het gevoel van onveiligheid bij de bevolking.
stavingstuk 59 van de rechtstreeks dagende partijen: de brochure “Eigen volk eerst, Vlaams Blok, Reeds 20 jaar de stem van het volk”, 1997:
uittreksel:
vermeldende op de middelste pagina’s onder de hoofding: “500.000 werklozen, waarom nog gastarbeiders?”:
Links onder de titel: “Wist U dat…” o.m. het volgende:
“… er in België zo’n 400.000 vreemdelingen verblijven, die van buiten Europa komen?
… deze vreemdelingen ons jaarlijks 30 miljard aan werkloosheidsuitkeringen, 15 miljard aan kinderbijslag en 15 miljard aan gezondheidszorg kosten?
… deze vreemdelingen verantwoordelijk zijn voor 40 % van de misdaden?
… deze vreemdelingen een bedreiging vormen voor onze culturele eigenheid?”
Rechts onder de titel: “Het Vlaams Blok is geen voorstander van de multiculturele samenleving. Het Vlaams Blok verdedigt het behoud van onze culturele eigenheid en identiteit. Daarom ook bepleit het Vlaams Blok de begeleide terugkeer van het merendeel der niet-Europese vreemdelingen”, onder meer de hiernavolgende voorstellen:
“- de onmiddellijke terugkeer van illegale, criminele en werkloze vreemdelingen.
- Een waterdichte immigratiestop.
- Er moet een humaan maar kordaat terugkeerbeleid voor de andere vreemdelingen worden gevoerd.
- Werk en sociale woningen voor eigen volk eerst.”
becommentariëring door het Hof:
Dit uittreksel is een klassiek voorbeeld van hoe het ’zondebokmechanisme’ wordt gehanteerd. Op het ene blad wordt gewezen op de kost (werkloosheidsuitkeringen en overige sociale voorzieningen) en het gevaar (criminaliteit en aantasting van de culturele eigenheid), welke de vreemdelingen vertegenwoordigen, terwijl op het andere blad de oplossingen worden voorgesteld, waaronder een algemene achteruitstelling van de vreemdelingen ten bate van de eigen bevolking op het vlak van het “werk en de sociale woningen” en een “kordaat terugkeerbeleid voor de andere vreemdelingen” (namelijk deze die wel werken en geen misdrijven begaan).
stavingstuk 7 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “Antwerps Nieuws”, 1997, tweede trimester:
uittreksel:
onder de titel “Burgemeester Leona Detiège: Vreemdelingen eerst!”:
“… Mohamed, flik: bangelijk! … Merkwaardig toch, dat net de vertegenwoordigers van de bevolkingsgroep met de hoogste criminaliteitsgraad van Antwerpen perse politieagent moet worden. Wellicht krijgen alle brandstichters binnenkort een uitnodiging om brandweerman te worden? En alle pedofielen een betrekking in het stadsonderwijs? Eén ding is zeker: als Mohammed ook ‘flik’ wordt, zal er meer dan één Antwerpenaar terecht een ‘bangelijk’ gevoel hebben…
Ali en Yousouf: stadsambtenaren? … Mohamed moet niet enkel de politie infiltreren, hij moet ook nog burgemeester kunnen worden. …
Terwijl er in deze stad meer dan 22.000 Vlaamse werklozen zijn wil de Antwerpse burgemeester dus het werk geven aan … vreemdelingen.”
becommentariëring door het Hof:
Dit uittreksel wijst er op hoe de problematiek van het al dan niet aanvaarden van vreemdelingen binnen het politiekorps op een voor de vreemdelingen bijzonder hatelijke wijze wordt aangekaart. De criminaliteit wordt gelinkt aan voornamen zoals “Mohamed”, “Ali” en “Yousouf”. Dergelijke aanwerving wordt voorts gelijkgesteld met de aanwerving van “brandstichters” bij de brandweer en van “pedofielen” in het onderwijs. Iedere Antwerpenaar dient ook een “bangelijk” gevoel te hebben de dag dat “Mohammed” politieman wordt.
stavingstuk 132 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “Vrij Vlaanderen, Sterk Europa”, 1997, december:
uittreksels:
onder de titel “Aanvullende woordenverklaring sinds de rellen in Anderlecht”:
“Verkrachten: is in een multiculturele samenleving de intiemste vorm van integratie. Door domme en ouderwetse Vlamingen onbegrepen vorm van interraciale fysieke communicatie (zie’integratie’).
Vreemdelingenwijken: waar andere wetten gelden dan in de rest van het land, waar de politie buiten moet blijven, waar brandweerlui vogelvrij zijn, waar drugs en prostitutie tot de vrijhandel behoren…”
becommentariëring door het Hof:
De eerste definitie, waarbij integratie wordt geassocieerd aan verkrachting, is als bijzonder hatelijk te bestempelen. De tweede definitie wijst op de klassieke associatie door het Vlaams Blok van het geheel van de allochtone bevolking met allerhande vormen van misdadigheid.
stavingstuk 65 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “Het Vlaams Blok in Erpe-Mere”, 1998, eerste kwartaal:
uittreksels:
- onder de titel “De Mislukking van het integratiesprookje”:
“Na de eerste grote vreemdelingenrellen in Brussel (in 1991) werden vele miljarden belastinggeld geïnvesteerd in allerlei zogenaamde integratieprojecten en ‘samenlevingscontracten’. In plaats van meer integratie, kregen we echter steeds meer vandalisme, meer criminaliteit en meer drugs. … Alsof er nog niet genoeg geld verspild is geweest, wordt ervoor gepleit om nog eens een pak in de migrantengemeenschap te pompen. … De tienduizenden Vlaamse werklozen en échte kansarmen - die niet plunderen, geen drugs verhandelen, geen leerkrachten molesteren en geen straatterreur organiseren - blijven ondertussen in de kou staan.”
- onder de titel “Gevangenis”:
“Ruim 40% van de gevangenisbevolking bestaat uit vreemdelingen. Bijna de helft van deze categorie zijn Turken en Noordafrikanen. Al deze vreemde gevangenen kosten ons 2,8 miljard per jaar.”
becommentariëring door het Hof:
Het eerste uittreksel is opnieuw een voorbeeld van het gehanteerd ‘zondebokmechanisme’. Na integratie te hebben geassocieerd aan “meer vandalisme, meer criminaliteit en meer drugs”, wordt de grote kost, die de integratieprojecten zouden vertegenwoordigen, gesteld tegenover de toestand van de door de overheid in de kou gelaten “tienduizenden Vlaamse werklozen en échte kansarmen – die niet plunderen, geen drugs verhandelen, geen leerkrachten molesteren en geen straatterreur organiseren“.
In het tweede uittreksel wordt nogmaals teruggekomen op de ‘vreemdelingencriminaliteit’, welke wordt gelinkt aan de Turken en Marokkanen.
stavingstuk 50 van de rechtstreeks dagende partijen: het tijdschrift “De vier torens”, 1998, april-mei-juni:
uittreksel:
onder de titel “Vreemdelingen Criminaliteit een duidelijk verband”:
- onder de hoofding “Rijkswacht stopt drugdealer voorgoed”: “Vrijdag 7 november ’97 weigerde de Marokkaan Said Charki te stoppen toen de rijkswacht hem wilde oppakken voor drughandel. Met zijn peperdure BMW 325I reed deze ‘kansarme allochtoon’ op de rijkswachters in. …”
- na de hoofding “Marokkanen bepotelen lerares” en de hoofding “Infitada in Zuid-West-Vlaanderen”, de hoofding “De multiculturele nachtmerrie: feiten en fictie”:
“Dit is slechts een greep uit de waslijst van misdaden en vandalenstreken van het afgelopen jaar. Een paar frappante voorbeelden die de pers haalden. Veel groter is het aantal misdaden dat niet de pers haalde of die slechts op een verdoezelde manier werden beschreven. Dat is de realiteit van vandaag, de realiteit van de meeste Vlaamse steden. …
Iedereen die ogen heeft, ziet het. De massale immigratie van niet-Europese vreemdelingen vormt een steeds grotere bedreiging voor de toekomst van Europa. Honderdduizenden niet-Europese vreemdelingen overspoelen de Europese steden en gemeenten. De oorspronkelijke bewoners verlaten de wijken waar de vreemdelingen zich vestigen. De woningprijzen dalen en de buurt trekt nog meer vreemdelingen aan. Ganse wijken verloederen en verpauperen. Legale en illegale vreemdelingen raken verzeild in kleine en grote criminaliteit en vervoegen het leger van werklozen en bestaansminimumtrekkers.
Dit is de multiculturele samenleving die de wereldvreemde ideologen van de traditionele partijen ons willen opdringen. Dit multiculturalisme bedreigt de eigenheid en de identiteit van de Europese volkeren. De opgedrongen smeltkroes van volkeren, culturen, talen en waarden betekent het einde van onze beschaving. Als nationalistische partij vecht het Vlaams Blok voor het behoud van de culturele eigenheid en identiteit van ons volk. Het Vlaams Blok is derhalve geen voorstander van de multiculturele maatschappij. Dat is niet zo vanzelfsprekend.”
- onder de hoofding “Geen vrije meningsuiting voor nationalisten”: “Het programma van het Vlaams Blok is duidelijk en biedt oplossingen voor een hele resem van samenlevingsproblemen. De begeleide terugkeer van de grote meerderheid der niet-Europese vreemdelingen, een harde aanpak van de criminaliteit en de drughandel, het stopzetten van gesjoemel en corruptie, de hervorming van het gerechtelijk apparaat. Het Vlaams Blok biedt pasklare oplossingen.”
becommentariëring door het Hof:
Deze uittreksels illustreren best de gehanteerde slogantaal en sarcasme, welke de bevolking tot vreemdelinghaat dient aan te zetten.
Een jeugdige misdadiger van Marokkaanse afkomst, welke, naar aanleiding van een tussenkomst van de Rijkswacht en zijn poging om op de rijkswachters in te rijden, door deze laatsten werd doodgeschoten, wordt hierbij sarcastisch voorgesteld als een “kansarme allochtoon” met zijn “peperdure BMW 325I”.
Titels zoals “Marokkanen bepotelen lerares”, “Infitada in Zuid-West-Vlaanderen” en “De multiculturele nachtmerrie: feiten en fictie” of nog zinnen zoals “Honderdduizenden niet-Europese vreemdelingen overspoelen de Europese steden en gemeenten” en “De opgedrongen smeltkroes van volkeren, culturen, talen en waarden betekent het einde van onze beschaving” wijzen duidelijk op de aldus gehanteerde slogantaal.
In fine worden de pasklare oplossingen van het Vlaams Blok vermeld, waaronder de “begeleide terugkeer van de grote meerderheid der niet-Europese vreemdelingen”.
stavingstuk 79 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “’t Blok in Aalst”, 1998, herfst:
uittreksel:
onder de titel “De vrouw in de islam”: ”Het ethisch imago van de islamitische wereld houdt maar stand zolang men niet achter de façade kijkt of de getuigenis van een islamitische vrouw hoort…In de islam is de vrouw binnen het huwelijk totaal rechteloos. De koran voorziet uitdrukkelijk dat een man zijn vrouw mag slaan als hij vreest dat ze ongehoorzaam zou kunnen worden ….De islamitische man kan zijn vrouw verstoten door driemaal een rituele verstotingformule uit te spreken.
