BWarrior
21 mei 2014, 12:53
Dit zou inderdaad een knappe strategie zijn van de N-VA: communautaire deel schrappen en dan in 2019, wanneer de grondwet kan herzien worden, de "forcing" voeren.
http://www.apache.be/2014/05/20/n-va-schuift-confederalisme-door-naar-2019/?sh=7614eb2-354
N-VA schuift confederalisme door naar 2019
De verkiezingsoverwinning heeft N-VA zo goed als op zak, maar wanneer kunnen we de confederale omslag van België verwachten? Niet tijdens de regeringsonderhandelingen, zo verzekert Bart De Wever iedereen. En zelfs een communautaire hardliner als Peter De Roover, denkt pas over vijf jaar resultaten te kunnen boeken. “In een regering zal N-VA vijf jaar ploegen en zaaien. Pas na 2019 kunnen we oogsten.” De achterban van N-VA moet tot zolang op zijn honger blijven zitten. En hoe zit het nog met het separatisme, zoals het in artikel één van de N-VA partijstatuten staat?
Peter De Roover
Het gaat in de campagne over veel – héél veel – maar niet over een volgende staatshervorming. Daar zijn de Vlaamse partijen zodanig stil over dat het thema wel eens na 25 mei als een feniks uit zijn as zou kunnen herrijzen. Maar ook dat zit er niet in. Gisteren stelde Bart De Wever in De Standaard iedereen die niet reikhalzend uitkijkt naar een volgende staatshervorming gerust. “Een economische herstelregering is nu de prioriteit”, sprak de voorzitter van de grootste Vlaamse partij. Na verkiezingen gaat De Wever geen tijd verdoen met het zoeken naar een tweederde meerderheid om een institutionele hervorming te steunen. “Ik ga ervan uit dat de staatshervorming er op termijn sowieso komt. Dat is een wetmatigheid. De linkerzijde in Wallonië wordt altijd heel regionalistisch als ze van de macht wordt verdreven”, suste hij dan weer zijn nationalistische achterban.
Zijn uitspraken passen in een bocht die N-VA al eerder heeft ingezet. Waar het sociaaleconomische en het communautaire dossier tot voor kort onlosmakelijk verbonden heetten te zijn, blijven die twee ook na 25 mei gescheiden. Communautaire thema’s zullen tijdens de regeringsonderhandelingen niet of nauwelijks aan bod komen. Daar is ook Peter De Roover, die van de Vlaamse Volksbeweging overkwam om de derde plaats op de Antwerpse lijst voor het federale parlement in te nemen, het roerend mee eens. “We hebben die omschakeling al veel langer gemaakt. Niemand zal ons ervan kunnen beschuldigen dat wij de onderhandelingen blokkeren. Eerst en vooral moet er een sociaaleconomische noodregering komen. Maar dat is natuurlijk niet voldoende.”
Geen alternatief
Het is merkwaardig dat een partij haar raison d’être niet besproken hoeft te zien tijdens regeringsonderhandelingen, maar dat Peter De Roover daar in meegaat is zo mogelijk nog opmerkelijker. “We zullen moeten strijden met de wapens die de kiezer ons geeft: ook na 25 mei zullen wij niet alleen de lakens kunnen uitdelen. Dat is de realiteit”, vervolgt hij. “Maar er blijft een fundamenteel probleem. Als wij erin slagen een regeerakkoord te sluiten met Franstalige partijen, is dat een Lucky strike. Zie het als een gelukstreffer: de volgende keer kan de bal evengoed weer in de goot belanden. Er zullen hoe dan ook aanpassingen moeten komen aan de staatsstructuur.”
Waar het sociaaleconomische en het communautaire dossier bij N-VA tot voor kort onlosmakelijk verbonden heetten te zijn, blijven die twee ook na 25 mei gescheiden
Dat fundamentele probleem dacht N-VA te kunnen verhelpen met het confederalisme, maar het wordt steeds onduidelijker wanneer die oplossing uit de kast zal worden gehaald. “Men maakt het ons ook niet makkelijk”, zegt De Roover daarover. “De vorige regering heeft niet de grondwetsartikels voor herziening vatbaar gemaakt die nodig zijn om een hervorming van de staat goed te keuren. Men heeft de grondwet dicht gemetseld. Maar er valt natuurlijk wel werk te verrichten.”
Het is in de loop van de komende vijf jaar dat een regering waarin N-VA zetelt het voorbereidende werk voor een confederale omslag zal verrichten. “We hebben na 25 mei vijf jaar geen verkiezingen: laat ons daar dan ook gebruik van maken”, zegt De Roover. Daarmee lijkt de strategie van N-VA veel op ideeën die de partij altijd consequent heeft afgeschoten. Door communautaire onderhandelingen te koppelen aan de regeringsvorming, kon er geen uitstel of zelfs afstel komen van een staatshervorming. Is De Roover niet bang dat het confederalisme op de lange baan zal worden geschoven? “In 2019 moet de context fundamenteel veranderd zijn. We moeten de komende vijf jaar ploegen en zaaien, zodat alles klaarstaat om daarna te oogsten. In 2019 moeten we leveren. Anders zal de kiezer ons daar terecht voor afstraffen.”
