Blood Diamonds

[D'ARTOIS]

De film "Blood Diamonds" heeft kortelings in NL enig stof doen opwaaien. Onze heren politici stonden uiteraard direct te kraaien dat het allemaal wel meeviel.
Welnu politieke aaseters (of struisvogels), de film is slechts een zeer slap aftreksel van de zeer harde werkelijkheid.
We beginnen bij de Congo: (het oude Zaire zo U wil)
De grote vindplaatsen van diamant bevinden zich langs de rivieroevers van de rivieren die uit het Angolese gebied stromen. Een zo'n rivier is de Longatchimo, waar o.m. een Belgische firma een claim had van 25 m2 km.
De opbrengst per dag was ongeveer 3500 crt van zeer verschillende kwaliteit.
Veel industrie, maar ook wel juwelierskwaliteit. De beste stenen kwamen uit de
rivierbeddingen en uit de rivieren zelf, waar met duikers werd (wordt) gezocht.
De CSO heeft een poging gewaagd de totale productie van de Congo op te kopen maar is daar niet in geslaagd, althans niet ten volle.
Mobutu verkocht het recht om diamanten in te kopen voor omstreeks 250.000 usd per vergunning, die door een van de Maatschappijen van een der dochters werd verstrekt.
Verder was men als exploiteur verplicht de gewonnen ruwe diamant aan een der vergunninghouders te verkopen. In de '80er jaren lag de prijs zo rondom de 80 USD per crt.
Natuurlijk werden de beste stenen geselecteerd en deze naar Antwerpen of Amsterdam gesmokkeld. Ook de Israeli's hadden in K'shasa hun opkopers zitten evenalss de Libanezen.
De handelsplek bij uitstek was het Interconti.

Er zijn een aantal landen in Afrika waar veel diamant wordt gevonden. Sierra Leone is er een van, maar niet zo bekend is Namibie en in het bijzonder de zee vlak voor de kust.
Die handel hebben de Zuid-Afrikanen volledig in handen (Lees CSO) met grote hopperzuigers worden de kusten daar "gestofzuigd" en de hoge kwaliteit van de Namibie-diamant is in vakkringen overbekend.

Het is een bekend feit dat de grondstoffen van Afrika als betaalmiddel dienen voor hun oorlogen.
Mocambique had ooit een prachtige wildstand en de mooiste hardhout bossen.
Dat alles is nu weg, de bossen (verkocht in ruil voor wapens en munitie) en het wild dat diende als voedsel voor de soldaten van de diverse "bevrijdingsbewegingen".

Met recht is Afrika het verloren continent, maar zo lang het noig iets oplevert zal het altijd interessant blijven. Vandaar onze aanwezigheid aldaar.

[KrisKras]

Bloed- of conflictdiamanten zijn een term die verwijst naar diamanten gewonnen door rebellen om hun rebellie te bekostigen. Het argument is dat consumenten die deze diamanten kopen het conflict in Afrika financieren.

Het netto resultaat van deze 'reclame' is natuurlijk de stigmatisatie van diamanten die anders in de globale markt zouden kunnen worden opgenomen.

Hier zijn enkele feiten:

-Zoald wikipedia aanduid, Debeers (http://en.wikipedia.org/wiki/De_Beers) had tot de jaren 80 de globale monopoly op diamant en was eigenaar van ruwweg 80% van de diamanten die wereldwijd ontgonnen werden. Hun controle is recent gezakt naar een 60% (geschat) van de markt, omdat diamant velden buiten de controle van Debeers recent zijn beginnen verkopen op de open markt.

-Dit diepgaand verslag in The Atlantic (http://www.theatlantic.com/doc/198202/diamond) verklaart dat Debeers een kunstmatige schaarste van diamant heeft gecreëerd, door het limiteren van verkoop aan "sight-holders". Dit zijn tussenpersonen met toestemming om Debeers diamanten te kopen en verkopen en leden van de "CSO" (Central Selling Organization), een instelling die eigendom is van Debeers.

