PDA

View Full Version : grote anti-westerse coalitie is zich aan het vormen in Azië


tomm
14 juni 2011, 02:28
The stakes couldn't be higher. Washington is at a loss, facing regional integration led by Russia and China.

On Wednesday, June 15, by all means, don't take your eyes off Astana, Kazakhstan's capital. The day may turn out to be the ultimate turning point as geopolitical tectonic plates clash in the New Great Game in Eurasia.

Astana will on Wednesday host the annual meeting of the Shanghai Cooperation Organisation (SCO) - composed of China, Russia, and four Central Asian "stans", Kazakhstan, Kyrgyzstan, Tajikistan and Uzbekistan.

What's more, the SCO is about to admit India and Pakistan as full members - and Afghanistan as an observer.

Instant translation: a geopolitical checkmate by Russia/China on the post-American world. The message, in a nutshell: Dear Washington, forget about getting embedded in Asia. The reaction: Washington elites freaking out, big time.

Washington's recent flurry of chessboard moves were interpreted in selected circles in Moscow and Beijing as concerted pre-emption. Such moves included:

The UN-sanctioned/Africom/NATO "humanitarian" intervention in Libya
The threat of a "humanitarian" intervention in Syria
The revival of the Bush administration's obsession in deploying a US missile defence system in Eastern Europe
The no-holds barred expansion of NATO from Northern Africa to Central Asia (spanning that famous, Pentagon-named "arc of instability")
Not to mention the serial invasions - via drone war or targeted assassination - of Pakistan's territory and sovereignty.

Reset remixed

Whether or not Washington pays lip service to a "reset" of US/Russia relations, Moscow has interpreted all these moves, both at the periphery and the center of Eurasia, as torpedoing - by all means necessary - the role of Russia as a top global energy exporter.

Moscow's strategy is to boost the SCO as a solid counterpunch not only to NATO but also to the US' designs on Central Asian energy.

Moscow and Beijing see NATO for what it is - essentially the weaponised European arm of the Pentagon. Thus Beijing's official policy of "soft reverse containment" of the US rush in Eurasia - with "all-weather ally" Pakistan as a key peon.

For its part, Washington registers India essentially as the key Asia-Pacific labourer in a strategy of Chinese containment.

For Moscow as much as Beijing, a central Asia that is not subject to the winds of change of the Great 2011 Arab Revolt implies a politically and economically stable Pakistan - even as Moscow still enjoys a "privileged" strategic partnership with New Delhi.

That's where a crucial trip by Pakistani President Asif Ali Zardari to Russia in mid-May fits in.

Zardari discussed not only terrorism and drug smuggling with Russian President Dmitry Medvedev but also Gazprom's detailed, possible involvement in a crucial pipelineistan chapter; the eternally plagued TAPI (Turkmenistan-Afghanistan-Pakistan-India) pipeline - which, it should always be stressed, has been the key issue at play in Afghanistan since the mid-1990s.

Incidentally, Russia-Pakistan bilateral projects are way more ambitious than US-Pakistan projects.

Equally crucial has been a pre-SCO meeting working trip by Afghan Foreign Minister Zalmay Rasoul last month to Beijing - openly defying a US "ban". India has invested over $1.5 million in Afghanistan. Yet China has invested over $3 billion - including the huge Aynak Copper Mine project.

At a recent lecture at Pakistan's National Defense University, US ambassador Husain Haqqani, asked the audience whether the biggest threat to the country was internal, India, or the US. The US "won" by a large majority.

Compare that with the US neocon view - which is the same as the Pentagon's - according to which "victory" against the Taliban in Afghanistan means NATO waging an air war on Pakistan as well.

When Islamabad looks at the Russian/Chinese charm offensive and compares it with the ultra-fractured relationship with Washington, no wonder what stands out is an essentially Punjabi fear of a hidden US agenda: a determination to balkanise Pakistan.

Apart from Pakistan itself, the other key victim of such a scenario would be China - as in the competing Iran-Pakistan pipeline that would transit fuel to the crucial, Chinese-built Arabian Sea port of Gwadar being definitely killed.

For the SCO, a potential Pakistani balkanisation - a crossroads in Eurasia of Southwest, Central and South Asia (Iran, Afghanistan, Pakistan, India, Western China) - would represent the ultimate nightmare.

We are all Afghans now

Of course there is a huge wall of mistrust between New Delhi and Beijing - which may be alleviated over time by closer contacts inside the BRICS group of emerging powers (Brazil, Russia, India, China and South Africa). But the problem is not only the Russian political elite, but that the Indian political elite have also still have not developed a strategic vision of BRICS in the post-US world.

And this while imperial Washington - occasional help from David Cameron's beleaguered Britain and neo-Napoleonic Sarkozy's France notwithstanding - seems to be running out of ideas to counteract real strategic competitors Russia and China.

As facts on the ground go, Moscow and Beijing have been deeply alarmed by the NATO war on Libya, the threat of an intervention in Syria, the absolutely free pass for repression in Bahrain, and the Washington obsession on remaining in Iraq at all costs.

But instead of the Arab world, their counterattack has been focused closer to home, in Eurasia - "the world's heartland", as conceptualised by the (imperial British) father of geopolitics Halford Mackinder (1861-1947).

That's where the SCO concept for a stable Afghanistan fits in.

The SCO's long-term plan is to increase Islamabad's strategic autonomy so it may become immune to relentless Washington pressure/humiliation/violation of sovereignty. And getting Pakistan into the SCO is a sterling mechanism for both Moscow and Beijing to "force" Islamabad to fine-tune its stance towards Afghanistan.

Both Moscow and Beijing also want Afghanistan - like Pakistan - to become a crossroads of rail, roads and pipelines from across the Indian Ocean and Eurasia. That explains Beijing using the privileged Sino-Pak axis to "seduce" Kabul and, within the SCO, investing in "all-weather" strategic partnerships all across the board.

Moscow has also found the SCO immensely helpful. What Washington really wanted all along in Central Asia was for virtually unlimited gas from Turkmenistan to flow to Western Europe - via the also eternally plagued Nabucco pipeline - and thus cut off Gazprom's grip on Europe's energy.

With TAPI becoming viable with Gazprom's help, Moscow will be able to "reward" Pakistan with transit rights and India with much-needed gas. And on top of it, Turkmen gas won't compete with Russian gas in the European market.

The South Yolotan gas field in Turkmenistan - with 3,500 square kilometers - is the second largest in the world. This means gas, gas, gas until the 23rd century for China, India and Pakistan. And Turkmenistan can even export what's left.

So welcome to the much-vaunted "SCO energy club". And the winner is, once again, former Russian President Vladimir Putin, who came up with this idea way back in 2005.

If the SCO is instrumental in pulling this off - and that's still a major "if" - it would be a monster fact on the ground towards the Asian Energy Security Grid, a concept of pan-Asian integration I have been lectured about by energy experts since the early 2000s.

All aboard on the new silk road

Beijing has clearly identified Afghanistan-Pakistan - after the Obama-sanctioned extension - as a dangerous regional war. Beijing had to act not only in the geopolitical arena but because its economy is also at stake.

A Sino-Pak axis getting closer to Afghanistan spells out a crucial chapter of the much-taunted Silk Road revival - massive Chinese investment in a network of roads, pipelines and electric grids.

All those who travelled in the region have marvelled at the Wakhan corridor that links Northeastern Afghanistan to Western China. Fabled Kashgar is only a few hours away from the Wakhan.

For all its usually deplorable treatment of Uighurs, Beijing is investing tens of billion of dollars to turn its far west into a special economic zone (SEZ), geared towards Central and South Asia. Kashgar is being remixed to its former Silk Road glory, as a key crossroads to Pakistan (via the Karakoram Highway), Afghanistan and Central Asia.

There's no way the Pentagon's war on terror-based Full Spectrum Dominance doctrine can compete with that integrated vision.

By surveying the chessboard, this is what the SCO has concluded. Washington won't stabilise Afghanistan; the SCO has a better shot. No regional player wants eternal US military bases in Afghanistan - as the Pentagon, according to Full Spectrum Dominance, ardently desires.

Moscow is sure that Washington will stop at nothing to seduce the Central Asian "stans" into bypassing the Russian pipeline network.

And, sooner rather than later, NATO may be monopolised to "secure" pipelines that eventually bypass Russia (this was always a Bush administration wet dream).

Yan Xuetong, director of the Institute of International Studies at Tsinghua University, couldn't be more precise: "The purpose of establishing the SCO is to challenge the American strategic intention of extending its military breach to Central Asia."

Via the SCO, Beijing and Moscow are now ready to smash the myth of NATO as a security umbrella in Eurasia. At the same time, China harmonises with India in their eagerness to stabilise both Afghanistan and Pakistan, and thus deflate the myth of a war on terror-based US "Great Central Asia" strategy.

The ball - and what a ball - is now somewhere across the Potomac.

http://www.aljazeera.com/indepth/opinion/2011/06/201161171726322565.html

tomm
14 juni 2011, 02:39
Rusland, China, Kasakhstan, Kyrgyzstan, Tajikistan, Uzbekistanvormen de Shangai cooperatie groep, die nauwere militaire, politieke en economische banden wil. Ook Wit-Rusland, Armenië, recent ook Oekraïne werken nauw samen met die groep.

Nu echter hebben ook Pakistan, Indie en Afghanistan toenadering gezocht. China investeert veel in Afghanistan, en Kamid Karzai heeft ondanks Amerikaanse dreigementen toch een bezoek gebracht aan Peking.
Pakistan neemt de Amerikaanse bemoeienissen niet meer, Indië heeft reeds geruime tijd goede relaties met Rusland. Er zijn ook goede contacten met Iran, Brazilië, Venezuela en zuid-Afrika.

Al deze landen aanvaarden de NAVO-bemoeienissen in Libië niet, noch de westerse greep op het Midden-Oosten, en willen de Amerikaanse wereldorde definitief omver werpen, zoveel is duidelijk. Ze willen eerst en vooral het Westen wegdringen uit Centraal-Azië, als eerste objectief.

De wereldoverheersing van het Westen komt stilaan tot een einde, na eeuwen onderdrukking van de niet-westerse wereld door hun technologische voorsprong.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/bc/Countries-SCO.png

Daarbij mag je ook niet vergeten dat China de voornaamste handelspartner en bondgenoot geworden is van de meeste Afrikaanse landen, dat het grootste deel van Latijns-Amerika een links, anti-amerikaans bestuur kent, dat Oekraïne de rug heeft gekeerd naar de NAVO en het Westen, dat landen als Vietnam en Laos communistisch zijn, Iran ook gebaat is met minder westerse invloed in hun regio en je ziet dat het Westen, noch hun zogezegde normen en waarden, niet langer overheersend zijn. (hoewel men bij ons nog de schijn ophoudt dat het wel zo is, dat het middelpunt van de wereld nog steeds door Brussel en Washington loopt... helaas...)