Deze formaliteit kan in een minuut afgehandeld worden. … Betwistingen over de kinderen zijn er ook niet: tot zeven jaar kunnen ze bij hun moeder blijven, daarna worden ze onherroepelijk eigendom van de vader. … Een vrouw die verkrachting aangeeft wordt opgesloten in een cel zolang niet bewezen is dat ze zelf geen aanleiding tot die verkrachting heeft gegeven. … Niets kan de minachting voor de vrouw beter illustreren dan de besnijdenis. Anders dan bij mannen is de besnijdenis bij de vrouwen een blijvende sexuele verminking: de clitoris wordt geheel of gedeeltelijk geamputeerd. Dit is de mildste vorm, de zogenaamde kleine besnijdenis. Bij de infibulatie of grote besnijdenis worden alle uitwendige geslachtsorganen weggesneden en worden vervolgens de rauwe randen van de wonde dichtgenaaid waarbij slechts een kleine opening wordt gelaten om te urineren en te menstrueren. Dit alles gebeurt vaak in uiterst primitieve en onhygiënische omstandigheden. De houding van de islam tegenover de vrouw toont duidelijk aan dat de Europese en islamitische wereld totaal verschillend zijn. We kunnen dan ook niet dulden dat onze samenleving door islamitische wetten en zeden wordt geïnfiltreerd. … Men mag in dit land het Vlaams Blok onbeperkt aanvallen en beschimpen, maar op de zeden en gewoonten van de ‘allochtone medemens’ – hoe barbaars ook – mag blijkbaar geen enkele vorm van kritiek geuit worden.”
becommentariëring door het Hof:
De toestand van de vrouw in de islam wordt hierbij duidelijk niet aangebracht om de bevolking te informeren of om op enigerlei wijze op te komen voor de toestand van de vrouwen in de islamwereld, doch wel enkel om het imago van de “allochtone medemens”, zoals deze spottend wordt genoemd, als onethisch en barbaars te kunnen bestempelen en aldus bij te dragen tot de gevoerde haatcampagne.
stavingstuk 66 van de rechtstreeks dagende partijen: “Het Vlaams Blok in Erpe-Mere”, herfst 1998: zelfde tekst als deze vermeld onder stavingstuk 79
stavingstuk 49 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “De Veujvechter”, 1999, tweede trimester:
uittreksel:
onder de titel “Hou stand, wij komen er aan!”: “…‘ Etnische zuivering’ is als bezig’ …In Brussel merkt iedereen hoe steeds meer wijken van hun oorspronkelijke bevolking gezuiverd worden! De overheid werkt daar aan mee door onze wetten en reglementen in bepaalde wijken niet meer toe te passen en door vreemde gewoontes die tegen onze gevoelens indruisen, te gedogen (zoals het barbaars afslachten van schapen). Nadat de meeste van onze landgenoten uit die wijken gevlucht zijn, blijven nog enkel diegenen over die niet weg kunnen omdat ze er gewoonweg de middelen niet voor hebben. De zwaksten van ons volk worden in grote delen van onze stad dagdagelijks geterroriseerd, en zij moeten achter hun vergrendelde deuren machteloos toezien hoe hun wijk verloedert.”
becommentariëring door het Hof:
Opnieuw kan gewezen worden op de met titels zoals “Hou stand, wij komen er aan!” of nog “…‘ Etnische zuivering’ is als bezig’…” gehanteerde slogantaal. Inhoudelijk worden de als criminelen met vreemde en barbaarse gewoontes voorgestelde vreemdelingen geplaatst tegenover “de zwaksten van ons volk”, die “dagdagelijks geterroriseerd” worden en achter “vergrendelde deuren machteloos (moeten) toezien hoe hun wijk verloedert”.
stavingstuk 27 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “Brussels nieuws”, 1999 september-oktober:
uittreksels:
- onder de titel “Inspectie bevestigt wat het Vlaams Blok al vele jaren zegt”: “In de eerste plaats moet er een halt worden toegeroepen aan de toevloed van vreemdelingen in de beide onderwijsnetten en moet deze maatregel gepaard gaan met de uitbouw van een onderwijsnet voor vreemdelingen ter voorbereiding van hun terugkeer naar hun landen van herkomst.”
- onder de titel “De vreemdelingenoverrrompeling, Na onze wijken, nu ook het parlement”: “Men kon het gemakkelijk zien aankomen. Nadat grote groepen vreemdelingen de voorbije tientallen jaren vele van onze wijken demografisch aan het overheersen zijn, is sinds 1995 ook het aandeel van de mensen van vreemde origine in onze politieke instellingen aan het toenemen. Even de feiten op een rijtje. In 1989 was van de 75 verkozenen in het Brussels parlement geen enkele van vreemde oorsprong. Met de verkiezingen van 1995 waren ze plots met vier. En nauwelijks vier jaar later, in 1995 zijn ze reeds met acht.
Als het aan dit tempo verdergaat, kunnen de ‘Brusselse’ parlementsleden van vreemde oorsprong in 2004 reeds met 16 zijn, in 2009 met 32, of met meer, en dat op 75… Op dat moment zullen zij in onze stad een onweerstaanbare politieke macht vormen. En dat alles ten gevolge van de waanzinnige immigratiepolitiek van de traditionele partijen, en de bereidwillige uitverkoop van onze nationaliteit door deze zelfde partijen. Wie onze toekomst en die van de kinderen niet ziet zitten in een zich steeds meer islamiserend Brussel, heeft daarentegen slechts één middel van verzet. Het noemt: Vlaams Blok.”
- onder de titel “De Brusselse regeerakkoorden”: “… Integendeel: het is reeds zover gekomen dat er in Brussel vaak geen middelen meer zijn om de mensen van ons
eigen volk te helpen.” met een bijbehorende spotprent, waarop vreemdelingen worden afgebeeld, die samentroepen voor een hut met de pancarte ‘Reisbureau’ en de affiche “België … zijn dopgeld … zijn OCMW … zijn kindergeld”
- onder de titel “Mustapha met penitentiair verlof”: “Iedereen kent de welgevulde loopbaan van de kleine Mustapha die al vanaf zijn 12de levensjaar kan terugblikken op meer dan 150 (gekende) criminele feiten, waaronder de beroving en verkrachting van een 75-jarige vrouw. Waarschijnlijk om zijn reïntegratie in onze multiculturele samenleving te bevorderen, werd hem door de lakse overheid op 24 juli jongstleden een penitentiair verlof van 24 uren verleend …”
becommentariëring door het Hof:
Hier opnieuw blijkt hoe in een editie zoveelmaal wordt teruggekomen op de ‘vreemdelingenproblematiek’.
Het eerste uittreksel wijst er op hoe door het Vlaams Blok ten aanzien van het groot publiek wordt gepleit voor een afzonderlijk onderwijsnet voor vreemdelingen ter voorbereiding van hun terugkeer naar hun landen van herkomst.
In het tweede uittreksel kan opnieuw het gebruik van slogantaal worden aangemerkt: “De vreemdelingenoverrrompeling, Na onze wijken, nu ook het parlement”. Inhoudelijk wordt de omstandigheid dat in het Brussels Parlement een aantal democratisch verkozen personen van Belgische nationaliteit, maar van vreemde herkomst zetelen, gehekeld. Voorts wordt bij de bevolking de vrees aangewakkerd dat deze groep mettertijd een “onweerstaanbare politieke macht” zou gaan uitmaken. Als slot wordt de oplossing voor dit voorgehouden dreigend gevaar aangeboden: “Wie onze toekomst en die van de kinderen niet ziet zitten in een zich steeds meer islamiserend Brussel, heeft daarentegen slechts één middel van verzet. Het noemt: Vlaams Blok.”
In het derde uittreksel wordt, in het kader van het ‘zondebokmechanisme’, opnieuw het voorgehouden bevoordelen van de vreemdelingen ten nadele van het eigen volk te berde gebracht. Een sarcastisch spotprentje ondersteunt de tekst.
Het laatste uittreksel, waarbij de gehekelde lakse houding van de overheid inzake penitentiair verlof ten aanzien van een jonge vreemdeling, Mustapha genaamd, die bijzonder hatelijke daden had gepleegd, wordt gelinkt aan het opzet zijn "reïntegratie in onze multiculturele maatschappij" te bewerkstelligen, reveleert eveneens de wil van het Vlaams Blok haatgevoelens bij de bevolking te doen ontstaan.
stavingstuk 28 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “Brussels Nieuws”, december 1999-januari 2000:
uittreksels:
- voorpagina: ”We moeten echter de waarheid onder ogen durven zien. Die waarheid is dat Brussel stilaan aan het verworden is tot een stad waar de Brusselse Vlamingen verdwijnen, tot een stad die haar identiteit aan het verliezen is, tot een stad die verpaupert en waar de misdaad welig tiert, tot een stad tenslotte die langzaam maar zeker wordt ingepalmd door een mengelmoes van volkeren met een sterk Arabisch-islamitische inslag."
- na een artikel onder de titel “De VLD bedriegt haar kiezers andermaal: ‘Nieuwe Belgen’ bij de vleet”, een artikel onder de titel “Criminaliteit en de cultuur van de allochtonen”: “Onmiddellijk werden de ouden koeien als sociaal-economische positie, woonomgeving, scholing, discriminatie en achterstelling van stal gehaald om als verklaringsfactoren te dienen voor de niet te ontkennen, proportioneel zeer hoge criminaliteitscijfers bij Marokkaanse jongeren. Frank Van Gemert zegt evenwel zeer duidelijk: als binnen een en dezelfde arme stadswijk tussen twee groepen jongeren een groot verschil bestaat wat betreft crimineel gedrag, dan volstaan ter verklaring sociaal-economische factoren niet en moet de factor cultuur in overweging genomen worden”;
- onder de titel “Vlaamse gemeenschapscommissie: het gat van 294 miljoen”: “… vele miljoenen voor de gemeenschapscentra, waarvan sommigen wel zalen verhuren voor besnijdenisfeesten van de islamitische gemeenschap, maar het ook nodig vinden een akkoord te sluiten om het Vlaams Blok niet langer tot hun lokalen toe te laten. … Onze boodschap is dan ook simpel en duidelijk: besteed het geld aan diegenen waarvoor het bedoeld is: het eigen volk.”
becommentariëring door het Hof:
Deze uittreksels tonen nogmaals aan hoe in een editie zoveel maal wordt teruggekomen op de ‘vreemdelingenproblematiek’.
In het eerste uittreksel wordt opnieuw slogantaal gebezigd om de ‘vreemdelingenproblematiek’ aan te kaarten. Brussel wordt er beschreven als een stad: “die verpaupert en waar de misdaad welig tiert, tot een stad tenslotte die langzaam maar zeker wordt ingepalmd door een mengelmoes van volkeren met een sterk Arabisch-islamitische inslag.”
In het tweede uittreksel worden de “hoge criminaliteitscijfers bij Marokkaanse jongeren” uitdrukkelijk gelinkt aan de factor “cultuur”.
In het derde uittreksel worden de financiële tussenkomsten van de overheid teneinde via gemeenschapscentra de integratie van de vreemdelingen te bewerkstelligen, welke tussenkomsten ten nadele van het eigen volk zouden plaats grijpen, gehekeld. Om het geheel als hatelijk bij het groot publiek te doen overkomen, wordt de link gelegd met “besnijdenisfeesten”.
stavingstuk 62 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “Het Vilvoords Nieuws”, 2000, februari:
uittreksels:
- hoofdtitel op de eerste pagina ”Criminaliteit + 20%”, met daaronder de foto van een kleurling, die geboeid door de politie wordt weggeleid;
- op de tweede bladzijde onder de titel “Op stap in de Leuvensestraat”, met daaronder een spotprent welke vreemdelingen zou dienen voor te stellen (kroezelhaar, dikke
lippen, brede neus), voorzien van baseballsticks en van pakken injectienaalden, met de legende ‘straks gaan we shoppen in de Leuvensestraat’, het hiernavolgend relaas van een onderhoud met handelaars en klanten in de Leuvensestraat:
“… ‘We konden toen snel de straat oversteken naar de bakker, zonder onze voordeur te sluiten. Een klant wachtte wel efkes, als ge dat nu doet is de halve winkel leeg. Maar toen liepen er niet zoveel kansarme jongeren rond.’ … Hij kent het verschil tussen immigranten: ‘Mijn Spaanse schoonzoon: een prachtkerel. Maar de rest!’.”
