Darwin
14 november 2002, 09:26
Van de website van de Partij van de Arbeid - Afdeling Amsterdam Zuidoost
http://ww.xs4all.nl/~jjcspr/ayaan_hirsi_ali.htm
Op de laatste afdelingsvergadering is een o.a. door mij getekende motie aangenomen waarin de afdeling haar solidariteit uitspreekt met Ayaan Hirsi Ali in haar strijd voor de emancipatie van te vaak onderdrukte Islamitische vrouwen. Dat ging niet vanzelfsprekend. Een aantal afdelingsleden heeft zich tegen de aanname van de motie, om uiteenlopende redenen, verzet. Vanwege de bedreigingen waaraan Ayaan is blootgesteld wordt zij momenteel bewaakt en verschijnt zij niet in de openbaarheid.
In een toespraak voor de PvdA-kamerfractie, gaat zij, zonder op onze vergadering te zijn geweest, in op alle argumenten die daar tegen onze motie zijn aangevoerd. Wouter Gortzak.
Zie ook reactie van partijvoorzitter Ruud Koole tijdens het PvdA-forum van 5 oktober 2002
En het artikel dat in de NRC is verschenen naar aanleiding van de publicatie in Vrij Nederland. Het omlijstend commentaar is van Wouter Gortzak.
PvdA onderschat het lijden van moslimvrouwen
Tien jaar geleden ben ik naar Nederland gekomen. Ik ben afkomstig uit een gebied waar democratie, rechtsstaat en vrije meningsuiting een droom zijn. En dan kom ik hier en ontdek ik dat het kan bestaan. Voor jullie zijn die vrijheden vanzelfsprekend geworden, en tot mijn verbijstering merk ik: jullie relativeren dat allemaal weg. In dit land ben ik bekeerd tot de sociaal-democratie. Wat ik daar zo aantrekkelijk aan vind, is het uitgangspunt dat de mens met rede is begaafd en op grond daarvan in staat is zich door arbeid te ontplooien. Dat betekent in de sociaal-democratie dat iemand die voor een dubbeltje geboren is wel degelijk een kwartje kan worden. Maar langzamerhand vraag ik mij af hoe sociaal-democratisch de PvdA nog is. Waarom maakt ze zich sterk voor onderwijs gebaseerd op geloof, gewoonte en macht? Waarom verdedigt ze een beleid dat heet 'integratie met behoud van eigen ideniteit? Eigenlijk krijg ik als allochtoon te horen: ,,U heeft recht op uw eigen achterlijkheid.''
Sociaal-democratie betekent opkomen voor de zwakkeren in de samenleving. Dat zijn nu vooral de vrouwen en kinderen binnen moslimkring. Zij hebben niet dezelfde grondrechten die Nederlandse vrouwen en kinderen hebben - wel op papier, maar vaak niet in de praktijk van alledag. Dit veroorzaakt enorm psychisch lijden, maar ook fysiek, zoals de populatie in wegloophuizen laat zien. Als ik dit aan de kaak stelde binnen de PvdA (of binnen de Wiardi Beckman Stichting), kreeg ik vooral te horen: ,,Ach, zo was het dertig jaar geleden bij ons ook.'' Maar is die nabije historie werkelijk vergelijkbaar met de situatie van moslimvrouwen in Nederland? Dat lijkt me een kwetsende relativering van het lijden en een onderschatting van de verhoudingen binnen de Nederlandse moslimgemeenschappen. Of misschien is het gewoon onverschilligheid. Dat zou pas echt erg zijn.
Het is waar dat vrouwenemancipatie hier nog maar betrekkelijk recent tot algemeen aanvaard streven is geworden. Nog niet zo lang geleden werd actie gevoerd met leuzen als 'als een vrouw nee zegt, bedoelt ze nee', en stond een werkende moeder vaak gelijk aan een ontaarde moeder. Ook het 'gemengd' huwen werd zo'n vier �* vijf decennia geleden met gemengde gevoelens bekeken. Maar de afkeuring daarover, en de eventuele sanctie daarop, stonden in geen verhouding met wat nu in Nederland gebeurt als een moslimvrouw zou willen trouwen buiten haar religie. Als �*ets de integratie bevordert, is het moslima's de vrijheid geven te trouwen met een zelfgekozen partner. Desnoods een Nederlander, desnoods een lesbienne. Maar dat wordt gezien als verraad en als onzedelijk.
De voorstanders van een islamitische zuil verwijten mij dat ik een wij-zij tegenstelling creëer. Hoewel de politieke infrastructuur van de verzuiling in het verleden heeft geholpen bij het depolitiseren van de tegenstellingen tussen verschillende gemeenschappen, is deze oplossing niet langer bruikbaar. De zelfbenoemde politieke leiders van de moslimgemeenschap hebben er juist belang bij dat de leden van de eigen gemeenschap bij elkaar blijven. De emancipatie van het individu is ondergeschikt aan het instandhouden van de etnische-religieuze groep. De leiders zullen trachten te voorkomen dat die gemeenschap opgaat in een groter geheel, de Nederlandse samenleving, want daarmee verdwijnt het fundament van hun leiderschap. Wat mij ernstig verontrust, is dat de PvdA vrouwen en meisjes van moslimafkomst lijkt te beschouwen als tweederangs burgers. Wat vanzelfsprekend is aan vrijheden voor Nederlandse vrouwen, is dat kennelijk niet voor moslimvrouwen. Waar de PvdA ooit hartstochtelijk pleitte tegen de apartheid in Zuid-Afrika, geeft men nu ruimhartig subsidie aan mosliminstellingen die de apartheid in Nederland propageren. Moslimvrouwen dienen tot elke prijs binnen de eigen groep te worden gehouden. Alle pogingen daartoe worden niet alleen door de hedendaagse sociaal-democratie van harte toegejuicht (behoud van eigen cultuur), maar zelfs grootscheeps gesubsidieerd. Als de term in de politiek-correcte schermutselingen van de afgelopen jaren niet zo zwaar beladen was geworden, zou ik zeggen: alles wijst op het motto 'eigen volk eerst'. Het extreem-rechts van Janmaat verguis je, het extreem-rechts van de conservatieve islamieten bescherm je en subsidieer je. En wie beschermt de slachtoffers? In de moslimbeleving is de vrouw groepsbezit: zij staat ten dienste, allereerst van haar ouders, en later van haar man en de kinderen. Buiten de eigen etnische groep mag zij niet treden.
