BrusselsMussels
20 juni 2012, 09:08
OK, ik zal waarschijnlijk afgeschoten worden met deze topic. Maar is het na al de corruptie, machteloosheid van de bevolking in een in-perfecte democratie, traagheid en bureaucratie, slaafsheid van de politiek en media aan de elite, en met een gebrek aan zelfbehoud getekende maatschappelijk model niet even tijd om een stap terug te nemen op de laatste eeuwen en met een verfrissende kijk te kijken naar andere modellen die ook werken?
En ik stel me nu op als gemakkelijk doelwit om meteen af te schieten, maar ik moet het kwijt.
Ik woon sinds een paar jaar in een land met een welvarende economie (na een jumpstart door de olie weliswaar maar er nu niet meer uitsluitend op draaiend), absolute veiligheid, enorme dynamiek en vooruitgang in de openheid van de samenleving (als je kijkt van waar ze komen), fiscale stimuli (geen belasting dus), mensenrechten ter zijde (ook hier is er vooruitgang), enorme sociale voordelen voor de lokale bevolking en nultolerantie voor gastarbeiders.
Dit land had niet kunnen zijn zonder de goedkope werkkracht van arbeiders die vrijwillig hierheen komen maar naar Westerse normen als slaven worden behandeld. Het had niet kunnen zijn zonder de snelle en dynamische bewindvoering van een totalitaire staat, bestuurd door een koninklijke familie die dus niet uit is op meer macht want ze zijn nu eenmaal voor 'eeuwig' aan de macht.
Het land heeft idd veel trekken weg van een extreemrechtse maatschappij, eigen volk eerst is hier helemaal geen taboe. Toch geeft het land kansen die ze thuis niet zouden hebben aan vele mensen.
Ik moet zeggen dat ik het hier haatte toen ik toekwam, maar met de jaren heb ik zoals de meeste expats een soort beperkt begrip gevonden voor het maatschappelijk model.
Nu het zo slecht gaat in Europa, en blijkbaar zo goed hier, is het dus wel tijd om even te kijken of we toch niet iets (al is het maar een zeer verwaterde versie) van de politiek hier kunnen leren?
Hopelijk begrijpen sommigen wat ik bedoel, want ik wil wel duidelijk maken dat ik nog niet akkoord ga met hoe de arbeiders hier behandeld worden, want ondanks enige verbetering dankzij internationale druk is er nog veel werk aan de winkel.
Ik wil gewoon even evalueren wat wel en wat niet zou kunnen bij ons ...
En ik stel me nu op als gemakkelijk doelwit om meteen af te schieten, maar ik moet het kwijt.
Ik woon sinds een paar jaar in een land met een welvarende economie (na een jumpstart door de olie weliswaar maar er nu niet meer uitsluitend op draaiend), absolute veiligheid, enorme dynamiek en vooruitgang in de openheid van de samenleving (als je kijkt van waar ze komen), fiscale stimuli (geen belasting dus), mensenrechten ter zijde (ook hier is er vooruitgang), enorme sociale voordelen voor de lokale bevolking en nultolerantie voor gastarbeiders.
Dit land had niet kunnen zijn zonder de goedkope werkkracht van arbeiders die vrijwillig hierheen komen maar naar Westerse normen als slaven worden behandeld. Het had niet kunnen zijn zonder de snelle en dynamische bewindvoering van een totalitaire staat, bestuurd door een koninklijke familie die dus niet uit is op meer macht want ze zijn nu eenmaal voor 'eeuwig' aan de macht.
Het land heeft idd veel trekken weg van een extreemrechtse maatschappij, eigen volk eerst is hier helemaal geen taboe. Toch geeft het land kansen die ze thuis niet zouden hebben aan vele mensen.
Ik moet zeggen dat ik het hier haatte toen ik toekwam, maar met de jaren heb ik zoals de meeste expats een soort beperkt begrip gevonden voor het maatschappelijk model.
Nu het zo slecht gaat in Europa, en blijkbaar zo goed hier, is het dus wel tijd om even te kijken of we toch niet iets (al is het maar een zeer verwaterde versie) van de politiek hier kunnen leren?
Hopelijk begrijpen sommigen wat ik bedoel, want ik wil wel duidelijk maken dat ik nog niet akkoord ga met hoe de arbeiders hier behandeld worden, want ondanks enige verbetering dankzij internationale druk is er nog veel werk aan de winkel.
Ik wil gewoon even evalueren wat wel en wat niet zou kunnen bij ons ...