- op de derde bladzijde onder de titel “Van Holland naar Vilvoorde”:
“Islamieten, asielzoekers en nu zelfs illegalen krijgen steeds meer, vaak meer dan de behoeftigen van bij ons. Het lijkt er ook steeds meer op dat hun diefstallen en geweldplegingen oogluikend worden toegelaten door het huidig beleid.
Onze jeugd wordt in de scholen verplicht de islamcultuur aan te leren, maar een les over onze Europese en Vlaamse tradities is blijkbaar tijdverspilling.”
- op de derde bladzijde onder de titel “Armen steeds armer”:
“… maar voor de behoeftigen van ons eigen volk hebben ze geen oog. Integendeel deze mensen krijgen minder dan ooit. Soms zelfs minder dan de eerste de beste Afrikaan die hier als ‘politiek vluchteling’ in Zaventem van het vliegtuig stapt.”
- op de vierde en laatste bladzijde onder de titel “Bus 58”:
“Voor wie het geluk (?) heeft iedere dag hetzij bus 58 vanaf het station of bus 47 vanaf de wijk Kassei te nemen als pendelaar, weet het wel. ’Allochtone’ jongeren die in Brussel franstalig onderwijs volgen, hebben een eigen woordenschat ontwikkeld. Ze gebruiken die wanneer ze betrapt worden bij het kerven met messen in de autobuszetels of andere baldadigheden … Een echte verrijking van onze cultuur, die Nouveaux Belges!”
Op zelfde bladzijde onder de titel “Drugs? Waar drugs?” de foto van een vreemdeling die zich inspuit, terwijl in de tekst de omgeving van de “Moskee” als verdacht wordt aangemerkt.
becommentariëring door het Hof:
Deze uittreksels tonen aan dat ook anno 2000 door het Vlaams Blok nog steeds onophoudelijk op de ‘vreemdelingenproblematiek’ wordt teruggekomen.
In het eerste uittreksel wordt, zoals klassiek voor het Vlaams Blok, de link gelegd tussen criminaliteit en vreemdelingen.
In het tweede uittreksel worden de jonge vreemdelingen, die zich aan criminaliteit overgeven, sarcastisch omschreven als “kansarme jongeren”. Een bijbehorende spotprent, waarbij de vreemdelingen met duidelijk raciale trekken worden afgebeeld, komt de tekst kracht bijzetten.
In het derde uittreksel wordt, nog steeds om haatgevoelens bij de bevolking te doen ontstaan, de voorgehouden achterstelling gehekeld van de behoeftigen van de eigen bevolking ten voordele van de “islamieten, asielzoekers en nu zelfs illegalen”, waarvan de overheid zelfs de “diefstallen en geweldplegingen oogluikend” zou toestaan.
In het vierde uittreksel wordt met dezelfde bedoeling onder de titel “Armen steeds armer” opnieuw slogantaal gehanteerd. De armen van bij ons zouden minder krijgen “dan de eerste de beste Afrikaan die hier als ‘politiek vluchteling’ in Zaventem van het vliegtuig stapt.”
In het vijfde uittreksel wordt het taalgebruik van de ‘allochtone’ jongeren (waarmede jongeren van vreemde herkomst, doch van Belgische nationaliteit worden bedoeld), die met messen in de autobuszetels
zouden kerven of andere baldadigheden zouden plegen, gehekeld. Het geheel wordt sarcastisch afgesloten met de zin: “Een echte verrijking van onze cultuur, die Nouveaux Belges!”
In een laatste uittreksel wordt de link gelegd tussen de handel en het gebruik van verdovende middelen en de vreemdelingen.
stavingstuk 55 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “Den Brigand”, 2000,
uittreksels:
vermeldende op de derde pagina onder de titel: ”Vreemdelingen: Aanpassen of terugkeren” in de kolom links:
“Het aantal vreemdelingen neemt in ons land alsmaar toe. De wrevel bij de bevolking omtrent de overlast die hiervan het gevolg is, is dan ook terecht. De vreemdelingencriminaliteit stijgt, vele niet-Europese migranten weigeren zich aan te passen, de getto-vorming grijpt om zich heen. De Vlamingen voelen zich langzaam maar zeker tweederangsburgers in hun eigen land.” en verder onder de titel: “De overlast wegnemen – recht en orde herstellen: Vooral in de getto-wijken van onze grootsteden loopt de situatie volledig uit de hand. De zeldzaam overgebleven Vlamingen leveren er een verbeten strijd voor het behoud van hun identiteit en culturele eigenheid. De overheid beschouwt de volkswijken van onze grootsteden als vuilbakken en gettowijken die aan hun lot overgelaten worden”, om in de kolom rechts te vermelden onder de titel “Baas in eigen land” onder meer, na de hoofdingen “Feitelijk herstel van immigratie-stop” en “Gedwongen terugkeer van illegalen en criminelen”, onder de hoofding “Kiezen tussen aanpassen of terugkeren”: “De vreemdelingen die op een wettelijke manier in ons land verblijven, moeten voor de keuze geplaatst worden: aanpassen of terugkeren. Aanpassen betekent dat men onze waarden en normen overneemt, dat men zich ondergeschikt maakt aan onze rechtsregels, dat men onze manier van leven tot de zijne maakt. Wie zich niet wil aanpassen, moet aangespoord worden om naar zijn land terug te keren” en verder onder de hoofding “Een eigen volk eerst-beleid”: “Het aanzuigeffect van ons sociaal-zekerheidssysteem mag niet onderschat worden. Het is daarom ook noodzakelijk om een politiek van werk, sociale zekerheid en sociale huisvesting voor eigen volk eerst in te voeren.”
becommentariëring door het Hof:
Dit stuk is wat de aangewende techniek betreft best vergelijkbaar met het hierboven besproken van 1997 daterend stavingstuk 59.
Wat de voorgestelde maatregelen betreft dient er op gewezen te worden dat de vreemdeling, die onze manier van leven niet tot de zijne maakt, dient terug te keren naar zijn land van herkomst.
stavingstuk 17 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “Blok voor Blok”, 2000, april, vermeldt dezelfde tekst als deze vermeld onder het stavingstuk 55, alsmede:
uittreksel:
onder de titel “Onze gemeente verdient beter”:
“Om de toekomst van ons land, maar vooral van onze kinderen, veilig te stellen is het levensnoodzakelijk ons hiertegen te verzetten.
Door onze tegenstanders worden wij daarom verweten fascisten en racisten te zijn. Dit is natuurlijk belachelijk. Waar wij voor staan heeft daar niets mee te maken, maar is gewoon een gewettigde vorm van zelfverdediging.
Dit vreemdelingenprobleem is zeker niet het enige knelpunt waarover het Vlaams Blok iets zinnigs te vertellen heeft, maar voor ons is dit onderwerp zo dringend en belangrijk dat we er niet dikwijls genoeg kunnen op terugkeren.”
becommentariëring door het Hof:
Dit uittreksel werd door het Hof aangehaald wegens het klassiek gebruik van slogantaal, waarbij de ‘vreemdelingenproblematiek’ opnieuw wordt uitgebuit om een gevoel van onveiligheid bij de bevolking te doen ontstaan. Er is sprake van het veilig stellen van de toekomst der kinderen, van een levensnoodzakelijk verzet en van een gewettigde vorm van zelfverdediging. Op het onderwerp zou tenslotte niet dikwijls genoeg kunnen worden teruggekeerd.
de stavingstukken van de rechtstreeks dagende partijen nummers 1 (“Albrecht Rodenbach”, 2000, nr. 3), 18 (“Blokbode”, 2000, april), 20 (“Blokhart Diepenbeek”, 2000, april), 21 (“Blokletters”, 2000, april), 26 (“Blokwijzer Stabroek”, 2000, april), 35 (“De ‘Kamp’krant”, 2000, april), 54 (“Den Boerenkrijger – Vlaams Blok”, 2000), 61 (“’t Boos Izegemnaerke”, 2000, april), 68 (“Het Waregems Stokpaardje”, 2000), 81 ( “’t Blok in Aalst”, 2000, nr. 4), 82 (“’t Blok in Beernem”, 2000, april), 84 (“’t Blok in Damme”, 2000, april), 85 (“’t Blok in Kasterlee”, 2000, mei), 86 ( “’t Blok in Lille”, 2000), 87 ( “’t Blok in Mol”, 2000, mei), 89 (“t Kapblok”, 2000, maart) vermelden eveneens dezelfde tekst als deze vermeld onder het stavingstuk 55.
stavingstuk 81 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “’t Blok in Aalst”, 2000, nr. 4:
uittreksel:
onder de titel: “Wie zich niet wil aanpassen, kan beter terug vertrekken”: “Veel vreemdelingen leven hier ook erg sober, maar sturen het geld door naar Turkije of Marokko, waar ze dan grote eigendommen hebben en de grote mijnheer zijn. De Turken en Marokkanen zouden ook meer aandacht moeten hebben voor de opvoeding van hun kinderen. Nu laten ze hun kinderen rondhangen op straat. De jongeren zitten in een bende, waar dure auto’s, kleren en geld statussymbolen zijn. De stap naar criminaliteit is dan klein. Dat zijn de kansarmen met de BMW’s en de GSM’s. Hoe kan men die jongens op het rechte pad brengen, als ze in een weekend meer verdienen dan mensen die een maand gaan werken?
…
Natuurlijk is een terugkeerbeleid mogelijk. Een groot deel van de vreemdelingen voelen zich nog altijd in de eerste plaats Turk of Marokkaan, ook al hebben ze een Belgisch paspoort. Ze blijven hier louter om economische redenen. Als men hier de geldkraan toedraait, of een terugkeer aantrekkelijk maakt, zullen veel vreemdelingen naar hun land terugkeren.”
becommentariëring door het Hof:
Deze tekst afkomstig van een Turkse kandidate van het Vlaams Blok is ook als bijzonder hatelijk en sarcastisch ten aanzien van de Turken en Marokkanen te
aanzien. De Turken en Marokkanen, die hier sober leven, zouden in hun landen van herkomst, alwaar zij “de grote mijnheer” zijn, grote eigendommen bezitten. Hun kinderen zouden verzeilen in de criminaliteit. Het zijn de “kansarme jongeren met de BMW’s en de GSM’s”, die op een weekend meer verdienen dan mensen die een maand werken. Voorts zou het volstaan de geldkraan toe te draaien opdat deze vreemdelingen, ongeacht of ze inmiddels Belg zijn geworden, zouden terugkeren naar hun landen van herkomst. Met andere woorden enkel een financieel profitariaat weerhoudt hen alhier.
stavingstuk 53 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “De Vlaams-Nationalist”, 2000, mei:
uittreksel:
onder de titel “Editoriaal”: “En dan hebben we het nog niet over het gat dat het OCMW jaarlijks in de stadsbegroting slaat, zo’n 530 miljoen. Geld waarvan bovendien een te groot gedeelte ten goede komt aan mensen die met onze stad niets te maken hebben.
…
En dan is er nog de manier waarop sociale woningen worden toegewezen. Het vreemd volk, bijgestaan door maatschappelijke assistenten en integratiewerkers, wordt in de watten gelegd en het eigen volk kan zijn plan trekken en opdraaien voor zijn eigen miserie. Hierbij speelt het OCMW onder één hoed met de Sociale Huisvestingsmaatschappij, waarbij men het presteert om voorrang te geven aan de vreemdelingen terwijl er momenteel een wachtlijst is van zowat 1.400 aanvragen voor een sociale woning.
Ook wordt veel geld uit het Sociaal Impulsfonds gebruikt om buurten te renoveren en her in te richten voor multiculturele projecten, terwijl er zogenaamd weinig “financiële ruimte” is om iets te doen tegen de steeds groeiende armoede onder de eigen Leuvenaars.
