Vlaams Blok de grootste partij , wat dan? [Archief]

PDA

View Full Version : Vlaams Blok de grootste partij , wat dan?

Max

28 januari 2004, 10:21

Aangebrande Phönix

28 januari 2004, 11:10

Volksstormer

28 januari 2004, 12:43

Je verwacht toch geen aardschok? :lol:

Maak u geen illusies.

Volksstormer

28 januari 2004, 13:08

*Met al mijn respect voor de partij, maar ik geloof niet aan een politieke/democratische uitweg voor onze situatie.

Dies

28 januari 2004, 13:17

En met onze situatie bedoelt u de teloorgang van onze maatschappij en onze dalende welvaart zeker?!

Volksstormer

28 januari 2004, 13:52

En met onze situatie bedoelt u de teloorgang van onze maatschappij en onze dalende welvaart zeker?!
De teloorgang van de Maatschappij zou juist een zege zijn! :wink:
Wat die dalende welvaart betreft, weer mis! (Ik pleit juist voor soberheid!)

Levensgeluk is niet afhankelijk van luxe.

Dies

28 januari 2004, 14:38

Wat die dalende welvaart betreft, weer mis! (Ik pleit juist voor soberheid!)
Levensgeluk is niet afhankelijk van luxe.
Het voordeel van slim zijn is dat je gemakkelijk kunt doen of je dom bent. Het omgekeerde is veel moeilijker (Tucholsky)

In een staat doordrenkt met welvaart staat eenieder het vrij om zichzelf in soberheid te hullen, de omgekeerde wereld is een illusie.

U zou met andere woorden tevreden moeten zijn met de bestaande maatschappelijke condities want ze stellen u in staat om in alle vrijheid te leven zoals u dat wenst.

Of bent u van mening dat niet enkel u, maar iedereen, in soberheid zou dienen te leven?

C uit W

28 januari 2004, 15:53

Je kan het ook minder extreem stellen, dies, en gewoon willen dat de jacht naar bezit, de geldlust en dergelijke meer, die eigen is aan ons liberaal kapitalistische systeem (ja, hup, ik klink hier enorm links-radicaal rechts, niet op letten). Begeerte is een deugd geworden, dat kan nooit goed zijn! Dat moet aangepakt worden.
Zoals we nu bezig zijn kan het niet blijven duren. We plegen roofbouw op onze planeet. Ook vele studies zeggen het : 'we' worden ongelukkiger.
Ons systeem lijkt voor ons misschien beter dan alle andere, maar dat zeggen de anderen meestal ook.
Het feit dat vele mensen 'in vrede' leven met ons systeem wil niet zeggen dat we niet mogen verlangen en zoeken naar andere en betere systemen.

Dies

28 januari 2004, 16:49

Begeerte is een deugd geworden, dat kan nooit goed zijn! Dat moet aangepakt worden
En wat waren vroeger deugden, was dat zoveel beter? Waarom kan begeerte geen goede drijfveer zijn?
Ik ben het trouwens niet helemaal met u eens, verschijnselen als onthaasting en dergelijke meer wijzen er duidelijk op dat een hele hoop mensen niet louter door materiële gronden gedreven worden.

Ook vele studies zeggen het : 'we' worden ongelukkiger.
Ik ben het daar niet helemaal mee eens, maar zelfs wanneer het volledig correct zou zijn, heb ik toch de neiging om te zeggen: "So what?". Mensen die geloven (en dan vooral Katholieken) zijn ook meer gelukkig met hun privéleven dan anderen (vooral atheïsten), maar is dat een reden om iedereen te indoctrineren en te verplichten godsdienstig te zijn?

