groen!?
31 augustus 2005, 08:22
Er is me gevraagd om iets te zeggen over roddels in de Wetstraat. Iets over de geruchten, het gefluister, de achterklap in de politiek.
Seks
Zondagochtend na een weekend lang hard werken en na een late fuif- als iets de toehoorders nog wakker krijgt is het seks.
Ik doe dat niet graag. Ik heb echt geen zin om nog iets te zeggen over het liefdesleven van Patrick Dewael - zo veel tijd is er ten andere niet. En ook niet over de premier of over Johan Vande Lanotte. Dit heeft geen pas. We hebben daar geen zaken mee.
Ach. Als Ludo Sannen of Fauzaya of Jo wel van gedachtegoed mogen veranderen, wat zouden Patrick en Johan dan niet mogen... Maar het opent wel perspectieven voor uw partij natuurlijk. Want wat doet uw voorzitter?
Wat doet uw voorzitter terwijl het nieuws beheerst wordt door de echtscheiding van Brad Pitt. Wat doet uw voorzitter terwijl Patrick Dewael een punt zet achter zijn huwelijk en Johan Vande Lanotte volgens de geruchten dezelfde weg op gaat?
Wat doet Vera Dua? Ze trouwt. Vera trouwt.
Sorry hoor.
Maar terwijl Jos Geysels jarenlang vruchteloos achter het ACW heeft gelopen, trouwt Vera Dua en haalt ze moeiteloos het ACW - de Algemene Christelijke Waarden - binnen.
Als ik mevrouw Dua een tip mag geven: om het echt goed te doen voor het ACW moet u na het stadhuis ook nog even langs bij meneer pastoor. Maar ik heb gehoord dat dat een kwestie is van dagen, weken, maanden, jaren. OK. Als u geen haast heeft, God heeft ook nog een eeuwigheid. Net als het ACW. Overigens is Vera Dua niet alleen. Tinne Van der Straeten kreeg laatst een halve pagina in een krant - helemaal vergeten welke - een halve pagina om op het einde te vertellen dat ze de man van haar leven heeft ontmoet en kindjes wil. Wat een verschil met de minister van werk bijvoorbeeld die kindjes moet gaan halen in Duitsland.
Maar sorry Tinne, het mooiste interview van de voorbije zomer - en het doet me een beetje pijn om het te moeten toegeven - het mooiste interview van de zomer stond in het Laatste Nieuws. De huwelijksreis! Ik heb horen zeggen dat Ron Hermans alle exemplaren van die krant is moeten gaan kopen om uit te delen aan de leden. Maar als u het nog niet gelezen hebt kan u het bij mij komen halen.
De huwelijksreis!
Nu blijkt dat Brussel-Halle-Vilvoorde nog sneller zal gesplitst worden dan dat Bart Staes eens iets vriendelijks zegt over Frits Bolkestein, vond uw voorzitter eindelijk de tijd om vogels te zoeken. Niet in Antwerpen, maar in de regenwouden van Maleisië. Vera Dua is de grondkoekoek gaan zoeken in Maleisië. En de onvindbare argus. Mevrouw, ik heb horen zeggen dat er in de archieven van de VRT hopen ARGUS zit.
Vera heeft me met klem gevraagd om toch een paar passages uit het interview voor te lezen. Eentje:
"Als je op een familie neusapen stuit, met hun lelijke neuzen, hun dikke buiken en hun penis altijd in een erectie, dan is de Belgische politiek ver weg hoor."
Raar. Ik zou denken: als je op een familie neusapen stuit met een dikke buik en hun penis altijd in erectie, dan is de VLD net dichtbij. Maar soit.
De titel van het stuk? "Een orang-oetang wees ons de weg".
Terwijl de VLD en Bart Somers op de dool zijn en niet weten van welk hout pijlen te maken. Terwijl Johan Vande Lanotte al even lang probeert een intentieverklaring voor de SP.a te schrijven en niet weet waarheen. Terwijl Vandeurzen al helemaal de weg kwijt is en alleen weet dat hij naar links of naar rechts moet. Of toch naar links. WEET Vera Dua de weg. Hoe weet Vera Dua de weg? Een orang-oetang wees ons de weg. Dat is nog altijd beter dan een partij die de weg kent door slangen.
