Bart Van Stappen
7 september 2005, 16:45
__________________________________________________ ____________________
Het Gebouw; sorry folks: The Building
Eind oktober staat de wereld een seconde stil. Dan komt er een
einde aan twee jaar van innovatieve denkprocessen, pitching en
formating waar vooral de skigeneratie (spending their kid's
inheritance) zal van genieten. Is U nog mee? De woorden komen
allemaal uit de peperdure vierkleurenkranten die iedere
Canvasmedewerker geregeld op haar/zijn bureau vond om iedereen
diets (nou ja, "diets" is misschien niet het juiste woord) te
maken dat het tweede tv-net van de VRT wat moet vernieuwd worden.
Tijdens een vergadering vroeg een onnozele medewerker, waarom dat
project nu absoluut The Building moest heten? Kon dat niet in het
Nederlands? Hij had het duidelijk niet begrepen.
Nu is iedere lezer van dit weekblad per definitie een
meerwaardezoeker en een actieve ontdekker, want anders zou ie dit
niet lezen. Wat mag die lezer dus voor spetterends op zijn
tv-toestel verwachten? Wel, één ding zeker niet en dat is nochtans
de suggestie die de netmanager van Nederland 2, Joop Daalmeijer,
Canvas gratis aanbiedt. Hij zegt: "Canvas mist het felle debat.
Mooie interviews, maar weinig confrontatie �* la Crossfire. Canvas
zou het geluid van het Vlaams Belang moeten toestaan. Het debat
met rechts moet gevoerd worden. De openbare omroep kan zich niet
beperken tot het uitdragen van de boodschap van links." Zo hoort u
het eens van een ander, maar ik vrees dat het nog jaren kan duren
vooraleer eens gezichten als Bart Laeremans of Sandra Colen of
zelfs een N-VA'er als Mark de Mesmaeker welkom zijn.
Waarover is dan twee jaar gezeurd, gezeverd en gezaagd bij
Canvas? Over de inhoud van de programma's? Vergeet het maar. Neen,
grotendeels over het "format", over de verpakking, in gewoon
Nederlands. Er moet zoiets als een Canvas style ontstaan. Zoals
een paar medewerkers me zeiden: "Ze willen in feite dat we
hetzelfde decor, hetzelfde camerastandpunt, ja zelfs dezelfde
woorden gebruiken, want op zeker ogenblik was er sprake van dat we
onze scenario's moesten tonen aan "script doctors" die er dan
konden op toezien dat "Overleven", "Tussen droom en
werkelijkheid", "Histories" en al de aangekochte documentaires
hetzelfde armoedige taaltje zouden gebruiken.
Verkoperstruc
Nu is zeker niet alles slecht aan dit vernieuwingsproject.
Vooral de oudere programmamakers herkennen weer die gezellige VRT,
van lang geleden. Nieuwe programmavoorstellen worden niet
ingediend, maar "gepitcht". De programmamakers moeten een
"verkoopspraatje" (dat woord staat echt in het Buildingblad) houden
voor een jury. Een braaf assistentje biecht zelfs op: "Ik had ook
mijn best gedaan om er goed uit te zien. Ik had iets kleurigs
aangetrokken." Reputaties tellen niet bij die "pitching". Dus
iemand die goede programma's heeft afgeleverd, maar nogal moeilijk
uit zijn woorden komt, heeft niet dezelfde kansen als iemand die
vervelende rotzooi aflevert, maar het op papier en al "pitchend"
beter kan verkopen.
[...]
__________________________________________________ ____________________
(Jan Neckers, "Het Gebouw; sorry folks: The Building", in
/'t Pallieterke/, 60:36 (7 september 2005), blz. 4.)
Dat "verkoopspraatje" is natuurlijk een vergissing, een spijtige
uitschuiver. Dat moest vast zijn: "sales pitch" of iets van die aard; in
juiste format, helemaal in Canvas style.