Ons systeem lijkt voor ons misschien beter dan alle andere, maar dat zeggen de anderen meestal ook.
Het feit dat vele mensen 'in vrede' leven met ons systeem wil niet zeggen dat we niet mogen verlangen en zoeken naar andere en betere systemen.
Natuurlijk, een systeem dat niet evolueert kan enkel ten onder gaan. Ik verzet mij enkel tegen de neo-conservatieve houding die bepaalde mensen - we zullen ze maar bij naam noemen: Dinaso R. Frenker, Eichmann, Guderian - aannemen. De link in mijn onderschrift legt dit perfect uit. Mijn inziens is een veel nobeler en beter streven dan ook een maatschappij waarin meer vrijheid bestaat dan vandaag de dag zodat iedereen voor zichzelf uit kan maken hoe en met wie hij wenst te leven.
Een systeem waarin men meent te weten welke de goede en juiste levenshouding is om gelukkig te zijn en deze daarom (in het belang van haar burgers) wenst op te leggen aan iedereen is nooit of te nimmer aanvaardbaar, en zal ook nooit (vreedzaam) kunnen werken.

C uit W

28 januari 2004, 18:29

Waarom kan begeerte geen goede drijfveer zijn?

Omdat een mens zoveel meer is dan een economisch cijfer
Ik ben het trouwens niet helemaal met u eens, verschijnselen als onthaasting en dergelijke meer wijzen er duidelijk op dat een hele hoop mensen niet louter door materiële gronden gedreven worden.
Waar zeg ik dat de mensen door materiële gronden gedreven worden?

Ik ben het daar niet helemaal mee eens, maar zelfs wanneer het volledig correct zou zijn, heb ik toch de neiging om te zeggen: "So what?". Mensen die geloven (en dan vooral Katholieken) zijn ook meer gelukkig met hun privéleven dan anderen (vooral atheïsten), maar is dat een reden om iedereen te indoctrineren en te verplichten godsdienstig te zijn?
Ik zou niemand verplichten. Maar er is 'iets' mis, en er zal 'iets' veranderen. Ik stel enkel voor om nu al te zorgen dat de onvermijdelijke veranderingen niet slecht hoeven te zijn ... klinkt redelijk abstract, maar toch.

Natuurlijk, een systeem dat niet evolueert kan enkel ten onder gaan. Ik verzet mij enkel tegen de neo-conservatieve houding die bepaalde mensen - we zullen ze maar bij naam noemen: Dinaso R. Frenker, Eichmann, Guderian - aannemen. De link in mijn onderschrift legt dit perfect uit. Mijn inziens is een veel nobeler en beter streven dan ook een maatschappij waarin meer vrijheid bestaat dan vandaag de dag zodat iedereen voor zichzelf uit kan maken hoe en met wie hij wenst te leven.
Een systeem waarin men meent te weten welke de goede en juiste levenshouding is om gelukkig te zijn en deze daarom (in het belang van haar burgers) wenst op te leggen aan iedereen is nooit of te nimmer aanvaardbaar, en zal ook nooit (vreedzaam) kunnen werken.
Iedereen voor zichzelf, daar toon je net het probleem.

Dies

28 januari 2004, 18:43

PAJOT

28 januari 2004, 18:54

Tijd ontbreekt me een beetje momenteel, maar hier wil ik toch nog even op reageren: neen hoor, je maakt de fout te denken dat individualisme gelijk zou zijn aan egoïsme of a-sociaal gedrag. Het tegendeel is waar, wanneer je vrijwillig kiest voor een relatie zal je veel meer bereid zijn opofferingen, toegevingen en inspanningen te leveren om het beste te maken van die relatie dan wanneer je als gevolg van dwang of toeval deel uitmaakt van die relatie.

Het liberalisme ontslaat het individu van zijn volksplichten en legitimeert een ongebreideld egoïsme.

