PAJOT
8 februari 2005, 19:21
De Asatrú aanvaardt het dualisme van een Descartes niet, de Franse filosoof die enkel maar lichaam en geest kent. Wij hebben, net zoals de christenen, ook nog een derde component, en wel het bijzonderste: de ziel. Deze ziel is een complex gegeven, zowel qua symboliek als qua gedachtegang. In het eerste hoofdstuk maakte ik er u reeds attent op dat de ziel volgens de Noordse traditie drieledig is: zij bestaat uit önd (het principe van de universele gnosis of kennis), óð (datgene wat de rationele aspecten aanvoert - drijfkracht van het ego), en tenslotte lá (datgene wat de driften beheerst - de materiële en gevoelsmatige instandhouding). Deze drie elementen werden door de Goden Odh�*nn, Hoenir en Lodur in de mens gelegd. Deze drie aspecten van de ziel zijn, als door een navelstreng, met elkaar verbonden en overschrijden het menselijke aspect. Deze navelstreng wordt uitgedrukt door de boom of door het vuur. We komen hierop terug. Want önd staat onbeweeglijk centraal, zij is ongeschapen, vermits ze Universeel is, en bijgevolg behoort ze tot het Godenrijk, ook al bevindt ze zich in de Goddelijke mens. Oð daarentegen is het principe van de betweterigheid, een vale weerkaatsing van önd, en poogt zich steeds weer in de plaats te stellen dit oerprincipe. Het is de motor van de overmoed, losgekoppeld van de Goddelijke Opdracht of Oerwet. Echter, stelt óð zich ten dienste van het principe van de universele gnosis, dan kan het fungeren als verheffer van het derde aspect, met name van lá. Daar waar óð een naar boven strevende werking heeft (het vuur uit Ginunga gap), heeft lá een neerwaartse werking (het ijs uit Ginnunga gap). Maar als beiden zich door elkaars tegenwerking temperen en scharen onder de Universele Gnosis (de Oerwet), dan worden de driften gesublimeerd, de rationele werking wordt gericht, en de eenheid tussen de zielsaspecten kan hersteld worden volgens de rechte verhouding: nl. het levensbehoudende aspect en het verstandsaspect onder leiding en in volle harmonie met het Wijsheidaspect. bron : www.traditie.be (http://www.traditie.be/)
In het liberalisme wordt gesteld dat alles wat bestaat, alles wat gebeurt, alle relaties door het verstand zijn te vatten ; de wetten van het denken zijn de wetten van het leven, en omgekeerd. (rationalisme)
In deze visie heeft "Oð" zich dus volkomen in de plaats gesteld van "önd".
De liberale maatschappij gaat dus niet uit van de blijvende essentie van de mens (önd) maar denkt de mens te kunnen en moeten veranderen, heropvoeden.
1. Gelooft u in die blijvende essentie, onveranderlijke natuur van de mens ?
2. Waarom werd het zogenaamde "rijk van de zuivere rede" vooralsnog niet gevestigd ? In de plaats kregen we absolutistische en despotische regimes ; door hun innerlijke onmacht waren zij steeds tot falen gedoemd. Is deze fatalistische wederkerigheid niet een gevolg van die ontkenning van onze onveranderlijke natuur, van dat maakbaarheidsprincipe ?
In het liberalisme wordt gesteld dat alles wat bestaat, alles wat gebeurt, alle relaties door het verstand zijn te vatten ; de wetten van het denken zijn de wetten van het leven, en omgekeerd. (rationalisme)
In deze visie heeft "Oð" zich dus volkomen in de plaats gesteld van "önd".
De liberale maatschappij gaat dus niet uit van de blijvende essentie van de mens (önd) maar denkt de mens te kunnen en moeten veranderen, heropvoeden.
1. Gelooft u in die blijvende essentie, onveranderlijke natuur van de mens ?
2. Waarom werd het zogenaamde "rijk van de zuivere rede" vooralsnog niet gevestigd ? In de plaats kregen we absolutistische en despotische regimes ; door hun innerlijke onmacht waren zij steeds tot falen gedoemd. Is deze fatalistische wederkerigheid niet een gevolg van die ontkenning van onze onveranderlijke natuur, van dat maakbaarheidsprincipe ?