Recitator
26 december 2002, 18:04
Congolese politici azen op auto's en villa's
Internationale gemeenschap mag betalen
Van onze redacteur
BRUSSEL -- De Congolese politici hebben de voorbije weken in Pretoria niet alleen gewerkt aan een politiek akkoord, ze hebben ook aan zichzelf gedacht. Een technische commissie ging na wat er nodig is om de Congolese overgangsregering goed te laten werken. De lijst is schokkend: de heren en dames zoeken onder meer 107 villa's en 405 voertuigen, liefst te betalen door de internationale gemeenschap.
Een van de moeilijkst te ontwarren knopen van de onderhandelingen in Pretoria, die dinsdag een akkoord opleverden, betrof de verdeling van de functies tussen de regering en de twee grootste rebellengroeperingen. Om iedereen te laten mee-eten, moest de taart groot genoeg zijn. Het moet lukken: er komen vier vice-presidenten, 36 ministers en 24 vice-ministers, een Kamer met 500 leden en een Senaat met 120 zitjes.
Een technische commissie moest in Pretoria onder meer ,,een volledige analyse'' maken van de ,,logistieke noden'' voor het functioneren van die overgangsregering die Congo binnen twee of drie jaar richting democratische verkiezingen moet leiden.
Uit het slotdocument, dat De Standaard kon inkijken, blijkt dat 107 excellenties speciaal verzorgd moeten worden, gezien het belang van hun functie. Daarom zijn er 107 residenties nodig. Als er niet genoeg vrij zijn, moet er desnoods worden onteigend.
Voor de vier vice-presidenten, de voorzitters van Kamer en Senaat, de eerste voorzitter van het Hooggerechtshof en de procureur-generaal moeten de villa's beschikken over drie slaapkamers, een eetzaal, twee salons, een ingerichte keuken, een bureau, tuinmeubelen, twee tv-toestellen en drie badkamers. De villa's van de ministers en van de voorzitters van een rist comités die ,,de democratie moeten ondersteunen'', zullen tevreden moeten zijn met twee badkamers.
En bureaus, er zijn bureaus nodig. Vier van ,,presidentieel niveau'' onder meer. Met communicatieapparatuur, pc's (245) en fotokopieertoestellen (224).
En wagens, er zijn wagens nodig. Alles samen 405. Elke vice-president krijgt er vier: één Mercedes, één luxewagen en twee auto's om zich te laten escorteren. Ook de ministers en vice-ministers hebben recht op een luxewagen. Voor de anderen volstaat een gewone auto.
Maar, wie zal dat betalen? Geen probleem. ,,Aangezien de Democratische Republiek Congo niet voorbereid werd om die nieuwe instellingen op een gepaste manier te ontvangen, en rekening houdend met de kwetsbaarheid van de openbare financiën, stelt de technische commissie voor dat de Congolese staat de internationale gemeenschap om financiële en materiële hulp vraagt.''
Intussen zijn de voorbije vier jaar indirect naar schatting ruim twee miljoen Congolezen omgekomen door de oorlog, die gevoerd werd door het gros van bovengenoemde excellenties. In 1977 haalde wijlen Mobutu uit naar ,,le mal Zaïrois'', waarbij het land geleid werd door een kaste van onbeschaamde en onaantastbare profiteurs -- maar waar Mobutu zichzelf niet toe rekende -- die niet dienden maar zichzelf bedienden.
21/12/2002 Bart Beirlant
Internationale gemeenschap mag betalen
Van onze redacteur
BRUSSEL -- De Congolese politici hebben de voorbije weken in Pretoria niet alleen gewerkt aan een politiek akkoord, ze hebben ook aan zichzelf gedacht. Een technische commissie ging na wat er nodig is om de Congolese overgangsregering goed te laten werken. De lijst is schokkend: de heren en dames zoeken onder meer 107 villa's en 405 voertuigen, liefst te betalen door de internationale gemeenschap.
Een van de moeilijkst te ontwarren knopen van de onderhandelingen in Pretoria, die dinsdag een akkoord opleverden, betrof de verdeling van de functies tussen de regering en de twee grootste rebellengroeperingen. Om iedereen te laten mee-eten, moest de taart groot genoeg zijn. Het moet lukken: er komen vier vice-presidenten, 36 ministers en 24 vice-ministers, een Kamer met 500 leden en een Senaat met 120 zitjes.
Een technische commissie moest in Pretoria onder meer ,,een volledige analyse'' maken van de ,,logistieke noden'' voor het functioneren van die overgangsregering die Congo binnen twee of drie jaar richting democratische verkiezingen moet leiden.
Uit het slotdocument, dat De Standaard kon inkijken, blijkt dat 107 excellenties speciaal verzorgd moeten worden, gezien het belang van hun functie. Daarom zijn er 107 residenties nodig. Als er niet genoeg vrij zijn, moet er desnoods worden onteigend.
Voor de vier vice-presidenten, de voorzitters van Kamer en Senaat, de eerste voorzitter van het Hooggerechtshof en de procureur-generaal moeten de villa's beschikken over drie slaapkamers, een eetzaal, twee salons, een ingerichte keuken, een bureau, tuinmeubelen, twee tv-toestellen en drie badkamers. De villa's van de ministers en van de voorzitters van een rist comités die ,,de democratie moeten ondersteunen'', zullen tevreden moeten zijn met twee badkamers.
En bureaus, er zijn bureaus nodig. Vier van ,,presidentieel niveau'' onder meer. Met communicatieapparatuur, pc's (245) en fotokopieertoestellen (224).
En wagens, er zijn wagens nodig. Alles samen 405. Elke vice-president krijgt er vier: één Mercedes, één luxewagen en twee auto's om zich te laten escorteren. Ook de ministers en vice-ministers hebben recht op een luxewagen. Voor de anderen volstaat een gewone auto.
Maar, wie zal dat betalen? Geen probleem. ,,Aangezien de Democratische Republiek Congo niet voorbereid werd om die nieuwe instellingen op een gepaste manier te ontvangen, en rekening houdend met de kwetsbaarheid van de openbare financiën, stelt de technische commissie voor dat de Congolese staat de internationale gemeenschap om financiële en materiële hulp vraagt.''
Intussen zijn de voorbije vier jaar indirect naar schatting ruim twee miljoen Congolezen omgekomen door de oorlog, die gevoerd werd door het gros van bovengenoemde excellenties. In 1977 haalde wijlen Mobutu uit naar ,,le mal Zaïrois'', waarbij het land geleid werd door een kaste van onbeschaamde en onaantastbare profiteurs -- maar waar Mobutu zichzelf niet toe rekende -- die niet dienden maar zichzelf bedienden.
21/12/2002 Bart Beirlant