FMisplon
20 mei 2004, 13:49
Waarom de stemtest wel nog voor controverse zorgt...
Een programma als “Doe de stemtest” is altijd voor discussie vatbaar, maar dit is ook juist z’n sterkte. De kracht van het programma is namelijk niet zozeer dat het duidelijk maakt welke partij je op het lijf geschreven is, maar vooral dat ze stof tot discussie levert. De mensen praten erover en op die manier zorgt men ervoor dat de politieke actualiteit ook voor de mensen “actueel” wordt.
Na dat er vorig jaar kritiek rees op het principe heeft men beslist de stemtest in drie delen te splitsen. Wat was de kritiek? CD&V kwam er vorig jaar bijzonder slecht uit, volgens de VRT omdat ze de test niet erg serieus had genomen, terwijl Spirit gelanceerd werd naar een schitterende verkiezingsuitslag. Vandaar nu een betere spreiding, zodat er geen grote winnaars of verliezers zijn. Er zijn ook enkele nieuwigheden. Bijzonder interessant zijn de “jokers”. Ieder partij kiest uit elke reeks de stelling die zij het meeste belang toedicht en zet hierop zijn joker in. De partijen staan hier ook voor een dilemma: resoluut het gedacht van de partij volgen, of toch maar een stelling kiezen waar veel mensen zeker mee instemmen. Want laat dit duidelijk zijn, partijen die in de stemtest goed scoren vertrekken met voorsprong op weg naar 13 juni.
Wat waren de jokers? Duchâtelet was consequent en koos voor meer Europa. Een stelling die iedereen zou moeten onderschrijven, maar die echter met het huidige discours van de socialisten serieuze tegenwind krijgt. Spirit deed nogmaals zijn reputatie van partij-van-leuke-ideetjes alle eer aan, en ging voor een huiswerkverbod in het lager onderwijs. Volslagen onzin als je het mij vraagt, natuurlijk moet je kinderen niet overstelpen met taken, maar met geleidelijk het volume opbouwen is toch niets mis lijkt mij. Els Van Weert haar uitleg was ook bijzonder ongelukkig, dit voorstel is namelijk min of meer de doodsteek voor kinderen die het moeilijker hebben om te volgen, in tegenstelling tot wat zij beweert. Maar waarschijnlijk was het Spirit vooral te doen om het debat te openen, en moet men uit dit standpunt nog niet teveel conclusies trekken….
CD&V&N-VA speelden het slim, vreemdelingen moet Nederlands leren. Nooit geweten dat de CD&V zo bezorgd was om integratie… Het Vlaams Blok ging vanzelfsprekend voor meer politie, en Groen! speelde voor ethisch geweten met hun pleidooi tegen het kopen van zuivere lucht in het buitenland. Emissierechten kopen combineren met inspanningen waar het kan lijkt mij echter een betere optie met het oog op werkgelegenheid.
Steve herhaalde nogmaals zijn pleidooi voor het samenvallen van de verkiezingen. Ik volg hem hierin volledig. Het druist weliswaar in tegen de federale logica, maar deze logica is in België (nog?) geen realiteit. Principes zijn belangrijk, maar ze mogen niet ten koste gaan van het beleid, wat nu met de opeenvolging van verkiezingen ontegensprekelijk het geval is.
De VLD verdedigde het participatiedecreet van Vanderpoorten: leerlingen, leraars en ouders moeten inspraak hebben in het beleid van de school. Op zich is hier niets mis mee, het zou er nog aan ontbreken dat deze mensen niet met het schoolgebeuren begaan zijn. Maar of zo’n decreet daarvoor nodig is? Liberalen pleiten constant voor vrijheid en hebben vertrouwen in de mensen, maar de scholen moeten het blijkbaar ontgelden. De historische argwaan tegenover het katholieke net speelt hier waarschijnlijk een niet onbelangrijke rol.
Wat viel voor het overige nog op? Phara liet zich weer van haar beste kant zien en maakte duidelijk dat het toch iets meer was dan een “onnozel spelletje”, ook al zag Leterme dat graag anders. Misschien had de ontmaskering van het machiavellistische kartel er iets mee te maken? Er klonk ook protest toen de VLD geen voorstander bleek van een aparte rijstrook voor carpoolers. Verhofstadt heeft dit inderdaad eens geopperd en neergeschreven in onder andere “De vierde golf”, maar in het VLD-programma is het nergens terug te vinden. Onterecht protest dus, maar wel begrijpelijk.
Ivo Belet maakte ook weer eens duidelijk dat zelfs voor een journalist het verschil tussen de partijen niet altijd duidelijk is, en het bochtenwerk van Carmen Pfaff om toch maar niet de naam van de 3de grootste partij van Vlaanderen uit te spreken was eveneens aandoenlijk.
Een ongelukkige nieuwigheid waren ook de dilemma’s. Beter onderwijs of meer bossen? Politiek is keuzes maken en dilemma’s hebben hun naam niet gestolen, maar Groen! zal hier toch niet gelukkig mee zijn. Een bloeiend verenigingsleven of meer en beter openbaar vervoer? Meer aandacht voor economie op school of toch voor verkeersveiligheid? Mooi de toekomstige coalitiepartners tegen elkaar uitgespeeld en verdedigbaar, maar dat niemand hier zijn joker op inzette vertelt voldoende. Het is overigens ook lang geleden dat ik Dua nog zo gelukkig heb gezien. Levenskwaliteit en Groen!, het rijmt blijkbaar voor velen. Benieuwd of Groen! er nog aan te pas komt als er over centen gepraat wordt. Tot volgende week!
