Homohuwelijk in Spanje

[bartje]

Begin volgend jaar zal het Spaanse Parlement wrsch zijn goedkeuring verlenenen aan het wetsvoorstel dat een huwelijk mogelijk maakt tussen 2 personen van hetzelfde geslacht. Eerder deze week werden de eerste stappen daarvoor gezet. Spanje zou dan na Nederland en België het derde land zijn waar een volwaardig huwelijk mogelijk is!

De Paus heeft de Spaanse premier al laten weten een fel tegenstander te zijn van de plannen van de socialistische regering; omdat ze de gezinsethiek in Spanje in gevaar brengen. Nu we kennen die onnozelteiten al van de paus, dat hij eerst misschien eens in eigen rangen begint te kijken! Uiteraard slaat de Spaanse premier Zapatero deze woorden totaal in de wind; met recht en rede!

[tomm]

Ik ben tegen het homohuwelijk, het huwelijk is nog altijd een heilig verbondschap tussen man en vrouw, het is gevaarlijk de vaste ethische waarden van een maatschappij te ondermijnen, op dat vlak ben ik conservatief.
Ook de vervolging van homo's in veel landen is verwerpelijk, maar men mag niet in het andere uiterste vervallen, homosexualiteit blijft een uitzondering, een minderheid, net als moslim's een minderheid zijn in ons land en moslims dus niet zomaar de arbeidswetgeving kunnen aanpassen aan de ramadan bijvoorbeeld. We moeten hen respecteren en aanvaarden, maar het blijft een minderheid die er een afwijkende vorm van sexualiteit op nahoudt, net als sm'ers, mensen die prostituée's bezoeken enz. het moet kunnen maar het is niet de norm.

Er zijn alleszins landen in Europa die nog lang niet toezijn aan het homohuwelijk zoals de meeste Oost-Europese landen.

[Seba]

Ik ben tegen het homohuwelijk, het huwelijk is nog altijd een heilig verbondschap tussen man en vrouw, het is gevaarlijk de vaste ethische waarden van een maatschappij te ondermijnen, op dat vlak ben ik conservatief.


sinds wanneer is het burgelijk huwelijk een "heilig verbondschap" tussen man en vrouw???? Wat heeft een bijna louter juridisch-administratieve regeling te maken met "ethische waarden"?

[tomm]

sinds wanneer is het burgelijk huwelijk een "heilig verbondschap" tussen man en vrouw???? Wat heeft een bijna louter juridisch-administratieve regeling te maken met "ethische waarden"?

Ook het burgerlijk huwelijk betekent een verankering en erkennen van een relatie, dat gaat uiteraard ook gepaard met ethische waarden, de kerk heeft daar absoluut geen monopolie op. Een huwelijk is veel meer dan een louter juridisch-administratieve regering. En heilig hoeft niet perse in de religieuze betekenis te zijn, men kan ook "heilig" geloven in een principe, een ideaal.

[Griffin]

sinds wanneer is het burgelijk huwelijk een "heilig verbondschap" tussen man en vrouw???? Wat heeft een bijna louter juridisch-administratieve regeling te maken met "ethische waarden"?

Ook het burgerlijk huwelijk betekent een verankering en erkennen van een relatie, dat gaat uiteraard ook gepaard met ethische waarden, de kerk heeft daar absoluut geen monopolie op. Een huwelijk is veel meer dan een louter juridisch-administratieve regering. En heilig hoeft niet perse in de religieuze betekenis te zijn, men kan ook "heilig" geloven in een principe, een ideaal.

Homo's kunnen toch ook geloven in dat ideaal? En net daarom hun relatie willen bevestigen dmv een huwelijk? Waarom zou dat niet mogen? En kom nu niet met religieuze redenen af eh!

Btw, uw onderschrift roteert nogal rap tegenwoordig, opgewonden? :)

[Pat]

Ook het burgerlijk huwelijk betekent een verankering en erkennen van een relatie, dat gaat uiteraard ook gepaard met ethische waarden, de kerk heeft daar absoluut geen monopolie op. Een huwelijk is veel meer dan een louter juridisch-administratieve regering. En heilig hoeft niet perse in de religieuze betekenis te zijn, men kan ook "heilig" geloven in een principe, een ideaal.

Even terzijde ... Dat is nu net wat er zo gevaarlijk is aan religies en ideologiën: Dat geloof, soms zelfs tegen beter weten in.

[Franz Ritter Von Epp]

Ik ben tegen het homohuwelijk, het huwelijk is nog altijd een heilig verbondschap tussen man en vrouw, het is gevaarlijk de vaste ethische waarden van een maatschappij te ondermijnen, op dat vlak ben ik conservatief.
Ook de vervolging van homo's in veel landen is verwerpelijk, maar men mag niet in het andere uiterste vervallen, homosexualiteit blijft een uitzondering, een minderheid, net als moslim's een minderheid zijn in ons land en moslims dus niet zomaar de arbeidswetgeving kunnen aanpassen aan de ramadan bijvoorbeeld. We moeten hen respecteren en aanvaarden, maar het blijft een minderheid die er een afwijkende vorm van sexualiteit op nahoudt, net als sm'ers, mensen die prostituée's bezoeken enz. het moet kunnen maar het is niet de norm.

Er zijn alleszins landen in Europa die nog lang niet toezijn aan het homohuwelijk zoals de meeste Oost-Europese landen.

homofobie bij de communisten??? Welja in het linkse "arbeidersparadijs" cuba worden homosexuelen in de gevangenis gestopt dus zo erg verschiet ik er ook niet van.

[JoeQpublic]

Ik ben tegen het homohuwelijk, het huwelijk is nog altijd een heilig verbondschap tussen man en vrouw, het is gevaarlijk de vaste ethische waarden van een maatschappij te ondermijnen, op dat vlak ben ik conservatief. schoon als gij zo tegen uw huwelijk aankijkt, beste, maar 'n burgerlijk huwelijk is niet veel meer dan een tijdelijk en exclusief contract, dat staat los van interpretatie. Veelwijverij is bij wet verboden, vreemdgaan niet.

Ik vul voor mij en gij voor u de kleine letterkes in in samenspraak met m'n madam, en als het moet trouwen we daarna 28 keer "voor de kerk", in het aanschijn van de maangodin, onderwater, allemaal in onze blote in een Frans bos, enz. Al die zever telt toch niet...

Wat is de kern van het huwelijk? Lijkt mij de wettelijke bestendiging van een langdurige en exclusieve relatie tussen 2 volwassen personen met alle gevolgen vandien op gebied van erfenisrechten, belastingstelsel en andere administratieve overheden.
Homohuwelijk houdt dan simpelweg zo'n bijzondere relatie tussen 2 personen van hetzelfde geslacht in.

"heilig" "ethische waarden" enz is fijn om bij de open haard over te praten maar het snijdt imho weinig juridisch hout.

We moeten hen respecteren en aanvaarden, maar het blijft een minderheid die er een afwijkende vorm van sexualiteit op nahoudt, net als sm'ers, mensen die prostituée's bezoeken enz. het moet kunnen maar het is niet de norm. pffft, ongeldige argumenten in kader van het burgerlijk huwelijk. Moreelridders, kruip gerust op uw paard, maar de realiteit is anders sinds de pil...

Zolang ik en mijn madam duidelijke afspraken maken en we geen wet overtreden heeft niemand er zaken mee hoe en wanneer wij ons huwelijk verbruiken.

Stel, mijn vrouw wordt ongeneeslijk ziek, fysiek onmogelijk om onze liefde aan mekaar te bekennen. Mijn liefde voor haar groeit nog, maar ik ben wel een man met natuurlijke behoeften.
Ik bezoek 1 keer per maand iemand die achter een raam zit met medeweten en goedkeuring van m'n echtgenote. Betekent dat dan dat ik haar minder graag zie dan een koppel dat elke dag 3 keer het beest met 2 ruggen uitbeeldt?

SM: wat wij in ons slaapkamer doen, daar heeft niemand zich mee te moeien. Een van de norm afwijkend sexleven kan perfect in een volwassen en eerlijke relatie passen of gaan we consequent terug de missionarispositie verplichten?
En niet overdag en niet op andere plaatsen dan het bed en patati en patata...

[de Vexille]

Ik kan enkel hopen dat ook in Spanje een alternatief bestaat naast het huwelijk zodat homoseksuelen ook een contractueel (en dus internationaal algemeen erkend) alternatief hebben. "Huwelijk" is allemaal goed en wel, maar het is internationaal gezien vanuit juridisch oogpunt bekeken een wankel bootje.

Het zou ook goed zijn om de vaste link tussen "huwelijk" en afstamming fundamenteel te herbekijken, want e.e.a. zorgt voor een aantal inconsistenties in het personen- en familierecht.

Voor het overige mogen homo's voor mijn part gerust trouwen. Ik ben wel van overtuiging dat dit meer symbolisch is dan wat anders...

[Volksstormer]

Begin volgend jaar zal het Spaanse Parlement wrsch zijn goedkeuring verlenenen aan het wetsvoorstel dat een huwelijk mogelijk maakt tussen 2 personen van hetzelfde geslacht. Eerder deze week werden de eerste stappen daarvoor gezet. Spanje zou dan na Nederland en België het derde land zijn waar een volwaardig huwelijk mogelijk is!

De Paus heeft de Spaanse premier al laten weten een fel tegenstander te zijn van de plannen van de socialistische regering; omdat ze de gezinsethiek in Spanje in gevaar brengen. Nu we kennen die onnozelteiten al van de paus, dat hij eerst misschien eens in eigen rangen begint te kijken! Uiteraard slaat de Spaanse premier Zapatero deze woorden totaal in de wind; met recht en rede!
Wel, dan verwacht ik een volksopstand! :twisted:

[Volksstormer]

Ik ben tegen het homohuwelijk, het huwelijk is nog altijd een heilig verbondschap tussen man en vrouw, het is gevaarlijk de vaste ethische waarden van een maatschappij te ondermijnen, op dat vlak ben ik conservatief.


sinds wanneer is het burgelijk huwelijk een "heilig verbondschap" tussen man en vrouw???? Wat heeft een bijna louter juridisch-administratieve regeling te maken met "ethische waarden"?
Dan voel ik meer voor zijn communisme dan voor uw onnozele tsjevenpraat! :twisted:

Het niveau van CD&V is werkelijk schrijnend. :roll:

[Seba]

sinds wanneer is het burgelijk huwelijk een "heilig verbondschap" tussen man en vrouw???? Wat heeft een bijna louter juridisch-administratieve regeling te maken met "ethische waarden"?
Dan voel ik meer voor zijn communisme dan voor uw onnozele tsjevenpraat! :twisted:

Het niveau van CD&V is werkelijk schrijnend. :roll:

ah, dan kan u ons waarschijnlijk uitleggen wat er zo "heilig" is aan een burgerlijk huwelijk en dan kan u ons eveneens aantonen dat het burgerlijk huwelijk emer is dan een juridisch-administratieve handeling?

