Mustapha
9 februari 2003, 00:22
Dit zijn een paar discutabele punten die betrekking hebben tot de meest fundamentele basissen van het kapitalisme.
1: Het compromis (middenweg)
De grondslag van de kapitalistische ideologie ligt in de periode toen de keizers en koningen in Europa en Rusland de religie als middel gebruikten om de volkeren te onderdrukken en uit te buiten. Hiervoor gebruikten ze de geestelijke leiders als dekmantel, waardoor er enorme conflicten zijn ontstaan tussen de geestelijke en intellectuelen (filosofen, denkers, wetenschappers) en die er toe hebben geleid, dat vele van hun een afkeer kregen van religie. En andere hebben de religie voorwaardelijk erkend, dat het gescheiden moest blijven van het leven. Deze conflicten resulteerden tot de scheiding van kerk en staat (religie, staat). Ze kwamen tot de conclusie dat het erkennen en ontkennen van religie geen discussiepunt moet zijn, maar ze hebben zich beperkt tot de discussie over het wel of niet scheiden van kerk en staat.
Deze oplossing was een compromis tussen de geestelijke leiders en de tegenstanders van de heerschappij namens de religie.
Sindsdien heeft de religie geen enkele invloed op de samenleving, de regels, de wetten, systemen, waarden en normen. Bovendien heeft de kerk zich in alle tijden aangepast aan het heersende regime.
Dit standpunt (compromis= tussen oplossing) presenteert het fundamentele denkwijze van de kapitalisten, en het is hun maatstaf bij het aannemen van beslissingen en de omgang met het leven enz.
In de discussies omtrent de religie werd niet over de juistheid of onjuistheid van het geloof gesproken, maar er werd slechts getracht om een tussenweg tussen de twee partijen te bewerkstelligen. En dat is in strijd met de vanzelfsprekendheid. Het is onmogelijk om waarheid en onwaarheid, duisternis en licht, goed en kwaad, geloof en ongeloof met elkaar te verenigen. Het is een kwestie van goed of kwaad, duisternis of licht, geloof of ongeloof.
Hier leiden we af dat de kapitalistische ideologie niet gebaseerd is op het verstand.
En aan de andere kant is deze ideologie in strijd met de aard van de mens, omdat de aanbiddingsinstinct die niet alleen geuit wordt door verering, maar ook door het ordenen van zijn handelingen en acties in het leven volgens een bepaalde Goddelijk stelsel en regels. Het feit dat de mensen tegenstrijdig en verschillend zijn, bewijst dat de mens niet in staat is om een eigen levenswijze te bepalen m.a.w. de mens is machteloos, begrensd, beperkt, behoeftig, en afhankelijk van De Schepper die zijn leven ordent. Omdat het kapitalistische leiderschap in strijd is met de aard en het verstand van de mens, kan het geluk van de mensen niet gerealiseerd worden, daarom is het een falend leiderschap.
2: Kapitalistische kijk op de economie
We zullen de bijzaken van de kapitalistische economie niet behandelen, maar wel het fundament van de kapitalistische visie. Hiermee bedoelen we de kapitalistische kijk op de economische crises.
Volgens de kopstukken van de kapitalistische economen, zoals Adam Smith, Thomas Robert Malthus en David Ricardo is het economische probleem: dat de natuurlijke rijkdommen (bodemschatten) beperkt zijn, en de menselijke behoeftes onbegrensd zijn. De blijvende populatiegroei betekent de toename van de bevredigingsbehoeftes. De toename van de bevredigingsbehoeftes is niet evenredig met de beperkte natuurlijke schatten. Wat inhoud dat er een economische crises teweegbrengt.
Deze kapitalistische kijk op het ontstaan van de economische crises past niet met de realiteit. Als we de natuurlijke schatten bekijken vinden we dat ze de behoeftes van de mens in overvloede kunnen voorzien. Dit is voor iedereen een tastbare feit en tevens een bewijs voor de onjuiste kapitalistische kijk op de economische crises, omdat de juist-onjuistheid van een idee blijkt uit de toepassing van het idee in het feit (werkelijkheid). Wanneer het idee (oordeel) wel bij het feit past, dan is het een juiste oordeel, zoniet dan is het oordeel onjuist.