…
Op 8 oktober krijgt de Leuvenaar de kans om af te rekenen met de bedriegers vans ons eigen volk.”
becommentariëring door het Hof:
Opnieuw wordt gebruik gemaakt van slogantaal teneinde de voorgehouden achterstelling door de overheid van het eigen volk kracht bij te zetten en zodoende bij de bevolking haatgevoelens ten aanzien van de vreemdelingen te doen ontstaan. Aldus kan inzonderheid de zin worden aangehaald: “Het vreemd volk, bijgestaan door maatschappelijke assistenten en integratiewerkers, wordt in de watten gelegd en het eigen volk kan zijn plan trekken en opdraaien voor zijn eigen miserie” .
stavingstuk 90 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “’t Kapblok”, 2000, juni:
uittreksel:
onder de titel “De multiculturele toekomst van Buggenhout”: “… Het gaat inderdaad slecht met Mechelen. Dat één op de twee Mechelaars ’s avonds de deur niet meer uit durft verwondert mij niet echt. De basis van het probleem is de aanwezigheid van een grote groep ontwortelde vreemdelingen. In Mechelen officieel 9%, maar daarbij zijn natuurlijk niet de genaturaliseerde ‘nieuwe Belgen’ gerekend. De criminaliteit waar de mensen het meeste last van hebben situeert zich vooral in die groep. Wie wel eens in Mechelen komt, kan er trouwens niet naast kijken: op alle hoeken van de straat staan groepjes allochtone jongeren de mensen uit te dagen. Niet allemaal criminelen uiteraard, maar ze gedragen zich wel bijzonder arrogant. Kijk hen niet recht in de ogen
want dan heb je gegarandeerd problemen. Het spreekt vanzelf dat onze mensen zich dan niet meer veilig voelen. Zo ver is het gekomen: de Mechelaars zijn niet langer baas in hun eigen stad.
…
Uiteraard worden er nog meer criminele feiten gepleegd in de échte grootsteden. Het zou nogal erg zijn. Het grote verschil met Antwerpen en met veel andere steden is dat de massale aanwezigheid van Noordafrikaanse en Turkse vreemdelingen in Mechelen meer opvalt. In de grootsteden kan men de getto’s nog ontwijken en zijn er buurten die helemaal niet aangetast zijn door de toevloed van vreemdelingen. Maar de binnenstad van Mechelen is vrij klein en is – samen met een aantal sociale woonblokken aan de rand – verworden tot één groot vreemdelingengetto. Dit geeft de Mechelaar meer nog dan de Antwerpenaar het gevoel in een ander land te leven. Vooral voor de oudere Mechelaars, die hun stad nog hebben gekend als een bruisende en dynamische centrumstad is dit niet te verdragen.
…De meeste mensen beseffen spijtig genoeg pas wat het betekent onder constante terreur te leven als het te laat is. ... Wel, kom dan eens een avondje stappen in Mechelen – liefst in het gezelschap van uw pitbull – en geef uw ogen goed de kost. Als wat u ziet, is wat u ook wil in Buggenhout, stem dan in oktober voor één van de andere partijen. Dewelke maakt niet uit, op dat vlak staan ze allemaal voor hetzelfde. Wil u dat niet, stem dan voor het Vlaams Blok. Zo simpel is dat.”
becommentariëring door het Hof:
Ook in dit uittreksel wordt, mede met gebruik van slogantaal, het onveiligheidsgevoel bij de bevolking uitgebuit om haatgevoelens ten aanzien van de vreemdelingen, inzonderheid de Turken en de Marokkanen, ongeacht of ze inmiddels Belg zijn geworden, te doen ontstaan. Zo men de allochtone jongeren recht in de ogen kijkt, krijgt men gegarandeerd problemen. De binnenstad van Mechelen is “één groot vreemdelingengetto” geworden. De Mechelaars zouden “niet langer baas in hun eigen stad” zijn en het gevoel hebben “in een ander land” te leven. Er is ook sprake van “constante terreur” en van de noodzaak zich te voorzien van een pitbull om een avondje in Mechelen te stappen. Teneinde aan al die miserie te ontsnappen zou er maar een oplossing zijn, stemmen voor het Vlaams Blok.
Ik weet het, het is veel, maar doe zeker de moeite om te lezen voordat je post.
Als je wil discussieren over het feit of het proces eerlijk is verlopen en of het Blok nu moest veroordeeld worden, ga dan ergens anders discussiëren, er zijn topics genoeg. Hier gaat het er om of je vindt dat deze teksten racistisch van aard zijn of aanzetten tot racisme.
2.3.3. Nopens het kennelijk en herhaaldelijk aanzetten tot haat in de omstandigheden van het artikel 444 van het Strafwetboek.
Uit de door de rechtstreeks dagende partijen overgelegde stukken blijkt ontegensprekelijk dat de politieke partij het Vlaams Blok bij het voeren van haar propaganda, zowel voor als hangende de geïncrimineerde periode, op openlijke en systematische wijze het zogenaamd ‘zondebokmechanisme’ hanteert.
Er wordt in de aldus naar het groot publiek toe gevoerde propaganda permanent een hatelijk beeld van de ‘vreemdelingen’ opgehangen, teneinde bij de bevolking (al dan niet latent reeds aanwezige) gevoelens van vreemdelingenhaat aan te wakkeren, te onderhouden en op de spits te drijven, met als achterliggende bedoeling het behalen van stemmen en, na een desgevallend overweldigend electoraal succes, de op het vlak van de ‘vreemdelingenpolitiek’ voorgestelde zeer verstrekkende discriminerende voorstellen ook in de praktijk te kunnen omzetten.
Het beeld dat aldus van de ‘vreemdelingen’ wordt opgehangen is dat van de vreemdelingen als misdadigers verantwoordelijk voor het gevoel van onveiligheid bij de eigen bevolking ingevolge allerhande criminaliteit, van de vreemdelingen als broodrovers verantwoordelijk voor de werkloosheid bij de eigen bevolking, van de vreemdelingen als profiteurs van de sociale voorzieningen op kosten van de hardwerkende eigen bevolking, van de vreemdelingen als bevoordeeld door de multiculturele maatschappij, gepromoot door de klassieke partijen, ten nadele van de eigen bevolking, die door zelfde klassieke partijen in de kou wordt gelaten, en van de vreemdelingen als ingevolge hun cultuur, godsdienst en gewoontes onintegreerbare fanatiekelingen, die een bedreiging vormen voor de eigenheid en de cultuur van het eigen volk.
De door het Vlaams Blok hierbij aangebrachte feiten, cijfermatige gegevens en statistisch materiaal strekken er duidelijk niet toe de bevolking louter te infomeren of op te komen tegen bepaalde wantoestanden, hetgeen uiteraard is toegelaten, doch wel degelijk, gelet op de systematische en eenzijdige wijze waarop deze gegevens worden aangebracht en op de daarbij gehanteerde slogantaal of sarcasme, de bevolking aan te zetten tot vreemdelingenhaat en deze ook warm te maken voor de voorgestelde discriminerende maatregelen.
Het door racisme en xenofobie ingegeven karakter van de verspreide publicaties wordt voorts nog aangescherpt door de inlassing van talrijke spotprentjes en foto’s, er toe strekkende een belachelijk (omwille van onder meer uiterlijk en kledij), negatief of bedreigend beeld van de ‘vreemdelingen’ te geven, alsmede door bepaalde teksten, die, mede ingevolge de woordkeuze en formulering, een ten aanzien van de ‘vreemdelingen’ uitgesproken hatelijk karakter hebben.
Deze hatelijke beeldvorming van de ‘vreemdelingen’ is ook een permanent gegeven in de door het Vlaams Blok gevoerde propaganda. Het beeld wordt daadwerkelijk ingehamerd bij de bevolking. In bepaalde krantjes wordt daar haast op ieder blad en/of zelfs meerdere malen per blad opnieuw op teruggekomen.
De geviseerde ‘vreemdelingen’ zijn, afgezien van de illegalen en de Afrikanen in het algemeen, de overgrote groep van de allochtone bevolking van het land, namelijk de zogenaamde ‘gastarbeiders’, meer bepaald de Noord-Afrikanen en de Turken, zowel van de eerste, de tweede als de derde generatie, zonder onderscheid naar hun verblijfstatuut en ongeacht zelfs de desgevallend inmiddels door hen verworven Belgische nationaliteit.
Teneinde te verhelpen aan al de aldus voorgehouden aan de vreemdelingen toe te schrijven miserie van het eigen volk, worden door de politieke partij het Vlaams Blok diverse discriminerende maatregelen voorgesteld, welke allen een gemeenschappelijk einddoel hebben, namelijk de terugkeer naar de landen van herkomst van het allergrootste gedeelte van de allochtone bevolking. Nopens de aldus door het Vlaams Blok geformuleerde voorstellen en de evolutie in het programma zal verder worden ingegaan onder 2.3.4.
Thans wordt het systematisch ophangen van een hatelijk beeld van de ‘vreemdelingen’ verder besproken. Alle teksten die hier op wijzen kunnen uiteraard niet worden aangehaald.
De hiernavolgende ten exemplatieve titel aangehaalde en van de politieke partij het Vlaams Blok en haar geledingen uitgaande teksten, welke maar een greep zijn uit talrijke andere teksten met een zelfde draagwijdte, kaderen allen in de systematisch tegen de ‘vreemdelingen’ gevoerde haatcampagne en dienen dan ook in dit kader te worden gelezen. Ze zijn evenwel van aard het hierboven uiteengezette afdoend te illustreren.
Worden aldus aangehaald:
stavingstuk 4 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “Antwerps Nieuws”, 1996, eerste kwartaal:
uittreksels:
- onder de titel “Borgerhout, vakantieoord voor Marokkaanse bendes?”:
“Wij zijn een volk. En wij willen een volk blijven. Geen smeltkroes, geen allegaartje, geen vuilbakgemeenschap. Vlaanderen was en is een gastvrij land. Waar in de loop der eeuwen reeds ontelbaren een nieuwe thuis hebben gevonden, en door de Vlamingen werden aanvaard. In de loop van dezelfde geschiedenis echter hebben de Vlamingen ook al degenen buitengesmeten die ons bezetten, beroofden of zelfs maar bedreigden. Zijn wij dan vandaag zo anders, omdat wij vragen dat enkel zij die onze wetten en onze cultuur willen respecteren een kans zouden krijgen om Vlaming te worden? Zijn wij zo anders omdat wij afwijzend reageren op de massale Noordafrikaanse invasie van mensen die onze cultuur ondergeschikt achten aan hun godsdienstvisie? Die onze wetten volkomen minachten, omdat zij niet met bruut geweld worden afgedwongen? “
- onder de titel “Antwerpse Criminaliteitscijfers 1995, Opnieuw een stijging van 5%”:
“Volgens de officiële cijfers stagneert de vreemdelingencriminaliteit rond de veertig procent. Cijfers over de criminele daden van ondertussen Belg geworden vreemdelingen ontbreken echter. Als men de criminaliteit van de ‘nieuwe Belgen’ bij die van de vreemdelingen zou rekenen komt men boven de 50%.”; bij deze tekst hoort een grafiek, welke de stijgende vreemdelingencriminaliteit dient te illustreren en waarbij de ‘vreemdeling’ telkens in stijgende grootte karikaturaal wordt afgebeeld als een fluitende en met fikse stap zich verplaatsende Maghrebijn, met bruine huid, zwart kroezelhaar, een haakse, dikke neus en dikke rode lippen, gekleed in een gestreepte djellabah, met een rode fez op het hoofd en een roverszak op de rug.
becommentariëring door het Hof:
Het eerste uittreksel werd weerhouden omwille van onder meer woordkeuze en taalgebruik. Door de aanwezigheid van de vreemdelingen zou onze maatschappij een “smeltkroes, een “allegaartje”, een “vuilbakgemeenschap” dreigen te worden. Deze aanwezigheid wordt voorts gelijkgesteld met een “invasie”. De Noord-Afrikaanse herkomst van de geviseerde vreemdelingen wordt hierbij uitdrukkelijk vermeld, terwijl de tot deze bevolkingsgroep behorende mensen, zonder enig onderscheid, worden afgeschilderd als mensen die slechts bereid zijn onze wetten na te leven, zo zulks met bruut geweld wordt afgedwongen.
