Gerard_Leek
20 juli 2014, 18:38
Hierbij open ik een topic naar aanleiding van de termen waarmee verwezen wordt naar de Russische opstandelingen in Oekraïne. In de media worden zij separatisten genoemd en afgeschilderd als de foute partij. Het separatisme is natuurlijk een grote misdaad in het internationale recht; het illegaal afscheidden van grondgebieden van erkende staten leidt namelijk tot het uitbreken van burgeroorlogen.
Ik volg vanaf het begin de ontwikkelingen in Oekraïne op de voet. In Oekraïne (2013) werd de democratisch gekozen regering vervangen door de oppositie. Het viel op dat fascistische elementen zich hadden geschaard onder de Oekraïense oppositie. De huidige regering in Kiev is voortgekomen uit de oppositie die zich vereenzelvigde met het beleid, dat zich in Oekraïne en elders in Oost-Europa van 1941 tot 1945 op een schrikbarende manier deed gelden. De manier waarop de voormalige president van Oekraïne afgezet werd is niet sympathiek en vindt geen steun in de procedure omtrent het afzetten van legaal gekozen parlementariërs.
De nieuwe machthebbers in Kiev gaven na hun overwinning een duidelijk signaal af, dat zij het niet ophebben met de Russen in het land. Zij gingen over tot het verbannen van de Russische taal uit het openbare leven in Oekraïne, een maatregelen die duidelijk een anti-Russisch karakter heeft. Daarop volgden maatregelen van dergelijke aard.
De Russen in het land voelen zich terecht bedreigd door de nieuwe machthebbers in Kiev. De nieuwe Oekraïense regering voert beleid om de unitaire staat te waarborgen. De Russen in Oekraïne willen dat het land omgevormd wordt tot een federale staat, waarin de rechten van zowel de Russen als de Oekraïners zouden worden gewaarborgd. De nieuwe machthebbers in Oekraïne zijn zich ervan bewust, dat zij de unitaire staat kunnen waarborgen, indien er zo weinig mogelijk Russen in het land zouden wonen. Om die reden wendt Kiev maatregelen aan tot het indammen van de rechten van de Russen.
De manier waarop de nieuwe regering in het land aan de macht gekomen is en de politiek die deze voert, wijzen erop dat de nieuwe Oekraïense autoriteiten zich vereenzelvigd hebben met het Oekraïense fascistische beleid, dat terug gaat tot de Tweede wereldoorlog.
De troepen van Oekraïne hebben zich in het oosten van het land overgegeven aan etnische zuiveringen en voeren oorlogsactiviteiten uit om zoveel mogelijk Russen het land uit te verbannen.
Op de volgende videobeelden worden gemassacreerde Russische burgers uit het oosten van Oekraïne, getoond. https://www.youtube.com/watch?v=RTrmS48XfmU&feature=youtu.be
De Russen en de Russische eenheden in de oostelijke delen van Oekraïne zijn niet zomaar separatisten, maar opstandelingen die weerstand bieden aan een fascistisch regime dat in het land op een irreguliere wijze de macht greep en politiek voert tot het zuiveren van Oekraïne van etnische Russen.
De media zijn niet objectief en gebruiken zekere termen als separatisten op een selectieve manier. Toen Oekraïne in 1989 zich had afgescheiden van de Sovjet-Unie, noemde niemand dat separatisme. Echter, heden ten dage hebben de Russen in Oekraïne geen andere optie, dan het stichten van hun volksrepubliek teneinde weerstand te kunnen bieden tegen een fascistisch beleid waarvan het doel is: de unitaire staat te waarbogen door Russen in het land (door middel van genocide) te herleiden tot een marginaal element.
Ik volg vanaf het begin de ontwikkelingen in Oekraïne op de voet. In Oekraïne (2013) werd de democratisch gekozen regering vervangen door de oppositie. Het viel op dat fascistische elementen zich hadden geschaard onder de Oekraïense oppositie. De huidige regering in Kiev is voortgekomen uit de oppositie die zich vereenzelvigde met het beleid, dat zich in Oekraïne en elders in Oost-Europa van 1941 tot 1945 op een schrikbarende manier deed gelden. De manier waarop de voormalige president van Oekraïne afgezet werd is niet sympathiek en vindt geen steun in de procedure omtrent het afzetten van legaal gekozen parlementariërs.
De nieuwe machthebbers in Kiev gaven na hun overwinning een duidelijk signaal af, dat zij het niet ophebben met de Russen in het land. Zij gingen over tot het verbannen van de Russische taal uit het openbare leven in Oekraïne, een maatregelen die duidelijk een anti-Russisch karakter heeft. Daarop volgden maatregelen van dergelijke aard.
De Russen in het land voelen zich terecht bedreigd door de nieuwe machthebbers in Kiev. De nieuwe Oekraïense regering voert beleid om de unitaire staat te waarborgen. De Russen in Oekraïne willen dat het land omgevormd wordt tot een federale staat, waarin de rechten van zowel de Russen als de Oekraïners zouden worden gewaarborgd. De nieuwe machthebbers in Oekraïne zijn zich ervan bewust, dat zij de unitaire staat kunnen waarborgen, indien er zo weinig mogelijk Russen in het land zouden wonen. Om die reden wendt Kiev maatregelen aan tot het indammen van de rechten van de Russen.
De manier waarop de nieuwe regering in het land aan de macht gekomen is en de politiek die deze voert, wijzen erop dat de nieuwe Oekraïense autoriteiten zich vereenzelvigd hebben met het Oekraïense fascistische beleid, dat terug gaat tot de Tweede wereldoorlog.
De troepen van Oekraïne hebben zich in het oosten van het land overgegeven aan etnische zuiveringen en voeren oorlogsactiviteiten uit om zoveel mogelijk Russen het land uit te verbannen.
Op de volgende videobeelden worden gemassacreerde Russische burgers uit het oosten van Oekraïne, getoond. https://www.youtube.com/watch?v=RTrmS48XfmU&feature=youtu.be
De Russen en de Russische eenheden in de oostelijke delen van Oekraïne zijn niet zomaar separatisten, maar opstandelingen die weerstand bieden aan een fascistisch regime dat in het land op een irreguliere wijze de macht greep en politiek voert tot het zuiveren van Oekraïne van etnische Russen.
De media zijn niet objectief en gebruiken zekere termen als separatisten op een selectieve manier. Toen Oekraïne in 1989 zich had afgescheiden van de Sovjet-Unie, noemde niemand dat separatisme. Echter, heden ten dage hebben de Russen in Oekraïne geen andere optie, dan het stichten van hun volksrepubliek teneinde weerstand te kunnen bieden tegen een fascistisch beleid waarvan het doel is: de unitaire staat te waarbogen door Russen in het land (door middel van genocide) te herleiden tot een marginaal element.