Er is in de wereld voldoende natuurlijke schatten (vooral voor de bevrediging van de primaire behoeftes van de mens, zoals vissen, dieren, granen, gewassen, fruit, groenten.) Maar het probleem ligt aan de oneerlijke en onrechtvaardige en egoïstische verdeling van al deze schatten. Dit is de visie van de Islam die wel bij het feit past.
"Allah is het die de hemelen en de aarde geschapen heeft en die uit de hemel water heeft laten neerdalen en die daarmee vruchten heeft voortgebracht voor jullie levensonderhoud. En Hij maakte voor jullie de schepen dienstbaar om op Zijn bevel op zee te varen en Hij maakte voor jullie de rivieren dienstbaar. Hij maakte voor jullie de zon en de maan dienstbaar in hun vaste loop en Hij maakte voor jullie de dag en de nacht dienstbaar. Hij heeft jullie van alles wat jullie Hem gevraagd hebben gegeven en als jullie Allah's genade willen tellen dan kunnen jullie het niet opsommen. De mens is werkelijk een zeer ondankbare zondaar." (zie Soerat Ibrahiem: 32-33-34)
De economische crises vanuit het Islamitische oogpunt is dat er niet gekeken moet worden naar de rijkdom of armoede van een land, maar naar de armoede van de bevolking zelf, want de oorzaak van deze crises ligt aan de slechte verdeling van de rijkdom, ongeacht hoe groot of klein de rijkdom is. Een voorbeeld hiervan is dat de Verenigde staten die een enorme voorraad van levensmiddelen jarenlang in opslagplaatsen bewaart tot het bedorven is en vervolgens in de zee dumpt, terwijl de mensen in Afrika van de honger creperen.
Een stelsel die ervan uitgaat dat iedereen het recht moet hebben om in zijn primaire behoeftes te kunnen voorzien, en niet uitgaat van individualistische belangen (eigenbelang), die de grootste kapitalisten aanzetten tot kolonisatie van landen en een monopolistische greep op de markt, is een rechtvaardig bestel waar de mensheid naar verlangt. En daarom zeggen wij dat de Islam de juiste, het passende en de enige alternatief is.
1: Het compromis (middenweg)
De grondslag van de kapitalistische ideologie ligt in de periode toen de keizers en koningen in Europa en Rusland de religie als middel gebruikten om de volkeren te onderdrukken en uit te buiten. Hiervoor gebruikten ze de geestelijke leiders als dekmantel, waardoor er enorme conflicten zijn ontstaan tussen de geestelijke en intellectuelen (filosofen, denkers, wetenschappers) en die er toe hebben geleid, dat vele van hun een afkeer kregen van religie. En andere hebben de religie voorwaardelijk erkend, dat het gescheiden moest blijven van het leven. Deze conflicten resulteerden tot de scheiding van kerk en staat (religie, staat). Ze kwamen tot de conclusie dat het erkennen en ontkennen van religie geen discussiepunt moet zijn, maar ze hebben zich beperkt tot de discussie over het wel of niet scheiden van kerk en staat.
Deze oplossing was een compromis tussen de geestelijke leiders en de tegenstanders van de heerschappij namens de religie.
Sindsdien heeft de religie geen enkele invloed op de samenleving, de regels, de wetten, systemen, waarden en normen. Bovendien heeft de kerk zich in alle tijden aangepast aan het heersende regime.
Dit standpunt (compromis= tussen oplossing) presenteert het fundamentele denkwijze van de kapitalisten, en het is hun maatstaf bij het aannemen van beslissingen en de omgang met het leven enz.
In de discussies omtrent de religie werd niet over de juistheid of onjuistheid van het geloof gesproken, maar er werd slechts getracht om een tussenweg tussen de twee partijen te bewerkstelligen. En dat is in strijd met de vanzelfsprekendheid. Het is onmogelijk om waarheid en onwaarheid, duisternis en licht, goed en kwaad, geloof en ongeloof met elkaar te verenigen. Het is een kwestie van goed of kwaad, duisternis of licht, geloof of ongeloof.
Hier leiden we af dat de kapitalistische ideologie niet gebaseerd is op het verstand.
