Heftruck
23 maart 2006, 17:23
Schaamteloos gekopiëerd van de site van Vivant;
Vijf miljoen werkloze Duitsers: ondernemer én prof pleit voor het basisinkomen
Voortaan iedereen een gewaarborgd inkomen?
Duitsland zoekt naarstig naar formules die haar hoge aantal van ruim 5 miljoen werklozen kunnen doen dalen. De kanselier Angela Merkel heeft deze week nog gezegd dat dit ’s lands grootste probleem is. De ondernemer Werner Gotz meent dat hij de oplossing gevonden heeft.
"Nog steeds zijn wij in de veronderstelling dat we een volledige tewerkstelling kunnen bereiken," zei Werner Gotz, die miljonair werd dankzij ‘dm-drogerie markt’, zijn nationale drugstoreketen. "Het grote probleem is dat vele mensen geen ‘werkplaats’ hebben, maar een ‘plaats waar ze aan inkomen geraken’" .
Volgens Werner, die eveneens een doctoraat behaalde op een ondernemersinstituut aan de Universiteit van Karlsruhe, zou Berlijn beter aan de mensen een basisinkomen verschaffen dat gefinancierd wordt door belastingen en dat er dan voor zorgt dat mensen bevrijd worden van de noodzaak om geld te verdienen, beter dan jobs te creeren voor de 12,2 procent Duitse werklozen.
De maatschappij kan makkelijk haar behoeften vervullen zonder een volledige tewerkstelling te verkrijgen, zei Werner nog, en ze zou er beter van worden als ze dat inderdaad ook zo deed.
"Het werk waartoe we gedwongen worden kan eveneens door machines en procedures uitgevoerd worden," zegt hij. "De grote mogelijkheden zitten daar waar werk zich richt op mensen: sociaal werk, cultureel werk."
Mensen werkelijk bevrijden van de last van het moeten werken zou tot gevolg hebben dat zij hun tijd kunnen wijden aan die dingen die ze werkelijk willen doen, of dat nu vrijwilligerswerk in een bejaardetehuis is, artistieke dromen najagen of meer tijd doorbrengen met hun familie. En het zou miljoenen mensen verlossen van het stigma “Ik ben werkloos”.
Verschuiving van modellen
In het scenario van Werner zou elke man, elke vrouw, zelfs elk kind maandelijks een toelage krijgen die de leefkosten en nog wat extra’s moet dekken. De overheid zou dit systeem financieren door middel van een hoge consumptiebelasting die alle bestaande belastingen zou vervangen en die geleidelijk aan zou kunnen intreden over een periode van 20 �* 30 jaar. De arbeidskosten andere dan loonkosten, zoals sociale welvaart en pensioenbijdragen, die zorgen voor een erg hoge Duitse tewerkstellingskost, zou dan verleden tijd zijn net zoals de bureaucratie die dit alles moet registreren.
Werner is is in Duitsland één van de meestgehoorde voorstaanders van het onvoorwaardelijke basisinkomen, maar hij is niet alleen. Thomas Straubhaar, hoofd van de economische denktank HWWA in Hamburg, steunt eveneens de idee – welteverstaan vanuit een andere invalshoek. Hij vindt het de moeite waard om een systeem uit te bouwen dat gefinancierd wordt door belastingen en wil daarvoor het andere systeem, gefinancierd door arbeidskosten, achter zich laten.
Mensen zouden geen werk hoeven te doen dat ze eigenlijk niet willen doen
"Op lange termijn zal het onvermijdelijk zijn een ander system aan te nemen dan dat van de dag van vandaag, omdat het financieel niet haalbaar is in sommige aspecten," zei Straubhaar. Maar de mensen zouden enkel het bestaansminimum moeten krijgen zodat “de meerderheid nog altijd zal willen en zal moeten werken."
Straubhaar voegde er nog aan toe dat het beroep dat Werner wil doen op de consumptietax onhoudbaar is. In de plaats daarvan, zou het systeem gefinancierd kunnen worden door middel van een combinatie van hoge consumptiebelasting -- 25 procent, bijvoorbeeld – en even hoge directe belastingen op beroepsinkomen, huuropbrengsten, opbrengsten uit investeringen, uit dividenden en uit beurstransacties.