Het tweede uittreksel werd weerhouden niet alleen omdat het een voorbeeld is van het permanent opnieuw aankaarten van de ‘vreemdelingencriminaliteit’, doch ook omdat het uiting geeft aan het feit dat nationaliteit als dusdanig niet het door het Vlaams Blok weerhouden criterium is. Ook de criminaliteit van de “nieuwe Belgen” zou bij de vreemdelingencriminaliteit moeten gerekend worden. De grafiek en de bijbehorende spotprent wijzen hier eveneens op. De ‘vreemdelingencriminaliteit’ wordt gelinkt aan de persoon van de Maghrebijn, die hierbij met duidelijk raciale trekken en kledij wordt afgebeeld.
stavingstuk 6 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “Antwerps Nieuws, 1996, herfst:
uittreksels:
- voorpagina onder de titel “Antwerpen bezette stad Vlaams Blok in het verzet”: “Een op vijf van de Antwerpse werklozen en één op drie van de bijstandgenieters zijn niet-Europeanen. Voor wat de Antwerpse criminaliteitscijfers betreft, stellen we vast dat 40% van de gevatte daders vreemdelingen zijn. Het Vlaams Blok wil Antwerpen teruggeven aan de Antwerpenaren. De Sinjoren moeten zich opnieuw thuis voelen in hun eigen stad, in hun eigen wijk, in hun eigen straat.
Alleen via het voeren van een ‘eigen volk eerst”-beleid kunnen de belangen van de Antwerpenaren gevrijwaard worden. …
Opnieuw zullen vele honderden miljoenen – ditmaal via het sociaal impulsfonds – besteed worden aan de zogenaamde integratie van vreemdelingen.
Het Vlaams Blok is en blijft voorstander van de begeleide terugkeer van de meerderheid der niet-Europese vreemdelingen naar hun landen van herkomst.”
- onder de titel “Het vreemdelingen-probleem in Antwerpen”:
“Het aantal vreemdelingen in Antwerpen neemt toe. De overlast ook. Zoveel is duidelijk. …
Het is overduidelijk dat het in deze stad gevoerde beleid tegen de zogenaamde ‘kansarmoede’ (lees ‘voor de vreemdelingenintegratie’) de eigen Antwerpse bevolking schromelijk te kort doet.
De cijfers op een rij. … Van dit aantal samengesteld uit 153 nationaliteiten, vormen de Marokkanen met 36% de grootste groep, gevolgd door de Turken met 12% en de Nederlanders met 10%. … Vreemdelingen-criminaliteit: het grote taboe. … In 1994 waren 40% van de gevatte daders vreemdelingen, 38% in 1995. Voor wat de diefstallen met geweld betreft, swingen de cijfers helemaal de pan uit: 54% van de gevatte daders zijn vreemdelingen. … OCMW: veel is niet genoeg. Van de volledig uitkeringsgerechtigde werklozen in deze stad was vorig jaar 19% vreemdeling, terwijl 30% van de bijstandgenieters buitenlander was. … Onderwijs: eigenheid komt in het gedrang. … De vreemdelingen vertegenwoordigen hier 32% van de leerlingen (hiervan zijn 18% Marokkanen, 6% Turken en 8% anderen).”
- onder de titel “Immigratie: De Oplossingen.”:
“Immigratiestop.
… Ook de verdoken inwijking door middel van de gezinshereniging ... moet onmogelijk worden gemaakt.
Werk voor eigen volk eerst.
… dient de nationaliteitsvoorwaarde behouden te blijven. Voor de tijdelijk en contractueel tewerkgestelden, zonder ambtenarenstatuut, dient dezelfde voorwaarde gesteld te worden.
Sociale huisvesting voor eigen volk eerst.
Bij de toekenning van sociale woningen en appartementen dient voorrang gegeven te worden aan behoeftige gezinnen en personen van ons eigen volk.
Gescheiden onderwijs.
… Het Vlaams Blok pleit voor de oprichting van een apart onderwijsnet voor islamitische vreemdelingen. Via dit apart onderwijsnet moeten de vreemdelingen van de 2de en 3de generatie voorbereid worden op de begeleide terugkeer naar hun landen van herkomst.
Onze wijken heroveren.
Het Vlaams Blok opteert voor een heroveringstrategie teneinde de verdringing van de eigenlijke bewoners door de niet-Europese vreemdelingen een halt toe te roepen.
De islamisering tegengaan.
De toenemende islamisering van onze wijken dient te worden afgeremd door het effectief uitvoeren van een moskeestop. Het overgrote aantal moskeeën, koranscholen en islamitische centra dient vervangen te worden door een tijdelijke centrale moskee en/of islamitisch ontmoetingscentrum aan de rand van de stad.”
- onder de titel “Eindelijk de waarheid over het vreemdelingenprobleem!”: “In ‘Immigratie: de tijdbom tikt!’ leest u eindelijk de waarheid over het vreemdelingenprobleem. Geen enkel taboe blijft overeen. In dit boek vindt u tevens het geactualiseerde 70-puntenplan van het Vlaams Blok dat aantoont dat de begeleide terugkeer van de meerderheid der niet-Europese vreemdelingen geen utopie is, maar een concreet en realistisch alternatief voor het falende integratiebeleid.”
- onder de titel “Vrije Tribune”: “De steeds toenemende aanwezigheid van Marokkanen en Turken heeft onze wijk grondig veranderd, maar zeker niet ten goede. De straten zijn vuil, de Vlaamse winkels hebben moeten sluiten, de mensen voelen zich niet meer veilig, verkrotte huizen worden verhuurd aan illegalen die dan in de wijk komen stelen en roven.”
becommentariëring door het Hof:
Vooreerst wijzen de onderscheiden aangehaalde uittreksels er op hoe in een uitgave van kwestieus blad in vijf afzonderlijke artikelen telkens opnieuw wordt teruggekomen op de ‘vreemdelingenproblematiek’.
Het eerste uittreksel is typisch omwille van woordkeuze en taalgebruik. Omwille van de aanwezigheid van de vreemdelingen wordt Antwerpen beschouwd als een “bezette stad”, die in het “verzet” dient te gaan. Hierop worden zowel de ‘vreemdelingencriminaliteit” als de ‘vreemdelingenwerkloosheid’ aangekaart om, na gewezen te hebben op de kost van de integratie, de ultieme remedie te bepleiten, namelijk “de begeleide terugkeer van de meerderheid der niet-Europese vreemdelingen naar hun landen van herkomst”, met andere woorden ook van de vreemdelingen, die geen misdrijven plegen en wel werken.
In het tweede uittreksel wordt, na er op gewezen te hebben dat de Marokkanen en de Turken het grootste percentage aan vreemdelingen vertegenwoordigen, nogmaals teruggekomen op de ‘vreemdelingencriminaliteit’ en de ‘vreemdelingenwerkloosheid’. Vervolgens wordt er op gewezen dat door de grote aanwezigheid van Turken en Marokkanen in het onderwijs onze “eigenheid” in het gedrang zou komen.
In het derde uittreksel worden de door het Vlaams Blok voorgestelde discriminerende voorstellen naar het groot publiek toe bepleit.
In het vierde uittreksel wordt het 70-punten plan naar het groot publiek toe bepleit, waarbij de “begeleide terugkeer van de meerderheid der niet-Europese vreemdelingen” wordt voorgesteld niet als een utopie, maar als “een concreet en realistisch alternatief voor het falende integratiebeleid”.
In het vijfde uittreksel wordt de toenemende aanwezigheid van Marokkanen en Turken gelinkt aan de verloedering van de stad en het gevoel van onveiligheid bij de bevolking.
stavingstuk 59 van de rechtstreeks dagende partijen: de brochure “Eigen volk eerst, Vlaams Blok, Reeds 20 jaar de stem van het volk”, 1997:
uittreksel:
vermeldende op de middelste pagina’s onder de hoofding: “500.000 werklozen, waarom nog gastarbeiders?”:
Links onder de titel: “Wist U dat…” o.m. het volgende:
“… er in België zo’n 400.000 vreemdelingen verblijven, die van buiten Europa komen?
… deze vreemdelingen ons jaarlijks 30 miljard aan werkloosheidsuitkeringen, 15 miljard aan kinderbijslag en 15 miljard aan gezondheidszorg kosten?
… deze vreemdelingen verantwoordelijk zijn voor 40 % van de misdaden?
… deze vreemdelingen een bedreiging vormen voor onze culturele eigenheid?”
Rechts onder de titel: “Het Vlaams Blok is geen voorstander van de multiculturele samenleving. Het Vlaams Blok verdedigt het behoud van onze culturele eigenheid en identiteit. Daarom ook bepleit het Vlaams Blok de begeleide terugkeer van het merendeel der niet-Europese vreemdelingen”, onder meer de hiernavolgende voorstellen:
“- de onmiddellijke terugkeer van illegale, criminele en werkloze vreemdelingen.
- Een waterdichte immigratiestop.
- Er moet een humaan maar kordaat terugkeerbeleid voor de andere vreemdelingen worden gevoerd.
- Werk en sociale woningen voor eigen volk eerst.”
becommentariëring door het Hof:
Dit uittreksel is een klassiek voorbeeld van hoe het ’zondebokmechanisme’ wordt gehanteerd. Op het ene blad wordt gewezen op de kost (werkloosheidsuitkeringen en overige sociale voorzieningen) en het gevaar (criminaliteit en aantasting van de culturele eigenheid), welke de vreemdelingen vertegenwoordigen, terwijl op het andere blad de oplossingen worden voorgesteld, waaronder een algemene achteruitstelling van de vreemdelingen ten bate van de eigen bevolking op het vlak van het “werk en de sociale woningen” en een “kordaat terugkeerbeleid voor de andere vreemdelingen” (namelijk deze die wel werken en geen misdrijven begaan).
stavingstuk 7 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “Antwerps Nieuws”, 1997, tweede trimester:
uittreksel:
onder de titel “Burgemeester Leona Detiège: Vreemdelingen eerst!”:
“… Mohamed, flik: bangelijk! … Merkwaardig toch, dat net de vertegenwoordigers van de bevolkingsgroep met de hoogste criminaliteitsgraad van Antwerpen perse politieagent moet worden. Wellicht krijgen alle brandstichters binnenkort een uitnodiging om brandweerman te worden? En alle pedofielen een betrekking in het stadsonderwijs? Eén ding is zeker: als Mohammed ook ‘flik’ wordt, zal er meer dan één Antwerpenaar terecht een ‘bangelijk’ gevoel hebben…
Ali en Yousouf: stadsambtenaren? … Mohamed moet niet enkel de politie infiltreren, hij moet ook nog burgemeester kunnen worden. …
Terwijl er in deze stad meer dan 22.000 Vlaamse werklozen zijn wil de Antwerpse burgemeester dus het werk geven aan … vreemdelingen.”
becommentariëring door het Hof:
Dit uittreksel wijst er op hoe de problematiek van het al dan niet aanvaarden van vreemdelingen binnen het politiekorps op een voor de vreemdelingen bijzonder hatelijke wijze wordt aangekaart. De criminaliteit wordt gelinkt aan voornamen zoals “Mohamed”, “Ali” en “Yousouf”. Dergelijke aanwerving wordt voorts gelijkgesteld met de aanwerving van “brandstichters” bij de brandweer en van “pedofielen” in het onderwijs. Iedere Antwerpenaar dient ook een “bangelijk” gevoel te hebben de dag dat “Mohammed” politieman wordt.
stavingstuk 132 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “Vrij Vlaanderen, Sterk Europa”, 1997, december:
uittreksels:
onder de titel “Aanvullende woordenverklaring sinds de rellen in Anderlecht”:
“Verkrachten: is in een multiculturele samenleving de intiemste vorm van integratie. Door domme en ouderwetse Vlamingen onbegrepen vorm van interraciale fysieke communicatie (zie’integratie’).
