nihao
6 augustus 2009, 10:35
"Waar zie jij geboren anarchisten?" vraagt Andy me.
Overal, zelfs in de vlaamse regering, stuit je in Vlaanderen op het idee dat elke regel volslagen arbitrair is, louter pesterij, zonder enige inhoud.
Ik geef een voorbeeldje. Einde jaren negentig werd het duidelijk dat we iets zouden moeten gaan doen tegen de ontstedelijking. Vooral het zomaar ergens 'in den bled' gaan wonen moest worden ingeperkt.
En dat is gebeurd. Allez, ik bedoel : er is een poging geweest om dat te doen.
Er is een regeling uitgewerkt waarbij loten uit oude (dat is : van vóor de jaren zeventig) zonevreemde verkavelingen zouden vervallen. Logischerwijze met enige beperkingen : uiteraard niet als het lot al bebouwd was, of als het al verkocht was om te gaan bebouwen.
Kortom : enkel als het in feite om zuivere speculatie ging zou er worden ingegrepen.
Voor er iemand de vraag stelt of of dit instrument dan wel krachtig genoeg is/was om dat doel te bereiken, wil ik eerst uw aandacht vragen voor het vervolg van dit verhaal.
De getroffenen hebben namelijk heelder verkavelingen onderling doorverkocht, denkende dat ze dan onder de uitzonderingsbepalingen vielen, en het verval was 'gestuit', zoals dat heet.
Grote discussie, want zo was de wet niet bedoeld. Als je het woord verkaveling opzoekt in een woordenboek zul je zien dat de essentie ervan schuilt in het opdelen in verschillende loten die dan aan verschillende personen worden verkocht. Duidelijk: het geheel verkopen aan één persoon beantwoordt daar niet aan (het is eigenlijk net het tegenovergestelde) dus...
verkaveling vervallen, maatschappelijk doel bereikt.
Wel, daarom heeft de Vlaamse regering nu beslist dat de verkoop van een verkaveling in zijn geheel aan één koper het verval (wél) stuit.
De neiging om de wetgeving te ondermijnen is in dit geval zelfs in een decreet omgezet ! Kan het nog anarchistischer ?
Overal, zelfs in de vlaamse regering, stuit je in Vlaanderen op het idee dat elke regel volslagen arbitrair is, louter pesterij, zonder enige inhoud.
Ik geef een voorbeeldje. Einde jaren negentig werd het duidelijk dat we iets zouden moeten gaan doen tegen de ontstedelijking. Vooral het zomaar ergens 'in den bled' gaan wonen moest worden ingeperkt.
En dat is gebeurd. Allez, ik bedoel : er is een poging geweest om dat te doen.
Er is een regeling uitgewerkt waarbij loten uit oude (dat is : van vóor de jaren zeventig) zonevreemde verkavelingen zouden vervallen. Logischerwijze met enige beperkingen : uiteraard niet als het lot al bebouwd was, of als het al verkocht was om te gaan bebouwen.
Kortom : enkel als het in feite om zuivere speculatie ging zou er worden ingegrepen.
Voor er iemand de vraag stelt of of dit instrument dan wel krachtig genoeg is/was om dat doel te bereiken, wil ik eerst uw aandacht vragen voor het vervolg van dit verhaal.
De getroffenen hebben namelijk heelder verkavelingen onderling doorverkocht, denkende dat ze dan onder de uitzonderingsbepalingen vielen, en het verval was 'gestuit', zoals dat heet.
Grote discussie, want zo was de wet niet bedoeld. Als je het woord verkaveling opzoekt in een woordenboek zul je zien dat de essentie ervan schuilt in het opdelen in verschillende loten die dan aan verschillende personen worden verkocht. Duidelijk: het geheel verkopen aan één persoon beantwoordt daar niet aan (het is eigenlijk net het tegenovergestelde) dus...
verkaveling vervallen, maatschappelijk doel bereikt.
Wel, daarom heeft de Vlaamse regering nu beslist dat de verkoop van een verkaveling in zijn geheel aan één koper het verval (wél) stuit.
De neiging om de wetgeving te ondermijnen is in dit geval zelfs in een decreet omgezet ! Kan het nog anarchistischer ?