Pelgrim
14 juni 2011, 11:09
Hun eerste taak moet de vernietiging van de petrodollar zijn, anders heeft het geen zin.

tomm
14 juni 2011, 11:14
Hun eerste taak moet de vernietiging van de petrodollar zijn, anders heeft het geen zin.

Daar wordt aan gewerkt. China doet al pogingen om de renmini ingang te laten brengen op internationale markten.

Rusland heeft betreffende z'n nationale reserve de dollar vervangen door de euro.

Grote struikelblok blijft natuurlijk Saudi Arabië, dat land blijft de trouwste bondgenoot van de VS. (wat dan direct veel zegt over de zogezegde westerse waarden)

Arouet
14 juni 2011, 11:41
Mag ik toch even opmerken dat je hier nu wel aan een aantal zaken zeer makkelijk voorbij gaat.
1)De relaties tussen Indië en Pakistan en Indië en China zijn nu niet bepaald hartelijk te noemen wat wel eens een rem zou kunnen zijn op hun succes. (en ook de spanning tussen bv. Vietnam en China)

2)Als China werkelijk de dollar wil kapot maken kunnen ze dit tamelijk makkelijk het enige nadeel is dan wel dat, dat ook het doodvonnis is voor hun eigen economie. De belangrijkste markten voor Chinese goederen blijven nog altijd de westerse dus zolang China zo afhankelijk blijft van de export naar de VS (en EU) verwacht ik geen al te agressief beleid op korte termijn.

3) De VS heeft niet langer het potentieel om DE supermacht te blijven in de komende 50 jaar dus het zou hen helemaal niet zo slecht uitkomen om zich iets meer op de achtergrond te kunnen terugtrekken door een agressiever buitenlands beleid van de door jou vermelde landen. Hoe dan ook zal de VS zijn absolute machtspositie in de wereld aangetast zien worden dus misschien is het zelfs beter voor hen dat dit gebeurt voor ze zichzelf in een gigantische schuldenberg steken om de schijn op te houden. (ze zullen nog wel steeds zeer invloedrijk blijven)

4)Economische zijn er dan wel zeer indrukwekkende groeilanden bij maar het gaat nog lang duren voor ze de welvaart van het westen evenaren. Momenteel is de helft van de totale welvaart over de hele wereld nog altijd in handen van de VS en de EU (31 000 000 van de 63 000 000 miljoen dollar) en dan reken we er nog niet eens Japan, Canada, Australië, Zwitserland, Noorwegen en andere westerse landen bij. Dit gaat natuurlijk wel afkalven maar het gaat nog lang duren voor het effect er helemaal is. (momenteel is bv. Italië nog altijd een pak rijker dan Indië)

Ik zie deze landen op termijn wel Amerika zijn hegemonie doorbreken maar deze coalitie heeft voor de rest een duidelijk gebrek aan een gemeenschappelijk doel. Er zitten te veel tegenstrijdige belangen tussen. Ik verwacht dus niet dat de monopolaire macht van de VS zal vervangen worden door een monopolaire macht van dit nieuwe superblok maar eerder door een multipolaire wereld.

Arouet
14 juni 2011, 11:51
Een andere zaak die me meer en meer begint te storen aan allerlei posts van mensen die tegen het Amerikaans interventionisme zijn is het feit dat ze zo weinig kritisch zijn voor iedereen die zich er ook tegen verzet. Ik ben zelf nog gaan protesteren tegen de Irak oorlog, ik ben tegen het vaak onverantwoorde beleid van de VS, tegen het vasthouden zonder proces van gevangen, tegen het folteren van terreur verdachten... maar net daarom ben ik ook niet bepaald fan van bv. China en Rusland.

Zij zijn op het gebied van inbreuken tegen mensenrechten, arbeidsvoorwaarden... soms even erg maar vaak nog erger dan de VS. China bezet bijvoorbeeld al zeer Tibet, onderdrukt minderheidsgroepen, duld geen politieke tegenspraak...

Ik denk dat je moet afstappen van het ophemelen van landen enkel en alleen omdat ze tegen de VS zijn, op die manier maak je jezelf heel ongeloofwaardig. Als je de VS op een geloofwaardige manier wilt bestrijden moet je, je ook afzetten tegen de schending van de mensenrechten in Rusland, Wit-Rusland, Cuba, China en ook tegen het Chinees imperialisme in Tibet. Je kan niet enkel klagen over de omstandigheden van werknemers van westerse bedrijven in Afrika en van Westerse inmenging terwijl China net hetzelfde doet daar . Dit maakt iemand gewoon totaal ongeloofwaardig , dus als je wilt dat je stem gehoord wordt probeer dan een coherent verhaal te vertellen.

tomm
14 juni 2011, 12:05
Arouet

Mag ik toch even opmerken dat je hier nu wel aan een aantal zaken zeer makkelijk voorbij gaat.
1)De relaties tussen Indië en Pakistan en Indië en China zijn nu niet bepaald hartelijk te noemen wat wel eens een rem zou kunnen zijn op hun succes. (en ook de spanning tussen bv. Vietnam en China)

Klopt, maar anderzijds beginnnen ze ook te beseffen dat ze gemeenschappelijke belangen hebben. De VS kunnen Pakistan bvb. niet te veel affronteren, zoals ze laatst deden, en zowel Indië, Rusland, Pakistan en China willen geen al te grote VS invloed in Afghanistan. Geen van deze landen wil ook een westerse interventie in Iran.
Er zijn dus spanningen tussen deze landen, je kunt nog niet spreken van een monolitisch blok, maar de VS en het Westen moeten ook beseffen dat bvb. een herhaling van de oorlog in Irak uitgesloten is, of toch tenminste dat anti-westerse blok veel hechter zal maken. Al deze landen willen de westerse invloed in de regio terugdringen en zijn ook tegen de bombardementen op Libië. Die landen begonnen zich trouwens pas te verenigen als reactie op de aggressieve buitenlandse politiek van Bush.


2)Als China werkelijk de dollar wil kapot maken kunnen ze dit tamelijk makkelijk het enige nadeel is dan wel dat, dat ook het doodvonnis is voor hun eigen economie. De belangrijkste markten voor Chinese goederen blijven nog altijd de westerse dus zolang China zo afhankelijk blijft van de export naar de VS (en EU) verwacht ik geen al te agressief beleid op korte termijn.

Dat klopt. Wat ze wel kunnen doen is handel met niet-westerse landen (die exponentieel toeneemt) niet langer in de dollar te laten verlopen maar in hun eigen munt (daar zijn ze mee bezig) en de handel met Europa in de euro, zoals Rusland al doet.


3) De VS heeft niet langer het potentieel om DE supermacht te blijven in de komende 50 jaar dus het zou hen helemaal niet zo slecht uitkomen om zich iets meer op de achtergrond te kunnen terugtrekken door een agressiever buitenlands beleid van de door jou vermelde landen. Hoe dan ook zal de VS zijn absolute machtspositie in de wereld aangetast zien worden dus misschien is het zelfs beter voor hen dat dit gebeurt voor ze zichzelf in een gigantische schuldenberg steken om de schijn op te houden. (ze zullen nog wel steeds zeer invloedrijk blijven)

probleem is dat als de VS de status van belangrijkste supermacht verliest dat ook gevolgen heeft. Bvb. in het Midden-Oosten, Israel wordt dan niet langer als onoverwinnelijk beschouwd, en Arabische landen kunnen zich beginnen afvragen of ze nog langer bondgenoten van het Westen moeten blijven. Ook neemt op dat moment de VS invloed in de VN, IMF en andere internationale instellingen af. Dat zijn permanente evoluties die moeilijk nog teruggedraaid kunnen worden.
Anderzijds vanaf duidelijk wordt dat de VS en het Westen van de eerste plaats verdrongen is, zullen er meer spanningen ontstaan tussen de opvolgers. Maar zoiver zijn we nog niet, nu is een grote anti-westerse coalitie wel nog nuttig.



4)Economische zijn er dan wel zeer indrukwekkende groeilanden bij maar het gaat nog lang duren voor ze de welvaart van het westen evenaren. Momenteel is de helft van de totale welvaart over de hele wereld nog altijd in handen van de VS en de EU (31 000 000 van de 63 000 000 miljoen dollar) en dan reken we er nog niet eens Japan, Canada, Australië, Zwitserland, Noorwegen en andere westerse landen bij. Dit gaat natuurlijk wel afkalven maar het gaat nog lang duren voor het effect er helemaal is. (momenteel is bv. Italië nog altijd een pak rijker dan Indië)

Klopt, maar bvb. zeker binnen 10 jaar zou China de VS verdrongen hebben als grootste economie ter wereld. Maar het klopt wel dat het Westen nog steeds overheersend blijft voorlopig, daarom dat een grote anti-westerse coalitie nuttig is. De groeilanden willen minder westerse interventies en een grotere inspraak in de internationale organisaties. Ze willen ook hun militair potentieel verbeteren, vermits ze geen toegang krijgen tot de beste Amerikaanse wapens, is samenwerking betreffende defensie een oplossing. Ook de "zuid-zuid" (klopt niet volledig, rusland kun je moeilijk "zuid" noemen maar goed je weet wat ik bedoel) handel moet nog meer opgedreven worden.


Ik zie deze landen op termijn wel Amerika zijn hegemonie doorbreken maar deze coalitie heeft voor de rest een duidelijk gebrek aan een gemeenschappelijk doel. Er zitten te veel tegenstrijdige belangen tussen.

Ze hebben tegenstrijdige belangen, maar ook gemeenschappelijke belangen, zoals hierboven opgesomd. Daarrond wordt gewerkt.


Ik verwacht dus niet dat de monopolaire macht van de VS zal vervangen worden door een monopolaire macht van dit nieuwe superblok maar eerder door een multipolaire wereld.

Op termijn klopt dat, en dat is trouwens ook de voornaamste betrachting van die coalitie. Ze willen de machtspositie van de VS en het Westen doorbreken.

We gaan zowiezo naar een multipolaire wereld.

Arouet
14 juni 2011, 12:26
Probleem is dat als de VS de status van belangrijkste supermacht verliest dat ook gevolgen heeft. Bvb. in het Midden-Oosten, Israel wordt dan niet langer als onoverwinnelijk beschouwd, en Arabische landen kunnen zich beginnen afvragen of ze nog langer bondgenoten van het Westen moeten blijven. Ook neemt op dat moment de VS invloed in de VN, IMF en andere internationale instellingen af. Dat zijn permanente evoluties die moeilijk nog teruggedraaid kunnen worden.