Vreemdelingenwijken: waar andere wetten gelden dan in de rest van het land, waar de politie buiten moet blijven, waar brandweerlui vogelvrij zijn, waar drugs en prostitutie tot de vrijhandel behoren…”
becommentariëring door het Hof:
De eerste definitie, waarbij integratie wordt geassocieerd aan verkrachting, is als bijzonder hatelijk te bestempelen. De tweede definitie wijst op de klassieke associatie door het Vlaams Blok van het geheel van de allochtone bevolking met allerhande vormen van misdadigheid.
stavingstuk 65 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “Het Vlaams Blok in Erpe-Mere”, 1998, eerste kwartaal:
uittreksels:
- onder de titel “De Mislukking van het integratiesprookje”:
“Na de eerste grote vreemdelingenrellen in Brussel (in 1991) werden vele miljarden belastinggeld geïnvesteerd in allerlei zogenaamde integratieprojecten en ‘samenlevingscontracten’. In plaats van meer integratie, kregen we echter steeds meer vandalisme, meer criminaliteit en meer drugs. … Alsof er nog niet genoeg geld verspild is geweest, wordt ervoor gepleit om nog eens een pak in de migrantengemeenschap te pompen. … De tienduizenden Vlaamse werklozen en échte kansarmen - die niet plunderen, geen drugs verhandelen, geen leerkrachten molesteren en geen straatterreur organiseren - blijven ondertussen in de kou staan.”
- onder de titel “Gevangenis”:
“Ruim 40% van de gevangenisbevolking bestaat uit vreemdelingen. Bijna de helft van deze categorie zijn Turken en Noordafrikanen. Al deze vreemde gevangenen kosten ons 2,8 miljard per jaar.”
becommentariëring door het Hof:
Het eerste uittreksel is opnieuw een voorbeeld van het gehanteerd ‘zondebokmechanisme’. Na integratie te hebben geassocieerd aan “meer vandalisme, meer criminaliteit en meer drugs”, wordt de grote kost, die de integratieprojecten zouden vertegenwoordigen, gesteld tegenover de toestand van de door de overheid in de kou gelaten “tienduizenden Vlaamse werklozen en échte kansarmen – die niet plunderen, geen drugs verhandelen, geen leerkrachten molesteren en geen straatterreur organiseren“.
In het tweede uittreksel wordt nogmaals teruggekomen op de ‘vreemdelingencriminaliteit’, welke wordt gelinkt aan de Turken en Marokkanen.
stavingstuk 50 van de rechtstreeks dagende partijen: het tijdschrift “De vier torens”, 1998, april-mei-juni:
uittreksel:
onder de titel “Vreemdelingen Criminaliteit een duidelijk verband”:
- onder de hoofding “Rijkswacht stopt drugdealer voorgoed”: “Vrijdag 7 november ’97 weigerde de Marokkaan Said Charki te stoppen toen de rijkswacht hem wilde oppakken voor drughandel. Met zijn peperdure BMW 325I reed deze ‘kansarme allochtoon’ op de rijkswachters in. …”
- na de hoofding “Marokkanen bepotelen lerares” en de hoofding “Infitada in Zuid-West-Vlaanderen”, de hoofding “De multiculturele nachtmerrie: feiten en fictie”:
“Dit is slechts een greep uit de waslijst van misdaden en vandalenstreken van het afgelopen jaar. Een paar frappante voorbeelden die de pers haalden. Veel groter is het aantal misdaden dat niet de pers haalde of die slechts op een verdoezelde manier werden beschreven. Dat is de realiteit van vandaag, de realiteit van de meeste Vlaamse steden. …
Iedereen die ogen heeft, ziet het. De massale immigratie van niet-Europese vreemdelingen vormt een steeds grotere bedreiging voor de toekomst van Europa. Honderdduizenden niet-Europese vreemdelingen overspoelen de Europese steden en gemeenten. De oorspronkelijke bewoners verlaten de wijken waar de vreemdelingen zich vestigen. De woningprijzen dalen en de buurt trekt nog meer vreemdelingen aan. Ganse wijken verloederen en verpauperen. Legale en illegale vreemdelingen raken verzeild in kleine en grote criminaliteit en vervoegen het leger van werklozen en bestaansminimumtrekkers.
Dit is de multiculturele samenleving die de wereldvreemde ideologen van de traditionele partijen ons willen opdringen. Dit multiculturalisme bedreigt de eigenheid en de identiteit van de Europese volkeren. De opgedrongen smeltkroes van volkeren, culturen, talen en waarden betekent het einde van onze beschaving. Als nationalistische partij vecht het Vlaams Blok voor het behoud van de culturele eigenheid en identiteit van ons volk. Het Vlaams Blok is derhalve geen voorstander van de multiculturele maatschappij. Dat is niet zo vanzelfsprekend.”
- onder de hoofding “Geen vrije meningsuiting voor nationalisten”: “Het programma van het Vlaams Blok is duidelijk en biedt oplossingen voor een hele resem van samenlevingsproblemen. De begeleide terugkeer van de grote meerderheid der niet-Europese vreemdelingen, een harde aanpak van de criminaliteit en de drughandel, het stopzetten van gesjoemel en corruptie, de hervorming van het gerechtelijk apparaat. Het Vlaams Blok biedt pasklare oplossingen.”
becommentariëring door het Hof:
Deze uittreksels illustreren best de gehanteerde slogantaal en sarcasme, welke de bevolking tot vreemdelinghaat dient aan te zetten.
Een jeugdige misdadiger van Marokkaanse afkomst, welke, naar aanleiding van een tussenkomst van de Rijkswacht en zijn poging om op de rijkswachters in te rijden, door deze laatsten werd doodgeschoten, wordt hierbij sarcastisch voorgesteld als een “kansarme allochtoon” met zijn “peperdure BMW 325I”.
Titels zoals “Marokkanen bepotelen lerares”, “Infitada in Zuid-West-Vlaanderen” en “De multiculturele nachtmerrie: feiten en fictie” of nog zinnen zoals “Honderdduizenden niet-Europese vreemdelingen overspoelen de Europese steden en gemeenten” en “De opgedrongen smeltkroes van volkeren, culturen, talen en waarden betekent het einde van onze beschaving” wijzen duidelijk op de aldus gehanteerde slogantaal.
In fine worden de pasklare oplossingen van het Vlaams Blok vermeld, waaronder de “begeleide terugkeer van de grote meerderheid der niet-Europese vreemdelingen”.
stavingstuk 79 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “’t Blok in Aalst”, 1998, herfst:
uittreksel:
onder de titel “De vrouw in de islam”: ”Het ethisch imago van de islamitische wereld houdt maar stand zolang men niet achter de façade kijkt of de getuigenis van een islamitische vrouw hoort…In de islam is de vrouw binnen het huwelijk totaal rechteloos. De koran voorziet uitdrukkelijk dat een man zijn vrouw mag slaan als hij vreest dat ze ongehoorzaam zou kunnen worden ….De islamitische man kan zijn vrouw verstoten door driemaal een rituele verstotingformule uit te spreken.
Deze formaliteit kan in een minuut afgehandeld worden. … Betwistingen over de kinderen zijn er ook niet: tot zeven jaar kunnen ze bij hun moeder blijven, daarna worden ze onherroepelijk eigendom van de vader. … Een vrouw die verkrachting aangeeft wordt opgesloten in een cel zolang niet bewezen is dat ze zelf geen aanleiding tot die verkrachting heeft gegeven. … Niets kan de minachting voor de vrouw beter illustreren dan de besnijdenis. Anders dan bij mannen is de besnijdenis bij de vrouwen een blijvende sexuele verminking: de clitoris wordt geheel of gedeeltelijk geamputeerd. Dit is de mildste vorm, de zogenaamde kleine besnijdenis. Bij de infibulatie of grote besnijdenis worden alle uitwendige geslachtsorganen weggesneden en worden vervolgens de rauwe randen van de wonde dichtgenaaid waarbij slechts een kleine opening wordt gelaten om te urineren en te menstrueren. Dit alles gebeurt vaak in uiterst primitieve en onhygiënische omstandigheden. De houding van de islam tegenover de vrouw toont duidelijk aan dat de Europese en islamitische wereld totaal verschillend zijn. We kunnen dan ook niet dulden dat onze samenleving door islamitische wetten en zeden wordt geïnfiltreerd. … Men mag in dit land het Vlaams Blok onbeperkt aanvallen en beschimpen, maar op de zeden en gewoonten van de ‘allochtone medemens’ – hoe barbaars ook – mag blijkbaar geen enkele vorm van kritiek geuit worden.”
becommentariëring door het Hof:
De toestand van de vrouw in de islam wordt hierbij duidelijk niet aangebracht om de bevolking te informeren of om op enigerlei wijze op te komen voor de toestand van de vrouwen in de islamwereld, doch wel enkel om het imago van de “allochtone medemens”, zoals deze spottend wordt genoemd, als onethisch en barbaars te kunnen bestempelen en aldus bij te dragen tot de gevoerde haatcampagne.
stavingstuk 66 van de rechtstreeks dagende partijen: “Het Vlaams Blok in Erpe-Mere”, herfst 1998: zelfde tekst als deze vermeld onder stavingstuk 79
stavingstuk 49 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “De Veujvechter”, 1999, tweede trimester:
uittreksel:
onder de titel “Hou stand, wij komen er aan!”: “…‘ Etnische zuivering’ is als bezig’ …In Brussel merkt iedereen hoe steeds meer wijken van hun oorspronkelijke bevolking gezuiverd worden! De overheid werkt daar aan mee door onze wetten en reglementen in bepaalde wijken niet meer toe te passen en door vreemde gewoontes die tegen onze gevoelens indruisen, te gedogen (zoals het barbaars afslachten van schapen). Nadat de meeste van onze landgenoten uit die wijken gevlucht zijn, blijven nog enkel diegenen over die niet weg kunnen omdat ze er gewoonweg de middelen niet voor hebben. De zwaksten van ons volk worden in grote delen van onze stad dagdagelijks geterroriseerd, en zij moeten achter hun vergrendelde deuren machteloos toezien hoe hun wijk verloedert.”
becommentariëring door het Hof:
Opnieuw kan gewezen worden op de met titels zoals “Hou stand, wij komen er aan!” of nog “…‘ Etnische zuivering’ is als bezig’…” gehanteerde slogantaal. Inhoudelijk worden de als criminelen met vreemde en barbaarse gewoontes voorgestelde vreemdelingen geplaatst tegenover “de zwaksten van ons volk”, die “dagdagelijks geterroriseerd” worden en achter “vergrendelde deuren machteloos (moeten) toezien hoe hun wijk verloedert”.
stavingstuk 27 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “Brussels nieuws”, 1999 september-oktober:
uittreksels:
- onder de titel “Inspectie bevestigt wat het Vlaams Blok al vele jaren zegt”: “In de eerste plaats moet er een halt worden toegeroepen aan de toevloed van vreemdelingen in de beide onderwijsnetten en moet deze maatregel gepaard gaan met de uitbouw van een onderwijsnet voor vreemdelingen ter voorbereiding van hun terugkeer naar hun landen van herkomst.”
- onder de titel “De vreemdelingenoverrrompeling, Na onze wijken, nu ook het parlement”: “Men kon het gemakkelijk zien aankomen. Nadat grote groepen vreemdelingen de voorbije tientallen jaren vele van onze wijken demografisch aan het overheersen zijn, is sinds 1995 ook het aandeel van de mensen van vreemde origine in onze politieke instellingen aan het toenemen. Even de feiten op een rijtje. In 1989 was van de 75 verkozenen in het Brussels parlement geen enkele van vreemde oorsprong. Met de verkiezingen van 1995 waren ze plots met vier. En nauwelijks vier jaar later, in 1995 zijn ze reeds met acht.