C uit W

28 januari 2004, 19:23

Iedereen voor zichzelf, daar toon je net het probleem.
Tijd ontbreekt me een beetje momenteel, maar hier wil ik toch nog even op reageren: neen hoor, je maakt de fout te denken dat individualisme gelijk zou zijn aan egoïsme of a-sociaal gedrag. Het tegendeel is waar, wanneer je vrijwillig kiest voor een relatie zal je veel meer bereid zijn opofferingen, toegevingen en inspanningen te leveren om het beste te maken van die relatie dan wanneer je als gevolg van dwang of toeval deel uitmaakt van die relatie.
Lees een keertje de topic over "Gemeinschaft-nostalgie".
Wie zegt dat mensen kiezen voor vrijheid?
Individualisme is niet gelijk aan egoïsme, maar het is wel een reden om egoïst te worden.
U hebt precies een afkeer van 'natuurlijke' banden. Je moet niet alles kiezen om te appreciëren hoor. Maar ik zeg er voor de veiligheid bij dat niet alles wat je niet kieste gedwongen is.

Volksstormer

28 januari 2004, 19:32

Zeer goed verwoord (en verweerd) door C uit W.

(Schrijf eens een tekst en die zal perfect naast een van mij kunnen liggen. :wink: )

Je hebt een vonk nodig om daaraan te beginnen, en als je op dit élan doorgaat, zit je goed.

De Nieuwe Orde heeft geen liberaal of collectief individualisme (marxisme) nodig. Een nationalist die het politieke pluralisme verdedigt, verloochent zijn eigen gedachtegoed, stelt het op gelijke hoogte van die volksverscheurende, particularistische lobby's.

Dies

28 januari 2004, 23:07

Wie zegt dat mensen kiezen voor vrijheid?
Mensen hoeven wat mij betreft niet te kiezen voor vrijheid, ik heb er geen probleem mee dat mensen zich binden en communes, samenlevingen, staten, ... uit de grond stampen en voor collectiviteit kiezen. Ik eis echter eveneens het recht op om dat niet wenselijk te vinden en voor een andere oplossing te kiezen.
Ik zal proberen één van de komden dagen gefundeerder te antwoorden, maar laat ons zeggen dat ik een probleem heb met dwang.
(ik ben trouwens geen individualist, maar een voluntarist. Ik geloof niet in een abstracte vrijheid zoals Locke en anderen deze beschreven)

De Nieuwe Orde heeft geen liberaal of collectief individualisme (marxisme) nodig. Een nationalist die het politieke pluralisme verdedigt, verloochent zijn eigen gedachtegoed
En voila, in enkele zinnen wordt hier perfect uitgedrukt waarom het gedachtengoed dat Dinaos R. Frenker verdedigt mij doet walgen. Wat mij betreft hoeft niet iedereen liberaal te zijn en te leven zoals ik wens, maar dwang is uit den bozen en dwang is een voorwaarde om 'De Nieuwe Orde' te kunnen verwezenlijken.

Volksstormer

29 januari 2004, 00:04

En voila, in enkele zinnen wordt hier perfect uitgedrukt waarom het gedachtengoed dat Dinaos R. Frenker verdedigt mij doet walgen. Wat mij betreft hoeft niet iedereen liberaal te zijn en te leven zoals ik wens, maar dwang is uit den bozen en dwang is een voorwaarde om 'De Nieuwe Orde' te kunnen verwezenlijken.
Maar wat stelt liberalisme thans nog voor? Kan iemand nog bewust liberaal of sociaal- of christendemocraat zijn? De democraat wikt en het geld beschikt, zo eenvoudig is het.

We leven in een plutocratische marktdictatuur die regeert door middel van individualisme en materialisme. Indien daaraan niets verandert, zal onze totaal gefragmenteerde Europese beschavingsgemeenschap onder de voet worden gelopen door de vreemde horden. De archaïsche volkeren zullen onze opengevallen plaats innemen.

Demografie en socio-etno-culturele samenhang zullen beslissend zijn voor onze toekomst

Zijn die ideologieën dus achterhaald? JA!

Volksstormer

29 januari 2004, 00:19

Levensgeluk is niet afhankelijk van luxe.
In een staat doordrenkt met welvaart staat eenieder het vrij om zichzelf in soberheid te hullen, de omgekeerde wereld is een illusie.