Steeds als ik de onderdrukking van moslimvrouwen aankaart, word ik gewezen op de zichtbare positieverbetering van de derde generatie. Ik zie inderdaad dat de aantallen meisjes op mbo en hbo van Marokkaanse en Turkse afkomst snel toenemen. Maar schijn bedriegt. Ik zie dezelfde aantallen niet meer terug op de arbeidsmarkt, of ik zie ze één of twee jaar, en daarna glijden ze terug in het dwingelandij van traditie, geloof en groepscultuur. Ze worden uitgehuwelijkt of, onder zware familiedruk, aangepraat om te trouwen, het liefst met een familielid uit het dorp van herkomst. De cijfers van de importhuwelijken liegen er niet om. Ze liggen tussen de 70 en 80 procent. Begin twintig krijgen deze vrouwen hun eerste kind. Van een carrière komt weinig terecht. Ik zie deze meisjes en vrouwen weer terug in wegloophuizen, ze zijn vaak in Nederland geboren, of op jonge leeftijd naar Nederland gekomen. Ze zijn hier opstandig geworden en schikken zich niet meer zoals hun moeders. Alle vrijheden die voor sommigen als vanzelfsprekend gelden: verliefd worden, een avondje uit, logeren bij een vriendin, een middagje winkelen, zwemmen, bioscoop of theaterbezoek, stuit op het roddelen bij vrouwen in eigen kring en het onverbiddelijke krijsen van een vader of een broer of een man: waar was je? Een cultuur van dubbele moraal geldt: hoewel jongens en mannen veel vrijheid genieten, willen ze niets weten van zusters of echtgenoten 'met een grote mond' of 'losse vrouwen'. Hoeren! De eer-en-schande cultuur lijkt alleen van toepassing te zijn op de vrouwen. Het zijn de meisjes die in hun bewegingsvrijheid worden beperkt, zij moeten hun maagdenvlies laten herstellen, zij worden geslagen en geschopt. Wij weten het, maar willen het niet benoemen. Zo betalen deze vrouwen de prijs voor de lieve vrede en kunnen de zogenaamde belangenbehartigers van het multiculturele ideaal rustig gaan slapen.
Religie in Nederland is een keuzemogelijkheid. Je kunt je bekeren tot de kerk of tot Kuitert. In de islam kun je er wel voor kiezen moslim te worden. Alleen staat de voordeur open, de achterdeur zit stevig op slot. Over christelijke afvalligheid is mooie literatuur geschreven, en de auteurs daarvan zijn niet in de ban gedaan, maar hebben een breed, waarderend publiek. Moslimafvalligheid levert alleen hate mail, bedreigingen en desnoods een fatwa op. Ook in Nederland.
Veel moslim-belangenbehartigers houden er een dubbele agenda op na. Men belijdt met de mond de integratie, maar ijvert voor apartheid. Integratie is niet gebaat bij het instellen van islamitische scholen. Zelfs Balkenende gaf in een interview, vorig jaar in Het Parool, toe dat bijzondere scholen die uitsluitend zijn gebaseerd op religie, langzamerhand een achterhaalde zaak zijn. Wie werkelijk wil integreren, door zich te ontworstelen aan de groepsidentiteit, pleegt verraad. De publieke discussie van de afgelopen weken heeft dat wel duidelijk gemaakt. Wie kan beter gefundeerde kritiek leveren op een groep dan iemand die zich daaraan ontworsteld heeft. Dan heb je kennis van binnenuit. Maar in de moslimgemeenschap is gefundeerde kritiek verachtelijke kritiek, het is 'pissen op de eigen groep'. Als ik een pleidooi houd voor werkelijke integratie, als ik mijn, in dit land zo vanzelfsprekende, eigen plaats vraag om in een publiek debat argumenten uit te wisselen, dan 'sjans ik met Nederlanders' en ben ik een 'bounty - zwart van buiten, wit van binnen'. Het geeft aan hoe gering de werkelijke bereidheid tot integratie is van de zogenaamde moslimleiding. En met hoeveel geringschatting binnenskamers wordt gedacht over cultuur en inwoners van dit gastland: de heidenen. De ongelovigen zullen branden, werd op 11 september vorig jaar op de Nederlandse moslimtelevisie gezegd. Een foutje, haastte men zich te verzekeren toen de torens van het WTC die dag brandden, het was slechts een herhaling. Hoe vaak zijn deze woorden al herhaald - op televisie, in de moskee, in het islamitisch onderwijs. Ahmed Aboutaleb betoogde in de Volkskrant van 28 september dat ik de moslims stigmatiseer, als ik beweer dat de integratie is mislukt. Letterlijk zei hij: ,,Objectief gezien gaat het goed met de integratie.'' Kennelijk is hij niet op de hoogte van de feiten. Als het om onderwijs gaat is de schooluitval 20 �* 25 procent. Slechts eenderde van de moslimallochtonen heeft een betaalde baan voor onbepaalde tijd. Tweederde van de moslimmigranten ontvangt een uitkering.
De immigranten in de jaren zeventig waren in de meeste gevallen boeren uit de Anatolische hoogvlakte en de centrale en oostelijke Rif van Marokko, gebieden met een harde overlevingscultuur en afkeer van iedere vorm van overheid het tegendeel dus van ons poldermodel. De immigratie heeft fysiek plaatsgevonden, niet geestelijk. Dat geldt zelfs voor televisie. Wat als heimweeschotels is begonnen, zijn nu indoctrinatieschotels geworden. Erger nog, onderzoek heeft uitgewezen dat de Arabische zenders voor veel schotelkijkers hun enige informatiebron is geworden. Zij hebben hun kabelabonnement op Nederlandse zenders allang de deur uitgedaan. Investeren bleef men doen in het thuisland, niet in Nederland. Zo zijn in Marokko hele nieuwbouwdorpen verrezen met geld van hier levende immigranten. Dat verklaart ook de steeds terugkerende strubbelingen tussen Nederland en Marokko over bijstandsfraude. Marokko weigert Nederlandse ambtenaren inzage in het kadaster. Ali Lazrak, zeer goed ingevoerd in immigrantenkring, schat dat 80 �* 90 procent van zijn landgenoten een of meer huizen in Marokko heeft gekocht. De grote dooddoener in het migrantendebat is altijd geweest: jullie Nederlanders hebben ze hier naartoe gehaald, om het zware en vuile werk te doen dat jullie zelf niet wilden doen. Dat kan zo zijn, maar het is geenszins de oorzaak voor het grote aantal immigranten in de wao. Toen de fabrieken sloten, en laaggekwalificeerde arbeid niet meer nodig was, was de wao eerder een simpele wegwerkregeling. Elegant naar de werknemers, die levenslang verzekerd waren van een uitkering, en uitermate goedkoop voor de werkgevers, die hun verantwoordelijkheid hiermee afschoven op de gemeenschapskas. Onlangs las ik dat vage rugklachten allang niet meer als reden hoeft te worden aangevoerd om in de wao te komen. Tegenwoordig is volgens de keuringsdeskundigen het niet spreken van de Nederlandse taal voldoende. Steeds heb ik van u gehoord: ,,Ach, 30 jaar geleden was het bij ons ook zo.'' Wie het bij die uitspraak laat, laat hele generaties migrantenvrouwen en kinderen aan hun lot over.
Ayaan Hirsi Ali is politicologe. Bovenstaande tekst is een bewerkte versie van haar toespraak op 2 oktober tot de Tweede-Kamerfractie van de PvdA, en waarop NRC Handelsblad de hand heeft weten te leggen. 4 oktober 2002
__________________________________________________ ______
Reactie Ruud Koole
´Hoe zorgelijk het politieke klimaat is, blijkt ook uit de bedreigingen van Ayaan Hirsi Ali. De PvdA veroordeelt die bedreigingen aan het adres van Ayaan met alle kracht. Haar fysieke veiligheid is in het geding, net als het recht op vrije meningsuiting. Zij is slachtoffer van mensen die dat willen beperken. Dat geldt ook voor anderen, onder wie de PvdA-lijsttrekker, zoals wij dit voorjaar helaas hebben moeten vaststellen.