De VS gaat nog lange tijd een echte supermacht blijven, ik heb de indruk dat je dat sterk onderschat. Ik denk dat hun totale hegemonie gaat doorbroken worden maar dat ze individueel nog zeer lang het machtigste land op aarde zullen blijven.

tomm
14 juni 2011, 12:31
Arouet

Een andere zaak die me meer en meer begint te storen aan allerlei posts van mensen die tegen het Amerikaans interventionisme zijn is het feit dat ze zo weinig kritisch zijn voor iedereen die zich er ook tegen verzet. Ik ben zelf nog gaan protesteren tegen de Irak oorlog, ik ben tegen het vaak onverantwoorde beleid van de VS, tegen het vasthouden zonder proces van gevangen, tegen het folteren van terreur verdachten...

Het gaat om veel meer dan dat, het gaat om het doorbreken van de westerse dominantie. Dus ook op ethisch, cultureel en vooral economisch vlak. bvb. heel dat internationaal tribunaal wordt overheerst door het Westen, en gebruikt door het Westen als haar eigen instrument. IMF, wereldbank net hetzelde. (hoewel al minder dan in de jaren 90).
Niet vergeten dat het Westen reeds sinds de 15de eeuw of zo de wereld overheerst.
Veel landen hebben ook geen boodschap aan de "westerse democratie". (uiteraard respecteert het Westen op dat vlak haar eigen regels niet, maar dat terzijde). Landen als China, Vietnam of Singapore functioneren goed met een ander systeem. De Indische deemocratie is toch wel heel verschillend van de werterse. De meeste van deze landen, China voorop, willen een buitenlands beleid van non-interventie. Zich niet bemoeien met interne aangelegenheden, dat vind ik een goed principe.




maar net daarom ben ik ook niet bepaald fan van bv. China en Rusland.

Elk land heeft een eigen systeem ontwikkeld, dat voldoet aan de noden en normen van hun eigen land.
Het Westen moet niet hoog van de toren blazen. Als er verandering komt in China of Rusland zal het van binnenuit komen.


Zij zijn op het gebied van inbreuken tegen mensenrechten, arbeidsvoorwaarden... soms even erg maar vaak nog erger dan de VS. China bezet bijvoorbeeld al zeer Tibet, onderdrukt minderheidsgroepen, duld geen politieke tegenspraak...

Tibet is een autonome republiek in China, en wordt bestuurd door Tibetanen, dat wordt al te zeer vergeten. Tibet is ook een van de gebieden in de wereld met de sterkste economische groei, waar ook Tibetanen van profiteren. Tenslotte worden Tibetanen positief gediscrimineerd. Zo moeten ze zich niet houden aan de een-kind politiek, de han-Chinezen in Tibet wel.
Nogmaals, ik vind dat een interne kwestie, en Chinezen nemen het het Westen zeer kwalijk dat ze zich daarmee bemoeien. Net alsof China plots het VB of de NVA zou steunen, bewapenen of financieren, of de ETA...





Ik denk dat je moet afstappen van het ophemelen van landen enkel en alleen omdat ze tegen de VS zijn, op die manier maak je jezelf heel ongeloofwaardig.

Zolang het Westen nog de voornaamste kracht is in de wereld en het neokolonialisme (op welke manier dan ook) voortduurt is het belangrijk landen te steunen die zich daartegen verzetten. Bovendien vind ik China een heel goed voorbeeld voor de rest van de derde wereld. Sterke, structurele groei, onafhankelijk land, en een groei die ook de gemiddelde Chinees ten goede komt.


Als je de VS op een geloofwaardige manier wilt bestrijden moet je, je ook afzetten tegen de schending van de mensenrechten in Rusland, Wit-Rusland, Cuba, China en ook tegen het Chinees imperialisme in Tibet.

Ik heb ook kritiek op bepaalde zaken in al deze landen, en zou graag zien dat bepaalde dingen er anders verlopen, maar in feite zijn dat onze zaken niet.
Bvb. dat ze de doodstraf niet afschaffen in de VS, allemaal heel erg, maar onze zaken niet. Als de Amerikanen daarvoor kiezen is dat hun zaak. (anderzijds kunnen we in Europa ook wel iets leren van de VS, zoals bvb. een geloofwaardige bestraffing van criminaliteit, het aanvaarden van een multiculturele maatschappij). Guantanamo is anders, want het gaat hier over niet-amerikanen op niet-amerikaans grondgebied. Dat maakt het een internationale zaak.



Je kan niet enkel klagen over de omstandigheden van werknemers van westerse bedrijven in Afrika en van Westerse inmenging terwijl China net hetzelfde doet daar .

Ten eerste China komt van heel ver, kun je gewoon niet vergelijken met europa. Bijna alle Chinese arbeiders leven nu beter en verdienen nu meer dan 10 jaar geleden, als gevolg van de economische groei. 60 jaar geleden was China armer dan Afrika.
Wat betreft Afrika, da's mijn domein. Ik klaag niet over omstandigheden van werknemers van westerse bedrijven in Afrika, omdat deze heel wat beter zijn dan omstandigheden in Afrikaanse bedrijven... Je moet zien op welk triestig niveau deze landen staan. De grote meerderheid leeft in hutjes zonder water, electriciteit of voldoende eten. De westerse methodes om Afrika welvarend te maken hebben gefaald, nu proberen ze de chinese methode en met meer succes. (bvb. in Ethiopië). Democratie in landen waar een groot deel van de bevolking niet geletterd is en stamgebonden is ook wishful thinking.


Dit maakt iemand gewoon totaal ongeloofwaardig , dus als je wilt dat je stem gehoord wordt probeer dan een coherent verhaal te vertellen.

ik denk dat mijn verhaal coherent is, ik volg alleen uw (of het westerse) referentiekader niet. Ook de westerse normen en waarden zijn niet universeel in de realiteit.

Bovenbuur
14 juni 2011, 12:34
Hoewel ik voor (een deel van) deze landen zeker een grote rol zie weggelegd op het wereldtoneel denk ik niet dat dit dé grote stap is die daartoe aanzet, ook denk ik niet dat een samenwerkingsverband als dit überhaubt zoveel in de pap te brokkelen gaat krijgen als je misschien gaat denken. Ga maar na, Pakistan en India in één samenwerkingsverband? Rusland denkt nog steeds dat het een supermacht is, en voorlopig bezitten ze zeker nog expertise waar de andere landen gebruik van kunnen maken, maar op termijn is een echte machtsfunctie zoals zij die zelf graag zou zien met haar huidige bevolking en economie niet haalbaar. Verder zie ik dat de kaart al ruimte heeft ingeruimd voor Iran, en dan juist weer niet voor Afghanistan. Beide landen hebben een groot potentieel om onrust te veroorzaken. Probeer je de huidige EU crisis eens voor te stellen met Iran of Afghanistan in plaats van Griekenland. Precies ja.

Vooral China en India hebben zeker baat bij dit soort verbanden, ze hebben behoefte aan kennis, grondstoffen en landbouwproducten die ze binnen de eigen grenzen niet kunnen krijgen. Een goede zet is het voor de deelnemers dus wel, maar een stap naar een sterk politiek samenwerkingsverband? Ik houd de boot nog even af...

Arouet
14 juni 2011, 12:39
Anderzijds vanaf duidelijk wordt dat de VS en het Westen van de eerste plaats verdrongen is, zullen er meer spanningen ontstaan tussen de opvolgers. Maar zoiver zijn we nog niet, nu is een grote anti-westerse coalitie wel nog nuttig.



Ik ben het met je eens dat een groter macht evenwicht nuttig/beter zal zijn voor de wereld maar er moet tegelijkertijd werk worden gemaakt van een verbetering van de vrijheden in bv. China en Rusland. Ik vind niet dat het eerste doel enkel en alleen moet zijn om de VS hegemonie te doorbreken. Op die manier zou je regimes steunen die hun eigen bevolking onderdrukken enkel en alleen omdat ze tegen de VS zijn. Brazilië is van alle landen in die groep hetgene dat ik het meest zie als het ideaal van een nieuwe grootmacht. Ook met landen als de VS kan ik zeer goed leven zolang ze maar geen absoluut overwicht hebben.

Het komt er dus op neer om 2 problemen tegelijkertijd aan te pakken. Het eerste is voorkomen dat er te grote concentraties van macht zijn om te voorkomen dat 1 land (of groep van landen) zijn wil probeert op te leggen aan heel de wereld. En anderzijds moeten ook de levensomstandigheden, vrijheden in de verschillende landen verbeterd worden.

vlijmscherp
14 juni 2011, 12:40
Als de Europese landen al nauwelijks kunnen samenwerken in crisistijd, hoe gaan die landen, die véél meer van elkaar verschillen, dat doen?

tomm
14 juni 2011, 12:40
De VS gaat nog lange tijd een echte supermacht blijven, ik heb de indruk dat je dat sterk onderschat. Ik denk dat hun totale hegemonie gaat doorbroken worden maar dat ze individueel nog zeer lang het machtigste land op aarde zullen blijven.

Eenmaal ze niet langer de grootste economie zijn zal China dus ook meer kunnen spenderen op militair vlak dan de VS. Dan geef ik het nog enkele decennia voor China definitief de VS op alle vlakken voorbij steekt.

Overigens als je Rusland, China en andere landen samentelt zijn ze al bijna even machtig als het Westen. Deze kracht moeten ze meer gebruiken, ze willen vermijden dat het westen "verdeelt en heerst".

tomm
14 juni 2011, 12:43
Als de Europese landen al nauwelijks kunnen samenwerken in crisistijd, hoe gaan die landen, die véél meer van elkaar verschillen, dat doen?

Die landen zijn niet van plan om een soort "Europese Unie" te creëren, daarvoor verscchillen ze te veel van elkaar en bovendien willen ze hun onafhankelijkheid behouden. Het gaat meer om een coalitie tegen westerse militaire aanwezigheid in hun regio, voor het versterken van de economische en militaire banden en het versterken van hun aanwezigheid in internationale instellingen. Daar hebben ze allemaal belang bij.

tomm
14 juni 2011, 12:59
Arouet

]Ik ben het met je eens dat een groter macht evenwicht nuttig/beter zal zijn voor de wereld maar er moet tegelijkertijd werk worden gemaakt van een verbetering van de vrijheden in bv. China en Rusland.

nogmaals, dat is aan de Chinezen en Russen, niet aan ons. Volgens internationale enquetes steunt de meerderheid in deze landen trouwens hun regering, al hebben de Russen wel serieuze problemen met corruptie. Die indruk heb je ook als je naar China gaat, de Chinezen steunen het beleid, ze worden er beter van, en trekken zich geen bal aan van westerse kritiek die ze (ook veel gewone Chinezen) gewoon als een vorm van ongeoorloofde interventie beschouwen.


Ik vind niet dat het eerste doel enkel en alleen moet zijn om de VS hegemonie te doorbreken. Op die manier zou je regimes steunen die hun eigen bevolking onderdrukken enkel en alleen omdat ze tegen de VS zijn.