U zou met andere woorden tevreden moeten zijn met de bestaande maatschappelijke condities want ze stellen u in staat om in alle vrijheid te leven zoals u dat wenst.

Levensgeluk wordt in hoge mate bepaald door andere factoren b.v. het huwelijk, gezinsleven, de werksfeer, familiale banden, vriendschappen, het zich thuisvoelen in wijk, dorp of stad...

Ik bedoel daarmee gewoon: geld is niet alles, zoals marxisten en demoliberalen beweren. (Rijke, welvarende burgers zijn niet beter, gelukkiger, minder xenofoob... dan de doorsnee.)
Ik pleit daarom voor een economie van het genoeg.

De huidige economie ondermijnt in vele gevallen het sociale en familiale leven. (Denk maar aan Thatcheriaanse maatregelen als afschaffing van de zondagsrust, flexibele werktijden...) Daarom moet met die nefaste maatschappelijke condities worden gebroken.

Dies

29 januari 2004, 19:03

Zijn die ideologieën dus achterhaald? JA!
Een discussie die 100jaar gelden ook al gevoerd werd, vandaar het antwoord: Neen. Ideologieën zullen, volgens mij, eeuwig blijven bestaan omdat men het juist of fout zijn van een ideologie niet kan aantonen.
De toekomst is volgens mij, en hopelijk, echter een geglobaliseerde en geindividualiseerde wereld.

Levensgeluk wordt in hoge mate bepaald door andere factoren
Dat spreek ik niet tegen integendeel, tevredenheid met het privé-leven (levensgeluk als u wil) wordt zelfs hoofdzakelijk bepaalt door iemands sociale participatie. Ik beschouw 'vrijheid' dan ook niet als abstract begrip zoals de vroegste liberale filosofen dit deden, maar als concreet maatschappelijk, en vooral collectief, project. Individualisme is, in tegenstelling tot wat men steeds denkt, geen egoïstische opvatting, maar een stroming met sociale en collectieve wortels.
In verband met dat levensgeluk wens ik er trouwens nog op te wijzen dat er een zeer grote correlatie bestaat tussen enerzijds de tevredenheid van mensen met hun privé-leven en anderzijds de positie die ze innemen op de 'Nieuwe Sociaal-Culturele breuklijn' (http://forum.politics.be/viewtopic.php?t=8871&start=30)
Hoe minder tevreden men is met zijn eigen privé-leven, hoe meer rechts iemand zich bevindt op deze 'Nieuwe breuklijn'.

Ik pleit daarom voor een economie van het genoeg.
Ik ben het eens met wat u daarvoor zegt, maar hier geraakt u natuurlijk in de problemen, want wat is genoeg natuurlijk? En vooral, wie bepaalt wat genoeg is? Voor u zal genoeg waarschijnlijk iets anders zijn als voor een arm Zuid-Amerikaantje en voor mij zal genoeg ook weer iets volledig anders zijn.
En dan komen we terug bij datgene dat ik op de vorige bladzijde zei: "In een staat doordrenkt met welvaart staat eenieder het vrij om zichzelf in soberheid te hullen, de omgekeerde wereld is een illusie."

De huidige economie ondermijnt in vele gevallen het sociale en familiale leven.
Niemand verplicht mensen zich daarnaar te schikken, integendeel! Denken dat het vroeger beter was, is trouwens zowat de grootste waangedachte die er bestaat, maar daarvoor verwijs ik u met graagte door naar de topic waarnaar gelinkt wordt in mijn onderschrift.
Mensen hebben nog nooit zoveel vrije tijd en dergelijke gehad en nog nooit zoveel mogelijkheden om te participeren en een sociaal netwerk uit te bouwen. Daarenboven benadert het moderne gezin veel meer uw ideaalbeeld dan dat het gezin dit vroeger deed.