Wij staan als PvdA vierkant achter Ayaan: achter haar recht op vrije meningsuiting en achter haar strijd voor de emancipatie van vrouwen, met name in conservatieve islamgemeenschappen. Over de manier waarop wij die strijd het best kunnen voeren (en hoe breed), zullen wij grondig van gedachten wisselen.
Maar solidariteit en emancipatie zijn de wezenskenmerken van de sociaal-democratie. En de beginselen van de rechtstaat vormen voor de sociaal-democratie het minimum voor een beschaafde samenleving. Wie de scheiding van kerk en staat niet accepteert en wie de gelijkwaardigheid van man en vrouw niet onderschrijft, heeft in onze partij niets te zoeken.
De vrouwenemancipatie heeft nog een lange weg te gaan, dat heeft Ayaan met haar studie en openbare optredens met succes aangetoond. Wij hopen dat zij dat zo spoedig mogelijk weer in alle vrijheid kan doen. De WBS garandeert dat haar onderzoek, ondanks bedreigingen, doorgaat. Noch de PvdA, noch de WBS kunnen de ernst van de bedreigingen volledig inschatten: dat doet de politie... Maar de PvdA en de WBS doen er alles aan, om door middel van intensief overleg met de overheid, de veiligheid van Ayaan zo optimaal mogelijk te laten zijn.´
Partijvoorzitter Ruud Koole op het Partijforum van 5 oktober 2002
__________________________________________________
Wouter Gortzak:
Hoe gaan die dingen? VN komt uit op woensdag. Als de redactie meent over een sappige primeur te beschikken (een scoop) dan seint zij op dinsdagavond een of meer dagbladen in. Uiteraard hopen ze bij VN dan dat het dagblad de primeur, met bronvermelding, overneemt. As ´t effe kan probeert zo´n ingeseinde reactie dan enig checkwerk te verrichten en het bericht niet zonder meer over te nemen. Maar daar is op dinsdagavond weinig tijd voor. Dus blijft dat checkwerk soms achterwege.
Ook andere kranten, later verschijnende dagbladen (avondkranten) hebben niet steeds tijd of menskracht om, het nodige checkwerk te verrichten. Dat was kennelijk het geval bij Het Parool. Maar ook bij Het Parool konden ze natuurlijk niet net doen of de VN-primeur ze ontgaan was. De Paroolredactie heeft het bericht daarom (ook op 9 oktober) gebracht maar er wel een hele serie vraagtekens bij gezet. Is Ayaan Hirsi Ali een soort Somalische Tara Singh Varma, iemand die sterke verhalen vertelt en bedreigingen fantaseerst om aandacht te krijgen? Dat geloven ze niet bij Het Parool. En Het Parool heeft (overigens waarschijnlijke) theorietjes bedacht om het VN-nieuws (ontkennend) te verklaren.
NRC Handelsblad zit ruimer in z´n verslaggevers als Het Parool. De hoofdredactie heeft dan ook een van die verslaggevers opdracht gegeven de VN-Story te checken. Dat resulteerde, alweer op 9 oktober, in onderstaand nieuwsbericht:
Nog steeds zorg over Hirsi Ali
Door onze redacteur Margriet Oostveen
ROTTERDAM, 9 OKT. Bij de inlichtingendienst AIVD bestaat ,,nog steeds zorg'' over de veiligheid van de Somalische politicologe Ayaan Hirsi Ali. Tussen verscheidene bedreigingen die Hirsi Ali de afgelopen maand ontving wegens haar kritiek op de islam, zijn met name uitlatingen die haar vader tegen een VPRO-documentairemaakster heeft gedaan als zeer verontrustend opgevat door de politie, Binnenlandse Zaken en de AIVD. De vader van Hirsi Ali, de linguïst dr. Hirsi Magan Isse, heeft op 15 september vanuit zijn woonplaats Londen over zijn dochter gezegd: ,,She is in danger of being assassinated'', aldus documentairemaakster Karin Schagen. Zij tekende die woorden tijdens een anderhalf uur durend telefoongesprek uit zijn mond op. Schagen heeft dit aan Hirsi Ali verteld, waarna zij op aandringen van verscheidene personen besloot op 16 september aangifte te doen. De AIVD zegt expliciet nog bezorgd te zijn, ,,ondanks publicaties waaruit het tegendeel zou blijken''. De Somalische student Rashid Omar, die tot dezelfde clan als Ayaan Hirsi Ali behoort, zegt deze week in Vrij Nederland te beschikken over een verklaring van de vader waarin deze zou ontkennen dat volgens hem van doodsbedreiging sprake was. Een vriendin van Hirsi Ali uit Nijmegen suggereert in het blad bovendien dat een vrij algemene waarschuwing van haarzelf reden tot de aangifte zou zijn geweest. Vrij Nederland betwijfelt op die basis of de bedreigingen van Hirsi Ali serieus zijn geweest. Desgevraagd zei Omar vanmorgen tegen deze krant dat hij de vader, die voor de pers al weken onbereikbaar is, telefonisch heeft gesproken, maar dat hij hem beslist niet heeft gevraagd of zijn dochter is bedreigd. ,,Ik heb Ayaans vader gevraagd of hij zélf is bedreigd.'' Dat heeft de vader om begrijpelijke redenen ontkend: Karin Schagen heeft daarover ook nooit iets gezegd. Over de woorden: ,,She is in danger of being assasinated'' zei Omar vanmorgen: ,,Het probleem is vermoedelijk dat de VPRO-journaliste die hem sprak en de politie dat letterlijk hebben genomen. Maar Ayaans vader moet het in algemene zin hebben bedoeld: ,,Als Ayaan zo doorgaat met haar kritiek op de islam, dan krijgt ze een probleem.''
Karin Schagen is na de aangifte van Hirsi Ali uitvoerig gehoord door de politie. ,,Ik heb nooit gezegd dat de vader het woord bedreiging gebruikte'', aldus Schagen. ,,Ik heb alleen letterlijk doorgegeven wat de vader mij zei. Dat ze het gevaar liep vermoord te worden, dus. En dat de vader daaraan toevoegde dat hem was verteld dat het gevaar uit Noordafrikaanse hoek kwam.'' De vader zou door telefoontjes van Somaliërs uit Rome en Zweden zijn gealarmeerd over het publieke optreden van zijn dochter.
