jan hyoens
20 juni 2003, 13:31
Ik denk dat het hier nodig is om de amnestie-kwestie een sterug in haar juist perspectief te plaatsen. Als ik lees wat er hier allemaal wordt uitgekraamt van onzin over dit onderwerp is het nodig dat iemand een poging onderneemt om eens de puntjes op de i te zetten.
Het is zeker geen gemakkelijke taak want om te weten wat amnestie allemaal inhoudt moet men eigelijk teruggaan naar het begin van de Vlaamse beweging. In feite kan men er een hele bibliotheekkast over vullen!
Ik zal beginne met de weergave van het amnestiestandpunt van het Blok en daarna er dieper op ingaan!
" Amnestie, even actueel.
Heel wat Vlaams-nationalisten stonden bloot aan terreur en vervolging in de nadagenvan de tweede Wereldoorlog. De Belgische staat trachtte toen het Vlaams-nationalisme te vernietigen door de zwaarste straffen voor nationalisten uit te spreken en ontelbare Vlaamsvoelenden monddood te maken. België duwde vele goedmenende en oprechte Vlamingen naar de onderkant van de samenleving. Amnestie blijft een wezenlijk onderdeel van het programma van het Vlaams Blok. het is een middel om eigenlijk een punt te zetten achter oorlog en repressies. Alle andere europese landen verleenden amnestie. Amnestie houdt geen historisch oordeel in, geen goed of afkeuring van het verleden. Dit laatste is de taak van historici.
Het Vlaams Blok blijft eerbied hebben voor eht menselijk leden van iedereen, aan welke kant hij in de oorlog ook heeft gestaan. Het was dan ook niet meer dan logisch dat het Vlaams Blok in juni 1998 het decreet-Suykerbuyk steunde in het Vlaams Parlement. Bedoeling was tot een financiële tegemoetkoming te komen voor de in eer herstelde slachtoffer van de repressie. Anderzijds is het Vlaams Blok gekant tegen resoluties die het repressieleed misbruiken om huidige politieke rekeningen te vereffenen. Het amnestiedebat op 13/03/2002 in het Vlaams Parlement stuurde aan op een morele veroordeling van onze partij voor feiten waaraan wij geen deel hadden en nooit of nimmer wensen te hebben.
Het Vlaams Blok staat garant voor amnestie in de vlaamse staat van morgen."
Veiligheidsplan.
Om de juiste omvang van de amnestie gedachte te vatten moet men teruggaan in de geschiedenis tot het ontstaan van België; een kunstmatige bufferstaat waarin twee totaal verschillende volkeren werden verplicht samen te leven! Al vanaf het begin echter trachte men één volk cultureel te vernietigen en te assimileren in de franse cultuur met het oog op een aanhechting bij frankrijk! Door een samenloop van omstandigheden werd dit gelukkig verhinderd! In het begin waren het enkele romantisch geinspireerde intellectuelen die de Vlaamse Beweging droegen, maar met de jaren groeide deze steeds meer en werd er de almacht van het reactionaire belgisch estabishment beetje bij beetje minder. Een groot keerpunt was WO I waar 80% van de gewone piot Vlamingen waren en door hun franstalige superieuren als beesten werden behandeld! Kanonnenvlees! na WO I zal de Vlaamse beweging dan ook een enorme groei kennen en radikaliseren! De vooroorlogse Vl beweging was altijd België trouw gebleven en trachte verbeteringen voor de Vlamingen te verkrijgen binne het belgisch kader. De naoorlogse zal de ontbinding van België eisen en een onafhankelijk Vlaanderen ( die dan in één of andere vorm met Nederland zou samensmelten; dietsland).
Door die radicalisering zal ook het Belgisch etablishment harder beginne terugslaan met een hoogte punt in de spooktreinen van mei '40 ( waar men naast Vlaams-nationalisten ook rexisten, communisten, joden, duitse en italiaanse burgers zou deporteren naar frankrijk).
