Dimitri
23 september 2005, 15:53
Om het ook eens over iets anders te hebben dan de VS of het Midden-Oosten: vandaag zijn er verkiezingen op Aruba, dat samen met Nederland en de Nederlandse Antillen het Koninkrijk der Nederlanden vormt. De ruim 60.000 kiesgerechtigden mogen bepalen wie de komende vier jaar de 22 zetels van de Staten, het eilandparlement, gaan bezetten.
De huidige regering wordt gevormd door de MEP (Movimiento Electoral di Pueblo), die bij de vorige verkiezingen met 52,4% van de stemmen 12 van de 22 zetels in de wacht wist te slepen. De MEP is een sociaal-democratische partij, opgericht door de op Aruba legendarische Betico Croes, de man die het eiland de 'status aparte' schonk, los van de door buureiland Curaçao gedomineerde Nederlandse Antillen. Partijleider is de huidige minister-president Nel(son) Oduber, die de afgelopen vier jaar weinig problemen kende: het eiland is erg welvarend door het toerisme en de bevolking is gestegen tot 100.000 inwoners. Geïnvesteerd is er in onderwijs, infrastructuur en huisvesting. Ook de olieraffinaderij gaat weer uitbreiden.
(De komst van olieraffinaderijen naar Aruba en Curaçao - voor exploitatie van de Venezolaanse olie - zorgde er 90 jaar geleden voor dat de Antillen uit hun isolement kwamen en zeer welvarend werden, maar de automatiseringen in de jaren zestig zorgden voor grote werkloosheid en economische problemen. Door de oliecrisis sloten enkele raffinaderijen eind jaren tachtig zelfs de deuren. De overgebleven raffinaderijen gingen over in Venezolaanse handen (was Nederlands en Amerikaans) en bleven op halve kracht bestaan. Aruba wist de crisis te boven te komen door een enorme groei van het toerisme, maar op Curaçao is de situatie nog steeds slecht.)
Belangrijkste oppositiepartij is de christen-democratische AVP (Arubaanse Volkspartij) van partijleider Mike Eman. De AVP heeft goede banden met het Nederlandse CDA en heeft net als de MEP al heel vaak regeringen op het eiland geleid. In de huidige Staten heeft de partij 6 zetels. De partij keert zich vooral tegen de hoge staatsschuld, die de voorbije vier jaar is verdubbeld, de vele politieke benoemingen van de MEP en de slechte situatie van de arme bevolking op het eiland.
Naast de twee grote partijen zijn er nog een aantal kleine partijen en een aantal nieuwkomers. Zij zullen misschien wat zetels kunnen afsnoepen van de grote partijen, hoewel die hun achterban voornamelijk te vriend houden door de nog altijd zeer sterk aanwezige patronage. De campagne is dan ook eerder persoonlijk dan inhoudelijk gericht.
Toch krijgt Aruba te maken met een aantal belangrijke kwesties. Eind dit jaar vind een Ronde Tafel Conferentie plaats tussen Nederland, de Nederlandse Antillen en Aruba over de toekomstige verhoudingen binnen het Koninkrijk. De eilanden van de Nederlandse Antillen willen van het overkoepelende landsbestuur van de Antillen af en een zelfstandige positie, ofwel als Land binnen het Koninkrijk zoals Aruba nu al is, ofwel als 'Koninkrijkseiland' (waarschijnlijk een soort overzeese provincie) direct onder Nederland. Nederland wil daarom de bevoegdheden van de Koninkrijk verruimen: nu worden alleen Buitenlandse Zaken, Defensie en toezicht op het bestuur gezamenlijk geregeld, maar de Nederlandse regering zou daar graag Justitie en toezicht op de financiën aan toe voegen. Dat raakt dus ook de autonomie van Aruba, dat ongetwijfeld liever geen bevoegdheden wil afstaan.
Een ander interessant punt is de toetreding van Aruba tot de Europese Unie. Het eiland heeft nu, net als de Nederlandse Antillen, de LGO-status (LGO staat voor Landen en Gebieden Overzee, een associatie met de EU voor landen en gebieden die staatkundig verbonden zijn met een EU-lidstaat, maar zelf niet bij de EU horen). De AVP heeft de afgelopen jaren gepleit voor de UPG-status (Ultra-Perifeer Gebied), een status die te vergelijken is met die van de Canarische Eilanden (Spanje), Madeira en de Azoren (Portugal) en de overzeese departementen van Frankrijk. Die eilanden vallen wèl onder het grondgebied van de Europese Unie, profiteren dus van alle Europese subsidies en mogen ook meedoen aan de verkiezingen voor het Europees Parlement. Mocht de AVP winnen, dan is het goed mogelijk dat Aruba toetreedt tot de EU. De MEP is fel tegen toetreding, omdat men bang is dat het de autonomie aantast (en omdat het een plan is van de oppositie, natuurlijk).
