rikus
12 januari 2010, 19:18
De feiten onder ogen zien
Door Gert-Jan van Panhuis en Esther Kruijsbergen
Een reis naar Israel is iets wat je als christen een keer in je leven gedaan zou moeten hebben. De sfeer proeven van het land wat in de Bijbel beschreven wordt, plekken bezoeken waar Bijbelse figuren zouden zijn begraven en natuurlijk een soort van pelgrimstocht naar Jeruzalem maken en daar de plekken bezoeken die Jezus eens zou hebben gelopen.
http://www.ictam.com/Common_F-N/country_pix/ISRAEL-JORDANIE/ISRAEL_map.jpg
Deze reis was er een van een heel ander soort, een idee krijgen van het conflict wat zich daar afspeelt. Een interessant maar ook een moeilijk thema. Voor de reis rijzen dan ook vele vragen op met elke keer als uitgangspunt, “hoe zit dit nu precies?”
Nu na een week rond te hebben gekeken in Israel in de bezette Palestijnse gebieden zijn er eigenlijk nog meer vragen ontstaan. Want hoe het nu precies zit is nog niet duidelijk. We hebben veel gehoord, we hebben veel bezocht, we hebben met veel mensen gepraat. Schrijnende verhalen gehoord, woede gezien, verdriet gezien. Een verscheurd land. Het land van melk en honing verscheurd door oorlog en verdriet. Van ons romantische beeld van Israel blijft niet zoveel meer over.
Na deze reis zijn er nog meer vragen dan antwoorden, maar we hebben wel een indruk gekregen. Een indruk van hoe het kan zijn. Inderdaad, van hoe het kan zijn. Want als toerist kan je dit land bezoeken en bijna niets van het conflict merken. Hoogstens zien je ergens een muur, wat prikkeldraad en verscheidene checkpoints, maar ook alleen nog maar als je de steden Hebron, Betlehem of de Dode Zee als toerist bezoekt.
In deze reis hebben we vooral gezien hoe Israel een geroofd land is. We hebben ons vaak afgevraagd waar blijft het verhaal van het beloofde land. We hebben vooral gezien hoe de Palestijnen onderdrukt worden door Israel. Hoe het is om in bezetgebied te moeten leven, waarbij de mensenrechten van de Palestijnen met voeten getreden worden. Hoe radicale Joodse settlers (de kolonisten) de Palestijnen weg terroriseren. De Israëlische overheid de illegale bouw van setlements (Joodse nederzettingen) stimuleert, dat ten koste gaat van de Palestijnen en Palestijnse bezittingen. Hoe in de Westbank apartheid prevaleert boven menselijke gelijkwaardigheid. Zoals wegen waar alleen joden nog maar gebruik van mogen maken en de muur die sommige Palestijnse dorpen volledig afsluiten van de buitenwereld. We kunnen hier niet omheen. We hebben met eigen ogen gezien welk onrecht Palestijnen wordt aangedaan. Het zal duidelijk zijn dat we ons moeten verzetten tegen deze misbruiken.
Terecht is al eerder opgemerkt dat, als je links kijkt zie je rechts niets. Het is goed voor iedereen om een keer links te kijken. Maar we moeten niet links blijven kijken. Want dan gaan we ook links. We moeten ook de Israëlische kant van het verhaal in oog aanschouw nemen. De bouw van de muur is een gevolg geweest van Palestijns terrorisme en niet andersom. Israel is immers verantwoordelijk voor de veiligheid van haar eigen burgers. Het is daarom belangrijk om van beide kanten de feiten eerlijk onder ogen te zien. Dat is niet links noch anti-Israël maar eerlijk en nuchter. We moeten altijd oppassen voor eenzijdige beeldvorming, dit houdt onderlinge tegenstellingen alleen maar in stand. Het is dit evenwicht die we thuis zelf nog zullen moeten aanbrengen!!
http://www.volkskrantblog.nl/pub/mm/2006/11/1163177708.91031.gif
Gert-Jan van Panhuis is lid van de commissie Internationaal bij de SGP-jongeren. Daarnaast studeert hij geschiedenis aan de Universiteit van Utrecht.