De collaboratie.
De collaboratie was geen Vlaams verschijnsel allen: het was een verschijnsle van Europese omvang! Wat de Vlaamse collaboratie ecter zou kenmerken is dat ze vooral politiek is geweest in tegenstelling tot de waals-belgische die vooral economisch zou zijn.
de algemene stemming in België en Europa (op Engeland na) in het begin van de oorlog was dat de Duitse eindzege een vaststaand feit was. Koning Leopold ging onderhandelen met Hitler, de regering had haar diensten aan de Duitsers aangeboden maar dit werd geweigerd en de leden ervan vluchtten naar Engeland niet zonder eerst instructies te geven aan de ambtenaren om op hun post te blijven, de communisten bleven passief ( het ribbentrop-molotovpact) en zullen pas na de inval in Rusalnd actief worden in het verzet m.a.w. ook de Vlaams-nationalisten hadden geen reden om te twijfelen aan de duitse eindzege!
In Vlaanderen had men 2 grote organisaties die samen werkte met de Duitsers; enerzijds het Vlaams-nationale VNV die hoopte door die samenwerking de Vlaamse onafhankelijkheid te verkrijgen en anderzijds de nazistische Devlag, die Vlaanderen wou aansluiten bij het Duitse Rijk.
deze twee werden handig tegen mekaar uitgespeeld door de bezetter (maar dat weten wij, niet de mensen van toen)!
Ook militair gingen veel Vlamingen aan het oostfront tegen het communisme vechten (daartoe veelal aangezet door de kerk!).
De repressie.
Elke restauratie begint met een repressie van het vorige regime. het zou na 1944 niet anders zijn! De repressie kenmerkde zich door twee fasen : de straatrepressie en de officiële repressie.
Eenmaal de duitsers weg waren groeiden het verzetsstrijdens als paddestoelen uit de grond! Zij gingen eens hun moed tonen en aangemoedigd door de communisten begon men de huizen van de collaborateurs (of vermeende collaborateurs) plunderen, moorden,verkrachten,... wat er toen gebeurde is een van de zwartste blz uit de Vlaamse geschiedenis!
Toen de orde terug werd hersteld door de regering met het hulp van het amerikaans leger ( zo werd het communistisch verzet verplicht te ontwapenen) kon men over gaan naar de tweede fase!
Men mag niet vergeten dat de mensen veroordeeld werden obv een drievoudige onwettigheid 1. de londense regering was geen officiële regering 2. de door haar uitgevaardigde besluitwetten met terugwerkende kracht waren eveneesn onwettig en ook de rechtbanken die deze retro-actieve wetten gingen toepassen! Wie trouwens het ongeluk had in de beginperiode berecht te worden kon de doodstraf krijgen voor een feit dat enkele maanden later "slechts" met 5 jaar gevangenis werd bestraft!
De latere liberale minister van Justitie sprak over een "justice de roi negres"!
Men ging trouwens selectief te werk! Economische(franstalige) kollaborateurs werden veel minder gestraft en minder zwaar dan de politieke (vlaamse) kollaboratuers! Ook werd er onder druk van de socialisten de vrijwillige arbeiders in Duitsland (300.000) niet vervolgd!
In de repressie zagen we vooral de combinatie van de ideologische en politieke haat tegen het vlaams Nationalisme van het franskiljons reactionair patriotisme en vaderlandsloos communisme!!!
Amnestie.
Al kort na de oorlog begon men vanuit bepaalde kringen ( deel van de Vlaamse beweging die niet had gekollaboreerd waaronder uod-verzetslui en oud-concentratiekampgevangenen, mensen van de CVP, sommige kerkelijke functionarissen,...voor amnestie te ijveren voor de meeste Vlaamse collaborateurs (wat Franrijk en Nederland na verloop van tijd voor hun collaboratuers ook deed).
Na verloop van tijd werd dit als programmapunt ingeschreven door de nieuwe Vlaams nationalistische partij ; de Volksunie.