---Overig nieuws van Aruba---
Aruba is de afgelopen maanden tweemaal in het nieuws geweest. De eerste keer door de weigering van de Arubaanse regering om in Nederland gesloten homohuwelijken op het eiland te erkennen. Een lesbisch echtpaar dat zich op Aruba wilde vestigen (een van de vrouwen is een Arubaanse), werd niet erkend door de burgerlijke stand. De vrouwen spanden daarop een rechtzaak aan tegen de Arubaanse overheid, die werd gewonnen door het echtpaar. In het Statuut voor het Koninkrijk, dat de relatie tussen de drie Landen regelt, staat nl. dat de Landen elkaars wetten moeten erkennen. Ook het Arubaanse hooggerechtshof gaf de rechter de twee vrouwen onlangs gelijk. De Arubaanse minister van justitie Rudy Croes heeft echter besloten in cassatie te gaan bij de Hoge Raad in Den Haag. Hij vindt dat het homohuwelijk niet past in de Arubaanse cultuur. Het lesbische echtpaar heeft door de negatieve reacties van een aantal eilandbewoners inmiddels besloten het eiland te verlaten.
Een ander feit dat Aruba en vooral de VS bezighoudt, is de vermissing eind mei van een 18-jarig Amerikaans meisje. Waarschijnlijk leeft ze niet meer, maar het lichaam is nooit gevonden. De belangrijkste verdachten zijn een Nederlandse jongen, zoon van een rechter in opleiding, en twee Surinaamse broers. Vermoed wordt dat zij het lichaam in zee hebben gedumpt, waardoor het waarschijnlijk nooit meer teruggevonden zal worden. In de VS heeft de zaak zeer veel heisa teweeg gebracht: de ouders van het meisje zijn al talloze malen op tv geweest en mensen uit de conservatieve staat Alabama waar het meisje vandaan komt, zijn begonnen met een haatcampagne tegen Aruba ('To hell with Aruba') om Amerikanen van het eiland weg te houden. Nochtans worden er gemiddeld 'slechts' 2 tot 3 moorden per jaar gepleegd op het eiland en Amerikaanse toeristen benadrukken dat de kans om in de VS zelf vermoord te worden vele malen groter is...
De huidige regering wordt gevormd door de MEP (Movimiento Electoral di Pueblo), die bij de vorige verkiezingen met 52,4% van de stemmen 12 van de 22 zetels in de wacht wist te slepen. De MEP is een sociaal-democratische partij, opgericht door de op Aruba legendarische Betico Croes, de man die het eiland de 'status aparte' schonk, los van de door buureiland Curaçao gedomineerde Nederlandse Antillen. Partijleider is de huidige minister-president Nel(son) Oduber, die de afgelopen vier jaar weinig problemen kende: het eiland is erg welvarend door het toerisme en de bevolking is gestegen tot 100.000 inwoners. Geïnvesteerd is er in onderwijs, infrastructuur en huisvesting. Ook de olieraffinaderij gaat weer uitbreiden.
(De komst van olieraffinaderijen naar Aruba en Curaçao - voor exploitatie van de Venezolaanse olie - zorgde er 90 jaar geleden voor dat de Antillen uit hun isolement kwamen en zeer welvarend werden, maar de automatiseringen in de jaren zestig zorgden voor grote werkloosheid en economische problemen. Door de oliecrisis sloten enkele raffinaderijen eind jaren tachtig zelfs de deuren. De overgebleven raffinaderijen gingen over in Venezolaanse handen (was Nederlands en Amerikaans) en bleven op halve kracht bestaan. Aruba wist de crisis te boven te komen door een enorme groei van het toerisme, maar op Curaçao is de situatie nog steeds slecht.)
Belangrijkste oppositiepartij is de christen-democratische AVP (Arubaanse Volkspartij) van partijleider Mike Eman. De AVP heeft goede banden met het Nederlandse CDA en heeft net als de MEP al heel vaak regeringen op het eiland geleid. In de huidige Staten heeft de partij 6 zetels. De partij keert zich vooral tegen de hoge staatsschuld, die de voorbije vier jaar is verdubbeld, de vele politieke benoemingen van de MEP en de slechte situatie van de arme bevolking op het eiland.