[Volksstormer]

Dan voel ik meer voor zijn communisme dan voor uw onnozele tsjevenpraat! :twisted:

Het niveau van CD&V is werkelijk schrijnend. :roll:

ah, dan kan u ons waarschijnlijk uitleggen wat er zo "heilig" is aan een burgerlijk huwelijk en dan kan u ons eveneens aantonen dat het burgerlijk huwelijk emer is dan een juridisch-administratieve handeling?
Elke gezonde gemeenschap kent een notie van 'heiligheid' toe aan waardevolle instellingen die instaan voor het duurzame karakter en de samenhang van het grotere geheel.

[snoodaard]

Als homo's mogen trouwen,waarom mogen groepsexuelen dan niet trouwen?(word leuk 17 venten met 23 wijven)In welk land mag ik trouwen met mijn konijn? 8O

[JoeQpublic]

Als homo's mogen trouwen,waarom mogen groepsexuelen dan niet trouwen?(word leuk 17 venten met 23 wijven)In welk land mag ik trouwen met mijn konijn? 8O
:lol:
huwelijk is exclusief contract tussen 2 volwassen mensen:
dieren en voorwerpen tellen enkel en alleen mee in Belgisch wetboek als eigendom slimme, ge kunt uw kat ook uw huis niet laten erven of ze op de loonlijst zetten.

veelwijverij is bij wet verboden (pc: polygamie)

akkoord dat de term 'huwelijk' flink wat emotionele betekenis kan hebben, maar laat dan het homofiel equivalent minstens op eigendoms- en erfenisrechten gelijk zijn. Naam van het beestje zal weinig verschil maken.

ivm "heiligheid" van 't geheel:
mensen die 3 keer trouwen en scheiden op 10 jaar tijd,
schijnhuwelijken,
venten wat geen alimentatie betalen,
incest etc
lijken mij instituut 'huwelijk' toch ietske meer te ontheiligen dan een koppel mannen of vrouwen dat mekaar eeuwige trouw belooft.

[Sinistra]

sinds wanneer is het burgelijk huwelijk een "heilig verbondschap" tussen man en vrouw???? Wat heeft een bijna louter juridisch-administratieve regeling te maken met "ethische waarden"?
Dan voel ik meer voor zijn communisme dan voor uw onnozele tsjevenpraat! :twisted:

Het niveau van CD&V is werkelijk schrijnend. :roll:


Tja, neonazi's en communisten komen elkaar altijd tegen. Les extrèmes se touchent...toujours :hitler:

[Pat]

Ik heb geen probleem met het homohuwelijk en zelfs niet met adoptie door homoparen.

Waar ik het wel moeilijk mee heb is het feit dat, iedereen die het niet eens is met het homohuwelijk automatisch wordt beschuldigd van homofobie tot zelfs homohaat. Op dat gebied vertoont de homobeweging wel eens autoritaire trekjes, ook tegenover homo's met een afwijkende mening.

[tomm]

Homo's kunnen toch ook geloven in dat ideaal? En net daarom hun relatie willen bevestigen dmv een huwelijk? Waarom zou dat niet mogen? En kom nu niet met religieuze redenen af eh!

ja maar een huwelijk is een relatie tussen man en vrouw, dat is altijd al zo geweest sinds de oorsprong van de mensheid, geen enkele filosoof of ideologie heeft dat ooit in twijfel getrokken, terwijl homosexualiteit altijd bestaan heeft en het onderwerp was van heel wat geschriften.

Btw, uw onderschrift roteert nogal rap tegenwoordig, opgewonden?

:lol:


Even terzijde ... Dat is nu net wat er zo gevaarlijk is aan religies en ideologiën: Dat geloof, soms zelfs tegen beter weten in

gevaarlijk, maar ook nodig, dat verwijt ik veel linkse rakkers in BelgiË, zo geloven nergens meer in en zijn postmodernistisch nihilist, met zo'n houding kom je nergens en heb je niet de nodige wilskracht op echt dingen te gaan veranderen. Beter dan maar een jointje roken en veel lullen met een pintje erbij, veel leuker dan iets conctreets te moeten doen, niet? Waarom denk je dat klein-links in belgiË niet van de grond komt?

homofobie bij de communisten??? Welja in het linkse "arbeidersparadijs" cuba worden homosexuelen in de gevangenis gestopt dus zo erg verschiet ik er ook niet van.

geen homofobie, lees goed wat ik schrijf.
Nog nooit zoveel openlijke homosexuelen gezien als in Cuba, u bent nog nooit in Cuba geweest blijkbaar.



schoon als gij zo tegen uw huwelijk aankijkt, beste, maar 'n burgerlijk huwelijk is niet veel meer dan een tijdelijk en exclusief contract, dat staat los van interpretatie. Veelwijverij is bij wet verboden, vreemdgaan niet.

Ik vul voor mij en gij voor u de kleine letterkes in in samenspraak met m'n madam, en als het moet trouwen we daarna 28 keer "voor de kerk", in het aanschijn van de maangodin, onderwater, allemaal in onze blote in een Frans bos, enz. Al die zever telt toch niet...

Wat is de kern van het huwelijk? Lijkt mij de wettelijke bestendiging van een langdurige en exclusieve relatie tussen 2 volwassen personen met alle gevolgen vandien op gebied van erfenisrechten, belastingstelsel en andere administratieve overheden.
Homohuwelijk houdt dan simpelweg zo'n bijzondere relatie tussen 2 personen van hetzelfde geslacht in.

"heilig" "ethische waarden" enz is fijn om bij de open haard over te praten maar het snijdt imho weinig juridisch hout.

als dat uw visie is op het huwelijk, een loutere optelling van financiële voorwaarden en papiertjes, dat vind ik nogal triestig, en dan is er inderdaad geen enkele reden meer om niet vreemd te gaan en een hedonistisch leven te leiden. pas op, ik weet waarover ik spreek, trouw zijn kost mij veel moeite!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


Zolang ik en mijn madam duidelijke afspraken maken en we geen wet overtreden heeft niemand er zaken mee hoe en wanneer wij ons huwelijk verbruiken.

ik ken koppels die samen parenclubs bezoeken, goed, dat moet kunnen, daarom ishun liefde niet minder sterk;

Stel, mijn vrouw wordt ongeneeslijk ziek, fysiek onmogelijk om onze liefde aan mekaar te bekennen. Mijn liefde voor haar groeit nog, maar ik ben wel een man met natuurlijke behoeften.
Ik bezoek 1 keer per maand iemand die achter een raam zit met medeweten en goedkeuring van m'n echtgenote. Betekent dat dan dat ik haar minder graag zie dan een koppel dat elke dag 3 keer het beest met 2 ruggen uitbeeldt?

inderdaad, moet kunnen, als je voor haar blijft zorgen dan betekent dat dat je de ware waarde van het huwelijk eerbiedigt.


SM: wat wij in ons slaapkamer doen, daar heeft niemand zich mee te moeien. Een van de norm afwijkend sexleven kan perfect in een volwassen en eerlijke relatie passen of gaan we consequent terug de missionarispositie verplichten?
En niet overdag en niet op andere plaatsen dan het bed en patati en patata...

binnen een huwelijk moet alles kunnen vind ik


Dan voel ik meer voor zijn communisme dan voor uw onnozele tsjevenpraat!

in Sovjet-Rusland had het huwelijk en het gezin veel meer waarde en respect dan hier in het westen.

[Volksstormer]

Homo's kunnen toch ook geloven in dat ideaal? En net daarom hun relatie willen bevestigen dmv een huwelijk? Waarom zou dat niet mogen? En kom nu niet met religieuze redenen af eh!

ja maar een huwelijk is een relatie tussen man en vrouw, dat is altijd al zo geweest sinds de oorsprong van de mensheid, geen enkele filosoof of ideologie heeft dat ooit in twijfel getrokken, terwijl homosexualiteit altijd bestaan heeft en het onderwerp was van heel wat geschriften.

Btw, uw onderschrift roteert nogal rap tegenwoordig, opgewonden?

:lol:

Even terzijde ... Dat is nu net wat er zo gevaarlijk is aan religies en ideologiën: Dat geloof, soms zelfs tegen beter weten in

gevaarlijk, maar ook nodig, dat verwijt ik veel linkse rakkers in BelgiË, zo geloven nergens meer in en zijn postmodernistisch nihilist, met zo'n houding kom je nergens en heb je niet de nodige wilskracht op echt dingen te gaan veranderen. Beter dan maar een jointje roken en veel lullen met een pintje erbij, veel leuker dan iets conctreets te moeten doen, niet? Waarom denk je dat klein-links in belgiË niet van de grond komt?

homofobie bij de communisten??? Welja in het linkse "arbeidersparadijs" cuba worden homosexuelen in de gevangenis gestopt dus zo erg verschiet ik er ook niet van.

geen homofobie, lees goed wat ik schrijf.
Nog nooit zoveel openlijke homosexuelen gezien als in Cuba, u bent nog nooit in Cuba geweest blijkbaar.



schoon als gij zo tegen uw huwelijk aankijkt, beste, maar 'n burgerlijk huwelijk is niet veel meer dan een tijdelijk en exclusief contract, dat staat los van interpretatie. Veelwijverij is bij wet verboden, vreemdgaan niet.

Ik vul voor mij en gij voor u de kleine letterkes in in samenspraak met m'n madam, en als het moet trouwen we daarna 28 keer "voor de kerk", in het aanschijn van de maangodin, onderwater, allemaal in onze blote in een Frans bos, enz. Al die zever telt toch niet...