-De meest belangrijke holdings van Debeers bevinden zich in Zuid Afrika en Botswana. Conflict diamanten zijn diamanten ontgonen in staten zoals Angola, Sierra Leone en Liberië (http://www.un.org/peace/africa/Diamond.html); met andere woorden, ze worden ontgonnen buiten het bereik van de Debeers monopoly!

-Toen Zaïre de Debeers CSO overkoepeling verliet en diamant begon te produceren voor publiek verkoop, sloeg Debeers terug door politieke onrust te zaaien in het land. Ook dumpten ze voor miljarden dollars "bort", de lage kwaliteits diamanten van het type geproduceert in Zaïre, op de algemene markt. Na verschillende 'rondjes' van rebellie en burgeroorlog is de staat, nu De Democratische Republiek van Kongo (http://en.wikipedia.org/wiki/Democratic_Republic_of_the_Congo), terug lid van de CSO.

-Andere naties, buiten het bereik van Debeers, worden gestraft als ze nog maar durven te dreigen dat ze hun diamanten gaan verkopen zonder eerst langs de CSO (Debeers) te gaan. Op dit moment, rekend de VS bijvoorbeeld een 100% tarief op diamant geïmporteerd uit Oekraïne. (Bron: US customs and Border Patrol Pamphlet (http://www.cbp.gov/linkhandler/cgov/toolbox/publications/travel/knowbeforeyougo.ctt/knowbeforeyougo.pdf).) Oekraïne is nog geen belangrijke producent van kwaliteitsdiamant, maar Debeers neemt geen risico.

-Is er een NWO connectie? Om te beginnen heeft Debeers één van de grootste kunstmatige schaarsheden gecreëerd in de menselijke geschiedenis. Zij werden tevens opgericht door Cecil Rhodes (http://en.wikipedia.org/wiki/Cecil_Rhodes), één van de eerste uitvoerders van het NWO gedachtengoed.

-Valt het op dat andere staten --zoals, opvallend, Zuid Afrika-- ook rebellie hebben gekend, maar deze staten bedreigden de globale prijzenstructuur van diamant niet. Het is enkel in gebieden waar de rebellen zelf hebben gedreigd van diamant te verkopen, dat de VN de bronnen heeft gebrandmerkt als "conflict diamant (http://www.un.org/peace/africa/Diamond.html)".

Weer eens stof tot nadenken. Leuk toch hoe de wereld er uitziet achter het gordijn van PR, rook en spiegels he.

[jurgen79]

Prachtige film en vrij realistische screenplay.

[the_dude]

Gewoon geen diamanten kopen, geen bont, geen ivoor, enkel bruine chocolade uit de heuvels van Marokko dat mag!

[C2C]

Gewoon de daad bij het woord voegen. De VN hebben 80 Europese en Amerikaanse bedrijven schuldig bevonden aan het voeden van de Congo Oorlog die 4.5 miljoen mensenlevens eiste. Veel van deze bedrijven waren betrokken in de diamanthandel.
Geen enkel ervan is ooit voor zijn misdaden gestraft.

Multinationals in scramble for Congo's wealth
Scathing UN report points finger at British companies for helping to plunder resources of war-torn African country

Dozens of multinationals including Barclays Bank, De Beers and Anglo American have been accused of facilitating the plunder of the Democratic Republic of Congo's wealth in a scathing UN report published yesterday.
An independent panel of experts reported to the UN security council that 85 multinational companies based in Europe, the US and South Africa had violated ethical guidelines in dealing with criminal networks which have pillaged natural resources from the war-torn central African country.