Schagen volgde Hirsi Ali in september enige dagen met de camera ten behoeve van een portret. Volgens Vrij Nederland heeft de vader laten weten dat hij Hirsi Ali al ,,jaren'' niet meer heeft gesproken. Schagen en Ayaan Hirsi Ali hebben eerder al aannemelijk gemaakt dat de vader wél contact had met zijn dochter. ,,Hij had medewerking aan mijn film toegezegd'', aldus Schagen. ,,We hadden een afspraak om bij hem in Londen te gaan filmen. Het weekend van de vijftiende zegde hij plotseling af op het antwoordapparaat van Ayaan. Toen zij me dit vertelde heb ik hem zelf gebeld, in een poging hem toch over te halen.'' In dit gesprek verklaarde de vader zijn afzegging met: ,,She is in danger of being assasinated'', aldus Schagen. Nadat Schagen Ayaan Hirsi Ali over deze uitspraak vertelde heeft Hirsi Ali haar vader zelf gebeld, zo was de afgelopen week in haar directe omgeving op te tekenen. Het zou een kort gesprek zijn geweest, waarin de vader Hirsi Ali zou hebben gezegd dat hij niets met haar kritische uitspraken over de islam te maken wil hebben: ,,Jij moet je eigen oorlog voeren'', zou hij hebben gezegd.
Hirsi Ali's werkgever Paul Kalma, directeur van de Wiardi Beckman Stichting, is door Binnenlandse Zaken en de AIVD duidelijk gemaakt dat het telefoongesprek tussen Schagen en de vader als zeer ernstige bedreiging wordt opgevat. Dat Kalma de zaak niet al te serieus zou nemen, zoals Vrij Nederland suggereert, ontkent hij met klem. Kalma heeft de afgelopen weken meermalen met de politie en de AIVD overlegd. ,,Door de AIVD is gezegd, zonder daarover in details te treden: 'Wij nemen de zaak zeer ernstig op'.''Ook toen in andere media eind september werd gesuggereerd dat Binnenlandse zaken de bedreigingen minder ernstig zou nemen dan de AIVD, is dat door het ministerie zelf ,,in alle toonaarden ontkend'', aldus Kalma. Burgemeester Job Cohen van Amsterdam, verantwoordelijk voor Hirsi Ali's veiligheid als zij in de hoofdstad was en voorzitter van het curatorium van de Wiardi Beckman Stichting, bevestigt eveneens dat de AIVD en Binnenlandse zaken de doodsbedreiging van Hirsi Ali zeer serieus nemen. ,,Ik heb persoonlijk contact opgenomen met topambtenaren bij Binnenlandse Zaken en de AIVD omdat ik het belangrijk vond de beveiliging van Hirsi Ali goed te regelen. Ik ben toen bevestigd in de noodzaak van beveiliging, dat is het enige wat ik over die gesprekken mag zeggen.'' Hirsi Ali is gisterochtend voor onbepaalde tijd naar het buitenland is vertrokken. Zonder dat zij dit van elkaar konden weten hebben Karin Schagen en Rashid Omar de vader van Hirsi Ali desgevraagd op precies dezelfde manier omschreven, waardoor beider verhaal authentiek overkomt. Beiden benadrukken dat dr. Hirsi Magan Isse vooral een vriendelijke, bedachtzame en diepgelovige man is die zeer bezorgd is om het welzijn van zijn kritische dochter.
Tot zover NRC Handelsblad van 9 oktober. Een enkel afdelingslid, tegenstander van de op 2 oktober 2002 op de ledenvergadering aangenomen motie, heeft mij het aloude spreekwoord, ´al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel´ gemaild. Hij acht zich door de VN-publicatie gestijfd in zijn verzet tegen aanname van de motie.
Uit het controlerend werk van NRC Handelsblad mag echter worden afgeleid dat zowel onze aangenomen motie, als de krachtige stellingname van partijvoorzitter Ruud Koole op het Partijforum terecht zijn geweest.
En van de website http://www.steunayaanhirsiali.nl
http://www.steunayaanhirsiali.nl/images/Ayaanhirsiali-02.jpg
Ayaan Hirsi Ali:
in levensgevaar om haar mening
Bijna alle Nederlanders zijn diep geschokt, verontwaardigd en verontrust over wat Ayaan Hirsi Ali is overkomen. Geschokt omdat we dit, zelfs na de moord op Pim Fortuyn en de bedreiging van enkele politici, eigenlijk toch niet hadden verwacht. Verontwaardigd omdat we Ayaan een verfrissende, onafhankelijke denker vinden die de moed opbrengt om de slachtoffercultuur van de islamitische minderhedenclubs én de bevoogdende linkse zaakwaarnemers van het multiculturalisme aan de kaak te stellen. En verontrust omdat het ons aan kennis ontbreekt om te kunnen beoordelen hoe gevaarlijk dit nog kan worden.
Het begon op 8 september 2002, toen de Nederlandse Moslim Omroep het eerste deel uitzond van de driedelige tv-serie 'Islam in Europa'. Tijdens deze aflevering uitte drs Ayaan Hirsi Ali, wetenschappelijk medewerker van de Wiardi Beckmanstichting (van de PvdA), kritiek op de slechte integratie van eerste-generatie moslims in Nederland. Maar vrouwen mogen geen kritisch geluid over de islam laten horen, vinden sommigen. Hirsi Ali is met de dood bedreigd vanwege haar onomwonden mening; inmiddels heeft zij politiebescherming en is zij ondergedoken. En dat in Nederland, 'democratisch' Nederland.
Net als de Russische dissidenten is Hirsi Ali vooral gebaat bij het publieke debat over haar ideeën, het debat dat zij zelf met zo veel verve en nuance voert. Om die discussie te bevorderen, heeft een aantal mensen van Deining deze website gemaakt. Deining is een e-mailgroep van freelancers die werken in de journalistiek en het communicatievak.
Wij doen een beroep op ieders solidariteit met Ayaan Hirsi Ali, nu haar de mogelijkheid is ontnomen haar denkbeelden in vrijheid uit te spreken en te publiceren. "Ik verafschuw wat u zegt, maar ik zal uw recht om het te zeggen met mijn leven verdedigen," is de beroemdste uitspraak van de Franse filosoof Voltaire (1694-1778). Wij vragen van niemand instemming met de opvattingen van Hirsi Ali, ook niet van gelovige moslims. Wij zien haar als een vrijdenker in de traditie van de Verlichting, die tot haar grote spijt aan de islam voorbij is gegaan.
Lees de nieuwsberichten op deze site, de columns, het interview. Doe mee aan de discussie, betuig uw steun. En verspreid de url. De hulp van zo veel mogelijk Nederlanders van verschillende stromingen en geloven is nodig. Dit gaat iedereen aan die zich bekommert om de vrijheid van meningsuiting.
Als we niet in het geweer komen wanneer het leven van een weldenkend mens wordt bedreigd, wanneer dan wel?