Tot heden kon echter het Belgisch establishment dit tegenhouden en nu wordt het door politieke tegenstanders misbruikt om het Vlaams Blok eenhak te zetten!
Het is zeker geen gemakkelijke taak want om te weten wat amnestie allemaal inhoudt moet men eigelijk teruggaan naar het begin van de Vlaamse beweging. In feite kan men er een hele bibliotheekkast over vullen!
Ik zal beginne met de weergave van het amnestiestandpunt van het Blok en daarna er dieper op ingaan!
" Amnestie, even actueel.
Heel wat Vlaams-nationalisten stonden bloot aan terreur en vervolging in de nadagenvan de tweede Wereldoorlog. De Belgische staat trachtte toen het Vlaams-nationalisme te vernietigen door de zwaarste straffen voor nationalisten uit te spreken en ontelbare Vlaamsvoelenden monddood te maken. België duwde vele goedmenende en oprechte Vlamingen naar de onderkant van de samenleving. Amnestie blijft een wezenlijk onderdeel van het programma van het Vlaams Blok. het is een middel om eigenlijk een punt te zetten achter oorlog en repressies. Alle andere europese landen verleenden amnestie. Amnestie houdt geen historisch oordeel in, geen goed of afkeuring van het verleden. Dit laatste is de taak van historici.
Het Vlaams Blok blijft eerbied hebben voor eht menselijk leden van iedereen, aan welke kant hij in de oorlog ook heeft gestaan. Het was dan ook niet meer dan logisch dat het Vlaams Blok in juni 1998 het decreet-Suykerbuyk steunde in het Vlaams Parlement. Bedoeling was tot een financiële tegemoetkoming te komen voor de in eer herstelde slachtoffer van de repressie. Anderzijds is het Vlaams Blok gekant tegen resoluties die het repressieleed misbruiken om huidige politieke rekeningen te vereffenen. Het amnestiedebat op 13/03/2002 in het Vlaams Parlement stuurde aan op een morele veroordeling van onze partij voor feiten waaraan wij geen deel hadden en nooit of nimmer wensen te hebben.
Het Vlaams Blok staat garant voor amnestie in de vlaamse staat van morgen."
Veiligheidsplan.
Om de juiste omvang van de amnestie gedachte te vatten moet men teruggaan in de geschiedenis tot het ontstaan van België; een kunstmatige bufferstaat waarin twee totaal verschillende volkeren werden verplicht samen te leven! Al vanaf het begin echter trachte men één volk cultureel te vernietigen en te assimileren in de franse cultuur met het oog op een aanhechting bij frankrijk! Door een samenloop van omstandigheden werd dit gelukkig verhinderd! In het begin waren het enkele romantisch geinspireerde intellectuelen die de Vlaamse Beweging droegen, maar met de jaren groeide deze steeds meer en werd er de almacht van het reactionaire belgisch estabishment beetje bij beetje minder. Een groot keerpunt was WO I waar 80% van de gewone piot Vlamingen waren en door hun franstalige superieuren als beesten werden behandeld! Kanonnenvlees! na WO I zal de Vlaamse beweging dan ook een enorme groei kennen en radikaliseren! De vooroorlogse Vl beweging was altijd België trouw gebleven en trachte verbeteringen voor de Vlamingen te verkrijgen binne het belgisch kader. De naoorlogse zal de ontbinding van België eisen en een onafhankelijk Vlaanderen ( die dan in één of andere vorm met Nederland zou samensmelten; dietsland).
Door die radicalisering zal ook het Belgisch etablishment harder beginne terugslaan met een hoogte punt in de spooktreinen van mei '40 ( waar men naast Vlaams-nationalisten ook rexisten, communisten, joden, duitse en italiaanse burgers zou deporteren naar frankrijk).
De collaboratie.
