Wouter ter Heide.
15 augustus 2006, 18:54
Zo langzamerhand kan er geen misverstand meer over bestaan, dat in het Midden-Oosten het militarisme alom hoogtij viert. Zolang dat zo blijft, zal de geweldspiraal dagelijks in omvang blijven toenemen. Wat dat betreft is te voorzien dat het M-O conflict op een goede dag zal uitdraaien op een nucleair treffen, met alle apocalyptische gevolgen van dien, die niet tot het Midden-Oosten beperkt zullen blijven.
Geen enkele VN-resolutie of VN-vredesmacht zal deze desastreuze ontwikkeling kunnen stuiten, wat niet wegneemt dat de Verenigde Naties het (vredes-)podium bij uitstek zijn, om tot een blijvend staakte-het-vuren in het Midden-Oosten (en daar niet alleen!) te komen. Daarvoor zal dat podium wel eerst verbouwd moeten worden tot een podium dat ‘komende geslachten weet te behoeden voor de gesel van de oorlog’ (preambule VN-Handvest). Slechts is daarvoor een grondige reorganisatie van onze volkerenorganisatie noodzakelijk, die de uitzichtloze machtsverhoudingen in de VN voorgoed tenietdoet.
Geen utopie, omdat voor die broodnodige reorganisatie artikel 109 van het VN-Handvest alle mogelijkheid biedt. Hoog tijd, gezien de noodzaak om de geweldspiraal te doorbreken, deze mogelijkheid in klinkende munt om te zetten en het politieke vizier wereldwijd te richten op een ‘algemene VN-conferentie ter herziening van het Handvest’. Als VN-lid zou de Nederlandse regering daartoe het initiatief kunnen nemen. Wat haar buitenlands of VN-beleid betreft, zal zij zich daarvoor uiteraard los moeten maken van de VS. Daaromtrent is van Balkende-III niets te verwachten. Hopelijk weet de komende nieuwe regering daarin verandering te brengen.
Geen enkele VN-resolutie of VN-vredesmacht zal deze desastreuze ontwikkeling kunnen stuiten, wat niet wegneemt dat de Verenigde Naties het (vredes-)podium bij uitstek zijn, om tot een blijvend staakte-het-vuren in het Midden-Oosten (en daar niet alleen!) te komen. Daarvoor zal dat podium wel eerst verbouwd moeten worden tot een podium dat ‘komende geslachten weet te behoeden voor de gesel van de oorlog’ (preambule VN-Handvest). Slechts is daarvoor een grondige reorganisatie van onze volkerenorganisatie noodzakelijk, die de uitzichtloze machtsverhoudingen in de VN voorgoed tenietdoet.
Geen utopie, omdat voor die broodnodige reorganisatie artikel 109 van het VN-Handvest alle mogelijkheid biedt. Hoog tijd, gezien de noodzaak om de geweldspiraal te doorbreken, deze mogelijkheid in klinkende munt om te zetten en het politieke vizier wereldwijd te richten op een ‘algemene VN-conferentie ter herziening van het Handvest’. Als VN-lid zou de Nederlandse regering daartoe het initiatief kunnen nemen. Wat haar buitenlands of VN-beleid betreft, zal zij zich daarvoor uiteraard los moeten maken van de VS. Daaromtrent is van Balkende-III niets te verwachten. Hopelijk weet de komende nieuwe regering daarin verandering te brengen.