Als het aan dit tempo verdergaat, kunnen de ‘Brusselse’ parlementsleden van vreemde oorsprong in 2004 reeds met 16 zijn, in 2009 met 32, of met meer, en dat op 75… Op dat moment zullen zij in onze stad een onweerstaanbare politieke macht vormen. En dat alles ten gevolge van de waanzinnige immigratiepolitiek van de traditionele partijen, en de bereidwillige uitverkoop van onze nationaliteit door deze zelfde partijen. Wie onze toekomst en die van de kinderen niet ziet zitten in een zich steeds meer islamiserend Brussel, heeft daarentegen slechts één middel van verzet. Het noemt: Vlaams Blok.”
- onder de titel “De Brusselse regeerakkoorden”: “… Integendeel: het is reeds zover gekomen dat er in Brussel vaak geen middelen meer zijn om de mensen van ons
eigen volk te helpen.” met een bijbehorende spotprent, waarop vreemdelingen worden afgebeeld, die samentroepen voor een hut met de pancarte ‘Reisbureau’ en de affiche “België … zijn dopgeld … zijn OCMW … zijn kindergeld”
- onder de titel “Mustapha met penitentiair verlof”: “Iedereen kent de welgevulde loopbaan van de kleine Mustapha die al vanaf zijn 12de levensjaar kan terugblikken op meer dan 150 (gekende) criminele feiten, waaronder de beroving en verkrachting van een 75-jarige vrouw. Waarschijnlijk om zijn reïntegratie in onze multiculturele samenleving te bevorderen, werd hem door de lakse overheid op 24 juli jongstleden een penitentiair verlof van 24 uren verleend …”
becommentariëring door het Hof:
Hier opnieuw blijkt hoe in een editie zoveelmaal wordt teruggekomen op de ‘vreemdelingenproblematiek’.
Het eerste uittreksel wijst er op hoe door het Vlaams Blok ten aanzien van het groot publiek wordt gepleit voor een afzonderlijk onderwijsnet voor vreemdelingen ter voorbereiding van hun terugkeer naar hun landen van herkomst.
In het tweede uittreksel kan opnieuw het gebruik van slogantaal worden aangemerkt: “De vreemdelingenoverrrompeling, Na onze wijken, nu ook het parlement”. Inhoudelijk wordt de omstandigheid dat in het Brussels Parlement een aantal democratisch verkozen personen van Belgische nationaliteit, maar van vreemde herkomst zetelen, gehekeld. Voorts wordt bij de bevolking de vrees aangewakkerd dat deze groep mettertijd een “onweerstaanbare politieke macht” zou gaan uitmaken. Als slot wordt de oplossing voor dit voorgehouden dreigend gevaar aangeboden: “Wie onze toekomst en die van de kinderen niet ziet zitten in een zich steeds meer islamiserend Brussel, heeft daarentegen slechts één middel van verzet. Het noemt: Vlaams Blok.”
In het derde uittreksel wordt, in het kader van het ‘zondebokmechanisme’, opnieuw het voorgehouden bevoordelen van de vreemdelingen ten nadele van het eigen volk te berde gebracht. Een sarcastisch spotprentje ondersteunt de tekst.
Het laatste uittreksel, waarbij de gehekelde lakse houding van de overheid inzake penitentiair verlof ten aanzien van een jonge vreemdeling, Mustapha genaamd, die bijzonder hatelijke daden had gepleegd, wordt gelinkt aan het opzet zijn "reïntegratie in onze multiculturele maatschappij" te bewerkstelligen, reveleert eveneens de wil van het Vlaams Blok haatgevoelens bij de bevolking te doen ontstaan.
stavingstuk 28 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “Brussels Nieuws”, december 1999-januari 2000:
uittreksels:
- voorpagina: ”We moeten echter de waarheid onder ogen durven zien. Die waarheid is dat Brussel stilaan aan het verworden is tot een stad waar de Brusselse Vlamingen verdwijnen, tot een stad die haar identiteit aan het verliezen is, tot een stad die verpaupert en waar de misdaad welig tiert, tot een stad tenslotte die langzaam maar zeker wordt ingepalmd door een mengelmoes van volkeren met een sterk Arabisch-islamitische inslag."
- na een artikel onder de titel “De VLD bedriegt haar kiezers andermaal: ‘Nieuwe Belgen’ bij de vleet”, een artikel onder de titel “Criminaliteit en de cultuur van de allochtonen”: “Onmiddellijk werden de ouden koeien als sociaal-economische positie, woonomgeving, scholing, discriminatie en achterstelling van stal gehaald om als verklaringsfactoren te dienen voor de niet te ontkennen, proportioneel zeer hoge criminaliteitscijfers bij Marokkaanse jongeren. Frank Van Gemert zegt evenwel zeer duidelijk: als binnen een en dezelfde arme stadswijk tussen twee groepen jongeren een groot verschil bestaat wat betreft crimineel gedrag, dan volstaan ter verklaring sociaal-economische factoren niet en moet de factor cultuur in overweging genomen worden”;
- onder de titel “Vlaamse gemeenschapscommissie: het gat van 294 miljoen”: “… vele miljoenen voor de gemeenschapscentra, waarvan sommigen wel zalen verhuren voor besnijdenisfeesten van de islamitische gemeenschap, maar het ook nodig vinden een akkoord te sluiten om het Vlaams Blok niet langer tot hun lokalen toe te laten. … Onze boodschap is dan ook simpel en duidelijk: besteed het geld aan diegenen waarvoor het bedoeld is: het eigen volk.”
becommentariëring door het Hof:
Deze uittreksels tonen nogmaals aan hoe in een editie zoveel maal wordt teruggekomen op de ‘vreemdelingenproblematiek’.
In het eerste uittreksel wordt opnieuw slogantaal gebezigd om de ‘vreemdelingenproblematiek’ aan te kaarten. Brussel wordt er beschreven als een stad: “die verpaupert en waar de misdaad welig tiert, tot een stad tenslotte die langzaam maar zeker wordt ingepalmd door een mengelmoes van volkeren met een sterk Arabisch-islamitische inslag.”
In het tweede uittreksel worden de “hoge criminaliteitscijfers bij Marokkaanse jongeren” uitdrukkelijk gelinkt aan de factor “cultuur”.
In het derde uittreksel worden de financiële tussenkomsten van de overheid teneinde via gemeenschapscentra de integratie van de vreemdelingen te bewerkstelligen, welke tussenkomsten ten nadele van het eigen volk zouden plaats grijpen, gehekeld. Om het geheel als hatelijk bij het groot publiek te doen overkomen, wordt de link gelegd met “besnijdenisfeesten”.
stavingstuk 62 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “Het Vilvoords Nieuws”, 2000, februari:
uittreksels:
- hoofdtitel op de eerste pagina ”Criminaliteit + 20%”, met daaronder de foto van een kleurling, die geboeid door de politie wordt weggeleid;
- op de tweede bladzijde onder de titel “Op stap in de Leuvensestraat”, met daaronder een spotprent welke vreemdelingen zou dienen voor te stellen (kroezelhaar, dikke
lippen, brede neus), voorzien van baseballsticks en van pakken injectienaalden, met de legende ‘straks gaan we shoppen in de Leuvensestraat’, het hiernavolgend relaas van een onderhoud met handelaars en klanten in de Leuvensestraat:
“… ‘We konden toen snel de straat oversteken naar de bakker, zonder onze voordeur te sluiten. Een klant wachtte wel efkes, als ge dat nu doet is de halve winkel leeg. Maar toen liepen er niet zoveel kansarme jongeren rond.’ … Hij kent het verschil tussen immigranten: ‘Mijn Spaanse schoonzoon: een prachtkerel. Maar de rest!’.”
- op de derde bladzijde onder de titel “Van Holland naar Vilvoorde”:
“Islamieten, asielzoekers en nu zelfs illegalen krijgen steeds meer, vaak meer dan de behoeftigen van bij ons. Het lijkt er ook steeds meer op dat hun diefstallen en geweldplegingen oogluikend worden toegelaten door het huidig beleid.
Onze jeugd wordt in de scholen verplicht de islamcultuur aan te leren, maar een les over onze Europese en Vlaamse tradities is blijkbaar tijdverspilling.”
- op de derde bladzijde onder de titel “Armen steeds armer”:
“… maar voor de behoeftigen van ons eigen volk hebben ze geen oog. Integendeel deze mensen krijgen minder dan ooit. Soms zelfs minder dan de eerste de beste Afrikaan die hier als ‘politiek vluchteling’ in Zaventem van het vliegtuig stapt.”
- op de vierde en laatste bladzijde onder de titel “Bus 58”:
“Voor wie het geluk (?) heeft iedere dag hetzij bus 58 vanaf het station of bus 47 vanaf de wijk Kassei te nemen als pendelaar, weet het wel. ’Allochtone’ jongeren die in Brussel franstalig onderwijs volgen, hebben een eigen woordenschat ontwikkeld. Ze gebruiken die wanneer ze betrapt worden bij het kerven met messen in de autobuszetels of andere baldadigheden … Een echte verrijking van onze cultuur, die Nouveaux Belges!”
Op zelfde bladzijde onder de titel “Drugs? Waar drugs?” de foto van een vreemdeling die zich inspuit, terwijl in de tekst de omgeving van de “Moskee” als verdacht wordt aangemerkt.
becommentariëring door het Hof:
Deze uittreksels tonen aan dat ook anno 2000 door het Vlaams Blok nog steeds onophoudelijk op de ‘vreemdelingenproblematiek’ wordt teruggekomen.
In het eerste uittreksel wordt, zoals klassiek voor het Vlaams Blok, de link gelegd tussen criminaliteit en vreemdelingen.
In het tweede uittreksel worden de jonge vreemdelingen, die zich aan criminaliteit overgeven, sarcastisch omschreven als “kansarme jongeren”. Een bijbehorende spotprent, waarbij de vreemdelingen met duidelijk raciale trekken worden afgebeeld, komt de tekst kracht bijzetten.
In het derde uittreksel wordt, nog steeds om haatgevoelens bij de bevolking te doen ontstaan, de voorgehouden achterstelling gehekeld van de behoeftigen van de eigen bevolking ten voordele van de “islamieten, asielzoekers en nu zelfs illegalen”, waarvan de overheid zelfs de “diefstallen en geweldplegingen oogluikend” zou toestaan.
In het vierde uittreksel wordt met dezelfde bedoeling onder de titel “Armen steeds armer” opnieuw slogantaal gehanteerd. De armen van bij ons zouden minder krijgen “dan de eerste de beste Afrikaan die hier als ‘politiek vluchteling’ in Zaventem van het vliegtuig stapt.”
In het vijfde uittreksel wordt het taalgebruik van de ‘allochtone’ jongeren (waarmede jongeren van vreemde herkomst, doch van Belgische nationaliteit worden bedoeld), die met messen in de autobuszetels
zouden kerven of andere baldadigheden zouden plegen, gehekeld. Het geheel wordt sarcastisch afgesloten met de zin: “Een echte verrijking van onze cultuur, die Nouveaux Belges!”