Aanstellers.
Groet,
Bart.
Het Gebouw; sorry folks: The Building
Eind oktober staat de wereld een seconde stil. Dan komt er een
einde aan twee jaar van innovatieve denkprocessen, pitching en
formating waar vooral de skigeneratie (spending their kid's
inheritance) zal van genieten. Is U nog mee? De woorden komen
allemaal uit de peperdure vierkleurenkranten die iedere
Canvasmedewerker geregeld op haar/zijn bureau vond om iedereen
diets (nou ja, "diets" is misschien niet het juiste woord) te
maken dat het tweede tv-net van de VRT wat moet vernieuwd worden.
Tijdens een vergadering vroeg een onnozele medewerker, waarom dat
project nu absoluut The Building moest heten? Kon dat niet in het
Nederlands? Hij had het duidelijk niet begrepen.
Nu is iedere lezer van dit weekblad per definitie een
meerwaardezoeker en een actieve ontdekker, want anders zou ie dit
niet lezen. Wat mag die lezer dus voor spetterends op zijn
tv-toestel verwachten? Wel, één ding zeker niet en dat is nochtans
de suggestie die de netmanager van Nederland 2, Joop Daalmeijer,
Canvas gratis aanbiedt. Hij zegt: "Canvas mist het felle debat.
Mooie interviews, maar weinig confrontatie �* la Crossfire. Canvas
zou het geluid van het Vlaams Belang moeten toestaan. Het debat
met rechts moet gevoerd worden. De openbare omroep kan zich niet
beperken tot het uitdragen van de boodschap van links." Zo hoort u
het eens van een ander, maar ik vrees dat het nog jaren kan duren
vooraleer eens gezichten als Bart Laeremans of Sandra Colen of
zelfs een N-VA'er als Mark de Mesmaeker welkom zijn.
Waarover is dan twee jaar gezeurd, gezeverd en gezaagd bij
Canvas? Over de inhoud van de programma's? Vergeet het maar. Neen,
grotendeels over het "format", over de verpakking, in gewoon
Nederlands. Er moet zoiets als een Canvas style ontstaan. Zoals
een paar medewerkers me zeiden: "Ze willen in feite dat we
hetzelfde decor, hetzelfde camerastandpunt, ja zelfs dezelfde
woorden gebruiken, want op zeker ogenblik was er sprake van dat we
onze scenario's moesten tonen aan "script doctors" die er dan
konden op toezien dat "Overleven", "Tussen droom en
werkelijkheid", "Histories" en al de aangekochte documentaires
hetzelfde armoedige taaltje zouden gebruiken.
Verkoperstruc
Nu is zeker niet alles slecht aan dit vernieuwingsproject.
Vooral de oudere programmamakers herkennen weer die gezellige VRT,
van lang geleden. Nieuwe programmavoorstellen worden niet
ingediend, maar "gepitcht". De programmamakers moeten een
"verkoopspraatje" (dat woord staat echt in het Buildingblad) houden
voor een jury. Een braaf assistentje biecht zelfs op: "Ik had ook
mijn best gedaan om er goed uit te zien. Ik had iets kleurigs
aangetrokken." Reputaties tellen niet bij die "pitching". Dus
iemand die goede programma's heeft afgeleverd, maar nogal moeilijk
uit zijn woorden komt, heeft niet dezelfde kansen als iemand die
vervelende rotzooi aflevert, maar het op papier en al "pitchend"
beter kan verkopen.
[...]
__________________________________________________ ____________________
(Jan Neckers, "Het Gebouw; sorry folks: The Building", in
/'t Pallieterke/, 60:36 (7 september 2005), blz. 4.)
Dat "verkoopspraatje" is natuurlijk een vergissing, een spijtige
uitschuiver. Dat moest vast zijn: "sales pitch" of iets van die aard; in
juiste format, helemaal in Canvas style.
Aanstellers.
Groet,
Bart.