Moet ik nog iets inhoudelijks zeggen? Ik denk het niet. Dat doet Vera Dua straks wel.
Want om heel eerlijk te zijn, ik weet niet waar Groen! nu naar toe moet. Vroeger was dat duidelijk. Na de zege van 1999 wou Groen! groeien. De groei van groen, weet u nog? De strategie was gericht op meer.
En toen kwam 18 mei en zei Herman De Croo dat jullie paddestoelen waren. "Ze zijn er en plots zijn ze weg", zei De Croo en jullie zeiden: "echte paddestoelen komen ook snel weer terug".
En nu is Groen! terug. Maar nu?
Met mijn eigen beperkte kijk allicht op de politiek weet ik niet goed waarom Groen! terug is.
Om aan de zijlijn te staan en te roepen zoals de beste stuurlui? Groen! is nodig - ik lijk wel een BV - Groen! is nodig, maar waarom? Om aan de wal te blijven waar het droog is?
Ik denk het niet. Je doet niet aan politiek om op de tribunes te gaan zitten en van daaruit te zeggen hoe het zou moeten.
Ik weet het. Ik wil het ook snappen. Na de vorige verkiezingen had de partij de oppositie nodig, maar straks moet de ambitie meer zijn. Met het risico van een nieuw 18 mei. Misschien.
Volgend jaar deze tijd zijn we in blijde verwachting van de gemeenteraadsverkiezingen.
Ik weet niet of Ingrid Pira Mortsel zal kunnen houden, maar ik denk wel dat Antwerpen misschien weer een beroep gaat doen op jullie. En Gent misschien ook.
Ik heb geen boodschap, daarvoor komt Vera Dua zelfs straks wel. Ik heb ook niets te willen of te wensen, ik denk alleen, ik denk alleen dat Vera dit interview beter aan De Standaard had gegeven en dat je niet aan politiek doet om je handen proper te houden, zoals je ook niet trouwt, Vera, om maagd te blijven. Da's een doordenker. Dus ga ik nu zwijgen. Ik lijk Jos Geysels wel.
Bart Dobbelaere, journalist van De Standaard
Nieuwpoort 28 augustus 2005
Seks
Zondagochtend na een weekend lang hard werken en na een late fuif- als iets de toehoorders nog wakker krijgt is het seks.
Ik doe dat niet graag. Ik heb echt geen zin om nog iets te zeggen over het liefdesleven van Patrick Dewael - zo veel tijd is er ten andere niet. En ook niet over de premier of over Johan Vande Lanotte. Dit heeft geen pas. We hebben daar geen zaken mee.
Ach. Als Ludo Sannen of Fauzaya of Jo wel van gedachtegoed mogen veranderen, wat zouden Patrick en Johan dan niet mogen... Maar het opent wel perspectieven voor uw partij natuurlijk. Want wat doet uw voorzitter?
Wat doet uw voorzitter terwijl het nieuws beheerst wordt door de echtscheiding van Brad Pitt. Wat doet uw voorzitter terwijl Patrick Dewael een punt zet achter zijn huwelijk en Johan Vande Lanotte volgens de geruchten dezelfde weg op gaat?
Wat doet Vera Dua? Ze trouwt. Vera trouwt.
Sorry hoor.
Maar terwijl Jos Geysels jarenlang vruchteloos achter het ACW heeft gelopen, trouwt Vera Dua en haalt ze moeiteloos het ACW - de Algemene Christelijke Waarden - binnen.
Als ik mevrouw Dua een tip mag geven: om het echt goed te doen voor het ACW moet u na het stadhuis ook nog even langs bij meneer pastoor. Maar ik heb gehoord dat dat een kwestie is van dagen, weken, maanden, jaren. OK. Als u geen haast heeft, God heeft ook nog een eeuwigheid. Net als het ACW. Overigens is Vera Dua niet alleen. Tinne Van der Straeten kreeg laatst een halve pagina in een krant - helemaal vergeten welke - een halve pagina om op het einde te vertellen dat ze de man van haar leven heeft ontmoet en kindjes wil. Wat een verschil met de minister van werk bijvoorbeeld die kindjes moet gaan halen in Duitsland.