Steunayaanhirsiali.nl stopt ermee
Steunayaanhirsiali.nl stopt ermee, het discussieforum en de pagina steunbetuigingen zijn vergrendeld. Nu de Somalisch-Nederlandse politicologe op een verkiesbare plaats komt voor de Tweede Kamer, vervalt de reden achter het openbare steuncomité-op-internet. Dat was nodig toen fanaten haar naar het leven stonden om haar mening. Niet dat het gevaar nu is geweken, maar Hirsi Ali's positie is wezenlijk veranderd. Als aanstaand parlementariër geniet zij een hogere mate van overheidsbescherming.
http://ww.xs4all.nl/~jjcspr/ayaan_hirsi_ali.htm
Op de laatste afdelingsvergadering is een o.a. door mij getekende motie aangenomen waarin de afdeling haar solidariteit uitspreekt met Ayaan Hirsi Ali in haar strijd voor de emancipatie van te vaak onderdrukte Islamitische vrouwen. Dat ging niet vanzelfsprekend. Een aantal afdelingsleden heeft zich tegen de aanname van de motie, om uiteenlopende redenen, verzet. Vanwege de bedreigingen waaraan Ayaan is blootgesteld wordt zij momenteel bewaakt en verschijnt zij niet in de openbaarheid.
In een toespraak voor de PvdA-kamerfractie, gaat zij, zonder op onze vergadering te zijn geweest, in op alle argumenten die daar tegen onze motie zijn aangevoerd. Wouter Gortzak.
Zie ook reactie van partijvoorzitter Ruud Koole tijdens het PvdA-forum van 5 oktober 2002
En het artikel dat in de NRC is verschenen naar aanleiding van de publicatie in Vrij Nederland. Het omlijstend commentaar is van Wouter Gortzak.
PvdA onderschat het lijden van moslimvrouwen
Tien jaar geleden ben ik naar Nederland gekomen. Ik ben afkomstig uit een gebied waar democratie, rechtsstaat en vrije meningsuiting een droom zijn. En dan kom ik hier en ontdek ik dat het kan bestaan. Voor jullie zijn die vrijheden vanzelfsprekend geworden, en tot mijn verbijstering merk ik: jullie relativeren dat allemaal weg. In dit land ben ik bekeerd tot de sociaal-democratie. Wat ik daar zo aantrekkelijk aan vind, is het uitgangspunt dat de mens met rede is begaafd en op grond daarvan in staat is zich door arbeid te ontplooien. Dat betekent in de sociaal-democratie dat iemand die voor een dubbeltje geboren is wel degelijk een kwartje kan worden. Maar langzamerhand vraag ik mij af hoe sociaal-democratisch de PvdA nog is. Waarom maakt ze zich sterk voor onderwijs gebaseerd op geloof, gewoonte en macht? Waarom verdedigt ze een beleid dat heet 'integratie met behoud van eigen ideniteit? Eigenlijk krijg ik als allochtoon te horen: ,,U heeft recht op uw eigen achterlijkheid.''
Sociaal-democratie betekent opkomen voor de zwakkeren in de samenleving. Dat zijn nu vooral de vrouwen en kinderen binnen moslimkring. Zij hebben niet dezelfde grondrechten die Nederlandse vrouwen en kinderen hebben - wel op papier, maar vaak niet in de praktijk van alledag. Dit veroorzaakt enorm psychisch lijden, maar ook fysiek, zoals de populatie in wegloophuizen laat zien. Als ik dit aan de kaak stelde binnen de PvdA (of binnen de Wiardi Beckman Stichting), kreeg ik vooral te horen: ,,Ach, zo was het dertig jaar geleden bij ons ook.'' Maar is die nabije historie werkelijk vergelijkbaar met de situatie van moslimvrouwen in Nederland? Dat lijkt me een kwetsende relativering van het lijden en een onderschatting van de verhoudingen binnen de Nederlandse moslimgemeenschappen. Of misschien is het gewoon onverschilligheid. Dat zou pas echt erg zijn.
Het is waar dat vrouwenemancipatie hier nog maar betrekkelijk recent tot algemeen aanvaard streven is geworden. Nog niet zo lang geleden werd actie gevoerd met leuzen als 'als een vrouw nee zegt, bedoelt ze nee', en stond een werkende moeder vaak gelijk aan een ontaarde moeder. Ook het 'gemengd' huwen werd zo'n vier �* vijf decennia geleden met gemengde gevoelens bekeken. Maar de afkeuring daarover, en de eventuele sanctie daarop, stonden in geen verhouding met wat nu in Nederland gebeurt als een moslimvrouw zou willen trouwen buiten haar religie. Als �*ets de integratie bevordert, is het moslima's de vrijheid geven te trouwen met een zelfgekozen partner. Desnoods een Nederlander, desnoods een lesbienne. Maar dat wordt gezien als verraad en als onzedelijk.
De voorstanders van een islamitische zuil verwijten mij dat ik een wij-zij tegenstelling creëer. Hoewel de politieke infrastructuur van de verzuiling in het verleden heeft geholpen bij het depolitiseren van de tegenstellingen tussen verschillende gemeenschappen, is deze oplossing niet langer bruikbaar. De zelfbenoemde politieke leiders van de moslimgemeenschap hebben er juist belang bij dat de leden van de eigen gemeenschap bij elkaar blijven. De emancipatie van het individu is ondergeschikt aan het instandhouden van de etnische-religieuze groep. De leiders zullen trachten te voorkomen dat die gemeenschap opgaat in een groter geheel, de Nederlandse samenleving, want daarmee verdwijnt het fundament van hun leiderschap. Wat mij ernstig verontrust, is dat de PvdA vrouwen en meisjes van moslimafkomst lijkt te beschouwen als tweederangs burgers. Wat vanzelfsprekend is aan vrijheden voor Nederlandse vrouwen, is dat kennelijk niet voor moslimvrouwen. Waar de PvdA ooit hartstochtelijk pleitte tegen de apartheid in Zuid-Afrika, geeft men nu ruimhartig subsidie aan mosliminstellingen die de apartheid in Nederland propageren. Moslimvrouwen dienen tot elke prijs binnen de eigen groep te worden gehouden. Alle pogingen daartoe worden niet alleen door de hedendaagse sociaal-democratie van harte toegejuicht (behoud van eigen cultuur), maar zelfs grootscheeps gesubsidieerd. Als de term in de politiek-correcte schermutselingen van de afgelopen jaren niet zo zwaar beladen was geworden, zou ik zeggen: alles wijst op het motto 'eigen volk eerst'. Het extreem-rechts van Janmaat verguis je, het extreem-rechts van de conservatieve islamieten bescherm je en subsidieer je. En wie beschermt de slachtoffers? In de moslimbeleving is de vrouw groepsbezit: zij staat ten dienste, allereerst van haar ouders, en later van haar man en de kinderen. Buiten de eigen etnische groep mag zij niet treden.