Wat is de kern van het huwelijk? Lijkt mij de wettelijke bestendiging van een langdurige en exclusieve relatie tussen 2 volwassen personen met alle gevolgen vandien op gebied van erfenisrechten, belastingstelsel en andere administratieve overheden.
Homohuwelijk houdt dan simpelweg zo'n bijzondere relatie tussen 2 personen van hetzelfde geslacht in.

"heilig" "ethische waarden" enz is fijn om bij de open haard over te praten maar het snijdt imho weinig juridisch hout.

als dat uw visie is op het huwelijk, een loutere optelling van financiële voorwaarden en papiertjes, dat vind ik nogal triestig, en dan is er inderdaad geen enkele reden meer om niet vreemd te gaan en een hedonistisch leven te leiden. pas op, ik weet waarover ik spreek, trouw zijn kost mij veel moeite!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


Zolang ik en mijn madam duidelijke afspraken maken en we geen wet overtreden heeft niemand er zaken mee hoe en wanneer wij ons huwelijk verbruiken.

ik ken koppels die samen parenclubs bezoeken, goed, dat moet kunnen, daarom ishun liefde niet minder sterk;

Stel, mijn vrouw wordt ongeneeslijk ziek, fysiek onmogelijk om onze liefde aan mekaar te bekennen. Mijn liefde voor haar groeit nog, maar ik ben wel een man met natuurlijke behoeften.
Ik bezoek 1 keer per maand iemand die achter een raam zit met medeweten en goedkeuring van m'n echtgenote. Betekent dat dan dat ik haar minder graag zie dan een koppel dat elke dag 3 keer het beest met 2 ruggen uitbeeldt?

inderdaad, moet kunnen, als je voor haar blijft zorgen dan betekent dat dat je de ware waarde van het huwelijk eerbiedigt.


SM: wat wij in ons slaapkamer doen, daar heeft niemand zich mee te moeien. Een van de norm afwijkend sexleven kan perfect in een volwassen en eerlijke relatie passen of gaan we consequent terug de missionarispositie verplichten?
En niet overdag en niet op andere plaatsen dan het bed en patati en patata...

binnen een huwelijk moet alles kunnen vind ik


Dan voel ik meer voor zijn communisme dan voor uw onnozele tsjevenpraat!

in Sovjet-Rusland had het huwelijk en het gezin veel meer waarde en respect dan hier in het westen.
U hoort toch niet thuis bij dat zootje linkse chaoten? :roll:

http://fel.nr.free.fr/Logo%20FEL5.gif

Wees welkom, broeder! :mrgreen: :wink:

[Volksstormer]

Dan voel ik meer voor zijn communisme dan voor uw onnozele tsjevenpraat! :twisted:

Het niveau van CD&V is werkelijk schrijnend. :roll:
Tja, neonazi's en communisten komen elkaar altijd tegen. Les extrèmes se touchent...toujours :hitler:
Les extrèmes se touchent? :lol: :lol: :lol:

Wat zouden uw jodenvriendjes dan van het 'homohuwelijk' vinden???

[Antoon]

Ik ben tegen het homohuwelijk, het huwelijk is nog altijd een heilig verbondschap tussen man en vrouw, het is gevaarlijk de vaste ethische waarden van een maatschappij te ondermijnen, op dat vlak ben ik conservatief.
Ook de vervolging van homo's in veel landen is verwerpelijk, maar men mag niet in het andere uiterste vervallen, homosexualiteit blijft een uitzondering, een minderheid, net als moslim's een minderheid zijn in ons land en moslims dus niet zomaar de arbeidswetgeving kunnen aanpassen aan de ramadan bijvoorbeeld. We moeten hen respecteren en aanvaarden, maar het blijft een minderheid die er een afwijkende vorm van sexualiteit op nahoudt, net als sm'ers, mensen die prostituée's bezoeken enz. het moet kunnen maar het is niet de norm.

Er zijn alleszins landen in Europa die nog lang niet toezijn aan het homohuwelijk zoals de meeste Oost-Europese landen.

Het is interessant te vernemen dat jij zo denkt.

Kijk, ik ben een voorstander van het homo-huwelijk. Ik denk dat de familie de hoeksteen van de maatschappij is, maar de vorm van een familie doet er niet toe. Traditioneel of anders maakt niet uit.

Man & vrouw met kinderen.
Man & vrouw zonder kinderen.
Man & man met kinderen.
Man & man zonder kinderen.
Vrouw & vrouw met kinderen.
Vrouw & vrouw zonder kinderen.
Alleenstaande man met kinderen.
Alleenstaande vrouw met kinderen.
Alleenstaande man zonder kinderen.
Alleenstaande vrouw zonder kinderen.

Allemaal goed. Ik bergijp de heisa niet.

[Volksstormer]

Ik ben tegen het homohuwelijk, het huwelijk is nog altijd een heilig verbondschap tussen man en vrouw, het is gevaarlijk de vaste ethische waarden van een maatschappij te ondermijnen, op dat vlak ben ik conservatief.
Ook de vervolging van homo's in veel landen is verwerpelijk, maar men mag niet in het andere uiterste vervallen, homosexualiteit blijft een uitzondering, een minderheid, net als moslim's een minderheid zijn in ons land en moslims dus niet zomaar de arbeidswetgeving kunnen aanpassen aan de ramadan bijvoorbeeld. We moeten hen respecteren en aanvaarden, maar het blijft een minderheid die er een afwijkende vorm van sexualiteit op nahoudt, net als sm'ers, mensen die prostituée's bezoeken enz. het moet kunnen maar het is niet de norm.

Er zijn alleszins landen in Europa die nog lang niet toezijn aan het homohuwelijk zoals de meeste Oost-Europese landen.

Het is interessant te vernemen dat jij zo denkt.

Kijk, ik ben een voorstander van het homo-huwelijk. Ik denk dat de familie de hoeksteen van de maatschappij is, maar de vorm van een familie doet er niet toe. Traditioneel of anders maakt niet uit.

Man & vrouw met kinderen.
Man & vrouw zonder kinderen.
Man & man met kinderen.
Man & man zonder kinderen.
Vrouw & vrouw met kinderen.
Vrouw & vrouw zonder kinderen.
Alleenstaande man met kinderen.
Alleenstaande vrouw met kinderen.
Alleenstaande man zonder kinderen.
Alleenstaande vrouw zonder kinderen.

Allemaal goed. Ik bergijp de heisa niet.
U hebt er geen flauw benul van hoeveel onheil er uit een gebroken of problematisch gezinsleven kan voortkomen.

Het stijgende aantal misbruikte kinderen zal in de toekomst voor een drastische toename van het aantal seriemoordenaars �* la Fourniret zorgen, zei Jef Vermassen onlangs op TV.

Het is maar één aspect van noodlottige sociale en familiale experimenten als het homohuwelijk.

[dronyon]

U hebt er geen flauw benul van hoeveel onheil er uit een gebroken of problematisch gezinsleven kan voortkomen.

Het stijgende aantal misbruikte kinderen zal in de toekomst voor een drastische toename van het aantal seriemoordenaars �* la Fourniret zorgen, zei Jef Vermassen onlangs op TV.

Het is maar één aspect van noodlottige sociale en familiale experimenten als het homohuwelijk.
De stap van homohuwelijk naar 'gebroken of problematisch gezinsleven' is al redelijk misselijk, maar dan over 'misbruikte kinderen' beginnen is ronduit walgelijk.

Dat homohuwelijk en -adoptie 'noodlottige' experimenten zijn, laat ik eveneens voor uw rekening over. Homo's moeten bewust voor een kroost kiezen en hebben dus geen 'ongelukjes' rondlopen; dit lijkt mij een meer dan overtuigend argument te zijn om te betwijfelen of kinderen van homo's er per definitie slechter aan toe zijn

[Funghus]

U hebt er geen flauw benul van hoeveel onheil er uit een gebroken of problematisch gezinsleven kan voortkomen.

Het stijgende aantal misbruikte kinderen zal in de toekomst voor een drastische toename van het aantal seriemoordenaars �* la Fourniret zorgen, zei Jef Vermassen onlangs op TV.

Het is maar één aspect van noodlottige sociale en familiale experimenten als het homohuwelijk.
De stap van homohuwelijk naar 'gebroken of problematisch gezinsleven' is al redelijk misselijk, maar dan over 'misbruikte kinderen' beginnen is ronduit walgelijk.

Dat homohuwelijk en -adoptie 'noodlottige' experimenten zijn, laat ik eveneens voor uw rekening over. Homo's moeten bewust voor een kroost kiezen en hebben dus geen 'ongelukjes' rondlopen; dit lijkt mij een meer dan overtuigend argument te zijn om te betwijfelen of kinderen van homo's er per definitie slechter aan toe zijn

Wie zorgt er voor kinderen? Meestal zijn dat de natuurlijke ouders die hun eigen bloed, hun eigen toekomst in de ogen kijken. Daar zijn uitzonderingen op en in feite is het best mogelijk om kinderen te adopteren. Dat er homo's zijn met heel oprechte gevoelens betwijfel ik niet. Maar hoe denken de kinderen daar over eens ze wat ouder worden? Je zou versteld staan van de psychologische consequenties van de gebeurtenissen tijdens onze prille jeugd. Heel onze psychologische gezondheid valt of staat met de aanvaarding van onszelf en onze ouders of gezinssituatie. Verstikkende affectie, te weinig affectie, verkeerde affectie,... Het feit of ze kinderen mogen adopteren is een moeilijke zaak. Als men uitgaat van de situatie van de kinderen, kan men zich afvragen of ze beter in een weeshuis zitten of andere vergelijkbare situatie of bij homo-pleegouders. Daar is geen eenvoudig antwoord op.

Sociale toestanden zijn altijd "riskant", het hetero-huwelijk ook. Dat is gewoon het leven. Niets is perfect. Als je kijkt naar de natuur, dan zie je dat slechts een kleine minderheid van de jongen van een dier het zullen brengen tot ouder met nakomelingen. Een tijger-moeder heeft 3 of 4 jongen, waarvan statistisch gezien maar ééntje overleeft tot volwassen leeftijd. De mensheid daarentegen is een echte plaag die de wereld overspoelt en jaarlijks tientallen soorten doet uitsterven en het milieu zwaar aantast. We worden in onze artificiële wereld veel minder geconfronteerd met de harde werkelijkheid van de natuur, waar faling en willekeurige selectie fataal zijn.

