Derk de Tweede
7 mei 2014, 14:35
Geschreven op 5 mei 2014 door Özcan Akyol
Die verschrikkelijke supporters uit Amsterdam hebben mijn maand verpest. Eerst gooiden ze tijdens de bekerfinale vuurwerk op het veld, waardoor voetbalfans uit het hele land in de toekomst met nog strengere veiligheidsmaatregelen worden geconfronteerd, daarna mocht PEC Zwolle hun favoriete team helemaal tureluurs spelen. Als klap op de vuurpijl werden ze dit weekend ook nog even kampioen. PEC Zwolle, godverdomme. De grootste rivaal van Go Ahead Eagles – mijn eigen ploegje uit Deventer.
Ik heb een pesthekel aan Amsterdam en aan alle uitwassen van die verdomde kutstad. Als Amsterdammer een ras was, dan was ik een racist. Minder, minder, minder.
Dat gevoel is de afgelopen twee maanden versterkt, nu ik met mijn vriendin een appartement in het centrum van 020 huur, aangezien ik voor mijn werk bijna dagelijks in Amsterdam moet zijn.
Op vrijdag ben ik zo blij als een kind; ik mag terug naar het oosten. De meeste bewoners van Amsterdam weten niet waar het oosten ligt. Ze denken dat hun stad het centrum van ons universum vormt. Ze kijken neer op de provincie.
Stomme hipsters
Dat zou niet eens zo erg zijn als het hier om geboren en getogen Amsterdammers ging – chauvinisme is mij ook niet vreemd –, maar het overgrote deel is juist uit de provincie naar het westen getrokken, mensen uit Assen, Helmond, Nijkerk, die toevallig een paar jaar in de hoofdstad hebben gewoond en gestudeerd en zich plotseling niet meer kunnen voorstellen hoe het is om daarbuiten te leven. Hou toch op, man.
Die stomme hipsters, al die biologisch verantwoorde koffietentjes, en dat oeverloze gezeik op de bomvolle terrassen onder het genot van ingewikkelde witbiertjes en rosé – wat proberen jullie elkaar toch te bewijzen? Ik snap er werkelijk geen kut van.
Alleen bij de tokkies en allochtonen, in de volkswijken, is het nog goed toeven, daarbuiten lijkt het sektarisch. Iedereen doet hetzelfde. Iedereen wil hetzelfde. En iedereen is even ergerlijk in zijn gedrag.
Utopische wereld
Ik ben op zoek naar de identiteit van Amsterdam, maar die kan ik niet vinden: in de binnenstad spreken ze alleen Engels, Russisch, Chinees, Spaans en Frans, aan de grachten communiceren de mensen via een onverstaanbaar kaktaaltje met elkaarurrr en alle etnische minderheden zijn buiten de ring weggemoffeld. Amsterdam bestaat helemaal niet meer. De mensen die zich als radicale Amsterdammer profileren, leven in een utopische wereld. Het is een sentiment uit het verleden.
Dat brengt me weer bij Ajacieden. Bestaat er een club met arrogantere supporters? Nee. Ajax werd met 5-1 van de mat geveegd door een middenmoter, maar de supporters willen niet dat wij spreken van De Kampioen van de Armoede. ‘Wat is de rest dan?’ is een veelgehoorde repliek.
Vrij simpel, pipo’s, de rest kan er al hélemaal niks van. Als Feyenoord dit seizoen tijdens drie wedstrijden iets scherper was geweest, bijvoorbeeld in Deventer tegen Go Ahead Eagles, dan was de Coolsingel afgelopen weekend volgelopen en hadden we dit seizoen een kampioen uit Rotterdam. En dat zou ik aanmoedigen. Sterker nog, ik had voor Feyenoord geklapt.
God
De voetballers van Ajax worden Godenzonen genoemd, ook iets uit het verleden. Dat God niet bestaat werd in de bekerfinale bewezen, nota bene op Eerste Paasdag.