Steeds als ik de onderdrukking van moslimvrouwen aankaart, word ik gewezen op de zichtbare positieverbetering van de derde generatie. Ik zie inderdaad dat de aantallen meisjes op mbo en hbo van Marokkaanse en Turkse afkomst snel toenemen. Maar schijn bedriegt. Ik zie dezelfde aantallen niet meer terug op de arbeidsmarkt, of ik zie ze één of twee jaar, en daarna glijden ze terug in het dwingelandij van traditie, geloof en groepscultuur. Ze worden uitgehuwelijkt of, onder zware familiedruk, aangepraat om te trouwen, het liefst met een familielid uit het dorp van herkomst. De cijfers van de importhuwelijken liegen er niet om. Ze liggen tussen de 70 en 80 procent. Begin twintig krijgen deze vrouwen hun eerste kind. Van een carrière komt weinig terecht. Ik zie deze meisjes en vrouwen weer terug in wegloophuizen, ze zijn vaak in Nederland geboren, of op jonge leeftijd naar Nederland gekomen. Ze zijn hier opstandig geworden en schikken zich niet meer zoals hun moeders. Alle vrijheden die voor sommigen als vanzelfsprekend gelden: verliefd worden, een avondje uit, logeren bij een vriendin, een middagje winkelen, zwemmen, bioscoop of theaterbezoek, stuit op het roddelen bij vrouwen in eigen kring en het onverbiddelijke krijsen van een vader of een broer of een man: waar was je? Een cultuur van dubbele moraal geldt: hoewel jongens en mannen veel vrijheid genieten, willen ze niets weten van zusters of echtgenoten 'met een grote mond' of 'losse vrouwen'. Hoeren! De eer-en-schande cultuur lijkt alleen van toepassing te zijn op de vrouwen. Het zijn de meisjes die in hun bewegingsvrijheid worden beperkt, zij moeten hun maagdenvlies laten herstellen, zij worden geslagen en geschopt. Wij weten het, maar willen het niet benoemen. Zo betalen deze vrouwen de prijs voor de lieve vrede en kunnen de zogenaamde belangenbehartigers van het multiculturele ideaal rustig gaan slapen.
Religie in Nederland is een keuzemogelijkheid. Je kunt je bekeren tot de kerk of tot Kuitert. In de islam kun je er wel voor kiezen moslim te worden. Alleen staat de voordeur open, de achterdeur zit stevig op slot. Over christelijke afvalligheid is mooie literatuur geschreven, en de auteurs daarvan zijn niet in de ban gedaan, maar hebben een breed, waarderend publiek. Moslimafvalligheid levert alleen hate mail, bedreigingen en desnoods een fatwa op. Ook in Nederland.
Veel moslim-belangenbehartigers houden er een dubbele agenda op na. Men belijdt met de mond de integratie, maar ijvert voor apartheid. Integratie is niet gebaat bij het instellen van islamitische scholen. Zelfs Balkenende gaf in een interview, vorig jaar in Het Parool, toe dat bijzondere scholen die uitsluitend zijn gebaseerd op religie, langzamerhand een achterhaalde zaak zijn. Wie werkelijk wil integreren, door zich te ontworstelen aan de groepsidentiteit, pleegt verraad. De publieke discussie van de afgelopen weken heeft dat wel duidelijk gemaakt. Wie kan beter gefundeerde kritiek leveren op een groep dan iemand die zich daaraan ontworsteld heeft. Dan heb je kennis van binnenuit. Maar in de moslimgemeenschap is gefundeerde kritiek verachtelijke kritiek, het is 'pissen op de eigen groep'. Als ik een pleidooi houd voor werkelijke integratie, als ik mijn, in dit land zo vanzelfsprekende, eigen plaats vraag om in een publiek debat argumenten uit te wisselen, dan 'sjans ik met Nederlanders' en ben ik een 'bounty - zwart van buiten, wit van binnen'. Het geeft aan hoe gering de werkelijke bereidheid tot integratie is van de zogenaamde moslimleiding. En met hoeveel geringschatting binnenskamers wordt gedacht over cultuur en inwoners van dit gastland: de heidenen. De ongelovigen zullen branden, werd op 11 september vorig jaar op de Nederlandse moslimtelevisie gezegd. Een foutje, haastte men zich te verzekeren toen de torens van het WTC die dag brandden, het was slechts een herhaling. Hoe vaak zijn deze woorden al herhaald - op televisie, in de moskee, in het islamitisch onderwijs. Ahmed Aboutaleb betoogde in de Volkskrant van 28 september dat ik de moslims stigmatiseer, als ik beweer dat de integratie is mislukt. Letterlijk zei hij: ,,Objectief gezien gaat het goed met de integratie.'' Kennelijk is hij niet op de hoogte van de feiten. Als het om onderwijs gaat is de schooluitval 20 �* 25 procent. Slechts eenderde van de moslimallochtonen heeft een betaalde baan voor onbepaalde tijd. Tweederde van de moslimmigranten ontvangt een uitkering.
De immigranten in de jaren zeventig waren in de meeste gevallen boeren uit de Anatolische hoogvlakte en de centrale en oostelijke Rif van Marokko, gebieden met een harde overlevingscultuur en afkeer van iedere vorm van overheid het tegendeel dus van ons poldermodel. De immigratie heeft fysiek plaatsgevonden, niet geestelijk. Dat geldt zelfs voor televisie. Wat als heimweeschotels is begonnen, zijn nu indoctrinatieschotels geworden. Erger nog, onderzoek heeft uitgewezen dat de Arabische zenders voor veel schotelkijkers hun enige informatiebron is geworden. Zij hebben hun kabelabonnement op Nederlandse zenders allang de deur uitgedaan. Investeren bleef men doen in het thuisland, niet in Nederland. Zo zijn in Marokko hele nieuwbouwdorpen verrezen met geld van hier levende immigranten. Dat verklaart ook de steeds terugkerende strubbelingen tussen Nederland en Marokko over bijstandsfraude. Marokko weigert Nederlandse ambtenaren inzage in het kadaster. Ali Lazrak, zeer goed ingevoerd in immigrantenkring, schat dat 80 �* 90 procent van zijn landgenoten een of meer huizen in Marokko heeft gekocht. De grote dooddoener in het migrantendebat is altijd geweest: jullie Nederlanders hebben ze hier naartoe gehaald, om het zware en vuile werk te doen dat jullie zelf niet wilden doen. Dat kan zo zijn, maar het is geenszins de oorzaak voor het grote aantal immigranten in de wao. Toen de fabrieken sloten, en laaggekwalificeerde arbeid niet meer nodig was, was de wao eerder een simpele wegwerkregeling. Elegant naar de werknemers, die levenslang verzekerd waren van een uitkering, en uitermate goedkoop voor de werkgevers, die hun verantwoordelijkheid hiermee afschoven op de gemeenschapskas. Onlangs las ik dat vage rugklachten allang niet meer als reden hoeft te worden aangevoerd om in de wao te komen. Tegenwoordig is volgens de keuringsdeskundigen het niet spreken van de Nederlandse taal voldoende. Steeds heb ik van u gehoord: ,,Ach, 30 jaar geleden was het bij ons ook zo.'' Wie het bij die uitspraak laat, laat hele generaties migrantenvrouwen en kinderen aan hun lot over.
Ayaan Hirsi Ali is politicologe. Bovenstaande tekst is een bewerkte versie van haar toespraak op 2 oktober tot de Tweede-Kamerfractie van de PvdA, en waarop NRC Handelsblad de hand heeft weten te leggen. 4 oktober 2002
__________________________________________________ ______
Reactie Ruud Koole
´Hoe zorgelijk het politieke klimaat is, blijkt ook uit de bedreigingen van Ayaan Hirsi Ali. De PvdA veroordeelt die bedreigingen aan het adres van Ayaan met alle kracht. Haar fysieke veiligheid is in het geding, net als het recht op vrije meningsuiting. Zij is slachtoffer van mensen die dat willen beperken. Dat geldt ook voor anderen, onder wie de PvdA-lijsttrekker, zoals wij dit voorjaar helaas hebben moeten vaststellen.