Naast de twee grote partijen zijn er nog een aantal kleine partijen en een aantal nieuwkomers. Zij zullen misschien wat zetels kunnen afsnoepen van de grote partijen, hoewel die hun achterban voornamelijk te vriend houden door de nog altijd zeer sterk aanwezige patronage. De campagne is dan ook eerder persoonlijk dan inhoudelijk gericht.
Toch krijgt Aruba te maken met een aantal belangrijke kwesties. Eind dit jaar vind een Ronde Tafel Conferentie plaats tussen Nederland, de Nederlandse Antillen en Aruba over de toekomstige verhoudingen binnen het Koninkrijk. De eilanden van de Nederlandse Antillen willen van het overkoepelende landsbestuur van de Antillen af en een zelfstandige positie, ofwel als Land binnen het Koninkrijk zoals Aruba nu al is, ofwel als 'Koninkrijkseiland' (waarschijnlijk een soort overzeese provincie) direct onder Nederland. Nederland wil daarom de bevoegdheden van de Koninkrijk verruimen: nu worden alleen Buitenlandse Zaken, Defensie en toezicht op het bestuur gezamenlijk geregeld, maar de Nederlandse regering zou daar graag Justitie en toezicht op de financiën aan toe voegen. Dat raakt dus ook de autonomie van Aruba, dat ongetwijfeld liever geen bevoegdheden wil afstaan.
Een ander interessant punt is de toetreding van Aruba tot de Europese Unie. Het eiland heeft nu, net als de Nederlandse Antillen, de LGO-status (LGO staat voor Landen en Gebieden Overzee, een associatie met de EU voor landen en gebieden die staatkundig verbonden zijn met een EU-lidstaat, maar zelf niet bij de EU horen). De AVP heeft de afgelopen jaren gepleit voor de UPG-status (Ultra-Perifeer Gebied), een status die te vergelijken is met die van de Canarische Eilanden (Spanje), Madeira en de Azoren (Portugal) en de overzeese departementen van Frankrijk. Die eilanden vallen wèl onder het grondgebied van de Europese Unie, profiteren dus van alle Europese subsidies en mogen ook meedoen aan de verkiezingen voor het Europees Parlement. Mocht de AVP winnen, dan is het goed mogelijk dat Aruba toetreedt tot de EU. De MEP is fel tegen toetreding, omdat men bang is dat het de autonomie aantast (en omdat het een plan is van de oppositie, natuurlijk).
---Overig nieuws van Aruba---
Aruba is de afgelopen maanden tweemaal in het nieuws geweest. De eerste keer door de weigering van de Arubaanse regering om in Nederland gesloten homohuwelijken op het eiland te erkennen. Een lesbisch echtpaar dat zich op Aruba wilde vestigen (een van de vrouwen is een Arubaanse), werd niet erkend door de burgerlijke stand. De vrouwen spanden daarop een rechtzaak aan tegen de Arubaanse overheid, die werd gewonnen door het echtpaar. In het Statuut voor het Koninkrijk, dat de relatie tussen de drie Landen regelt, staat nl. dat de Landen elkaars wetten moeten erkennen. Ook het Arubaanse hooggerechtshof gaf de rechter de twee vrouwen onlangs gelijk. De Arubaanse minister van justitie Rudy Croes heeft echter besloten in cassatie te gaan bij de Hoge Raad in Den Haag. Hij vindt dat het homohuwelijk niet past in de Arubaanse cultuur. Het lesbische echtpaar heeft door de negatieve reacties van een aantal eilandbewoners inmiddels besloten het eiland te verlaten.
Een ander feit dat Aruba en vooral de VS bezighoudt, is de vermissing eind mei van een 18-jarig Amerikaans meisje. Waarschijnlijk leeft ze niet meer, maar het lichaam is nooit gevonden. De belangrijkste verdachten zijn een Nederlandse jongen, zoon van een rechter in opleiding, en twee Surinaamse broers. Vermoed wordt dat zij het lichaam in zee hebben gedumpt, waardoor het waarschijnlijk nooit meer teruggevonden zal worden. In de VS heeft de zaak zeer veel heisa teweeg gebracht: de ouders van het meisje zijn al talloze malen op tv geweest en mensen uit de conservatieve staat Alabama waar het meisje vandaan komt, zijn begonnen met een haatcampagne tegen Aruba ('To hell with Aruba') om Amerikanen van het eiland weg te houden. Nochtans worden er gemiddeld 'slechts' 2 tot 3 moorden per jaar gepleegd op het eiland en Amerikaanse toeristen benadrukken dat de kans om in de VS zelf vermoord te worden vele malen groter is...