Ik vind niet dat je regimes moet steunen, maar landen. Democratie is een westers begrip waar ze bvb. in Azië niet zo hoog mee oplopen. Meer handel, meer investeringen, meer internationale samenwerking. Daarmee steun je ook de bevolking van China en Rusland. Bvb. Myanmar, al dat geblaat rond "het regime in Myanmar" (terwijl er wel zoete broodjes gebakken worden met Saudi Arabië) brengt de bevolking er niets bij. Chinese investeringen in de infrastructuur daarentegen wel. Idem dito Afrika.
Of zoals Deng al zei "maakt niet uit of de kat zwart of wit is, als hij maar muizen vangt". En als de bevolking een regime wegwil, zoals in de Arabische wereld, zullen ze dat ook doen, met of zonder westerse steun.
Wat betreft syrië, Libië of Yemen zie je dat er verschillende groepen tegen elkaar vechten, verschillende clans. Het beste is daar niet in tussen te komen . Buitenlandse interventie zorgt er alleen voor dat de oorlog langer duurt, zoals nu in Libië, Irak of Afghanistan. (ook de Sovjets hebben die fout gemaakt, in Afghanistan en Ethiopië bvb.)








Brazilië is van alle landen in die groep hetgene dat ik het meest zie als het ideaal van een nieuwe grootmacht.

BraziliË kan nooit meer dan een regionale grootmacht worden.
Overigens de linkse en democratische omwenteling in latijns-amerika was een volledig interne evolutie. Als de VS zich ermee zouden moeien zou dat leiden tot een oorlog.


Ook met landen als de VS kan ik zeer goed leven zolang ze maar geen absoluut overwicht hebben.

Ik kan ook met de VS leven zolang ze zich niet bemoeien met de interne aangelegenheden van andere landen, en geen al te grote greep krijgen op internationale instellingen.


Het komt er dus op neer om 2 problemen tegelijkertijd aan te pakken. Het eerste is voorkomen dat er te grote concentraties van macht zijn om te voorkomen dat 1 land (of groep van landen) zijn wil probeert op te leggen aan heel de wereld. En anderzijds moeten ook de levensomstandigheden, vrijheden in de verschillende landen verbeterd worden.[/

Dat laatste kan niet door westerse hegemonie bereikt worden, wel in tegendeel. Dit zijn interne evoluties. We kunnen hen bijstaan door te investeren in hun economieën, zoals China doet. Politieke bemoeienissen leiden echter nergens toe.

Als we echt de situatie in deze landen willen verbeteren moeten vooral IMF en wereldbank grondig hervormd worden, en moeten landen die hun eigen economieën willen versterken en hun markten beschermen niet langer afgestraft worden.

Arouet
14 juni 2011, 20:06
nogmaals, dat is aan de Chinezen en Russen, niet aan ons. Volgens internationale enquetes steunt de meerderheid in deze landen trouwens hun regering, al hebben de Russen wel serieuze problemen met corruptie. Die indruk heb je ook als je naar China gaat, de Chinezen steunen het beleid, ze worden er beter van, en trekken zich geen bal aan van westerse kritiek die ze (ook veel gewone Chinezen) gewoon als een vorm van ongeoorloofde interventie beschouwen.



Ik vraag me toch af waarom de Chinese overheid het dan nodig vind om geen kritische opmerkingen of andere partijen toe te laten als ze toch gesteund worden door de meerderheid. Of waarom ze het leger inzette tegen vreedzame betogers op het Tiananmen plein of waarom ze het internet censureren. Dat zijn toch geen acties die blijk geven van overdreven zelfvertrouwen.

Of zoals in het filmpje over de kloof tussen arm en rijk die nergens ter wereld sneller groeit dan in China. Daar waren de mensen niet echt positief over hun regering.

tomm
14 juni 2011, 21:14
Arouet

Ik vraag me toch af waarom de Chinese overheid het dan nodig vind om geen kritische opmerkingen of andere partijen toe te laten als ze toch gesteund worden door de meerderheid. Of waarom ze het leger inzette tegen vreedzame betogers op het Tiananmen plein of waarom ze het internet censureren. Dat zijn toch geen acties die blijk geven van overdreven zelfvertrouwen.

je kunt wel gesteund worden door de meerderheid maar dat wil niet zeggen dat er geen gevaar dreigt. Een deel van de bevolking kan opgestookt worden door contra-revolutionaire krachten , via de media, zoals in latijns-amerika gebeurt in Venezuela, met alle destabilisatie vandien. "Vrije verkiezingen" zorgen voor destabilisatie, en de macht van het grootkapitaal, want uiteindelijk zijn het toch degene met de diepste zakken en de meeste controle over de media die meestal de verkiezingen winnen. Niet altijd, maar dikwijls wel. China zou ook een pseudo democratisch systeem kunnen invoeren met ofwel een eenheidspartij die de media en de instellingen controleert, zoals in Rusland, ofwel een hybriede systeem zoals in Thailand waar de elite het justitieapparaat en het leger controleren, ofwel 2 partijen die 2 kanten van dezelfde elite vertegenwoordigen, zoals in de VS, maar waarom de schijn ophouden. Is Indië of Pakistan zoveel beter af dan China? Dat dacht ik niet.

Tien an Men was een duidelijke poging van een minderheid om het systeem omver te werpen, net als in de Sovjet-Unie. In de Sovjet-Unie werd niet cordaat opgetreden, door een gebrek aan goed leiderschap op dat moment, in China wel. Vandaag zie je dat China een periode van 20 jaar onafgebroken groei en stabiliteit kent, hetzelfde kun je bezwaarlijk zeggen van de Sovjet-Unie.




Of zoals in het filmpje over de kloof tussen arm en rijk die nergens ter wereld sneller groeit dan in China. Daar waren de mensen niet echt positief over hun regering.

typisch anti-Chinese propaganda in de westerse media. Ik ben in veel derde wereldlanden geweest, ook China, en een van de weinige landen waar het platteland ook vooruitgang boekt is wel China. Natuurlijk komen ze van totale gelijkheid onder Mao, dus de ongelijkheid neemt snel toe. Maar nog steeds minder uitgesproken dan in veel andere derde wereld landen.

Jozef Ostyn
15 juni 2011, 15:28
Wat een grap. Iemand die hierin een bedreiging ziet voor de VS is ofwel zeer dom of zeer onwetend.

kelt
15 juni 2011, 18:10
De wereld veranderd.....je kunt de wereld ook op andere manieren "domineren"...(iemand al een Chinees vliegkampschip voor zijn kust gezien?).....

Anderszijds....gedaan met meesurfen op de rug van de Amerikaanse belastingsbetaler!
Eerst uw eigen problemen niet oplossen en de schuld toekennen aan "het buitenland",vervolgens "hulp" krijgen van de VS,daarna diezelfde VS uitschijten voor al wat schoon en lelijk is (in beide gevallen gewoonlijk terecht)...

...het is voorbij,en het zal ten voordele zijn zowel van de gewone Amerikaanse belastingsbetaler als van een verre wereldburger...

Mitgard
15 juni 2011, 20:28
Het Warschaupact was ook al zo'n succes. :-)

Arouet
15 juni 2011, 21:28
Wat een grap. Iemand die hierin een bedreiging ziet voor de VS is ofwel zeer dom of zeer onwetend.

Ik denk ook niet dat deze samenwerking ooit kan werken maar wel dat enkele landen meer macht aan het verzamelen zijn wat automatisch maakt dat de VS minder almachtig wordt. Natuurlijk gaan deze landen geen coalitie kunnen vormen tegen de VS aangezien veel van die landen totaal tegengestelde belangen hebben. Volgens mij zou het ook voor de VS zelf beter zijn als er niet meer van hen verwacht wordt dat ze alle problemen in de wereld oplossen. Als de VS niet meer overal tussen komt zal dit ten eerste een grote besparing voor hen zijn en ook zullen ze er volgens mij sterker van worden doordat ze hun middelen niet over al die verschillende problemen moeten verspreiden.

tomm
16 juni 2011, 00:10
Wat een grap. Iemand die hierin een bedreiging ziet voor de VS is ofwel zeer dom of zeer onwetend.

iemand die niet ziet dat de wereld aan het veranderen is en denkt dat de VS nog steeds almachtig zijn is dom of onwetend.

tomm
16 juni 2011, 00:24
De wereld veranderd.....je kunt de wereld ook op andere manieren "domineren"...(iemand al een Chinees vliegkampschip voor zijn kust gezien?).....

Anderszijds....gedaan met meesurfen op de rug van de Amerikaanse belastingsbetaler!
Eerst uw eigen problemen niet oplossen en de schuld toekennen aan "het buitenland",vervolgens "hulp" krijgen van de VS,daarna diezelfde VS uitschijten voor al wat schoon en lelijk is (in beide gevallen gewoonlijk terecht)...

...het is voorbij,en het zal ten voordele zijn zowel van de gewone Amerikaanse belastingsbetaler als van een verre wereldburger...

Sommige van die landen (Pakistan) krijgen nog steeds Amerikaanse hulp, maar de meeste andere hebben geen enkele verplichting ten opzichte van de VS. Het is een vergiftigd geschenk, zoals ook Egypte en Georgie al gemerkt hebben. Er zijn altijd "strings attached". Pakistan zou graag elke Amerikaanse militair of wapentuig dat de Pakistaanse territoriale soevereiniteit schendt aan gruzlementen schieten (zoals China en Rusland geen moment zouden aarzelen te doen) maar ze zijn te afhankelijk van Amerikaanse $$$, hoewel 90% van de bevolking een gloedhekel heeft aan de VS. Rusland was nog omkoopbaar (want daar komt het uiteindelijk op neer) onder Yeltsin maar veel minder onder Putin.

Niet vergeten echter dat de VS dat niet zonder reden doet. De $ aan het Mubarak regime dienden om kern van de Arabische wereld onder controle te houden en terzelfdertijd Israel te beschermen. Via hun $ regeren ze delen van de wereld. Taiwan en Zuid-Korea kregen ook vele miljarden, waardoor ze succesrijke tegenpolen werden voor het communistische China.

tomm
16 juni 2011, 00:26
Ik denk ook niet dat deze samenwerking ooit kan werken maar wel dat enkele landen meer macht aan het verzamelen zijn wat automatisch maakt dat de VS minder almachtig wordt. Natuurlijk gaan deze landen geen coalitie kunnen vormen tegen de VS aangezien veel van die landen totaal tegengestelde belangen hebben. Volgens mij zou het ook voor de VS zelf beter zijn als er niet meer van hen verwacht wordt dat ze alle problemen in de wereld oplossen. Als de VS niet meer overal tussen komt zal dit ten eerste een grote besparing voor hen zijn en ook zullen ze er volgens mij sterker van worden doordat ze hun middelen niet over al die verschillende problemen moeten verspreiden.

zoals ik al zei die tegengestelde belangen kunnen overwonnen worden als hun gemeenschappelijke sterker worden. Net als tijdens WOII, de Sovjet-Unie, GB en de VS hadden weinig gemeenschappelijk, behalve hun gedeelde aversie tegen nazi-Duitsand. De boven geciteerde landen hebben meer met elkaar gemeen dan de USSR en de VS...
Zoals ik al zei, hun voornaamste doel bestaat erin het Westen buiten de deur te houden. Daar slagen ze heel goed in. Een interventie zoals in Lbië of zoals in Vietnam in de jaren 70 is nu absoluut ondenkbaar in bijna heel Azië. Ook Iran is all off-limits want dat land wordt beschermd door China, Rusland en Indië. De VS en het Westen kunnen het gewoon niet meer veroorloven om tegen die landen in te gaan in Azië. En binnenkort wereldwijd.
Hun aanwezigheid in Afghanistan wordt nog getolereerd door Indië, Rusland en China omdat ook zij last hebben val al-quaida. Maar eenmaal al-quaida geëlimineerd zul je zien hoe snel de VS er buitengewerkt zullen worden. Nu reeds heeft de Afghaanse regering betere contacten met Tehran, New Delhi en Peking dan met Washington of Brussel, hoewel die jaarlijks miljarden spenderen in Afghanistan.

bgf324
16 juni 2011, 00:35
De beginpost ziet er mij uit alsof er iemand heimwee heeft naar de koude oorlog?