Voor die wedstrijd worstelde ik met de gedachte: aan welke club heb ik nu een grotere hekel, Ajax of PEC Zwolle? Ik wist het niet zeker. Ik heb niet gejuicht voor PEC, dat zou ik niet eens kunnen. Ik had vooral leedvermaak om Ajax. Maar toen die ploeg dit weekend kampioen werd, en die Amsterdammers opnieuw hun superioriteit etaleerden, wist ik het zeker: Ajax is de vervelendste club uit Nederland. En die past perfect bij Amsterdam.
http://www.revu.nl/nu-in-revu/als-amsterdammer-een-ras-was-dan-was-ik-een-racist-column/
Die verschrikkelijke supporters uit Amsterdam hebben mijn maand verpest. Eerst gooiden ze tijdens de bekerfinale vuurwerk op het veld, waardoor voetbalfans uit het hele land in de toekomst met nog strengere veiligheidsmaatregelen worden geconfronteerd, daarna mocht PEC Zwolle hun favoriete team helemaal tureluurs spelen. Als klap op de vuurpijl werden ze dit weekend ook nog even kampioen. PEC Zwolle, godverdomme. De grootste rivaal van Go Ahead Eagles – mijn eigen ploegje uit Deventer.
Ik heb een pesthekel aan Amsterdam en aan alle uitwassen van die verdomde kutstad. Als Amsterdammer een ras was, dan was ik een racist. Minder, minder, minder.
Dat gevoel is de afgelopen twee maanden versterkt, nu ik met mijn vriendin een appartement in het centrum van 020 huur, aangezien ik voor mijn werk bijna dagelijks in Amsterdam moet zijn.
Op vrijdag ben ik zo blij als een kind; ik mag terug naar het oosten. De meeste bewoners van Amsterdam weten niet waar het oosten ligt. Ze denken dat hun stad het centrum van ons universum vormt. Ze kijken neer op de provincie.
Stomme hipsters
Dat zou niet eens zo erg zijn als het hier om geboren en getogen Amsterdammers ging – chauvinisme is mij ook niet vreemd –, maar het overgrote deel is juist uit de provincie naar het westen getrokken, mensen uit Assen, Helmond, Nijkerk, die toevallig een paar jaar in de hoofdstad hebben gewoond en gestudeerd en zich plotseling niet meer kunnen voorstellen hoe het is om daarbuiten te leven. Hou toch op, man.
Die stomme hipsters, al die biologisch verantwoorde koffietentjes, en dat oeverloze gezeik op de bomvolle terrassen onder het genot van ingewikkelde witbiertjes en rosé – wat proberen jullie elkaar toch te bewijzen? Ik snap er werkelijk geen kut van.
Alleen bij de tokkies en allochtonen, in de volkswijken, is het nog goed toeven, daarbuiten lijkt het sektarisch. Iedereen doet hetzelfde. Iedereen wil hetzelfde. En iedereen is even ergerlijk in zijn gedrag.
Utopische wereld
Ik ben op zoek naar de identiteit van Amsterdam, maar die kan ik niet vinden: in de binnenstad spreken ze alleen Engels, Russisch, Chinees, Spaans en Frans, aan de grachten communiceren de mensen via een onverstaanbaar kaktaaltje met elkaarurrr en alle etnische minderheden zijn buiten de ring weggemoffeld. Amsterdam bestaat helemaal niet meer. De mensen die zich als radicale Amsterdammer profileren, leven in een utopische wereld. Het is een sentiment uit het verleden.
Dat brengt me weer bij Ajacieden. Bestaat er een club met arrogantere supporters? Nee. Ajax werd met 5-1 van de mat geveegd door een middenmoter, maar de supporters willen niet dat wij spreken van De Kampioen van de Armoede. ‘Wat is de rest dan?’ is een veelgehoorde repliek.
Vrij simpel, pipo’s, de rest kan er al hélemaal niks van. Als Feyenoord dit seizoen tijdens drie wedstrijden iets scherper was geweest, bijvoorbeeld in Deventer tegen Go Ahead Eagles, dan was de Coolsingel afgelopen weekend volgelopen en hadden we dit seizoen een kampioen uit Rotterdam. En dat zou ik aanmoedigen. Sterker nog, ik had voor Feyenoord geklapt.
God
De voetballers van Ajax worden Godenzonen genoemd, ook iets uit het verleden. Dat God niet bestaat werd in de bekerfinale bewezen, nota bene op Eerste Paasdag.
Voor die wedstrijd worstelde ik met de gedachte: aan welke club heb ik nu een grotere hekel, Ajax of PEC Zwolle? Ik wist het niet zeker. Ik heb niet gejuicht voor PEC, dat zou ik niet eens kunnen. Ik had vooral leedvermaak om Ajax. Maar toen die ploeg dit weekend kampioen werd, en die Amsterdammers opnieuw hun superioriteit etaleerden, wist ik het zeker: Ajax is de vervelendste club uit Nederland. En die past perfect bij Amsterdam.
http://www.revu.nl/nu-in-revu/als-amsterdammer-een-ras-was-dan-was-ik-een-racist-column/