Moeten we tolerant zijn? Mij lijkt het voor de hand liggend dat homo's mensen zijn met dezelfde rechten als hetero's. Per slot van rekening gaat het vooral over hun leven. Wat zij doen gaat anderen niet aan, tenzij ze de vrijheden van anderen schenden. Het is wel mogelijk dat ze daarbij mensen op de tenen trappen. Maar mensen die ongelukkig zijn omwille van hun onderdrukte sexualiteit doen de maatschappij ook geen deugd.

[TomB]

U hebt er geen flauw benul van hoeveel onheil er uit een gebroken of problematisch gezinsleven kan voortkomen.

Het stijgende aantal misbruikte kinderen zal in de toekomst voor een drastische toename van het aantal seriemoordenaars �* la Fourniret zorgen, zei Jef Vermassen onlangs op TV.

Het is maar één aspect van noodlottige sociale en familiale experimenten als het homohuwelijk.

Dus volgens u staat homokoppel gelijk aan misbruik van de kinderen die erdoor geadopteerd worden. Tja ...

[TomB]

De stap van homohuwelijk naar 'gebroken of problematisch gezinsleven' is al redelijk misselijk, maar dan over 'misbruikte kinderen' beginnen is ronduit walgelijk.

Dat homohuwelijk en -adoptie 'noodlottige' experimenten zijn, laat ik eveneens voor uw rekening over. Homo's moeten bewust voor een kroost kiezen en hebben dus geen 'ongelukjes' rondlopen; dit lijkt mij een meer dan overtuigend argument te zijn om te betwijfelen of kinderen van homo's er per definitie slechter aan toe zijn

Wie zorgt er voor kinderen? Meestal zijn dat de natuurlijke ouders die hun eigen bloed, hun eigen toekomst in de ogen kijken. Daar zijn uitzonderingen op en in feite is het best mogelijk om kinderen te adopteren. Dat er homo's zijn met heel oprechte gevoelens betwijfel ik niet. Maar hoe denken de kinderen daar over eens ze wat ouder worden? Je zou versteld staan van de psychologische consequenties van de gebeurtenissen tijdens onze prille jeugd. Heel onze psychologische gezondheid valt of staat met de aanvaarding van onszelf en onze ouders of gezinssituatie. Verstikkende affectie, te weinig affectie, verkeerde affectie,... Het feit of ze kinderen mogen adopteren is een moeilijke zaak. Als men uitgaat van de situatie van de kinderen, kan men zich afvragen of ze beter in een weeshuis zitten of andere vergelijkbare situatie of bij homo-pleegouders. Daar is geen eenvoudig antwoord op.

Sociale toestanden zijn altijd "riskant", het hetero-huwelijk ook. Dat is gewoon het leven. Niets is perfect. Als je kijkt naar de natuur, dan zie je dat slechts een kleine minderheid van de jongen van een dier het zullen brengen tot ouder met nakomelingen. Een tijger-moeder heeft 3 of 4 jongen, waarvan statistisch gezien maar ééntje overleeft tot volwassen leeftijd. De mensheid daarentegen is een echte plaag die de wereld overspoelt en jaarlijks tientallen soorten doet uitsterven en het milieu zwaar aantast. We worden in onze artificiële wereld veel minder geconfronteerd met de harde werkelijkheid van de natuur, waar faling en willekeurige selectie fataal zijn.

Moeten we tolerant zijn? Mij lijkt het voor de hand liggend dat homo's mensen zijn met dezelfde rechten als hetero's. Per slot van rekening gaat het vooral over hun leven. Wat zij doen gaat anderen niet aan, tenzij ze de vrijheden van anderen schenden. Het is wel mogelijk dat ze daarbij mensen op de tenen trappen. Maar mensen die ongelukkig zijn omwille van hun onderdrukte sexualiteit doen de maatschappij ook geen deugd.

Daarom ook dat er strenge voorwaarden worden verbonden aan adoptie in het algemeen. Ik zie de link niet echt naar het opgevoed zijn door een homokoppel.

De enige verwijzing die ik min of meer kan maken is dat een kind zich daar later (pubertijd) vragen kan over stellen. Het gaat daar echter overduidelijk over een maatschappelijke aanvaarding.

Zeer gevaarlijke denkpiste. Ik zou binnen hetzelfde kader kunnen beweren dat zwarten eigenlijk beter geen kinderen zouden krijgen omdat die kinderen zich later vragen zouden kunnen gaan stellen over diezelfde maatschappelijke aanvaarding.

Aan die maatschappelijke aanvaardig zelf moet dus gewerkt worden, niet aan de homos. De anti-homo (of neger etc.) opinie die argumentsloos om zich heen slaat en die bevolkingsgroep met allerhande probleme belaadt is m.i. het echte probleem, niet de mensen met een andere sexuele voorkeur.

[Antoon]

U hebt er geen flauw benul van hoeveel onheil er uit een gebroken of problematisch gezinsleven kan voortkomen.


Juist wel.

Vandaar dat in mijn ogen een gezonde familieverhouding bij bijvoorbeeld een alleenstaande moeder met kind of een homo-koppel met kind veel beter is dan een traditionele familie-structuur waarin papa regelmatig mama bont en blauw slaat of zijn dochter regelmatig misbruikt.

Ik denk dat wij ons beter inhoudelijk concentreren op het promoten van een goed gezinsleven en het detecteren en begeleiden van gezinnen waar problemen voorkomen dan ons te staren op de vorm van een familie-structuur (homo, hetero of alleenstaand).

[Funghus]

Wie zorgt er voor kinderen? Meestal zijn dat de natuurlijke ouders die hun eigen bloed, hun eigen toekomst in de ogen kijken. Daar zijn uitzonderingen op en in feite is het best mogelijk om kinderen te adopteren. Dat er homo's zijn met heel oprechte gevoelens betwijfel ik niet. Maar hoe denken de kinderen daar over eens ze wat ouder worden? Je zou versteld staan van de psychologische consequenties van de gebeurtenissen tijdens onze prille jeugd. Heel onze psychologische gezondheid valt of staat met de aanvaarding van onszelf en onze ouders of gezinssituatie. Verstikkende affectie, te weinig affectie, verkeerde affectie,... Het feit of ze kinderen mogen adopteren is een moeilijke zaak. Als men uitgaat van de situatie van de kinderen, kan men zich afvragen of ze beter in een weeshuis zitten of andere vergelijkbare situatie of bij homo-pleegouders. Daar is geen eenvoudig antwoord op.

Sociale toestanden zijn altijd "riskant", het hetero-huwelijk ook. Dat is gewoon het leven. Niets is perfect. Als je kijkt naar de natuur, dan zie je dat slechts een kleine minderheid van de jongen van een dier het zullen brengen tot ouder met nakomelingen. Een tijger-moeder heeft 3 of 4 jongen, waarvan statistisch gezien maar ééntje overleeft tot volwassen leeftijd. De mensheid daarentegen is een echte plaag die de wereld overspoelt en jaarlijks tientallen soorten doet uitsterven en het milieu zwaar aantast. We worden in onze artificiële wereld veel minder geconfronteerd met de harde werkelijkheid van de natuur, waar faling en willekeurige selectie fataal zijn.

Moeten we tolerant zijn? Mij lijkt het voor de hand liggend dat homo's mensen zijn met dezelfde rechten als hetero's. Per slot van rekening gaat het vooral over hun leven. Wat zij doen gaat anderen niet aan, tenzij ze de vrijheden van anderen schenden. Het is wel mogelijk dat ze daarbij mensen op de tenen trappen. Maar mensen die ongelukkig zijn omwille van hun onderdrukte sexualiteit doen de maatschappij ook geen deugd.

Daarom ook dat er strenge voorwaarden worden verbonden aan adoptie in het algemeen. Ik zie de link niet echt naar het opgevoed zijn door een homokoppel.

De enige verwijzing die ik min of meer kan maken is dat een kind zich daar later (pubertijd) vragen kan over stellen. Het gaat daar echter overduidelijk over een maatschappelijke aanvaarding.

Zeer gevaarlijke denkpiste. Ik zou binnen hetzelfde kader kunnen beweren dat zwarten eigenlijk beter geen kinderen zouden krijgen omdat die kinderen zich later vragen zouden kunnen gaan stellen over diezelfde maatschappelijke aanvaarding.

Aan die maatschappelijke aanvaardig zelf moet dus gewerkt worden, niet aan de homos. De anti-homo (of neger etc.) opinie die argumentsloos om zich heen slaat en die bevolkingsgroep met allerhande probleme belaadt is m.i. het echte probleem, niet de mensen met een andere sexuele voorkeur.

Ik ben het met je eens. Er zijn hoe dan ook mensen die zichzelf niet aanvaarden. Of ze nu uit een heterogezin komen of niet. Men moet werken aan maatschappelijke aanvaarding. Zowel op het niveau van de media als dat van het individu. Zonder sirenes, gewoon uitgaan van het feit dat we allemaal maar mensen zijn en in hetzelfde bootje zitten.

[dronyon]

Daarom ook dat er strenge voorwaarden worden verbonden aan adoptie in het algemeen. Ik zie de link niet echt naar het opgevoed zijn door een homokoppel.

De enige verwijzing die ik min of meer kan maken is dat een kind zich daar later (pubertijd) vragen kan over stellen. Het gaat daar echter overduidelijk over een maatschappelijke aanvaarding.

Zeer gevaarlijke denkpiste. Ik zou binnen hetzelfde kader kunnen beweren dat zwarten eigenlijk beter geen kinderen zouden krijgen omdat die kinderen zich later vragen zouden kunnen gaan stellen over diezelfde maatschappelijke aanvaarding.