In een laatste uittreksel wordt de link gelegd tussen de handel en het gebruik van verdovende middelen en de vreemdelingen.
stavingstuk 55 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “Den Brigand”, 2000,
uittreksels:
vermeldende op de derde pagina onder de titel: ”Vreemdelingen: Aanpassen of terugkeren” in de kolom links:
“Het aantal vreemdelingen neemt in ons land alsmaar toe. De wrevel bij de bevolking omtrent de overlast die hiervan het gevolg is, is dan ook terecht. De vreemdelingencriminaliteit stijgt, vele niet-Europese migranten weigeren zich aan te passen, de getto-vorming grijpt om zich heen. De Vlamingen voelen zich langzaam maar zeker tweederangsburgers in hun eigen land.” en verder onder de titel: “De overlast wegnemen – recht en orde herstellen: Vooral in de getto-wijken van onze grootsteden loopt de situatie volledig uit de hand. De zeldzaam overgebleven Vlamingen leveren er een verbeten strijd voor het behoud van hun identiteit en culturele eigenheid. De overheid beschouwt de volkswijken van onze grootsteden als vuilbakken en gettowijken die aan hun lot overgelaten worden”, om in de kolom rechts te vermelden onder de titel “Baas in eigen land” onder meer, na de hoofdingen “Feitelijk herstel van immigratie-stop” en “Gedwongen terugkeer van illegalen en criminelen”, onder de hoofding “Kiezen tussen aanpassen of terugkeren”: “De vreemdelingen die op een wettelijke manier in ons land verblijven, moeten voor de keuze geplaatst worden: aanpassen of terugkeren. Aanpassen betekent dat men onze waarden en normen overneemt, dat men zich ondergeschikt maakt aan onze rechtsregels, dat men onze manier van leven tot de zijne maakt. Wie zich niet wil aanpassen, moet aangespoord worden om naar zijn land terug te keren” en verder onder de hoofding “Een eigen volk eerst-beleid”: “Het aanzuigeffect van ons sociaal-zekerheidssysteem mag niet onderschat worden. Het is daarom ook noodzakelijk om een politiek van werk, sociale zekerheid en sociale huisvesting voor eigen volk eerst in te voeren.”
becommentariëring door het Hof:
Dit stuk is wat de aangewende techniek betreft best vergelijkbaar met het hierboven besproken van 1997 daterend stavingstuk 59.
Wat de voorgestelde maatregelen betreft dient er op gewezen te worden dat de vreemdeling, die onze manier van leven niet tot de zijne maakt, dient terug te keren naar zijn land van herkomst.
stavingstuk 17 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “Blok voor Blok”, 2000, april, vermeldt dezelfde tekst als deze vermeld onder het stavingstuk 55, alsmede:
uittreksel:
onder de titel “Onze gemeente verdient beter”:
“Om de toekomst van ons land, maar vooral van onze kinderen, veilig te stellen is het levensnoodzakelijk ons hiertegen te verzetten.
Door onze tegenstanders worden wij daarom verweten fascisten en racisten te zijn. Dit is natuurlijk belachelijk. Waar wij voor staan heeft daar niets mee te maken, maar is gewoon een gewettigde vorm van zelfverdediging.
Dit vreemdelingenprobleem is zeker niet het enige knelpunt waarover het Vlaams Blok iets zinnigs te vertellen heeft, maar voor ons is dit onderwerp zo dringend en belangrijk dat we er niet dikwijls genoeg kunnen op terugkeren.”
becommentariëring door het Hof:
Dit uittreksel werd door het Hof aangehaald wegens het klassiek gebruik van slogantaal, waarbij de ‘vreemdelingenproblematiek’ opnieuw wordt uitgebuit om een gevoel van onveiligheid bij de bevolking te doen ontstaan. Er is sprake van het veilig stellen van de toekomst der kinderen, van een levensnoodzakelijk verzet en van een gewettigde vorm van zelfverdediging. Op het onderwerp zou tenslotte niet dikwijls genoeg kunnen worden teruggekeerd.
de stavingstukken van de rechtstreeks dagende partijen nummers 1 (“Albrecht Rodenbach”, 2000, nr. 3), 18 (“Blokbode”, 2000, april), 20 (“Blokhart Diepenbeek”, 2000, april), 21 (“Blokletters”, 2000, april), 26 (“Blokwijzer Stabroek”, 2000, april), 35 (“De ‘Kamp’krant”, 2000, april), 54 (“Den Boerenkrijger – Vlaams Blok”, 2000), 61 (“’t Boos Izegemnaerke”, 2000, april), 68 (“Het Waregems Stokpaardje”, 2000), 81 ( “’t Blok in Aalst”, 2000, nr. 4), 82 (“’t Blok in Beernem”, 2000, april), 84 (“’t Blok in Damme”, 2000, april), 85 (“’t Blok in Kasterlee”, 2000, mei), 86 ( “’t Blok in Lille”, 2000), 87 ( “’t Blok in Mol”, 2000, mei), 89 (“t Kapblok”, 2000, maart) vermelden eveneens dezelfde tekst als deze vermeld onder het stavingstuk 55.
stavingstuk 81 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “’t Blok in Aalst”, 2000, nr. 4:
uittreksel:
onder de titel: “Wie zich niet wil aanpassen, kan beter terug vertrekken”: “Veel vreemdelingen leven hier ook erg sober, maar sturen het geld door naar Turkije of Marokko, waar ze dan grote eigendommen hebben en de grote mijnheer zijn. De Turken en Marokkanen zouden ook meer aandacht moeten hebben voor de opvoeding van hun kinderen. Nu laten ze hun kinderen rondhangen op straat. De jongeren zitten in een bende, waar dure auto’s, kleren en geld statussymbolen zijn. De stap naar criminaliteit is dan klein. Dat zijn de kansarmen met de BMW’s en de GSM’s. Hoe kan men die jongens op het rechte pad brengen, als ze in een weekend meer verdienen dan mensen die een maand gaan werken?
…
Natuurlijk is een terugkeerbeleid mogelijk. Een groot deel van de vreemdelingen voelen zich nog altijd in de eerste plaats Turk of Marokkaan, ook al hebben ze een Belgisch paspoort. Ze blijven hier louter om economische redenen. Als men hier de geldkraan toedraait, of een terugkeer aantrekkelijk maakt, zullen veel vreemdelingen naar hun land terugkeren.”
becommentariëring door het Hof:
Deze tekst afkomstig van een Turkse kandidate van het Vlaams Blok is ook als bijzonder hatelijk en sarcastisch ten aanzien van de Turken en Marokkanen te
aanzien. De Turken en Marokkanen, die hier sober leven, zouden in hun landen van herkomst, alwaar zij “de grote mijnheer” zijn, grote eigendommen bezitten. Hun kinderen zouden verzeilen in de criminaliteit. Het zijn de “kansarme jongeren met de BMW’s en de GSM’s”, die op een weekend meer verdienen dan mensen die een maand werken. Voorts zou het volstaan de geldkraan toe te draaien opdat deze vreemdelingen, ongeacht of ze inmiddels Belg zijn geworden, zouden terugkeren naar hun landen van herkomst. Met andere woorden enkel een financieel profitariaat weerhoudt hen alhier.
stavingstuk 53 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “De Vlaams-Nationalist”, 2000, mei:
uittreksel:
onder de titel “Editoriaal”: “En dan hebben we het nog niet over het gat dat het OCMW jaarlijks in de stadsbegroting slaat, zo’n 530 miljoen. Geld waarvan bovendien een te groot gedeelte ten goede komt aan mensen die met onze stad niets te maken hebben.
…
En dan is er nog de manier waarop sociale woningen worden toegewezen. Het vreemd volk, bijgestaan door maatschappelijke assistenten en integratiewerkers, wordt in de watten gelegd en het eigen volk kan zijn plan trekken en opdraaien voor zijn eigen miserie. Hierbij speelt het OCMW onder één hoed met de Sociale Huisvestingsmaatschappij, waarbij men het presteert om voorrang te geven aan de vreemdelingen terwijl er momenteel een wachtlijst is van zowat 1.400 aanvragen voor een sociale woning.
Ook wordt veel geld uit het Sociaal Impulsfonds gebruikt om buurten te renoveren en her in te richten voor multiculturele projecten, terwijl er zogenaamd weinig “financiële ruimte” is om iets te doen tegen de steeds groeiende armoede onder de eigen Leuvenaars.
…
Op 8 oktober krijgt de Leuvenaar de kans om af te rekenen met de bedriegers vans ons eigen volk.”
becommentariëring door het Hof:
Opnieuw wordt gebruik gemaakt van slogantaal teneinde de voorgehouden achterstelling door de overheid van het eigen volk kracht bij te zetten en zodoende bij de bevolking haatgevoelens ten aanzien van de vreemdelingen te doen ontstaan. Aldus kan inzonderheid de zin worden aangehaald: “Het vreemd volk, bijgestaan door maatschappelijke assistenten en integratiewerkers, wordt in de watten gelegd en het eigen volk kan zijn plan trekken en opdraaien voor zijn eigen miserie” .
stavingstuk 90 van de rechtstreeks dagende partijen: het blad “’t Kapblok”, 2000, juni:
uittreksel:
onder de titel “De multiculturele toekomst van Buggenhout”: “… Het gaat inderdaad slecht met Mechelen. Dat één op de twee Mechelaars ’s avonds de deur niet meer uit durft verwondert mij niet echt. De basis van het probleem is de aanwezigheid van een grote groep ontwortelde vreemdelingen. In Mechelen officieel 9%, maar daarbij zijn natuurlijk niet de genaturaliseerde ‘nieuwe Belgen’ gerekend. De criminaliteit waar de mensen het meeste last van hebben situeert zich vooral in die groep. Wie wel eens in Mechelen komt, kan er trouwens niet naast kijken: op alle hoeken van de straat staan groepjes allochtone jongeren de mensen uit te dagen. Niet allemaal criminelen uiteraard, maar ze gedragen zich wel bijzonder arrogant. Kijk hen niet recht in de ogen
want dan heb je gegarandeerd problemen. Het spreekt vanzelf dat onze mensen zich dan niet meer veilig voelen. Zo ver is het gekomen: de Mechelaars zijn niet langer baas in hun eigen stad.
…
Uiteraard worden er nog meer criminele feiten gepleegd in de échte grootsteden. Het zou nogal erg zijn. Het grote verschil met Antwerpen en met veel andere steden is dat de massale aanwezigheid van Noordafrikaanse en Turkse vreemdelingen in Mechelen meer opvalt. In de grootsteden kan men de getto’s nog ontwijken en zijn er buurten die helemaal niet aangetast zijn door de toevloed van vreemdelingen. Maar de binnenstad van Mechelen is vrij klein en is – samen met een aantal sociale woonblokken aan de rand – verworden tot één groot vreemdelingengetto. Dit geeft de Mechelaar meer nog dan de Antwerpenaar het gevoel in een ander land te leven. Vooral voor de oudere Mechelaars, die hun stad nog hebben gekend als een bruisende en dynamische centrumstad is dit niet te verdragen.
…De meeste mensen beseffen spijtig genoeg pas wat het betekent onder constante terreur te leven als het te laat is. ... Wel, kom dan eens een avondje stappen in Mechelen – liefst in het gezelschap van uw pitbull – en geef uw ogen goed de kost. Als wat u ziet, is wat u ook wil in Buggenhout, stem dan in oktober voor één van de andere partijen. Dewelke maakt niet uit, op dat vlak staan ze allemaal voor hetzelfde. Wil u dat niet, stem dan voor het Vlaams Blok. Zo simpel is dat.”
becommentariëring door het Hof:
Ook in dit uittreksel wordt, mede met gebruik van slogantaal, het onveiligheidsgevoel bij de bevolking uitgebuit om haatgevoelens ten aanzien van de vreemdelingen, inzonderheid de Turken en de Marokkanen, ongeacht of ze inmiddels Belg zijn geworden, te doen ontstaan. Zo men de allochtone jongeren recht in de ogen kijkt, krijgt men gegarandeerd problemen. De binnenstad van Mechelen is “één groot vreemdelingengetto” geworden. De Mechelaars zouden “niet langer baas in hun eigen stad” zijn en het gevoel hebben “in een ander land” te leven. Er is ook sprake van “constante terreur” en van de noodzaak zich te voorzien van een pitbull om een avondje in Mechelen te stappen. Teneinde aan al die miserie te ontsnappen zou er maar een oplossing zijn, stemmen voor het Vlaams Blok.