"Voeder de paarden niet om de vogels te voederen," zei Straubhaar, waarmee hij het voordeel wilde benadrukken van een verschuiving van indirecte naar directe hulp aan zij die het echt nodig hebben.
Wat niet stuk is, hoef je ook niet te maken.
Maar andere mensen zijn kritisch.
"Ik vind de voorstellen utopisch zoniet onheus," zei Gustav Horn, directeur van de economische denktank IMK in Dusseldorf. "De ene kant van het voorstel is utopisch aangezien het een inkomen tot 1,500 Euro ($1,800) voorziet voor iedereen. Er liggen geen voorstellen klaar die dit voldoende kunnen bedruipen. De tweede versie is onheus omdat het bedrag dat mensen zouden ontvangen veel lager zou zijn dan het huidige socialebijstandsbedrag. Dat zou veel mensen die nu reeds van bijstand leven nog armer maken."
Een basisinkomen zou ervoor zorgen dat mensen kunnen doen wat ze willen -- zelfs al is dat helemaal niks doen.
Horn zei dat de oplossing voor de hoge werkloosheid niet schuilt in het onderuithalen van de sociale uitkeringen, maar dat "het probleem van het sociale zekerheidssysteem een resultaat is van de hoge werkloosheid. Het echte probleem is het economische beleid."
Wat Werner echter betreft, is het ogenblik simpelweg daar voor zijn eigen favoriete project.
"Meer mensen dan ooit tevoren geven toe dat de problemen die er gekomen zijn niet meer kunnen worden tenietgedaan met de huidige oplossingen," zei hij. "Een onvoorwaardelijk basisinkomen zou iedereen de vrijheid geven te doen wat hij wil. Ons democratisch doeleinde zou moeten zijn dat mensen de vrijheid hebben en met andere woorden onafhankelijk zijn om te doen wat zij willen doen."
Nancy Isenson
www.basicincome.be
Vijf miljoen werkloze Duitsers: ondernemer én prof pleit voor het basisinkomen
Voortaan iedereen een gewaarborgd inkomen?
Duitsland zoekt naarstig naar formules die haar hoge aantal van ruim 5 miljoen werklozen kunnen doen dalen. De kanselier Angela Merkel heeft deze week nog gezegd dat dit ’s lands grootste probleem is. De ondernemer Werner Gotz meent dat hij de oplossing gevonden heeft.
"Nog steeds zijn wij in de veronderstelling dat we een volledige tewerkstelling kunnen bereiken," zei Werner Gotz, die miljonair werd dankzij ‘dm-drogerie markt’, zijn nationale drugstoreketen. "Het grote probleem is dat vele mensen geen ‘werkplaats’ hebben, maar een ‘plaats waar ze aan inkomen geraken’" .
Volgens Werner, die eveneens een doctoraat behaalde op een ondernemersinstituut aan de Universiteit van Karlsruhe, zou Berlijn beter aan de mensen een basisinkomen verschaffen dat gefinancierd wordt door belastingen en dat er dan voor zorgt dat mensen bevrijd worden van de noodzaak om geld te verdienen, beter dan jobs te creeren voor de 12,2 procent Duitse werklozen.
De maatschappij kan makkelijk haar behoeften vervullen zonder een volledige tewerkstelling te verkrijgen, zei Werner nog, en ze zou er beter van worden als ze dat inderdaad ook zo deed.
"Het werk waartoe we gedwongen worden kan eveneens door machines en procedures uitgevoerd worden," zegt hij. "De grote mogelijkheden zitten daar waar werk zich richt op mensen: sociaal werk, cultureel werk."
Mensen werkelijk bevrijden van de last van het moeten werken zou tot gevolg hebben dat zij hun tijd kunnen wijden aan die dingen die ze werkelijk willen doen, of dat nu vrijwilligerswerk in een bejaardetehuis is, artistieke dromen najagen of meer tijd doorbrengen met hun familie. En het zou miljoenen mensen verlossen van het stigma “Ik ben werkloos”.