Aan die maatschappelijke aanvaardig zelf moet dus gewerkt worden, niet aan de homos. De anti-homo (of neger etc.) opinie die argumentsloos om zich heen slaat en die bevolkingsgroep met allerhande probleme belaadt is m.i. het echte probleem, niet de mensen met een andere sexuele voorkeur.
:thumbsup:

[de Vexille]

Maatschappelijke aanvaarding gekoppeld weliswaar aan afdoende kennis van zaken. Het eerste neemt heel wat tijd in beslag, want onze samenleving is terzake niet verdeeld in twee scherp afgelijnde kampen... Denken dat je met een paar wetswijzigingen de heersende opvattingen als bij toverslag zal keren is een illusie. Het tweede, die "kennis van zaken", wel... ik denk dat we er vrij algemeen eens over kunnen worden dat de manier waarop volwassen mensen hun leven inrichten (samenwonend, gehuwd, LAT,...) eigenlijk hun zaak is en dat we dit moeten respecteren. Maar zodra we over kinderen spreken is voorzichtigheid geboden.

Ik hoor in dit debat enkel gespeculeer over een materie waar we tot op heden bitter weinig ervaring mee hebben. De vraag is dus: zijn we bereid om met de opvoeding van kinderen te experimenteren omwille van "een principe"? Of gaan we hierover nog eens grondig nadenken en dit gegeven heel voorzichtig (en met een afdoende begeleiding) benaderen vooraleer we aan onze wetgeving beginnen te prutsen?

[TomB]

Maatschappelijke aanvaarding gekoppeld weliswaar aan afdoende kennis van zaken. Het eerste neemt heel wat tijd in beslag, want onze samenleving is terzake niet verdeeld in twee scherp afgelijnde kampen... Denken dat je met een paar wetswijzigingen de heersende opvattingen als bij toverslag zal keren is een illusie. Het tweede, die "kennis van zaken", wel... ik denk dat we er vrij algemeen eens over kunnen worden dat de manier waarop volwassen mensen hun leven inrichten (samenwonend, gehuwd, LAT,...) eigenlijk hun zaak is en dat we dit moeten respecteren. Maar zodra we over kinderen spreken is voorzichtigheid geboden.

Ik hoor in dit debat enkel gespeculeer over een materie waar we tot op heden bitter weinig ervaring mee hebben. De vraag is dus: zijn we bereid om met de opvoeding van kinderen te experimenteren omwille van "een principe"? Of gaan we hierover nog eens grondig nadenken en dit gegeven heel voorzichtig (en met een afdoende begeleiding) benaderen vooraleer we aan onze wetgeving beginnen te prutsen?

Eerste deel van uw tekst:
Wie zegt dat maatschappelijke aanvaarding er zal komen door wetswijziging? Maatschappelijke aanvaardig zal er komen door een combinatie van factoren, waaronder de wet, maar vooral door moedige homofielen. Hoe meer er zo opkomen voor hun rechten, hoe meer de maatschappij ze zal aanvaarden. Dat is echter een discussie die niets met de grond van mijn betoog te maken had, en dat is dat de discriminatie het probleem is, niet het subject ervan. Ik wil als nadenkertje ook nog even wijzen op de hetze over het homo huwelijk, die duidelijk aantoont hoe uw these over hoe eens we het zijn over hoe mensen hun leven wensen in te richten nogal wankel is.

Tweede deel van uw tekst:
We hebben reeds ge-experimenteerd met kinderen. Homoadoptie is reeds in detail bestudeerd. Blijkbaar resulteert het niet in de creatie van hordes homos en hebben die kinderen geen noemenswaardige problemen tov klassieke adoptiekinderen, en zeker niet tov kinderen opgevoed in een weeshuis. Er is een moment waarop "We moeten daar nog eens over nadenken" niet langer redelijk is, en m.i. is dat punt bereikt.

[Turkje]

U hebt er geen flauw benul van hoeveel onheil er uit een gebroken of problematisch gezinsleven kan voortkomen.

Het stijgende aantal misbruikte kinderen zal in de toekomst voor een drastische toename van het aantal seriemoordenaars �* la Fourniret zorgen, zei Jef Vermassen onlangs op TV.

Het is maar één aspect van noodlottige sociale en familiale experimenten als het homohuwelijk.

Van homohuwelijken naar Fourniret: een grote stap voor de mens, een kleine klik voor Volksstormer.

Ik vraag me af in wat voor een omgeving Volksstormer is opgevoed, en pleit ervoor onmiddellijk een wet uit te vaardigen die zulks verbied voor kinderen. Brrrr.... :wink:

[JoeQpublic]

schoon als gij zo tegen uw huwelijk aankijkt, beste, maar 'n burgerlijk huwelijk is niet veel meer dan een tijdelijk en exclusief contract, dat staat los van interpretatie.
Ik vul voor mij en gij voor u de kleine letterkes in in samenspraak met m'n madam.
Wat is de kern van het huwelijk? Lijkt mij de wettelijke bestendiging van een langdurige en exclusieve relatie tussen 2 volwassen personen met alle gevolgen vandien op gebied van erfenisrechten, belastingstelsel en andere administratieve overheden.

Homohuwelijk houdt dan simpelweg zo'n bijzondere relatie tussen 2 personen van hetzelfde geslacht in.
als dat uw visie is op het huwelijk, een loutere optelling van financiële voorwaarden en papiertjes, dat vind ik nogal triestig, en dan is er inderdaad geen enkele reden meer om niet vreemd te gaan en een hedonistisch leven te leiden.
correct tomm, da's mijn visie op wat een huwelijk minimaal is.

Persoonlijke invulling daarrvan maakt onze mensenlevens interessant, maar daar heeft de Staat of iemand anders imho weinig over te zeggen, zolang de wet niet overtreden wordt.

Ik zie dus niet in waarom je zulks zou weigeren aan 'n koppel van hetzelfde geslacht.
Enige niet-emotionele argument zou kunnen zijn dat homo's en lesbiënnes niet in staat zijn tot "langdurige en exclusieve relatie tussen 2 volwassen personen" maar oh ramp, dat kan je niet hard maken zonder hetzelfde te zeggen over het huwelijk tussen man en vrouw (scheidingscijfers etc)

Over kinder-recht en adoptie spreek ik me niet uit, een andere discussie...

[de Vexille]

Maatschappelijke aanvaarding gekoppeld weliswaar aan afdoende kennis van zaken. Het eerste neemt heel wat tijd in beslag, want onze samenleving is terzake niet verdeeld in twee scherp afgelijnde kampen... Denken dat je met een paar wetswijzigingen de heersende opvattingen als bij toverslag zal keren is een illusie. Het tweede, die "kennis van zaken", wel... ik denk dat we er vrij algemeen eens over kunnen worden dat de manier waarop volwassen mensen hun leven inrichten (samenwonend, gehuwd, LAT,...) eigenlijk hun zaak is en dat we dit moeten respecteren. Maar zodra we over kinderen spreken is voorzichtigheid geboden.

Ik hoor in dit debat enkel gespeculeer over een materie waar we tot op heden bitter weinig ervaring mee hebben. De vraag is dus: zijn we bereid om met de opvoeding van kinderen te experimenteren omwille van "een principe"? Of gaan we hierover nog eens grondig nadenken en dit gegeven heel voorzichtig (en met een afdoende begeleiding) benaderen vooraleer we aan onze wetgeving beginnen te prutsen?

Eerste deel van uw tekst:
Wie zegt dat maatschappelijke aanvaarding er zal komen door wetswijziging? Maatschappelijke aanvaardig zal er komen door een combinatie van factoren, waaronder de wet, maar vooral door moedige homofielen. Hoe meer er zo opkomen voor hun rechten, hoe meer de maatschappij ze zal aanvaarden. Dat is echter een discussie die niets met de grond van mijn betoog te maken had, en dat is dat de discriminatie het probleem is, niet het subject ervan. Ik wil als nadenkertje ook nog even wijzen op de hetze over het homo huwelijk, die duidelijk aantoont hoe uw these over hoe eens we het zijn over hoe mensen hun leven wensen in te richten nogal wankel is.

Ik heb nergens beweerd dat wetswijziging een factor is in het proces van maatschappelijke aanvaarding... Wel integendeel; de wet wordt aangepast in functie van de maatschappelijke aanvaarding en kan m.i. niet gebruikt worden om die te "forceren".

De hetze tegen het homohuwelijk is hoofzakelijk een achterhoedegevecht (sterk uitvergroot op een forum zoals dit); het is een gevecht om "symbooltjes" en principes waar we in de praktijk niks voor kopen. Ik ben niet gelukkig met het homohuwelijk om heel andere (technische) redenen, maar da's een heel ander verhaal. (ps. ik heb niks tegen de idee, en heb ook afstand genomen van het geleuter rond woordjes.... ik wens dus ook niet te discrimineren)




Tweede deel van uw tekst:
We hebben reeds ge-experimenteerd met kinderen. Homoadoptie is reeds in detail bestudeerd. Blijkbaar resulteert het niet in de creatie van hordes homos en hebben die kinderen geen noemenswaardige problemen tov klassieke adoptiekinderen, en zeker niet tov kinderen opgevoed in een weeshuis. Er is een moment waarop "We moeten daar nog eens over nadenken" niet langer redelijk is, en m.i. is dat punt bereikt.

Wie heeft reeds geëxperimenteerd en is dit ergens gedocumenteerd? Ik ben heel geïnteresseerd in studies of zelfs factuele verslagen die dit kunnen verduidelijken. Heb ook al een hele boel literatuur doorgenomen om tot de conclusie te komen dat er eigenlijk nog maar bitter weinig geweten is over de verschillende adoptiesituaties (want er zijn meerdere scenario's, nietwaar ?) Het lijkt me dus zeer zeker niet onverstandig om hier eerst wat meer "kennis van zaken" over te verzamelen... En ik ben alvast niet bereid om in "experimentjes" te trappen om één of ander princiepje goedgekeurd te zien.

[Dies]

Ik ben heel geïnteresseerd in studies of zelfs factuele verslagen die dit kunnen verduidelijken.
Ondanks ik toch al wel enige tijd heb gezocht vond ik tot op heden nog steeds geen enkele studie gevonden die online staat.
Ik kan je echter wel een lijstje geven met literatuur omtrent dit onderwerp:

Alexander,Christopher J. (2001) Developmental attachment and gay and lesbian adoptions.
Uittreksel: Discusses the numerous challenges gay men and lesbians face while trying to foster developmental attachment with their adopted children. The author states that children with attachment-related disturbances inevitably manifest with a variety of behaviors that often can be classified as oppositional or disruptive. Ultimately, the author stresses that we need to trust that the extensive research on gay and lesbian families is correct, that is, that children raised in these households have to contend with unique circumstances, but that social and emotional development proceeds in a normal manner. He also stresses the importance of considering other variables besides the sexual orientation of the parents when assessing the effects on children of growing up in a gay or lesbian household; otherwise, conclusions can be drawn that don't accurately reflect the total picture for these children and families.