Amerika zal vanzelf wel ondergaan. Binnen dit en 20 jaar. Een burgeroorlog te vergelijken met Rusland in 1917.

tomm
16 juni 2011, 00:38
De beginpost ziet er mij uit alsof er iemand heimwee heeft naar de koude oorlog?

Amerika zal vanzelf wel ondergaan. Binnen dit en 20 jaar. Een burgeroorlog te vergelijken met Rusland in 1917.

Dat geloof ik niet. De VS zullen gewoon een macht worden zoals de anderen, zoals China of Rusland. Een multipolaire wereld, daar willen de Aziatische landen naar toe. En daar gaan we ook naartoe.

bgf324
16 juni 2011, 00:53
Dat geloof ik niet. De VS zullen gewoon een macht worden zoals de anderen, zoals China of Rusland. Een multipolaire wereld, daar willen de Aziatische landen naar toe. En daar gaan we ook naartoe.

Als je ziet hoe hard het rommelt (en zal rommelen) binnen Amerika, dan denk ik dat er binnen enkele jaren/decennia toch wat op til is.
We zien dat de middenklasse op deze moment vervaagd in Amerika. Deze klasse kloeg nooit; Ze hadden immers een job, een huis en geld om kabelTV te kopen.

Daarnaast heb je de hogere klassen die de middenklasse doen geloven dan kapitalisme eigenlijk hetzelfde is als democratie. Aangezien democratie heilig is, is kapitalisme dat daar ook. De middenklasse stemt op die manier op de republikeinen. Die stemt zorgt er zo (onbewust) voor dat de kapitalistische elite hun luxeleventje kan voort zetten, en zelf hun positie kan versterken (belastingverlagingen voor de rijksten)


Daarnaast heb je de laagste klasse. Een grote groep mensen, die echter niet echt veel te betekenen hebben, en ook niet veel kunnen aanrichten.
Ik vermoed dat, wanneer deze klasse groter wordt door de instroom van werkloze middenklassers, deze wel groot genoeg zal zijn om actie te ondernemen.

Dan heb je een grote lage klasse, tegenover de hogere klassen. Een tussenniveau zal niet meer bestaan. De ontevredenheid zal zo groot zijn dat de minste vonk een sociale revolutie kan teweegbrengen. Dat zullen dan vooral de meer socialistische staten zijn, tegen de republikeinse staten (Texas, Oklahoma, ...).

tomm
16 juni 2011, 01:04
Als je ziet hoe hard het rommelt (en zal rommelen) binnen Amerika, dan denk ik dat er binnen enkele jaren/decennia toch wat op til is.
We zien dat de middenklasse op deze moment vervaagd in Amerika. Deze klasse kloeg nooit; Ze hadden immers een job, een huis en geld om kabelTV te kopen.

Daarnaast heb je de hogere klassen die de middenklasse doen geloven dan kapitalisme eigenlijk hetzelfde is als democratie. Aangezien democratie heilig is, is kapitalisme dat daar ook. De middenklasse stemt op die manier op de republikeinen. Die stemt zorgt er zo (onbewust) voor dat de kapitalistische elite hun luxeleventje kan voort zetten, en zelf hun positie kan versterken (belastingverlagingen voor de rijksten)


Daarnaast heb je de laagste klasse. Een grote groep mensen, die echter niet echt veel te betekenen hebben, en ook niet veel kunnen aanrichten.
Ik vermoed dat, wanneer deze klasse groter wordt door de instroom van werkloze middenklassers, deze wel groot genoeg zal zijn om actie te ondernemen.

Dan heb je een grote lage klasse, tegenover de hogere klassen. Een tussenniveau zal niet meer bestaan. De ontevredenheid zal zo groot zijn dat de minste vonk een sociale revolutie kan teweegbrengen. Dat zullen dan vooral de meer socialistische staten zijn, tegen de republikeinse staten (Texas, Oklahoma, ...).

Ik geloof daar eerlijk gezegd niet in. Ik denk eerder dat de VS hun leiderspositie zullen verliezen, maar wel nog geruime tijd (de komende 100 jaar of zo) een van de grootmachten van deze wereld zullen blijven. Ze zullen wel relatief gezien armer worden (in vergelijking met andere landen) en door de grote kloof tussen arm en rijk ook niet langer een voorbeeld vormen. Ook hun culturele impakt (niet te onderschatten) zal afnemen. De hollywood industrie zal geleidelijk plaatsmaken voor andere industrieën, de meeste Aziaten zullen films van hun eigen continent verkiezen naarmate die films beter en tarijker worden. Culturele en sociologische trends worden dan niet meer geïmporteerd uit het Westen. Dat proces is nu al volop aan de gang.


Een stom voorbeeld: Al-jazeera zit bijna overal op de kabel, bvb. in Ethiopië, CNN of BBC world zie je minder en minder. Russiatoday of het Iraanse presstv rukken op, zelfs in Latijns-Amerika en Europa. Als je in een Thais hotel zit zie je 5 Russische, tientallen Thaise, tientallen Chinese, vele Indische, enkele andere Aziatische kanalen en hoogstens een Europese en een paar Amerikaanse. In Oekraïne of Kasakhstan is het alsof er buiten de voormalige sovjet-Unie niets bestaat.

bgf324
16 juni 2011, 01:44
Culturele en sociologische trends worden dan niet meer geïmporteerd uit het Westen. Dat proces is nu al volop aan de gang.


Spijtige zaak dat deze - ik spreek nu over Europa - een grote invloed hebben gehad op onze cultuur. :-(
Ik hoop nu maar niet dat het zo gaat worden dat uw sociaal-aziatische grootmachten de VS gaan vervangen op gebied van beïnvloeding. Europa moet haar eigenheid behouden.

tomm
16 juni 2011, 01:56
Spijtige zaak dat deze - ik spreek nu over Europa - een grote invloed hebben gehad op onze cultuur. :-(
Ik hoop nu maar niet dat het zo gaat worden dat uw sociaal-aziatische grootmachten de VS gaan vervangen op gebied van beïnvloeding. Europa moet haar eigenheid behouden.

Niet zo vlug, de culturele affiniteit met de VS is veel groter. Dat is natuurlijk niet het geval in de rest van de wereld. Toch denk ik dat niet-westerse invloeden sterker zullen worden, ook op de Europese cultuur.

zonbron
16 juni 2011, 08:50
Interessante draad Tomm. :thumbsup:


Iran's president calls for post-Soviet security alliance to unite in alliance against West


ASTANA, Kazakhstan - Iranian President Mahmoud Ahmadinejad called Wednesday for a security alliance of several former Soviet nations and China to form a united front against the West.

Ahmadinejad's address to fellow heads of state at the summit of the Shanghai Cooperation Organization in Kazakhstan will likely deepen suspicions that the bloc is intended as a counterweight to the United States across the region.

In a summit declaration signed by all the member states, the organization also attacked missile defence programs in another apparent dig at the United States.

"The one-sided and unlimited development of missile defence systems by one government or a narrow group of governments could cause damage to strategic stability and international security," the document said.

Much of Ahmadinejad's fiery speech was devoted to levelling an exhaustive series of thinly veiled accusations against unnamed Western countries, which he described as "enslavers, colonialists, (and) invaders."

"Which one of our countries (has played a role) in the black era of slavery, or in the destruction of hundreds of millions of human beings?" Ahmadinejad said, opening his address.

The SCO was formed in Shanghai in 2001 by China, Kazakhstan, Kyrgyzstan, Russia, Tajikistan and Uzbekistan to address religious extremism and border security in Central Asia, but it has in recent years attracted interest in full membership from countries like Iran, India, Pakistan and Afghanistan. Its scope has since broadened to economic issues, but the organization has struggled nonetheless to forge a clear purpose.

Iran's entry to the SCO has been resisted by the existing members, who worry that Iran's membership would lend the group a more explicitly anti-American quality, a concern that Ahmadinejad was seemingly unwilling to allay.

Russia has been an active opponent of U.S.-backed plans to create a missile shield in Europe and was likely behind the inclusion of harsh words against the proposal in the summit declaration.

Moscow sees the U.S.-led missile defence plans as a potential threat to its security. It has agreed to consider NATO's proposal to co-operate on the missile shield, but insists the system be run jointly.

Reprising the criticism addressed at Washington, Afghan President Hamid Karzai renewed calls for the United States to respect his country's sovereignty.

Karzai has in recent months become increasingly strident in his attacks against NATO's accidental bombings of Afghan civilians, describing the Western-led alliance as being at risk of becoming an "occupying force."

Canadian Press (http://ca.news.yahoo.com/irans-president-calls-post-soviet-security-alliance-unite-115943400.html)

Jozef Ostyn
16 juni 2011, 09:15
iemand die niet ziet dat de wereld aan het veranderen is en denkt dat de VS nog steeds almachtig zijn is dom of onwetend.

Volgens u zijn Pakistan en India dus deel van één front tegen de VS. Proficiat!

Jozef Ostyn
16 juni 2011, 09:16
iemand die niet ziet dat de wereld aan het veranderen is en denkt dat de VS nog steeds almachtig zijn is dom of onwetend.

Iemand die niet inziet dat China en Rusland op termijn elkaars doodsvijanden blijven geeft blijk van zeer weinig inzicht.