Wij staan als PvdA vierkant achter Ayaan: achter haar recht op vrije meningsuiting en achter haar strijd voor de emancipatie van vrouwen, met name in conservatieve islamgemeenschappen. Over de manier waarop wij die strijd het best kunnen voeren (en hoe breed), zullen wij grondig van gedachten wisselen.
Maar solidariteit en emancipatie zijn de wezenskenmerken van de sociaal-democratie. En de beginselen van de rechtstaat vormen voor de sociaal-democratie het minimum voor een beschaafde samenleving. Wie de scheiding van kerk en staat niet accepteert en wie de gelijkwaardigheid van man en vrouw niet onderschrijft, heeft in onze partij niets te zoeken.
De vrouwenemancipatie heeft nog een lange weg te gaan, dat heeft Ayaan met haar studie en openbare optredens met succes aangetoond. Wij hopen dat zij dat zo spoedig mogelijk weer in alle vrijheid kan doen. De WBS garandeert dat haar onderzoek, ondanks bedreigingen, doorgaat. Noch de PvdA, noch de WBS kunnen de ernst van de bedreigingen volledig inschatten: dat doet de politie... Maar de PvdA en de WBS doen er alles aan, om door middel van intensief overleg met de overheid, de veiligheid van Ayaan zo optimaal mogelijk te laten zijn.´
Partijvoorzitter Ruud Koole op het Partijforum van 5 oktober 2002
__________________________________________________
Wouter Gortzak:
Hoe gaan die dingen? VN komt uit op woensdag. Als de redactie meent over een sappige primeur te beschikken (een scoop) dan seint zij op dinsdagavond een of meer dagbladen in. Uiteraard hopen ze bij VN dan dat het dagblad de primeur, met bronvermelding, overneemt. As ´t effe kan probeert zo´n ingeseinde reactie dan enig checkwerk te verrichten en het bericht niet zonder meer over te nemen. Maar daar is op dinsdagavond weinig tijd voor. Dus blijft dat checkwerk soms achterwege.
Ook andere kranten, later verschijnende dagbladen (avondkranten) hebben niet steeds tijd of menskracht om, het nodige checkwerk te verrichten. Dat was kennelijk het geval bij Het Parool. Maar ook bij Het Parool konden ze natuurlijk niet net doen of de VN-primeur ze ontgaan was. De Paroolredactie heeft het bericht daarom (ook op 9 oktober) gebracht maar er wel een hele serie vraagtekens bij gezet. Is Ayaan Hirsi Ali een soort Somalische Tara Singh Varma, iemand die sterke verhalen vertelt en bedreigingen fantaseerst om aandacht te krijgen? Dat geloven ze niet bij Het Parool. En Het Parool heeft (overigens waarschijnlijke) theorietjes bedacht om het VN-nieuws (ontkennend) te verklaren.
NRC Handelsblad zit ruimer in z´n verslaggevers als Het Parool. De hoofdredactie heeft dan ook een van die verslaggevers opdracht gegeven de VN-Story te checken. Dat resulteerde, alweer op 9 oktober, in onderstaand nieuwsbericht:
Nog steeds zorg over Hirsi Ali
Door onze redacteur Margriet Oostveen
ROTTERDAM, 9 OKT. Bij de inlichtingendienst AIVD bestaat ,,nog steeds zorg'' over de veiligheid van de Somalische politicologe Ayaan Hirsi Ali. Tussen verscheidene bedreigingen die Hirsi Ali de afgelopen maand ontving wegens haar kritiek op de islam, zijn met name uitlatingen die haar vader tegen een VPRO-documentairemaakster heeft gedaan als zeer verontrustend opgevat door de politie, Binnenlandse Zaken en de AIVD. De vader van Hirsi Ali, de linguïst dr. Hirsi Magan Isse, heeft op 15 september vanuit zijn woonplaats Londen over zijn dochter gezegd: ,,She is in danger of being assassinated'', aldus documentairemaakster Karin Schagen. Zij tekende die woorden tijdens een anderhalf uur durend telefoongesprek uit zijn mond op. Schagen heeft dit aan Hirsi Ali verteld, waarna zij op aandringen van verscheidene personen besloot op 16 september aangifte te doen. De AIVD zegt expliciet nog bezorgd te zijn, ,,ondanks publicaties waaruit het tegendeel zou blijken''. De Somalische student Rashid Omar, die tot dezelfde clan als Ayaan Hirsi Ali behoort, zegt deze week in Vrij Nederland te beschikken over een verklaring van de vader waarin deze zou ontkennen dat volgens hem van doodsbedreiging sprake was. Een vriendin van Hirsi Ali uit Nijmegen suggereert in het blad bovendien dat een vrij algemene waarschuwing van haarzelf reden tot de aangifte zou zijn geweest. Vrij Nederland betwijfelt op die basis of de bedreigingen van Hirsi Ali serieus zijn geweest. Desgevraagd zei Omar vanmorgen tegen deze krant dat hij de vader, die voor de pers al weken onbereikbaar is, telefonisch heeft gesproken, maar dat hij hem beslist niet heeft gevraagd of zijn dochter is bedreigd. ,,Ik heb Ayaans vader gevraagd of hij zélf is bedreigd.'' Dat heeft de vader om begrijpelijke redenen ontkend: Karin Schagen heeft daarover ook nooit iets gezegd. Over de woorden: ,,She is in danger of being assasinated'' zei Omar vanmorgen: ,,Het probleem is vermoedelijk dat de VPRO-journaliste die hem sprak en de politie dat letterlijk hebben genomen. Maar Ayaans vader moet het in algemene zin hebben bedoeld: ,,Als Ayaan zo doorgaat met haar kritiek op de islam, dan krijgt ze een probleem.''
Karin Schagen is na de aangifte van Hirsi Ali uitvoerig gehoord door de politie. ,,Ik heb nooit gezegd dat de vader het woord bedreiging gebruikte'', aldus Schagen. ,,Ik heb alleen letterlijk doorgegeven wat de vader mij zei. Dat ze het gevaar liep vermoord te worden, dus. En dat de vader daaraan toevoegde dat hem was verteld dat het gevaar uit Noordafrikaanse hoek kwam.'' De vader zou door telefoontjes van Somaliërs uit Rome en Zweden zijn gealarmeerd over het publieke optreden van zijn dochter.
