Het Skill Effect
14 november 2003, 23:26
Het dagboek van een flamingant...
Gisteren heb ik besloten een dagboek bij te houden voor de vrienden op dit forum.
Graag deel ik deze interessante ervaringen met iedereen die vlaams kan lezen.
Al die anderen die dat niet kunnen, moeten nu stoppen met lezen!
...
Hebben jullie anderstaligen dat begrepen?
...
Het gaat dus als volgt.
Ik sta iedere dag vroeg op om alle hanen hun nek om te wringen voordat ze kunnen kraaien.
Daarna ga ik terug in bed liggen.
Ik heb namelijk enorm last van hoofdpijn en ochtendhumeur, weet u, als ik wakker word van hanengekraai.
Ik h�*�*t hanen !!!
Ik heb zelfs een brief geschreven aan Jean-Luc toen hij nog premier was met het dringend verzoek om zijn naam te veranderen aangezien dit een schande is met een degelijke functie een éénzijdige naam te hebben.
Mijn voorstellen was Dehaene-Deleeuw (maar dat lijkt helaas te veel op Delhaize...).
Patrick heeft ook al sinds zijn dagen in het Vlaams parlement zo'n brief gekregen!
Maar terug naar mijn ochtend.
Opstaan is een hele opgave voor mij.
Ik moet altijd goed opletten dat ik niet met het verkeerde been uit bed stap.
Daarom kruip ik nog het liefst met mijn hoofd eerst uit het bed en glij ik eruit.
Altijd stoot ik mijn hoofd dan net op dezelfde plek!
Maar dat geraak je gelukkig wel gewoon.
Eénmaal onder in de keuken eet ik de gele dooier van een hardgekookt Vlaamse gaai ei.
Ik ben nu éénmaal HARDCORE!
Met mijn auto besluit ik naar Voeren te rijden om de échte vlaming te vinden en alle franstalige borden te overspuiten met haarlak.
Maar omdat ik rechtlijnig ben met een lichte rechtse afwijking, kom ik in Wallonië terecht.
Mijn zweet begon te lopen...
totaal ontreddert en hopeloos verloren had ik dan maar een hollander op de baan gevolgd.
Ze hebben toch allemaal een huis in Voeren!
En inderdaad, ik was in Voeren!
Maar daar konden zelfs de hollanders mij niet verstaan met mijn vlaemsche tael.
Ik ben dan maar via Nederland naar huis teruggekeerd.
Zo reed ik tenminste niet meer verloren.
Als de meest consequente Vlaming ben ik dan maar op internet mijn geloof gaan verkondigen via de verscheidene fora...
Nu ga ik stoppen beste vlaamse lezers, want mijn bedje roept alweer ...
Mijn bed is trouwens ruim en mooi gescheiden in twee kanten.
De mijne en de andere.
Helaas is er geen andere...
Gelukkig dat toch iets mij nog roept!
Gisteren heb ik besloten een dagboek bij te houden voor de vrienden op dit forum.
Graag deel ik deze interessante ervaringen met iedereen die vlaams kan lezen.
Al die anderen die dat niet kunnen, moeten nu stoppen met lezen!
...
Hebben jullie anderstaligen dat begrepen?
...
Het gaat dus als volgt.
Ik sta iedere dag vroeg op om alle hanen hun nek om te wringen voordat ze kunnen kraaien.
Daarna ga ik terug in bed liggen.
Ik heb namelijk enorm last van hoofdpijn en ochtendhumeur, weet u, als ik wakker word van hanengekraai.
Ik h�*�*t hanen !!!
Ik heb zelfs een brief geschreven aan Jean-Luc toen hij nog premier was met het dringend verzoek om zijn naam te veranderen aangezien dit een schande is met een degelijke functie een éénzijdige naam te hebben.
Mijn voorstellen was Dehaene-Deleeuw (maar dat lijkt helaas te veel op Delhaize...).
Patrick heeft ook al sinds zijn dagen in het Vlaams parlement zo'n brief gekregen!
Maar terug naar mijn ochtend.
Opstaan is een hele opgave voor mij.
Ik moet altijd goed opletten dat ik niet met het verkeerde been uit bed stap.
Daarom kruip ik nog het liefst met mijn hoofd eerst uit het bed en glij ik eruit.
Altijd stoot ik mijn hoofd dan net op dezelfde plek!
Maar dat geraak je gelukkig wel gewoon.
Eénmaal onder in de keuken eet ik de gele dooier van een hardgekookt Vlaamse gaai ei.
Ik ben nu éénmaal HARDCORE!
Met mijn auto besluit ik naar Voeren te rijden om de échte vlaming te vinden en alle franstalige borden te overspuiten met haarlak.
Maar omdat ik rechtlijnig ben met een lichte rechtse afwijking, kom ik in Wallonië terecht.
Mijn zweet begon te lopen...
totaal ontreddert en hopeloos verloren had ik dan maar een hollander op de baan gevolgd.
Ze hebben toch allemaal een huis in Voeren!
En inderdaad, ik was in Voeren!
Maar daar konden zelfs de hollanders mij niet verstaan met mijn vlaemsche tael.
Ik ben dan maar via Nederland naar huis teruggekeerd.
Zo reed ik tenminste niet meer verloren.
Als de meest consequente Vlaming ben ik dan maar op internet mijn geloof gaan verkondigen via de verscheidene fora...
Nu ga ik stoppen beste vlaamse lezers, want mijn bedje roept alweer ...
Mijn bed is trouwens ruim en mooi gescheiden in twee kanten.
De mijne en de andere.
Helaas is er geen andere...
Gelukkig dat toch iets mij nog roept!