Jozef Ostyn
16 juni 2011, 09:17
zoals ik al zei die tegengestelde belangen kunnen overwonnen worden als hun gemeenschappelijke sterker worden. Net als tijdens WOII, de Sovjet-Unie, GB en de VS hadden weinig gemeenschappelijk, behalve hun gedeelde aversie tegen nazi-Duitsand. De boven geciteerde landen hebben meer met elkaar gemeen dan de USSR en de VS...
Zoals ik al zei, hun voornaamste doel bestaat erin het Westen buiten de deur te houden. Daar slagen ze heel goed in. Een interventie zoals in Lbië of zoals in Vietnam in de jaren 70 is nu absoluut ondenkbaar in bijna heel Azië. Ook Iran is all off-limits want dat land wordt beschermd door China, Rusland en Indië. De VS en het Westen kunnen het gewoon niet meer veroorloven om tegen die landen in te gaan in Azië. En binnenkort wereldwijd.
Hun aanwezigheid in Afghanistan wordt nog getolereerd door Indië, Rusland en China omdat ook zij last hebben val al-quaida. Maar eenmaal al-quaida geëlimineerd zul je zien hoe snel de VS er buitengewerkt zullen worden. Nu reeds heeft de Afghaanse regering betere contacten met Tehran, New Delhi en Peking dan met Washington of Brussel, hoewel die jaarlijks miljarden spenderen in Afghanistan.

De enige interesse van India in Afghanistan is en blijft in het kader van India's vijandschap met Pakistan (gedeeld door Afghanistan).

zonbron
16 juni 2011, 09:24
De enige interesse van India in Afghanistan is en blijft in het kader van India's vijandschap met Pakistan (gedeeld door Afghanistan).


Hell Yeah ! divide 'n conquer D&C

Jozef Ostyn
16 juni 2011, 09:31
Overigens zijn ook India en China strategische rivalen, één van de redenen waarom Pakistan en China objectieve bondgenoten zijn.

tomm
16 juni 2011, 10:45
De enige interesse van India in Afghanistan is en blijft in het kader van India's vijandschap met Pakistan (gedeeld door Afghanistan).

zo simpel is het niet. Er bestaat ook een gedeelde aversie tegen het Westen. Bovendien begrijpen veel mensen in die regio dat ze in feite niet zo veel van elkaar verschillen en slachtoffer zijn van een verdeel-en-heers politiek.

Jozef Ostyn
16 juni 2011, 10:48
zo simpel is het niet. Er bestaat ook een gedeelde aversie tegen het Westen. Bovendien begrijpen veel mensen in die regio dat ze in feite niet zo veel van elkaar verschillen en slachtoffer zijn van een verdeel-en-heers politiek.

Lachwekkend gewoon. Zelfs binnen Pakistan en India vinden ze dat ze zoveel met elkaar gemeen hebben dat ze er elkaar rustig uitmoorden.

En India heeft op lange termijn gekozen voor een alliantie met het Westen en vooral de VS. Dat is al aan de gang sinds de periode van George W. Bush.

tomm
16 juni 2011, 10:48
Overigens zijn ook India en China strategische rivalen, één van de redenen waarom Pakistan en China objectieve bondgenoten zijn.

Dat klopt, maar nogmaals, internationale geopolitiek is niet zo simpel. Het is niet omdat 2 landen rivalen zijn dat ze geen gemeenschappelijke belangen hebben die de verschillen overstijgen. Dat geldt overduidelijk voor China en Rusland (beide willen het westen weg uit Azië) maar ook voor Indië.

Een voorbeeld Myanmar. In Myanmar concurreren China en Indië om aandacht van het regime. Geen van beide is echter gediend met de westerse sancties tegen het regime, dus op dat vlak werken ze samen.

Jozef Ostyn
16 juni 2011, 10:50
Dat klopt, maar nogmaals, internationale geopolitiek is niet zo simpel. Het is niet omdat 2 landen rivalen zijn dat ze geen gemeenschappelijke belangen hebben die de verschillen overstijgen. Dat geldt overduidelijk voor China en Rusland (beide willen het westen weg uit Azië) maar ook voor Indië.

Een voorbeeld Myanmar. In Myanmar concurreren China en Indië om aandacht van het regime. Geen van beide is echter gediend met de westerse sancties tegen het regime, dus op dat vlak werken ze samen.

China en India zijn strategisch doodsvijanden. Daarom dat India al jaren toenadering zoekt met de VS (en met succes).

tomm
16 juni 2011, 10:58
Lachwekkend gewoon. Zelfs binnen Pakistan en India vinden ze dat ze zoveel met elkaar gemeen hebben dat ze er elkaar rustig uitmoorden.

En India heeft op lange termijn gekozen voor een alliantie met het Westen en vooral de VS. Dat is al aan de gang sinds de periode van George W. Bush.

onzin natuurlijk, Indië verschilt op vele strategische punten van het Westen.
Indië heeft al sinds de jaren 50 een nauwe politieke en militaire partner van Rusland.

The South Asian giant imports about three-quarters of its weapons -- most of which, 82 percent, comes from Russia, the country’s favorite long-time arms supplier.

Indeed, last October India announced what is perhaps its military’s biggest deal ever when it said it will buy 250 to 300 advanced fifth-generation stealth fighter jets from Russia over the next decade (for a total cost of about $30-billion).

http://m.ibtimes.com/india-arms-122338.html

indië zal ook zeker een van de landen zijn die palestina zullen erkennen, en hebben een uitstekende relatie met Iran.


Washington will not succeed to undermine Iran-India ties: journalist

TEHRAN - Siddharth Varadarajan, editor- in- chief of THE HINDU newspaper, tells Tehran Times in an exclusive interview that he does not “think that Washington will be successful” to damage friendly ties between Iran and India.

Varadarajan also censures The West for backing Saudi Arabia’s military intervention in Bahrain. “Now, Saudi Arabia is doing injustice to Bahraini civilians and unfortunately, Western countries are silent.”

Varadarajan: Iran and India have historical relations. We are two strong eastern nations that have many cultural similarities. But unfortunately, in recent years Washington has tried to create obstacles in our relations. I do not think that Washington will be successful. Since we, as two long lasting friends, have strategic bonds and cooperation which anybody can not endanger it. Recently, New Delhi has received a message from a U.S. Treasury official that prevents India from buying oil from Iran. This is an illegal request from the part of the U.S. Because UN Security Council’ sanctions do not cover Iran’s oil sales. So the countries can buy oil easily from Iran. That was only an example. We should be aware that U.S. wants to endanger our relation and even tries to do this through illegal ways. Fortunately, Iran and India have been successful to maintain their good relations until today and we hope that in spite of U.S. obstacles, the good cooperation and good relation will keep.
Varadarajan: India is progressing economically and in this way, it needs to have enough energy resources. So oil is a strategic need for New Delhi and the result is a strategic oil relation with Iran.

Varadarajan: I am optimistic about our future relations with relying on our past cooperation. Until now, we had many commercial and political and also cultural relations and this cooperation will continue in condition of having wise authorities in the two countries.

What is India’s position toward the Iranian nuclear program? How can NAM support Iran in its nuclear standoff with the West?

Varadarajan: India admits that the Iranian nuclear program is peaceful and Iran has no intention for producing nuclear bomb. But Western countries, as always, try to create propaganda against any program they want. The Iranian nuclear program is one of the issues which the U.S. decided to pressure Tehran for it. But NAM countries in all international meetings including IAEA sessions defend the program and support Iran.

Varadarajan: Western countries’ double operations in Bahrain and their silence to cruelties towards innocent civilians show their intense contradictory behavior and it is very interesting for me that they don’t try to reply the world question: “Why you behave in a double standard model?” They are very cheeky. In my opinion, there is only one reason: they are only following their own profit. Whenever they find any where their profit, they cooperate and whenever they have not any profit, they create obstacles. This is really unfair. This is America’s false commitment to democracy.

Varadarajan: Unfortunately, America and Saudi Arabia have good relations, and Washington has a good authority in the region which is really rich in energy resources especially oil… I insist on U.S. support for Saudi military intervention in Bahrain. Now, Saudi Arabia is doing injustice to Bahraini civilians and unfortunately, Western countries are silent.


http://english.irib.ir/subcontinent/analysis/commentaries/item/78442-washington-will-not-succeed-to-undermine-iran-india-ties-journalist

Jozef Ostyn
16 juni 2011, 11:01
onzin natuurlijk, Indië verschilt op vele strategische punten van het Westen.
Indië heeft al sinds de jaren 50 een nauwe politieke en militaire partner van Rusland.

The South Asian giant imports about three-quarters of its weapons -- most of which, 82 percent, comes from Russia, the country’s favorite long-time arms supplier.

Indeed, last October India announced what is perhaps its military’s biggest deal ever when it said it will buy 250 to 300 advanced fifth-generation stealth fighter jets from Russia over the next decade (for a total cost of about $30-billion).

http://m.ibtimes.com/india-arms-122338.html

indië zal ook zeker een van de landen zijn die palestina zullen erkennen, en hebben een uitstekende relatie met Iran.

In tegenstelling tot u hebben de Indiërs gemerkt dat de wereld een beetje veranderd is sinds de jaren 50. En zij voelen zich steeds meer bedreigd door China dat hen probeert te omsingelen.

tomm
16 juni 2011, 11:09
In tegenstelling tot u hebben de Indiërs gemerkt dat de wereld een beetje veranderd is sinds de jaren 50. En zij voelen zich steeds meer bedreigd door China dat hen probeert te omsingelen.

Ze voelen zich niet bedreigd door China, ze proberen te concurreren, maar dat is moeilijk omdat hun economie zwakker is. Maar dat wil geenszins zeggen dat ze nu onvoorwaardelijke bondgenoten van Washington zijn.
Zo is hun relatie met Iran zeer goed en is nog altijd een van de voornaamste handelspartners van Iran. Ook op politiek niveau zijn de relaties meer dan uitstekend.

In feite kun je wel zeggen dat Indië na Syrië en Libanon Iran's enige vriend in de regio is. (met Rusland heeft Iran ook goede relaties, maar toch minder hartelijk dan met Indië). Beide hebben een gloedhekel aan Saudi Arabië, en iedereen weet dat Washington en Saudi Arabië 2 handen op een buik zijn.

zonbron
16 juni 2011, 11:58
China en India zijn strategisch doodsvijanden. Daarom dat India al jaren toenadering zoekt met de VS (en met succes).


Nou nou :roll:


CHINDIA: INDIA ALLIED TO CHINA?

In 2005, Chinese President Hu Jintao meets in Jakarta with Indian Prime Minister Singh.

http://3.bp.blogspot.com/_NE-72ZXux-g/THLR2SI5DJI/AAAAAAAAO3E/THiF-0Xxr2A/s1600/0000000000.jpg

India and China are growing closer (India and China: 19 August 2010: The Economist)

China and India make up 40% of the world's population.

Together they have about 4 million troops.

Imagine the huge size of an alliance of China and India, with Russia, Brazil, and Indonesia.

Perhaps countries such as Turkey and even Mexico could be added.

No doubt the USA will try to make sure that these countries stay weak and that at least some of them side with the USA.

Hence such events as the Mumbai attacks. (BRUCE REIDEL and the BOMBAY ATTACKS)

There is no doubt a US connection to the Gladio-style terror in Istanbul, New York, Jakarta ...