“Het heeft geen zin vandaag straffe uitspraken te doen over wat er de komende maanden zal gebeuren. Het belangrijkste is wat we – gesteld dat we aan een regering deelnemen – in 2019 kunnen voorleggen aan de kiezer”, vult De Roover aan. Is dat een goede reden voor Vlaams-nationalisten om zondag al N-VA te stemmen? De Roover: “Ze hebben geen alternatief naast onze partij.”
Vijf jaar oppositie
Er zijn wel meer redenen waarom een communautaire hardliner als Peter De Roover zich ongerust zou kunnen maken over de koers van zijn partij. Vorige week wilde zijn voorzitter Bart De Wever in een televisiedebat bij VTM met Paul Magnette, niet meer gezegd hebben dat hij het land wilt splitsen. Dat staat mijlenver verwijderd van de interviews die Jan Peumans (‘Natuurlijk zijn wij separatisten’) of ook Peter De Roover (‘Het zou onfatsoenlijk zijn mocht N-VA afstand nemen van haar eerste bestaansreden’) ooit gaven. Maar De Roover ziet er vandaag geen graten in. “De Wever heeft naar de letter van ons verkiezingsprogramma geantwoord. Dat lijkt me passend”, zegt hij daarover. “U moet weten: de confederale hervorming die wij voorstellen is al aartsmoeilijk. Daarmee verdwijnen alle bevoegdheden naar de deelstaten en blijft er een dunne, Belgische koepel over die de Vlaamse democratie niet meer zal hinderen. Als ik dat tijdens mijn politieke carrière zal meemaken, geef ik op het einde ook een feestje.”
Euforisch is Peter De Roover echter niet. In De Standaard zei Bart De Wever optimistisch te zijn over de regeringsvorming, maar dat optimisme wordt niet gedeeld door zijn partijgenoot. “Als De Wever optimistisch is, moet hij over geweldige informatie beschikken. Ik heb die niet”, zegt De Roover. “Wij voeren politiek in een vijandige omgeving. Dat is niet evident. We zullen zondag een klinkende verkiezingsoverwinning moeten behalen, en zelfs dan kunnen we het laken niet helemaal naar ons toe trekken. Met 32 procent voor N-VA kunnen de drie traditionele partijen nog steeds verder regeren zonder ons. Nee, de kans is uiteraard niet onbestaande dat u met iemand spreekt die binnenkort voor vijf jaar naar de oppositie verdwijnt.”
http://www.apache.be/2014/05/20/n-va-schuift-confederalisme-door-naar-2019/?sh=7614eb2-354
N-VA schuift confederalisme door naar 2019
De verkiezingsoverwinning heeft N-VA zo goed als op zak, maar wanneer kunnen we de confederale omslag van België verwachten? Niet tijdens de regeringsonderhandelingen, zo verzekert Bart De Wever iedereen. En zelfs een communautaire hardliner als Peter De Roover, denkt pas over vijf jaar resultaten te kunnen boeken. “In een regering zal N-VA vijf jaar ploegen en zaaien. Pas na 2019 kunnen we oogsten.” De achterban van N-VA moet tot zolang op zijn honger blijven zitten. En hoe zit het nog met het separatisme, zoals het in artikel één van de N-VA partijstatuten staat?
Peter De Roover
Het gaat in de campagne over veel – héél veel – maar niet over een volgende staatshervorming. Daar zijn de Vlaamse partijen zodanig stil over dat het thema wel eens na 25 mei als een feniks uit zijn as zou kunnen herrijzen. Maar ook dat zit er niet in. Gisteren stelde Bart De Wever in De Standaard iedereen die niet reikhalzend uitkijkt naar een volgende staatshervorming gerust. “Een economische herstelregering is nu de prioriteit”, sprak de voorzitter van de grootste Vlaamse partij. Na verkiezingen gaat De Wever geen tijd verdoen met het zoeken naar een tweederde meerderheid om een institutionele hervorming te steunen. “Ik ga ervan uit dat de staatshervorming er op termijn sowieso komt. Dat is een wetmatigheid. De linkerzijde in Wallonië wordt altijd heel regionalistisch als ze van de macht wordt verdreven”, suste hij dan weer zijn nationalistische achterban.
Zijn uitspraken passen in een bocht die N-VA al eerder heeft ingezet. Waar het sociaaleconomische en het communautaire dossier tot voor kort onlosmakelijk verbonden heetten te zijn, blijven die twee ook na 25 mei gescheiden. Communautaire thema’s zullen tijdens de regeringsonderhandelingen niet of nauwelijks aan bod komen. Daar is ook Peter De Roover, die van de Vlaamse Volksbeweging overkwam om de derde plaats op de Antwerpse lijst voor het federale parlement in te nemen, het roerend mee eens. “We hebben die omschakeling al veel langer gemaakt. Niemand zal ons ervan kunnen beschuldigen dat wij de onderhandelingen blokkeren. Eerst en vooral moet er een sociaaleconomische noodregering komen. Maar dat is natuurlijk niet voldoende.”