Bennett,Susanne (2001) Two mothers and their child: A multimethod study of parenting bonds and division of labor within lesbian adoptive families.

Brooks,Devon , Goldberg,Sheryl (2001) Gay and lesbian adoptive and foster care placements: Can they meet the needs of waiting children?

Colberg,Michael (1997) Clinical issues with gay and lesbian adoptive parenting.

Green,G.Dorsey , Bozett,Frederick W. (1991) Lesbian mothers and gay fathers.

Hargaden,Helena , Llewellin,Sara (1996) Lesbian and gay parenting issues.

Hicks,S. , McDermott,J. (1998) Lesbian and gay fostering and adoption.

Mallon,Gerald P. (2000) Gay men and lesbians as adoptive parents.

Patterson,Charlotte J. , Redding,Richard E. (1996) Lesbian and gay families with children: Implications of social science research for policy.

Patterson,Charlotte J. (1997) Children of lesbian and gay parents.

Perrin,E.C. (2002) Technical report: Coparent or second-parent adoption by same-sex parents
Uittreksel: A growing body of scientific literature demonstrates that children who grow up with 1 or 2 gay and/or lesbian parents fare as well in emotional, cognitive, social, and sexual functioning as do children whose parents are heterosexual. Children's optimal development seems to be influenced more by the nature of the relationships and interactions within the family unit than by the particular structural form it takes.

Ricketts,Wendell , Achtenberg,Roberta (1989) Adoption and foster parenting for lesbians and gay men: Creating new traditions in family.

[TomB]

Mercie Dies.

Enfin, het punt is dat er al ge-experimenteert is en dat de conclusies van deze studies zijn dat die adoptie geen problemen met zich meebrengt.

Er is een punt waarop het 'we zullen het considereren' omslaat in 'we hebben geen reden, maar we willen het niet', ik denk dat dat punt ondertussen al lang bereikt is.

[de Vexille]

De helft van de studies die Dies hier heeft geciteerd, heb ik daadwerkelijk geconsulteerd en daaruit blijkt -op z'n zachtst gezegd- dat de conclusies heel wat genuanceerder zijn dan de abstracts zouden doen geloven.

Het Technical report van Perrin (2002) geeft toe dat het onderzoek heel fragmentarisch is en zeker niet het gehele spectrum van gay & lesbian parenting omvat. Hier gaat het om co-parenting of second-parent adoptions. (ik neem aan TomB dat je die termen heel goed begrijpt... het is dus niet homo-adoptie as such)

De studie van Alexander (2001) is mij ook bekend en is eveneens zeer voorzichtig in z'n bewoordingen en conclusies. Opnieuw beklemtonend dat het hier nogal "unieke" gevallen betrof. Die "extensive research" waarvan sprake omvatte echter nauwelijks enige systematische wetenschappelijke studie, doch merendeels factuele verslagen van welzijnswerkers.

De studie van Mallon (2000) hoort zelfs in dit rijtje niet thuis omdat die geen enkele hands-on wetenschappelijke praktijkstudie omvat en enkel afgaat op rapporten van sociale werkers die zeer algemeen en fragmentarisch zijn. - aangevuld met een aantal interviews met homoseksuele vaders (leuke quotes, maar geen grondige research).

De studie van Susanne Bennett (2001) handelt over de meest gekende en minst drastische vorm van adoptie: de situatie waarin de natuurlijke moeder van het kind uit de echt scheidt en een lesbische relatie aangaat waarbij het kind evenwel nog in contact blijft met de natuurlijke vader. Niet echt een situatie die je onder de algemene noemer "homo-adoptie" kan plaatsen.

Ik zal de referenties die ik nog niet heb geconsulteerd zeker opzoeken (als ik ze vind, want zonder bronverwijzing is dat lastig). Gelukkig heb ik nog toegang tot een gespecialiseerde bibliotheek. Ik spreek graag met kennis van zaken over onderwerpen die me nauw aan het hart liggen.


Begrijp me niet verkeerd, het idee van een homoseksueel koppel dat een kind adopteert en opvoedt stoot mij zeker niet a priori af. Ik ben het stadium van homofobie reeds zeer lang gepasseerd en denk heel open in deze materie. Mijn standpunt is er een van voorzichtigheid, want de inzet van deze discussie is ongemeen hoog. Het eerste wat men moet inzien is dat er niet zoiets bestaat als "de" homoadoptie; er bestaan talloze varianten en die moeten stuk voor stuk in overweging genomen worden. (precisie, weet u nog wel?) En laat dat nu aub eerst gebeuren vooraleer we aan onze wetgeving beginnen prutsen. Ik zal me neerleggen bij elke wetenschappelijk onderbouwde conclusie die zonder reserve de equivalentie aangeeft tussen hetero- resp. homoseksuele gezinssituaties. Maar zover ik weet bestaat die conclusie tot op vandaag niet. (alleen voorzichtige speculaties als je de terminologie van de wetenschappelijke studie een beetje weet aan te voelen)


Dank Dies, voor de referenties... ik stel dit ten zeerste op prijs.

[TomB]

De helft van de studies die Dies hier heeft geciteerd, heb ik daadwerkelijk geconsulteerd en daaruit blijkt -op z'n zachtst gezegd- dat de conclusies heel wat genuanceerder zijn dan de abstracts zouden doen geloven.

Het Technical report van Perrin (2002) geeft toe dat het onderzoek heel fragmentarisch is en zeker niet het gehele spectrum van gay & lesbian parenting omvat. Hier gaat het om co-parenting of second-parent adoptions. (ik neem aan TomB dat je die termen heel goed begrijpt... het is dus niet homo-adoptie as such)

De studie van Alexander (2001) is mij ook bekend en is eveneens zeer voorzichtig in z'n bewoordingen en conclusies. Opnieuw beklemtonend dat het hier nogal "unieke" gevallen betrof. Die "extensive research" waarvan sprake omvatte echter nauwelijks enige systematische wetenschappelijke studie, doch merendeels factuele verslagen van welzijnswerkers.

De studie van Mallon (2000) hoort zelfs in dit rijtje niet thuis omdat die geen enkele hands-on wetenschappelijke praktijkstudie omvat en enkel afgaat op rapporten van sociale werkers die zeer algemeen en fragmentarisch zijn. - aangevuld met een aantal interviews met homoseksuele vaders (leuke quotes, maar geen grondige research).

De studie van Susanne Bennett (2001) handelt over de meest gekende en minst drastische vorm van adoptie: de situatie waarin de natuurlijke moeder van het kind uit de echt scheidt en een lesbische relatie aangaat waarbij het kind evenwel nog in contact blijft met de natuurlijke vader. Niet echt een situatie die je onder de algemene noemer "homo-adoptie" kan plaatsen.

Ik zal de referenties die ik nog niet heb geconsulteerd zeker opzoeken (als ik ze vind, want zonder bronverwijzing is dat lastig). Gelukkig heb ik nog toegang tot een gespecialiseerde bibliotheek. Ik spreek graag met kennis van zaken over onderwerpen die me nauw aan het hart liggen.


Begrijp me niet verkeerd, het idee van een homoseksueel koppel dat een kind adopteert en opvoedt stoot mij zeker niet a priori af. Ik ben het stadium van homofobie reeds zeer lang gepasseerd en denk heel open in deze materie. Mijn standpunt is er een van voorzichtigheid, want de inzet van deze discussie is ongemeen hoog. Het eerste wat men moet inzien is dat er niet zoiets bestaat als "de" homoadoptie; er bestaan talloze varianten en die moeten stuk voor stuk in overweging genomen worden. (precisie, weet u nog wel?) En laat dat nu aub eerst gebeuren vooraleer we aan onze wetgeving beginnen prutsen. Ik zal me neerleggen bij elke wetenschappelijk onderbouwde conclusie die zonder reserve de equivalentie aangeeft tussen hetero- resp. homoseksuele gezinssituaties. Maar zover ik weet bestaat die conclusie tot op vandaag niet. (alleen voorzichtige speculaties als je de terminologie van de wetenschappelijke studie een beetje weet aan te voelen)


Dank Dies, voor de referenties... ik stel dit ten zeerste op prijs.

Dus laat het me even goed begrijpen: Het onderzoek dat gedaan werd naar homoadoptie vind je niet goed omdat het niet genoeg gaat over "echte adoptie", maar wel over allerhande vormen van adoptie, en enkel gebaseerd is op mensen die ermee in contact kwamen. Het feit dat ze allemaal tot dezelfde conclusie komen is uiteraard niet belangrijk. Verder vind je dat er zo'n onderzoek moet komen op grotere schaal, maar wil je inmiddels geen adoptie op grote schaal toelaten, wat uiteraard het onderzoek waarnaar je vraagt onmogelijk maakt.

Leg me misschien eens de negatieve kanten uit die je vreest mogelijk te zijn, want ik geloof niet zo echt meer in Sinterklaas die niet homofoob is.

[Raf]

Als homo's mogen trouwen,waarom mogen groepsexuelen dan niet trouwen?(word leuk 17 venten met 23 wijven)In welk land mag ik trouwen met mijn konijn? 8O

In Nigeria zijn de mogelijkheden al wat uitgebreider: Fela Anikulapo Kuti, een Nigeriaans protestzanger, huwde tijdens één enkele ceremonie met zijn 27 "Queens". Hij overleed in 1997 aan de gevolgen van AIDS. Elke medaille heeft een keerzijde: als je aan groepsseks wil doen, zijn de risico's op seksueel overdraagbare aandoeningen nu eenmaal groter. Waar je met je konijn kan huwen, weet ik niet, maar als je met je konijn wil huwen, kan je misschien maar beter eerst eens aan je huisarts vragen of myxomatose niet overdraagbaar is op mensen...