Verschuiving van modellen
In het scenario van Werner zou elke man, elke vrouw, zelfs elk kind maandelijks een toelage krijgen die de leefkosten en nog wat extra’s moet dekken. De overheid zou dit systeem financieren door middel van een hoge consumptiebelasting die alle bestaande belastingen zou vervangen en die geleidelijk aan zou kunnen intreden over een periode van 20 �* 30 jaar. De arbeidskosten andere dan loonkosten, zoals sociale welvaart en pensioenbijdragen, die zorgen voor een erg hoge Duitse tewerkstellingskost, zou dan verleden tijd zijn net zoals de bureaucratie die dit alles moet registreren.
Werner is is in Duitsland één van de meestgehoorde voorstaanders van het onvoorwaardelijke basisinkomen, maar hij is niet alleen. Thomas Straubhaar, hoofd van de economische denktank HWWA in Hamburg, steunt eveneens de idee – welteverstaan vanuit een andere invalshoek. Hij vindt het de moeite waard om een systeem uit te bouwen dat gefinancierd wordt door belastingen en wil daarvoor het andere systeem, gefinancierd door arbeidskosten, achter zich laten.
Mensen zouden geen werk hoeven te doen dat ze eigenlijk niet willen doen
"Op lange termijn zal het onvermijdelijk zijn een ander system aan te nemen dan dat van de dag van vandaag, omdat het financieel niet haalbaar is in sommige aspecten," zei Straubhaar. Maar de mensen zouden enkel het bestaansminimum moeten krijgen zodat “de meerderheid nog altijd zal willen en zal moeten werken."
Straubhaar voegde er nog aan toe dat het beroep dat Werner wil doen op de consumptietax onhoudbaar is. In de plaats daarvan, zou het systeem gefinancierd kunnen worden door middel van een combinatie van hoge consumptiebelasting -- 25 procent, bijvoorbeeld – en even hoge directe belastingen op beroepsinkomen, huuropbrengsten, opbrengsten uit investeringen, uit dividenden en uit beurstransacties.
"Voeder de paarden niet om de vogels te voederen," zei Straubhaar, waarmee hij het voordeel wilde benadrukken van een verschuiving van indirecte naar directe hulp aan zij die het echt nodig hebben.
Wat niet stuk is, hoef je ook niet te maken.
Maar andere mensen zijn kritisch.
"Ik vind de voorstellen utopisch zoniet onheus," zei Gustav Horn, directeur van de economische denktank IMK in Dusseldorf. "De ene kant van het voorstel is utopisch aangezien het een inkomen tot 1,500 Euro ($1,800) voorziet voor iedereen. Er liggen geen voorstellen klaar die dit voldoende kunnen bedruipen. De tweede versie is onheus omdat het bedrag dat mensen zouden ontvangen veel lager zou zijn dan het huidige socialebijstandsbedrag. Dat zou veel mensen die nu reeds van bijstand leven nog armer maken."
Een basisinkomen zou ervoor zorgen dat mensen kunnen doen wat ze willen -- zelfs al is dat helemaal niks doen.
Horn zei dat de oplossing voor de hoge werkloosheid niet schuilt in het onderuithalen van de sociale uitkeringen, maar dat "het probleem van het sociale zekerheidssysteem een resultaat is van de hoge werkloosheid. Het echte probleem is het economische beleid."
Wat Werner echter betreft, is het ogenblik simpelweg daar voor zijn eigen favoriete project.
"Meer mensen dan ooit tevoren geven toe dat de problemen die er gekomen zijn niet meer kunnen worden tenietgedaan met de huidige oplossingen," zei hij. "Een onvoorwaardelijk basisinkomen zou iedereen de vrijheid geven te doen wat hij wil. Ons democratisch doeleinde zou moeten zijn dat mensen de vrijheid hebben en met andere woorden onafhankelijk zijn om te doen wat zij willen doen."
Nancy Isenson
www.basicincome.be