Supe®Staaf

29 januari 2004, 22:18

En voila, in enkele zinnen wordt hier perfect uitgedrukt waarom het gedachtengoed dat Dinaos R. Frenker verdedigt mij doet walgen. Wat mij betreft hoeft niet iedereen liberaal te zijn en te leven zoals ik wens, maar dwang is uit den bozen en dwang is een voorwaarde om 'De Nieuwe Orde' te kunnen verwezenlijken.
Walging is natuurlijk een zwaar woord, maar steeds wanneer (gedachten)dwang op de proppen komt, word ik ongemakkelijk.

Valt het je niet op dat wie iemand uitscheldt voor egoïst, dit meestal doet omdat aan zijn eigen egoïsme niet tegemoet gekomen werd?

Ook de zeurpieten die voor alles en nog wat, te pas, en meestal te onpas om respect komen vragen (de doden, de ouderen, de oversten, de voogden, de leiders, meningen, ideologieën, waarden, meestal vooral voor zichzelf........) kunnen wat mij betreft den boom in. Dat ze het eerst eens verdienen.

Wie zichzelf wil tekort doen moet het maar weten.
Wie de sobere asceet wil spelen: hij houde zich niet in.
Maar laat een ander de keuze, zeker wanneer die keuze perfect tot eenieders mogelijkheden behoort.

Orde, oud of nieuw is voor simpele geesten, en dictators. Orde is makkelijk om te controleren, te beheersen. Chaos, dat is pas interessant, een pleiade van keuzes, mogelijkheden, alternatieven,....... maar daar huivert de monomane machtswellusteling natuurlijk voor.

Supe®Staaf

30 januari 2004, 09:18

Vraag die ik al meerdere keren gesteld heb op fora , maar nooit een bevredigend antwoord heb op gehad.

Wat gebeurt er als het Vlaams Blok de grootste partij wordt bv. op Federaal niveau?
Welke rechten krijgt ze? Mag ze formatteren?

Wat als ze de grootste op Vlaams niveau wordt?
Ik vrees dat die vraag niet te beantwoorden is vooraf.
Mijn glazen bol is uitgeleend.

We weten niet eens wat de huidige machtspartijen van hun programma gaan realiseren en wat niet.
Wat vindt zijn beslag? Wat gaat teloor in een slap compromis? Welke minderheidsstandpunten zullen 'getraded' worden?

Algemeen kan je wel stellen dat wanneer een 'nieuwe' partij aan de macht komt, er op het vlak van nepotisme een inhaalbeweging zal gemaakt worden. Een Sinterklaaspolitiek op kosten van de gemeenschap om 'eigen volk' royaal te bedelen zou niks nieuws onder de zon betekenen.
Het voorspelbare particratische meerderheids-oppositie-spelletje zal doorgaan 'as usual'
Zoals met elke partij 'rise and fall': glorie, in de regering komen, knoeien, de mensen teleurstellen, afgaan.

Wie gelooft dat het Vlaamsblok 'anders' (laat staan beter) dan de anderen zou tewerk gaan, dwaalt. Zie voor analoge scenario's naar CVP, VU, Agalev, binnenkort VLD en later wschl. SP-a.

TomB

20 februari 2004, 20:44

Levensgeluk is niet afhankelijk van luxe.

Geef mij dan maar uw inkomen, ik zal mij opofferen zodat gij met volle teugen kunt genieten van uw levensgeluk.

C uit W

20 februari 2004, 21:47

Levensgeluk is niet afhankelijk van luxe.

Geef mij dan maar uw inkomen, ik zal mij opofferen zodat gij met volle teugen kunt genieten van uw levensgeluk.
Dit antwoord is uiterst kinderachtig.
En vind jij inkomen een luxe? Aan den dop? :twisted:

Dies

20 februari 2004, 22:26

En vind jij inkomen een luxe?
Luxe is een relatief gegeven; wat voor u luxe is, is dat voor mij niet en omgekeerd, wat 100jaar geleden luxe was, is dat nu niet meer, etc.
Zulke zaken zijn dan ook maar moeilijk als argument te gebruiken.

C uit W

20 februari 2004, 22:38