Esther Kruijsbergen is Algemeen Secretaris van het Landelijk Bestuur bij PerspectieF ChristenUnie-jongeren. Daarnaast studeert zij Communicatie aan de Christelijke Hogeschool Ede.
http://www.volkskrantblog.nl/pub/mm/2008/02/1203356723.33361.jpg
Door Gert-Jan van Panhuis en Esther Kruijsbergen
Een reis naar Israel is iets wat je als christen een keer in je leven gedaan zou moeten hebben. De sfeer proeven van het land wat in de Bijbel beschreven wordt, plekken bezoeken waar Bijbelse figuren zouden zijn begraven en natuurlijk een soort van pelgrimstocht naar Jeruzalem maken en daar de plekken bezoeken die Jezus eens zou hebben gelopen.
http://www.ictam.com/Common_F-N/country_pix/ISRAEL-JORDANIE/ISRAEL_map.jpg
Deze reis was er een van een heel ander soort, een idee krijgen van het conflict wat zich daar afspeelt. Een interessant maar ook een moeilijk thema. Voor de reis rijzen dan ook vele vragen op met elke keer als uitgangspunt, “hoe zit dit nu precies?”
Nu na een week rond te hebben gekeken in Israel in de bezette Palestijnse gebieden zijn er eigenlijk nog meer vragen ontstaan. Want hoe het nu precies zit is nog niet duidelijk. We hebben veel gehoord, we hebben veel bezocht, we hebben met veel mensen gepraat. Schrijnende verhalen gehoord, woede gezien, verdriet gezien. Een verscheurd land. Het land van melk en honing verscheurd door oorlog en verdriet. Van ons romantische beeld van Israel blijft niet zoveel meer over.
Na deze reis zijn er nog meer vragen dan antwoorden, maar we hebben wel een indruk gekregen. Een indruk van hoe het kan zijn. Inderdaad, van hoe het kan zijn. Want als toerist kan je dit land bezoeken en bijna niets van het conflict merken. Hoogstens zien je ergens een muur, wat prikkeldraad en verscheidene checkpoints, maar ook alleen nog maar als je de steden Hebron, Betlehem of de Dode Zee als toerist bezoekt.
In deze reis hebben we vooral gezien hoe Israel een geroofd land is. We hebben ons vaak afgevraagd waar blijft het verhaal van het beloofde land. We hebben vooral gezien hoe de Palestijnen onderdrukt worden door Israel. Hoe het is om in bezetgebied te moeten leven, waarbij de mensenrechten van de Palestijnen met voeten getreden worden. Hoe radicale Joodse settlers (de kolonisten) de Palestijnen weg terroriseren. De Israëlische overheid de illegale bouw van setlements (Joodse nederzettingen) stimuleert, dat ten koste gaat van de Palestijnen en Palestijnse bezittingen. Hoe in de Westbank apartheid prevaleert boven menselijke gelijkwaardigheid. Zoals wegen waar alleen joden nog maar gebruik van mogen maken en de muur die sommige Palestijnse dorpen volledig afsluiten van de buitenwereld. We kunnen hier niet omheen. We hebben met eigen ogen gezien welk onrecht Palestijnen wordt aangedaan. Het zal duidelijk zijn dat we ons moeten verzetten tegen deze misbruiken.
Terecht is al eerder opgemerkt dat, als je links kijkt zie je rechts niets. Het is goed voor iedereen om een keer links te kijken. Maar we moeten niet links blijven kijken. Want dan gaan we ook links. We moeten ook de Israëlische kant van het verhaal in oog aanschouw nemen. De bouw van de muur is een gevolg geweest van Palestijns terrorisme en niet andersom. Israel is immers verantwoordelijk voor de veiligheid van haar eigen burgers. Het is daarom belangrijk om van beide kanten de feiten eerlijk onder ogen te zien. Dat is niet links noch anti-Israël maar eerlijk en nuchter. We moeten altijd oppassen voor eenzijdige beeldvorming, dit houdt onderlinge tegenstellingen alleen maar in stand. Het is dit evenwicht die we thuis zelf nog zullen moeten aanbrengen!!
http://www.volkskrantblog.nl/pub/mm/2006/11/1163177708.91031.gif
Gert-Jan van Panhuis is lid van de commissie Internationaal bij de SGP-jongeren. Daarnaast studeert hij geschiedenis aan de Universiteit van Utrecht.
Esther Kruijsbergen is Algemeen Secretaris van het Landelijk Bestuur bij PerspectieF ChristenUnie-jongeren. Daarnaast studeert zij Communicatie aan de Christelijke Hogeschool Ede.
http://www.volkskrantblog.nl/pub/mm/2008/02/1203356723.33361.jpg