[de Vexille]

Dus laat het me even goed begrijpen: Het onderzoek dat gedaan werd naar homoadoptie vind je niet goed omdat het niet genoeg gaat over "echte adoptie", maar wel over allerhande vormen van adoptie, en enkel gebaseerd is op mensen die ermee in contact kwamen. Het feit dat ze allemaal tot dezelfde conclusie komen is uiteraard niet belangrijk. Verder vind je dat er zo'n onderzoek moet komen op grotere schaal, maar wil je inmiddels geen adoptie op grote schaal toelaten, wat uiteraard het onderzoek waarnaar je vraagt onmogelijk maakt.

Leg me misschien eens de negatieve kanten uit die je vreest mogelijk te zijn, want ik geloof niet zo echt meer in Sinterklaas die niet homofoob is.

Ik zal het je even goed laten begrijpen, mijn beste TomB... Het onderzoek dat gedaan is, focust quasi volledig in op die ene situatie waarbij de natuurlijke ouder van het kind (in 95% de moeder) na een echtscheiding een homoseksuele relatie aanknoopt en een nieuwe gezinssituatie schept. In de meerderheid van de gevallen blijft het kind trouwens ook contact behouden met de andere natuurlijke ouder. De kinderen in kwestie hebben meestal ook de meest kwestbare jaren in hun ontwikkeling achter de rug. Adoptie wordt zo een quasi-technische ingreep, niet meer dan dat. Da's eerder een geval van co-ouderschap dan wel van zgn. "zuivere" adoptie waarbij een kind, zonder z'n natuurlijke ouders gekend te hebben, gedropt wordt bij een homoseksueel paar. Die laatste situatie is hoegenaamd NIET onderzocht en da's nog maar één van de redenen waarom onderzoekers die een klein beetje ernstig zijn in hun vakgebied zich zeer voorzichtig uitdrukken.

In tegenstelling tot sommigen (en jammergenoeg ook policy-makers) beperk ik m'n lektuur niet tot een paar zinnetjes uit één of ander abstract, maar wil ik wel weten hoe bepaalde onderzoekers tot hun conclusies komen. Ik raad je aan hetzelfde te doen vooraleer je me hier poogt om de oren te slaan met straffe, maar zeer kwestieuze en totaal ongefundeerde uitspraken.

En als je iemand voor homofoob wil uitmaken... zoek dan een ander hol om voor te keffen. Bij mij ben je aan het verkeerde adres.

[Dies]

Da's eerder een geval van co-ouderschap dan wel van zgn. "zuivere" adoptie waarbij een kind, zonder z'n natuurlijke ouders gekend te hebben, gedropt wordt bij een homoseksueel paar. Die laatste situatie is hoegenaamd NIET onderzocht en da's nog maar één van de redenen waarom onderzoekers die een klein beetje ernstig zijn in hun vakgebied zich zeer voorzichtig uitdrukken.
Een onbestaande situatie onderzoeken is natuurlijk niet bepaald voor de hand liggend! Misschien moeten we ons maar eens de vraag stellen op basis van welke gegevens, feiten, veronderstellingen we zouden kunnen aannemen dat kinderen nadelige gevolgen zouden ondervinden van het opgroeien in een gezin van ouders met hetzelfde geslacht.

[de Vexille]

Een onbestaande situatie onderzoeken is natuurlijk niet bepaald voor de hand liggend! Misschien moeten we ons maar eens de vraag stellen op basis van welke gegevens, feiten, veronderstellingen we zouden kunnen aannemen dat kinderen nadelige gevolgen zouden ondervinden van het opgroeien in een gezin van ouders met hetzelfde geslacht.

Geheel onbestaand is die situatie niet momenteel, maar ik geeft toe dat een grootschalig onderzoek wellicht niet mogelijk is. En ook niet noodzakelijk wanneer we vanuit de expertise van psychologen en pedagogen tot een definiëring van de randvoorwaarden voor een geslaagde adoptie kunnen komen. Die checklist zal in de praktijk essentieel blijken te zijn. Dus het onderzoek en het grondig overleg (debat) moet hoe dan ook gevoerd worden.

Neem bij het voorgaande nog het feit dat we niet spreken over "de" homoadoptie, maar over een breed spectrum van mogelijke gezinssituaties die we moeten meenemen in de overweging, en het wordt duidelijk dat het extreem simplisme van het botweg goedkeuren (of hardnekkig afkeuren) van adoptie door homoparen volslagen onverantwoord is.

... en je slaat de spijker op de kop Dies, dat we die matrix maar eens moeten uittekenen en aftoetsen aan wat we uit de praktijk wel weten en zelfs cijfermatig in kaart kunnen brengen. Maar da's wellicht stof voor een meer algemene thread rond dit onderwerp... (waar ik dan als leek wel een paar ideetjes op de hongerige horde wil loslaten :wink: )

[tomm]

U hoort toch niet thuis bij dat zootje linkse chaoten?

niet echt inderdaad, maar ik sta wel een gelijke maatschappij voor waarin er geen onderscheid tussen rassen en klassen meer gemaakt kan en mag worden. Maar op ethisch vlak leun ik veel meer bij rechts aan.



Wees welkom, broeder!

toch liever niet, maar alleszins bedankt.


Tja, neonazi's en communisten komen elkaar altijd tegen. Les extrèmes se touchent...toujours

tja, Leo Delcroix heeft daar toch een andere opinie over, hij vindt dat Cd en V en Vlaams Blok se touchent...

Wat zouden uw jodenvriendjes dan van het 'homohuwelijk' vinden???

die zijn extreem conservatief op ethisch vlak, nog conservatiever dan de meeste moslims. feit is dat veel Joden zich geen bal van de traditionele voorschriften aantrekken.



Het is interessant te vernemen dat jij zo denkt.

Kijk, ik ben een voorstander van het homo-huwelijk. Ik denk dat de familie de hoeksteen van de maatschappij is, maar de vorm van een familie doet er niet toe. Traditioneel of anders maakt niet uit.

een familie is volgens mij man-vrouw en meestal ook kinderen, man-man of vrouw-vrouw zijn volgens mij geen familie, wel vrienden, lovers of een koppel, maar geen familie.


U hebt er geen flauw benul van hoeveel onheil er uit een gebroken of problematisch gezinsleven kan voortkomen.

Het stijgende aantal misbruikte kinderen zal in de toekomst voor een drastische toename van het aantal seriemoordenaars �* la Fourniret zorgen, zei Jef Vermassen onlangs op TV.

Het is maar één aspect van noodlottige sociale en familiale experimenten als het homohuwelijk.

dat gaat me weer een beetje te ver, Fourniret heeft niets met homo's te zien, maar het is een feit dat een kind uit een man-man relatie volgens mij iets fundamenteels mist, bijvoorbeeld de zachte liefde die enkel een moeder kan geven, en bovendien kan enkel een vrouw dat kind baren dus zal er altijd een derde in het spel zijn.



Sociale toestanden zijn altijd "riskant", het hetero-huwelijk ook. Dat is gewoon het leven. Niets is perfect. Als je kijkt naar de natuur, dan zie je dat slechts een kleine minderheid van de jongen van een dier het zullen brengen tot ouder met nakomelingen. Een tijger-moeder heeft 3 of 4 jongen, waarvan statistisch gezien maar ééntje overleeft tot volwassen leeftijd. De mensheid daarentegen is een echte plaag die de wereld overspoelt en jaarlijks tientallen soorten doet uitsterven en het milieu zwaar aantast. We worden in onze artificiële wereld veel minder geconfronteerd met de harde werkelijkheid van de natuur, waar faling en willekeurige selectie fataal zijn.

in het zoogdierenrijk zie je voor zover ik weet nergens het fenomeen dat homosexuele koppels families vormen, ze hebben wel soms losse homosexuele contacten, maar families worden gevormd met het andere geslacht. Zo was het ook in het oude Griekenland en Rome, en in grote delen van de wereld nog steeds.


Vandaar dat in mijn ogen een gezonde familieverhouding bij bijvoorbeeld een alleenstaande moeder met kind of een homo-koppel met kind veel beter is dan een traditionele familie-structuur waarin papa regelmatig mama bont en blauw slaat of zijn dochter regelmatig misbruikt.

ok, akkoord, maar dat kan ook bij homo of lesbische koppels voorkomen, structureel is er echter een probleem.

[ingenious]

Een onbestaande situatie onderzoeken is natuurlijk niet bepaald voor de hand liggend! Misschien moeten we ons maar eens de vraag stellen op basis van welke gegevens, feiten, veronderstellingen we zouden kunnen aannemen dat kinderen nadelige gevolgen zouden ondervinden van het opgroeien in een gezin van ouders met hetzelfde geslacht.

Geheel onbestaand is die situatie niet momenteel, maar ik geeft toe dat een grootschalig onderzoek wellicht niet mogelijk is. En ook niet noodzakelijk wanneer we vanuit de expertise van psychologen en pedagogen tot een definiëring van de randvoorwaarden voor een geslaagde adoptie kunnen komen. Die checklist zal in de praktijk essentieel blijken te zijn. Dus het onderzoek en het grondig overleg (debat) moet hoe dan ook gevoerd worden.

Neem bij het voorgaande nog het feit dat we niet spreken over "de" homoadoptie, maar over een breed spectrum van mogelijke gezinssituaties die we moeten meenemen in de overweging, en het wordt duidelijk dat het extreem simplisme van het botweg goedkeuren (of hardnekkig afkeuren) van adoptie door homoparen volslagen onverantwoord is.

... en je slaat de spijker op de kop Dies, dat we die matrix maar eens moeten uittekenen en aftoetsen aan wat we uit de praktijk wel weten en zelfs cijfermatig in kaart kunnen brengen. Maar da's wellicht stof voor een meer algemene thread rond dit onderwerp... (waar ik dan als leek wel een paar ideetjes op de hongerige horde wil loslaten :wink: )

aangezien de wet momenteel homo-adopties verbied is er dus enkel onderzoek mogelijk naar situaties waarbij mensen met kinderen uit een verbroken heterorelatie een homorelatie beginnen. voor zover ik weet (maar ik heb er niet zoveel over gelezen als jij) blijkt uit die onderzoeken dat het homo zijn van de ouders niet nadelig is voor de kinderen. waarom zou dit bij volledige adoptie anders zijn?

verder vraag ik mij ook af welke nadelige effecten mensen vrezen bij homo-adoptie?
-vrezen ze dat de kinderen 'besmet worden door het homovirus'? dat is natuurlijke complete bullshit!
-vrezen ze dat het compleet fout gaat met deze kinderen omdat ze zonder moeder- of vaderfiguur opgroeien? dat is mss een terechtere vrees, waar hier iemand mss (hopelijk) een beter antwoord op heeft als ik. wel is het zo dat tegenwoordig heel wat kinderen opgroeien in 1-oudergezinnen (door echtscheiding of overlijden van 1 van de ouders). dat die kinderen minder liefde krijgen is zeker niet waar.
-vrezen ze dat de kinderen zullen gepest worden? jammer genoeg is deze kans reëel. de impact en de omvang zal verschillen al naar gelang de situatie en al naar gelang het kind. het wordt dan ook dringend tijd de homofobie te bestrijden.