De collaboratie was geen Vlaams verschijnsel allen: het was een verschijnsle van Europese omvang! Wat de Vlaamse collaboratie ecter zou kenmerken is dat ze vooral politiek is geweest in tegenstelling tot de waals-belgische die vooral economisch zou zijn.
de algemene stemming in België en Europa (op Engeland na) in het begin van de oorlog was dat de Duitse eindzege een vaststaand feit was. Koning Leopold ging onderhandelen met Hitler, de regering had haar diensten aan de Duitsers aangeboden maar dit werd geweigerd en de leden ervan vluchtten naar Engeland niet zonder eerst instructies te geven aan de ambtenaren om op hun post te blijven, de communisten bleven passief ( het ribbentrop-molotovpact) en zullen pas na de inval in Rusalnd actief worden in het verzet m.a.w. ook de Vlaams-nationalisten hadden geen reden om te twijfelen aan de duitse eindzege!
In Vlaanderen had men 2 grote organisaties die samen werkte met de Duitsers; enerzijds het Vlaams-nationale VNV die hoopte door die samenwerking de Vlaamse onafhankelijkheid te verkrijgen en anderzijds de nazistische Devlag, die Vlaanderen wou aansluiten bij het Duitse Rijk.
deze twee werden handig tegen mekaar uitgespeeld door de bezetter (maar dat weten wij, niet de mensen van toen)!
Ook militair gingen veel Vlamingen aan het oostfront tegen het communisme vechten (daartoe veelal aangezet door de kerk!).
De repressie.
Elke restauratie begint met een repressie van het vorige regime. het zou na 1944 niet anders zijn! De repressie kenmerkde zich door twee fasen : de straatrepressie en de officiële repressie.
Eenmaal de duitsers weg waren groeiden het verzetsstrijdens als paddestoelen uit de grond! Zij gingen eens hun moed tonen en aangemoedigd door de communisten begon men de huizen van de collaborateurs (of vermeende collaborateurs) plunderen, moorden,verkrachten,... wat er toen gebeurde is een van de zwartste blz uit de Vlaamse geschiedenis!
Toen de orde terug werd hersteld door de regering met het hulp van het amerikaans leger ( zo werd het communistisch verzet verplicht te ontwapenen) kon men over gaan naar de tweede fase!
Men mag niet vergeten dat de mensen veroordeeld werden obv een drievoudige onwettigheid 1. de londense regering was geen officiële regering 2. de door haar uitgevaardigde besluitwetten met terugwerkende kracht waren eveneesn onwettig en ook de rechtbanken die deze retro-actieve wetten gingen toepassen! Wie trouwens het ongeluk had in de beginperiode berecht te worden kon de doodstraf krijgen voor een feit dat enkele maanden later "slechts" met 5 jaar gevangenis werd bestraft!
De latere liberale minister van Justitie sprak over een "justice de roi negres"!
Men ging trouwens selectief te werk! Economische(franstalige) kollaborateurs werden veel minder gestraft en minder zwaar dan de politieke (vlaamse) kollaboratuers! Ook werd er onder druk van de socialisten de vrijwillige arbeiders in Duitsland (300.000) niet vervolgd!
In de repressie zagen we vooral de combinatie van de ideologische en politieke haat tegen het vlaams Nationalisme van het franskiljons reactionair patriotisme en vaderlandsloos communisme!!!
Amnestie.
Al kort na de oorlog begon men vanuit bepaalde kringen ( deel van de Vlaamse beweging die niet had gekollaboreerd waaronder uod-verzetslui en oud-concentratiekampgevangenen, mensen van de CVP, sommige kerkelijke functionarissen,...voor amnestie te ijveren voor de meeste Vlaamse collaborateurs (wat Franrijk en Nederland na verloop van tijd voor hun collaboratuers ook deed).
Na verloop van tijd werd dit als programmapunt ingeschreven door de nieuwe Vlaams nationalistische partij ; de Volksunie.
Tot heden kon echter het Belgisch establishment dit tegenhouden en nu wordt het door politieke tegenstanders misbruikt om het Vlaams Blok eenhak te zetten!