Schagen volgde Hirsi Ali in september enige dagen met de camera ten behoeve van een portret. Volgens Vrij Nederland heeft de vader laten weten dat hij Hirsi Ali al ,,jaren'' niet meer heeft gesproken. Schagen en Ayaan Hirsi Ali hebben eerder al aannemelijk gemaakt dat de vader wél contact had met zijn dochter. ,,Hij had medewerking aan mijn film toegezegd'', aldus Schagen. ,,We hadden een afspraak om bij hem in Londen te gaan filmen. Het weekend van de vijftiende zegde hij plotseling af op het antwoordapparaat van Ayaan. Toen zij me dit vertelde heb ik hem zelf gebeld, in een poging hem toch over te halen.'' In dit gesprek verklaarde de vader zijn afzegging met: ,,She is in danger of being assasinated'', aldus Schagen. Nadat Schagen Ayaan Hirsi Ali over deze uitspraak vertelde heeft Hirsi Ali haar vader zelf gebeld, zo was de afgelopen week in haar directe omgeving op te tekenen. Het zou een kort gesprek zijn geweest, waarin de vader Hirsi Ali zou hebben gezegd dat hij niets met haar kritische uitspraken over de islam te maken wil hebben: ,,Jij moet je eigen oorlog voeren'', zou hij hebben gezegd.
Hirsi Ali's werkgever Paul Kalma, directeur van de Wiardi Beckman Stichting, is door Binnenlandse Zaken en de AIVD duidelijk gemaakt dat het telefoongesprek tussen Schagen en de vader als zeer ernstige bedreiging wordt opgevat. Dat Kalma de zaak niet al te serieus zou nemen, zoals Vrij Nederland suggereert, ontkent hij met klem. Kalma heeft de afgelopen weken meermalen met de politie en de AIVD overlegd. ,,Door de AIVD is gezegd, zonder daarover in details te treden: 'Wij nemen de zaak zeer ernstig op'.''Ook toen in andere media eind september werd gesuggereerd dat Binnenlandse zaken de bedreigingen minder ernstig zou nemen dan de AIVD, is dat door het ministerie zelf ,,in alle toonaarden ontkend'', aldus Kalma. Burgemeester Job Cohen van Amsterdam, verantwoordelijk voor Hirsi Ali's veiligheid als zij in de hoofdstad was en voorzitter van het curatorium van de Wiardi Beckman Stichting, bevestigt eveneens dat de AIVD en Binnenlandse zaken de doodsbedreiging van Hirsi Ali zeer serieus nemen. ,,Ik heb persoonlijk contact opgenomen met topambtenaren bij Binnenlandse Zaken en de AIVD omdat ik het belangrijk vond de beveiliging van Hirsi Ali goed te regelen. Ik ben toen bevestigd in de noodzaak van beveiliging, dat is het enige wat ik over die gesprekken mag zeggen.'' Hirsi Ali is gisterochtend voor onbepaalde tijd naar het buitenland is vertrokken. Zonder dat zij dit van elkaar konden weten hebben Karin Schagen en Rashid Omar de vader van Hirsi Ali desgevraagd op precies dezelfde manier omschreven, waardoor beider verhaal authentiek overkomt. Beiden benadrukken dat dr. Hirsi Magan Isse vooral een vriendelijke, bedachtzame en diepgelovige man is die zeer bezorgd is om het welzijn van zijn kritische dochter.
Tot zover NRC Handelsblad van 9 oktober. Een enkel afdelingslid, tegenstander van de op 2 oktober 2002 op de ledenvergadering aangenomen motie, heeft mij het aloude spreekwoord, ´al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel´ gemaild. Hij acht zich door de VN-publicatie gestijfd in zijn verzet tegen aanname van de motie.
Uit het controlerend werk van NRC Handelsblad mag echter worden afgeleid dat zowel onze aangenomen motie, als de krachtige stellingname van partijvoorzitter Ruud Koole op het Partijforum terecht zijn geweest.
En van de website http://www.steunayaanhirsiali.nl
http://www.steunayaanhirsiali.nl/images/Ayaanhirsiali-02.jpg
Ayaan Hirsi Ali:
in levensgevaar om haar mening
Bijna alle Nederlanders zijn diep geschokt, verontwaardigd en verontrust over wat Ayaan Hirsi Ali is overkomen. Geschokt omdat we dit, zelfs na de moord op Pim Fortuyn en de bedreiging van enkele politici, eigenlijk toch niet hadden verwacht. Verontwaardigd omdat we Ayaan een verfrissende, onafhankelijke denker vinden die de moed opbrengt om de slachtoffercultuur van de islamitische minderhedenclubs én de bevoogdende linkse zaakwaarnemers van het multiculturalisme aan de kaak te stellen. En verontrust omdat het ons aan kennis ontbreekt om te kunnen beoordelen hoe gevaarlijk dit nog kan worden.
Het begon op 8 september 2002, toen de Nederlandse Moslim Omroep het eerste deel uitzond van de driedelige tv-serie 'Islam in Europa'. Tijdens deze aflevering uitte drs Ayaan Hirsi Ali, wetenschappelijk medewerker van de Wiardi Beckmanstichting (van de PvdA), kritiek op de slechte integratie van eerste-generatie moslims in Nederland. Maar vrouwen mogen geen kritisch geluid over de islam laten horen, vinden sommigen. Hirsi Ali is met de dood bedreigd vanwege haar onomwonden mening; inmiddels heeft zij politiebescherming en is zij ondergedoken. En dat in Nederland, 'democratisch' Nederland.
Net als de Russische dissidenten is Hirsi Ali vooral gebaat bij het publieke debat over haar ideeën, het debat dat zij zelf met zo veel verve en nuance voert. Om die discussie te bevorderen, heeft een aantal mensen van Deining deze website gemaakt. Deining is een e-mailgroep van freelancers die werken in de journalistiek en het communicatievak.
Wij doen een beroep op ieders solidariteit met Ayaan Hirsi Ali, nu haar de mogelijkheid is ontnomen haar denkbeelden in vrijheid uit te spreken en te publiceren. "Ik verafschuw wat u zegt, maar ik zal uw recht om het te zeggen met mijn leven verdedigen," is de beroemdste uitspraak van de Franse filosoof Voltaire (1694-1778). Wij vragen van niemand instemming met de opvattingen van Hirsi Ali, ook niet van gelovige moslims. Wij zien haar als een vrijdenker in de traditie van de Verlichting, die tot haar grote spijt aan de islam voorbij is gegaan.
Lees de nieuwsberichten op deze site, de columns, het interview. Doe mee aan de discussie, betuig uw steun. En verspreid de url. De hulp van zo veel mogelijk Nederlanders van verschillende stromingen en geloven is nodig. Dit gaat iedereen aan die zich bekommert om de vrijheid van meningsuiting.
Als we niet in het geweer komen wanneer het leven van een weldenkend mens wordt bedreigd, wanneer dan wel?
Steunayaanhirsiali.nl stopt ermee
Steunayaanhirsiali.nl stopt ermee, het discussieforum en de pagina steunbetuigingen zijn vergrendeld. Nu de Somalisch-Nederlandse politicologe op een verkiesbare plaats komt voor de Tweede Kamer, vervalt de reden achter het openbare steuncomité-op-internet. Dat was nodig toen fanaten haar naar het leven stonden om haar mening. Niet dat het gevaar nu is geweken, maar Hirsi Ali's positie is wezenlijk veranderd. Als aanstaand parlementariër geniet zij een hogere mate van overheidsbescherming.