On 24 August 2010, China said it hopes India will stick to its commitment of not letting Tibetans engage in anti-China activities. (The Times of India R)

http://1.bp.blogspot.com/_NE-72ZXux-g/THNpMwLse6I/AAAAAAAAO3M/3tgnEs3Q7DE/s1600/india_china_border.gif

Areas of dispute between India and China. Website for this image

The Economist emphasises the border disputes between China and India. (India and China: 19 August 2010: The Economist)

However, trade between China and India is growing fast.

India's biggest trading partner is China.

China gets much of its iron ore from India.

India and China are cooperating with each other when it comes to bidding for African oil. (India and China: 19 August 2010: The Economist)

Of course certain people would like us to think that India is targeting China's oil supplies

At the 2010 summit of the BRICs (Brazil, Russia, India, China) India and China emphasised that they are not in competition.

India's prime minister says: "There is enough economic space for us both." (India and China: 19 August 2010: The Economist)

Meanwhile, the USA is trying hard to cling on to friendship with such countries as India, Indonesia and even Vietnam.

http://4.bp.blogspot.com/_NE-72ZXux-g/THNxRg_8yLI/AAAAAAAAO3U/EeHH94l9vDU/s400/Israel-India.jpg

Mossad increases its control of India

It would not be too difficult to make India suspicious of China.

China is building deepwater ports in Pakistan and Bangladesh, roads in Nepal and oil and gas pipelines in Myanmar. (India and China: 19 August 2010: The Economist)

In 2008, China agreed to build two nuclear-power plants for Pakistan.

China has become Pakistan's biggest supplier of weapons. (India and China: 19 August 2010: The Economist)

Will Indians be persuaded that the USA was the brains behind the Mumbai attacks? (MUMBAI 2008 INSIDE JOB; HEADLEYGATE)

aangirfan (http://aangirfan.blogspot.com/2010/08/chindia-india-allied-to-china.html)

Jozef Ostyn
16 juni 2011, 13:40
Ongetwijfeld hebt u gelijk en is India dolblij met de uitbouw van Chinese marine bases in Sri Lanka, Myanmar en Pakistan. China en India leven op voet van quasi-oorlog.

Arouet
16 juni 2011, 20:11
Ongetwijfeld hebt u gelijk en is India dolblij met de uitbouw van Chinese marine bases in Sri Lanka, Myanmar en Pakistan. China en India leven op voet van quasi-oorlog.

Dat is nu misschien net iets te sterk uitgedrukt maar het is inderdaad wel zo dat Pakistan steun zoekt (en blijkbaar vindt) bij China om sterker te staan in hun conflict met Indië. Indië op zijn beurt voelt zich dan weer ingesloten worden tussen een oude vijand en een nieuwe opkomende macht met belangen die vaak tegengesteld zijn aan de Indische en als die opkomende macht dan ook nog eens de oude aartsrivaal gaat steunen wordt het al helemaal interessant.

kelt
16 juni 2011, 20:49
Sommige van die landen (Pakistan) krijgen nog steeds Amerikaanse hulp, maar de meeste andere hebben geen enkele verplichting ten opzichte van de VS. Het is een vergiftigd geschenk, zoals ook Egypte en Georgie al gemerkt hebben. Er zijn altijd "strings attached". Pakistan zou graag elke Amerikaanse militair of wapentuig dat de Pakistaanse territoriale soevereiniteit schendt aan gruzlementen schieten (zoals China en Rusland geen moment zouden aarzelen te doen) maar ze zijn te afhankelijk van Amerikaanse $$$, hoewel 90% van de bevolking een gloedhekel heeft aan de VS. Rusland was nog omkoopbaar (want daar komt het uiteindelijk op neer) onder Yeltsin maar veel minder onder Putin.

Niet vergeten echter dat de VS dat niet zonder reden doet. De $ aan het Mubarak regime dienden om kern van de Arabische wereld onder controle te houden en terzelfdertijd Israel te beschermen. Via hun $ regeren ze delen van de wereld. Taiwan en Zuid-Korea kregen ook vele miljarden, waardoor ze succesrijke tegenpolen werden voor het communistische China.

Het grote machtsspel tussen China en India is bezig,met Rusland als geinteresseerde(en profiterende-) "derde hond".
Iran,dat ook zou behoren mee te spelen in datzelfde spel ,heeft zichzelf al decennialang uitgeschakeld in godsdienstige navelstaarderij en riskeert ook een soort pakistan te worden.....irrelevant en intern gebarsten...

Ik ben niet zo zeker of Pakistan het nog lang uithoud in zijn huidige vorm,het land lijkt me te barsten langs alle kanten.In een zo gespleten maatschappij,balancerend tussen moderniteit en volstrekte achterlijkheid ,gekombineerd met chronisch geldtekort en diepe onefficiencys en corruptie,moet er iets geven.


In de VS ondertussen is de Republikeinse partij,tot voor kort gedomineerd door de neocons,zich aan het hervormen tot een partij van isolationisten....Zoals President Obama dit momenteel aan het ondervinden is omtrent de Libische kwestie....






De kust is vrij.....

tomm
16 juni 2011, 23:05
kelt

Het grote machtsspel tussen China en India is bezig,met Rusland als geinteresseerde(en profiterende-) "derde hond".

Bwa Rusland heeft goede betrekkingen met beide. Rusland probeert vooral een afzetmarkt te vinden voor z'n wapens en een gemeenschappelijk front tegen het Westen te vormen, als tegenwicht voor de NAVO die zij als een bedreiging zien. Anderzijds heeft Rusland intense economische relaties met de EU dus ook die proberen ze zo veel mogelijk te vriend te houden, via bevriende staten als Duitsland, Griekenland en vooral Italië.
Ze aanvaarden echter geen Europese bemoeienissen in hun achtertuin (Georgië, Oekraïne, Wit-Rusland) net zoals de EU geen Russische bemoeienissen aanvaardde in hun achtertuin. (Bosnië, Kosovo, etc.)

Hoe meer het Westen zich toch bemoeit met deze landen, hoe meer Rusland Venezuela, Cuba, ServiË etc. zullen steunen.



Iran,dat ook zou behoren mee te spelen in datzelfde spel ,heeft zichzelf al decennialang uitgeschakeld in godsdienstige navelstaarderij en riskeert ook een soort pakistan te worden.....irrelevant en intern gebarsten...

Dat zou ik niet durven zeggen. Iran heeft een grote invloed in delen van de Arabische wereld, in het bijzonder natuurlijk Irak en Libanon. De huidige Irakese regering bestaat grotendeels uit Iraanse lakijen. Daarnaast voert Iran ook een actief beleid in bvb. Oost-Afrika en speelt het zelfs een rol in bemiddeling tussen Pakistan en Indië of tussen ArmeniË en Azerbaidjan. Niet te vergeten natuurlijk Afghanistan, waar ze deelfde taal spreken als in Iran. De Iraanse invloed daar, en op de huidige Afghaanse regering, wordt zwaar onderschat. Het is niet omdat Karzai door de VS gesteund wordt, dat hij daarom een Amerikaanse pion is. Osama Bin Laden werd ook ooit door de VS gesteund. Karzai pakt het slim aan en speelt alle landen tegen elkaar uit. Ah de VS hebben kritiek op zijn fraululeuze verkiezingsoverwinningo of willen de financiering terugschroeven... laten we eens gaan shoppen in Teheran en Peking. Het enige voordeel dat de Amerikanen nu nog hebben is dat Iran, China en indië de Taliban verachten en haten, zoniet was er al lang een deal gesloten met de Taliban. In feite hebben de VS de Taliban nodig om 1) hun aanwezigheid in de regio te kunnen blijven legitimeren 2) een invloed op pakistan te kunnen behouden en 3) te verhinderen dat Afghanistan volledig in de invloedssfeer van Iran zou vallen. Zo cynisch is internationale politiek.



Ik ben niet zo zeker of Pakistan het nog lang uithoud in zijn huidige vorm,het land lijkt me te barsten langs alle kanten.In een zo gespleten maatschappij,balancerend tussen moderniteit en volstrekte achterlijkheid ,gekombineerd met chronisch geldtekort en diepe onefficiencys en corruptie,moet er iets geven.

Ach Indië is ook vreselijk corrupt en net zo gespleten tussen moderniteit en achterlijkheid. Het is de legacy van het kolonialisme, dat paste als een tang op een varken (denk golfspelende elite die hun kinderen naar de St. Georges academy sturen, rechters met Engelse pruiken en dorpen waar de tijd niet veranderd is sinds de middeleeuwen en religieus fanatisme de norm is, dat is trouwens in Kenya net zo). Daarnaast zijn het landen die nooit grondig hervormd zijn geworden, anders dan China. Geen grote landhervormingen, geen culturele revolutie, religie nog allesoverheersend, geen modernisatie van cultuur, infrastructuur, mentaliteit, geen eenkindpolitiek (dus overbevolking) etc.



In de VS ondertussen is de Republikeinse partij,tot voor kort gedomineerd door de neocons,zich aan het hervormen tot een partij van isolationisten....Zoals President Obama dit momenteel aan het ondervinden is omtrent de Libische kwestie....

ook hier vergis je je. De neocons zijn juist wel voor interventie. Als ze de kans hadden gekregen en de oorlog tegen Irak niet zo desastreus afliep stonden nog andere landen op het menu. Noord-Korea en Iran natuurlijk, Venezuela, Cuba, Syrië, Myanmar, Georgië, Pakistan, en uiteindelijk zelfs, via omwegen, Rusland en China zelf. Het is net die neocon politiek die de aanzet gaf voor meer samenwerking tussen China, Rusland, Iran en de andere landen.

zonbron
17 juni 2011, 13:33
De relatie tussen China en Rusland is nog nooit zo goed geweest.

Chinese president arrives in Moscow to boost cooperation
07:56, June 16, 2011
http://www.people.com.cn/mediafile/pic/20110616/48/13254412312214980352.jpg
peopledaily (http://english.peopledaily.com.cn/90001/90776/90883/7411155.html)

kelt
17 juni 2011, 15:44
kelt


ook hier vergis je je. De neocons zijn juist wel voor interventie. Als ze de kans hadden gekregen en de oorlog tegen Irak niet zo desastreus afliep stonden nog andere landen op het menu. Noord-Korea en Iran natuurlijk, Venezuela, Cuba, Syrië, Myanmar, Georgië, Pakistan, en uiteindelijk zelfs, via omwegen, Rusland en China zelf. Het is net die neocon politiek die de aanzet gaf voor meer samenwerking tussen China, Rusland, Iran en de andere landen.

opgelet opgelet....het is u mss ontgaan maar binnen de Republikeinse Partij ,die zich aan het hervormen is ,worden die neocons (die inderdaad voor interventie waren) uitgeschakeld.....In de huidige kandidatuurlijst voor het presidentschap bvb zitten er geen meer van de rampzalige lijn Cheney/Rumsfeldt ! ;-)

Ik herinner er aan dat de sterke Tea-Party-strekking binnen de GOP ook eerder isolationistisch is,met een groeiende afschuw van die boze buitenwereld die de zegeningen van de VS niet willen begrijpen! (ironisch bedoeld natuurlijk)

We moeten die samenwerking in Azie zo begrijpen,ze zien dat ook.....je bent mét China of je bent tégen...gelijk hoe,bondgenootschappen dringen zich op....Men kan niet aannemen dat China zo betrekkelijk braaf zal blijven in de regio....In Tibet,tegen taiwan,maar ook omheen de Spratley-eilanden wordt al getoond dat het Rijk van het Midden ook zijn "projectjes" nastreeft.....

freelancer
17 juni 2011, 17:32
De relatie tussen China en Rusland is nog nooit zo goed geweest.
Dat is een boeiende ontwikkeling...:roll:

D'ARTOIS
17 juni 2011, 18:09
Het hangt er vanaf hoelang de VS hun generieke oorlogsdrang blijven handhaven. Terwijl er in het land zelf zoveel te doen is en een massale werkloosheid al jarenlang voortwoekert, de middenklasse verdwijnt en er een tweeklassenpatroon dreigt te ontstaan die weinig goeds voorspelt.