[TomB]

Dus laat het me even goed begrijpen: Het onderzoek dat gedaan werd naar homoadoptie vind je niet goed omdat het niet genoeg gaat over "echte adoptie", maar wel over allerhande vormen van adoptie, en enkel gebaseerd is op mensen die ermee in contact kwamen. Het feit dat ze allemaal tot dezelfde conclusie komen is uiteraard niet belangrijk. Verder vind je dat er zo'n onderzoek moet komen op grotere schaal, maar wil je inmiddels geen adoptie op grote schaal toelaten, wat uiteraard het onderzoek waarnaar je vraagt onmogelijk maakt.

Leg me misschien eens de negatieve kanten uit die je vreest mogelijk te zijn, want ik geloof niet zo echt meer in Sinterklaas die niet homofoob is.

Ik zal het je even goed laten begrijpen, mijn beste TomB... Het onderzoek dat gedaan is, focust quasi volledig in op die ene situatie waarbij de natuurlijke ouder van het kind (in 95% de moeder) na een echtscheiding een homoseksuele relatie aanknoopt en een nieuwe gezinssituatie schept. In de meerderheid van de gevallen blijft het kind trouwens ook contact behouden met de andere natuurlijke ouder. De kinderen in kwestie hebben meestal ook de meest kwestbare jaren in hun ontwikkeling achter de rug. Adoptie wordt zo een quasi-technische ingreep, niet meer dan dat. Da's eerder een geval van co-ouderschap dan wel van zgn. "zuivere" adoptie waarbij een kind, zonder z'n natuurlijke ouders gekend te hebben, gedropt wordt bij een homoseksueel paar. Die laatste situatie is hoegenaamd NIET onderzocht en da's nog maar één van de redenen waarom onderzoekers die een klein beetje ernstig zijn in hun vakgebied zich zeer voorzichtig uitdrukken.

In tegenstelling tot sommigen (en jammergenoeg ook policy-makers) beperk ik m'n lektuur niet tot een paar zinnetjes uit één of ander abstract, maar wil ik wel weten hoe bepaalde onderzoekers tot hun conclusies komen. Ik raad je aan hetzelfde te doen vooraleer je me hier poogt om de oren te slaan met straffe, maar zeer kwestieuze en totaal ongefundeerde uitspraken.

En als je iemand voor homofoob wil uitmaken... zoek dan een ander hol om voor te keffen. Bij mij ben je aan het verkeerde adres.

Je beaamt wat ik zeg, je wenst eerst onderzoek, maar wil de situatie die men wil onderzoeken inmiddels verbieden, wat het onderzoek op zich niet mogelijk maakt. Verder antwoord je helemaal niet op de hamvraag: Wat zijn de mogelijke horrors waar je zo'n angst voor hebt in het geval van homoadoptie? Het ontbreken van de moederfiguur misschien, die in het weeshuis ook ontbreekt?

[de Vexille]

Je beaamt wat ik zeg, je wenst eerst onderzoek, maar wil de situatie die men wil onderzoeken inmiddels verbieden, wat het onderzoek op zich niet mogelijk maakt. Verder antwoord je helemaal niet op de hamvraag: Wat zijn de mogelijke horrors waar je zo'n angst voor hebt in het geval van homoadoptie? Het ontbreken van de moederfiguur misschien, die in het weeshuis ook ontbreekt?

Lees twee posts verder en alles zal duidelijk worden.

Het is ook volslagen fout om de homoadoptie te plaatsen tegenover "het weeshuis" (een populaire vorm van emotionele blackmail, als je daar tenminste nog in wil trappen...). In de eerste plaats zie ik niet in waarom het openstellen van adoptie voor homoseksuelen de problematiek van de plaatsing per definitie zou moeten verhelpen. En vergelijken met "nog erger"... wel, dan kan je de criteria om een kind te kunnen adopteren zeer verregaand versoepelen... Met welk resultaat denkt u ?

Van het "homovirus" heb ik nog niet gehoord (tenzij in de zwarte angstdromen van sommigen op dit forum). Voor een gebrek aan "goede wil" en "liefde" ben ik ook niet meteen bang, hoewel er misschien wel een enkel geval zal zijn van koppels die zonodig een "statement" willen maken. (maar da's een perfide gedachte, ik geef dat meteen toe) Het gebrek aan een moederfiguur kan inderdaad heel wat ernstiger zijn, vooral voor heel jonge kinderen. Ik weet dat het niet "bon ton" is om vandaag nog over "rollenpatronen" te praten (er is zelfs een tijd geweest dat je daarvoor naar de politiek correcte brandstapel werd verwezen), maar meer en meer psychologen wijzen er toch op dat de onderscheiden rol van vader en moeder in de opvoeding niet onbelangrijk is. Laat ons ook niet vergeten dat we met die zgn. "nieuw samengestelde gezinnen" nog maar heel recent ervaring beginnen opdoen; stilletjesaan beginnen zich de eerste resultaten aan te dienen van een vader- of moederloze opvoeding, van echtscheidingen en co-ouderschap etc... Voor onderzoekers ligt er nog een heleboel werk op de plank.

...en wat is het alternatief ? Goedkeuren omwille van een "principe" ? En dan tot de vaststelling komen dat de voorwaarden zo streng zijn dat nagenoeg geen homokoppel ooit een kind zal kunnen adopteren ? Dan één of andere rechtzaak omwille van discriminatie ? Misschien ook om tot de wetenschappelijke vaststelling te komen dat dit experiment niet zo gelukkig is, en dan de wet niet meer kunnen terugschroeven omdat dit "principieel" niet haalbaar is ?

Please, laat ons dit niet met het gebruikelijke simplisme behandelen, maar sereen en onbevooroordeeld bespreken en grondig uitdenken. Ik weet dat er heel wat nonsens de ronde doet en dat homofobie het debat kan (en wschl. wel zal) ontwrichten, maar met de toekomst van een kind mag je -ook met de beste bedoelingen -niet experimenteren.

[Dies]

Het gebrek aan een moederfiguur kan inderdaad heel wat ernstiger zijn, vooral voor heel jonge kinderen. Ik weet dat het niet "bon ton" is om vandaag nog over "rollenpatronen" te praten (er is zelfs een tijd geweest dat je daarvoor naar de politiek correcte brandstapel werd verwezen), maar meer en meer psychologen wijzen er toch op dat de onderscheiden rol van vader en moeder in de opvoeding niet onbelangrijk is. Laat ons ook niet vergeten dat we met die zgn. "nieuw samengestelde gezinnen" nog maar heel recent ervaring beginnen opdoen; stilletjesaan beginnen zich de eerste resultaten aan te dienen van een vader- of moederloze opvoeding, van echtscheidingen en co-ouderschap etc... Voor onderzoekers ligt er nog een heleboel werk op de plank.
Nah, de tijd ontbreekt mij een beetje dus ik ga hier slechts in het kort op ingaan. De 'moederfiguur' is in principe van cruciale rol in de opvoeding van het kind omwille van het zogenaamde bindingsproces. Echter, aangezien bij adoptie de natuurlijke moeder sowieso uit beeld verdwijnt, is dat geen argument aangezien die natuurlijke binding enkel en alleen met haar bestaat en of het surrogaat dan een (hetero- of homoseksuele) man of vrouw is maakt geen verschil. Of het al dan niet "bon ton" is, maakt mij geen bal uit, maar uw bewering is niet correct. Meer en meer wordt immers duidelijk dat het helemaal niet uitmaakt of men dan wel door een man dan wel door een vrouw wordt opgevoed. De enige factor die wel een verschil kan vormen, is het al dan niet opgevoed worden door de natuurlijke moeder. Maar zelfs of men opgevoed wordt door de natuurlijke vader al dan niet maakt helemaal geen verschil uit. Dat laatste is ook helemaal niet moeilijk te begrijpen als je weet dat 10% van de sociologische vaders eigenlijk niet de natuurlijke vaders zijn. Vaak wordt
Het tegendeel lijkt mij overigens waar, de meeste mensen aanvaarden het niet wanneer gesteld wordt dat er opvoedkundig geen verschil zou bestaan tussen de capaciteiten van man en vrouw. Dat aangenome verschil in capaciteiten dat er zou bestaan, berust echter uitsluitend op veronderstellingen en niet op daadwerkelijke verschillen.

[de Vexille]

@Dies:

Ik had graag een paar referenties die jouw theorie over de relativiteit van de moederfiguur in de opvoeding iets verder uitdiepen... Lijkt mij -vanuit de praktijk- toch bijzonder contra-intuïtief. Vandaar dat het mij ook zeer zou interesseren.

Ik dacht dat ik hier nergens het belang had aangegeven van het natuurlijke ouderschap... Dat heeft overigens ook niks te maken met dit onderwerp, maar met het adoptievraagstuk in het algemeen.

Ik vind jouw uiteenzetting zeer eigenaardig, omdat ik recentelijk nog een aantal artikeltjes heb gelezen (zeer oppervlakkig geef ik toe) waarin psychologen juist aangeven dat het "klassiek" samengestelde gezin wellicht de beste voorwaarden zou bieden voor een evenwichtige opvoeding. [tijdschriften lagen bij m'n oom (psycholoog) op bureau, dus moet ik hem vragen welke dat waren, maar als het je interesseert...]

Maar laat ons deze discussie liefst verderzetten in een andere thread of in het debatforum waar we alle argumenten "on topic" eens op een rijtje kunnen zetten.

[TomB]

k, debatforum. Ik zal mij daar eens op proberen te abboneren ;)