En aan de andere kant is deze ideologie in strijd met de aard van de mens, omdat de aanbiddingsinstinct die niet alleen geuit wordt door verering, maar ook door het ordenen van zijn handelingen en acties in het leven volgens een bepaalde Goddelijk stelsel en regels. Het feit dat de mensen tegenstrijdig en verschillend zijn, bewijst dat de mens niet in staat is om een eigen levenswijze te bepalen m.a.w. de mens is machteloos, begrensd, beperkt, behoeftig, en afhankelijk van De Schepper die zijn leven ordent. Omdat het kapitalistische leiderschap in strijd is met de aard en het verstand van de mens, kan het geluk van de mensen niet gerealiseerd worden, daarom is het een falend leiderschap.
2: Kapitalistische kijk op de economie
We zullen de bijzaken van de kapitalistische economie niet behandelen, maar wel het fundament van de kapitalistische visie. Hiermee bedoelen we de kapitalistische kijk op de economische crises.
Volgens de kopstukken van de kapitalistische economen, zoals Adam Smith, Thomas Robert Malthus en David Ricardo is het economische probleem: dat de natuurlijke rijkdommen (bodemschatten) beperkt zijn, en de menselijke behoeftes onbegrensd zijn. De blijvende populatiegroei betekent de toename van de bevredigingsbehoeftes. De toename van de bevredigingsbehoeftes is niet evenredig met de beperkte natuurlijke schatten. Wat inhoud dat er een economische crises teweegbrengt.
Deze kapitalistische kijk op het ontstaan van de economische crises past niet met de realiteit. Als we de natuurlijke schatten bekijken vinden we dat ze de behoeftes van de mens in overvloede kunnen voorzien. Dit is voor iedereen een tastbare feit en tevens een bewijs voor de onjuiste kapitalistische kijk op de economische crises, omdat de juist-onjuistheid van een idee blijkt uit de toepassing van het idee in het feit (werkelijkheid). Wanneer het idee (oordeel) wel bij het feit past, dan is het een juiste oordeel, zoniet dan is het oordeel onjuist.
Er is in de wereld voldoende natuurlijke schatten (vooral voor de bevrediging van de primaire behoeftes van de mens, zoals vissen, dieren, granen, gewassen, fruit, groenten.) Maar het probleem ligt aan de oneerlijke en onrechtvaardige en egoïstische verdeling van al deze schatten. Dit is de visie van de Islam die wel bij het feit past.
"Allah is het die de hemelen en de aarde geschapen heeft en die uit de hemel water heeft laten neerdalen en die daarmee vruchten heeft voortgebracht voor jullie levensonderhoud. En Hij maakte voor jullie de schepen dienstbaar om op Zijn bevel op zee te varen en Hij maakte voor jullie de rivieren dienstbaar. Hij maakte voor jullie de zon en de maan dienstbaar in hun vaste loop en Hij maakte voor jullie de dag en de nacht dienstbaar. Hij heeft jullie van alles wat jullie Hem gevraagd hebben gegeven en als jullie Allah's genade willen tellen dan kunnen jullie het niet opsommen. De mens is werkelijk een zeer ondankbare zondaar." (zie Soerat Ibrahiem: 32-33-34)
De economische crises vanuit het Islamitische oogpunt is dat er niet gekeken moet worden naar de rijkdom of armoede van een land, maar naar de armoede van de bevolking zelf, want de oorzaak van deze crises ligt aan de slechte verdeling van de rijkdom, ongeacht hoe groot of klein de rijkdom is. Een voorbeeld hiervan is dat de Verenigde staten die een enorme voorraad van levensmiddelen jarenlang in opslagplaatsen bewaart tot het bedorven is en vervolgens in de zee dumpt, terwijl de mensen in Afrika van de honger creperen.
Een stelsel die ervan uitgaat dat iedereen het recht moet hebben om in zijn primaire behoeftes te kunnen voorzien, en niet uitgaat van individualistische belangen (eigenbelang), die de grootste kapitalisten aanzetten tot kolonisatie van landen en een monopolistische greep op de markt, is een rechtvaardig bestel waar de mensheid naar verlangt. En daarom zeggen wij dat de Islam de juiste, het passende en de enige alternatief is.