http://www.guardian.co.uk/congo/story/0,12292,816641,00.html


Government inquiry into firms 'fuelling Congo war' attacked
By Robert Verkaik, Legal Affairs Correspondent
Published: 13 November 2006
British-based human rights groups have lambasted a Government investigation into British companies accused of indirectly fuelling the war in the Democratic Republic of Congo for failing to produce a prosecution or deliver a single sanction. Cases originally identified by the United Nations against 11 of the 12 British companies, including well- known names such as Barclays, De Beers and Oryx, have either been "resolved" or dropped, prompting criticism from both MPs and international human rights groups. Only one company, Das Air, is still being investigated by the DTI.
The Commons International Development committee has stated that the failure to satisfactorily carry out the investigations undermined Britain's commitment to international corporate responsibility.
They said: "Given the number of UK companies listed by the UN ... the Government response should have been more thorough."
Two pressure groups against corporate sponsorship of war have asked the Government to investigate the evidence amassed.
A range of allegations first made by a panel of experts appointed by the UN in 2002 include financial and trading activities in violation of international guidelines for multinational companies. A subsequent UN report recommended that four of the 12 British companies should be investigated.
Only one of these, Das Air, accused of being in breach of guidelines by transporting the black mineral coltan from the DRC, is still being investigated by the DTI. A spokesman for Das Air said: "We are co-operating with the DTI investigation but the case against us appears to be full of inaccuracies. We deny any wrongdoing."
The other cases have either been "resolved" or ignored, the human rights groups allege. Yet many British companies continue to trade with the DRC in a way that may be still indirectly fuelling a conflict that has claimed four million lives.
MPs, in their report, said they were also unhappy at the way the allegations had been settled: "We are concerned by the manner in which companies ... were put in the resolved category by the UN panel ... they raise concerns about ... how vigorously the UK seeks to ensure that OECD guidelines are adhered to ..."
Patricia Feeney of Raid, the British based human rights group said: "The British Government's failure to draw a line between acceptable and unacceptable corporate behaviour encouraged some companies to continue to exploit the Congo's natural resources in ways that the UN had deemed highly unethical." Carina Tertsakian, lead campaigner for Global Witness said: "The British government has not carried out any serious investigation into the British companies named and there have been no prosecutions ...in the UK or elsewhere ..."
A spokeswoman for the DTI said that all cases were properly investigated where there was evidence against an individual company and that these had either been concluded or the issues had been resolved with the companies. One investigation remained "ongoing".
http://news.independent.co.uk/uk/politics/article1963596.ece

We kunnen alleen concluderen dat zowel de Euro-Amerikaanse consument, als de Euro-Amerikaanse bedrijven uitermate terroristisch gedrag vertonen, én dat bovendien de Euro-Amerikaanse staat hier niets tegen onderneemt.

Ge kunt dus met die Westerlingen niks aanvangen hé: dat is hypocriet, gewelddadig en heeft duidelijk inferieure waarden.

[Havana]

aanvullende (en spannende) literatuur:
Bloedrecht (http://www.boekbesprekingen.nl/cgi-bin/boek.cgi?boek=75843)van Bob Mendes

(...over Zuid-Afrikaanse bloeddiamantsmokkel en de link met A'pen...)

[Dycore]

Bloeddiamanten zijn volgens mij inderdaad in eerste plaats ongewenste concurrentie. De Beers in hoofdzaak wensen de prijs te behouden. Hun inmiddels afgezwakt 'monopolie' ligt onder vuur van de mededingingsautoriteiten in zowel de VS als de EU. Daarenboven zijn er kopzorgen bij de recente uitvinding van kunstmatig gefabriceerde diamanten. Door samendrukking van koolstof worden diamanten geproduceerd die niet te onderscheiden zijn van natuurlijke diamanten. Nu kosten die kunstmatige steentjes iets meer dan een natuurlijke diamant, maar éénmaal een efficiënter productieproces op peil gesteld wordt, dan zitten De Beers met een groot probleem. Daarom hebben zij nu een neiuwe strategie ontwikkeld: 'branding': om hun 'merk' zichtbaarheid te geven. Langzaam brokkelt het imperium van De Beers af, hoewel zij nog steeds by far de meest dominante marktspeler zijn. Maar een ontstaat steeds meer paniek in de rangen en De Beers beginnen wat rond zich heen te spartelen. Voor hun lobby komt het politieke klimaat tegen de bloeddiamanten opmerkelijk goed uit. Kwestie van aanbod onder controle houden. Zelfde strategie die ze al altijd gevolgd hebben.