Bert Fraussen
Een programma als “Doe de stemtest” is altijd voor discussie vatbaar, maar dit is ook juist z’n sterkte. De kracht van het programma is namelijk niet zozeer dat het duidelijk maakt welke partij je op het lijf geschreven is, maar vooral dat ze stof tot discussie levert. De mensen praten erover en op die manier zorgt men ervoor dat de politieke actualiteit ook voor de mensen “actueel” wordt.
Na dat er vorig jaar kritiek rees op het principe heeft men beslist de stemtest in drie delen te splitsen. Wat was de kritiek? CD&V kwam er vorig jaar bijzonder slecht uit, volgens de VRT omdat ze de test niet erg serieus had genomen, terwijl Spirit gelanceerd werd naar een schitterende verkiezingsuitslag. Vandaar nu een betere spreiding, zodat er geen grote winnaars of verliezers zijn. Er zijn ook enkele nieuwigheden. Bijzonder interessant zijn de “jokers”. Ieder partij kiest uit elke reeks de stelling die zij het meeste belang toedicht en zet hierop zijn joker in. De partijen staan hier ook voor een dilemma: resoluut het gedacht van de partij volgen, of toch maar een stelling kiezen waar veel mensen zeker mee instemmen. Want laat dit duidelijk zijn, partijen die in de stemtest goed scoren vertrekken met voorsprong op weg naar 13 juni.
Wat waren de jokers? Duchâtelet was consequent en koos voor meer Europa. Een stelling die iedereen zou moeten onderschrijven, maar die echter met het huidige discours van de socialisten serieuze tegenwind krijgt. Spirit deed nogmaals zijn reputatie van partij-van-leuke-ideetjes alle eer aan, en ging voor een huiswerkverbod in het lager onderwijs. Volslagen onzin als je het mij vraagt, natuurlijk moet je kinderen niet overstelpen met taken, maar met geleidelijk het volume opbouwen is toch niets mis lijkt mij. Els Van Weert haar uitleg was ook bijzonder ongelukkig, dit voorstel is namelijk min of meer de doodsteek voor kinderen die het moeilijker hebben om te volgen, in tegenstelling tot wat zij beweert. Maar waarschijnlijk was het Spirit vooral te doen om het debat te openen, en moet men uit dit standpunt nog niet teveel conclusies trekken….
CD&V&N-VA speelden het slim, vreemdelingen moet Nederlands leren. Nooit geweten dat de CD&V zo bezorgd was om integratie… Het Vlaams Blok ging vanzelfsprekend voor meer politie, en Groen! speelde voor ethisch geweten met hun pleidooi tegen het kopen van zuivere lucht in het buitenland. Emissierechten kopen combineren met inspanningen waar het kan lijkt mij echter een betere optie met het oog op werkgelegenheid.
Steve herhaalde nogmaals zijn pleidooi voor het samenvallen van de verkiezingen. Ik volg hem hierin volledig. Het druist weliswaar in tegen de federale logica, maar deze logica is in België (nog?) geen realiteit. Principes zijn belangrijk, maar ze mogen niet ten koste gaan van het beleid, wat nu met de opeenvolging van verkiezingen ontegensprekelijk het geval is.
De VLD verdedigde het participatiedecreet van Vanderpoorten: leerlingen, leraars en ouders moeten inspraak hebben in het beleid van de school. Op zich is hier niets mis mee, het zou er nog aan ontbreken dat deze mensen niet met het schoolgebeuren begaan zijn. Maar of zo’n decreet daarvoor nodig is? Liberalen pleiten constant voor vrijheid en hebben vertrouwen in de mensen, maar de scholen moeten het blijkbaar ontgelden. De historische argwaan tegenover het katholieke net speelt hier waarschijnlijk een niet onbelangrijke rol.
Wat viel voor het overige nog op? Phara liet zich weer van haar beste kant zien en maakte duidelijk dat het toch iets meer was dan een “onnozel spelletje”, ook al zag Leterme dat graag anders. Misschien had de ontmaskering van het machiavellistische kartel er iets mee te maken? Er klonk ook protest toen de VLD geen voorstander bleek van een aparte rijstrook voor carpoolers. Verhofstadt heeft dit inderdaad eens geopperd en neergeschreven in onder andere “De vierde golf”, maar in het VLD-programma is het nergens terug te vinden. Onterecht protest dus, maar wel begrijpelijk.
Ivo Belet maakte ook weer eens duidelijk dat zelfs voor een journalist het verschil tussen de partijen niet altijd duidelijk is, en het bochtenwerk van Carmen Pfaff om toch maar niet de naam van de 3de grootste partij van Vlaanderen uit te spreken was eveneens aandoenlijk.
Een ongelukkige nieuwigheid waren ook de dilemma’s. Beter onderwijs of meer bossen? Politiek is keuzes maken en dilemma’s hebben hun naam niet gestolen, maar Groen! zal hier toch niet gelukkig mee zijn. Een bloeiend verenigingsleven of meer en beter openbaar vervoer? Meer aandacht voor economie op school of toch voor verkeersveiligheid? Mooi de toekomstige coalitiepartners tegen elkaar uitgespeeld en verdedigbaar, maar dat niemand hier zijn joker op inzette vertelt voldoende. Het is overigens ook lang geleden dat ik Dua nog zo gelukkig heb gezien. Levenskwaliteit en Groen!, het rijmt blijkbaar voor velen. Benieuwd of Groen! er nog aan te pas komt als er over centen gepraat wordt. Tot volgende week!
Bert Fraussen