Maar sorry Tinne, het mooiste interview van de voorbije zomer - en het doet me een beetje pijn om het te moeten toegeven - het mooiste interview van de zomer stond in het Laatste Nieuws. De huwelijksreis! Ik heb horen zeggen dat Ron Hermans alle exemplaren van die krant is moeten gaan kopen om uit te delen aan de leden. Maar als u het nog niet gelezen hebt kan u het bij mij komen halen.
De huwelijksreis!
Nu blijkt dat Brussel-Halle-Vilvoorde nog sneller zal gesplitst worden dan dat Bart Staes eens iets vriendelijks zegt over Frits Bolkestein, vond uw voorzitter eindelijk de tijd om vogels te zoeken. Niet in Antwerpen, maar in de regenwouden van Maleisië. Vera Dua is de grondkoekoek gaan zoeken in Maleisië. En de onvindbare argus. Mevrouw, ik heb horen zeggen dat er in de archieven van de VRT hopen ARGUS zit.
Vera heeft me met klem gevraagd om toch een paar passages uit het interview voor te lezen. Eentje:
"Als je op een familie neusapen stuit, met hun lelijke neuzen, hun dikke buiken en hun penis altijd in een erectie, dan is de Belgische politiek ver weg hoor."
Raar. Ik zou denken: als je op een familie neusapen stuit met een dikke buik en hun penis altijd in erectie, dan is de VLD net dichtbij. Maar soit.
De titel van het stuk? "Een orang-oetang wees ons de weg".
Terwijl de VLD en Bart Somers op de dool zijn en niet weten van welk hout pijlen te maken. Terwijl Johan Vande Lanotte al even lang probeert een intentieverklaring voor de SP.a te schrijven en niet weet waarheen. Terwijl Vandeurzen al helemaal de weg kwijt is en alleen weet dat hij naar links of naar rechts moet. Of toch naar links. WEET Vera Dua de weg. Hoe weet Vera Dua de weg? Een orang-oetang wees ons de weg. Dat is nog altijd beter dan een partij die de weg kent door slangen.
Moet ik nog iets inhoudelijks zeggen? Ik denk het niet. Dat doet Vera Dua straks wel.
Want om heel eerlijk te zijn, ik weet niet waar Groen! nu naar toe moet. Vroeger was dat duidelijk. Na de zege van 1999 wou Groen! groeien. De groei van groen, weet u nog? De strategie was gericht op meer.
En toen kwam 18 mei en zei Herman De Croo dat jullie paddestoelen waren. "Ze zijn er en plots zijn ze weg", zei De Croo en jullie zeiden: "echte paddestoelen komen ook snel weer terug".
En nu is Groen! terug. Maar nu?
Met mijn eigen beperkte kijk allicht op de politiek weet ik niet goed waarom Groen! terug is.
Om aan de zijlijn te staan en te roepen zoals de beste stuurlui? Groen! is nodig - ik lijk wel een BV - Groen! is nodig, maar waarom? Om aan de wal te blijven waar het droog is?
Ik denk het niet. Je doet niet aan politiek om op de tribunes te gaan zitten en van daaruit te zeggen hoe het zou moeten.
Ik weet het. Ik wil het ook snappen. Na de vorige verkiezingen had de partij de oppositie nodig, maar straks moet de ambitie meer zijn. Met het risico van een nieuw 18 mei. Misschien.
Volgend jaar deze tijd zijn we in blijde verwachting van de gemeenteraadsverkiezingen.
Ik weet niet of Ingrid Pira Mortsel zal kunnen houden, maar ik denk wel dat Antwerpen misschien weer een beroep gaat doen op jullie. En Gent misschien ook.
Ik heb geen boodschap, daarvoor komt Vera Dua zelfs straks wel. Ik heb ook niets te willen of te wensen, ik denk alleen, ik denk alleen dat Vera dit interview beter aan De Standaard had gegeven en dat je niet aan politiek doet om je handen proper te houden, zoals je ook niet trouwt, Vera, om maagd te blijven. Da's een doordenker. Dus ga ik nu zwijgen. Ik lijk Jos Geysels wel.
Bart Dobbelaere, journalist van De Standaard
Nieuwpoort 28 augustus 2005