Geen alternatief
Het is merkwaardig dat een partij haar raison d’être niet besproken hoeft te zien tijdens regeringsonderhandelingen, maar dat Peter De Roover daar in meegaat is zo mogelijk nog opmerkelijker. “We zullen moeten strijden met de wapens die de kiezer ons geeft: ook na 25 mei zullen wij niet alleen de lakens kunnen uitdelen. Dat is de realiteit”, vervolgt hij. “Maar er blijft een fundamenteel probleem. Als wij erin slagen een regeerakkoord te sluiten met Franstalige partijen, is dat een Lucky strike. Zie het als een gelukstreffer: de volgende keer kan de bal evengoed weer in de goot belanden. Er zullen hoe dan ook aanpassingen moeten komen aan de staatsstructuur.”
Waar het sociaaleconomische en het communautaire dossier bij N-VA tot voor kort onlosmakelijk verbonden heetten te zijn, blijven die twee ook na 25 mei gescheiden
Dat fundamentele probleem dacht N-VA te kunnen verhelpen met het confederalisme, maar het wordt steeds onduidelijker wanneer die oplossing uit de kast zal worden gehaald. “Men maakt het ons ook niet makkelijk”, zegt De Roover daarover. “De vorige regering heeft niet de grondwetsartikels voor herziening vatbaar gemaakt die nodig zijn om een hervorming van de staat goed te keuren. Men heeft de grondwet dicht gemetseld. Maar er valt natuurlijk wel werk te verrichten.”
Het is in de loop van de komende vijf jaar dat een regering waarin N-VA zetelt het voorbereidende werk voor een confederale omslag zal verrichten. “We hebben na 25 mei vijf jaar geen verkiezingen: laat ons daar dan ook gebruik van maken”, zegt De Roover. Daarmee lijkt de strategie van N-VA veel op ideeën die de partij altijd consequent heeft afgeschoten. Door communautaire onderhandelingen te koppelen aan de regeringsvorming, kon er geen uitstel of zelfs afstel komen van een staatshervorming. Is De Roover niet bang dat het confederalisme op de lange baan zal worden geschoven? “In 2019 moet de context fundamenteel veranderd zijn. We moeten de komende vijf jaar ploegen en zaaien, zodat alles klaarstaat om daarna te oogsten. In 2019 moeten we leveren. Anders zal de kiezer ons daar terecht voor afstraffen.”
“Het heeft geen zin vandaag straffe uitspraken te doen over wat er de komende maanden zal gebeuren. Het belangrijkste is wat we – gesteld dat we aan een regering deelnemen – in 2019 kunnen voorleggen aan de kiezer”, vult De Roover aan. Is dat een goede reden voor Vlaams-nationalisten om zondag al N-VA te stemmen? De Roover: “Ze hebben geen alternatief naast onze partij.”
Vijf jaar oppositie
Er zijn wel meer redenen waarom een communautaire hardliner als Peter De Roover zich ongerust zou kunnen maken over de koers van zijn partij. Vorige week wilde zijn voorzitter Bart De Wever in een televisiedebat bij VTM met Paul Magnette, niet meer gezegd hebben dat hij het land wilt splitsen. Dat staat mijlenver verwijderd van de interviews die Jan Peumans (‘Natuurlijk zijn wij separatisten’) of ook Peter De Roover (‘Het zou onfatsoenlijk zijn mocht N-VA afstand nemen van haar eerste bestaansreden’) ooit gaven. Maar De Roover ziet er vandaag geen graten in. “De Wever heeft naar de letter van ons verkiezingsprogramma geantwoord. Dat lijkt me passend”, zegt hij daarover. “U moet weten: de confederale hervorming die wij voorstellen is al aartsmoeilijk. Daarmee verdwijnen alle bevoegdheden naar de deelstaten en blijft er een dunne, Belgische koepel over die de Vlaamse democratie niet meer zal hinderen. Als ik dat tijdens mijn politieke carrière zal meemaken, geef ik op het einde ook een feestje.”
Euforisch is Peter De Roover echter niet. In De Standaard zei Bart De Wever optimistisch te zijn over de regeringsvorming, maar dat optimisme wordt niet gedeeld door zijn partijgenoot. “Als De Wever optimistisch is, moet hij over geweldige informatie beschikken. Ik heb die niet”, zegt De Roover. “Wij voeren politiek in een vijandige omgeving. Dat is niet evident. We zullen zondag een klinkende verkiezingsoverwinning moeten behalen, en zelfs dan kunnen we het laken niet helemaal naar ons toe trekken. Met 32 procent voor N-VA kunnen de drie traditionele partijen nog steeds verder regeren zonder ons. Nee, de kans is uiteraard niet onbestaande dat u met iemand spreekt die binnenkort voor vijf jaar naar de oppositie verdwijnt.”