De VS leeft bij de gratie van de dollar die ze vooralsnog in ongekende en ongeremde getale aanmaken. Op het moment echter dat hun $$ niet meer worden geaccepteerd en men betaling in lokale munteenheid verlangd, komt het er anders uit te zien. Dat die dag komt is een feit dat hoe langer hoe sneller dichterbij komt.

Johan Bollen
17 juni 2011, 19:15
De uitbreiding van de SCO naar zuid Azië is positief om verschillende redenen:


Het bevordert de toenadering tussen Indië en Pakistan. Tot voor kort was het ondenkbaar dat beide landen samen zouden zetelen in dezelfde veiligheidsorganisatie. Dit is een belangrijke stap voorwaarts. De VS als 'bemiddelaar' wordt hier overbodig gemaakt.

Het bevordert de toenadering tussen Indië en China. De relatie tussen beide landen is een beetje een enigma. Het belangrijkste probleem blijft een territoriaal geschill. Maar er is ook veel economische samenwerking tussen de twee. Ook cultureel is er een gemeenschappelijk draagvlag door het boeddhisme aan beide zijden van de grens.

De SCO is een stap op weg naar een multilaterale wereld, een wereld waar er niet 1 dominante supermacht de scepter zwaait. Het bevordert de Aziatische integratie en verhindert de Centraal Aziatische strategie van de VS om een wig tussen China en Rusland te drijven om alzo controle over Azië pogen te verkrijgen. SCO pretendeert niet zoals NATO te zijn, een militair bondgenootschap, maar voorziet wel gezamenlijke anti- terrorisme activiteiten. De boodschap is voornamelijk dat buiten-Aziatische inmenging om de 'veiligheid' te garanderen niet gewenst is. Men pretendeert die inmenging overbodig te maken door coöperatie. Voor de VS en NATO zal het nu wel duidelijk zijn dat ze niet de 'politieagent' in Azië zullen kunnen blijven spelen in deze eeuw. Enkel een westers imperium dat de megalomane idee van werelddominantie niet opgegeven heeft zou deze evolutie niet toejuichen.

De SCO kan een voorbode zijn van economische integratie in Azië. Op de vergadering in Kazakstan werd deze ambitie geuit. Men wil een vrije handelszone tegen 2020. Infrastructuurwerken staan ook op stapel (spoorwegen bv.) Ook dit werkt vredebevorderend.

Dit is m.i. geen anti-westerse coalitie maar eerder een pro-Aziatische coalitie. Rusland bv. poogt tegelijk toenadering tot het westen te zoeken. Rusland kan de brug zijn tussen Azië en dat westen omdat het een been in elk 'werelddeel' heeft.

Interessant zijn de gezamelijke standpunten van de leden van het SCO mbt de problemen in Afghanistan (tegen de permanente militaire basissen die de VS en NATO willen in dat land na 2014), het raketten'schild' in Oost Europa, de westerse invasie in Libië en andere op stapel staande invasies van de VS en de NATO die de SCO anticipeert.

The Astana summit has virtually endorsed the common stance of Russia and China with regard to Middle East developments. The accent is on regional stability; the importance of leaving it to the countries of the region to foster democratization in terms of their national conditions and in accordance with their historical and cultural traditions; the resolution of differences through dialogue; the role of the international community being limited to contributing to national reconciliation; and most important, the imperative of the international community abiding by international laws and non-interference in the internal affairs of sovereign states and respecting the territorial integrity of independent states.


Interessant is ook de mening van de Indische analist Bhadrakumar die zegt dat het juist de centraal Aziatische verdeel en heers strategie van de VS geweest is die de Aziatische integratie via de SCO mogelijk gemaakt heeft en versneld heeft...Soms zaait men het tegenovergestelde van wat men wil oogsten.

D'ARTOIS
17 juni 2011, 22:26
Men moet de VS politicus in de algemeenheid niet meer wijsheid toebedelen dan dat ze in werkelijkheid hebben.

Wanneer Rusland en China zich in op politiek maar ook op economisch en wetenschappelijk vlak zich tot een vorm van nauwe samenwerking weten te brengen, zijn de vooruitzichten voor de VS niet direct florissant.

Dat de VS politiek besloten heeft waar ook ter wereld militair te zullen ingrijpen als dat hen zo uitkomt laat uiteraard geen enkele illusie over de werkelijke bedoelingen van de VS.

En vergeet Zuid-Amerika niet waar de VS niet direct populair is. De toekomst ziet er niet bijster goed uit voor de VS. En ik denk niet dat dat zal veranderen, in de positieve zin dan.

Oblique
18 juni 2011, 03:02
Het Westen moet er aan!

kiko
18 juni 2011, 09:28
Het Westen moet er aan!
Want het Oosten is beter ?

Kodo Kodo
18 juni 2011, 10:45
Hun eerste taak moet de vernietiging van de petrodollar zijn, anders heeft het geen zin.

Dat is niet nodig. China kan dat gemakkelijk in z'n eentje. Het heeft drie biljoen dollar aan VS-obligaties opgekocht. Gooit het die op de markt, dan is de dollar niets meer waard. Zelf zijn ze dan ook veel geld kwijt, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door een sterkere renminbi. En dan willen zelfs de Saudi's niet meer aan de VS verkopen.

Aan ons overigens ook niet. Onze EU-politici geven blijk van enorme kortzichtigheid door niet in te gaan op toenaderingspogingen van Rusland, waarvan we overigens niet weten wie daar over 10 jaar aan de macht zal zijn. Misschien zelfs democraten!

Kodo Kodo
18 juni 2011, 10:54
De belangrijkste markten voor Chinese goederen blijven nog altijd de westerse dus zolang China zo afhankelijk blijft van de export naar de VS (en EU) verwacht ik geen al te agressief beleid op korte termijn.


China heeft er geen belang bij, aan een failliete klant te blijven verkopen die betaalt met wat uiteindelijk briefjes WC-papier zullen worden. Tenzij China deze klant nog verder wil ruïneren om naderhand de zaak van hem over te nemen. Als China eenmaal de sterke munt heeft, koopt het olie en goederen en arbeid in de hele wereld.

China heeft een binnenlandse markt die groot genoeg is. Maar het wil eerst de VS uitschakelen door hen in hun schulden te laten verzuipen. Daarna is het gedaan met de slavenarbeid voor de Westerse consument, en zullen wij hard mogen werken voor weinig geld.

Arouet
18 juni 2011, 12:01
China heeft er geen belang bij, aan een failliete klant te blijven verkopen die betaalt met wat uiteindelijk briefjes WC-papier zullen worden. Tenzij China deze klant nog verder wil ruïneren om naderhand de zaak van hem over te nemen. Als China eenmaal de sterke munt heeft, koopt het olie en goederen en arbeid in de hele wereld.

China heeft een binnenlandse markt die groot genoeg is. Maar het wil eerst de VS uitschakelen door hen in hun schulden te laten verzuipen. Daarna is het gedaan met de slavenarbeid voor de Westerse consument, en zullen wij hard mogen werken voor weinig geld.

Ondanks het feit dat China al heeft geprobeerd om een echte grote binnenlandse markt te creëren is hen dit voorlopig nog niet gelukt. Daar komt dan ook nog eens bij dat China momenteel maar een zeer kleine middenklasse heeft. En als China effectief een sterke munt heeft dan zal hun export automatisch dalen, waarom denk je dat de VS zo hard klaagt dat China zijn munt zwak houd?
Je mag niet vergeten dat als het isolationisme terug de bovenhand haalt in de de VS ze veel minder kosten gaan hebben aan hun oorlogen, ook hebben ze door hun huidige lage belastingen op hoge inkomens daar nog veel ruimte om zichzelf extra geld te verschaffen. Natuurlijk hangen beide factoren samen met keuzes die in de VS niet evident zijn maar doordat de VS deze maatregelen kan nemen, hebben ze in ieder geval theoretisch middelen om hun schuld aan te pakken.

Piero
18 juni 2011, 13:37
Rusland, China, Kasakhstan, Kyrgyzstan, Tajikistan, Uzbekistanvormen de Shangai cooperatie groep, die nauwere militaire, politieke en economische banden wil. Ook Wit-Rusland, Armenië, recent ook Oekraïne werken nauw samen met die groep.

Nu echter hebben ook Pakistan, Indie en Afghanistan toenadering gezocht. China investeert veel in Afghanistan, en Kamid Karzai heeft ondanks

Is de wens hier misschien de vader van de gedachte? Hoe kan in hemelsnaam een zo verdeelde heterogene groep landen een gezamenlijke economische strategie ontwikkelen 'tegen het Westen'. :lol:

Momenteel vormt zich bovendien in het westen van de VS een zeer grote Aziatische economische macht, met name in Los Angeles. Aziaten investeren in de VS als nooit tevoren. Het Aziatische kapitalisme verwoest geen vreemde economieën, het slokt ze op tot ze er ziek van wordt. Voorlopig komt Azië eerder in aanmerking als redder van het Westen dan als beul.

Volgens de Belgische antropoloog Paul Jorion is de Aziatische wereld bezig de kapitalistische blunders van het Westen te herhalen. Ik denk dat hij gelijk heeft.

Johan Bollen
18 juni 2011, 13:43
Onze EU-politici geven blijk van enorme kortzichtigheid door niet in te gaan op toenaderingspogingen van Rusland,Dat is geostrategisch niet goed bekeken van Europa. Het is echter niet zozeer Europa dat aandringt op een kloof met Rusland maar de VS die nog steeds een grote macht heeft in Europa. Vele Europese politici komen ook niet verder dan de anti Rusland media propaganda in het westen spijtig genoeg. Ik zie enkel uit Duitsland wat hoop komen op een iets langer termijnvisie op dit moment.